Τετάρτη 20 Ιουλίου 2016

Πρέσεβο: 370 Αλβανοί έτοιμοι να πολεμήσουν για τον Ερντογάν

Οι πρόσφατες τραγικές εξελίξεις με την αποτυχία τηςαπόπειρας πραξικοπήματος κατά της τουρκικής κυβέρνησης που βρίσκεται υπό την ηγεσία του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, έχει αναστατώσει όχι μόνο τους Αλβανούς του Κοσσυφοπεδίου και της Αλβανίας αλλά και αυτούς της Κοιλάδας του Πρέσεβο(νότια Σερβία), γράφει αλβανικό δημοσίευμα.
 
Σύμφωνα με πληροφορίες από το ειδησεογραφικό πόρταλ του Πρέσεβο «Presheva jone», οι προσφορές  της Τουρκίας προς τους Αλβανούς του Κοσσυφοπεδίου γενικά έχει ωθήσει πάνω από 370 Αλβανούς μουσουλμάνους από την Κοιλάδα του Πρέσεβο να δηλώσουν την επιθυμία τους να ενταχθούν ως στρατιώτες για να πολεμήσουν υπέρ του Ερντογάν στην Τουρκία.
«Η Τουρκία και ο Ερντογάν βοήθησε  με κάθε τρόπο για να υπερασπισθεί τους Αλβανούς του Κοσσυφοπεδίου  από τους Σέρβους και τους Σλάβους στα Βαλκάνια, αυτό μας κάνει  να θέλουμε να είμαστε κοντά στον τουρκικό λαό», δήλωσαν στο αλβανικό πόρταλ του Πρέσεβο.
Ένας άλλος Αλβανός από τη Μέντβετζα θα δηλώσει ότι η Τουρκία δεν είναι μόνη, «θα ενωθούμε όλοι και τα επτά εκατομμύρια των Αλβανών να πολεμήσουμε στο πλευρό της Τουρκίας»,  είπε ο LC,σύμφωνα με το δημοσίευμα που καταχωρεί μόνο τα αρχικά του ονόματός του.
 
--

Μετά το θρίλερ με τα φουσκωτά στη Σύμη Κατάσταση πολιορκίας στο Αιγαίο για τα τουρκικά φουσκωτά

Η Ελλάδα ανησυχεί ότι οι Τούρκοι που προσπάθησαν να ανατρέψουν τον Ερντογάν θα επιχειρήσουν να περάσουν σε ομάδες των δύο-τριών ατόμων στη χώρα μας - Sabah: Δύο τουρκικά F-16 ψάχνουν τα φουσκωτά - Hurriyet: Επιχείρηση τουρκικών μαχητικών εναντίον δύο σκαφών της τουρκικής ακτοφυλακής που επιχείρησαν να περάσουν σε ελληνικά χωρικά ύδατα - Διαψεύδει το ΥΠΕΘΑ τα περί τουρκικής διείσδυσης στον ελληνικό εναέριο χώρο

«Γκρίζο» παραμένει το τοπίο γύρω από τα όσα εκτυλίχθηκαν το απόγευμα της Τετάρτης στην περιοχή της νήσου Σύμης, μετά την πληροφορία ότι δύο φουσκωτά, που μετέφεραν τουλάχιστον 40 πραξικοπηματίες, προσέγγισαν τα ελληνικά χωρικά ύδατα.

Αν και από ελληνικής πλευράς διαψεύδεται ότι υπήρξε προσπάθεια προσέγγισης της Σύμης από δύο τουρκικά φουσκωτά, το γεγονός είναι πως η ευρύτερη περιοχή του Αιγαίου παραμένει σε συναγερμό και οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις παρακολουθούν διακριτικά -όντας έτοιμες να επέμβουν, εάν χρειαστεί- την κινητικότητα που βρίσκεται σε εξέλιξη τα τελευταία 24ωρα και μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου, στα τουρκικά χωρικά ύδατα.

Καθώς φαίνεται, έπειτα και από πληροφορίες που δημοσιεύθηκαν στον τουρκικό Τύπο για 40 κομάντος που παραμένουν ασύλληπτοι, Τούρκοι και Έλληνες «χτενίζουν» το Αιγαίο, καθώς υπάρχει ανησυχία ότι οι Τούρκοι που προσπάθησαν να ανατρέψουν τον Ερντογάν, θα επιχειρήσουν να περάσουν σε ομάδες των δύο-τριών ατόμων στη χώρα μας.

Συγκεχυμένες πληροφορίες, χαρακτηριστικά, κάνουν λόγο για ομάδα πραξικοπηματιών, που κρύβονται ή βρίσκονται διασκορπισμένοι στην «Ντάτσα» (απέναντι από την Σύμη) και θα επιχειρήσουν ενδεχομένως να περάσουν στη χώρα μας. Στην περιοχή, σε ελληνικά χωρικά ύδατα, περιπολεί η πυραυλάκατος «Βότσης», ενώ ελικόπτερα από αέρος συνεχίζουν να επιτηρούν τις όποιες κινήσεις καταγράφονται στο σημείο.

Σύμφωνα, δε, με την τουρκική εφημερίδα Sabah, δύο τουρκικά F-16 απογειώθηκαν για αναγνωριστική πτήση, αφού δύο φουσκωτά της τουρκικής ακτοφυλακής, τα οποία φέρεται ότι χάθηκαν, εμφανίστηκαν σε ελληνικά χωρικά ύδατα. Την είδηση αναμετέδωσε και το διεθνές ειδησεογραφικό πρακτορείο Reuters.

Η τουρκική εφημερίδα Hurriyet, δε, έγραψε στην ιστοσελίδα της ότι δύο τουρκικά μαχητικά απογειώθηκαν από τουρκικές βάσεις, «πραγματοποιώντας επιχείρηση ενάντια σε δύο σκάφη της τουρκικής ακτοφυλακής, που επιχείρησαν να περάσουν σε ελληνικά χωρικά ύδατα».

Πηγές, ωστόσο, του υπουργείου Εθνικής Άμυνας, σχολιάζοντας τις πληροφορίες της Hurriyet, ανέφεραν ότι δεν υπάρχει καμιά τουρκική διείσδυση στον ελληνικό εναέριο χώρο.

Οι ίδιες πηγές, μιλώντας στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, ανέφεραν ότι από ελληνικής πλευράς υπάρχει μια φυσιολογική κινητοποίηση, λόγω των γενικότερων εξελίξεων, στο πλαίσιο της επιτήρησης των θαλάσσιων συνόρων μας.

Σε κάθε περίπτωση, τα μέτρα στα Δωδεκάνησα, που βρίσκονται απέναντι από την Μαρμαρίδα, όπου πραγματοποιήθηκε η απόπειρα των πραξικοπηματιων να εξοντώσουν τον Τούρκο πρόεδρο, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, είναι ιδιαιτέρως αυξημένα.

Επιπλέον, πληροφορίες από το νησί της Σύμης αναφέρουν και κύκλοι της δημοτικής αρχής επιβεβαιώνουν επιβεβαιώνουν ότι δύο νεαροί Τούρκοι, χωρίς «ταυτότητα», διαβατήρια και άδεια εισόδου, συνελήφθησαν στο νησί -στην περιοχή Ταβίρι- και κρατούνται, μέχρι να ελεγχθούν τα στοιχεία τους.

Κινητοποίηση υπήρξε και στο ελληνικό Πεντάγωνο, όπου οι επιτελείς παρακολουθούσαν στενά τις εξελίξεις, ενώ φέρεται να πραγματοποιήθηκε και σύσκεψη σε επίπεδο πολιτικής ηγεσίας των υπουργείων Εθνικής Άμυνας και Ναυτιλίας.

Σε κάθε περίπτωση, μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα στην Τουρκία, οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις παραμένουν σε αυξημένη ετοιμότητα, παρακολουθώντας την κινητικότητα στις τουρκικές ακτές.
http://www.protothema.gr/greece/article/596678/katastasi-poliorkias-sto-aigaio-gia-ta-tourkika-fouskota/

Δάνεια ύψους 240 εκατ. ευρώ είχε χορηγήσει η ΑΤΕ σε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ μεταξύ 2009-2012

Δάνεια συνολικού ύψους 240 εκατ. ευρώ είχε χορηγήσει η Αγροτική Τράπεζα σε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, από τον Δεκέμβριο του 2009 μέχρι τον Ιούνιο του 2012, ποσό που αντιστοιχεί στο 1% του χαρτοφυλακίου της, σύμφωνα με όσα κατέθεσε ο πρώην διοικητής της Τράπεζας, Θεόδωρος Πανταλάκης.

Καταθέτοντας σήμερα στην Εξεταστική Επιτροπή που διερευνά τη νομιμότητα των δανείων σε κόμματα και Μέσα Ενημέρωσης από Τράπεζες, ο κ. Πανταλάκης ανέφερε ότι όταν ο ίδιος ανέλαβε τα καθήκοντά του, η ΝΔ είχε ανεξόφλητο δάνειο ύψους 105 εκατ. ευρώ και το ΠΑΣΟΚ 96,8 εκατ. ευρώ.

Όπως είπε ο κ. Πανταλάκης, μέχρι τότε, τόσο η ΝΔ όσο και το ΠΑΣΟΚ, εξυπηρετούσαν κανονικά τα δάνειά τους τα οποία ήταν ενήμερα και χαρακτηρίζονταν μηδενικού ρίσκου.

Παράλληλα υπεραμύνθηκε της πολιτικής που ακολούθησε η ΑΤΕ για την χορήγηση των δανείων στα δύο κόμματα λέγοντας χαρακτηριστικά:
«Τηρήθηκε πλήρως η νομιμότητα. Η χρηματοδότηση των κομμάτων ήταν νόμιμη και ουδέποτε υπήρξε από την ΤτΕ κάποια σημείωση ότι δεν μπορούσαμε να τα δώσουμε. Όλες οι Τράπεζες χορηγούσαν τα δάνεια με βάσει τον τετραετή κύκλο της κρατικής επιχορήγησης των κομμάτων. Έκανα τη δουλειά μου πολύ καλά και όπως έπρεπε. Το 2010, υπήρξε ανατροπή των δεδομένων, δεν είναι όμως ο κανόνας. Οι Τράπεζες δουλεύουν με κανόνες».

«Όταν η χώρα βρέθηκε σε δύσκολη συγκυρία τέλη του 2010, και άρχισαν τα προβλήματα, εκτίμησα ότι δεν μπορεί να συνεχιστεί ο ίδιος τρόπος χρηματοδότησης των κομμάτων, με βάση τον 4ετή κύκλο, γιατί οι εκλογικές αναμετρήσεις είχαν ανατρέψει τον συσχετισμό πολιτικών δυνάμεων και ταυτόχρονα τα επιδιωκόμενα έσοδα από την κρατική επιχορήγηση. Ζήτησα και αυξήθηκαν τα επιτόκια από 1% και 2% στα 7% και 9%, ενώ πήρα από κάθε κόμμα από την αύξηση των τόκων, 10 εκατ. ευρώ» ανέφερε ο κ. Πανταλάκης.

Επεσήμανε ακόμα ότι στις 28/6/2010, έγινε συμφωνία της ΑΤΕ με κάθε κόμμα χωριστά, για να μειωθεί ο δανεισμός συνολικά. Έτσι στο ΠΑΣΟΚ μειώθηκε κατά 40 εκατ. ευρώ για την περίοδο 2011-2016 και στη ΝΔ κατά 34 εκατ. ευρώ την περίοδο 2011-2017.

Σε ερώτηση του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Σπυρίδωνα Λάππα, με ποια κριτήρια η ΑΤΕ χορήγησε δάνεια σε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και μετά τη δήλωση του τότε πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου, ότι η χώρα μπαίνει στα μνημόνια, ο κ. Πανταλάκης απάντησε ότι δόθηκαν με καθαρά τραπεζικά κριτήρια.

«Οι αναλύσεις των Τραπεζών για τη χορήγηση δανείων στα κόμματα βασίζονταν στον 4ετή κύκλο της εκλογικής περιόδου. Θεωρούνταν ότι ήταν μηδενικού κινδύνου. Όλα τα επενδυτικά δάνεια των Τραπεζών, 7ετή ή 10ετή, δίνονται με βάση την προσδοκία κέρδους της επιχείρησης. Οι εξασφαλίσεις δεν είναι κριτήριο για να τις χρηματοδοτήσουμε. Δεν περίμενα ποτέ ότι θα χάσω μια πρόβλεψη. Εμείς κατηγορούμεθα για την κρίση μας στις Τράπεζες. Η βάση υπολογισμού όμως ανατράπηκε πλήρως σήμερα, καθώς μειώθηκε η κρατική επιχορήγηση».

Σε άλλη ερώτηση, σχετικά με τις εμπράγματες εξασφαλίσεις που δεν έπαιρνε η ΑΤΕ, ο κ. Πανταλάκης σημείωσε ότι «είχε σοβαρές ελλείψεις αξιολόγησης».
«Στην ΑΤΕ δεν υπήρχε «διεύθυνση πίστης» όπως υπήρχε σε άλλες Τράπεζες. Προσπαθούσαμε να αντιμετωπίσουμε αυτά τα ζητήματα σε γενικές γραμμές. Η επάρκεια της αξιολόγησης υποκαθιστούνταν με εξασφαλίσεις. Σε περίοδο όμως κρίσης αυτές εξαϋλώνονται», σημείωσε.

«Ερεύνησε η ΑΤΕ για να διαπιστώσει αν την κρατική τους επιχορήγηση τα δύο κόμματα την είχαν εκχωρήσει και σε άλλες Τράπεζες;» ρωτήθηκε.
«Όταν πήραμε εμείς τις εξασφαλίσεις των κρατικών επιχορηγήσεων, μας διαβεβαίωσαν ότι δεν είχαν εκχωρηθεί. Εμείς ψάξαμε αλλά δεν βρήκαμε να έχουν εκχωρηθεί. Δεν υπάρχει αμέλεια. Το σύστημα ήταν ελλιπές, διότι ως Τράπεζα, έχουμε το υποθηκοφυλακείο, αλλά οι κρατικές χρηματοδοτήσεις δεν δημοσιεύονται κάπου για να το διαπιστώσουμε. Βασιστήκαμε στην έγγραφη διαβεβαίωση των κομμάτων. Δεν είναι σωστό, δεν είναι στην τραπεζική δεοντολογία να συναλλάσσετε με αυτό τον τρόπο και να μην πιστεύουμε την διαβεβαίωση», απάντησε ο κ. Πανταλάκης.

Την ερχόμενη Πέμπτη έχουν κληθεί να καταθέσουν στην Εξεταστική Επιτροπή, οι δύο πρώην διοικητές της Αγροτικής Τράπεζας, Πέτρος Λάμπρου και Δημήτρης Μηλιάκος.
(Με πληροφορίες από ΑΠΕ - ΜΠΕ)
http://www.huffingtonpost.gr/2016/07/19/politiki-oikonomia-nd-pasok-daneia-_n_11067772.html?utm_hp_ref=politiki

Σύναξη των Ρώσων αγίων των εν Γαλλία τελειωθέντων

Βιογραφία
Στις 20 Ιουλίου καθιερώθηκε από το Οικουμενικό Πατριαρχείο να γιορτάζεται η σύναξη των Ρώσων αγίων των εν Γαλλία τελειωθέντων (δηλαδή που κοιμήθηκαν στη Γαλλία). Κατά βάσιν πρόκειται για νεομάρτυρες των ναζιστικών στρατοπέδων συγκέντρωσης, εκτός από τον άγιο Αλέξιο του Υζίν, που κοιμήθηκε πριν τον πόλεμο (1934 μ.Χ.).

Άγιος Δημήτριος (Κλεπινίν), πρεσβύτερος

Ο Άγιος Δημήτριος Κλεπινίν πέθανε στο στρατόπεδο της Ντορά, γιατί προσπάθησε να σώσει τη ζωή δεκάδων Εβραίων, από τους Ναζί, θέτοντας σε εφαρμογή ένα σύστημα πλαστών πιστοποιητικών βάπτισης.

Αγία Μαρία (Σκόμπτσοβα), μοναχή

Η Αγία Μαρία γεννήθηκε το 1891 μ.Χ. στην Ρίγα της Λετονίας και το όνομα της, πριν παντρευτεί, ήταν Ελισαβέτα Πιλένκο.

Οι γονείς της ήσαν πιστοί και ευσεβείς άνθρωποι που της μετέδωσαν από μικρή τα ουσιώδη της πίστης. Στα 14 της χρόνια θα πεθάνει ο πατέρας της, και η μικρή Ελισαβέτα θα νιώσει την αδικία του θανάτου, άρα και την απουσία του Θεού τον οποίο θεωρούσε πια ως ανύπαρκτο.

Το 1906 μ.Χ. μαζί με την χήρα μητέρα της θα μετακομίσουν στην Αγία Πετρούπολη, όπου θα αναμειχθεί με τους κύκλους των διανοουμένων ιδιαίτερα με τον ποιητή Αλεξάντερ Μπλοκ. Επίσης, όπως τόσοι άλλοι σύγχρονοι της, θα γίνει μέλος αριστερών πολιτικών οργανώσεων, «για να πολεμήσω την αδικία μέσα στον κόσμο» όπως έλεγε αργότερα.

Το 1910 μ.Χ. η Λίζα θα παντρευτεί τον Ντμίτρι Κούζμιν-Καράβιεφ, ο οποίος ήταν μέλος των «Μπολσεβίκων». Ένας γάμος που έγινε όχι από αγάπη, αλλά από συμπάθεια περισσότερο. Συνέχιζε τις επαφές της με πολιτικούς και πνευματικούς κύκλους, ενώ αν και θεωρούσε τον εαυτό της άθεο, αναζωπυρωνόταν το παλιό της ενδιαφέρον για τον Χριστό, περισσότερο όμως ως ηρωική μορφή.

Έτσι, παράλληλα με την συγγραφή ποιημάτων (είχε ήδη εκδώσει 2 ποιητικές συλλογές) αποφάσισε ν’ ασχοληθεί με τις θεολογικές σπουδές.

Γράφτηκε λοιπόν στην Θεολογική Ακαδημία της Μονής του Αλεξάνδρου Νιέβσκυ στην Αγία Πετρούπολη, αλλά σημαντικά γεγονότα έμελλαν να συμβούν σε λίγο: ο γάμος της θα διαλυθεί το 1913 μ.Χ., αλλά τον Οκτώβρη του ίδιου έτους θα γεννηθεί το πρώτο της παιδί. Εμβαθύνοντας στις σπουδές της, παράλληλα όμως με την δική της προσωπική αναζήτηση της πίστης, θα συμπεράνει πως ο χριστιανικός ασκητισμός δεν συνίσταται στον βασανισμό του σώματος, αλλά το ενδιαφέρον για τις ανάγκες των άλλων ανθρώπων, μαζί με το ενδιαφέρον για καλυτέρευση των κοινωνικών συνθηκών. Έτσι στράφηκε προς το μικρό Σοσιαλεπαναστατικό Κόμμα τον οποίο ήταν μακρόθεν των ιδεών του Λένιν.

Τα γεγονότα τρέχουν. Καταδιώκεται από την μπολσεβίκικη εξουσία που προσπαθεί να στεριωθεί στην Ρωσία. Λόγω φιλίας της με την γυναίκα του Λένιν διασώζεται από εκτέλεση. Ωστόσο η καταδίωξη της είναι ανηλεής: αν και εκλέχθηκε δήμαρχος της μικρής πόλης Άναπα, στην Μαύρη Θάλασσα, είναι τα χρόνια του εμφύλιου πολέμου και αυτή τη φορά θα την συλλάβουν οι Λευκοί, οι αντίπαλοι των Μπολσεβίκων. Θα γλυτώσει και πάλι την εκτέλεση, την φορά αυτή χάρη στον Δανιήλ Σκόμπτσοβ ο οποίος ήταν ο δικαστής της. Αργότερα θα τον ερωτευτεί, και το ειδύλλιο θα καταλήξει σε γάμο. Για την Λίζα πλέον η ζωή στη Ρωσία ήταν επικίνδυνη, ο εμφύλιος αιματοκυλούσε όλη την χώρα και οι Μπολσεβίκοι φαινόταν πως είχαν κερδίσει σημαντικά ερείσματα.

Μαζί με την οικογένεια της παίρνουν την πρωτοβουλία να μεταναστεύσουν, για να φτάσουν τελικά μετά από περιπέτειες στο Παρίσι το 1923 μ.Χ. Το 1926 μ.Χ. είναι χρονιά μεγάλης δοκιμασίας και θλίψης καθώς χάνει την κόρη της από μηνιγγίτιδα. «Ο θάνατος κάποιου αγαπημένου σου προσώπου ανοίγει διάπλατα τις πύλες της αιωνιότητας, ενώ ολόκληρη η φυσική ύπαρξη χάνει την σταθερότητα και την συνοχή της. Οι νόμοι του χθες έχουν καταργηθεί, οι επιθυμίες έχουν σβήσει, η απουσία νοήματος αντικατέστησε το νόημα…..πριν τον μαύρο λάκκο του τάφου, τα πάντα πρέπει να επανεξεταστούν, να συγκριθούν με το ψεύδος και την διαφθορά».

Η Λίζα όλο και πιο πολύ πια θα αφιερωθεί στην μελέτη και την κοινωνική εργασία στο Παρίσι. Έγινε μέλος της Ρωσικής Φοιτητικής Χριστιανικής Κίνησης, έργο που την έφερε σε επαφή με πάμφτωχους ρώσους μετανάστες στις πόλεις και τα χωριά σε όλη την Γαλλία.

Αναρωτιόταν διαρκώς για την αληθινή της κλίση στη ζωή. Της άρεσε να βοηθά τους αναξιοπαθούντες βλέποντας σ’ αυτούς το αληθινό πρόσωπο του Χριστού, διότι για την Λίζα ο ανθρωπισμός και η φιλευσπλαχνία θεμελιώνονταν όχι σε κάποια κοσμική ηθική αλλά στα ίδια τα λόγια του Χριστού, γι’ αυτό έμεινε στην διακονία αυτή στερεωμένη ως το τέλος. Από την άλλη αναρωτιόταν για το είδος της εργασίας της εντός του εκκλησιαστικού χώρου. Οραματιζόταν ένα διαφορετικό είδος κοινότητας, μοναστικής και αδελφικής συνάμα.

Ο Μητροπολίτης Ευλόγιος γνωρίζοντας τον κοινωνικό ακτιβισμό της Λίζας ανάμεσα στους πρόσφυγες, της πρότεινε να γίνει μοναχή. Η Λίζα συμφώνησε, υπήρχε όμως το πρόβλημα του υφιστάμενου γάμου της. Αν και διαφωνούσε στην αρχή, ο σύζυγος της θα συναινέσει στο εκκλησιαστικό διαζύγιο το 1932 μ.Χ. Λίγες εβδομάδες αργότερα στο παρεκκλήσι του Θεολογικού Ινστιτούτου του Παρισιού, στον Αγιο Σέργιο, θα γίνει η κουρά της, και το νέο της όνομα θα είναι Μαρία.

«Μοναχισμός μέσα στον κόσμο», όπως έλεγε η ίδια, θα είναι πια η αποστολή της, κάτι ολότελα διαφορετικό από την μέχρι σήμερα εμπειρία της Εκκλησίας, αλλά ταυτόχρονα ενταγμένο στην πρακτική της «οικονομίας» την οποία επέβαλαν οι καιροί.

Από δω και στο εξής η Μαρία αναλαμβάνει σημαντική δράση. Φτιάχνει ένα μικρό σπίτι που θα γίνει καταφύγιο όλων των κατατρεγμένων του Παρισιού, αλλά ταυτόχρονα και εστία συνάντησης σπουδαίων προσωπικοτήτων. Το 1937 μ.Χ. θα φτάσουν να σερβίρονται μέχρι και 120 γεύματα σε απόρους. Παρακαλούσε για το φαγητό των απόρων η ίδια, όλο το Παρίσι άρχισε να γνωρίζει την καλόγρια -ζητιάνα που κάπνιζε. Κατάφερνε όμως να συγκεντρώνει μεγάλες ποσότητες τροφής για όσους είχαν ανάγκη. Ο κάθε άνθρωπος εικονίζει τον Θεό, αυτό ήταν το μόνο της πιστεύω.

Ένας άλλος σημαντικός σταθμός υπήρξε η ίδρυση το 1935 μ.Χ. της «Ορθόδοξης Δράσης», ενός οργανισμού στον οποίο συμμετείχε η αφρόκρεμα της ρωσικής διανόησης. Χάρη στις δωρεές που ελάμβανε από υποστηρικτές της όχι μόνο στην Γαλλία, αλλά και από χώρες του εξωτερικού, κατόρθωσαν να υλοποιήσουν ένα μεγάλο εύρος σχεδίων όπως την δημιουργία ξενώνων, καταφυγίων, σχολείων, την παροχή βοήθειας στους ανέργους και στους ηλικιωμένους, την έκδοση βιβλίων κλπ.

Ο μοναχισμός όπως τον αντιλαμβανόταν η Μαρία βρισκόταν σε συμφωνία πνεύματος με όλη την υπερχιλιετή παράδοση και εμπειρία των ασκητών πατέρων και μητέρων, διέφερε μόνο στους τύπους, στην μορφή δράσης. Η Μαρία δεν απομακρύνθηκε από τον κόσμο σωματικά, γιατί ο κόσμος την χρειαζόταν. Είχε όμως απομακρυνθεί από το πνεύμα του κόσμου. Ήταν παρούσα ανάμεσα στους αδελφούς του Χριστού γιατί τούτη ήταν η κλίση της- όμως ο κόσμος δεν την έκανε ποτέ δική του. Παρέπεμπε στα λόγια του Ιωάννη Χρυσοστόμου για την θεία λειτουργία που τελείται μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας επί της Αγίας Τραπέζης. Η Τράπεζα τη φορά αυτή ήταν το σώμα και η καρδιά των ανθρώπων.

Το Παρίσι στις 14 Ιουνίου 1940 μ.Χ. θα πέσει στα χέρια των ναζί. Ήταν η σειρά των Εβραίων να δεχτούν την αγάπη της. Για να γλυτώσει πολλούς που κινδυνεύαν με σίγουρο αφανισμό, τους προμήθευε πλαστές βεβαιώσεις ότι είχαν βαπτιστεί χριστιανοί. Ήταν βέβαιη πως σε μια παρόμοια κατάσταση και ο ίδιος ο Χριστός θα έπραττε έτσι.

Τελικά, και αφού κατάφερε να περιθάλψει δεκάδες Εβραίους στο σπίτι της και να προσφέρει βοήθεια σε πολλά παιδιά τον καιρό της κατοχής, οι ναζί θα την συλλάβουν για να την στείλουν στο στρατόπεδο του Ravensbruck στην Γερμανία όπου έζησε 2 χρόνια κι αυτό χάρη στην ασκητική της ζωή. Ο θάνατος θα βρει την Μαρία τον Μάρτιο του 1945 μ.Χ., την Μεγάλη Παρασκευή. Οι λόγοι του θανάτου της διίστανται. Υπάρχουν κάποιοι που την αποδίδουν στις κακουχίες του στρατοπέδου συγκέντρωσης, άλλοι ότι ήταν σ’ αυτούς που επιλέχθηκαν να εκτελεστούν, ενώ υπάρχουν και μαρτυρίες ότι πήρε την θέση ενός άλλου Εβραίου φυλακισμένου για εκτέλεση.

Ο θάνατος της όμως δεν ήταν δυνατό να σβήσει την μνήμη της από την Εκκλησία. Οι διασωθέντες του πολέμου που την γνώρισαν θα προκαλέσουν το ενδιαφέρον γύρω από τις ιδέες της και την ανθρωπιστική της συνεισφορά. Λίγο μετά την λήξη του πολέμου δοκίμια και βιβλία θ’ αρχίσουν να γράφονται γι’ αυτή, στα Γαλλικά και τα Ρωσικά. Βιογραφίες δημοσιεύτηκαν, και ρωσικό φιλμ γυρίστηκε το 1982 μ.Χ.

Το 2013 μ.Χ., το δημοτικό συμβούλιο του τομέα 15 του Παρισιού της 4ης Νοεμβρίου και το Συμβούλιο της πόλης των Παρισίων της 12ης Νοεμβρίου ψηφισαν ομόφωνα την ονοματοδοσία ενός δρόμου με το όνομα της Αγίας Μαρίας Σκόμπτσοβα,δρόμος που βρίσκεται μεταξύ των αριθμών 84-88 στο Λουρμέλ. Η πρωτοβουλία ανήκει στον αντιδήμαρχο Ghislène Fonlladosa,υπεύθυνο πολιτιστικής κληρονομιάς και νέων τεχνολογιών του Παρισιού.

Άγιος Γιούρι (Σκόμπτσωφ), υιός της Αγίας Μαρίας

Ο Άγιος Γιούρι πέθανε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης, όπως και η μητέρα του.

Άγιος Ηλίας (Φονταμίνσκυ)

Ο Άγιος Ηλίας ήταν έντονα πολιτικοποιημένος, αριστερός, όμως υποστήριξε χριστιανικές προσπάθειες στη Γαλλία. Βαφτίστηκε ορθόδοξος λίγο πριν την αποστολή του στο Άουσβιτς από τους ναζί, όπου και βρήκε το θάνατο στις 19 Νοεμβρίου 1942 μ.Χ., σε ηλικία 62 ετών.

Άγιος Αλέξιος (Medvedkov), πρωθιερέας εν Υζίν Σαβοΐας.

Ο Άγιος Αλέξιος (γενν. 1867 μ.Χ.) ήταν ιερέας σ' ενα μικρό χωριό στην περιοχή της Αγίας Πετρούπολης, όμως το 1918 μ.Χ. (με την επικράτηση του αθεϊστικού καθεστώτος) συνελήφθη και, στη συνέχεια, δραπέτευσε στην Εσθονία, όπου εργάστηκε ως ανθρακωρύχος. Το 1930 μ.Χ. έφυγε στη Γαλλία, όπου τοποθετήθηκε εφημέριος στη ρωσική κοινότητα του Υζίν από το μητροπολίτη Ευλόγιο Gueorguievskii. Εκεί υπηρέτησε το λαό του με αυταπάρνηση και κοιμήθηκε, ασθενής από καρκίνο, το 1934 μ.Χ.

Ήταν ένας πραγματικός ησυχαστής, βαθύς εργάτης της προσευχής, πράος, σχεδόν ντροπαλός, που δεν υπερασπίστηκε τον εαυτό του ακόμη κι όταν κάποιες μερίδες ενοριτών του κινήθηκαν συκοφαντικά εναντίον του (κατηγορώντας τον ότι δεν είναι «καθώς πρέπει», επειδή φοράει φτωχά άμφια κ.τ.λ.), στην πραγματικότητα επειδή δε μπορούσαν να τον προσεταιριστούν στις πολιτικές ομάδες τους.

Το σώμα του, μαζί με τα άμφιά του, βρέθηκε άφθαρτο κατά την ανακαίνιση του νεκροταφείου του Υζίν το 1956 μ.Χ.

http://www.saint.gr/4381/saint.aspx

Προφήτης Ηλίας ο Θεσβίτης

Ἐπέσχεν ὄμβρον, πῦρ τρίτον φέρων κάτω,
Σχίζει δὲ ῥεῖθρον Ἠλίας τρέχων ἄνω.
Δίφρῳ ἀνηρπάγης περὶ εἰκάδα, Ἠλία ἱππεῦ.
Βιογραφία
Μέσα στη χορεία των Προφητών της Παλαιάς Διαθήκης ξεχωριστή είναι η θέση του προφήτη Ηλία. Στην Καινή Διαθήκη το όνομα του προφήτη Ηλία αναφέρεται πολλές φορές από τον ίδιο τον Ιησού Χριστό. Ο Ζαχαρίας, ο πατέρας του Προδρόμου, είπε πως ο Ιωάννης θα ερχόταν «ἐν πνεύματι καὶ δυνάμει Ἠλίου» (Λουκ., κεφ. α, στ. 17), θα είχε δηλαδή τα γνωρίσματα και το ζήλο του προφήτη Ηλία, θα ήταν ο ίδιος ο προφήτης Ηλίας, όπως ο λαός τον περίμενε να ξανάρθει. Ο Ιησούς Χριστός, όταν έδωσε μαρτυρία για τον πρόδρομο Ιωάννη κι έπλεξε το εγκώμιο του, είπε πως αυτός ήταν ο Ηλίας «Αν θέλετε, να το παραλεχθείτε, αυτός είναι ο Ηλίας, που έμελλε να έλθει».

Το πιο σπουδαίο είναι ότι οι μαθητές επάνω στο βουνό, κατά τη θεία Μεταμόρφωση, είδαν τους δυο Προφήτες, τον Μωϋσή και τον Ηλία, να συνομιλούν με τον Ιησού Χριστό. Όλα αυτά φανερώνουν την ξεχωριστή θέση του προφήτη Ηλία ανάμεσα στους Προφήτες και μέσα στη συνείδηση του λαού. Ακόμα και στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού, ακούοντας τη διδασκαλία και βλέποντας τα θαύματά του, έβλεπαν τον προφήτη Ηλία, που είχε ξανάρθει. Ο Ιησούς Χριστός ρώτησε· «Τίνα με λέγουσιν οἱ ἄνθρωποι εἶναι;». Κι οι μαθητές είπαν’ «Ἰωάννην τὸν βαφτιστήν, ἄλλοι δὲ Ἠλίαν....».

Ο προφήτης Ηλίας έζησε τον 9 π.Χ. αιώνα και ήταν γιος του Σωβάκ και καταγόταν από τη Θέσβη (γι' αυτό και ονομάστηκε Θεσβίτης), το σημερινό El Istib, της περιοχής Γαλαάδ, και άνηκε στην φυλή του Ααρών. Όταν γεννήθηκε, ο πατέρας του είδε μία θεία οπτασία: Δύο άνδρες λευκοφορεμένοι τον ονόμαζαν Ηλία, τον σπαργάνωναν με φωτιά και του έδιναν φλόγα να φάει. Τότε ο πατέρας του, πήγε στα Ιεροσόλυμα και αφού περιέγραψε την οπτασία στους ιερείς, εκείνοι του είπαν ερμηνεύοντας την οπτασία, ότι ο γιος του θα γίνει προφήτης και θα κρίνει το Ισραήλ με δίκοπο μαχαίρι και φωτιά.

Ο Προφήτης Ηλίας άσκησε το προφητικό του χάρισμα επί 25 έτη στα χρόνια του βασιλέα Αχαάβ, που βασίλεψε στα 873 - 854 π.Χ. Ο Αχαάβ και μάλιστα η γυναίκα του Ιεζάβελ ήσαν άνθρωποι ασεβείς κι εναντίον τους ήταν ο πόλεμος του προφήτη Ηλία. Η Ιεζάβελ, που δεν ήταν ισραηλίτισσα και γινόταν αιτία να νοθεύεται η πίστη από ειδωλολατρικά έθιμα, αυτή λοιπόν κυνήγησε πολύ τον προφήτη Ηλία, γι’ αυτό κι εκείνος αναγκαζόταν διαρκώς να φεύγει και να κρύβεται. Η Ιεζάβελ κυνηγούσε τον προφήτη Ηλία όπως η Ηρωδιάδα τον Ιωάννη τον Πρόδρομο.

Πρώτο μεγάλο σημείο, που έδωσε ο προφήτης Ηλίας, ήταν που προσευχήθηκε και δεν έβρεξε για τριάμισι χρόνια. Σ’ αυτό το διάστημα ο Προφήτης κρυβόταν σε μια σπηλιά σ’ ένα χείμαρρο πέρ’ από τον Ιορδάνη. Εκεί υπήρχε λίγο νερό, κι ένας κόρακας του πήγαινε τροφή κάθε πρωί. Όταν στέρεψε το νερό, έφυγε ο Προφήτης και πήγε στα Σάρεπτα της Σιδωνίας· όλα αυτά με εντολή του Θεού. Εκεί φιλοξενήθηκε σε μια χήρα γυναίκα, που είχε λίγο αλεύρι και λίγο λάδι, κι όμως έτρωγαν όλο τον καιρό και δεν έλειψαν. Η χήρα γυναίκα είχε ένα παιδί κι έτυχε να αρρωστήσει και να πεθάνει. Τότε ο Προφήτης προσευχήθηκε κι ανάστησε το παιδί.

Δεύτερο μεγάλο σημείο, που έδειξε ο Προφήτης Ηλίας, ήταν που προσευχήθηκε κι ήλθε φωτιά από τον ουρανό. Με προσταγή του βασιλέα Αχαάβ, μαζεύτηκαν τετρακόσιοι ειδωλολάτρες ψευτοιερείς, που τους προστάτευε η Ιεζάβελ. Τότε ο προφήτης Ηλίας τους προκάλεσε σ’ ένα διαγωνισμό. Του είπε κι έβαλαν πάνω στο θυσιαστήριο τα ξύλα και το σφάγιο για θυσία, και άρχισαν να τρέχουν γύρω και να φωνάζουν όλη την ήμερα τον ψεύτικο θεό Βάαλ, για να ρίξει φωτιά· «και ουκ ην φωνή και ουκ ην ακρόασις». Τότε ο Προφήτης τους είπε· «Κάνετε πέρα! Τώρα θα κάνω εγώ τη θυσία μου». Έκανε δικό του θυσιαστήριο, έβαλε κι έβρεξαν καλά τρείς φορές τα ξύλα με νερό κι ύστερα προσευχήθηκε. Έπεσε τότε φωτιά από τον ουρανό κι αναποδογύρισε κι έκαψε ολόκληρο το θυσιαστήριο.

Ύστερα απ’ αυτό το σημείο, ο λαός έπιασε τους τετρακόσιους ψευτοϊερείς, κι ο προφήτης Ηλίας τους τιμώρησε αυστηρά. Η Ιεζάβελ, αγριεμένη, κυνήγησε τον Προφήτη, κι εκείνος έφυγε ψηλά στο Χωρήβ, εκεί που πριν πεντακόσια χρόνια ο Μωϋσής άκουσε τη φωνή του Θεού κι είδε τη βάτο να φλέγεται και να μην καίγεται. Εκεί ο προφήτης Ηλίας κρυβόταν σε μια σπηλιά, κι ο Θεός τον δίδαξε ένα σπουδαίο μάθημα. Του είπε· «Ανέβα ψηλά στην κορυφή, και θα δεις το Θεό. Θα περάσει δυνατός αέρας· θα γίνει σεισμός· θα δεις φωτιά και θα περάσει ένα ανάλαφρο και δροσερό αεράκι. Ο Θεός δεν θα είναι ούτε στη θύελλα ούτε στο σεισμό ούτε στη φωτιά, αλλά στο ανάλαφρο αεράκι».

Άλλα θαυμαστά σημεία του πορφήτη Ηλία ήταν ότι διέσχισε τον Ιορδάνη ποταμό με την μυλωτή του και τέλος ότι αντί να πεθάνει ανελήφθη με άρμα πυρός στον ουρανό.

Να σημειώσουμε, ότι ο προφήτης Ηλίας, μετά από οκτώ ή δέκα χρόνια από την ανάληψη του, απέστειλε γράμματα (ίσως δι’ Αγγέλου) στον βασιλέα Iωράμ, προβλέποντας τον θάνατο του επειδή απομακρύνθηκε από την λατρεία του αληθινού Θεού: «καὶ ἦλθεν αὐτῷ ἐν γραφῇ παρὰ ᾿Ηλιοὺ τοῦ προφήτου λέγων· τάδε λέγει Κύριος Θεὸς Δαυὶδ τοῦ πατρός σου· ἀνθ' ὧν οὐκ ἐπορεύθης ἐν ὁδῷ ᾿Ιωσαφὰτ τοῦ πατρός σου καὶ ἐν ὁδοῖς ᾿Ασὰ βασιλέως ᾿Ιούδα» (Παραλειπομένων Β’, κεφ. 21, στίχος 12).

Το δε βιβλίο Σοφία Σειράχ αναφέρει ότι: «ΚΑΙ ἀνέστη ᾿Ηλίας προφήτης ὡς πῦρ, καὶ ὁ λόγος αὐτοῦ ὡς λαμπὰς ἐκαίετο.... ὡς ἐδοξάσθης, ᾿Ηλία, ἐν τοῖς θαυμασίοις σου· καὶ τίς ὅμοιός σοι καυχᾶσθαι; ὁ ἐγείρας νεκρὸν ἐκ θανάτου καὶ ἐξ ᾅδου ἐν λόγῳ ῾Υψίστου· ὁ καταγαγὼν βασιλεῖς εἰς ἀπώλειαν καὶ δεδοξασμένους ἀπὸ κλίνης αὐτῶν· ὁ ἀκούων ἐν Σινᾷ ἐλεγμὸν καὶ ἐν Χωρὴβ κρίματα ἐκδικήσεως· ὁ χρίων βασιλεῖς εἰς ἀνταπόδομα καὶ προφήτας διαδόχους μετ᾿ αὐτόν· ὁ ἀναληφθεὶς ἐν λαίλαπι πυρὸς ἐν ἅρματι ἵππων πυρίνων.... μακάριοι οἱ ἰδόντες σε καὶ οἱ ἐν ἀγαπήσει κεκοσμημένοι, καὶ γὰρ ἡμεῖς ζωῇ ζησόμεθα.» (Σοφία (Σειράχ, μη΄, 1<-11>).

Ἀπολυτίκιον  (Κατέβασμα)
Ἦχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.
Ὁ ἔνσαρκος Ἄγγελος, τῶν Προφητῶν ἡ κρηπίς, ὁ δεύτερος Πρόδρομος, τῆς παρουσίας Χριστοῦ, Ἠλίας ὁ ἔνδοξος, ἄνωθεν καταπέμψας, Ἐλισαίῳ τὴν χάριν, νόσους ἀποδιώκει, καὶ λεπροὺς καθαρίζει, διὸ καὶ τοῖς τιμῶσιν αὐτόν, βρύει ἰάματα.

Κοντάκιον
Ἦχος β’. Αὐτόμελον.
Προφῆτα καὶ προόπτα τῶν μεγαλουργιῶν τοῦ Θεοῦ, Ἠλία μεγαλώνυμε, ὁ τῷ φθέγματί σου στήσας τὰ ὑδατόῤῥυτα νέφη, πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν, πρὸς τὸν μόνον φιλάνθρωπον.

Κάθισμα
Ἦχος πλ. δ'. Τὴν Σοφίαν καὶ Λόγον.
Ὡς Προφήτης τοῦ ὄντως θείου φωτός, τοὺς προφήτας τοῦ ψεύδους καταβαλών, ἐν τούτῳ διήλεγξας, Ἀχαὰβ ἀνομήσαντα, μὴ προσκυνεῖν διδάξας, τῷ Βάαλ πανένδοξε, καὶ εὐχῇ αἰτήσας, ἐξ ὕψους τὰ νάματα· ὅθεν καὶ πυρίνῳ, ἀνελήφθης Ἠλία, ὀχήματι μετάρσιος, διφρηλάτης πρὸς Κύριον· διὰ τοῦτο βοῶμέν σοι· Πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δωρήσασθαι, τοῖς ἑορτάζουσι πόθῳ, τὴν ἁγίαν μνήμην σου.

Ὁ Οἶκος
Τὴν πολλὴν τῶν ἀνθρώπων ἀνομίαν, Θεοῦ δὲ τὴν ἄμετρον φιλανθρωπίαν, θεασάμενος ὁ Προφήτης Ἠλίας, ἐταράπτετο θυμούμενος, καὶ λόγους ἀσπλαγχνίας πρὸς τὸν εὔσπλαγχνον ἐκίνησεν. Ὀργίσθητι βοήσας, ἐπὶ τοὺς ἀθετήσαντάς σε, Κριτὰ δικαιότατε. Ἀλλὰ τὰ σπλάγχνα τοῦ ἀγαθοῦ, οὐδόλως παρεκίνησε πρὸς τὸ τιμωρήσασθαι τοὺς αὐτὸν ἀθετήσαντας· ἀεὶ γὰρ τὴν μετάνοιαν πάντων ἀναμένει, ὁ μόνος φιλάνθρωπος.

Μεγαλυνάριον
Δεύτε τον πυρίπνουν και ζηλωτήν, τον διά τεθρίππου, αρπαγέντα από της γής, της του Xριστού δευτέρας, Πρόδρομον παρουσίας, Hλίαν τον Θεσβίτην, ύμνοις τιμήσωμεν.

Ἕτερον Μεγαλυνάριον
Ζήλῳ οὐρανίῳ πυρποληθείς, φλέγεις τὴν ἀπάτην, ὡς πυρίπνους καὶ ζηλωτής· ὅθεν ἀνυψώθης ἐν ἅρματι πυρίνῳ, ὦ Ἠλιοὺ Προφῆτα, πρὸς βίον ἄφθαρτον. 
http://www.saint.gr/732/saint.aspx