Η πρώτη ευθεία αντιπαράθεση των πολιτικών αρχηγών των δύο μεγαλύτερων κομμάτων, του ΣΥΡΙΖΑ και της Ν.Δ., γίνεται σήμερα μέσω της «Εφ.Συν.» Οι Αλέξης Τσίπρας και Βαγγέλης Μεϊμαράκης απαντούν σε τέσσερα κοινά ερωτήματα στην εφημερίδα μας: Για το χρέος, τις παρεμβάσεις που τα δύο κόμματα προγραμματίζουν στο μείζον ζήτημα του ασφαλιστικού, τη συμμετοχή της Ελλάδας σε μια Ευρώπη δύο ταχυτήτων, αλλά και για τα σενάρια συμμετοχής τους σε ενδεχόμενη «οικουμενική» κυβέρνηση. Από τις απαντήσεις τους προκύπτουν σαφώς οι διαφορές θέσεων των δύο κομμάτων. Γίνεται δε απολύτως ξεκάθαρο ότι ο απελθών πρωθυπουργός Αλ. Τσίπρας αποκλείει κάθε ενδεχόμενο συμμετοχής του ΣΥΡΙΖΑ σε μια κυβέρνηση με τη Ν.Δ.
ΑΛΕΞΗΣ ΤΣΙΠΡΑΣ
«Δεν μπορούμε να κυβερνήσουμε με τη Ν.Δ.»
● Το χρέος είναι βιώσιμο; Σκοπεύετε να διαπραγματευτείτε και νέο κούρεμα, με δεδομένο το γεγονός ότι τουλάχιστον η Γερμανίδα καγκελάριος το έχει αποκλείσει; Ποια θα ήταν για την Ελλάδα η επιθυμητή λύση;
Το ελληνικό δημόσιο χρέος έχει αναγνωριστεί διεθνώς ότι δεν είναι βιώσιμο. Με βάση τη νέα συμφωνία η συζήτηση για την αναδιάρθρωσή του, που αποτελεί προϋπόθεση για την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας, θα εκκινήσει μετά το πέρας της πρώτης αξιολόγησης. Αυτή εξάλλου είναι η δέσμευση και της Γερμανίας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ -σε αντίθεση με τη Ν.Δ. που υπονόμευε τη διαπραγματευτική θέση της χώρας υποστηρίζοντας ότι το ελληνικό χρέος είναι βιώσιμο- είναι η πολιτική δύναμη που μπορεί να φέρει σε πέρας την κρισιμότατη αυτή διαπραγμάτευση και ήδη έχει επεξεργαστεί σχέδιο. Επομένως το δίλημμα για τον ελληνικό λαό είναι σαφές. Εμπιστεύεται τη Ν.Δ. που μετέτρεψε τη χώρα σε διεθνή επαίτη παρακαλώντας για πιστοποιητικά βιωσιμότητας ή τον ΣΥΡΙΖΑ που πέτυχε να θέσει το ζήτημα του χρέους στις πραγματικές οικονομικές και πολιτικές του διαστάσεις;
● Ανεξάρτητα από το τι προβλέπεται στο τρίτο Μνημόνιο, ποιες πρέπει να είναι οι παρεμβάσεις στο Ασφαλιστικό;
Εχουμε ξεκάθαρη θέση για δημόσιο, καθολικό και αναδιανεμητικό σύστημα κοινωνικής ασφάλισης, το οποίο θα αποτελεί το σταθερό υπόβαθρο ενός ισχυρού κράτους πρόνοιας. Δεν θεωρούμε ότι οι διαρκείς περικοπές στις συντάξεις διασφαλίζουν τη βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος. Εχουν μειωθεί σημαντικά στην πενταετία των Μνημονίων, χωρίς να έχει εξασφαλιστεί η βιωσιμότητα του συστήματος. Το ασφαλιστικό πρόβλημα δεν προκύπτει από το ύψος των συντάξεων, αλλά από την υποχρηματοδότηση του συστήματος.
Την κοινωνική ασφάλιση υπονομεύει η ίδια η κοινωνική κρίση και, κυρίως, η νεοφιλελεύθερη διαχείρισή της. Την υπονομεύει η εργασιακή ζούγκλα, την οποία δεσμευόμαστε ότι θα τελειώσουμε. Θα βάλουμε τάξη στην αγορά εργασίας για να διασώσουμε το ασφαλιστικό σύστημα. Θα ενισχύσουμε τους δημόσιους ελεγκτικούς μηχανισμούς και θα στοχεύσουμε ιδιαίτερα στους μεγαλοοφειλέτες. Γιατί το ασφαλιστικό σύστημα θα κινείται στην κόψη του ξυραφιού, τουλάχιστον όσο δεν ανακτά τους χαμένους πόρους του από τη μαύρη και ανασφάλιστη εργασία και όσο η ανεργία διατηρείται στο σημερινό απαράδεκτα υψηλό επίπεδο. Η γενική μας κατεύθυνση είναι η εξεύρεση ικανών πόρων και όχι ο αέναος κύκλος περικοπών.
● Θα μετείχατε σε μια κυβέρνηση εθνικής ενότητας και υπό ποιες προϋποθέσεις;
Εχουμε με κάθε τρόπο ξεκαθαρίσει ότι δεν μπορούμε να κυβερνήσουμε με τη Ν.Δ. που αποτελεί τον κύριο εκπρόσωπο του χρεοκοπημένου πολιτικού συστήματος και ευθύνεται για την απελπιστική κατάσταση της χώρας. Βεβαίως είναι κατανοητή η σπουδή των δανειστών, των μέσων ενημέρωσης και των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων να δημιουργήσουν κλίμα για συγκρότηση συγκυβέρνησης.
Στόχος τους είναι να απονευρώσουν τις διαπραγματευτικές δυνατότητες της ελληνικής πλευράς και να δημιουργήσουν προϋποθέσεις για τη συνέχιση της λιτότητας. Εμείς δεν πρόκειται ούτε να το αποδεχθούμε ούτε να το επιτρέψουμε. Στόχος τους είναι να απολέσουμε όσο έδαφος κατακτήσαμε με τη διαπραγμάτευση.
Το δίλημμα των εκλογών αυτών εξακολουθεί να είναι αν ο ελληνικός λαός θα επιτρέψει την παλινόρθωση των πολιτικών δυνάμεων που χρεοκόπησαν τη χώρα. Τις δυνάμεις της διαπλοκής, της διαφθοράς, της αναξιοκρατίας και της υποταγής ή αν θα δώσει στον ΣΥΡΙΖΑ ισχυρή πολιτική εντολή για να συνεχιστεί μια μεγάλη πορεία αλλαγών για την υπεράσπιση των συμφερόντων της κοινωνικής πλειοψηφίας, την ανατροπή της λιτότητας και τον ριζικό δημοκρατικό μετασχηματισμό του ρημαγμένου και απαξιωμένου ελληνικού κράτους.
● Η ευρωζώνη, όπως λειτουργεί, έχει μέλλον; Αλλάζει; Τι θα πρέπει να αλλάξει; Εχει νόημα η παραμονή της Ελλάδας σε μια ευρωζώνη δύο ταχυτήτων;
Η σκληρή διαπραγμάτευση της ελληνικής κυβέρνησης με τους δανειστές αλλά και με τους θεσμούς έφερε για πρώτη φορά σε πρώτο πλάνο τα θεσμικά και οικονομικά αδιέξοδα της Ευρώπης.
Αυτά τα αδιέξοδα τα ομολογούν πλέον δημοσίως και δυνάμεις όπως η Γαλλία και η Ιταλία. Την ίδια στιγμή κατά τη διάρκεια της διαπραγμάτευσης βγήκαν στην επιφάνεια και σχέδια που στοχεύουν στην εμπέδωση αυτής της νεοφιλελεύθερης πολιτικής με ακόμη σκληρότερους όρους. Συγκεκριμένα το σχέδιο Σόιμπλε για τον αυστηρότερο έλεγχο των προϋπολογισμών των κρατών-μελών της ζώνης του ευρώ με τη δημιουργία θέσης ενός υπερυπουργού Οικονομικών της ευρωζώνης. Ομως η διαπραγμάτευση της ελληνικής κυβέρνησης συντάραξε τόσο βαθιά το ευρωπαϊκό πολιτικό σκηνικό ώστε δημιουργήθηκε μια σαφής τάση αμφισβήτησης αυτών των πολιτικών κατευθύνσεων.
Για πρώτη φορά δημιουργήθηκε μια ρωγμή στη νεοφιλελεύθερη συναίνεση, οι δυνάμεις της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας διχάστηκαν βαθιά, ενώ οι Ευρωπαίοι Πράσινοι και η Ευρωπαϊκή Αριστερά συνέκλιναν. Ζούμε επομένως μια περίοδο πολιτικής ρευστότητας και πιθανών πολιτικών ανακατατάξεων στην Ευρώπη. Και όλα αυτά εξαιτίας της πολιτικής επιλογής της ελληνικής κυβέρνησης να αμφισβητήσει και να αντιπαλέψει τα κυρίαρχα δόγματα. Το γεγονός ότι μετά από δική μας πρόταση, το Ευρωκοινοβούλιο θα έχει ενεργό ρόλο στην εφαρμογή και την αξιολόγηση του ελληνικού προγράμματος είναι ένα σοβαρό βήμα.
Υπό προϋποθέσεις μπορεί να αποδειχθεί κρίσιμο για την εξέλιξη του προγράμματος. Επομένως τα ερωτήματα και πάλι είναι σαφή: Θα επιλέξουμε να αφήσουμε αυτόν τον αγώνα στη μέση και να επιστρέψουμε στη λογική του καλού μαθητή; ’Η μήπως θα επιλέξουμε να αποδράσουμε από την πραγματικότητα και τους ευρωπαϊκούς συσχετισμούς; Εμείς λέμε «όχι» και στις δύο αυτές επιλογές. Η θέση της Ελλάδας είναι στην Ευρώπη και στη μάχη για την αλλαγή των ευρωπαϊκών συσχετισμών. Αυτός είναι ο μοναδικός ρεαλιστικός στρατηγικός προσανατολισμός όχι απλώς για την Αριστερά και τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά για την Ελλάδα.
ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΜΕΪΜΑΡΑΚΗΣ
«Κούρεμα χρέους έχει αποκλειστεί από τον κ. Τσίπρα»
● Το χρέος είναι βιώσιμο; Σκοπεύετε να διαπραγματευτείτε και νέο κούρεμα, με δεδομένο το γεγονός ότι τουλάχιστον η Γερμανίδα καγκελάριος το έχει αποκλείσει; Ποια θα ήταν για την Ελλάδα η επιθυμητή λύση;
Η ανάγκη αναδιάρθρωσης του χρέους είχε διατυπωθεί ρητά στη δήλωση του Eurogroup Νοεμβρίου 2012 και επαναλήφθηκε σε ανάλογη δήλωση τον Μάιο του 2014. Μάλιστα, οι δηλώσεις αυτές άφηναν ανοιχτά πολλά περιθώρια για να χρησιμοποιηθούν τα εργαλεία που θα ήταν προσφορότερα για αυτή την αναδιάρθρωση του ελληνικού δημόσιου χρέους, ώστε να ενισχυθεί περαιτέρω η βιωσιμότητά του. Κούρεμα χρέους έχει αποκλειστεί από τον κ. Τσίπρα και τη συμφωνία που ο ίδιος υπέγραψε.
Συγκεκριμένα, τόσο στη δήλωση του Eurogroup της 20ής Φεβρουαρίου 2015 όσο και στη δήλωση της συνόδου κορυφής της 12ης Ιουλίου 2015 αναφέρεται ότι «οι ελληνικές αρχές επαναλαμβάνουν την κατηγορηματική δέσμευσή τους να τηρήσουν πλήρως και εγκαίρως τις χρηματοοικονομικές τους υποχρεώσεις προς όλους τους πιστωτές τους».
Επιπλέον, στη δήλωση της 12ης Ιουλίου 2015 αναφέρεται ρητά ότι «δεν μπορεί να αναληφθούν απομειώσεις της ονομαστικής αξίας του χρέους». Αρα, ο ίδιος ο κ. Τσίπρας με τη συνυπογραφή του απέκλεισε κάθε συζήτηση για «κούρεμα» του χρέους.
Στο πλαίσιο των αποφάσεων του Νοεμβρίου 2012 και του Ιουλίου 2015, όπου προβλέπεται ότι «η ευρω-ομάδα παραμένει έτοιμη να εξετάσει, εάν χρειαστεί, πιθανά πρόσθετα μέτρα (πιθανή παράταση των περιόδων χάριτος και αποπληρωμής), για να εξασφαλιστεί ότι οι ακαθάριστες χρηματοδοτικές ανάγκες παραμένουν σε βιώσιμο επίπεδο», η Νέα Δημοκρατία πιστεύει ότι απαιτείται και μπορεί να επιτευχθεί επιμήκυνση της περιόδου αποπληρωμής και της περιόδου χάριτος και καθιέρωση χαμηλών επιτοκίων για να ενισχυθεί καίρια η βιωσιμότητα του δημόσιου χρέους της χώρας, να απαλειφθεί κάθε αμφισβήτηση για τη μελλοντική ικανότητα της Ελλάδας να τηρεί τις υποχρεώσεις της και να καλύπτει τις ανάγκες αναχρηματοδότησής της από τις αγορές.
● Ανεξάρτητα από το τι προβλέπεται στο τρίτο Μνημόνιο, ποιες πρέπει να είναι οι παρεμβάσεις στο Ασφαλιστικό;
Η κατάσταση στο ασφαλιστικό σύστημα της χώρας είναι πραγματικά δύσκολη. Η αντιμετώπιση του προβλήματος μπορεί να προέλθει μέσα από την ανάπτυξη και την αύξηση της απασχόλησης. Είναι ανάγκη να αντιμετωπιστεί η μαύρη και αδήλωτη εργασία, για να εισρεύσουν οι απαραίτητοι πόροι στο σύστημα. Χρειάζεται, επίσης, εθνική πολιτική για το δημογραφικό.
Ψεύτικες υποσχέσεις δεν θα δώσω στους συνταξιούχους. Αυτό που μπορώ να εγγυηθώ είναι να υπάρξει ένα σοβαρό κι αξιόπιστο σχέδιο, που θα αντιμετωπίζει συνολικά το ασφαλιστικό ζήτημα.
● Θα μετείχατε σε μια κυβέρνηση εθνικής ενότητας και υπό ποιες προϋποθέσεις;
Ασφαλώς και θα συμμετείχαμε. Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε είναι σύνθετα, γι’ αυτό απαιτείται η συνεργασία μεταξύ όλων των πολιτικών κομμάτων και των θεσμικών δυνάμεων του τόπου. Η Ελλάδα χρειάζεται πολιτική σταθερότητα και αυτή θα διασφαλιστεί με τη συγκρότηση μιας κυβέρνησης συνεννόησης και συνεργασίας μακράς πνοής, στην οποία θα συμμετέχουν όλες οι φιλοευρωπαϊκές πολιτικές δυνάμεις του τόπου και θα αποτελείται από άξια και ικανά πρόσωπα.
Τέτοια πρόσωπα υπάρχουν σε όλους τους πολιτικούς χώρους, αλλά και εκτός πολιτικής. Αυτή η κυβέρνηση θα αναλάβει να εκπονήσει και να υλοποιήσει ένα ολοκληρωμένο εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης κι ανάταξης της οικονομίας, στο οποίο όλοι θα συμφωνήσουμε, που θα διασφαλίσει την παραμονή της Ελλάδας στην ευρωζώνη.
Αυτό είναι αναγκαία προϋπόθεση. Και παράλληλα, θα συγκροτήσει μια εθνική ομάδα διαπραγμάτευσης, η οποία θα αναλάβει να παρακολουθεί την πρόοδο των αλλαγών και μεταρρυθμίσεων και να προωθεί τις απαραίτητες τροποποιήσεις στις πολιτικές, σε συνεργασία με τους εταίρους μας. Χρειάζεται μια κυβέρνηση με ορίζοντα τετραετίας, μια κυβέρνηση όλων των Ελλήνων. Και θα κάνω ό,τι μπορώ για να εξασφαλίσω στη χώρα μια σταθερή και μακράς πνοής κυβέρνηση. Είτε είναι η Νέα Δημοκρατία πρώτο κόμμα είτε όχι.
● Η ευρωζώνη, όπως λειτουργεί, έχει μέλλον; Αλλάζει; Τι θα πρέπει να αλλάξει; Εχει νόημα η παραμονή της Ελλάδας σε μια ευρωζώνη δύο ταχυτήτων;
Η ισότιμη συμμετοχή της χώρας μας στη μεγάλη ευρωπαϊκή οικογένεια αποτελεί κορυφαία εθνική στρατηγική επιλογή, η αξία της οποίας δεν μπορεί να αμφισβητηθεί από κανέναν. Ακόμη και στη σημερινή συγκυρία, όπου και οι εταίροι μας έκαναν σοβαρά σφάλματα στην αντιμετώπιση της κρίσης, αλλά κι εμείς καθυστερήσαμε να πάρουμε τις αναγκαίες δύσκολες αποφάσεις, η μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού επιθυμεί την παραμονή της χώρας στην ευρωπαϊκή οικογένεια. Τα ζωτικά συμφέροντα του έθνους μας επιβάλλουν την παραμονή της χώρας στον πυρήνα της Ευρώπης.
Οι υπαρκτές ατέλειες της Ευρωπαϊκής Ενωσης αφ’ ενός δεν αναιρούν την αξία αυτού του εθνικού στρατηγικού προσανατολισμού. Αφ’ ετέρου αποτελούν ήδη αντικείμενο μιας ευρείας διαβούλευσης που έχει ξεκινήσει στους κόλπους της Ενωσης, με σκοπό την αντιμετώπιση αυτών των ατελειών και την ενδυνάμωση της πολιτικής ενοποίησης.
Σε αυτή τη διαβούλευση η Ελλάδα πρέπει να είναι παρούσα, με ισχυρό λόγο και ρόλο. Εμείς θέλουμε η Ελλάδα να συμμετέχει ισότιμα στην Ευρώπη. Δεν υιοθετούμε τη λογική δημιουργίας μιας ευρωζώνης δύο ή τριών ταχυτήτων. Γι’ αυτό πιστεύουμε ότι είναι ανάγκη να αντιμετωπίσουμε άμεσα, με συναίνεση, συνεργασία και συνεννόηση τα προβλήματα που σήμερα μας έχουν φέρει σε μειονεκτική θέση. Να ενισχύσουμε την οικονομία μας και να εκμεταλλευθούμε τα γεωπολιτικά μας πλεονεκτήματα.
http://www.efsyn.gr/arthro/ntimpeit-ton-dyo-arhigon-stin-efsyn
