Σε συνέντευξή του σε τοπικό κανάλι Μητροπολίτης Φθιώτιδας: Όσοι ψήφισαν το Σύμφωνο συμβίωσης να μην έχουν επαφές με την Εκκλησία

Εκτύπωση

«Ας το έλεγαν πριν τις εκλογές να ήξερε ο κόσμος τι θα ψηφίσει», είπε χαρακτηριστικά ενώ παρότρυνε τους πιστούς να ψηφίζουν μόνο πιστούς πολιτικούς

Σκληρή γλώσσα χρησιμοποίησε ο Μητροπολίτης Φθιώτιδας για τους πολιτικούς που ψήφισαν πρόσφατα το πολυσυζητημένο Σύμφωνο συμβίωσης.

«Ας το έλεγαν πριν τις εκλογές να ήξερε ο κόσμος τι θα ψηφίσει. Τώρα εγώ πως να δεχθώ βουλευτές που ψήφισαν την απόρριψη του Ευαγγελίου; Ας ξεκαθαρίσουν κάποιοι πολιτικοί τι θέλουν. Όχι να θυμούνται την εκκλησία όταν χρειάζονται τις ψήφους...», είπε ο Νικόλαος μιλώντας στο κανάλι «ΕΝΑ».

Όταν ρωτήθηκε για τους τοπικούς άρχοντες ο Μητροπολίτης δεν μάσησε τα λόγια του και έστειλε ξεκάθαρο μήνυμα «Όσοι ψηφίζουν τέτοιους νόμους θα προτιμούσα να μην έχουν επαφές με την εκκλησία...», ενώ παρότρυνε τους πιστούς να ψηφίζουν μόνο πιστούς πολιτικούς.

Πηγή: Lamiareport.gr

ΜΑΚΡΙΑ ΓΑΙΔΑΡΑ. Ένα παιγνίδι με αναμνήσεις.

«Παραδοσιακά παιχνίδια ονομάζονται τα παιχνίδια που έπαιζαν οι παλαιότεροι και μεταφέρονται από γενιά σε γενιά με προφορική περιγραφή ή επίδειξη των μεγαλύτερων προς τους μικρότερους.

Τα παραδοσιακά παιχνίδια είναι ομαδικά (κρυφτό, μακριά γαϊδούρα, τυφλόμυγα, το μαντίλι, κ.ά.). Υπάρχουν και κάποια που αρχικά ενδέχεται να μοιάζουν ατομικά, αλλά τελικά αποδεικνύονται ομαδικά, καθώς παίζονται διαδοχικά από κάθε ένα παιδί μέσα στην ομάδα. Αυτά έχουν σχέση περισσότερο με την τεχνολογία της κάθε εποχής και τις δεξιότητες των παιδιών, όπως ησφεντόνα, η σβούρα, το τσιλίκι, κ.ά.

Κάθε παραδοσιακό παιχνίδι εκφράζει την εποχή και την κοινωνία που το δημιούργησε (κοινωνικές σχέσεις, οικονομική κατάσταση, πολιτιστικές αξίες, τεχνολογία, αντιλήψεις για την πολιτική, τον πολιτισμό, το φύλο, τις σχέσεις με τους άλλους λαούς)».

Μη μου πείτε πως διαφωνείτε με τον παραπάνω ορισμό του παραδοσιακού παιγνιδιού?

Στο νου μου έρχονται και άλλα παιγνίδια. Οι τζιτζιλίδες με τις παραλλαγές,  - όπως «μπας», «τρίγωνο» κ.λ.π. -, το «κουτί κρυφτό», το «τζαμί», το «αγιούτο», κ.λ.π.

Παίρνοντας όμως αφορμή από τη σημερινή μας φωτο θα μιλήσουμε για την «μακριά γαϊδούρα».

Ένα παιγνίδι που παίζονταν από μικρούς και μεγάλους, που μάλιστα προκαλούσε και το ενδιαφέρον πολλών ….θεατών.

Πως παίζονταν λοιπόν η «μακριά γαϊδούρα»;

Υπήρχαν  δύο ομάδες αποτελούμενες τουλάχιστον από πέντε άτομα και μια «μάνα», που ήταν  ο αρχηγός και διαιτητής του παιχνιδιού. Η "μάνα" στέκονταν όρθια με την πλάτη στηριγμένη σε έναν τοίχο ή όπου αλλού ….βολεύονταν.

Ο πρώτος παίχτης της μιας ομάδας έσκυβε, χωρίς να λυγίσει τα πόδια του, και πιάνονταν από τη μέση της «μάνας». Κατά τον ίδιο τρόπο έσκυβε και πιάνονταν  από τη μέση του πρώτου ο δεύτερος, από τη μέση του δεύτερου ο τρίτος, κ.ο.κ. Τα παιδιά της άλλης ομάδας πηδούσαν με τη σειρά πάνω στις ράχες των παιδιών της πρώτης ομάδας, με την «υποχρέωση» με το….. πήδημα να μη ακουμπήσουν τα πόδια τους στο έδαφος. Σ΄ αυτή την περίπτωση έχαναν και αντικαθιστούσαν την ομάδα που ήταν από κάτω.   Όταν ο πρώτος στόχος επιτυγχάνονταν ο αρχηγός τους με….στεντόρεια φωνή έλεγε. « Ματαλίνα ματσαλίνα και στον κ…..μια σωλήνα πόσα είναι αυτά» δείχνοντας με τα δάκτυλά του έναν αριθμό που έπρεπε να τον μαντέψει εκείνος που το κρατάει στην πλάτη του. Αν δεν τον μάντευε τον σωστό αριθμό των δακτύλων , το παιχνίδι επαναλαμβάνονταν κατά τον ίδιο τρόπο, αλλιώς οι δύο ομάδες άλλαζαν ρόλους.

Στη διάρκεια του παιγνιδιού δημιουργούνταν και αμφισβητήσεις που οδηγούσαν στην ένταση μεταξύ των δύο ομάδων και στο τέλος την πλήρωνε η μάνα.

-         Ο Κώστας ακούμπησε στο έδαφος, έλεγε κάποιος παίκτης της κάτω ομάδας.

-         Μη λες ψέματα ρε, έλεγε ο Κώστας και καλούνταν η «μάνα» να αποφανθεί επί του θέματος. Που φυσικά πάντα αμφισβητούνταν η κρίση της.

Άλλες φορές πάλι, με το που έβρισκε τον αριθμό των δακτύλων η κάτω ομάδα, τα βέλη στρέφονταν κατά της «μάνας», κατηγορώντας την πως αυτή έδειξε τον αριθμό στους από κάτω.

Ο χαμός μεγάλος που πολλές φορές οδηγούσε και στη διάλυσή του.

Στη φωτογραφία παιδιά του Γυμνασίου Δράμας επί το έργον με ουκ ολίγους θεατές που κάνουν την πλάκα τους.

 http://www.proinos-typos.gr/gr/index.php?option=com_content&view=article&id=13348:2015-12-17-19-34-04&catid=19:2011-04-04-09-26-29&Itemid=98

Πρόεδρος της Αρμενίας: «Ο πόλεμος στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ θα ξεκινήσει τον Ιανουάριο»

Η κατάσταση γύρω από την περιοχή του  Ναγκόρνο-Καραμπάχ είναι περίπλοκη. Σχεδόν κάθε μέρα, τα ΜΜΕ , και οι πολιτικοί της Αρμενίας και του Αζερμπαϊτζάν κατηγορούν ο ένας τον άλλο για παραβίαση της κατάπαυσης του πυρός. Μέσα σε αυτήν την κόντρα καθημερινά πραγματοποιούνται επεισόδια με νεκρούς και τραυματίες , αναφέρει ρωσικόδημοσίευμα.

Σε μια συνεδρίαση του ΟΣΣΑ στην Μόσχα ο Πρόεδρος της Αρμενίας Σερζ Σαργκουσιάν είπε ότι το γεγονός ενός πολέμου  μεταξύ της Αρμενίας και του Αζερμπαϊτζάν μπορεί να ξεκινήσει ανά πάσα στιγμή.

Ο ίδιος μάλιστα  κάλεσε την Ρωσία υπενθυμίζοντας  ότι, σύμφωνα με τον Χάρτη του οργανισμού CSTO , μια επίθεση σε ένα από τα μέλη της, ισοδυναμεί με μια επίθεση σε ολόκληρο τον οργανισμό.

 Με λίγα λόγια ο Αρμένιος Πρόεδρος υπενθύμισε στην Μόσχα την συμβατική υποχρέωση της, σε μια ενδεχόμενη πολεμική διένεξη στο θύλακα του Ναγκόρνο-Καραμπάχ.

«Τώρα υπάρχουν δύο σχέδια ειρήνευσης του Καραμπάχ. Ένα σχέδιο που προτάθηκε από  τις Ηνωμένες Πολιτείες και την  Γαλλία,  με την δημιουργία  μιας ομάδας από εκπροσώπους του ΟΑΣΕ για να  εξοπλίσουν την περιοχή με  τεχνικά μέσα παρακολούθησης και ελέγχου. Πιστεύουμε ότι δεν θα βοηθήσει, ούτε και η προτεινόμενη παρουσία  ειρηνευτικών δυνάμεων. Το Αζερμπαϊτζάν  είναι κατηγορηματικά αντίθετο», ανέφερε  ρωσική στρατιωτική-διπλωματική πηγή.

Σημείωσε  όμως ότι η απόφαση «θα πρέπει να ληφθεί  αμέσως», διότι η  Τουρκία υποστηρίζει πλέον ανοικτά  το Αζερμπαϊτζάν προμηνύοντας  το ξέσπασμα μιας νέας κρίσης στον Καύκασο. Η  Άγκυρα «παίζει « το παιχνίδι   της Ουάσιγκτον, για να αποσπαστούν  ρωσικές δυνάμεις από τον πόλεμο στην Συρία, αναφέρει η ίδια  πηγή.

Ο αρμενικός στρατός , ήδη το τελευταίο διάστημα εντείνει την αποστολή δυνάμεων με επιπλέον προσωπικό , τεθωρακισμένα οχήματα και ελικόπτερα μάχης και μεταφοράς της νότιας στρατιωτικής περιφέρειας. Τον Δεκέμβριο  παραδόθηκαν 13 επιθετικά ελικόπτερα  Mi-24P και μεταφορικά   Mi-8Mt .

Σε άρθρο μας στην ιστοσελίδα pentapostagma.gr, με τίτλο (Ναγκόρνο-Καραμπάχ: Αρμένιοι στρατιώτες δέχθηκαν επίθεση από φυλάκιο του Αζερμπαϊτζάν ( ΒΙΝΤΕΟ)), στις 09 Δεκεμβρίου δείξαμε με βίντεο κανονική πολεμική επίθεση των Αζέρων εναντίον στρατιωτικού φυλακίου των Αρμενίων.

Η ενεργοποίηση του αμυντικού συμφώνου Ρωσίας και Αρμενίας , και η  δημιουργία κοινού συστήματος αεράμυνας, αποτελούν «μαχαιριά» στην «πλάτη » της Τουρκίας . Η οποία Τουρκία θέλει να ανοίξει νέο μέτωπο στην περιοχή για να «απασχολήσει» την Μόσχα.

http://argumenti.ru/politics/n519/428353

πηγή: http://www.pentapostagma.gr/2015/12/%cf%80%cf%81%cf%8c%ce%b5%ce%b4%cf%81%ce%bf%cf%82-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%b1%cf%81%ce%bc%ce%b5%ce%bd%ce%af%ce%b1%cf%82-%ce%bf-%cf%80%cf%8c%ce%bb%ce%b5%ce%bc%ce%bf%cf%82-%cf%83%cf%84%ce%bf-%ce%bd.html#ixzz3vQyMalPT

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

Έκλεψε καραμέλες για τα εγγόνια της και οι αστυνομικοί...πλήρωσαν τον λογαριασμό

«Όταν πληρώσαμε, αποτρέποντας τη μήνυση, η κυρία μας αγκάλιασε και έβαλε τα κλάματα»

Μια 75χρονη από την Μπρέσια της Ιταλίας, έκλεψε από το σούπερ μάρκετ καραμέλες αξίας 27 ευρώ για να τις κάνει δώρο στα εγγόνια της για τα Χριστούγεννα.

Όταν ο υπάλληλος αντιλήφθηκε την κλοπή, κάλεσε την αστυνομία, ωστόσο όταν οι ένστολοι έφτασαν στο σημείο συγκινήθηκαν από την ιστορία της ηλικιωμένης και πήραν τη δική τους απόφαση, να πληρώσουν εκείνοι τις κλεμμένες καραμέλες.

«Ήταν αρκετό ένα βλέμμα με τον συνάδελφο για να καταλάβουμε ότι κάναμε το σωστό», δήλωσε ο αστυνόμος Ενρίκο Ματζουράνα, ο οποίος έφτασε στο σημείο μαζί με το συνάδελφό του Αλέσιο Κολούμπρο, μετά την κλήση στο αστυνομικό τμήμα.

Οι δύο άνδρες αποφάσισαν να πληρώσουν το ποσό των 27 ευρώ, όσο δηλαδή στοίχιζαν οι καραμέλες που έκλεψε η 75χρονη.

«Όταν πληρώσαμε, αποτρέποντας τη μήνυση, η κυρία μας αγκάλιασε και έβαλε τα κλάματα», πρόσθεσε ένας από τους δύο αστυνομικούς.

Ο διοικητής του αστυνομικού τμήματος της περιοχής πρόσθεσε πως το περιστατικό αυτό αποδεικνύει για μία ακόμα φορά πως οι ένστολοι βρίσκονται κοντά στον κόσμο.

Read more: http://www.newsbomb.gr/kosmos/news/story/655090/eklepse-karameles-gia-ta-eggonia-tis-kai-oi-astynomikoi-plirosan-ton-logariasmo#ixzz3vQwjXHzO

ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ Ακόμη 70.000 δικαιούχοι θα πάρουν κάρτα σίτισης και επίδομα ενοικίου

ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ Ακόμη 70.000 δικαιούχοι θα πάρουν κάρτα σίτισης και επίδομα ενοικίου ΚΑΡΤΑ ΣΙΤΙΣΗΣΕΠΙΔΟΜΑ ΕΝΟΙΚΙΟΥΔΙΚΑΙΟΥΧΟΙ2016ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΗ ΚΡΙΣΗ 15/12/2015 - 10:40 Αξιολόγηση:3.83 1 2 3 4 5 (6ψήφοι) Ακόμη 70.000 δικαιούχοι θα πάρουν κάρτα σίτισης και επίδομα ενοικίου Share Like us Tweet Follow us Plus One Ακόμη 70.000 δικαιούχοι θα πάρουν το 2016 κάρτα σίτισης και επίδομα ενοικίου Τη συνέχιση του προγράμματος αντιμετώπισης της ανθρωπιστικής κρίσης και συγκεκριμένα οι πιστώσεις στην κάρτα σίτισης το επίδομα ενοικίου και το δωρεάν ρεύμα, προανήγγειλε ο γενικός γραμματέας Πρόνοιας Δημήτρης Καρέλλας, μιλώντας στο MEGA.



«Έχουμε βάλει χρήματα που καλύπτουν την επέκταση του προγράμματος ανθρωπιστικής κρίσης του 2015» είπε, σημειώνοντας ότι αυτό το πρόγραμμα κλείνει τον Μάρτιο του 2016 και θα συνεχιστεί αμέσως μετά. Τόνισε ότι έχουν λάβει την κάρτα σίτισης 145.000 νοικοκυριά, ενώ δόθηκε έμφαση στις μονογονεϊκές οικογένειες, στα παιδιά, στους μακροχρόνιους ανέργους και τους ανέργους, αλλά απομένουν 70.000 νοικοκυριά των οποίων η παροχή είχε εγκριθεί αλλά δεν υπήρχαν οι πόροι. Ο κ. Καρέλλας αναφέρθηκε στην πιλοτική χορήγηση δεκατιανού στα σχολεία και ειδικότερα σε περίπου 64 σχολεία και 11.000 παιδιά, σε «θύλακες φτώχειας» κυρίως στην Αττική. Αυτό που επιδιώκει το υπουργείο είναι να μπορέσει να παράσχει ένα ζεστό γεύμα σε όλα ανεξαιρέτως τα παιδιά με στόχο αυτό να γίνει εφικτό μέσα στο 2016 επισήμανε και ανέφερε πως 200.000 μαθητές, επί συνόλου 600.000, υποσιτίζονται. Είπε, ακόμη, ότι η κυβέρνηση μπόρεσε απλά να συγκρατήσει -σε σχέση με πέρυσι- τον αριθμό αυτό.

www.dikaiologitika.gr

Γουρνοχαρά στα Τρίκαλα που... Χριστούγεννα σημαίνει! Το παραδοσιακό χριστουγεννιάτικο έθιμο που επιβιώνει μέχρι τις μέρες μας

Τα Χριστούγεννα, η Πρωτοχρονιά και τα Φώτα, πέρα από τη θρησκευτική κατάνυξη και το χαρμόσυνο μήνυμα της έλευσης του Θεανθρώπου στη γη, τα παλαιότερα χρόνια, έδιναν την ευκαιρία για γλέντι και καλό φαγητό, που οι άνθρωποι δεν είχαν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν στην καθημερινότητά τους. Οι προετοιμασίες ξεκινούσαν από νωρίς και είχαν να κάνουν κυρίως με τη σφαγή του γουρουνιού της κάθε οικογένειας, το οποίο, μήνες πριν, το μεγάλωναν ειδικά γι' αυτόν τον σκοπό.

Κάθε σπίτι είχε φροντίσει να προμηθευτεί ένα γουρούνι νωρίς την άνοιξη, "έτσι έκαναν οι νοικοκυραίοι". Πήγαιναν στο παζάρι, διάλεγαν ένα καλό γουρουνόπουλο που θα "έβαζε" κρέας, το έριχναν στο σακί και το έφερναν πάνω στο γαϊδούρι. 

Στο σπίτι είχαν το "γουρνοκούμασο" ένα φραγμένο μέρος στο πίσω μέρος του σπιτιού, συνήθως μικρό για να μην κινείται πολύ το ζώο με μία μικρή κοπανούλα για ταΐστρα. Το τάιζαν κυρίως τυρόγαλο, στο οποίο προσέθεταν πίτουρα. Έτσι, το κρέας γινόταν νόστιμο και τρυφερό. 

Η διαδικασία, η οποία αναφέρεται στο έντυπο, είχε το χαρακτήρα γιορτής, γι' αυτό και έχει επικρατήσει να λέγεται "γουρνοχαρά" και απαντάται στην παράδοση όχι μόνο των Καραγκούνηδων του κάμπου, αλλά με διάφορες παραλλαγές σε όλα τα χωριά της περιοχής των Τρικάλων και ευρύτερα σε όλη την Ελλάδα. 

Τα γουρούνια οδηγούνταν στη σφαγή συνήθως τις παραμονές των Χριστουγέννων ή και μερικές μέρες μετά (του Aγίου Στεφάνου). Η διαδικασία ήταν κοπιαστική γι' αυτό και ο κάθε νοικοκύρης προσκαλούσε συγγενείς και γείτονες για να βοηθήσουν. 

Οι άνδρες νωρίς το πρωί ετοίμαζαν το γουρούνι. 

Ακολουθούσε η ιεροτελεστία του θυμιατίσματος του ζώου. Η νοικοκυρά του σπιτιού έπαιρνε κάρβουνα από τη φωτιά και μαζί με θυμίαμα θυμιάτιζε το σφάγιο για να ξορκίσει το κακό και για να ευχηθούν την επόμενη χρονιά το σφαχτό τους να είναι μεγαλύτερο. Για τον ίδιο λόγο χάρασσαν το σχήμα του σταυρού στο λαιμό του ζώου. 

Στη συνέχεια τοποθετούσαν αριστερά και δεξιά του από ένα καδρόνι για να σταματάει όρθιο πάνω στη ραχοκοκαλιά. Αφαιρούσαν το κεφάλι για να το ζεματίσουν οι γυναίκες και να το καθαρίσουν από τις τρίχες. Ακολουθούσε το γδάρσιμο, που ήθελε ειδικά μαχαίρια και προσοχή για να μην τρυπηθεί αλλά και να μη μείνει λίπος στο δέρμα. Το δέρμα το άπλωναν να στεγνώσει, το αλάτιζαν και μετά το δίπλωναν και το αποθήκευαν. Από αυτό κατασκευάζονταν τα γουρουνοτσάρουχα που φορούσαν στα πόδια τους σε πιο ήπιες καιρικές συνθήκες, όχι σε βροχές και χιόνια το χειμώνα. Αργότερα τα πουλούσαν στους εμπόρους δερμάτων. 

Οι πιτσιρικάδες περίμεναν πως και πώς να πάρουν τη φούσκα (ουροδόχο κύστη) που με ένα καλάμι τη φούσκωναν και την έκαναν μπάλα ποδοσφαίρου. 

Το υπόλοιπο ζώο κοβόταν σε τέσσερα τεμάχια όσα και τα πόδια, για να μπορεί να κρεμαστεί στο δέντρο μέχρι να τεμαχιστεί σε μικρότερα κομμάτια. To ψαχνό προμαγειρεύονταν και συντηρούνταν μέσα στο λίπος του γουρουνιού σε μεγάλα δοχεία ή βαρέλια, για μήνες μετά. (Είναι η "αλευριά" που συνήθως μετά μαγειρευόταν με πράσα ή στο τηγάνι με αυγά. Παράλληλα ξεκινούσε η διαδικασία του λιωσίματος του λίπους και η παρασκευή των τσιγαρίδων (γυναικεία δουλειά). 

Σε χαλκοματένιο σκεύος (καζάνι) έριχναν μέσα τα κομμάτια λίπους με λίγο νερό για να μην "αρπάζουν" και ανακάτευαν με το ξύλο. Αφού το λίπος έλιωνε, το συνέλεγαν σε τενεκέδες (σαν του ελαιολάδου αλλά με μεγάλο καπάκι) ή και σε βαρέλια. Τα εναπομείναντα κομμάτια μέσα στο καζάνι ήταν οι "τσιγαρίδες". 

To λίπος το κρατούσαν στην αποθήκη και το χρησιμοποιούσαν στο μαγείρεμα αντί του ελαιολάδου, σε όλη τη διάρκεια του χρόνου. Επειδή το ελαιόλαδο δεν παραγόταν στην περιοχή, ήταν δυσεύρετο και ιδιαίτερα ακριβό, γι' αυτό σπάνια το χρησιμοποιούσαν και το αντικαθιστούσαν με τη λεγόμενη "λίπα". 

Μέρος από το ψαχνό κρέας το ψιλόκοβαν στην τάβλα και το αναμείγνυαν με πράσα και μπαχαρικά. Τα καλοπλυμένα έντερα του ζώου τα γέμιζαν με το υλικό, τα έδεναν σε ισομερή κομμάτια με σπάγκο και τα κρεμούσαν κοντά στον μπουχαρί (τζάκι) για να στεγνώσουν και να ωριμάσουν. Τα Φώτα, ο παπάς "φώτιζε" τα λουκάνικα και ήταν έτοιμα προς κατανάλωση. 

Τα κόκκαλα του ζώου με το λίγο κρέας που έχει μείνει πάνω τα έβραζαν και τα έτρωγαν με τραγανά ή πλιγούρι. Με το κεφάλι, τα πόδια και την ουρά έφτιαχναν πατσά, τον οποίο έτρωγαν σαν ζεστή σούπα αλλά και κρύο ("πηχτή"). 

Με το τέλος της δουλειάς άρχιζε το γλέντι και το τραγούδι, και οι τηγανιές και τα τσίπουρα έδιναν κι έπαιρναν. Με την ευκαιρία, άνοιγαν το βαρέλι με το ντόπιο κρασί.

Με στοιχεία από το έντυπο της Περιφερειακής Ενότητας Τρικάλων "Παραδοσιακές Γεύσεις του Δωδεκαημέρου"

http://www.news.gr/ellada/nea-ths-perifereias/article/249361/goyrnohara-sta-trikala-poy-hristoygenna.html

Ευρωβαρόμετρο: Οι Έλληνες παραμένουν ο πιο απογοητευμένος λαός της Ευρώπης

Ο πιο απογοητευμένος λαός της Ευρωπαϊκής Ένωσης συνεχίζουν να είναι οι Έλληνες σύμφωνα με το Τακτικό Ευρωβαρόμετρο του Φθινοπώρου 2015 που δημοσιεύτηκε σήμερα.

Ειδικότερα, σε ποσοστό 60% οι Έλληνες που συμμετείχαν στην έρευνα δήλωσαν μη ικανοποιημένοι από τη ζωή τους, σε σχέση με 19% μέσο όρο στην ΕΕ των 28. Επίσης, το 83% των Ελλήνων δεν έχει εμπιστοσύνη στο μέλλον. Στην ΕΕ των 28 το αντίστοιχο ποσοστό είναι 32% και στην ευρωζώνη 34%. Το 92% θεωρεί πως ήταν σε καλύτερη κατάσταση παλιότερα έναντι 55% στην ΕΕ και 57% στην ευρωζώνη.

Το 70%, πάντως, των Ελλήνων είναι υπέρ της Ενιαίας Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης και του Ευρώ (ΕΕ28: 56%) και το 80% υπέρ της ελεύθερης κίνησης των Ευρωπαίων πολιτών.

Σε ό,τι αφορά την επαγγελματική κατάσταση των Ελλήνων το 52% δηλώνει πως είναι «κακή» (σε σχέση με 25% στην ΕΕ των 28 και 26% στην ευρωζώνη), ενώ το 70% των ερωτηθέντων πιστεύει πως τους επόμενους 12 μήνες, θα χειροτερέψει, ποσοστό αυξημένο κατά 18 εκατοστιαίες μονάδες από το ευρωβαρόμετρο της Άνοιξης του 2015.Αντίστοιχα, αναφορικά με την οικονομική κατάσταση του νοικοκυριού τους, το 76% των Ελλήνων απάντησε ότι τη θεωρεί «κακή» και το 58% εξέφρασε την άποψη πως θα χειροτερέψει τον επόμενο χρόνο (επίσης +18% σε σχέση με την Άνοιξη του 2015).

Σε εθνικό επίπεδο, το 97% των ερωτηθέντων χαρακτηρίζει «κακή» την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, ενώ το 70% πιστεύει πως θα χειροτερέψει μέσα στους επόμενους 12 μήνες, ποσοστό αυξημένο κατά 24% σε σχέση με το προηγούμενο Ευρωβαρόμετρο. Μάλιστα, το εντυπωσιακό ποσοστό του 99% των Ελλήνων θεωρούν πως η κατάσταση της εργασίας στη χώρα είναι «κακή» σε σχέση με μέσο όρο 67% στην ΕΕ των 28 και 71% στην ευρωζώνη.

Εξάλλου, σύμφωνα με τα ευρήματα του Τακτικού Ευρωβαρόμετρου, οι Έλληνες θεωρούν ως σημαντικότερα προβλήματα της ΕΕ τη μετανάστευση (52%) και την οικονομική κατάσταση (36%), ενώ εκτιμούν ότι το μεγαλύτερο ζήτημα που καλείται να αντιμετωπίσει η χώρα είναι η ανεργία (55%). Το 70% των Ελλήνων είναι υπέρ της Ενιαίας Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης και του Ευρώ (ΕΕ28: 56%) και το 80% υπέρ της ελεύθερης κίνησης των Ευρωπαίων πολιτών.

Επιπλέον, το 77% των ερωτηθέντων απάντησε πως τα πράγματα πάνε προς τη λάθος κατεύθυνση στην Ελλάδα (+28% σε σχέση με τα αντίστοιχα ευρήματα της άνοιξης του 2015), ενώ εξίσου μεγάλο ποσοστό τείνει να μην έχει εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση (82%) ούτε στην ΕΕ (81%).

Σε ό,τι αφορά την ΕΕ, το 45% των Ελλήνων που συμμετείχαν στην έρευνα απάντησαν ότι πηγαίνει προς τη «λάθος» κατεύθυνση για την επίλυση της κρίσης και την αντιμετώπιση των μεγάλων διεθνών προκλήσεων, ενώ το 26% προς τη «σωστή». Αυτήν την άποψη φαίνεται να μην τη συμμερίζονται οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι, καθώς αν λάβει κανείς υπόψη τον ευρωπαϊκό μέσο όρο, οι απαντήσεις ήταν εκ διαμέτρου αντίθετες (45% «σωστή» και 28% «λάθος»).

Σε γενικές γραμμές, η έκθεση και τα στοιχεία που δημοσιεύτηκαν σήμερα δείχνουν ότι η αντίληψη των Ευρωπαίων πολιτών όσον αφορά την εξέλιξη της οικονομικής κατάστασης εξακολουθεί να βελτιώνεται: 40% των πολιτών είναι της άποψης ότι η κατάσταση σε εθνικό επίπεδο είναι καλή, καταγράφοντας έτσι αύξηση δύο ποσοστιαίων μονάδων από την έρευνα που διενεργήθηκε την Άνοιξη του 2015 και δημοσιεύτηκε τον περασμένο Ιούλιο.

Επιπλέον, το θέμα της μετανάστευσης εμφανίζεται ως το σημαντικότερο θέμα που αντιμετωπίζει επί του παρόντος η ΕΕ, σημειώνοντας αύξηση 20 εκατοστιαίων μονάδων μέσα στους τελευταίους έξι μήνες. Η μετανάστευση αποτελεί το πιο σημαντικό ζήτημα για τους πολίτες σε όλα τα κράτη-μέλη με εξαίρεση την Πορτογαλία.

Ταυτόχρονα, η δημόσια στήριξη για την ελεύθερη κυκλοφορία προσώπων εντός της ΕΕ παραμένει ισχυρή, δείχνοντας έτσι ότι η κοινή γνώμη αναγνωρίζει τη διαφορά μεταξύ της μετανάστευσης και της ελεύθερης κυκλοφορίας προσώπων. Η μελέτη καταδεικνύει επίσης ότι η τρομοκρατία αποτελεί πηγή αυξανόμενης ανησυχίας μετά τις επιθέσεις που σημειώθηκαν στο Παρίσι.  

http://tilegrafima.gr/greece/society/item/16705-evrovarometro-oi-ellines-paramenoun-o-pio-apogoitevmenos-laos-tis-evropis

Αποδομούν την ελληνική Παιδεία:Μειώνονται οι ώρες για Αρχαία Ελληνικά και Νεοελληνική Λογοτεχνία

του Θεόφραστου Ανδρεόπουλου

Σε ένα νέο ατόπημα κατά της ελληνικής Παιδείας φαίνεται πως προχωράει η κυβέρνηση η οποία αποφάσισε να καταργηθεί η διδασκαλία του Επιταφίου του Περικλέους, που έχει χαρακτηρισθεί το «ευαγγέλιο της δημοκρατίας», να μειωθεί σε μία ώρα την εβδομάδα η διδασκαλία της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας στην Γ΄ τάξη Γενικού Λυκείου, και σε τέσσερις ώρες την εβδομάδα η διδασκαλία των Αρχαίων Ελληνικών!

Δηλαδή φέρεται αποφασισμένη να προσφέρει στα Ελληνόπουλα οτιδήποτε άλλο πέραν της ελληνικής Παιδείας, ότι σημαντικότερο δηλαδή για να ορίσει ένα παιδί στην συνείδησή του ότι είναι Έλληνας.

Εντύπωση όμως προκαλεί ότι δεν υπάρχει ουσιαστική αντίδραση ούτε από την Αντιπολίτευση. Θα μιλήσει κανείς και από την υποτιθέμενη αντίπερα πολιτική "όχθη";

Το Δ.Σ. της Ελληνικής Γλωσσικής Κληρονομιάς διαμαρτύρεται εντονότατα για την απόφαση της νέας ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας (ΦΕΚ 941 Β’ /25-5-2015) και εκφράζει την πλήρη αντίθεσή του για τη δραστική μείωση της διδασκαλίας των Αρχαίων Ελληνικών στην Ομάδα Προσανατολισμού Ανθρωπιστικών Σπουδών της Γ΄ Λυκείου (από 10 που προβλέπονταν στον ν. 4186/2013 σε 4 (!) ώρες εβδομαδιαίως), η οποία περιλαμβάνεται στην ίδια Υπουργική Απόφαση.

Ο Επιτάφιος του Περικλή θεωρείται ο απόλυτος ορισμός των δημοκρατικών αξιών και της δημοκρατικής ηθικής, και όμως η κυβέρνηση της Αριστεράς που υποτίθεται ότι κόπτεται για ζητήματα δημοκρατίας και ήθους, δεν θέλει να διδάσκεται στα παιδιά των Ελλήνων.

Διδάσκεται στα ξένα σχολεία, στα ξένα πανεπιστήμια και δεν θα διδάσκεται στην χώρα όπου εκφωνήθηκε 2.400 χρόνια πριν.

Πέραν του ηθικού βάρους του κειμένου αυτού, η κατάργησή του και η κατάργηση ωρών διαδασκαλίας των Αρχαίων Ελληνικών θα επιφέρει καίριο πλήγμα ακόμα και στην συνέχεια και την καλή χρήση της ελληνικής Γλώσσας.

Τα παιδιά αύριο, που ήδη αντιμετωπίζουν μαθησιακές δυσκολίες, δεν θα μπορούν να εκφραστούν σωστά, γιατί θα τους λείπουνε ΛΕΞΕΙΣ, και όταν λείπουνε ΛΕΞΕΙΣ, τότε λείπουνε και ΣΚΕΨΕΙΣ.

Μήπως αυτό θέλει η ελληνική κυβέρνηση; Ή μήπως αυτό ζητούν κάποιοι από το εξωτερικό για να επιβεβαιώσουν ότι ο ελληνικός λαός στο μέλλον,πρώτον δεν θα είναι ελληνικός, δεύτερον θα είναι πειθήνιος και εύκολα ελέγξιμος, και τρίτον θα αποτελείται από έναν "μαζοπολτό" και όχι από ξεχωριστές και ισχυρές προσωπικότητες, χωρίς ταυτότητα, χωρίς πιστεύω, χωρίς καμια αξία στη ζωή τους.

Μέσω των αρχαίων Ελληνικών κειμένων κατανοείται η διαχρονία και η ενότητα της Ελληνικής γλώσσας και ενισχύεται η έκφραση και ο λεξιλογικός πλούτος του γραπτού και προφορικού λόγου.

Η Δημοτική είναι ελλιπής, δεν έχει εξελιχθεί γραμματικά και συντακτικά ώστε να αντικαταστήσει την Αρχαία Ελληνική. Ακόμα και τώρα όποτε μιλάμε σοβαρά, χρησιμοποιούμε αρχαίες λέξεις και εκφράσεις, καθώς η Δημοτική δεν θεωρείται ικανή να προσφέρει τις ίδιες σημαίνουσες δονήσεις στους εγκεφάλους των παρευρισκόμενων συνομιλητών.

Χώρια ότι η Δημοτική απαιτεί πολλές λέξεις για να εκφράσει κάτι που η Καθαρεύουσα φερειπείν το έκανε με μια μόνο. Πχ. "είμαστε φίλοι από παιδιά", χρησιμοποιήθηκαν τέσσερις λέξεις, "παιδιόθεν φίλοι" μόνο δύο, και πολύ πιο έυστοχες,κατανοητές.

Τι άλλο αποτελεί τον κορμό ενός Έθνους; Μα φυσικά η Λογοτεχνία του, την οποία όπως φαίνεται ούτε αυτή θέλουν να διδάσκονται τα παιδιά, προφανώς στο Υπουργείο Παιδείας σκέφτονται ότι, είναι "κατωτέρου" επιπέδου ένας Καραγάτσης, ένας Καζαντζάκης,ένας Κόντογλου, ένας Βενέζης, ένας Σαμαράκης από τον ξένο συρφετό συγγραφέων, και δεν υπάρχει ανάγκη να διδάσκονται στα παιδιά.

Όπως αναφέρει η Ελληνική Γλωσσική Κληρονομιά "Η μείωση της διδασκαλίας της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας σε μία μόνον ώρα εβδομαδιαίως στην Γενική Παιδεία της Γ΄ Λυκείου υποβαθμίζει ουσιαστικά και τους βάρδους της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας, που με το μεγάλο έργο τους εμπλούτισαν τον Νεοελληνικό μας λόγο, γαλούχησαν γενιές και γενιές Νεοελλήνων, συμβάλλοντας αποφασιστικά στην μόρφωση των Ελλήνων πολιτών.

Αυτήν ακριβώς την μόρφωση, με τη μείωση της διδασκαλίας της Αρχαίας και Νέας Ελληνικής Λογοτεχνίας στερούν αβασάνιστα οι εισαγόμενες αλλαγές από τη σημερινή ελληνική νεολαία και αυριανούς πολίτες της χώρας μας.

Καλούμε το Υπουργείο Παιδείας να επανεξετάσει τις αποφάσεις του για το πρόγραμμα της Γ΄ Λυκείου και να μη μειώσει την διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας και λογοτεχνίας στη διαχρονία της. Είναι χρέος προς την νεότητα και τον πολιτισμό μας.

Η Ελληνική Γλωσσική Κληρονομιά θεωρεί ως καθοριστικής σημασίας τα προγράμματα και τα διδακτικά βιβλία, που αφορούν την Ελληνική ανθρωπιστική κληρονομιά και την Ελληνική ιστορία και γλώσσα στη διαχρονική τους συνέχεια.

Προτίθεται γι’ αυτό ν’ αφιερώσει σ’ αυτό το θέμα μια από τις μεγάλες εκδηλώσεις της του προσεχούς έτους 2016.

Συγκεκριμένα, θα οργανώσει Επιστημονική Ημερίδα στην Αθήνα, στο πρώτο τρίμηνο του 2016, και θα καλέσει διακεκριμένους ειδικούς και εξέχουσες προσωπικότητες των γραμμάτων να εξετάσουν και να συζητήσουν συστηματικά τα υπάρχοντα προγράμματα και διδακτικά βιβλία όλων των τάξεων του Δημοτικού, του Γυμνασίου και του Λυκείου, στον τομέα ειδικότερα της ανθρωπιστικής παιδείας, της Ελληνικής ιστορίας και της γλώσσας. Τα συμπεράσματα της Ημερίδος, με μορφή παρατηρήσεων, εισηγήσεων και προτάσεων, θα υποβληθούν στο Υπουργείο Παιδείας.

Η Ελληνική γλωσσική αλλά και γενικότερα ανθρωπιστική κληρονομιά, Παιδεία και πολιτιστική ταυτότητα, είναι υπόθεση ολόκληρου του Ελληνικού λαού και υποθήκη και επιταγή για την πολιτική του αρμόδιου Υπουργείου.

Με αυτό το πνεύμα, η Ελληνική Γλωσσική Κληρονομιά είναι πρόθυμη να συνεργασθεί με το Υπουργείο για την επανεξέταση των προγραμμάτων και των διδακτικών βιβλίων, που χρειάζεται να επανεξετασθούν."

Όλα αυτά έρχονται να προστεθούν και στις δηλώσεις της αναπληρώτριας υπουργού Παιδείας Σίας Αναγνωστοπούλου «Τα σχολικά βιβλία της Ιστορίας πρέπει να αλλάξουν. Πρέπει να πάψει να μπαίνει σε καλούπια εθνόμετρου η έρευνα και η άποψη των επιστημόνων για την Ιστορία και όπως αυτή διδάσκεται στο σχολείο. Στην Ελλάδα εθνική ιστορία θεωρείται ό,τι κάποιοι έχουν επιβάλει. Δηλαδή, αυτό που οι ίδιοι θεωρούν –και όχι οι ιστορικοί επιστήμονες– πως αποτελεί την εθνική ιστορία των Ελλήνων»!

Και συνέχισε λέγοντας «Για παράδειγμα, η Μικρασιατική Καταστροφή είναι ένα μεγάλο εθνικό γεγονός. Ομως δεν συνέβη επειδή οι Ελληνες είναι Ελληνες με μια συγκεκριμένη μοίρα, αλλά είναι μεγάλο εθνικό γεγονός επειδή το προσφυγικό είναι μεγάλο ζήτημα στην ανθρώπινη ιστορία. Ετσι πρέπει να το ερμηνεύουμε για να έχουμε πλήρη ιστορική γνώση»!

«Ο εθνικιστής έχει την άποψη, τη μανία ότι τα κατορθώματα του έθνους του είναι εθνική ιδιομορφία. Δηλαδή, για παράδειγμα, ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης υπήρξε επειδή είμαστε Ελληνες και επειδή ο ηρωισμός είναι ίδιον της ελληνικής φυλής. Αντίθετα, ο ιστορικός λέει ότι ο Κολοκοτρώνης είναι μια ηρωική μορφή μιας ευρωπαϊκής περιόδου επαναστάσεων»

Μα εδώ υπάρχει ένα σοβαρό κενό λογικής.

Ο Θ.Κολοκοτρώνης είναι γέννημα της τότε ελληνικής πραγματικότητας, της τότε ελληνικής κοινωνίας, των τότε περιστάσεων. Από αυτά δημιουργήθηκε, οπότε ναι, ήταν ο Θ.Κολοκοτρώνης εμπλουτισμένος με τον ηρωϊσμό της ελληνικής Φυλής, όπως και Σκώτος Ουάλας ήταν εμπλουτισμένος με τον ηρωϊσμό της σκωτικής Φυλής.

Όσο για τον αν ο ηρωϊσμός είναι ίδιον της Φυλής, δεν είναι γνωστό ιστορικά εάν υπάρχει άλλος λαός στον πλανήτη που να έχει σειρά μαχών στις οποίες αν και οι Έλληνες γνώριζαν ότι είναι χαμένες και δεν θα επιβιώσουν επέλεξαν ωστόσο να πολεμήσουν μέχρι τον τελευταίο άνδρα, και μάλιστα αυτό συνέβη σε όλες τις περιόδους τυο Ελληνισμού.

Ο Λεωνίδας στις Θερμοπύλες το 480 π.Χ, ο τελευταίος αυτοκράτορας Κωνσταντίνος Παλαιολόγος το 1453 στην Άλωση της Πόλης, ο Παπαφλέσσας στο Μανιάκι στην Επανάσταση του 1821, όλοι μα όλοι, και με διαφορετικές θρησκευτικές πεποιθήσεις επέλεξαν τον ένδοξο θάνατο παρά την άσημη θαλπωρή της υποχώρησης, και της αναβολής της μάχης για "μια άλλη ημέρα"

Να θυμίσουμε τι φέρεται ότι είχε πει ο Χένρι Κίσσινγκερ; Δημοσιεύτηκε μια υποτιθέμενη δήλωση που ο Κίσινγκερ έκανε το 1994 σε μια συνάντηση υψηλά ισταμένων σε ένα ξενοδοχείο της Ουάσινγκτον. Η πηγή της ήταν άρθρο της Turkish Daily News. Η διαβόητη δήλωση ήταν:

«Ο λαός των Γκρεκών είναι αναρχικός και δύσκολος να τιθασευθή. Γι” αυτό πρέπει να τον χτυπήσουμε βαθιά στις πολιτιστικές του ρίζες. Τότε ίσως αναγκασθή να συμμορφωθή. Εννοώ να πλήξουμε τη γλώσσα του, την θρησκεία του, τα πνευματικά και ιστορικά του αποθέματα, ώστε να εξουδετερώσουμε την δυνατότητά του να αναπτυχθεί, να διακριθεί, να επικρατήσει, ώστε να μην μας παρενοχλεί στα Βαλκάνια, στην Ανατολική Μεσόγειο και στη Μέση Ανατολή, σε όλη αυτή την.. νευραλγική περιοχή στρατηγικής σημασίας για μας.»

Το απόσπασμα αυτό παρότι δημοσιεύτηκε και στον Οικονομικό Ταχυδρόμο και στην Αυριανή, αμφισβητήθηκε.

Ο Κίσσινγκερ, έστειλε επιστολή διάψευσης στο περιοδικό καθώς και στην Turkish Daily News. Η διάψευση δημοσιεύθηκε τότε στα Πολιτικά Θέματα. Το ζήτημα είναι τι απ'ολα αυτά που φέρεται να είπε δεν γίνεται;

Εν πάσει περιτπώσει, τι θέλει η κυβέρνηση; Πρώτα νομιμοποιεί τους "γάμους" των ομοφυλοφίλων χτυπώντας τα παραδοσιακά θεμέλια της ελληνικής κοινωνίας και τώρα θέλει "πολτο-πολίτες" με μηδενική εθνική συνείδηση; Γιατί; Συνήθως αυτό γίνεται όταν βρίσκεται "καθοδόν" κάποια "Αυτοκρατόρία" που δεν θέλει διαχωρισμούς στους υπηκόους της, μήπως σε αυτό μετασχηματίζεται η ΕΕ; 

http://tilegrafima.gr/greece/society/item/16687-apodomoyn-tin-elliniki-paideia-meionontai-oi-ores-gia-arxaia-ellinika-kai-neoelliniki-logotexnia

Η Νέα Εποχή και οι «εορτές» της

Η Νέα Εποχή και οι «εορτές» της

Ιερεύς Σωτήριος Ο. Αθανασούλιας

Άρθρο από το έντυπο  «Βασίλειος ο Μέγας. Δελτίον Επικοινωνίας του Μητροπολιτικού Ι. Ναού Αγ. Βασιλείου Τριπόλεως», Τρίπολις, τεύχ. 32, Οκτώβριος 2006

Ο εκκλησιαστικός βίος, η Ορθόδοξη χριστιανική ζωή, δεν είναι μια αδιάκοπη και κουραστική μονοτονία. Είναι μια πορεία με συνεχείς εναλλαγές και μεταπτώσεις, με σταθμούς και στάσεις, με εορτές και νηστείες, με ποικίλες πνευματικές εκδηλώσεις, με ακολουθίες και τελετές, με περιόδους κατανύξεως και περισυλλογής και με περιόδους χαράς και ευφροσύνης. Είναι μια πορεία που εκφράζει τη αγωνιώδη προσπάθεια του ανθρώπου να πλησιάσει και να γνωρίσει τον Θεό και να ζήσει σύμφωνα με το θέλημά Του. Και όντως, μέσα απ' αυτό τον τρόπο ζωής, δηλ. μέσα από τον εκκλησιαστικό βίο, πολλοί κατορθώνουν να πλησιάσουν και να γνωρίσουν τον Θεό πραγματικά, όπως οι Άγιοι της Εκκλησίας, και πολύ περισσότεροι καταξιώνονται να απολαύσουν τις ευεργεσίες και δωρεές Του στην προσωπική τους ζωή.

Οι πιο χαρακτηριστικοί, ίσως, σταθμοί του ορθόδοξου βίου είναι οι εορτές της Εκκλησίας. Ο ετήσιος κύκλος περιλαμβάνει πλήθος εορτών, κατάλληλα κατανεμημένων, και ο εβδομαδιαίος έχει σαν κέντρο του την Κυριακή, που είναι ένας συνεχώς επαναλαμβανόμενος εορτασμός της Αναστάσεως του Κυρίου.

Και τι ακριβώς εορτάζει η Εκκλησία; Εορτάζει τη σωτηρία του ανθρώπου, η οποία πραγματοποιήθηκε από τον Ιησού Χριστό. Οι σταθμοί της ζωής του Χριστού (η Γέννηση, η Βάπτιση, η Μεταμόρφωση και, κυρίως, η Ανάσταση) είναι και σταθμοί της σωτηρίας μας και εορτάζονται με λαμπρές εορτές, που ονομάζονται Δεσποτικές. Εορτάζει, επίσης, ό,τι συνδέεται με το πρόσωπο της Υπεραγίας Θεοτόκου, της Μητέρας του Θεού, με τις λεγόμενες Θεομητορικές εορτές. Τέλος, η Εκκλησία εορτάζει τους Αγίους της, δηλ. όσους κατόρθωσαν να νικήσουν τις παγίδες αυτού του κόσμου και να εισέλθουν θριαμβευτικά στη Βασιλεία του Θεού. Οι εορτές της Εκκλησίας δηλ. έχουν λόγο και νόημα. Δεν είναι εκδηλώσεις χωρίς λόγο και χωρίς νόημα, δεν είναι ενέργειες άσκοπες και ανόητες. Στην Εκκλησία γνωρίζουμε καλά τι εορτάζουμε και γιατί το εορτάζουμε.
Όσοι, όμως, αντιπαθούν γενικά την Εκκλησία, αντιπαθούν και τις εορτές της, και προσπαθούν με κάθε μέσο να τις υποτιμήσουν. Μεταξύ δε των εχθρών της Εκκλησίας κυρίαρχη θέση κατέχει στις μέρες μας το κίνημα που ονομάζεται Νέα Εποχή. Τι ακριβώς είναι η Νέα Εποχή; Δεν είναι μια συγκεκριμένη οργάνωση η αίρεση. Είναι ένα σύνολο αιρέσεων, μια ομάδα οργανώσεων, ένα ολόκληρο κίνημα στο οποίο εντάσσονται εκατοντάδες αιρέσεις, οργανώσεις και άτομα σε όλο τον κόσμο. Οι ρίζες του βρίσκονται στον αποκρυφισμό, στην αστρολογία και στις αντιλήψεις των ανατολικών θρησκειών, η δε συστηματοποίησή του έγινε από κορυφαίους αποκρυφιστές του 19ου και του 20ου αιώνα. Δέχεται ότι η εποχή του Χριστού πέρασε και τώρα ανατέλει μια Νέα Εποχή, στην οποία θα κυριαρχήσει ένας άλλος «μεσσίας». Η Νέα Εποχή έχει και το στρατιωτικό της σκέλος: ονομάζεται Νέα Τάξη Πραγμάτων (=επιβολή του δικαίου του ισχυρότερου δια των όπλων και δια των αυθαίρετων επεμβάσεων σε διάφορα μέρη του κόσμου), καθώς επίσης και το πολιτιστικό της σκέλος: ονομάζεται Παγκοσμιοποίηση (=εξουδετέρωση όλων των πολιτιστικών διαφορών για χάρη μιας «ενότητας» απαραίτητης για την κυριαρχία του νέου «μεσσία»).

Η Νέα Εποχή, λοιπόν, αντιπαθεί τις εορτές της Εκκλησίας. Και επειδή δεν μπορεί να τις καταργήσει, επιχειρεί να τις υποτιμήσει, προβάλλοντας άλλου είδους «εορτές», εορτές όχι του Χριστού, όχι της Παναγίας, όχι των Αγίων, αλλά «εορτές» φρούτων και λαχανικών και άλλων προϊόντων της γης! Για παράδειγμα: ένα χωρίο, που κάποτε εόρταζε τον άγιο Γεώργιο, τώρα εορτάζει και την «εορτή» της πατάτας η του σκόρδου η της μελιτζάνας! Υπό ευνόητες συνθήκες, μάλιστα, η δεύτερη αυτή «εορτή» προβάλλεται ιδιαίτερα, με αποτέλεσμα να μειώνεται αντίστοιχα η εορτή του Αγίου. Και παραδόξως όλοι συμβάλλουν στην επιτυχία της. Όλες οι πόρτες είναι ανοικτές. Η Πολιτεία ξεχνά προσωρινά τα οικονομικά της προβλήματα και τις χρηματοδοτεί πλουσιοπάροχα. Σ' αυτό συμβάλλουν, βέβαια, οι πολιτικοί, καθώς και οι παράγοντες της λεγόμενης τοπικής αυτοδιοίκησης, οι οποίοι πάντα βρίσκουν τρόπους για την εξασφάλιση των σχετικών κονδυλίων. Άλλωστε τους δίνεται η ευκαιρία να εμφανιστούν σε κόσμο, συμμετέχοντας στην «εορτή», και ο κόσμος διαθέτει ψήφους! Συνήθως καλούνται και μεγάλοι καλλιτέχνες, επώνυμοι και διάσημοι, για να παρουσιάσουν το πρόγραμμά τους, μαζί με ολόκληρη τη συνοδεία τους και τον εξοπλισμό τους. Και ένα μικρό χωριό, που μέχρι πρόσφατα δεν είχε τη δυνατότητα να οργανώσει ούτε μια μικρή εκδήλωση, εμφανίζεται ξαφνικά ως διοργανωτής μεγάλων «καλλιτεχνικών γεγονότων», ολόκληρων συναυλιών, για την «εορτή» π.χ. της πατάτας, με τα χρήματα προφανώς των φορολογουμένων.

Αυτές είναι οι «τοπικές εορτές» της Νέας Εποχής. Γιατί υπάρχουν και άλλες, μεγαλύτερες και γενικότερες. Ονομάζονται συνήθως «Παγκόσμιες Ημέρες»: «Παγκόσμια Ημέρα χωρίς αυτοκίνητο», «Παγκόσμια Ημέρα για το κάπνισμα» κ.λ.π. Οι αιτίες που καθιερώνονται είναι εκ πρώτης όψεως εύλογες. Ο βαθύτερος λόγος είναι, ίσως, να συνηθίσουν οι λαοί της γης να έχουν κοινή αντίδραση σε ερεθίσματα που δίνονται άνωθεν.

Σε τι διαφέρουν οι «εορτές» της Νέας Εποχής από τις εορτές της Εκκλησίας; Είναι «εορτές» χωρίς λόγο και νόημα, ενώ οι εορτές της Εκκλησίας, όπως ήδη αναφέραμε, έχουν λόγο και νόημα. Είναι «εορτές» που γίνονται χωρίς να υπάρχει αιτία χαράς (όπως ένας ανόητος γελάει χωρίς να υπάρχει αστείο!). Υπάρχουν, βέβαια, οι προφάσεις και οι δικαιολογίες: Οι «εορτές» αυτές γίνονται για να προβληθούν τα προϊόντα μας, ακούμε συνήθως, να γίνουν γνωστά σε αγορές κ.λ.π. Όμως, αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος για την προβολή των προϊόντων; Και μήπως δεν υπάρχουν ήδη ανάλογοι τρόποι, τρόποι όμως παραδοσιακοί και ορθόδοξοι, και όχι σαν αυτούς που σχεδιάζει η Νέα Εποχή; Όπως είναι γνωστό, παλαιότερα, και αυτό συνεχίζεται εν πολλοίς μέχρι σήμερα, κάθε σωματείο επαγγελματιών, εμπόρων, παραγωγών, αγροτών, τεχνιτών κ.τ.λ., επέλεγε έναν Άγιο της Εκκλησίας για προστάτη του και εόρταζε τη μνήμη του με αργία και με σύσωμη συμμετοχή στη Θεία Λειτουργία. Μετά τη Θ. Λειτουργία και σαν προέκταση αυτής, ακολουθούσε κάθε άλλη εκδήλωση χαράς, όπως φαγητό, τραγούδι, χορός. Έτσι και η προβολή γίνεται και η ανθρώπινη δραστηριότητα έχει την ευλογία του Θεού και την προστασία των Αγίων.

Όμως, αυτό ακριβώς είναι που δεν θέλει η Νέα Εποχή: δεν θέλει τη σχέση του ανθρώπου με τον Θεό και με την Εκκλησία. Αυτή τη σχέση επιχειρεί να διασπάσει με τις «εορτές» της. Δικαιολογημένα θεωρεί την Εκκλησία ως το σοβαρότερο εμπόδιο στα σχέδιά της. Γιατί, όπως αναφέρει η Αγ. Γραφή, ο άνθρωπος του Θεού, ο Χριστιανός, είναι «δύσχρηστος» (δηλ. δεν μπορούμε να τον χρησιμοποιήσουμε όπως θέλουμε) και, σύμφωνα με την εντολή του Χριστού, «γρηγορεί» (δηλ. είναι ξύπνιος και αντιλαμβάνεται τι γίνεται γύρω του), σε αντίθεση με τον πολύ όχλο, ο οποίος είναι «εύχρηστος» (=τον κάνουμε όπως θέλουμε) και «καθεύδει» (=κοιμάται).

Ιερεύς Σωτήριος Ο. Αθανασούλιας

 http://www.imdramas.gr/news/?id=658