ΚΑΡΛΟΜΑΓΝΟΣ, ΝΑΠΟΛΕΩΝ, ΧΙΤΛΕΡ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΣΤΑ ΙΔΙΑ ΧΝΑΡΙΑ ΕΥΡΩΠΑΙΚΟΥ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑΤΟΣ Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης -

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης - 
Η ιστορία της ευρωπαϊκής ενοποίησης είναι πολύ παλιά και επαναλαμβάνεται πάντα στο ίδιο αποτυχημένο μοτίβο, σύμφωνα με μια εκτεταμένη ανάλυσης του γνωστού δημοσιογράφου, αναλυτή και διπλωμάτη, Timothy Bancroft-Hinchey, στην ρωσική εφημερίδα Pravda. Όλοι τους, όπως και οι Ρωμαίοι παλαιοτέρα, είχαν χρησιμοποιήσει τα ίδια όμορφα και γοητευτικά σλόγκαν περί ενότητας της Ευρώπης, μια πατρίδα, ένας λαός, μια κυβέρνηση. Το αποτέλεσμα ήταν εισβολές βαρβάρων και σφαγές ανυπεράσπιστων λαών, αιματηροί κατακτητικοί πόλεμοι του Ναπολέων που σφραγίστηκαν από την αιματηρή σφαγή της γαλλικής υποχώρησης και το πιο χειρότερο, το Germany über Alles, που κατέληξε σε εκατομμύρια νεκρούς σε όλη την ευρωπαϊκή ήπειρο.Χρειάστηκαν λίγα μόνο χρόνια στην κάθε περίπτωση για να καταστραφούν και να καταρρεύσουν με αιματηρό τρόπο κράτη και οικονομίες που για να κτιστούν απαιτήθηκαν δεκάδες χρόνια εντατικών προσπαθειών και κόπων.
Η αιτία ήταν πάντα πως η προσπάθεια αυτή γίνονταν σε λάθος βάση και η λάθος βάση ήταν ότι κάποιοι επιδίωκαν πάντα να επιβάλουν τα δικά τους πρότυπα σε βάρος άλλων λαών και προτύπων όπως στην περίπτωση της Γερμανίας που θέλησε να επιβάλλει τα δικά της πρότυπα σε άλλους λαούς. Πχ, στους Γερμανούς αρέσει να… «τρώνε λάχανο τουρσί», γιατί θα πρέπει αυτό να το επιβάλλουν και στους Έλληνες και γιατί οι Έλληνες θα πρέπει να δεχτούν αυτή την γερμανική συνήθεια ; Αυτό οι Γερμανοί δεν μπορούν να το καταλάβουν γι’ αυτό και οδηγούν για άλλη μια φορά την Ευρώπη στην κατάρρευση και στην καταστροφή.
Το χιτλερικό «Deutscland über Alles», δεν είναι παρά το σημερινό «Germany Rules the Waves». Δηλαδή με λίγα λόγια μια Ευρωπαϊκή Ένωση που θα δημιουργεί αγορές μόνο για γερμανικά προϊόντα, θα επιβάλλει γερμανικές διατροφικές συνήθειες, γερμανικές αντιλήψεις για την ενέργεια και το κεφάλαιο και γερμανικό τρόπο ζώης που δεν έχει καμία σχέση με τον τρόπο ζωής των νότιοευρωπαίων και πολύ περισσότερο με το θρησκευτικό συναίσθημα που είναι τελείως διαφορετικό στους βόρειους από τους νότιους της Ευρώπης. Εδώ βέβαια θα προσθέσουμε και εμείς πως η Ορθοδοξία είναι άλλο ένα στοιχείο που ενόχλησε αυτούς της υποτιθέμενης ευρωπαϊκής ένωσης, λέγε ευρωπαϊκής δικτατορίας κάποιων εναντίων άλλων.
Η μεγάλη οικονομική κρίση του 2007 προκάλεσε το πρώτο τσουνάμι που έδειξε με τον καλύτερο τρόπο την πλήρη αποτυχία του σημερινού φιλελεύθερου καπιταλιστικού συστήματος να αντεπεξέλθει στις σύγχρονες ανάγκες της ανθρωπότητας. Και όμως κάνεις δεν έβαλε μυαλό και συνεχίστηκε το ίδιο μοτίβο με την ελληνική κρίση. Ο μεγάλος ένοχος, σύμφωνα με την ανάλυση του Timothy Bancroft-Hinchey, δεν είναι ο ελληνικός λαός σαν ο «αποδιοπομπαίος τράγος», αλλά οι αλλεπάλληλες στρεβλώσεις στο μυαλό των Γερμανών, ότι μπορούν να επιβάλλουν τα δικά τους πρότυπα σε τελείως διαφορετικά δεδομένα.
Η μόνη λύση σήμερα για την ελληνική κρίση είναι να αφεθεί ο ίδιος ο ελληνικός λαός να βρει την λύση στα προβλήματα του για τον ίδιο τον ελληνικό λαό και να σταματήσει αυτό το θέατρο της διαπραγμάτευσης μεταξύ «λύκων και προβάτων», γιατί αν δεν σταματήσει έστω και στο πάρα πέντε, τότε η Ευρώπη θα ζήσει ξανά τις ήμερες του Ναπολέοντα και του Χίτλερ και αυτή την φορά θα είναι ίσως χειρότερες από όλες τις άλλες.
Και να μην ξεχνάμε και τον καταλυτικό ρόλο της «Αρκούδας»!!!
ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος
www.nikosxeiladakis.gr

http://greeknation.blogspot.gr/2015/06/blog-post_147.html

Ανησυχία FED για μετάδοση της ελληνικής κρίσης

H Fed θα έπρεπε να είναι ανήσυχη για τον κίνδυνο μετάδοσης από την ελληνική κρίση, δήλωσε ο αξιωματούχος της Kεντρικής Τράπεζας των ΗΠΑ, John Williams.

Σύμφωνα με τον πρόεδρο της Fed του Σαν Φρανσίσκο, η πιθανότητα το διογκούμενο χρέος της Ελλάδας να διαταράξει τις παγκόσμιες αγορές και να επηρεάσει την αμερικανική οικονομίααποτέλεσε σημαντικό θέμα στην ατζέντα της Fed.

Παρότι το βασικό σενάριο είναι πως ακόμη και μια έξοδος της Ελλάδας από την Ευρωζώνη δεν θα είχε μεγάλες επιπτώσεις διάχυσης στην αμερικανική οικονομία, υπάρχουν ανησυχίες για κινδύνους απρόσμενων συνεπειών, είπε ο Williams.

Αναφορικά με το χρόνο της πρώτης αύξησης των αμερικανικών επιτοκίων, ο Williams είπε πως η τράπεζα πλησιάζει όλο και περισσότερο. Προειδοποίησε ωστόσο, πως η πτώση της παραγωγικότητας στις ΗΠΑ εγείρει κινδύνους καθοδικής απόκλισης για την οικονομία.

ΠΗΓΗ: capital.gr

20/06/2015 - 05:00

Έτοιμος να παρέμβει ο Ομπάμα σε περίπτωση νέου «ναυαγίου»

Ενημερώνεται συνεχώς για τις εξελίξεις από την Αμερικανική Πρεσβεία στην Αθήνα

Σε κλοιό ασφυκτικών πιέσεων βρίσκεται η ελληνική κυβέρνηση.

Την ώρα που Αλ. Τσίπρας ξεκαθαρίζει στους Ευρωπαίους ηγέτες ότι η Ελλάδα στοχεύει σε οριστική λύση και όχι σε μετάθεση του προβλήματος, η Ουάσινγκτον ετοιμάζεται να παρέμβει.

Σύμφωνα με πληροφορίες από τη άλλη άκρη του Ατλαντικού, τις οποίες μετέδωσε ο Real, ο Αμερικανός πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα είναι έτοιμος να παρέμβει στις συνομιλίες σε περίπτωση που οδηγηθούν σε νέο αδιέξοδο.

Σύμφωνα με το Real, ο Αμερικανός πρόεδρος ενημερώνεται συνεχώς για την πορεία της διαπραγμάτευσης από την πρεσβεία των ΗΠΑ στην Αθήνα και τα στελέχη του αμερικανικού υπουργείου Οικονομικών που βρίσκονται εγκατεστημένα μόνιμα στις Βρυξέλλες τους τελευταίους μήνες.

 Όπως ανέφερε Αμερικανός αξιωματούχος, υπάρχει «μια συνεχής ροή πληροφοριών προς τον Λευκό Οίκο και ένα συγκεκριμένο σχέδιο δράσης σε περίπτωση εμπλοκής των διαπραγματεύσεων».

Ο Μπαράκ Ομπάμα, αναφέρουν οι πληροφορίες από τον Λευκό Οίκο, προτίθεται να παρέμβει σε περίπτωση αδιεξόδου προς τον Έλληνα πρωθυπουργό και η παρέμβαση αυτή θα είναι καταλυτική και με την μορφή τελεσιγράφου σε πολιτικό επίπεδο.

Η Ουάσιγκτον τις τελευταίες ημέρες εμφανίζεται πολύ ενοχλημένη για την διαπραγματευτική τακτική της ελληνικής κυβέρνησης αλλά και από τις δημόσιες δηλώσεις των αξιωματούχων της κάτι που μετέφερε στον Αλέξη Τσίπρα ο υπουργός Οικονομικων Τζακ Λιού την περασμένη Τρίτη στην μεταξύ τους τηλεφωνική επικοινωνία.

Ο Λευκός Οίκος αντιλαμβάνεται περισσότερο από τους Ευρωπαίους την αναγκαιότητα εξεύρεσης μιας λύσης διότι συνεκτιμά εκτός από τις οικονομικές συνέπειες και την γεωπολιτική διάσταση ενός αδιεξόδου. Η προσέγγιση της Αθήνας με την Μόσχα έχει δυσαρεστήσει την Ουάσιγκτον, ανεξαρτήτως του γεγονότος ότι το πρόζεκτ με τους αγωγούς βρίσκεται ακόμα σε αρχικό στάδιο.

Read more: http://www.newsbomb.gr/politikh/news/story/598787/etoimos-na-paremvei-o-ompama-se-periptosi-neoy-nayagioy#ixzz3dia4WZR4

Το ΑΕΠ ως δείκτης ψευδούς ευημερίας

Συντάκτης: 

Χάρης Ναξάκης*

«Το επίπεδο, η σύνθεση και η άκρα σπουδαιότητα του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος ευθύνονται για μία από τις πιο διαδεδομένες μορφές κοινωνικού ψέματος»

Τζ. Κ. Γκαλμπρέιθ

Η τυραννία της οικονομίας, η θεολογία της ανάπτυξης, έχει οδηγήσει στην οικοδόμηση ενός ανθρώπινου φαντασιακού που έχει καταληφθεί από την παράλογη ιδέα ότι κάθε ανθρώπινη επιλογή καθοδηγείται από την οικονομική λογική και ταυτίζει την απόλαυση και την ευτυχία με την απεριόριστη κατανάλωση και κατοχή πραγμάτων. Για κοινωνικούς, περιβαλλοντικούς και ανθρωπολογικούς λόγους απαιτείται σήμερα μια άμεση απο-αποικιοποίηση του ανθρώπινου φαντασιακού από την αναπτυξιολαγνεία και τον καταναλωτικό ηδονισμό, μια επανανοηματοδότηση της ύπαρξης.

Χρειαζόμαστε δηλαδή ένα κίνημα για έναν οικονομικό αθεϊσμό, που θα έχει ως πρόταγμα την ελάττωση της οικονομικής δραστηριότητας, την αποανάπτυξη, την ανάπτυξη ενός νέου ανθρώπινου φαντασιακού για μια κοινωνία λιτής αφθονίας (Σ. Λατούς). Για να γίνει όμως αυτό, εκτός των άλλων, πρέπει να καταρριφθεί ένα από τα ιερά και τα όσια της οικονομικής θρησκείας, το ΑΕΠ. Το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν (ΑΕΠ) είναι η συνολική αξία σε χρηματικές μονάδες των τελικών αγαθών και υπηρεσιών που παράγονται σε μια χώρα σε ένα έτος.

Το ΑΕΠ, τέκνο της κυρίαρχης νεοκλασικής ή κεϊνσιανής οικονομικής σκέψης που ταυτίζει την ευημερία με την παραγωγή και κατανάλωση εμπορευμάτων, είναι πλήρως ακατάλληλος ως ποιοτικός δείκτης όπως θα δούμε στη συνέχεια, αλλά έχει εμφανείς αδυναμίες, ακόμα και ως ποσοτικός δείκτης αποτίμησης της πραγματικής διάστασης του παραγόμενου προϊόντος.

Για παράδειγμα, για να μετρηθεί το ΑΕΠ πρέπει να έχει πραγματοποιηθεί κάποια συναλλαγή μέσω της αγοράς. Αρκετά όμως αγαθά και υπηρεσίες παράγονται και καταναλώνονται χωρίς να ανταλλαχθούν με χρήματα, είτε γιατί παράγονται για ίδια κατανάλωση είτε γιατί ανταλλάσσονται με άλλα προϊόντα είτε γιατί προσφέρονται χωρίς αμοιβή (καλλιέργεια κήπων για οικογενειακή χρήση, εργασία των γυναικών στο σπίτι, ανατροφή των παιδιών από τους γονείς, συντήρηση και επισκευή σπιτιών από τους ιδιοκτήτες τους, μη αμειβόμενη προσφορά ιατρικών υπηρεσιών σ’ ένα κοινωνικό ιατρείο, εθελοντική εργασία για δράσεις προστασίας του περιβάλλοντος κ.λπ.).

Ετσι το ΑΕΠ δεν υπολογίζει το μέρος της παραγωγής που δεν είναι αντικείμενο αγοραπωλησίας στην αγορά, οπότε το μέγεθος της παραγωγής που μετράει είναι σοβαρά υποτιμημένο.

Αν όμως οι ποσοτικές αδυναμίες του ΑΕΠ θα μπορούσαν ίσως να λυθούν με τεχνικές βελτιώσεις του δείκτη ή με αστυνομικά μέτρα (σε ορισμένες Πολιτείες της Αμερικής απαγορεύεται να φυτεύονται για ιδιοκατανάλωση μαρουλάκια στους κήπους!), οι ποιοτικές του αδυναμίες είναι άλυτες, γιατί είναι σύμφυτες με την εμπορευματική κοινωνία που μετράει. Και να γιατί. Οταν η διαρκής ανάπτυξη της οικονομικής σφαίρας θεωρείται το μέτρο της ευημερίας, τότε οδηγούμαστε στους ακόλουθους παραλογισμούς:

• Μια χώρα που εξαντλεί τους φυσικούς πόρους, μολύνει το περιβάλλον ή δαπανά χρήματα για την εισαγωγή αντιρρυπαντικής τεχνολογίας να έχει μεγαλύτερο ΑΕΠ από μια άλλη χώρα που εξοικονομεί πόρους και δεν ρυπαίνει.
• Ενώ ο σταθερός στόχος όλων των κυβερνήσεων είναι η αύξηση του ΑΕΠ, ωστόσο μέτρα που κάθε λογικός άνθρωπος θεωρεί ευεργετικά θα είχαν αποτέλεσμα τη μείωσή του. Για παράδειγμα, αν ο περιορισμός της ταχύτητας των αυτοκινήτων ή η μεταφορά επιβατών και εμπορευμάτων με τον σιδηρόδρομο μείωνε τον αριθμό των δυστυχημάτων, οι δουλειές των νοσοκομείων, των μηχανικών, των κατασκευαστών αυτοκινήτων, των ασφαλιστών θα έπεφταν με αποτέλεσμα τη μείωση του ΑΕΠ.
• Η αυξανόμενη παραγωγή από τις επιχειρήσεις προϊόντων μιας χρήσης ή με προγραμματισμένη τη γρήγορη παλαίωσή τους αυξάνει το ΑΕΠ αλλά μειώνει την ευημερία που θα προερχόταν από την παραγωγή προϊόντων διαρκούς χρήσης, που θα μείωνε όμως το ΑΕΠ.
• Το ΑΕΠ αυξάνεται (η ευημερία όμως;) όταν πολλαπλασιάζεται η εγκληματικότητα και οι συνακόλουθες δαπάνες για ασφάλεια και φυλακές, όταν οι άνθρωποι αρρωσταίνουν πιο συχνά και πιο βαριά, γιατί βέβαια αυξάνονται τα έξοδα για γιατρούς και φάρμακα, όταν αυξάνονται τα δάνεια των νοικοκυριών και άρα τα κέρδη των τραπεζών.
• Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Τροφίμων δισεκατομμύρια τόνοι τροφίμων καταλήγουν στις χωματερές ή στα σκουπίδια, αυξάνοντας το ΑΕΠ των χωρών που τα παράγουν και μειώνοντας βέβαια την ευημερία εκατομμυρίων φτωχών του πλανήτη. Τελικά όλα τα παραπάνω δεν είναι παραλογισμοί, αλλά η καρδιά του κτήνους, η ανάπτυξη μέσω της καταστροφής.

Η ανεπάρκεια λοιπόν του ΑΕΠ ως ποσοτικού και ποιοτικού δείκτη της ευημερίας δεν είναι αποτέλεσμα των τεχνικών του ελλείψεων αλλά ανεπάρκεια του ίδιου του δυτικού υποδείγματος της προόδου και της ανάπτυξης. Το ΑΕΠ μετράει έναν παρακμιακό πολιτισμό.

Η ανθρωπότητα πρέπει να εφεύρει ένα νέο πρόταγμα που να περιθωριοποιεί την εμπορευματική σφαίρα, καθιστώντας έτσι τους δείκτες μέτρησής της άσκοπους. Για να συμβεί όμως αυτό πρέπει να περιοριστεί η ανεξέλεγκτη δημιουργία νέων αναγκών, που προκαλεί τις συνθήκες έλλειψης της ικανοποίησής τους, και άρα τροφοδοτεί συνεχώς τον φαύλο κύκλο της παραγωγής αγαθών για την ικανοποίηση ενός όντος που έχει μετατραπεί σε ατομοκεντρική εμπορευματική μηχανή.

*καθηγητής Οικονομικών στο ΤΕΙ Ηπείρου, συγγραφέας

http://www.efsyn.gr/arthro/aep-os-deiktis-pseydoys-eyimerias

Δημήτρης Καλλιβωκάς. ΤΑ ΒΑΘΗ ΜΙΑΣ ΖΩΗΣ «Ξύπνησα κάποτε με τρία θηλυκά στο κρεβάτι μου»

«Τη σύζυγό μου την παντρεύτηκα όταν έμαθα ότι έχω καρκίνο. Ημουν ανέκαθεν κατά του γάμου. Παιδιά δικά μου δεν απέκτησα και φυσικά το μετάνιωσα. Ο Κώστας Χατζηχρήστος υπήρξε καταπιεστικός εραστής για τις κοπέλες που δούλευαν στους θιάσους του και την έπεσε στην τότε σύντροφό μου! Α, και τον θάνατο; Δεν τον φοβάμαι καθόλου».

ΑΠΟ ΤΟΝ
ΝΙΚΟ ΝΙΚΟΛΙΖΑ

Με αυτές τις συγκλονιστικές αποκαλύψεις ένας από τους σπουδαιότερους Eλληνες ηθοποιούς της χρυσής εποχής του ελληνικού κινηματογράφου και του θεάτρου, ο Δημήτρης Καλλιβωκάς ανοίγει τις πόρτες του σπιτιού του στην Κηφισιά και μας ξεναγεί σε έναν άλλο, υπέροχο μυθικό κόσμο. «Βλέπεις το σπίτι μου; Το έχτισα όλο μόνος μου, με τα χέρια μου. Πέτρα πέτρα, τούβλο τούβλο. Δεν έδωσα ούτε ένα μεροκάματο. Σηκωνόμουν το πρωί στις 6.00, έτρεχα να πάρω υλικά και έβλεπα σε διάφορα καφενεία άνδρες και έλεγα: «Μα, καλά, πώς μπορούν και κάθονται» μας λέει και μας βγάζει στους υπέροχους κήπους ενός σπιτιού που θυμίζει πύργο άλλης εποχής. Λίμνες με νούφαρα και τεράστια χρυσόψαρα, τεράστιοι φοίνικες και δέντρα, καθώς και μια υπέροχη διαρρύθμιση φανερώνουν το γούστο του σπουδαίου ηθοποιού.

Κατά τη διάρκεια της συζήτησης, ένα κοτσίφι κελαηδάει δίπλα από τη λίμνη. Σταματάει απότομα τη συζήτηση και το θαυμάζει. «Απαθανάτισέ το με τη φωτογραφική σου. Αυτό είναι ζωή» λέει και μας προκαλεί εντύπωση ο τόσο ευγενής χαρακτήρας του. Μιλάει με πάθος για τη χρυσή εποχή του ελληνικού κινηματογράφου, τότε που τα είδωλα είχαν την τιμητική τους. Θυμάται περιστατικά που τον κάνουν να βουρκώσει.

Ωστόσο, το παρουσιαστικό του δεν διαφέρει σχεδόν καθόλου από εκείνο με το οποίο τον είχαμε συνηθίσει στην ταινία «Η δε γυνή να φοβήται τον άνδρα», όταν έλεγε τη φράση-σταθμό «τι είναι ο άνθρωπος;», τότε που βάσει σεναρίου είχε πεθάνει ένας από τους καλύτερους φίλους του.

Στην αυλή

Πριν από μερικές ημέρες ένα τεράστιο μπαούλο γεμάτο φωτογραφίες, παλιά προγράμματα και περιοδικά που έγραφαν για εκείνον κάηκε στο κέντρο της αυλής του, έπειτα από φωτιά που έβαλε ο ίδιος. «Το παρελθόν δεν πρέπει να το νοσταλγείς, γιατί σε φέρνει πίσω. Το μέλλον είναι η ζωή σου» αναφέρει. Πιο ώριμος από ποτέ, ο σπουδαίος ηθοποιός κάνει απολογισμό ζωής. Το κασετοφωνάκι ανοίγει και ο 85χρονος Δημήτρης Καλλιβωκάς ξεκινάει το παραμύθι της ζωής του...

«Εγώ που δεν ήμουν ούτε εραστής ούτε ωραίος, κάποτε ξύπνησα στη Θεσσαλονίκη με τρεις κοπέλες στο κρεβάτι»

Μου κάνει εντύπωση που τόσο ο κόσμος που σας θαυμάζει όσο και οι δημοσιογράφοι γνωρίζουν ελάχιστα πράγματα για εσάς. Γιατί αυτό;Κατ' αρχήν εμένα ο χαρακτήρας μου θεωρώ πως δεν ήταν για το θέατρο και την υποκριτική τέχνη. Επρεπε να γίνω είτε γλύπτης είτε ζωγράφος.
Δεν μπορούσα να μπω ποτέ σε καλούπια και να κάνω δημόσιες σχέσεις και φιλίες μέσα από το θέατρο. Κατάγομαι από αστική οικογένεια. Ο πατέρας μου ήταν γιατρός και η μητέρα μου κόρη καθηγητή. Μεγάλωσα σε ένα πολύ ιδιαίτερο περιβάλλον.

Είχατε φαντάζομαι όμως το μικρόβιο της τέχνης...Μικρός έδινα παραστάσεις Καραγκιόζη. Από εκεί μου άρεσε η επικοινωνία με τον κόσμο.

Αλήθεια, γιατί αντέδρασαν οι γονείς σας στην απόφασή σας να γίνετε ηθοποιός;
Επειδή οι εποχές τότε ήταν πολύ σκληρές. Συνήθως οι ηθοποιοί ήταν ξυρισμένοι. Αυτό για τους παλαιότερους θεωρούνταν προσβολή. Επρεπε να έχεις μουστάκι για να δείξεις το αντριλίκι σου.

Πώς αποκαλύψατε στον πατέρα σας το «μεγάλο μυστικό σας»;Εγώ είχα ικανότητες ζωγραφικής και γλυπτικής. Αλλά δεν τα κατάφερα ποτέ. Αυτό ήταν και είναι το απωθημένο μου. Ο πατέρας μου είδε το ταλέντο στη ζωγραφική και μου πρότεινε να δώσω εξετάσεις στη Σχολή Καλών Τεχνών. Εκεί γνώρισα τεράστιες προσωπικότητες όπως είναι ο Τσόκλης. Ομως απογοητεύτηκα γρήγορα. Εντελώς τυχαία και κρυφά από τους δικούς μου, έγινα ηθοποιός. Ενας φίλος μού είπε για τη σχολή υποκριτικής τέχνης «Κουνελάκη» και για μια υποτροφία που έδιναν στον καλύτερο μαθητή. Εδωσα εξετάσεις, πέρασα και δεν πλήρωνα μία. Αντί να πηγαίνω στη Σχολή Καλών Τεχνών, πήγαινα στη σχολή υποκριτικής. Ομως στο σπίτι δεν γυρνούσα με έργα και η μάνα μου το πήρε χαμπάρι.

Είστε ένας σπουδαίος συνταξιούχος 85χρονος ηθοποιός, με πύργο στην Κηφισιά...Ναι, πείτε το και έτσι. Το σπίτι αυτό το έχτισα εξολοκλήρου με τα χέρια μου. Τη μελέτη την έκανε ένας ξάδερφός μου, ο περίφημος Γεωργαντζής. Φαντάζομαι είμαι ο μόνος Ελληνας που ενώ η μελέτη έβγαζε δύο ορόφους, εγώ εξοικονόμησα χρήματα για ακόμη έναν όροφο. Τόσο μεθοδικός ήμουν από νεαρός. Το έχτισα το 1967. Επί δύο χρόνια πήγαινα στο θέατρο και έλεγα «έχουμε διπλή παράσταση; Ωραία, θα ξεκουραστώ και λίγο». Το χτίσιμο γινόταν παράλληλα με το θέατρο, τότε που ήμουν πρωταγωνιστής. Είχα φτιάξει μέχρι και εκμαγείο για πέτρες. Πήγαινα σε παράσταση και όταν γύριζα τρέχοντας, έριχνα το τσιμέντο στο καλούπι για τις πέτρες.

Παιδί της Κατοχής;Φυσικά. Από εκεί κατάλαβα πόσο δύσκολο είναι να βγάζεις το ψωμί σου. Ο πατέρας μου, επειδή ήταν σπουδαίος γιατρός και άνθρωπος, δεν έπαιρνε χρήματα από τους ασθενείς. Αναγκάστηκε λόγω της κατάστασης αυτής να κλείσει το ιατρείο του.
Εβλεπα ανθρώπους να πεθαίνουν από την πείνα στους δρόμους. Στο σπίτι μας είχαμε να φάμε κρέας τέσσερα χρόνια και τρία χρόνια ψωμί. Θυμάμαι ότι ο πατέρας μου, επειδή είχε προβλέψει ότι θα έχουμε πόλεμο, είχε προλάβει, είχε πάει στους φούρνους και έπαιρνε ψωμιά. Φρέσκα και μπαγιάτικα. Τα έβαζε στο παράθυρο κοντά και έτσι τα ξέραινε με φυσικό τρόπο. Μετά τα τοποθετούσε σε μαξιλαροθήκες και τρώγαμε μια φέτα ψωμί ξερό την εβδομάδα.


Προτού ανοίξω το κασετοφωνάκι μού αναφέρατε ότι παντρευτήκατε λόγω καρκίνου...Ναι, είναι αλήθεια αυτό. Το να περνάς αυτό το στάδιο σημαίνει ότι έχεις φτάσει στο τελευταίο σκαλοπάτι και περιμένεις να «πέσεις». Ωστόσο η ζωή μού επιφύλαξε εκπλήξεις και κατάφερα να επιζήσω.
Παντρεύτηκα λόγω του καρκίνου. Ημουν πάντα κατά των δεσμεύσεων και άρα κατά του γάμου. Ηθελα να έχω ελευθερία. Οταν λοιπόν μου ανακοίνωσαν ότι έχω καρκίνο είπα: τώρα πρέπει να παντρευτώ τη γυναίκα που είναι σύντροφός μου. Και το έκανα, επειδή ήθελα να νιώθει και εκείνη καλά εκείνες τις δύσκολες ώρες που περνούσα εγώ.

Παιδιά αποκτήσατε;Δεν ήθελα να κάνω ποτέ. Ο λόγος που δεν έκανα παιδιά ήταν ένας: σκεφτόμουν, θα μεγάλωνα ένα παιδί με χίλιους κόπους και αγωνίες και όταν θα μεγάλωνε το παιδί μου, θα έπρεπε να σπουδάσει στο εξωτερικό και -γιατί όχι;- να μείνει εκεί. Δεν θα είχα μόνιμο πόνο στην καρδιά εγώ γι' αυτό; Αυτά τα έλεγα τότε.
Τώρα το έχω μετανιώσει φυσικά. Μου λείπει ένα δικό μου παιδί. Οταν τηλεφωνούν τα παιδιά της γυναίκας μου, η οποία είναι Γερμανίδα, τη βλέπω με πόση λαχτάρα θέλει να τους μιλήσει. Πήγα πολλές φορές σε γιατρούς για να τερματίσουν την εγκυμοσύνη τους οι κοπέλες που είχα κατά καιρούς.

Η σύζυγός σας, που είναι Γερμανίδα, τι λέει για τη σημερινή κατάσταση της χώρας;Λατρεύει την Ελλάδα, δεν αγαπάει καθόλου τις πολιτικές καταστάσεις της Ελλάδας. Εκείνοι είναι μεθοδικοί. Οι Ελληνες είμαστε λίγο «έχει ο Θεός». Βεβαίως ο καιρός παίζει σημαντικό ρόλο στην «τρέλα» του Ελληνα.

Κάνατε μόλις 22 ταινίες. Και όμως, όλοι νομίζουμε ότι έχετε παίξει σε περισσότερες...Οι κινηματογραφικοί ρόλοι που μου δόθηκαν ήταν πολύ δυνατοί. Το 1956 συμμετείχα στην πρώτη ταινία μου, «Μακριά από τον κόσμο». Δεν έπαιξα πολύ, γιατί είχα έναν εξαιρετικά μοναχικό χαρακτήρα. Δεν μπήκα ποτέ σε φιλίες μέσα από το επάγγελμά μου.
Τα βράδια μετά το θέατρο έπαιρνα το αυτοκινητάκι μου και γύριζα στο σπίτι. Σπίτι, δουλειά και κοπέλα. Τίποτα άλλο. Στον κινηματογράφο πρέπει να είσαι ωραίος και μοιραίος. Εγώ έπαιξα ρόλους αντεραστών. Πάντα, ο Αλεξανδράκης, ο Μπάρκουλης, ο Κούρκουλος στις ταινίες μού «έπαιρναν» τη γυναίκα.
Κάποια στιγμή λοιπόν ο σκηνοθέτης έβαλε έως και τον Χατζηχρήστο να μου «πάρει» τη γυναίκα. Εγώ λοιπόν, για να μη συμβεί αυτό, ζήτησα ένα υπερβολικό ποσό προκειμένου να... στραβώσει η δουλειά και να μην παίξω. Μου λέει ο σκηνοθέτης: «Γιατί τόσα, ρε Δημήτρη;». Και του απαντάω: «Πρώτον, επειδή θα παίξω με τον Χατζηχρήστο (τότε δεν διακρινόταν για σπουδαία πράγματα που είχε κάνει στον κινηματογράφο). Δεύτερον, γιατί θα μου "πάρει" τη γυναίκα ο Χατζηχρήστος. Ε, όχι και ο Χατζηχρήστος. Δεν το δέχομαι».
Αυτό ο Κώστας δεν μου το συγχώρησε ποτέ. Επαιζε λοιπόν στο θέατρο Παρκ και το πλημμύριζε από κόσμο. Εκείνος είχε Τζάγκουαρ και εγώ βέσπα. Η σύντροφός μου λοιπόν έπαιζε στον θίασό του. Παρκάρει μπροστά μας και κλείνει με δυνατή κλοτσιά την πόρτα του αυτοκινήτου. Θυμάμαι που κολλούσε έντονα στην κοπέλα μου και της έλεγε: «Τι θες και πας με τον Καλλιβωκά. Εχει δύο ρόδες και αυτές μικρές».


Μέγας εραστής ο Χατζηχρήστος...Μέγας και καταπιεστικός εραστής. Πίεζε πολλές κοπέλες, μέχρι που κάποια στιγμή είχε μία στον θίασο, η οποία ήξερε ζίου ζίτσου. Προσπαθούσε να τη... ρίξει, μία από δω, μία από εκεί, του ρίχνει μία, κάτω αναίσθητος ο Χατζηχρήστος!

Η Ρένα Βλαχοπούλου πώς μπήκε στη ζωή σας;Επρεπε να έχει έναν εραστή στις ταινίες της. Οι ώριμοι λοιπόν εραστές εκείνης της εποχής ήταν ελάχιστοι. Ηρθε μαζί με τον επιχειρηματία και έτσι έπαιξα μαζί της. Σπουδαία γυναίκα. Οταν τέλειωνε η παράσταση, βγαίναμε μαζί και ο κόσμος έπεφτε κάτω και μας προσκυνούσε. Θεούς μάς έκαναν...

Η Αλίκη, εσείς που τη ζήσατε, τι άνθρωπος ήταν;Ηταν καλή ηθοποιός, αλλά πάνω απ' όλα επιχειρηματίας. Η Αλίκη θυσίαζε τα πάντα για το σταριλίκι της. Ηταν σταρ. Οταν έπαιξα για πρώτη και τελευταία φορά στον κινηματογράφο μαζί της, με εκμηδένισε.
Ηταν στην ταινία «Μιμίκος και Μαίρη». Η εποχή που δεν είχαν ξεχωρίσει ακόμη ποιοι ήταν αστέρες και μεγάλοι ηθοποιοί και ποιοι μέτριοι ή κακοί. Ημασταν όλοι το ίδιο. Κάναμε λοιπόν μαζί ένα ντουέτο.
Η μηχανή τραβάει πρώτα τα δικά της πλάνα, επειδή το ζήτησε, μετά γενικά πλάνα και όταν έρχεται η στιγμή να κάνουμε τα δικά μου μαζί της, εκείνη δηλώνει άρρωστη και σηκώνεται και φεύγει. Και ξαναλέω. Μόλις είχε πρωτοβγεί η Αλίκη. Υστερα από χρόνια παίξαμε πάλι μαζί. Στο θέατρο η Αλίκη ήταν υπόδειγμα ηθοποιού. Τρομερός χαρακτήρας.

Είχατε αντιζηλίες στον χώρο σας;Σαφώς! Ο Βύρων Πάλλης με πολέμησε και δεν ξέρω για ποιο λόγο. Παίζαμε μαζί και όμως με αντιπάθησε χωρίς να του έχω κάνει το παραμικρό...

Θα σας αναφέρω τρία ονόματα και θα ήθελα την άποψή σας: Αλεξανδράκης, Μπάρκουλης και Κούρκουλος. Τι άποψη έχετε;Είχα και με τους τρεις τρομερούς δεσμούς από τα πρώτα μας βήματα. Περισσότερο έζησα μάλιστα με τον Κούρκουλο. Ηταν θαυμάσιοι ηθοποιοί και άνθρωποι. Γοητευτικότατοι άνδρες. Στη χρυσή εποχή του κινηματογράφου ο Αλεξανδράκης ήταν τόσο ωραίος άνδρας, που ο Φίνος είχε έναν μόνιμο υπάλληλο για να τον προστατεύει από τις γυναίκες.
Ουρές έκαναν για τον Αλέκο. Στα εξωτερικά γυρίσματα των ταινιών ο Φίνος είχε ολόκληρη ομάδα προστασίας για τον Αλεξανδράκη. Τα κορίτσια, όταν είχαμε εξωτερικά γυρίσματα, του φώναζαν από τα μπαλκόνια για να πάει στα σπίτια τους. Τόση λατρεία δεν την έχω ξαναζήσει με συνάδελφο. Υπήρξε φορά που ο Αλέκος είχε πάει στο σπίτι μιας κοπέλας και ο φύλακας του φώναξε να κατέβει για το γύρισμα που είχαμε στη γειτονιά...

Εσείς;
Εως και εγώ που δεν ήμουν ποτέ εραστής και ωραίος, ξύπνησα στη Θεσσαλονίκη με τρεις κοπέλες στο κρεβάτι μου. Είπαμε: ήταν η χρυσή εποχή του ελληνικού κινηματογράφου και των ειδώλων τότε.

Επειτα από 60 χρόνια πορείας, σας λείπει το χειροκρότημα;
Οχι, δεν μου λείπει καθόλου. Αποφάσισα να αποστασιοποιηθώ από το επάγγελμα. Διότι απογοητεύτηκα με τον εαυτό μου. Είχα έναν χαρακτήρα που δεν έκανε για το θέατρο. Και έτσι αποφάσισα ότι το θέατρο δεν με συγκινεί πλέον. Θεωρώ ότι λόγω του ότι επικρατεί 100% η άποψη του σκηνοθέτη, κάνοντας τροποποιήσεις και πολλά άλλα στα έργα, εγώ δεν έχω θέση. Σαφώς και ο σκηνοθέτης έχει τον πρώτο λόγο, αλλά όχι παραποιώντας τα έργα. Είναι απαράδεκτα αυτά τα πράγματα.

Τον θάνατο τον φοβάστε ή σας «φοβάται»;Δεν τον φοβάμαι καθόλου, γιατί εγώ δεν πρόκειται να πεθάνω. Απλώς κοιμόμαστε και τίποτα άλλο. Η φιλοσοφία μου είναι ότι κάποια μέρα εκεί που θα κοιμάμαι, απλώς δεν θα ξαναξυπνήσω...

Πιστεύετε στη μετενσάρκωση, στην «άλλη ζωή» και σε όλα αυτά;
Είμαστε από ύλη και τίποτα άλλο. Εξαφανιζόμαστε απλώς. Φτιαχτήκαμε για να πεθάνουμε. Και τα λέω αυτά τώρα, ύστερα από έναν καρκίνο που πέρασα και είδα μπροστά μου τη ζωή μου να περνάει σαν φιλμάκι. Τη ζωή μου την έκανα όπως εγώ ήθελα. Και δεν μετανιώνω για τίποτα απ' όλα όσα έκανα. Δεν φταίει κανένας άλλος για εμένα παρά μόνο εγώ...

http://www.espressonews.gr/showbiz/2015/06/138685/xypnisa-kapote-me-tria-thilyka-sto-krevati-moy

Οι κάλπες κλείνουν στις 19:00 Σε εξέλιξη οι κρίσιμες δημοτικές αλβανικές εκλογές Μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες πέρασαν τα ελληνο-αλβανικά σύνορα περί των 120 λεωφορείων με ομογενείς ψηφοφόρους και εκατοντάδες ΙΧ αυτοκίνητα.

Διεξάγονται σήμερα στην Αλβανία οι δημοτικές εκλογές. Οι φετινές δημοτικές εκλογές διεξάγονται με τη νέα διοικητική διαίρεση που χωρίζει τη χώρα σε 61 δήμους, από περισσότερους από 350 δήμους και επαρχίες στα προηγούμενα χρόνια. Για την εκλογή των νέων τοπικών αρχών καλούνται σήμερα στις κάλπες τρία εκατομμύρια τριακόσιες χιλιάδες ψηφοφόροι. Στις εκλογές μετέχουν 62 κόμματα και 18 ανεξάρτητοι υποψήφιοι δήμαρχοι. Η πλειοψηφία των κομμάτων είναι ενταγμένη σε δύο μεγάλες συμμαχίες. Πρόκειται για τη συμμαχία του κυβερνώντος Σοσιαλιστικού Κόμματος, στην οποία μετέχουν περισσότερα από 30 κόμματα και εκείνοι του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, του Δημοκρατικού Κόμματος, στην οποία μετέχουν περί των 20 κομμάτων.

Για την ομαλή διεξαγωγή των εκλογών έχουν κινητοποιηθεί 6.700 αστυνομικοί που επιβλέπουν την ψηφοφορία σε 5. 300 εκλογικά τμήματα. Τις εκλογές στην Αλβανία, όπως είναι αναμενόμενο, παρακολουθούν ξένοι παρατηρητές, με επικεφαλής τους οργανισμούς του ΟΑΣΕ-ODHIR, αλλά και του Συμβουλίου της Ευρώπης, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των ΗΠΑ.

Η ψηφοφορία άρχισε ομαλά σε όλη τη χώρα με κάποια ελάχιστα τεχνικά προβλήματα. Οι κάλπες άνοιξαν στις 7.00 τοπική ή ώρα και θα κλείσουν στις 19.00, επίσης, τοπική η ώρα.

Η διεξαχθείσα προεκλογική περίοδος εκτιμάται ότι ήταν πολυδάπανη. Ενδεικτικό ήταν ότι οι ξένοι παρατηρητές απηύθυναν συνεχώς έκκληση να αποφευχθεί η εξαγορά της ψήφου.

Ιδιαίτερο είναι, ωστόσο, το ενδιαφέρον για τις εκλογές στους δήμους που διεκδικούν οι Έλληνες υποψήφιοι δήμαρχοι, στους δύο δήμους με αμιγώς ελληνικό στοιχείο, καθώς και στους δήμους της Χιμάρας και της Κονίσπολης. Το αποτέλεσμα θα αποφασίσουν οι Έλληνες δημότες που καταφθάνουν από την Ελλάδα. Μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες πέρασαν τα ελληνο-αλβανικά σύνορα περί των 120 λεωφορείων με ομογενείς ψηφοφόρους και εκατοντάδες ΙΧ αυτοκίνητα. Χαρακτηριστικό είναι ότι την πληρωμή τους ανέλαβαν φέτος τα επιτελεία των υποψήφιων δημάρχων και αποτελεί δείγμα της σκληρής αντιπαλότητας και εκεί που οι έδρες διεκδικούνται μόνον από Έλληνες υποψήφιους.

Συγκεκριμένα, στο δήμο της Δρόπολης Αργυροκάστρου, ο οποίος αποτελείται από τέσσερις ελληνικές μειονοτικές περιοχές, ή από 42 ελληνικά μειονοτικά χωριά, διεκδικούν την έδρα ο Αχιλλέας Ντέτσικας που είναι υποψήφιος με το Δημοκρατικό Κόμμα της Αλβανίας, ο Κώστας Ζήσος με το Κόμμα Ένωσης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και ο ανεξάρτητος Χρίστος Δούτσης. Στο δήμο Φοινίκης των νομών Αγίων Σαράντα και Δελβίνου, που αποτελείται από 5 επαρχίες με αμιγή ελληνικό μειονοτικό πληθυσμό ή από 59 χωριά, διεκδικούν την έδρα ο Γιάννης Μπάμπης με το Κόμμα Ένωσης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και ο Λεωνίδας Χρίστος με το Κόμμα των Ελλήνων ΜΕΓΑ. Στο δήμο της Χιμάρας οι δύο από τις τρεις υποψηφιότητες είναι ελληνικής καταγωγής. Πρόκειται για τους Γιώργο Γκόρο, νυν δήμαρχο της Χιμάρας, με το Σοσιαλιστικό Κόμμα και Φρέντυ Μπελέρη με το Κόμμα Ένωσης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Χαρακτηριστικό είναι, επίσης, ότι οι Έλληνες υποψήφιοι διεκδικούν την εκλογή τους ζητώντας τη στήριξη κάποιου μεγάλου αλβανικού κόμματος. Εντύπωση κάνει προς την κατεύθυνση αυτή, η αλλαγή συμμαχίας του Κόμματος Ένωσης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, το οποίο μόλις πριν από δύο μέρες εγκατέλειψε τη συμμαχία με το κυβερνών Σοσιαλιστικό κόμμα και μετεπήδησε στον συνασπισμό του Δημοκρατικού κόμματος στην αντιπολίτευση.

http://www.matrix24.gr/2015/06/se-exelixi-i-krisimes-dimotikes-alvanikes-ekloges/

Ο Γιώργος Θ. Γεννηματάς -ιδρυτικό μέλος του ΠΑΣΟΚ- ήταν βουλευτής και υπουργός των κυβερνήσεων του Ανδρέα Παπανδρέου, επί σειρά ετών και ιδιαίτερα αγαπητός από τους ψηφοφόρους του κόμματος και όχι μόνο.

Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 30 Ιουνίου 1939. Πατέρας του ήταν ο Θεόδωρος Γ. Γεννηματάς, δικηγόρος και οικονομολόγος, που διετέλεσε γενικός διευθυντής της UNRRA στην Ελλάδα, σύμβουλος της Αμερικανικής Οικονομικής Αποστολής και αργότερα της εν Ελλάδι Αμερικανικής Πρεσβείας.

Αδελφός του πατέρα του ήταν ο Αντιστράτηγος και Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού επί κυβέρνησης Γεωργίου Παπανδρέου, 1964-1965, Ιωάννης Γ. Γεννηματάς. Από τη μητέρα του, Φωτεινή, ήταν δισέγγονος του μεγάλου ευεργέτη της Σύμης και της Δωδεκανήσου, Γεωργίου Νικήτα Πετρίδη.

Πήγε σχολείο στο Α΄ Γυμνάσιο της Πλάκας, όπου και πρώτευσε.  Σπούδασε πολιτικός μηχανικός στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, όπου ανέπτυξε παράλληλα σημαντική φοιτητική συνδικαλιστική δράση, οργανώνοντας  διαδηλώσεις για την Κύπρο.

Κατά τη διάρκεια της θητείας του στο Πολεμικό Ναυτικό ως σημαιοφόρος (1962), αρρώστησε σοβαρά και διαγνώσθηκε με τη νόσο του Addison, από την οποία έπασχε και ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζον Κένεντι. Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του και των στρατιωτικών του υποχρεώσεων, ίδρυσε και διηύθυνε την εταιρεία μελετών και κατασκευών «Αρχιτεχνική ΕΠΕ».

Από το 1974 ως το 1978 διετέλεσε πρόεδρος του Συλλόγου Πολιτικών Μηχανικών Ελλάδας. Παντρεύτηκε τον εφηβικό του έρωτα, την Κατερίνα  (Κάκια) Βέργου, κόρη ταχυδρομικού υπαλλήλου στη Σύμη, με την οποία απέκτησε δύο κόρες.

Έγινε μέλος του ΠΑΣΟΚ από τη σύστασή του και ήταν υποψήφιος Α΄ Περιφέρειας Αθηνών στις βουλευτικές εκλογές της 17ης Νοεμβρίου 1974. Από το 1975 ήταν μέλος της Κεντρικής Επιτροπής και στη συνέχεια του Εκτελεστικού Γραφείου του ΠΑΣΟΚ.

Διακρινόταν για τα οργανωτικά του προσόντα ενώ η επιρροή του στον κομματικό μηχανισμό και στη Νεολαία ΠΑΣΟΚ ήταν μεγαλύτερη κάθε άλλου στελέχους.

Μετά τη διαγραφή των μελών της Δημοκρατικής Άμυνας, ο Γιώργος Γεννηματάς έγινε ένα από τα μέλη της λεγόμενης «Τριανδρίας» (Τσοχατζόπουλος-Γεννηματάς-Λαλιώτης) που εξέφραζε και εκπροσωπούσε τον πρόεδρο σε όλα τα κεντρικά και περιφερειακά όργανα, και σε όλα τα επίπεδα του κόμματος.

Από το 1981 εκλεγόταν βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, αρχικά Επικρατείας, κατόπιν Μεσσηνίας και στη συνέχεια στη Α΄ Περιφέρειας Αθηνών. Στην τελευταία μάλιστα ήταν πρώτος σε σταυρούς, διαρκώς, από το 1989.

Διετέλεσε Υπουργός Εσωτερικών από το 1981 ως το 1984, Υπουργός Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων από το 1984 ως το 1987 και Υπουργός Εργασίας από το 1987 ως το 1989. Ήταν κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ από τον Απρίλιο 1989.

Στην οικουμενική κυβέρνηση Ζολώτα ήταν Υπουργός Εθνικής Οικονομίας. Στις εκλογές της 10ης Οκτωβρίου 1993 ορίστηκε ξανά Υπουργός Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών.

Ανακοίνωσε ο ίδιος την ασθένεια του

Τον Ιανουάριο του 1992, με αφορμή ένα κρυολόγημα υποβλήθηκε σε εξετάσεις και λίγες ημέρες αργότερα ο ίδιος ανακοίνωσε στους δημοσιογράφους ότι πάσχει από καρκίνο, λέγοντας: «Υπάρχουν μερικές στιγμές που το συναίσθημα ξεχειλίζει, δεν είμαι από μάρμαρο. Είναι γνωστό ότι έχω καρκίνο, αλλά θα προσπαθήσω».

Το 1992, την ημέρα της γιορτής του αναχώρησε για τη Νέα Υόρκη όπου υποβλήθηκε σε εγχείρηση, το ίδιο διάστημα που η σύζυγός του υποβάλλονταν σε θεραπευτική αγωγή για την ίδια ασθένεια.

Λίγο καιρό αργότερα επέστρεψε στην Ελλάδα, όμως τον Σεπτέμβριο του 1993 υποβλήθηκε σε θεραπεία σε νοσοκομείο του Χιούστον, από όπου επέστρεψε δύο ημέρες πριν το θάνατο της συζύγου του.

Στο 3ο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ εξελέγη πρώτος σε σταυρούς για την κεντρική επιτροπή, αν και δεν ήταν παρών καθώς τον εμπόδιζαν οι επιπτώσεις της θεραπείας και δύο ημέρες μετά εισήχθη στην εντατική του νοσοκομείου «Ευαγγελισμός».

Πέθανε στην Αθήνα στις 25 Απριλίου 1994, από καρκίνο. Μετά το θάνατό του, για να τιμηθεί το έργο του, πολλά νοσοκομεία της Ελλάδας πήραν το όνομά του.

Η πολιτική του διαθήκη

Στην ιδιόχειρη πολιτική του διαθήκη ανέφερε:

«Οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους του Έλληνες και τις Ελληνίδες που μου συμπαραστάθηκαν.

Εκτός από ευχές, απαιτείται Εθνική συνεννόηση στην κορυφή και διάλογος και Εθνική ομοψυχία στη βάση.

Για το Πα.Σο.Κ. , το κόμμα που τόσο αγάπησα εύχομαι ενότητα, περίσκεψη και αποφασιστηκότητα.

Αυτά που δεν μπόρεσα να ολοκληρώσω είμαι βέβαιος ότι θα αποτελέσουν στόχο πολλών που με μεγαλύτερες δυνάμεις από εμένα θα τα κάνουν πράξη.

Με τις ευχές και την άπειρη αγάπη μου,

Γιώργος Γεννηματάς» .

Το έργο του 

Η απώλεια του ήταν μεγάλη καθώς επρόκειτο για έναν άνθρωπο και πολιτικό έντιμο, μετριοπαθή, σεμνό, με μεγάλο πολιτικό και προσωπικό ήθος. Με την πολιτική δράση του Γιώργου Γεννηματά έχουν συνδεθεί: η Αναγνώριση της Εθνικής Αντίστασης, το Εθνικό Σύστημα Υγείας (ΕΣΥ) και η ψήφος στα 18.

http://www.matrix24.gr/2013/04/έφυγε-από-τη-ζωή-ο-γιώργος-γεννηματάς/

Ι. Παπαδοπούλου: 'Γιατί δεν φεύγουμε από την Ελλάδα'

Πως εύκολο είναι να κρατάς μία επιχείρηση με 1.200 εργαζόμενους σε μία χώρα υπό πτώχευση; Η Ιωάννα Παπαδοπούλου, της ομώνυμης βιομηχανίας τροφίμων έχει την απάντηση

Κωστής Χριστοδούλου

Ιούνιος 20 2015 08:08

Έχουν περάσει σχεδόν100 χρόνια από την εποχή που στην κουζίνα της οικογένειας Παπαδοπούλου στην Κωνσταντινούπολη η κυρά Μαρία για να βοηθήσει τον μαραγκό άντρα της ζύμωνε και φούρνιζε καθημερινά μπισκότα Petit Beurre, μία γεύση που είχε έρθει πρόσφατα στην Πόλη από την Γαλλία. Τα μπισκότα αυτά βγαίναν και τα πουλούσαν μετά στους μαχαλάδες της Πόλης τα τρία μικρά παιδιά της οικογένειας; ο Νίκος, ο Ευάγγελος και ο Θεόφιλος. Η γεύση τους θεσπέσια και για ξεχωρίζουν από τα άλλα το 1916 ο Γιάννης, ο πατέρας μαραγκός, φτιάχνει μία ξύλινη σφραγίδα που είχε, μεταξύ των άλλων την υπογραφή τους.

Και ενώ όλο και η πελατεία μεγάλωνε έρχεται η Μικρασιατική Καταστροφή και η οικογένεια Παπαδοπούλου ακολουθεί μαζί με τους άλλους Έλληνες των παραλίων της Μικράς Ασίας τον δρόμο της προσφυγιάς. Η μάνα με τα τρία παιδιά της ξεκινάει για την Μασσαλία, κάνοντας μία ενδιάμεση στάση στον Πειραιά όπου έδεσε το πλοίο για λίγες ημέρες. Σε ένα καφενείο που επισκέφθηκαν η Μαρία ζητάει μπισκότα για να δώσει στα παιδιά της. Στην ερώτηση του καφετζή «τι είναι το μπισκότο;» η επόμενη κίνηση είναι η αλλαγή των πλάνων της οικογένειας και η μόνιμη εγκατάσταση στην Ελλάδα όπου οι Παπαδόπουλοι θα της εξηγούσαν για τα καλά τι είναι το μπισκότο. Αρχικά μέσα από τον φούρνο στο προσφυγικό σπίτι της οικογένειας στον Λυκαβηττό μετά από την πρώτη βιοτεχνία στην γέφυρα Πουλοπούλου και στην συνέχεια από το πρώτο εργοστάσιο την δεκαετία του '50 στην Πέτρου Ράλλη και τα άλλα που ήρθαν μετά σε Θεσσαλονίκη, Βόλο και Οινόφυτα. Ξεκίνησαν με κουτιά από λευκοσίδηρο που τα άνοιγες στα παντοπωλεία και σε έπαιρνε η γλυκιά μυρωδιά του μπισκότου και έφθασαν σήμερα να έχουν πάνω από 200 διαφορετικές συσκευασίες με σήματα όπως τα Μιράντα, τα Γεμιστά και τα Cream Crackers να έχουν κλείσει ήδη 80 χρόνια ζωής. Για λογότυπο ένας κόκκινος κύκλος με το γράμμα Π στο κέντρο, το έτος ίδρυσης: 1922 και κορώνα που σχηματίζεται από τέσσερα παιδιά, δύο αγόρια και δύο κορίτσια που κρατούνται χέρι -χέρι, τα παιδιά του Ευάγγελου Παπαδόπουλου την τρίτη γενιά που συνέχισε την οικογενειακή παράδοση.

Δεν έχασαν ποτέ την πρώτη θέση και αν και κινδύνευσαν να χάσουν την ελληνικότητα τους σε μία μετοχική συνεργασία που είχαν συνάψει με την Danone (η οποία διαθέτει στην αγορά του μπισκότου τα LU) κατάφεραν να πάρουν πίσω το 60% που κατείχαν οι Γάλλοι. Αυτό χάρη στην επιμονή της Ιωάννας Παπαδοπούλου η οποία βρίσκεται στο τιμόνι της εταιρείας από το 1993, λίγο μετά τον θάνατο του πατέρα της και είναι από τότε η πιο ισχυρή γυναίκα στην ελληνική παραγωγική βιομηχανία. Αλλά και η πιο δημιουργική και διορατική αφήνοντας το δικό της στίγμα καινοτομίας και νέων επιχειρηματικών κινήσεων στην εταιρία που δεν φημίζεται για τα έντονα ανοίγματα σε νέες αγορές. Δικό της «παιδί» είναι από την δεκαετία του '70 το Caprice που αποτελεί το πετράδι του στέμματος στις εξαγωγές που πραγματοποιεί η εταιρεία σε 40 χώρες.

Η Ιωάννα ήταν αυτή που έδωσε νέα ώθηση και έτσι πέρα από τα μπισκότα και τις φρυγανιές που είχαν επεκταθεί από την δεκαετία του '90 τα επόμενα χρόνια μπήκαν και στις μπάρες δημητριακών και στο συσκευασμένο ψωμί. Στο τελευταίο αυτές τις ημέρες η εταιρεία μπήκε πρώτη στην παραγωγή ψωμιού από δίκοκο σιτάρι, μία παραγωγή που έχει τις ρίζες της στην Αρχαία Ελλάδα και γνωρίζει αναγέννηση τα τελευταία χρόνια.

Στην παρουσίαση του νέου προϊόντος, «Αρχαία σπορά», την περασμένη Τετάρτη, η Ιωάννα Παπαδοπούλου, η Πρόεδρος και Διευθύνουσα Σύμβουλος της Ε.Ι. Παπαδόπουλος δεν έκρυψε την ανησυχία της για την κατάσταση στην Ελλάδα. Δεν είναι λίγο να έχεις ρίξει όλη σου την επιχειρηματική προσπάθεια σε αυτό τον τόπο. Όταν έχεις τέσσερα εργοστάσια στα οποία δεν έχει κάνει απόλυση λόγω ύφεσης αλλά αντίθετα έχεις κάνει και προσλήψεις φθάνοντας τους 1.200 εργαζομένους. Όταν σε αυτούς τους ανθρώπους δεν έχεις κάνει μειώσεις όλα αυτά τα χρόνια και όταν σε μία έντονη παγκόσμια αγορά που δέχεσαι χτυπήματα κάτω από την μέση έχεις στόχο να τριπλασιάσεις τις εξαγωγές σου, έχεις ένα λόγο παραπάνω και να ανησυχείς και να βγεις και να το πεις.

«Δυστυχώς συνεχίζουμε να λειτουργούμε σε ένα ασταθές περιβάλλον. Η Ελλάδα είναι μία χώρα που δεν είναι θελκτική για επενδύσεις. Δεν θα μιλήσω για την ασάφεια που υπάρχει γύρω από τον ΦΠΑ και την αδυναμία να κάνεις οποιοδήποτε business plan αλλά θα σταθώ στην πολιτική απέναντι στις εταιρείες που είναι τίμιες και παρουσιάζουν κέρδη. Η υπερφορολόγηση τους είναι ουσιαστικά μία “τιμωρία” που τις αποτρέπει από το να πραγματοποιήσουν άλλες επενδύσεις. Μιλάμε για ανάπτυξη, αλλά ταυτόχρονα όταν στερείς από τις εταιρείες κεφάλαια, δεν μπορείς να έχεις ανάπτυξη και δεν μπορείς να δημιουργήσεις νέες θέσεις εργασίας και δεν μπορείς να καταπολεμήσεις την ανεργία» αναφέρθηκε λίγες ημέρες μόνο μετά την δημοσιοποίηση των μέτρων που έχουν πέσει στο τραπέζι.

Το δέλεαρ για να αλλάξει μία εταιρεία έδρα είναι ήδη πολύ μεγάλο και αρκετές μεγάλες εταιρείες έχουν κάνει αυτό το βήμα, είτε για να απολαμβάνουν ελκυστικότερα επιτόκια από τράπεζες – και να είναι πιο ανταγωνιστικοί με τους διεθνείς παίκτες – είτε και για λόγους φορολογίας διατηρώντας πάντα όμως τις εγκαταστάσεις τους στην Ελλάδα. Για την Ιωάννα Παπαδοπούλου αυτό το ενδεχόμενο δεν υπάρχει. «Εμείς εδώ πετύχαμε, οι ρίζες μας είναι σε αυτή την χώρα, δεν υπάρχει ενδεχόμενο ποτέ να φύγουμε. Είμαστε στην ζωή του Έλληνα εδώ και 93 χρόνια, οπότε το θεωρώ καθήκον μου υποχρέωση μου να μείνουμε εδώ, δεν το συζητώ. Δυσκολίες είχαμε και από ότι φαίνεται θα συνεχίσει να έχουμε. Εμείς θα είμαστε εδώ. Θα επενδύσουμε εδώ, θα πληρώσουμε τους φόρους μας εδώ και όπως πολλές φορές λέω, και είναι λιγάκι μη τεχνοκρατικό, ίσως τώρα είναι περισσότερο ανάγκη να βοηθήσουμε εμείς που μπορούμε, την ελληνική οικονομία».

http://news247.gr/eidiseis/weekend-edition/i-papadopouloy-giati-den-feugoyme-apo-thn-ellada.3538106.html?utm_source=News247&utm_medium=MintaXasete_article&utm_campaign=24MediaWidget

Το φορτίο πέφτει στην Ελλάδα, δήλωσε ο Οικονομικών Τζακ Λιου στο CNN, δηλώνοντας πως δεν μπορεί να προβλεφθεί η αντίδραση των αγορών σε μία στάση πληρωμών ή σε μία αποχώρηση της χώρας από την Ευρωζώνη

Νέα παρέμβαση ΗΠΑ: Η Ελλάδα πρέπει να πάρει σκληρές αποφάσεις

Ο υπουργός Οικονομικών των Ηνωμένων Πολιτειών Τζακ Λιου είπε ότι η Ελλάδα πρέπει να λάβει σκληρές αποφάσεις και να καταλήξει γρήγορα σε μία συμφωνία με τους διεθνείς πιστωτές της και τα υπόλοιπα μέλη της ευρωζώνης, σύμφωνα με το ηχογραφημένο κείμενο μίας συνέντευξης που παραχώρησε στο τηλεοπτικό δίκτυο CNN και θα μεταδοθεί αύριο.

"Νομίζω πως τώρα είμαστε σε μία στιγμή όπου το φορτίο πέφτει στην Ελλάδα να επανέλθει με μία απάντηση που [θα] είναι η βάση για να επιτευχθεί μια συμφωνία το ταχύτερο δυνατό", δήλωσε στην εκπομπή του CNN "Fareed Zakaria GPS" που θα μεταδοθεί αύριο Κυριακή, σύμφωνα με ένα ηχογραφημένο κείμενο.

"Αυτό που γνωρίζουμε πως είναι η καλύτερη λύση είναι η Ελλάδα να λάβει μερικές σκληρές αποφάσεις και αυτές να τύχουν επεξεργασίας", είπε.

"Ο κίνδυνος της μετάδοσης προφανώς είναι διαφορετικός απ΄ό,τι ήταν στο παρελθόν γιατί το χρέος της Ελλάδας δεν ανήκει πια στους ισολογισμούς των χρηματοπιστωτικών θεσμών. Ανήκει κυρίως σε κυρίαρχα μέρη", είπε ο Λιου.

Είπε ότι δεν μπορεί να προβλεφθεί η αντίδραση των αγορών σε μία στάση πληρωμών ή σε μία αποχώρηση της χώρας από την ευρωζώνη, προσθέτοντας: "Δεν νομίζω ότι θα ήθελε κανείς να μάθει".

"Είναι σαφές ότι μέσα στην Ελλάδα η σύνεπεια μίας αποτυχίας θα σήμαινε μία τρομερή, τρομερή μείωση της οικονομικής επίδοσής τους", είπε. "Θα πλήξει τον ελληνικό λαό. Θα υποστούν [οι Έλληνες] την πρώτη ορμή μιας αποτυχίας."

http://news247.gr/eidiseis/oikonomia/nea-paremvash-hpa-h-ellada-prepei-na-parei-sklhres-apofaseis.3539932.html?utm_source=News247&utm_medium=MintaXasete_article&utm_campaign=24MediaWidget

Κόλαφος για την προπαγάνδα mme.

Συντάκτης: 

Τάσος Παππάς

Από τη δημοσκόπηση της GPO για την εκπομπή «Ανατροπή» του Γ. Πρετεντέρη προέκυψαν ορισμένα ενδιαφέροντα στοιχεία που αφορούν κι άλλους παίκτες πέραν της κυβέρνησης και των κομμάτων της αντιπολίτευσης. Στέκομαι στο θέμα της σχέσης των συστημικών μέσων μαζικής ενημέρωσης με την κοινωνία.

Από δύο ευρήματα της έρευνας φαίνεται ότι η αξιοπιστία και το κύρος τους έχουν υποστεί σοβαρά πλήγματα. Ο κόσμος μπορεί να τα ακούει, να τα διαβάζει και να τα βλέπει, αλλά δεν επηρεάζεται τόσο πολύ όσο στο παρελθόν.

Παράδειγμα πρώτο: Παρά το γεγονός ότι καθημερινώς βομβαρδίζουν τους πολίτες με τις καταστροφικές συνέπειες που θα έχει η επιλογή της ρήξης, επιστρατεύοντας ειδικούς και πρόθυμους εξωραϊστές της ευρωπαϊκής πραγματικότητας, στο δίλημμα «κακή συμφωνία με μέτρα λιτότητας ή χρεοκοπία και έξοδος από το ευρώ» το 36% των πολιτών προτιμούν τη δεύτερη εκδοχή. Πρόκειται για μια τεράστια μειοψηφία που κανένα κόμμα δεν μπορεί να αγνοήσει.

Αν μάλιστα η κυβέρνηση προχωρήσει σε μια κακή συμφωνία με μέτρα λιτότητας και αρχίσει να την εφαρμόζει, πιθανολογώ ότι πολύ σύντομα αυτό το ποσοστό θα μεγαλώσει και θα αγγίξει πλειοψηφικά μεγέθη.

Παράδειγμα δεύτερο: Ολα τα μεγάλα μέσα ενημέρωσης, οι προβεβλημένοι οργανικοί διανοούμενοι του καθεστώτος και οι περισσότεροι κεντρικοί σχολιαστές των επικοινωνιακών δικτύων καλλιεργούν συστηματικά την άποψη ότι η κυβέρνηση κωλυσιεργεί, δεν καταθέτει προτάσεις, πετάει την μπάλα στην εξέδρα, ενώ οι δανειστές είναι σοβαροί, συνετοί, υπομονετικοί, προσέρχονται στη διαπραγμάτευση με εποικοδομητικές προτάσεις, αλλά συναντούν αδιαλλαξία, επιπολαιότητα και προχειρότητα.

Για να ενισχύσουν το αφήγημά τους προσθέτουν και την εικόνα που έχει διαμορφωθεί στα ξένα μέσα ενημέρωσης. Αυτά καθημερινώς πετροβολούν τη χώρα και την κυβέρνηση («εν μέρει κομμουνιστική», σύμφωνα με την... ευθύβολη ανάλυση του αντικαγκελάριου Γκάμπριελ) με επιθετικές δηλώσεις οργισμένων αξιωματούχων.

Παρ’ όλα αυτά οι πολίτες ρίχνουν την ευθύνη για τη μη επίτευξη συμφωνίας στους ξένους. Εύρημα-κόλαφος για τη θηριώδη προπαγανδιστική μηχανή που έχουν στήσει οι θεσμοί, την οποία τροφοδοτούν με ενθουσιασμό σταχανοβίτη οι εγχώριοι λιπαντές. Είναι όμως και εύρημα ενθαρρυντικό για τις δυνάμεις που αντιστέκονται στην πολιτική της λιτότητας γιατί δείχνει τα όρια που έχουν οι μηχανισμοί χειραγώγησης.

Ανάγωγα

Λένε οι εκπρόσωποι των θεσμών ότι δεν εισηγούνται συγκεκριμένα μέτρα, απλώς θέτουν τους στόχους του προγράμματος και ότι είναι δουλειά της κυβέρνησης να επιλέξει τον τρόπο και τις μεθόδους. Οταν όμως η κυβέρνηση καταθέτει τις κοστολογημένες προτάσεις της, αυτοί τις απορρίπτουν γιατί αμφισβητούν τα στοιχεία. Πώς λέγεται αυτό στα αρχαία ελληνικά; Πιτσικουλιές.

http://www.efsyn.gr/arthro/kolafos-gia-tin-propaganda

Εκτός νόμου το σχέδιο απονομής ιθαγένειας!

Η πρόθεση της κυβερνήσεως να χαλαρώσει υπερβολικά τα κριτήρια απονομής της ελληνικής ιθαγένειας και να αλλοιώσει τη σύνθεση του εκλογικού σώματος πολιτογραφώντας ως «Ελληνες» παιδιά μεταναστών, τα οποία απλώς ενεγράφησαν στην πρώτη τάξη του δημοτικού, ανοίγει την πόρτα για τη δημιουργία ισλαμικής μειονότητας σε όλη την Ελλάδα, με θρησκευτικά και πολιτιστικά στοιχεία που δεν έχουν σχέση με την ταυτότητα των γηγενών μουσουλμάνων της Θράκης. Οι μεθοδεύσεις για αθρόα απονομή ιθαγένειας σε άτομα τα οποία δεν έχουν τον παραμικρό ψυχικό και πολιτιστικό δεσμό με το ελληνικό έθνος οδηγούν στη δημιουργία ισλαμιστικού κόμματος στη χώρα μας!

Η όλη ρύθμιση είναι προδήλως αντισυνταγματική και έρχεται σε αντίθεση με την απόφαση 460/2013 του Συμβουλίου της Επικρατείας, η οποία έκρινε αντισυνταγματικό τον νόμο Ραγκούση για την απονομή ιθαγένειας σε παιδιά αλλοδαπών που είχαν φοιτήσει μέχρι την έκτη δημοτικού. Δηλαδή, το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο της χώρας μας έχει απορρίψει ως αντισυνταγματικό έναν νόμο που θέσπιζε αυστηρότερα κριτήρια συγκριτικά με το σχέδιο νόμου που βρίσκεται σήμερα σε δημόσια διαβούλευση. Θυμίζω, λοιπόν, στην αρμόδια υπουργό και σε κάθε ενδιαφερόμενο τις σχετικές επισημάνσεις της εν λόγω αποφάσεως του ΣτΕ:
«... Ο νομοθέτης έχει μεν τη δυνατότητα να εκτιμά εκάστοτε τις συγκεκριμένες συνθήκες (πολιτικές, οικονομικές, κοινωνικές) και να καθορίζει τις προϋποθέσεις κτήσεως της ελληνικής ιθαγενείας κατά τρόπο χαλαρότερο ή αυστηρότερο, αλλά, εν πάση περιπτώσει, δεν μπορεί να παραγνωρίσει το γεγονός ότι το ελληνικό κράτος ιδρύθηκε και υπάρχει ως εθνικό κράτος με συγκεκριμένη ιστορία και ότι ο χαρακτήρας αυτός είναι εγγυημένος τουλάχιστον από τους ορισμούς του άρθρου 1 παρ. 3 του ισχύοντος Συντάγματος, τέλος δε και ότι το κράτος αυτό είναι εντεταγμένο σε υπερεθνική κοινότητα εθνικών κρατών με παρόμοιες συνταγματικές παραδόσεις (Ευρωπαϊκή Ενωση), η οποία, μάλιστα, κατά το άρθρο 4 παρ. 2 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ενωση σέβεται την εθνική τους ταυτότητα που είναι συμφυής με τη θεμελιώδη πολιτική και συνταγματική τους δομή.

Συνέπεια δε τούτων είναι ότι ελάχιστος όρος και όριο των σχετικών νομοθετικών ρυθμίσεων για την απονομή της ελληνικής ιθαγενείας είναι η ύπαρξη γνησίου δεσμού του αλλοδαπού προς το ελληνικό κράτος και την ελληνική κοινωνία, τα οποία δεν είναι οργανισμοί ασπόνδυλοι και δημιουργήματα εφήμερα, αλλά παριστούν διαχρονική ενότητα με ορισμένο πολιτιστικό υπόβαθρο, κοινότητα με σχετικώς σταθερά ήθη και έθιμα, κοινή γλώσσα με μακρά παράδοση, στοιχεία τα οποία μεταβιβάζονται από γενεά σε γενεά με τη βοήθεια μικρότερων κοινωνικών μονάδων (οικογένεια) και οργανωμένων κρατικών μονάδων (εκπαίδευση).

Εάν παρεγνωρίζετο η προϋπόθεση του ουσιαστικού δεσμού και ο νομοθέτης -εναλλασσόμενος κατά θεμελιώδη αρχή του δημοκρατικού πολιτεύματος- μπορούσε να τον αγνοήσει και να ελαχιστοποιήσει τα προσόντα κτήσεως της ιθαγενείας, τότε πρακτικώς θα μπορούσε και να προσδιορίσει αυθαιρέτως τη σύνθεση του λαού, με την προσθήκη απροσδιορίστου αριθμού προσώπων ποικίλης προελεύσεως, με χαλαρή ή ανύπαρκτη ενσωμάτωση, με ό,τι τούτο θα συνεπήγετο για τη συνταγματική τάξη και τη λειτουργία του πολιτεύματος, καθώς και την ομαλή, ειρηνική εξέλιξη της κοινωνικής ζωής, λαμβανομένου σοβαρά υπόψη και του γεγονότος ότι το status της ιθαγενείας είναι αμετάκλητο, αφού η σχετική συνταγματική ρύθμιση (άρθρο 4 παρ. 3) απαγορεύει την αφαίρεση της ιθαγενείας πλην δύο περιοριστικά καθοριζομένων περιπτώσεων (εκούσια απόκτηση άλλης ιθαγενείας, ανάληψη σε ξένη χώρα υπηρεσίας αντίθετης προς τα εθνικά συμφέροντα).

Ο νομοθέτης, κατά τον καθορισμό των προϋποθέσεων αποκτήσεως της ελληνικής ιθαγενείας από αλλοδαπούς, θα πρέπει να συνδυάζει και ουσιαστικά κριτήρια, ούτως ώστε να τεκμηριώνεται ο γνήσιος δεσμός του αλλοδαπού προς την ελληνική κοινωνία, δηλαδή η ενσωμάτωσή του σε αυτήν».
Απαιτούμε, λοιπόν, σεβασμό στο Σύνταγμα και στην Ιστορία μας!

Kωνσταντίνος Χολέβας

*Πολιτικός επιστήμων

http://www.dimokratianews.gr/content/47281/ektos-nomoy-shedio-aponomis-ithageneias