Η Καίτη Λαμπροπούλου είναι Ελληνίδα ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου.
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1926, αλλά μεγάλωσε στην Κωνσταντινούπολη, όπου είχε μετακομίσει η οικογένειά της λόγω των εμπορικών δραστηριοτήτων του πατέρα της. Ήταν το δεύτερο παιδί από τα συνολικά τρία της οικογένειας.
Ξεκίνησε τα μαθήματα στο θέατρο από τα μαθητικά της χρόνια το 1942, αρχικά στο Θέατρο Τέχνης. Συμμετείχε στην πρώτη παράσταση του Θεάτρου Τέχνης μαζί με τον Κάρολο Κουν το 1942-1943, στην "Αγριόπαπια" του Ίψεν.[1] Με το Θέατρο Τέχνης συνεργάστηκε στα έργα "Σουάνεβιτ", "Έτσι είναι αν έτσι νομίζετε", "Κωνσταντίνου και Ελένης", "Βυσσινόκηπος", "Στέλλα Βιολάντη", "Το πρώτο έργο της Φάννυ", "Δεν μπορείς να ξέρεις", "Χαρούμενα νιάτα", "Βρικόλακες" κ.ά.
Στη συνέχεια, συνεργάστηκε με το Εθνικό Θέατρο υπό τη διεύθυνση του Ροντήρη και πήρε μέρος στις παραστάσεις: "Φοιτηταί", "Ζητείται υπηρέτης", "Συρανό ντε Μπερζεράκ", "Το φιντανάκι", "Λοκαντιέρα", "Ο Κατά Φαντασίαν Ασθενής", "Οι Εύθυμες Κυράδες του Ουίνδσορ" κ.ά. Στη συνέχεια, ακολούθησε το Ροντήρη στην Ελληνική Σκηνή, αλλά συνεργάστηκε και με άλλους θιάσους σε πολλές παραστάσεις.
Στον κινηματογράφο έκανε την πρώτη της εμφάνιση το 1951 στην ταινία "Το παιδί μου πρέπει να ζήσει". Εμφανίστηκε και σε τηλεοπτικές σειρές, καθώς και στο Θέατρο της Δευτέρας.
Σύζυγός της ήταν ο δημοσιογράφος και σεναριογράφος Γεώργιος Ρούσσος.
Στις 20 Δεκεμβρίου 2004, απονεμήθηκε σε αυτή και τη Σμαρούλα Γιούλη το έπαθλο "Κυβέλη" για τη συνολική τους θεατρική προσφορά.
Τα τελευταία χρόνια, ζούσε με την αδερφή της στο Διόνυσο.
Ξημερώματα της 31ης Ιανουαρίου του 2011, η ηθοποιός Καίτη Λαμπροπούλου "έσβησε" στον ύπνο της σε ηλικία 85 ετών.
http://www.ishow.gr/personFilmography.asp?guid=E2667FCB-C06C-4AAC-9F8C-E2762CAF66C6
Η Καιτούλα ήταν το δεύτερο παιδί της οικογένειας Λαμπροπούλου με πρώτο τον αδερφό της Ηρακλή και τρίτη την αδερφή της Τοτό. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1926 αν και τα πρώτα πέντε περίπου χρόνια έζησε στην Κωνσταντινούπολη, λόγω των εμπορικών δραστηριοτήτων του πατέρα της, ενός ανθρώπου με κοφτερό μυαλό. Το ξεκίνημά της άρχισε νωρίς από μαθήτρια το 1942. Αρχικά κρυφά από τον αυστηρό πατέρα της. Θα μαθητέψει για τρία χρόνια στο Θέατρο Τέχνης του Κάρολου Κουν παίζοντας σε παραστάσεις όπως η Αγριόπαπια, Σουάνεβιτ, Στέλλα Βιολάντη. Φίλοι που έβλεπαν ότι διέθετε εξελίξιμες ιδιότητες στην τέχνη, την προέτρεψαν να κάνει αίτηση στο Εθνικό με διευθυντή τότε τον Ροντήρη. Εκείνος τη δέχτηκε και διαβλέποντας το ταλέντο, της δίνει καταπληκτικούς ρόλους όπως Κατά Φαντασίαν Ασθενής, ο Κουρέας της Σεβίλης κ.α. Θα ακολουθήσει τον Ροντήρη όταν εκείνος φύγει από το Εθνικό και δημιουργήσει την Ελληνική Σκηνή. Εκεί θα παίξει σε πολλά έργα. Μεταξύ άλλων στον Πρωτευουσιάνο θα γνωρίσει τον μετέπειτα σύζυγό της Γεώργιο Ρούσσο συγγραφέα του έργου. Η πρεμιέρα της στον κινηματογράφο θ’ αρχίσει σχετικά αργά. Το 1951 θα παίξει στην ταινία του Τσιφόρου Το Παιδί μου Πρέπει να Ζήσει. Στον κινηματογράφο θα παίξει σε 85 ταινίες περίπου. Η Αλίκη Βουγιουκλάκη ήταν κυρίως εκείνη που την ώθησε να παίξει στον κινηματογράφο. Στη μικρή οθόνη θα παίξει στο
Θέατρο της Δευτέρας σε έργα όπως Ο Σοβαρός Κύριος Ερνέστος, Η Τελευταία Θυσία, Αρσενικό και Παλιά Δαντέλα αλλά και σε τηλεοπτικές σειρές όπως ο Παράξενος Ταξιδιώτης, Βασίλισσα Αμαλία, Τυχεροί και Άτυχοι, Η Εύθυμη Χήρα.
ΦιλμογραφίαΟ Θανάσης στη χώρα του "ΘΑ"... (1988) [Μαρίκα Μπαλαμούτη]
Πόντιος είμαι ό,τι θέλω κάνω (1987) [Κατίνα]
Τα Παιδιά μας, οι Αγγελοι (1985)
Άγρια νειάτα (1982) [Μιχαηλίδου]
Ο Καπιταλίστας και η Τραγουδίστρια (1982) [Άννα]
Ένας κοντός θα μας σώσει! (1981) [Μίρβα]
Κατάσκοπος Νέλλη (1981) [Σνάιντερ]
Τώρα Θέλω Τώρα (1980) [Αμφιτρίτη]
Πονηρό θηλυκό... κατεργάρα γυναίκα! (1980) [Καίτη]
Η Μαρία της σιωπής (1973) [Ελένη]
Ο Ιπποκράτης και η Δημοκρατία (1972)
Η Αλίκη δικτάτωρ (1972) [Αμαλία Μπρόκου]
Τι έκανες στον πόλεμο Θανάση (1971)
Ο Στρατής παραστράτησε (1969) [Αλεξάνδρα]
Η ζηλιάρα (1968) [Ζωζώ]
Ο Ρωμηός έχει φιλότιμο (1968) [Χρυσάνθη Καραντάρη (εξαδέλφη)]
Σύντομο Διάλειμμα (1966)
Η γυνή να φοβήται τον άνδρα (1965) [Μάρω]
Κάλλιο πέντε και στο χέρι (1965) [Πηνελόπη Κωνσταντινέα]
Η σωφερίνα (1964) [Αικατερίνη Τουφεξή]
Εξωτικές Βιταμίνες (1964)
Ό,τι θέλει ο λαός (1964) [Λιλή]
Τρίτη και 13 (1963) [Ευτυχία Μαυροφρύδη]
Χτυποκάρδια στο θρανίο (1963) [Καίτη Νικολάου]
Η Αλίκη στο Ναυτικό (1961) [Σοφία]
Μανταλένα (1960) [Ροζίνα Γιόκαρη]
Πώς περνούν οι παντρεμένοι (1959) [Σαββατιανή]
Ο ζηλιαρόγατος (1956) [Τζένη Αργυρίου]
Ο αγαπητικός της βοσκοπούλας (1955) [Κρυστάλλω] Το Κορίτσι της Γειτονιάς (1954)
Σάντα Τσικίτα (1953) [Μαρκέλα]
Ένα βότσαλο στη λίμνη (1952) [Mάργκαρετ]
Το Παιδί μου Πρέπει να Ζήσει (1951)
Σειρές που έχει παίξειΆρωμα γυναίκας 2000 STAR
Αναδυομένη 1978 ΥΕΝΕΔ
Βασίλισσα Αμαλία 1975 ΕΙΡΤ
Η κυρία Ντορεμί 1983 ΕΡΤ
Κάθε κατεργάρης στον πάγκο του 1990 ΕΤ1
Και εύθυμη και χήρα 1991 ΑΝΤ1
Και οι τέσσερις ήταν υπέροχες 1992 MEGA
Κεφαλλονίτικες ιστορίες 1986 ΕΡΤ
Μαντώ Μαυρογένους 1983 ΕΡΤ
Μη μου γυρνάς την πλάτη 1986 ΕΡΤ2
Μια απίθανη γιαγιά 1991 ΕΤ2
Μυστικοί αρραβώνες 1979 ΥΕΝΕΔ
Ο θείος μας ο Μίμης 1984 ΕΡΤ2
Οι μεν και οι δεν 1993 ΑΝΤ1
Οικογένεια Βλαμμένου 1986 ΕΡΤ
Ποιος είναι ο κύριος Αλεξίου 1988 ΕΤ1
Στησιχόρου ’73 1972 ΥΕΝΕΔ
Το ποινικό μητρώο της Αθήνας 1973 ΥΕΝΕΔ
Τυχεροί και άτυχοι 1979 ΥΕΝΕΔΑΠΟ ΤΟ http://www.finosfilms.gr/ , ΤΟ 90lepta.com, ΤΟ http://www.cine.gr/ΚΑΙ ΤΟ http://www.retrodb.gr/
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1926, αλλά μεγάλωσε στην Κωνσταντινούπολη, όπου είχε μετακομίσει η οικογένειά της λόγω των εμπορικών δραστηριοτήτων του πατέρα της. Ήταν το δεύτερο παιδί από τα συνολικά τρία της οικογένειας.
Ξεκίνησε τα μαθήματα στο θέατρο από τα μαθητικά της χρόνια το 1942, αρχικά στο Θέατρο Τέχνης. Συμμετείχε στην πρώτη παράσταση του Θεάτρου Τέχνης μαζί με τον Κάρολο Κουν το 1942-1943, στην "Αγριόπαπια" του Ίψεν.[1] Με το Θέατρο Τέχνης συνεργάστηκε στα έργα "Σουάνεβιτ", "Έτσι είναι αν έτσι νομίζετε", "Κωνσταντίνου και Ελένης", "Βυσσινόκηπος", "Στέλλα Βιολάντη", "Το πρώτο έργο της Φάννυ", "Δεν μπορείς να ξέρεις", "Χαρούμενα νιάτα", "Βρικόλακες" κ.ά.
Στη συνέχεια, συνεργάστηκε με το Εθνικό Θέατρο υπό τη διεύθυνση του Ροντήρη και πήρε μέρος στις παραστάσεις: "Φοιτηταί", "Ζητείται υπηρέτης", "Συρανό ντε Μπερζεράκ", "Το φιντανάκι", "Λοκαντιέρα", "Ο Κατά Φαντασίαν Ασθενής", "Οι Εύθυμες Κυράδες του Ουίνδσορ" κ.ά. Στη συνέχεια, ακολούθησε το Ροντήρη στην Ελληνική Σκηνή, αλλά συνεργάστηκε και με άλλους θιάσους σε πολλές παραστάσεις.
Στον κινηματογράφο έκανε την πρώτη της εμφάνιση το 1951 στην ταινία "Το παιδί μου πρέπει να ζήσει". Εμφανίστηκε και σε τηλεοπτικές σειρές, καθώς και στο Θέατρο της Δευτέρας.
Σύζυγός της ήταν ο δημοσιογράφος και σεναριογράφος Γεώργιος Ρούσσος.
Στις 20 Δεκεμβρίου 2004, απονεμήθηκε σε αυτή και τη Σμαρούλα Γιούλη το έπαθλο "Κυβέλη" για τη συνολική τους θεατρική προσφορά.
Τα τελευταία χρόνια, ζούσε με την αδερφή της στο Διόνυσο.
Ξημερώματα της 31ης Ιανουαρίου του 2011, η ηθοποιός Καίτη Λαμπροπούλου "έσβησε" στον ύπνο της σε ηλικία 85 ετών.
http://www.ishow.gr/personFilmography.asp?guid=E2667FCB-C06C-4AAC-9F8C-E2762CAF66C6
Θέατρο της Δευτέρας σε έργα όπως Ο Σοβαρός Κύριος Ερνέστος, Η Τελευταία Θυσία, Αρσενικό και Παλιά Δαντέλα αλλά και σε τηλεοπτικές σειρές όπως ο Παράξενος Ταξιδιώτης, Βασίλισσα Αμαλία, Τυχεροί και Άτυχοι, Η Εύθυμη Χήρα.ΦιλμογραφίαΟ Θανάσης στη χώρα του "ΘΑ"... (1988) [Μαρίκα Μπαλαμούτη]
Πόντιος είμαι ό,τι θέλω κάνω (1987) [Κατίνα]
Τα Παιδιά μας, οι Αγγελοι (1985)
Άγρια νειάτα (1982) [Μιχαηλίδου]
Ο Καπιταλίστας και η Τραγουδίστρια (1982) [Άννα]
Ένας κοντός θα μας σώσει! (1981) [Μίρβα]
Κατάσκοπος Νέλλη (1981) [Σνάιντερ]
Τώρα Θέλω Τώρα (1980) [Αμφιτρίτη]
Πονηρό θηλυκό... κατεργάρα γυναίκα! (1980) [Καίτη]
Η Μαρία της σιωπής (1973) [Ελένη]
Ο Ιπποκράτης και η Δημοκρατία (1972)
Η Αλίκη δικτάτωρ (1972) [Αμαλία Μπρόκου]
Τι έκανες στον πόλεμο Θανάση (1971)
Ο Στρατής παραστράτησε (1969) [Αλεξάνδρα]
Η ζηλιάρα (1968) [Ζωζώ]
Ο Ρωμηός έχει φιλότιμο (1968) [Χρυσάνθη Καραντάρη (εξαδέλφη)]
Σύντομο Διάλειμμα (1966)
Η γυνή να φοβήται τον άνδρα (1965) [Μάρω]
Κάλλιο πέντε και στο χέρι (1965) [Πηνελόπη Κωνσταντινέα]
Η σωφερίνα (1964) [Αικατερίνη Τουφεξή]
Εξωτικές Βιταμίνες (1964)
Ό,τι θέλει ο λαός (1964) [Λιλή]
Τρίτη και 13 (1963) [Ευτυχία Μαυροφρύδη]
Χτυποκάρδια στο θρανίο (1963) [Καίτη Νικολάου]
Η Αλίκη στο Ναυτικό (1961) [Σοφία]
Μανταλένα (1960) [Ροζίνα Γιόκαρη]
Πώς περνούν οι παντρεμένοι (1959) [Σαββατιανή]
Ο ζηλιαρόγατος (1956) [Τζένη Αργυρίου]
Ο αγαπητικός της βοσκοπούλας (1955) [Κρυστάλλω] Το Κορίτσι της Γειτονιάς (1954)
Σάντα Τσικίτα (1953) [Μαρκέλα]
Ένα βότσαλο στη λίμνη (1952) [Mάργκαρετ]
Το Παιδί μου Πρέπει να Ζήσει (1951)
Σειρές που έχει παίξειΆρωμα γυναίκας 2000 STAR
Αναδυομένη 1978 ΥΕΝΕΔ
Βασίλισσα Αμαλία 1975 ΕΙΡΤ
Η κυρία Ντορεμί 1983 ΕΡΤ
Κάθε κατεργάρης στον πάγκο του 1990 ΕΤ1
Και εύθυμη και χήρα 1991 ΑΝΤ1
Και οι τέσσερις ήταν υπέροχες 1992 MEGA
Κεφαλλονίτικες ιστορίες 1986 ΕΡΤ
Μαντώ Μαυρογένους 1983 ΕΡΤ
Μη μου γυρνάς την πλάτη 1986 ΕΡΤ2
Μια απίθανη γιαγιά 1991 ΕΤ2
Μυστικοί αρραβώνες 1979 ΥΕΝΕΔ
Ο θείος μας ο Μίμης 1984 ΕΡΤ2
Οι μεν και οι δεν 1993 ΑΝΤ1
Οικογένεια Βλαμμένου 1986 ΕΡΤ
Ποιος είναι ο κύριος Αλεξίου 1988 ΕΤ1
Στησιχόρου ’73 1972 ΥΕΝΕΔ
Το ποινικό μητρώο της Αθήνας 1973 ΥΕΝΕΔ
Τυχεροί και άτυχοι 1979 ΥΕΝΕΔΑΠΟ ΤΟ http://www.finosfilms.gr/ , ΤΟ 90lepta.com, ΤΟ http://www.cine.gr/ΚΑΙ ΤΟ http://www.retrodb.gr/
Η ηθοποιός που με την παρουσία της άφησε τις δικές της πινελιές στη μεγάλη οθόνη και το σανίδι _αλλά και στην τηλεόραση, τα τελευταία χρόνια απείχε από τα καλλιτεχνικά δρώμενα. Μπορούσες όμως εύκολα να τη συναντήσεις στον δρόμο, καθώς κατοικούσε και σύχναζε στο κέντρο της Αθήνας, όπου και είχε γεννηθεί _το 1926. Αλλοτε ως γλυκιά, καλή και χαριτωμένη, όπως στην ταινία «Η Αλίκη στο Ναυτικό» κι άλλοτε ως στριμμένη, όπως στη «Σωφερίνα», η σύζυγος του δημοσιογράφου και συγγραφέα Γεώργιου Ρούσου, ταύτισε μεγάλο μέρος της καριέρας της με την Αλίκη Βουγιουκλάκη.
Η Καίτη Λαμπροπούλου έζησε τα πρώτα χρόνια της στην Κωνσταντινούπολη, λόγω των επιχειρηματικών ασχολιών του πατέρας της και κατάφερε να βγει στο σανίδι, ως εξαιρετικό ταλέντο, στην αρχή κρυφά από την οικογένειά της. Με την «Αγριόπαπια» του Ιψεν στο Θέατρο Τέχνης έκανε το ντεμπούτο της και με το θέατρο του Κουν συνεργάστηκε επί μακρώ σε πολλά έργα, μεταξύ των οποίων τα «Σουάνεβιτ», «Έτσι είναι αν έτσι νομίζετε», «Κωνσταντίνου και Ελένης», «Βυσσινόκηπος», «Στέλλα Βιολάντη», «Το πρώτο έργο της Φάννυ», «Δεν μπορείς να ξέρεις», «Χαρούμενα νιάτα». «Βρικόλακες» κ.ά. Στη συνέχεια συνεργάστηκε με το Εθνικό «Ζητείται υπηρέτης», «Το φιντανάκι», «Κατά φαντασίαν ασθενής», «Στρατηγήματα εραστών», «Λοκαντιέρα», «Ο κουρέας της Σεβίλλης», «Καινούργια ζωή», «Φοιτητές», «Το χαλάζι», «Οπως με θες» και άλλο. Μετά βρέθηκε στο ελεύθερο θέατρο _σειρά έργων ακολούθησαν στο κλασικό και το σύγχρονο ρεπερτόριο της εποχής, από το Ονειρο Θερινής Νυκτός» ως το «Ο Μιμίκος και η Μαίρη», από τα ιστορικά έργα του Ρούσσου με τη «Βασίλισσα Αμαλία» ως τα μιούζικαλ, πάντα της Αλίκης Βουγιουκλάκη.
Ο κινηματογράφος μπήκε στη ζωή της το 1951 με το μελό «Το παιδί μου πρέπει να ζήσει» και συνέχισε, ξεχωρίζοντας ως φίλη, μητέρα, αντίζηλος ή νύφη της Αλίκης Βουγιουκλάκη, παίζοντας σε περισσότερες από είκοσι ταινίες ενώ στη μικρή οθόνη έδωσε το παρών σε πολλές σειρές («Βασίλισσα Αμαλία», «Αναδυομένη», «Τυχεροί και άτυχοι», «Μυστικοί αρραβώνες»....).
http://www.tovima.gr/culture/article/?aid=381538
