Μαρτύρων Θεράποντος, Μακαρίου, Μαρκίου και Μαρκίας. Οσίων Δαβίδ του εν Θεσ/νίκη (†540), Ιωάννου επισκόπου Γοτθίας και Ανθίωνος. Οσιομάρτυρος Δαβίδ , του εν Θεσ/νίκη (†1813).
Ο άγιος Δαβίδ, γεννήθηκε στο Αϊβαλί της Μικράς Ασίας και σε νεαρή ηλικία μετέβη στο Άγιον Όρος και εκάρη μοναχός στη σκήτη της Αγίας Άννης. Αργότερα με την άδεια του ηγουμένου και τις ευχές των αδελφών της Μονής, πήγε στη Σμύρνη για να κάνει έρανο για την ανοικοδόμηση των μοναστηριών του Αγ. Όρους. Επέστρεψε στο Αγ. Όρος και με τα συγκεντρωθέντα αποπεράτωσε τους ναούς της Μεταμορφώσεως και της Υπεραγίας Θεοτόκου. Γρήγορα όμως τον κατέλαβε ο πόθος του μαρτυρίου. Για το λόγο αυτό πήγε στη Μαγνησία της Μ. Ασίας και διακήρυξε ποικιλοτρόπως την ορθόδοξη πίστη του και αφού μαστιγώθηκε και κτυπήθηκε αλύπητα από τούς Τούρκους εκδιώχθηκε. Όταν επέστρεψε στο Άγιον Όρος δεν έλαβε την ευλογία του Γέροντά του για το μαρτύριο και γι` αυτό μετέβη στις Καρυές. Εκεί συνάντησε και συμβουλεύθηκε τον επίσκοπο πρώην Χριστουπόλεως Παγκράτιο και αφού έλαβε την ευλογία του αναχώρησε για τη Θεσσαλονίκη. Εκεί πληροφορήθηκε μετά λύπης ότι στη Βατοπεδινή Σκήτη του Αγίου Δημητρίου, έφθασε κάποιος μοναχός ο οποίος εξισλαμίσθηκε και προσπάθησε να τον συμβουλεύσει να μετακινηθεί και να σώσει την ψυχή του. Οι Τούρκοι έμαθαν όμως το σκοπό του, τον συνέλαβαν και τον οδήγησαν σιδηροδέσμιο στον κριτή, ο οποίος φοβούμενος μήπως ο Δαβίδ μεταστρέψει το μοναχό που εξισλαμίσθηκε, εξέδωσε αμέσως καταδικαστική απόφαση θανάτου. Απαγχονίστηκε στις 26 Ιουνίου 1813 και προστέθηκε στην ουράνια χορεία των μαρτύρων.
Ο άγιος Δαβίδ, γεννήθηκε στο Αϊβαλί της Μικράς Ασίας και σε νεαρή ηλικία μετέβη στο Άγιον Όρος και εκάρη μοναχός στη σκήτη της Αγίας Άννης. Αργότερα με την άδεια του ηγουμένου και τις ευχές των αδελφών της Μονής, πήγε στη Σμύρνη για να κάνει έρανο για την ανοικοδόμηση των μοναστηριών του Αγ. Όρους. Επέστρεψε στο Αγ. Όρος και με τα συγκεντρωθέντα αποπεράτωσε τους ναούς της Μεταμορφώσεως και της Υπεραγίας Θεοτόκου. Γρήγορα όμως τον κατέλαβε ο πόθος του μαρτυρίου. Για το λόγο αυτό πήγε στη Μαγνησία της Μ. Ασίας και διακήρυξε ποικιλοτρόπως την ορθόδοξη πίστη του και αφού μαστιγώθηκε και κτυπήθηκε αλύπητα από τούς Τούρκους εκδιώχθηκε. Όταν επέστρεψε στο Άγιον Όρος δεν έλαβε την ευλογία του Γέροντά του για το μαρτύριο και γι` αυτό μετέβη στις Καρυές. Εκεί συνάντησε και συμβουλεύθηκε τον επίσκοπο πρώην Χριστουπόλεως Παγκράτιο και αφού έλαβε την ευλογία του αναχώρησε για τη Θεσσαλονίκη. Εκεί πληροφορήθηκε μετά λύπης ότι στη Βατοπεδινή Σκήτη του Αγίου Δημητρίου, έφθασε κάποιος μοναχός ο οποίος εξισλαμίσθηκε και προσπάθησε να τον συμβουλεύσει να μετακινηθεί και να σώσει την ψυχή του. Οι Τούρκοι έμαθαν όμως το σκοπό του, τον συνέλαβαν και τον οδήγησαν σιδηροδέσμιο στον κριτή, ο οποίος φοβούμενος μήπως ο Δαβίδ μεταστρέψει το μοναχό που εξισλαμίσθηκε, εξέδωσε αμέσως καταδικαστική απόφαση θανάτου. Απαγχονίστηκε στις 26 Ιουνίου 1813 και προστέθηκε στην ουράνια χορεία των μαρτύρων.