Παρασκευή 27 Δεκεμβρίου 2013

Συνηθισμένα εκφραστικά λάθη σε συνηθισμένες εκφράσεις

Συνηθίζουμε κάποιες εκφράσεις και τις λέμε με τη σιγουριά ότι είναι σωστές. Δείτε όμως πόσες είναι λάθος!
 
*«Ευχαριστούμε όλους όσοι μας συμπαραστάθηκαν» (και όχι: «όλους όσους…» διότι είναι υποκείμενο στο ρήμα που ακολουθεί, αλλά: «ευχαριστούμε όσους…» και «επικοινωνεί με όλους όσους εκτιμάει», επειδή εδώ το «όσους» είναι αντικείμενο του ρήματος).
 
*Αντίγραψε ό,τι βλέπεις (και όχι αντέγραψε ό,τι βλέπεις) γιατί είναι προστακτική σύνθετου ρήματος.
 
*π.μ. (=προ μεσημβρίας), μ.μ. (=μετά μεσημβρίαν και όχι μετά μεσημβρίας), π.Χ.(=προ Χριστού), μ.Χ. (=μετά Χριστόν και όχι μετά Χριστού).
 
*Περισσότεροι από έναν ή περισσότεροι του ενός (και όχι: περισσότεροι από ένας)
 
*Με πολλή αγάπη (όχι με πολύ αγάπη), πολλή δουλειά (όχι πολύ δουλειά) αλλά πολύς κόσμος, πολύ νερό, πολλοί άνθρωποι, πολλά πράγματα.
 
*Γίνονται όλοι δεκτοί ανεξαρτήτως ηλικίας (και όχι: ανεξαρτήτου ηλικίας).
 
gn
*Ενήργησα στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων μου (και όχι: στα πλαίσια).
 
*πόσο πολλοί, τόσο πολλοί, πόσο πολλή (και όχι: πόσοι πολλοί, τόσοι πολλοί, τόση πολλή)
 
*κατ΄ αρχήν (=στα βασικά σημεία), Κατ΄ αρχάς (=αρχικά). Π.χ. «Το νομοσχέδιο ψηφίστηκε κατ’ αρχήν», « Κατ’ αρχάς να διευκρινίσουμε…»
 
*Ο επικεφαλής, του επικεφαλής, τον επικεφαλής, οι επικεφαλής κλπ. (και όχι: τον επικεφαλή, του επικεφαλούς)
 
*Οι μέθοδοι / παράμετροι αυτές (και όχι: οι μέθοδοι / παράμετροι αυτοί). Οι παλαιές οδοί, οι κεντρικές είσοδοι, οι πολλές ψήφοι (και όχι: οι παλιοί οδοί, οι κεντρικοί είσοδοι, οι πολλοί ψήφοι)
 
*Η αναπληρώτρια διευθύντρια /υπουργός (και όχι: η αναπληρωτής διευθυντής/υπουργός)
  Κλητική: «κυρία Πρόεδρε» (και όχι: «κυρία Πρόεδρος)
 
*«15 Σεπτεμβρίου» ή «15 του Σεπτέμβρη» (και όχι: «15 Σεπτέμβρη»)
 
*Το ουσ. λάθος δεν μπορεί να χρησιμοποιείται ως επιθετικός προσδιορισμός: π.χ. «λανθασμένη έκφραση» (και όχι: «λάθος έκφραση»).
 
*«έχω απαυδήσει» (και όχι: «έχω απηυδήσει», αλλά: «είμαι απηυδισμένος»).
 
*«Γενετικό υλικό» και όχι γεννητικό. Αλλά «προγεννητικός έλεγχος» και όχι προγενετικός
 
*Εξοκέλλω και όχι εξοκείλλω. Αλλά εξόκειλα, θα εξοκείλω, έχω εξοκείλει.
 
*Αποτείνομαι, μέλλ. θα αποταθώ (και όχι: αποτανθώ).
 
*«Η λέξη αυτή απαντά συχνά στον Όμηρο» (και όχι: απαντάται).
 
*«Στο βιβλίο του πραγματεύεται το θέμα των κοινωνικών θεσμών» (και όχι: διαπραγματεύεται). Αλλά: «Ο Υπουργός Εξωτερικών διαπραγματεύεται τους όρους της ειρήνης».
 
*«Απολαύει της εμπιστοσύνης» (και όχι: απολαμβάνει).
 
*Το ρήμα προοιωνίζομαι δεν έχει ενεργητική φωνή. Π.χ. «Η τακτική αυτή προοιωνίζεται την ήττα» (και όχι «προοιωνίζει την ήττα»).
 
*Το «αυξάνω» χρησιμοποιείται πολύ συχνά λανθασμένα: « Τα τέλη κυκλοφορίας αυξάνονται» (και όχι:«τα τέλη κυκλοφορίας αυξάνουν», αλλά: «η κυβέρνηση αυξάνει τα τέλη κυκλοφορίας»). Ομοίως, «αυξάνονται οι συντάξεις» (και όχι: «αυξάνουν οι συντάξεις», αλλά «τα ταμεία αυξάνουν τις συντάξεις»).
 
*Τα ρήμα διαρρέω και λειτουργώ είναι αμετάβατα: «διέρρευσε από πολιτικούς κύκλους η πληροφορία ότι…» ή: «πολιτικοί κύκλοι φρόντισαν να διαρρεύσει η πληροφορία ότι…» (και όχι: «πολιτικοί κύκλοι διέρρευσαν την πληροφορία ότι…»). «Θα θέσω το μηχάνημα σε λειτουργία» (και όχι: «θα το λειτουργήσω»).
 
fgd
*Ασχολούμαστε, ασχολούμασταν (και όχι: ασχολιόμαστε κλπ. διότι το ρήμα είναι ασχολούμαι και όχι ασχολιέμαι).) Στον παρατατικό όμως, ασχολιόταν
 
*«Αυτός επανέλαβε (αόρ.) την προσπάθεια χτες» – «Εσύ επανάλαβε (προστκτ.) την προσπάθεια αύριο». Οι προστακτικές δεν παίρνουν χρονική αύξηση. Ομοίως, «παρήγγειλα ένα ποτό» – «παράγγειλέ μου ένα ποτό» (ποτέ στην προστακτική:παρήγγειλε ένα ποτό), «αυτός αντέγραψε τις σημειώσεις» – «αντίγραψέ μου τις σημειώσεις», «αυτός απέρριψε την πρότασή του» – «εσύ απόρριψε την πρότασή του»
 
*Επαναλαμβάνω (και όχι: ξαναεπαναλαμβάνω).
 
*Πριν από την έναρξη (και όχι: πριν την έναρξη).
 
*Οποιοσδήποτε, οτιδήποτε (και όχι: ο οποιοσδήποτε, το οτιδήποτε).
 
*Τέως πρόεδρος: ο μέχρι πρo τινος πρόεδρος, ο προηγούμενος (από το σημερινό) πρόεδρο. Πρώην πρόεδρος: ο πριν από πολύ καιρό πρόεδρος.
 
*Το άρα δεν είναι σωστό να συνοδεύεται από το λοιπόν(όχι: «άρα λοιπόν») ούτε υποκαθίσταται από το άραγε(!)
 
*Δεν χρησιμοποιείται το «κύριος» ή το «κυρία» για πρόσωπα που έχουν πεθάνει (παρατίθεται απλώς το όνομα ή προηγείται το «αείμνηστος» ή «μακαρίτης», αν χρειάζεται)
 
*Δεν χρησιμοποιούμε το «κύριος» ή το «κυρία» όταν παρουσιάζουμε τον εαυτό μας (και όχι: «γεια σας, είμαι ο κύριος Βάγγος»). Η μόνη εξαίρεση του κανόνα που είναι ανεκτή είναι όταν μιλάμε σε μικρά παιδιά
 
*Το «κ.κ.» χρησιμοποιείται μόνο στο γραπτό λόγο . Γράφουμε «οι κ.κ. ομιλητές» αλλά εκφωνούμε «οι κύριοι ομιλητές» (και όχι: «οι κύριοι κύριοι ομιλητές»)
 
*Το «μέσα» μπροστά από «σ» γίνεται «μες» (αλλά όχι απαραίτητα, μπορεί να μείνει «μέσα»), ποτέ όμως «μεσ’». Π.χ. «Μεσ’ από το δάσος», αλλά «μες στο δάσος» ή «μέσα στο δάσος».
 
*Ψιλή κυριότητα (νομικός όρος) και όχι υψηλή κυριότητα
 
*Της προσεχούς προβολής (όχι της προσεχής προβολής) γιατί τα δικατάληκτα επίθετα σε -ης/ -ης/ -ες, σχηματίζουν τη γενική ενικού του θηλυκού σε -ους
 
*Αντεπέξερχομαι στις δυσκολίες (και όχι ανταπεξέρχομαι) καθώς το ρήμα είναι σύνθετο από τα αντί+επί+εκ+έρχομαι.
 
* Ο ενδιαφέρων άνθρωπος (όχι ο ενδιαφέρον) και τον ενδιαφέροντα άνθρωπο (όχι τον ενδιαφέρον)
 
Προσοχή στη διάκριση «σαν» και «ως»: το «σαν» χρησιμοποιείται για παρομοιώσεις , ενώ το «ως» χρησιμοποιείται για πραγματικές ιδιότητες.
Έτσι για παράδειγμα όταν αναφερόμαστε σε ενέργειες δικηγόρων, γιατρών κλπ που έχουν σχέση με την άσκηση του επαγγέλματός τους, τότε λέμε «ενήργησε ως δικηγόρος», «θεωρεί, ως γιατρός». Για ανάλογες ενέργειες ατόμου που δεν ασκεί το επάγγελμα χρησιμοποιούμε το «σαν» : «μίλησε σαν δικηγόρος» (χωρίς να είναι), «τον φρόντισε σαν γιατρός».
Σημειωτέον ότι το «ως» ακολουθείται από κατηγορούμενο που πρέπει να μπει στην κατάλληλη πτώση, π.χ. «η εκλογή του ως καθηγητή» (και όχι: «ως καθηγητής»), «οι ενέργειές του ως δικηγόρου», «η γνωμάτευσή του ως ιατρού».
 
πηγή: schooltime.gr

Οι δέκα τροφές που καταπολεμούν το άγχος -Διπλό το όφελος, μειώνουν και το τσιμπολόγημα

Ο φαύλος κύκλος είναι γνωστός, αλλά οι περισσότεροι δεν μπορούν να τον σπάσουν. Μπορούν όμως να μειώσουν το άγχος, αλλά και το τσιμπολόγημα που αυτό προκαλεί, με τον ίδιο τρόπο: τρώγοντας.
Σύμφωνα με την ψυχολόγο Σούζαν Αλμπερς, υπάρχουν τροφές που μειώνουν το στρες που αισθάνεται κάποιος. Παράλληλα, με την κατανάλωσή τους ουσιαστικά ο καθένας εφαρμόζει ένα πιο υγιεινό πλάνο διατροφής και συγχρόνως μειώνει το τσιμπολόγημα των λιπαρών που δεν βοηθούν το σώμα αλλά ούτε και τη διάθεση, όπως επισημαίνει στην Huffington Post.
Οι 10 τροφές που μειώνουν το άγχος:
  • Μαύρη σοκολάτα
  • Βρώμη
  • Ακτινίδιο
  • Σπανάκι
  • Απαχο γάλα
  • Σολωμός
  • Μαύρο τσάι
  • Αβοκάντο
  • Ξινά κεράσια
  • Φιστίκια Αιγίνης

Η 74 χρονη ιστορία του Οργανισμού Εκδόσεως Διδακτικών Βιβλίων

Η 74 χρονη ιστορία του Οργανισμού Εκδόσεως Διδακτικών Βιβλίων

http://eistorias.wordpress.com/,  
Ένα ακόμη από τα πλέον γνώριμα και ίσως αγαπημένα εμβλήματα και λογότυπα θα εκλείψει στις ημέρες μας, φέρνοντας στην επιφάνεια ποικίλες αναμνήσεις, σε όλους όσοι παρακολούθησαν μαθήματα στα ελληνικά σχολεία από το 1937 μέχρι σήμερα. Πρόκειται για τον Οργανισμό Εκδόσεως Διδακτικών Βιβλίων (ΟΕΔΒ), ο οποίος καταργείται με το πρωτοφανές νομοσχέδιο του Υπουργείου Παιδείας και τις αρμοδιότητές του αναλαμβάνει -από τις αρχές του επόμενου χρόνου-το Ινστιτούτο Ηλεκτρονικών Υπολογιστών Πάτρας «Διόφαντος», που θα λειτουργεί με καθεστώς ιδιωτικού δικαίου.
Η 74χρονη ιστορία του Οργανισμού ξεκινά το 1937, επί δικτατορίας Ιωάννη Μεταξά, όταν με Αναγκαστικό Νόμο ιδρύεται ο Οργανισμός Εκδόσεως Σχολικών Βιβλίων (ΟΕΣΒ). Ως Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου υπαγόταν στην εποπτεία του Υπουργείου Θρησκευμάτων και Εθνικής Παιδείας. Ήταν η αρχή μιας νέας εποχής για την εκπαίδευση και γενικότερα το βιβλίο, το οποίο αποτελούσε τη μόνη βασική πηγή γνώσης, ιδιαίτερα για τον παιδικό και νεανικό πληθυσμό. Το κράτος διασφάλιζε τον απόλυτο έλεγχο του σχολικού βιβλίου και ακύρωνε το κατοχυρωμένο από το 1917 δικαίωμα των εκπαιδευτικών να επιλέγουν το ανθολόγιο που θα χρησιμοποιήσουν, επαναφέροντας το ένα και μόνο «υποχρεωτικό βιβλίο». Τα πρώτα «Αναγνώσματα» που εκδόθηκαν από τον ΟΕΣΒ (1938-1939) χρησιμοποιήθηκαν μέχρι το 1950. Στους σκοπούς του Οργανισμού περιλαμβανόταν και η έκδοση και διάθεση των συγγραμμάτων των καθηγητών των Πανεπιστημίων.
Τη δεκαετία 1960 μετονομάζεται σε Οργανισμό Εκδόσεως Διδακτικών Βιβλίων (ΟΕΔΒ) και σκοπός του είναι η έκδοση και δωρεάν διάθεση των διδακτικών βιβλίων σε όλα τα δημόσια σχολεία της Ελλάδας, της Κύπρου, αλλά και στα
ελληνικά σχολεία του εξωτερικού. Το 1985 ξεκίνησε και η δωρεάν διάθεση μέρους των συγγραμμάτων των ΑΕΙ. Μαζί με τον Οργανισμό θα φύγει παραπονεμένη και η κουκουβάγια που κοσμούσε τα οπισθόφυλλα των βιβλίων του.

Σαν σήμερα το 1951 — Ο Οργανισμός Έκδοσης Διδακτικών Βιβλίων αναλαμβάνει την έκδοση και των πανεπιστημιακών συγγραμμάτων σε χαμηλές τιμές.

ΟΕΔΒ1951.—Ο Οργανισμός Έκδοσης Διδακτικών Βιβλίων αναλαμβάνει την έκδοση και των πανεπιστημιακών συγγραμμάτων σε χαμηλές τιμές. Η  ιστορία του Οργανισμού, ξεκίνησε το 1937, επί δικτατορίας Ιωάννη Μεταξά, όταν με Αναγκαστικό Νόμο ιδρύθηκε ο Οργανισμός Εκδόσεως Σχολικών Βιβλίων (ΟΕΣΒ). Την δεκαετία 1960, μετονομάσθηκε σε Οργανισμό Εκδόσεως Διδακτικών Βιβλίων (ΟΕΔΒ) και σκοπός του ήταν η έκδοσις και δωρεάν διάθεσις των διδακτικών βιβλίων σε όλα τα δημόσια σχολεία της Ελλάδος, Κύπρου, καθώς και στα ελληνικά σχολεία της ομογενείας. [Ο Οργανισμός καταργήθηκε επισήμως στις 31/3/ 2012 με τον ν. 3966/2011].



http://eistorias.wordpress.com/