Βιογραφία
Ο Αγιος Νικόλαος γεννήθηκε στη Νάξο το 1851 μ.Χ., από τον Ιωάννη και την Αυγουστίνα, το γένος Μελισσουργού. Οι ευσεβείς γονείς του τον ανέθρεψαν με παιδεία και νουθεσία Κυρίου. Από την παιδική του ηλικία εξέφρασε την έφεση και την αγάπη του προς τα ιερά και τα όσια. Ήταν φιλακόλουθος και διακονούσε πάντοτε στο ιερό τον παππού του ιερέα Γεώργιο Μελισσουργό. Προορισμένος από τον Θεό να γίνει λειτουργός των Αγίων Μυστηρίων Αυτού μετείχε αδιάλειπτα στη λειτουργική ζωή της Εκκλησίας με νηστεία, προσευχή και αγρυπνία. Μετά τον θάνατο του πατέρα του ήλθε με την μητέρα του και την αδελφή του στην Αθήνα, όπου έγινε προστάτης αυτών. Ενυμφεύθηκε, εχήρευσε όμως νωρίς. Η πρεσβυτέρα του απεβίωσε μόλις γεννήθηκε το παιδί τους, ο Γιαννάκης, που το μεγάλωσε μόνος. Ο Κύριος δεν εβράδυνε να τον αναδείξει λειτουργό της Εκκλησίας Του και τον κατέστησε εύθετο και εύχρηστο στο Ευαγγέλιο του Χριστού. Χειροτονείται διάκονος στις 28 Ιουλίου του 1879 μ.Χ., στο ναό Μεταμορφώσεως της Πλάκας, και μετά από πέντε χρόνια, στις 2 Μαρτίου 1884 μ.Χ., χειροτονείται Πρεσβύτερος στο ταπεινό εκκλησάκι του Αγίου Ελισσαίου, στο Μοναστηράκι. Διακονεί στο ιερό θυσιαστήριο επί 50 χρόνια περίπου (1884 - 1932 μ.Χ.), στους ναούς και του Αγίου Παντελεήμονος, κοντά στον Ιλισσό ποταμό, και της ακόμη πτωχότερης και απόμερης τότε Εκκλησίας του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου του λεγομένου «Κυνηγού», στη σημερινή οδό Βουλιαγμένης. Διακρίθηκε ως ο λειτουργικότερος ιερεύς, άνθρωπος προσευχής, του οποίου η ζωή υπήρξε και αναδείχθηκε συνεχής διακονία του Θυσιαστηρίου. Από «φυλακῆς πρωίας μέχρι νυκτός» παρέμενε στο ναό. Ήταν αφιλάργυρος κατά τον τρόπο και πλήρης έργων αγαθών και ελεημοσύνης. Του αρκούσε για τροφή λίγο ψωμί και λίγα χόρτα, τα οποία συνέλεγε ο ίδιος, και κάποιες φορές, λίγο γάλα που του πρόσφεραν βοσκοί στην ερημική τότε περιοχή της ενορίας του. Αλησμόνητες παρέμειναν οι αγρυπνίες τις οποίες ετελούσε στο ναό του Αγίου Ελισσαίου Αθηνών. Αναφέρονται και μαρτυρίες παιδιών, ότι τον έβλεπαν κατά την διάρκεια της Θείας Λειτουργίας μεταρσιωμένο να στέκεται υπεράνω της γης. Μαρτυρίες δε περιφανών λογίων, όπως του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη και Αλέξανδρου Μωραϊτίδου, που έψαλλαν στις αγρυπνίες τις οποίες ετελούσε, εξαίρουν τη σπάνια και αγία ιερατική αυτού προσωπικότητα. Ο παπα- Νικόλας, ο λεγόμενος «απλός», ζούσε μέσα στη χαρά της Θείας Ευχαριστίας, την οποία τελούσε ανελλιπώς κάθε ημέρα, όπως την όριζαν οι λειτουργικοί κανόνες, και την παρέτεινε επί πολλές ώρες, για να έχει την πνευματική της απόλαυση. Πάντα ανταποκρινόταν στο γνήσιο ορθόδοξο φρόνημα και ετελούσε πανηγυρικά το Μυστήριο της ελεύσεως και παρουσίας του Αναστημένου Κυρίου, που αποκαλύπτει τον εαυτό Του, όπως τότε στο Μυστικό Δείπνο. Η χαρά της Αναστάσεως, που βρίσκεται στην καρδιά της Ευχαριστίας, γινόταν οντολογική αναψυχή και αγαλλίαση στον φλεγόμενο από θεία Αγάπη Γέροντα. Η μέθεξή του στην πασχάλια χαρά τον συνέπαιρνε. Δεν ήταν γι αυτόν ένα απλό εφημερικό καθήκον. Πρόφαση ήταν το επί ώρες παρατεινόμενο μνημόσυνο των ζωντανών και των κοιμηθέντων, από τον όγκο των σημειωμάτων που κρατούσε πάντα σ' ένα δισάκι. Στην πραγματικότητα δεν ήθελε να διακόψει ποτέ τη χαρά της Τράπεζας της Ευχαριστίας, τη θέα του Αναστημένου Σώματος και Αίματος του Χριστού. Ο αείμνηστος Γέροντας, αφού έφθασε στα 82 του χρόνια και έδωσε πρωτοφανή στον αιώνα μας μαρτυρία ουρανίων χαρισμάτων, οσιότητος, ταπεινώσεως, απλότητος, διακρίσεως, ελεημοσύνης, ασκήσεως και κατά Θεόν σοφίας, αφού εστάθηκε ο μοναδικός προστάτης χιλιάδων ορφανών και πτωχών και έφθασε στο ύψος θείας τελειότητος, εκοιμήθηκε οσίως εν ειρήνη το 1932 μ.Χ. και τον έθαψαν μπροστά στον Ναό του Αγίου Ιωάννη του Κυνηγού. Στις 29 Αυγούστου του 1992, τα ιερώτατα και θαυματουργά Λείψανα του Αγίου Νικολάου του Πλανά τοποθετήθηκαν σε ασημένια λάρνακα, που σήμερα βρίσκεται στο δεξιό κλίτος του Ιερού αυτού Ναού. Η Αγία μας Εκκλησία ανεκήρυξε και επισήμως ως άγιο τον Άγιο Νικόλαο τον Πλανά κατά την 135 η Συνοδική Περίοδο (1991 - 1992 μ.Χ.) του Πανσέπτου Οικουμενικού Πατριαρχείου, με εισήγηση του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρών κ.κ. Νικοδήμου, και βεβαίως με την φροντίδα του Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου κ.κ. Αμβροσίου. Οι Ασματικές Ακολουθίες του Αγίου Νικολάου του Πλανά, οι οποίες ευρίσκονται σε λειτουργική χρήση, συντάχθηκαν από τον Μητροπολίτη Πατρών κ. Νικόδημο, και από τον Αρχιμ. Νικόδημο Παυλόπουλο, Ηγούμενο της Ιεράς Μονής Λειμώνος Λέσβου. Σύμφωνα με τον ιστοχώρο της Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος η μνήμη του Αγίου ιερέως Νικολάου του Πλανά, τιμάται κατά την πρώτη Κυριακή του Μαρτίου, δια μεταθέσεως εκ της κυριώνυμης ημέρας αυτού, ύστερα από απόφαση της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος. Σύμφωνα όμως με τον ιστοχώρο της Ιεράς Μητρόπολης Παροναξίας ο Άγιος Νικόλαος ο Πλανάς εορτάζει κατά την καθιερωμένη Πανήγυρη της 2ας Μαρτίου. Εάν όμως η ημέρα της Εορτής συμπίπτει κατά την περίοδο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, τότε η Μνήμη του εορτάζεται κατά την επομένη Κυριακή. Εμείς καταχωρούμε προσωρινά την εορτή του Αγίου Νικολάου Πλανά στις 2 Μαρτίου μέχρι να εξακριβώσουμε την ημερομηνία της εορτής του. |
Ἀπολυτίκιον Ἦχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης. Τᾶς τοῦ πλάνου παγίδας ἐκφυγῶν, ἱερώτατε, ἀπλανῶς ἐπορεύθης διὰ βίου, πατὴρ ἠμῶν, Νικόλαε ἀοίδιμε Πλανᾶ, οὐράνια χαρίσματα λαβῶν, ἀγρυπνίαις καὶ νηστείαις, ἱερουργῶν ὁσίως τῷ Κυρίῳ σου. Ὅνπερ καθικετεύων ἐκτενῶς, Νάξιον ἱεράτευμα, πρέσβευε δωρηθῆναι καὶ ἠμὶν τὸ θεῖον ἔλεος. Κοντάκιον Ήχος βαρύς. Επί του όρους μετεμορφώθης. Εν παντί έθνει, καιρώ και χρόνω Θεός αμάρτυρον ουκ αφήκεν Αυτού την θείαν δόξαν και την θειότητα× τους δε όντας αγίους εν τη γη αυτού και Πλανάν τον Νικόλαον εδόξασε× και ημίν εδωρήσατο πρεσβευτήν, πατέρα και θερμόν εν ανάγκαις αντιλήπτορα. Μεγαλυνάριον Χαίροις, του Προδρόμου δούλος πιστός, των αγρυπνιών τε ο εργάτης ο θαυμαστός, χαίροις, εκκλησίας προφήτου Ελισσαίου το σέμνωμα και δόξα, πάτερ Νικόλαε! http://www.saint.gr/3878/saint.aspx |
Ο Καρλ Κοπ χαρακτηρίζει την απειλή εξόδου της Ελλάδας από τη Σένγκεν ως «μια ακόμα αηδιαστική επίθεση κατά της Ελλάδας και ένα χτύπημα στην ενότητα της Ευρώπης. Έχουμε σήμερα την παράλογη κατάσταση η Ελλάδα να διαπομπεύεται και ο Ορμπάν με το φράχτη του στην Ουγγαρία να παρουσιάζεται ως εκπρόσωπος της λύσης. Πρέπει να σταματήσει αυτή η επίθεση», λέει και προσθέτει ότι «η φύλαξη των θαλασσίων συνόρων είναι κάτι διαφορετικό από εκείνη των χερσαίων συνόρων. Η ελληνική κυβέρνηση προσπάθησε πολλές φορές να εξηγήσει ότι πρόκειται για θέμα ζωής και θανάτου, ότι προέχει η σωτηρία ανθρώπινων ζωών». Επισημαίνει δε ότι «ότι με το που είπε η νέα ελληνική κυβέρνηση ότι δεν απωθούμε βίαια (τους μετανάστες) πίσω στην Τουρκία και θα σώσουμε ανθρώπινες ζωές, άρχισε η κριτική».
Επικρίνει ως παρακμιακό το γεγονός ότι «οι Ευρωπαίοι επικροτούν σιωπηρά όσους υψώνουν φράχτες, όταν κλείνονται σύνορα, απωθούνται λέμβοι», ενώ «στην Ελλάδα, η οποία τηρεί το διεθνές δίκαιο, επιτίθενται με έναν ανήκουστο τρόπο, αν και οι ελληνικές αρχές προσπαθούν να εγγυηθούν τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα».
Πιστεύει ότι «η Ε.Ε. δεν ήταν ποτέ τόσο διχασμένη όσο σήμερα», ότι «όλες οι αξίες της Ευρώπης θρυμματίζονται μπροστά στα μάτια μας», η «Αυστρία παρανομεί» και η «μικρή Ελλάδα» εξωθείται «να παραβιάσει μαζικά το διεθνές δίκαιο», πράγμα το οποίο αποδεικνύει πως «η Ευρώπη έχει χρεοκοπήσει ηθικά» και την καλεί «να ταχθεί αλληλέγγυα προς την Ελλάδα», τονίζοντας ότι «απέτυχε η Ε.Ε. και τα κράτη μέλη, όχι η μικρή χώρα στα εξωτερικά σύνορα της Ευρώπης στην οποία δεν παρασχέθηκαν όσα ζήτησε για την αντιμετώπιση του ζητήματος».
Ο Κοπ προειδοποιεί επίσης ότι «όποιος καλεί μονίμως την Ελλάδα σε διαρκή παραβίαση του διεθνούς δικαίου και μετά θέλει και να την εκδιώξει και από τη Σένγκεν υποτροπιάζει στον εθνικό εγωισμό».
«Πρόκειται για επάνοδο σε κακές εποχές», ενώ θεωρεί ότι η σύγκληση διάσκεψης (της Βιέννης) χωρίς την Ελλάδα και η συμφωνία κατά μιας χώρας της Ε.Ε. «είναι το plan B, δηλαδή στην πράξη, μια συνοριακή γραμμή κατά της Ελλάδας και των προσφύγων» και προσθέτει ότι «πρόκειται για μια πράξη βαθιά αντιευρωπαϊκή και απάνθρωπη».
Αναφερόμενος στη συνθήκη του Δουβλίνου επισημαίνει ότι «το να εξαναγκάζεται η μικρή Ελλάδα να δίνει άσυλο στον κύριο όγκο των προσφύγων είναι εντελώς λανθασμένο. Το Δουβλίνο απέτυχε, δεν ήταν ποτέ έντιμο, είναι απάνθρωπο», λέει και τονίζει ότι απαιτείται «ένα νέο κοινό ευρωπαϊκό σχέδιο και αυτό δεν μπορεί να είναι το Δουβλίνο».
Κατά τον κ. Κοπ «η γερμανική κυβέρνηση ήταν φλογερός υποστηρικτής του Δουβλίνου, διότι ήταν βολικό να γίνει το προσφυγικό πρόβλημα ιταλικό ή ελληνικό», ενώ αναφερόμενος στην καγκελάριο Μέρκελ λέει ότι «στο θέμα της οικονομικής κρίσης της Ελλάδα δεν έδειξε απαραιτήτως μεγαλοψυχία» αλλά «πολύ αργότερα αποφάσισε να επιτρέπεται να έλθουν πρόσφυγες στη Γερμανία», υπογραμμίζει δε πως «αν κλείσει ο βαλκανικός δρόμος, τότε η Ελλάδα θα καταρρεύσει και αυτό η Μέρκελ θέλει να το αποτρέψει».
Προτείνει «ένα οργανωμένο πρόγραμμα υποδοχής μεγάλου αριθμού προσφύγων στην Ε.Ε., μια «συμμαχία των προθύμων» εν ονόματι της Ευρώπης, των αξιών της και της αλληλεγγύης με τους συνανθρώπους μας», αλλά χαρακτηρίζει την συμμετοχή του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο ως «ακόμα ένα ολίσθημα» αφού «η επαναπροώθηση είναι παράνομη κατά το δίκαιο της Ε.Ε., μια σαφής παραβίαση του διεθνούς δικαίου. Το δραματικό ερώτημα είναι πως μπορούμε να σταματήσουμε το θάνατο στο Αιγαίο», προσθέτει χαρακτηριστικά και επισημαίνει ότι «η βιομηχανία των δουλεμπόρων αποκομίζει τεράστια κέρδη επειδή η Ευρώπη έχει κλείσει τα σύνορά τους», ενώ εκφράζει τον φόβο «ότι θα δημιουργηθούν γύρω από την Ευρώπη πολλά άλλα θαλάσσια νεκροταφεία».
Η πλήρης συνέντευξη του Kαρλ Κοπ στο AΠΕ-ΜΠΕ και τον Αντώνη Πολυχρονάκη έχει ως εξής:
-Κύριε Κοπ, τι ακριβώς κάνει η οργάνωση PRO ASYL;
-Κύριε Κοπ, τι ακριβώς κάνει η οργάνωση PRO ASYL;
Είναι μια ανεξάρτητη οργάνωση για τα ανθρώπινα δικαιώματα, ιδρύθηκε πριν από 30 χρόνια και υποστηρίζαμε αρχικά πρόσφυγες που ζητούσαν άσυλο στη Γερμανία. Από το 1998/99 έχουμε ένα ισχυρό πανευρωπαϊκό προσανατολισμό, διότι μόνο με ευρωπαϊκές λύσεις είναι δυνατή η προστασία τους. Τα 21.000 μέλη εξασφαλίζουν την ανεξαρτησία να ασκούμε απεριόριστα κριτική υπέρ τους.
Και στην Ελλάδα;
Είμαστε παρόντες στην υπέροχη χώρα σας συνεχώς από το 2007. Η Ελλάδα διαθέτει γενικώς πολύ ικανούς ανθρώπους και με αυτούς συνεργαζόμαστε. Θέλουμε να συμβάλουμε, όχι να επιβάλουμε. Υποστηρίζουμε οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών, μεταφραστές, δικηγόρους, κοινωνικούς λειτουργούς, τη δουλειά των hot spots, διότι όταν καταφθάνουν εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες πρέπει να βοηθηθούν για το πώς να ταξιδέψουν λ.χ. νόμιμα στη Γερμανία. Αυτή τη στιγμή τρέχει το «πρόγραμμα προστασίας προσφύγων στο Αιγαίο» με συνεργάτες στη Χίο, την Λέσβο την Αθήνα αλλά και στην Σμύρνη και την Κωνσταντινούπολη.
Στο Καστελόριζο προ ημερών έφτασαν πολλαπλάσιοι των κατοίκων πρόσφυγες. Τι μπορεί να κάνει κανείς σε τέτοιες καταστάσεις;
Καταρχάς πρέπει να πει κανείς ότι πρόκειται για την απόλυτη αποτυχία της Ε.Ε. Ξέραμε ήδη από την αρχή της περασμένης χρονιάς ότι η Ελλάδα βρίσκεται σε μια πολύ δύσκολη κοινωνική και οικονομική κατάσταση, ότι θα γίνει η κύρια είσοδος των προσφύγων. Είναι εκπληκτικό το ότι η Ε.Ε. αλλά και τα ίδια τα κράτη μέλη, δεν της προσέφεραν κάθε δυνατή βοήθεια εγκαίρως για να οργανώσει την απρόσκοπτη μετακίνηση των προσφύγων για να μη έχουμε το φαινόμενο της βαλκανικής οδού. Η Ελλάδα αφέθηκε μόνη, οι πρόσφυγες επίσης και εκείνοι απλώς κοίταγαν την εξέλιξη της ανθρωπιστικής καταστροφής.
Πως εξηγείτε την καθυστέρηση;
Η Ελλάδα και η Ιταλία προειδοποιούσαν εδώ και καιρό…Κι εμείς την καταγγέλλαμε. Η γερμανική κυβέρνηση ήταν μέχρι πρότινος φλογερός υποστηρικτής του Δουβλίνου, διότι ήταν βολικό να γίνει το προσφυγικό πρόβλημα ιταλικό ή ελληνικό, κάτι το οποίο όμως δεν ήταν ποτέ. Επρόκειτο απλώς για μια γεωγραφική σύμπτωση. Μόνον όταν έφτασαν μαζικά στην Κεντρική Ευρώπη σκέφτηκε επιτέλους η Ε.Ε ότι πρέπει να δράσουμε από κοινού, αλλά απέχουμε ακόμα πολύ από αυτό. Αυτή είναι η δραματική διαπίστωση. Σε αυτήν την απορριπτική στάση των Ευρωπαίων οφείλεται η όξυνση της κατάστασης, η οποία εν τω μεταξύ έχει οδηγήσει στον να μετατραπεί το πανέμορφο Αιγαίο σε ένα θαλάσσιο νεκροταφείο. Αυτή είναι η θλιβερή πραγματικότητα. Νομίζω ότι η Ε.Ε. δεν ήταν ποτέ τόσο διχασμένη όσο σήμερα. Αποδεικνύεται ξεκάθαρα σταδιακά, ήδη από την οικονομική κρίση της Ελλάδας, και τώρα με την προσφυγική κρίση, ότι η Ευρώπη έχει χρεοκοπήσει ηθικά.
Η Ελλάδα και η Ιταλία προειδοποιούσαν εδώ και καιρό…Κι εμείς την καταγγέλλαμε. Η γερμανική κυβέρνηση ήταν μέχρι πρότινος φλογερός υποστηρικτής του Δουβλίνου, διότι ήταν βολικό να γίνει το προσφυγικό πρόβλημα ιταλικό ή ελληνικό, κάτι το οποίο όμως δεν ήταν ποτέ. Επρόκειτο απλώς για μια γεωγραφική σύμπτωση. Μόνον όταν έφτασαν μαζικά στην Κεντρική Ευρώπη σκέφτηκε επιτέλους η Ε.Ε ότι πρέπει να δράσουμε από κοινού, αλλά απέχουμε ακόμα πολύ από αυτό. Αυτή είναι η δραματική διαπίστωση. Σε αυτήν την απορριπτική στάση των Ευρωπαίων οφείλεται η όξυνση της κατάστασης, η οποία εν τω μεταξύ έχει οδηγήσει στον να μετατραπεί το πανέμορφο Αιγαίο σε ένα θαλάσσιο νεκροταφείο. Αυτή είναι η θλιβερή πραγματικότητα. Νομίζω ότι η Ε.Ε. δεν ήταν ποτέ τόσο διχασμένη όσο σήμερα. Αποδεικνύεται ξεκάθαρα σταδιακά, ήδη από την οικονομική κρίση της Ελλάδας, και τώρα με την προσφυγική κρίση, ότι η Ευρώπη έχει χρεοκοπήσει ηθικά.
Μερικοί προτείνουν ακραίες και απάνθρωπες λύσεις. Τι σχέση έχουν με τις περίφημες ευρωπαϊκές αξίες;
Απολύτως τίποτα. Όλες οι αξίες της Ευρώπης θρυμματίζονται μπροστά στα μάτια μας. Η Αυστρία με την ποσόστωση των 80 προσφύγων, παρανομεί, αφού απαγορεύεται από τις ευρωπαϊκές συνθήκες. Ακόμα χειρότερα, το κόμμα «Εναλλακτικής για τη Γερμανία», αλλά και άλλοι, προτείνουν να πυροβολούν τους πρόσφυγες ή εισηγούνται την πολιτική των κανονιών. Υπενθυμίζω και αυτό που είπαν πολλοί Ευρωπαίοι στον κ. Μουζάλα να απωθούνται βίαια αμέσως, κάτι το οποίο είναι παράνομο σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο. Το γεγονός ότι εξωθούν την μικρή Ελλάδα να παραβιάσει μαζικά το διεθνές δίκαιο περιγράφει σαφώς σε ποιο σημείο βρισκόμαστε αυτή τη στιγμή. Αυτές τις χώρες τις ενδιαφέρει να κρατήσουν τους πρόσφυγες μακριά από τα εδάφη τους πάση θυσία.
Και η διάσκεψη στη Βιέννη;
Η σύγκληση διάσκεψης χωρίς την Ελλάδα και η συμφωνία κατά μιας χώρας της Ε.Ε. αποσκοπεί στο να κατασκευάσουν ήδη από τώρα μια δεύτερη συνοριακή γραμμή στην περίπτωση που η συμφωνία μεταξύ Ε.Ε. και Τουρκίας αποτύχει. Είναι το plan B, δηλαδή στην πράξη μια συνοριακή γραμμή κατά της Ελλάδας και των προσφύγων. Πρόκειται για μια πράξη βαθιά αντιευρωπαϊκή και απάνθρωπη.
Την Ελλάδα ορισμένοι την δείχνουν με το δάχτυλο στην Ευρώπη κ. Κοπ….
Είναι χαρακτηριστικό ότι με το που είπε η νέα ελληνική κυβέρνηση ότι δεν τους απωθούμε βίαια πίσω στην Τουρκία και θα σώσουμε ανθρώπινες ζωές, άρχισε η κριτική. Σιωπηρά οι ευρωπαίοι εταίροι επικροτούν όσους υψώνουν φράχτες, όταν κλείνονται σύνορα, απωθούνται λέμβοι. Στην Ελλάδα, η οποία τηρεί το διεθνές δίκαιο, επιτίθενται με έναν ανήκουστο τρόπο, αν και οι ελληνικές αρχές προσπαθούν να εγγυηθούν τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα. Αυτό αποτυπώνει πόσο παρακμιακή είναι η κατάσταση εν τω μεταξύ.
Τη στάση της κ. Μέρκελ πως την κρίνετε;
Στο θέμα της λεγόμενης οικονομικής κρίσης της Ελλάδα δεν έδειξε απαραιτήτως μεγαλοψυχία. Με τη συμπεριφορά της εμφάνισε μάλλον το πρόσωπο μιας ιδιαίτερα κυρίαρχης, ψυχρής Γερμανίας. Πολύ αργότερα αποφάσισε ότι επιτρέπεται να έλθουν πρόσφυγες στη Γερμανία. Ήταν μια πολύ ανθρωπιστική κίνηση και οδήγησε στον να μείνει ανοιχτός ο λεγόμενος βαλκανικός δρόμος. Και παραμένει σημαντική, διότι αν κλείσει και δεν επιτρέπεται να συνεχίσουν οι πρόσφυγες τότε η Ελλάδα θα καταρρεύσει και αυτό η Μέρκελ θέλει να το αποτρέψει. Την πιστεύω.
Εσείς τι προτείνετε για το προσφυγικό;
Χρειαζόμαστε ένα οργανωμένο πρόγραμμα υποδοχής μεγάλου αριθμού προσφύγων στην Ε.Ε. Να γίνει μια «συμμαχία των προθύμων» εντός της Ε.Ε., εν ονόματι της Ευρώπης, των αξιών της και της αλληλεγγύης προς τους συνανθρώπους μας.
Και οι χώρες που δε τους θέλουν;
Τότε, όπως συμβαίνει με όλα στην Ευρώπη, θα πρέπει να συμμετάσχουν οικονομικά.
Ποια είναι η γνώμη σας για την συμμετοχή του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο;
Η στρατικοποίηση είναι ακόμα ένα ολίσθημα. Η επαναπροώθηση είναι παράνομη κατά το δίκαιο της Ε.Ε., διότι αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν καμιά δυνατότητα να ελεγχθεί το αίτημά τους για άσυλο. Δεν γνωρίζουμε πως θα εξελιχθεί, αλλά θα ήταν μια σαφής παραβίαση του διεθνούς δικαίου. Φοβόμαστε ότι αυτή η αρμάδα θα οδηγήσει και σε άλλες παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Το δραματικό ερώτημα είναι πως μπορούμε να σταματήσουμε το θάνατο στο Αιγαίο.
Η αιτιολόγηση είναι ότι θα παρεμποδισθούν οι δουλέμποροι και οι διασωζόμενοι θα επιστρέφουν στην Τουρκία ασφαλείς και κυρίως ζωντανοί…
Η βιομηχανία των δουλεμπόρων αποκομίζει τεράστια κέρδη επειδή η Ευρώπη έχει κλείσει τα σύνορά τους. Ενα εκατομμύριο άνθρωποι ήρθαν στην Ευρώπη διότι δεν έχουν άλλη εναλλακτική. Μόνη λύση για να αποδυναμωθεί αποτελεσματικά είναι οι νόμιμοι δρόμοι προς την Ευρώπη, διαφορετικά οι δουλέμποροι θα αλλάξουν διαδρομές, θα γίνουν ακριβότερες και θα κερδίζουν ακόμα περισσότερα. Υπάρχουν τόσα πολλά σημεία επιβίβασης και αποβίβασης στις ακτές του μικρού Αιγαίου που είναι αδύνατον να τα τις στεγανοποιήσουν. Πρόκειται για παραφροσύνη. Φοβάμαι ότι θα δημιουργηθούν γύρω από την Ευρώπη πολλά άλλα θαλάσσια νεκροταφεία. Η φύλαξη θαλασσίων συνόρων είναι κάτι διαφορετικά από εκείνη των χερσαίων συνόρων. Η ελληνική κυβέρνηση προσπάθησε πολλές φορές να εξηγήσει ότι πρόκειται για θέμα ζωής και θανάτου, ότι προέχει η σωτηρία ανθρώπινων ζωών. Η επαναπροώθηση όλων των προσφύγων την οποία προτείνει η Πολωνία, ακόμα κα ο υπουργός Εσωτερικών της Γερμανίας, είναι μια συλλογική εγκατάλειψη του ατομικού δικαιώματος του ασύλου.
Για τη συνθήκη του Δουβλίνου τι γνώμη έχετε;
Το να εξαναγκάζεται η μικρή Ελλάδα να δίνει άσυλο στον κύριο όγκο των προσφύγων είναι εντελώς λανθασμένο. Το Δουβλίνο απέτυχε, δεν ήταν ποτέ έντιμο, είναι απάνθρωπο, είναι σε κώμα όπως λέει η Κομισιόν. Δεν είναι σε θέση να δημιουργήσει ένα αλληλέγγυο ανθρώπινο σύστημα για τους πρόσφυγες.
Να καταργηθεί δηλαδή;
Το βασικό είναι να καταργηθεί η υποχρέωση του κράτους υποδοχής να κρατά τους πρόσφυγες ώστε μετά τη καταγραφή τους να μπορούν να πάνε ελεύθερα στη χώρα την οποία επιθυμούν με νόμιμα έγγραφα. Η ελληνική κυβέρνηση υπέβαλε μια παρόμοια πρόταση στην Κομισιόν, δηλαδή ένα οργανωμένο διαφανές σύστημα, όχι το νόμο της ζούγκλας, το οποίο να εμποδίζει τα πλουτισμό των δουλεμπόρων, να μην αναγκάζει τους πρόσφυγες και τα παιδιά τους να διακινδυνεύουν. Θέλουμε ένα νέο κοινό ευρωπαϊκό σχέδιο και αυτό δεν μπορεί να είναι το Δουβλίνο.
Δεν φοβάσθε όμως ότι θα ενισχυθούν οι ακροδεξιές δυνάμεις στην Ευρώπη με τις προτάσεις σας;
Φυσικά. Αν περιμένουμε μέχρι να έρθουν οι πρόσφυγες τότε αφήνουμε το πεδίο ελεύθερο στους λαϊκιστές.
Τι γνώμη έχετε για την απειλή εξόδου της Ελλάδας από τη Σένγκεν;
Πρόκειται για μια ακόμα αηδιαστική επίθεση κατά της Ελλάδας και για ένα χτύπημα στην ενότητα της Ευρώπης. Έχουμε σήμερα την παράλογη κατάσταση η Ελλάδα να διαπομπεύεται και ο Ορμπάν με το φράχτη του στην Ουγγαρία να παρουσιάζεται ως ο εκπρόσωπος της λύσης. Πρέπει να σταματήσει αυτή η επίθεση. Η Ευρώπη πρέπει να ταχθεί αλληλέγγυα προς την Ελλάδα. Απέτυχε η Ε.Ε. και τα κράτη μέλη, όχι η μικρή χώρα στα εξωτερικά σύνορα της Ευρώπης στην οποία δεν παρασχέθηκαν όσα ζήτησε για την αντιμετώπιση του ζητήματος. Το σωστό θα ήταν να έλεγαν σας βοηθάμε και τα κάνουμε όλα μαζί, τα συγχρηματοδοτούμε. Να έλεγαν ότι δεν είναι δικοί σας πρόσφυγες, είναι πρόσφυγες όλων μας. Τα παιδιά που έρχονται στην Ελλάδα είναι τα προσφυγόπουλα όλων μας. Όποιος καλεί μονίμως την Ελλάδα σε διαρκή παραβίαση του διεθνούς δικαίου και μετά θέλει και να την πετάξει και από τη Σένγκεν υποτροπιάζει στον εθνικό εγωισμό, στην επάνοδο στα εθνικά κράτη, έχει μεταφερθεί χρονικά προ του εγχειρήματος δημιουργίας της ενωμένης Ευρώπης. Πρόκειται για επάνοδο σε κακές εποχές...