Πέμπτη 14 Αυγούστου 2014

Η καυστική απάντηση στον λίβελλο του BBC για την αρχαία Ελλάδα

_76337025_140396291_270277454.jpg
Απάντηση στο άρθρο-λίβελλο του καθηγητή Dr. Armand d’ Angour που φιλοξένησε το BBC με τίτλο «Πόσοι από τους ελληνικούς μύθους είναι αληθινοί;» δίνει σήμερα ο Δρ. Κοινωνικής Ανθρωπολογίας και συγγραφέας Δημήτριος Ουλής.
Παραθέτουμε το άρθρο του:
Ασφαλώς θα αστειεύεστε κύριε D’ Angour!

Του Δημητρίου Ουλή
Δρ. Κοινωνικής Ανθρωπολογίας – Συγγραφέα

Χαίρομαι για το ενδιαφέρον που ο Dr. Armand d’ Angour επιδεικνύει για την αρχαία Ελλάδα. Επιβεβαιώνει, έστω και a contrario, την παράδοση του αγγλικού φιλελληνισμού, στην οποία οι νεοέλληνες οφείλουμε, μεταξύ άλλων, τη συγκρότησή μας σε ελεύθερο κρατίδιο.
Ακόμα περισσότερο όμως  χαίρομαι για την διεισδυτική ματιά του βρετανού ακαδημαϊκού και τις καίριες παρατηρήσεις του επί κρίσιμων αρχαιοελληνικών ζητημάτων. Fiat lux! Μέχρι σήμερα, είχαμε την τάση να βλέπουμε την αρχαία Ελλάδα μ’ έναν ορισμένο τρόπο. Ευτυχώς που δημοσιεύθηκε το άρθρο του κυρίου d’ Angour, και μας άνοιξε τα μάτια.

    Δεν θα επιμείνω στα κραυγαλέα μεθοδολογικά ατοπήματα του άρθρου –γενικευτικές και απλουστευτικές διατυπώσεις, ανεπίτρεπτη τάση προς αφοριστικές μονοκοντυλιές, απουσία βιβλιογραφικών παραπομπών και υποσημειώσεων. Θα προσπαθήσω απλώς να παρακολουθήσω τις βασικές θέσεις του άρθρου και να διατυπώσω κάποιες ελάχιστες ενστάσεις, εξ απόψεως κοινής λογικής.

    1. Ο αρθρογράφος υπαινίσσεται ότι η ύπαρξη του Δούρειου Ίππου είναι μύθος, διότι ουδέποτε ευρέθησαν αρχαιολογικά τεκμήρια περί αυτού. Από πότε ένα αρχαιολογικό τεκμήριο συνιστά την ύψιστη και τελεσίδικη απόδειξη περί της υπάρξεως ενός γεγονότος, ενός αντικειμένου ή ενός προσώπου; Τι είδους αρχαιολογικός δογματισμός είναι αυτός; 

    2. Η ιστορικότητα του Ομήρου αμφισβητείται, ισχυρίζεται ο αρθρογράφος. Ευτυχώς που το ανακαλύψατε, κύριε d’Angour. Ευτυχώς που μας γνωστοποιήσατε σήμερα –εν έτει 2014– ότι υφίσταται ομηρικό πρόβλημα. Δεν μένει παρά να ανακαλύψετε και τον τροχό.

    3. Το ελληνικό αλφάβητο παρελήφθη από τους Φοίνικες (συνεχίζει ο αρθρογράφος), και ουδόλως επινοήθηκε από τον θρυλικό Παλαμήδη. Για ακόμα μία φορά, σας ευχαριστούμε, κύριε d’ Angour. Δεν το ξέραμε ότι η διάδοση του αλφαβήτου στην Ελλάδα αποτέλεσε προιόν πολιτισμικής μετεγγραφής. Μέχρι σήμερα, πιστεύαμε ότι ο Παλαμήδης το εμπνεύστηκε κατόπιν επιφοιτήσεως του Αγίου Πνεύματος.

    4. Το Πυθαγόρειο θεώρημα το γνώριζαν οι Βαβυλώνιοι πολύ πριν από τον Πυθαγόρα, αποφαίνεται ο αρθρογράφος. Πολύ σωστά. Μόνο που το ερώτημα δεν είναι ποιος «γνώριζε» το πυθαγόρειο θεώρημα, αλλά ποιος του προσέδωσε μαθηματική διατύπωση –ποιος κατάφερε δηλαδή να μεταφράσει σε μαθηματική γλώσσα τη συγκεκριμένη γεωμετρική εποπτεία. ΄Ολοι μας «γνωρίζουμε» ότι αν αφήσεις ένα αντικείμενο από ύψος, αυτό πέφτει. Κάτι τέτοιο όμως ουδόλως μας εξισώνει με τον Νεύτωνα –διότι μόνον εκείνος συνέλλαβε (και υλοποίησε) την ιδέα να προσδώσει στη συγκεκριμένη εμπειρική διαπίστωση μαθηματική έκφραση. Καταλαβαίνετε τη διαφορά;

    5. Ο κύριος d’ Angour συνάγει συμπεράσματα για τον σπαρτιατικό πολιτισμό και τρόπο ζωής, κρίνοντας αποκλειστικά και μόνο από την ηθική αβελτηρία ενός προσώπου –του Αλκιβιάδη. Πώς θα φαινόταν άραγε στον κύριο d’ Angour, εάν αποφαινόμαστε συλλήβδην για τον βρετανικό πολιτισμό και τρόπο ζωής, κρίνοντας μονάχα από την ηθική συμπεριφορά της κυρίας Μάργκαρετ Θάτσερ;

    6. Υπήρχαν μυστικοί κώδικες στις αρχαίες μυστηριακές θρησκείες –πολλοί από τους οποίους ενδεχομένως παρέπεμπαν σε σεξουαλικά και ομοφυλοφυλικά σημαινόμενα. Την ίδια στιγμή –επισημαίνει ο αθρογράφος– δεν γνωρίζουμε τίποτε για τις συνθήκες και τους όρους γέννησης της αρχαίας τραγωδίας. Για πολλοστή φορά σας συγχαίρω κύριε d’ Angour –πιάσατε τον ταύρο από τα κέρατα. Αλλά δυστυχώς, έρχεστε δεύτερος: τόσο το βιβλίο του Nilsson για την αρχαία ελληνική θρησκεία, όσο και η πραγματεία του Nietzsche για τη γέννηση της τραγωδίας έχουν μεταφραστεί προ πολλού στα ελληνικά.

    7. Και τι να πω, εν τέλει, για τον Μ. Αλέξανδρο; Ποιες είναι αυτές οι περιβόητες «αρχαίες πηγές» (ancient sources) τις οποίες επικαλείστε, και οι οποίες βεβαιώνουν τάχα για το ήθος και τα σωματικά χαρίσματα του Μακεδόνα βασιλιά; Ως επαρκής φιλόλογος, γνωρίζετε νομίζω καλύτερα από μένα, ότι όλες οι βιογραφίες του Μ. Αλεξάνδρου που έχουμε στη διάθεσή μας γράφτηκαν αιώνες μετά το θάνατό του. ΄Οπως επίσης, είμαι σίγουρος ότι γνωρίζετε πως οι πληροφορίες που μας δίνει ο Πλούταρχος για τον Μ. Αλέξανδρο δεν είναι καθόλου αξιόπιστες, αφού ο Πλούταρχος αποφαίνεται ως λογοτέχνης, και όχι ως ιστορικός.

    Οπότε, είμαι αναγκασμένος να υποθέσω ότι η πρόθεσή σας ήταν μάλλον να αστειευθείτε. Ειδάλλως, δεν μπορώ να ερμηνεύσω την κοινοτοπία (και προχειρότητα) του εγχειρήματός σας.

οι Έλληνες θέλουν να βγουν από την ευρωπαϊκή ένωση αλλά δεν το ξέρουν!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Θέλουμε ένα καλύτερο κόσμο αλλά δεν ξέρουμε πως να τον αποκτήσουμε . Καταρχήν  οι Έλληνες πολίτες θα πρέπει να ξέρουν ότι το ελληνικό κράτος έχει σταματήσει  να είναι εθνικά κυρίαρχο. Σ αυτό δεν φταίει  το Δ.Ν.Τ αλλά η είσοδος μας στην Ε.Ε. Η είσοδος μας στην ένωση δεν έγινε με παράνομο τρόπο έγινε με ελλειπή ενημέρωση και αυτό δεν συνάδει με την δημοκρατία. Κάθε κράτος που γίνετε μέλος της Ε.Ε χάνει μέρος της εθνικής κυριαρχίας του . Έχω την εντύπωση ότι μεγάλο μέρος των ελληνων δεν το γνωρίζει αυτό. Αν υποθέσουμε ότι το γνώριζε δεν θα ψήφιζε στις ευρωεκλογές χαλαρά . Το λέω αυτό για τους ανθρώπους εκείνους που πιστεύουν ότι η ευρωπη είναι σημαντική για την τύχη της χώρας. Όσο και αν πονά στην πραγματικότητα και υπό αυτές τις συνθήκες στις εθνικές εκλογές ψηφίζουμε περισσότερο διευθυντές οι οποίοι εκτελούν τις αποφάσεις των Βρυξελλών . Όποιος νομίζει ότι κάνω λάθος απλός θα μπορούσα να πω ότι ζη  εκτός τόπου και χρόνου. ΝΑΙ ! δεν είναι ακραίο , αυτοί που θέλουν την φυγή από την Ε.Ε είναι άνθρωποι που ενδιαφέρονται για την εθνικά κυρίαρχη ελλαδα .
Τίποτα από αυτά που δείχνουν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης δεν είναι αληθινό  , αυτό που κάνουν είναι να προπαγανδίζουν υπέρ τον εκάστοτε συμφερόντων που υπηρετούν.  
 Το Δ.Ν.Τ λέει ότι έκανε λάθος οικονομική πολιτική στην ελλαδα και αυτό οδήγησε σε άσχημα αποτελέσματα. Είδε κάποιος κάποια αλλαγή οικονομικού σχεδίου ; OXI!!
Ούτε θα δει  απλά όλα αυτά είναι λογάκια για να τρώμε το φαΐ μας.

  

Ο τορπιλισμός της «Έλλης»! Η ιερόσυλη πράξη άφησε άφωνο το πανελλήνιο. Εν καιρώ ειρήνης ένα ξένο υποβρύχιο έπληξε αναίτια και αιφνιδιαστικά ένα ελληνικό πολεμικό σκάφος σε θρησκευτική αποστολή και έθεσε σε κίνδυνο τις ζωές εκατοντάδων προσκυνητών. Η ταυτότητα του υποβρυχίου παρέμεινε « άγνωστος», σύμφωνα με το επίσημο ανακοινωθέν στις εφημερίδες της επόμενης μέρας...

Της Μαρίνας Πετράκη
, ιστορικού του Πανεπιστημίου του Κέντ
Δεκαπενταύγουστος του 1940. Στην Τήνο το ιερό νησί της Παναγιάς εκατοντάδες πιστοί περιμένουν την ευλογία της Μεγαλόχαρης. Το παλαιό ιστορικό  καταδρομικό του ελληνικού στόλου « Έλλη», σημαιοστολισμένο, έχει καταπλεύσει στο νησί για να συμμετάσχει στη μεγάλη θρησκευτική γιορτή. Ξαφνικά στις 8.30 το πρωί , ενώ το « Έλλη» βρίσκεται αγκυροβολημένο περίπου 800 μέτρα από τον λιμενοβραχίονα , περιμένοντας να  αποδώσει τιμές την περιφορά της ιερής εικόνας , πλήττεται απρόκλητα από υποβρύχιο αγνώστου εθνικότητας.
Από τις τρεις τορπίλες που εκσφενδονίστηκαν κατά του σκάφους , οι δύο εξεράγησαν στον λιμενοβραχίονα ενώ η τρίτη έπληξε το « Έλλη» στο μέσο της δεξιάς πλευράς, κάτω από το εν λειτουργία λεβητοστάσιο, δημιουργώντας μεγάλο ρήγμα και προκαλώντας έκρηξη. Μάλιστα το πλήρωμα με τη βοήθεια αγκυροβολημένων εμπορικών πλοίων, προσπάθησε να ρυμουλκήσει το πλοίο. Η πυρκαγιά είχε εξαπλωθεί στο εσωτερικό του και το « Έλλη» βυθίστηκε στις 9.45’.Από το πλήρωμα, τα θύματα σύμφωνα με το κυβερνητικό ανακοινωθέν της επομένης , ήταν  ένας νεκρός, ο κελευστής μηχανικός Παπανικολάου και 29 τραυματίες. Μεταξύ του αστικού πληθυσμού που βρισκόταν εκείνη τη στιγμή στην προκυμαία μερικοί τραυματίστηκαν ελαφρά ενώ μια γυναίκα αρμένικης καταγωγής πέθανε από συγκοπή.
Η ιερόσυλη πράξη άφησε άφωνο το πανελλήνιο. Εν καιρώ ειρήνης ένα ξένο υποβρύχιο έπληξε αναίτια και αιφνιδιαστικά ένα ελληνικό πολεμικό σκάφος σε θρησκευτική αποστολή και έθεσε σε κίνδυνο τις ζωές εκατοντάδων προσκυνητών. Η ταυτότητα του υποβρυχίου παρέμεινε « άγνωστος», σύμφωνα με το επίσημο ανακοινωθέν στις εφημερίδες της επόμενης  μέρας. Η κυβέρνηση Μεταξά σε μια προσπάθεια να διατηρήσει την ουδετερότητα και να εμποδίσει την εμπλοκή της Ελλάδας στον πόλεμο, απαγόρευσε κάθε δημοσίευση «περί εθνικότητος του υποβρυχίου (…) ως και γενικώς περί τορπιλισμού του εύδρομου». Λίγοι ωστόσο αμφέβαλαν για την ταυτότητα του δράστη. Από τα θραύσματα των ναρκών εξακριβώθηκε αμέσως ότι  το υποβρύχιο ήταν ιταλικό  ( μετά το τέλος του πολέμου αποκαλύφθηκε ότι επρόκειτο για το υποβρύχιο « Ντελφίνο », γεγονός που δεν γνωστοποιήθηκε παρά  δύο μέρες  μετά την ιταλική επίθεση της 28ης Οκτωβρίου.
Το ίδιο απόγευμα της 15ης Αυγούστου, το ελληνικό ατμόπλοιο « Φρίντων »ευρισκόμενο στον όρμο Μπαλή της Κρήτης, κτυπήθηκε από δυο ιταλικά αεροπλάνα. Σύμφωνα με την αναφορά του πλοιάρχου « Φρίντων», τα χαρακτηριστικά στην ουρά των αεροσκαφών ήταν ιταλικά.
Στις 16 Αυγούστου ο ελληνικός τύπος στο σύνολο του χαρακτήρισε « δόλιο και άνανδρο πλήγμα » την απρόκλητη επίθεση κατά του « Έλλη» που « χτυπήθηκε πισώπλατα από εχθρικό στιλέτο », ενώ ο ιταλικός τύπος απέδωσε τον τορπιλισμό σε τέχνασμα των Άγγλων «ίνα δηλητηριασθούν έτι μάλλον αι ελληνοιταλικαί σχέσεις». Ο Τσιάνο, γράφοντας στο ημερολόγιο του της ίδια μέρα, κατηγόρησε τον ανισσόροπον  Ιταλό διοικητή Δωδεκανήσου De  Vecchi ως εμπνευστή της επιχείρησης, ενώ κατά τον Γκράτσι ,υπεύθυνος για τον τορπιλισμό ήταν ο Μουσολίνι, ο οποίος έτσι ήθελε να αποδείξει στους Άγγλους πως κυρίαρχος της Μεσογείου ήταν η Ιταλία και όχι η Αγγλία.
Ο τορπιλισμός του « Έλλη» δεν αποτελούσε ένα μεμονωμένο τυχαίο γεγονός, αλλά την κορωνίδα μια ς σειράς ιταλικών προκλήσεων σχετιζόμενων με την είσοδο της Ιταλίας στον Ευρωπαϊκό πόλεμο στις 10 Ιουνίου 1940. Στις 12 Ιουλίου, τρία ιταλικά βομβαρδιστικά αεροπλάνα έβαλαν εναντίον του πλοίου « Ωρίων » και του αντιτορπιλικού « Ύδρα» ,στην Κρήτη. Στις 31 Ιουλίου έγινε νέα από αέρος ιταλική επίθεση εναντίον των αντιτορπιλικών «Βασιλεύς Γεώργιος » και « Βασίλισσα Όλγα »,στον κόλπο της Κορίνθου, και κατά δύο ελληνικών υποβρυχίων , στο λιμάνι της Ναυπάκτου.
Οι πιο σημαντικές ωστόσο προκλήσεις και η πολεμική του ιταλικού τύπου κατά της Ελλάδας αφορούσαν την διαβόητη υπόθεση « Νταούτ Χότζα», που άρχισε στις 11 Αυγούστου, θέτοντας απερίφραστα αλυτρωτικό ζήτημα σε βάρος της Ελλάδας και προς όφελος της Ιταλοκρατούμενης  Αλβανίας. Το πρακτορείο Στέφανι, εξέδωσε ανακοίνωση με την οποία κατήγγειλε διεθνώς ότι ο Αλβανός πατριώτης, Νταούτ Χότζα ( στην πραγματικότητα ληστής και εγκληματίας καταδικασμένος  σε θάνατο από τα ελληνικά δικαστήρια) « εφονεύθη αγρίως από Έλληνες επί Αλβανικού εδάφους ».Συγχρόνως μια συντονισμένη εκστρατεία, του Ιταλικού Τύπου και ραδιοφώνου ενοχοποιούσε τις ελληνικές αρχές, για την δολοφονία του Χότζα, και έθετε ζήτημα « απελευθέρωσης της  Τσαμουριάς από τον ελληνικό ζυγό». Οι ανακοινώσεις του Αθηναϊκού Πρακτορείου στις 12, 13 και 14 Αυγούστου, οι οποίες κατέρριπταν τους Ιταλικούς ισχυρισμούς, παραθέτοντας  αφ΄ ενός αδιάψευστα στοιχεία και αφετέρου τα  ονόματα των πραγματικών δολοφόνων του, που ήταν Αλβανοί και συνελήφθησαν στην Ελλάδα, όπου είχαν καταφύγει, αποσιωπήθηκαν από τον Ιταλικό Τύπο. Αντιθέτως το σύνολο των Ιταλικών εφημερίδων, κατηγορούσε την Ελλάδα για επεκτατισμό και αξίωνε απόδοση εδαφών ( Τσαμουριά) στην Αλβανία.
Ο πρεσβευτής της Ελλάδας στη Ρώμη, Ιωάννης Πολίτης, τηλεγράφησε στις 14 Αυγούστου στην Ελληνική κυβέρνηση : « Ούτω η Ιταλία ζητεί αναφαδόν τον ακρωτηριαμόν της Ελλάδος και δη επειγόντως. Όλα τα μέχρι τούδε γνωστά αποτελούν προοιμίον του κεφαλαίου τούτου».
Κανείς δεν φανταζόταν την συνέχεια του « κεφαλαίου τούτου», που ξεκίνησε την επόμενη στις 15 Αυγούστου, στο λιμάνι του νησιού της Μεγαλόχαρης , για να ολοκληρωθεί στις 28 Οκτωβρίου, με την επίθεση της Ιταλίας κατά της Ελλάδας. Ωστόσο ο τορπιλισμός του «Έλλη» αφύπνισε και ξεσήκωσε τον ελληνικό λαό, προετοιμάζοντάς τον ψυχολογικά να αντιμετωπίσει τον εισβολέα που δε σεβάστηκε « ιερά και όσια». Οι ιταλοί διέπραξαν τον δεκαπενταύγουστο του 1940 ένα μεγάλο λάθος, ένα έγκλημα που επρόκειτο να πληρώσουν λίγο αργότερα πολύ ακριβά.


ΠΗΓΗ Εφημερίδα Καθημερινή, Αύγουστος 2001

40 χρόνια από τον δεύτερο εφιάλτη του Αττίλα

40 ολόκληρα χρόνια ποτισμένα με αίμα, πόνο και προδοσία. Άλλη μία μαύρη επέτειο θυμάται σήμερα ο κυπριακός ελληνισμός, καθώς συμπληρώνονται 40 χρόνια από τη δεύτερη φάση της τουρκικής εισβολής, την ημέρα κατά την οποία ο Αττίλας ολοκλήρωσε το φρικτό έγκλημα κατά της Κύπρου.
Μετά την αποτυχία των διαπραγματεύσεων της Γενεύης και παραβιάζοντας κάθε κανόνα διεθνούς νομιμότητας, συμπεριλαμβανομένου του Καταστατικού Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, ο τουρκικός στρατός παραβίασε την εκεχειρία που είχε συμφωνηθεί και προχώρησε, καταλαμβάνοντας το μεγαλύτερο μέρος της Μεσαορίας, την Αμμόχωστο, την Καρπασία και το μεγαλύτερο μέρος της περιοχής Μόρφου στα δυτικά.
Η Κύπρος διχοτομήθηκε και η Τουρκία κατάφερε να εκτελέσει τα επεκτατικά της σχέδια στο νησί. Κατέκτησε το 37% του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας, σκότωσε και εκδίωξε κόσμο από τα σπίτια και τις περιουσίες του.
Η αποφράδα ημέρα της κατάληψης της Αμμοχώστου
Ξημερώνει 14η Αυγούστου 1974, λίγο μετά τη λήξη των αποτυχημένων διαπραγματεύσεων στη Γενεύη μεταξύ Ελλάδας, Τουρκίας, Βρετανίας για την κατάσταση της Κύπρου, και τουρκικά αεροσκάφη βομβαρδίζουν Λευκωσία, Αμμόχωστο και άλλα σημεία της Κύπρου.
Στην Αμμόχωστο, η μοναδική αντίσταση που συνάντησαν ήταν οι πυροβολισμοί από ελάχιστους άνδρες στο Νοσοκομείο της πόλης και 32 εφέδρους στο Δασάκι. Από το μεσημέρι της 14ης του Αυγούστου, τουρκικά άρματα και ισχυρές δυνάμεις πεζικού αρχίζουν να κινούνται από τη Λευκωσία προς την Αμμόχωστο, στα ανατολικά, και προς Λεύκα-Λιμνίτη, στα δυτικά.
Μέσα σε μόλις δύο ημέρες, οι Τούρκοι κατέλαβαν τα τρία τέταρτα της επαρχίας της Αμμόχωστου. Στις 16 Αυγούστου του 1974, ο τούρκικός στρατός βρέθηκε μέσα στην πόλη της Αμμόχωστου και χωρίς να συναντήσει καμιά αντίσταση την κατέλαβε. Οι Έλληνες κάτοικοι της την είχαν εγκαταλείψει με τους πρώτους βομβαρδισμούς από την τούρκικη αεροπορία.
Μετά την κατάληψή της, η Αμμόχωστος λεηλατήθηκε από τον τουρκικό στρατό.
Φάντασμα η Αμμόχωστος – Καρτερούμε την επιστροφή
Η δεύτερη εισβολή μετέτρεψε την Αμμόχωστο σε «πόλη φάντασμα», όρος ο οποίος δόθηκε από τον Σουηδό δημοσιογράφο Jan-Olof Bengston.
Ο Σουηδός επισκέφθηκε την Αμμόχωστο το 1977, τρία χρόνια μετά την εισβολή. Σε ένα απόσπασμά του αναφέρει: «Ο ασφαλτοστρωμένος δρόμος γέμισε ρωγμές και στα πεζοδρόμια βλάστησαν θάμνοι. Σήμερα – Σεπτέμβριος 1977 – τα τραπεζάκια που σερβίρεται το πρόγευμα είναι εκεί, η μπουγάδα απλωμένη στα σχοινιά, και οι ηλεκτρικοί λαμπτήρες αναμμένοι. Το Βαρώσι είναι μια πόλη φάντασμα».
40 χρόνια μετά, η πόλη φάντασμα παραμένει βουβή και έρημη, αναμένοντας καρτερικά την επιστροφή των κατοίκων της. Οι εικόνες ερήμωσης και εγκατάλειψης προκαλούν ανατριχίλα. Ο χρόνος εκεί σταμάτησε στις 14 Αυγούστου 1974.
H αναφορά και μόνο στην Αμμόχωστο προκαλεί ρίγη συγκίνησης, τόσο σε όσους την έζησαν όσο και στους νεότερους. Η πόλη υμνείται μέσα από στοίχους σπουδαίων ποιητών, ενώ τραγούδια που μιλούν για την ερήμωση και την καρτερική αναμονή της για επιστροφή, έχουν τραγουδηθεί από σπουδαίους ερμηνευτές και έχουν μπει στην καρδιά ολόκληρου του κυπριακού ελληνισμού.
Η κατάληψη της Μόρφου
Στις 16 του Αυγούστου η επιχείρηση «Αττίλας 2» ολοκληρώνεται με την κατάληψη της Μόρφου. Έχοντας πετύχει τους στρατιωτικούς τους σκοπούς, οι Τούρκοι δέχονται κατάπαυση του πυρός στις 6 το απόγευμα της 16ης του Αυγούστου 1974. Ήδη κατείχαν το 36,4% του κυπριακού εδάφους.
Και χωρίς κανείς να καταλάβει πως έγινε η Κύπρος... χάθηκε! Η φράση «Πάλι με χρόνια με καιρούς πάλι δικά μας θα΄ναι» βρίσκεται στο μυαλό και στην καρδιά κάθε Έλληνα και κάθε Ελληνοκύπριου.
 40 χρόνια από τον δεύτερο εφιάλτη του Αττίλα (pics-vid)


Read more: http://www.newsbomb.gr/kypros/story/483760/40-hronia-apo-ton-deytero-efialti-toy-attila-pics-vid#ixzz3ALSPzP8s

ΚΑΛΗ ΠΑΝΑΓΙΑ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΕΛΛΗΝΕΣ 14-8-2014

Παραμονές δεκαπενταύγουστου και ο ελληνισμός  σε όλες τις μεριές του κόσμου τούτου θα βρεθεί στις εκκλησίες για την γιορτή της Παναγιάς  . Μερικά πράγματα δεν αλλάζουν στον Ελληνισμό .
 Η διαλυμένες οικογένειες θα βρεθούν η καλύτερα θα ανταμώσουν . Η εσωτερική η εξωτερική μετανάστευση διάλυσε την παραδοσιακή ελληνική οικογένεια  .
 Σήμερα έχουμε ποιο μοντέρνες  μεθόδους διάλυσης  την Ανεργία . Έτσι λοιπόν το μόνο που θέλω  μέσα από την καρδιά μου σ ολόκληρο τον ελληνισμό στο αντάμωμα αυτό να έχουν καλή παναγία που λέει ο σοφός λαός μας. 

Οι Ιταλοί βύθισαν την “Έλλη” στην Τήνο και το απέδωσαν σε… προβοκάτσια των Άγγλων!

Οι Ιταλοί βύθισαν την “Έλλη” στην Τήνο και το απέδωσαν σε… προβοκάτσια των Άγγλων!







Toυ Τάσου Κ. Κοντογιαννίδη
akontogiannidis@yahoo.gr
Την παραμονή της μεγάλης γιορτής της Μεγαλόχαρης στην Τήνο, τα πλήθη των πιστών συνέρεαν με τα βαπόρια απο τα διάφορα μέρη της Ελλάδος για να προσκυνήσουν την Παναγιά. Μέσα σ΄ αυτήν την λαοθάλασσα, τριγύριζαν και Ιταλοί πράκτορες για να συλλέξουν και να δώσουν πληροφορίες στον Ιταλό Γενικό Διοικητή Δωδεκανήσου Ντέ Βέκκι για την θέση των ελληνικών πολεμικών πλοίων και κυρίως για το καταδρομικό “Έλλη” που ήταν αγκυροβολημένο ανοικτά του λιμανιού.
Ο κόσμος ανύποπτος σηκώθηκε το πρωί της επομένης για να πάει στην εκκλησία για να προσκυνήσει. Την ώρα εκείνη ο Ντε Βέκκι δίνει εντολή στον διοικητή του ναυλοχούντος στην Λέρο Ιταλικού Στόλου να κτυπήσει. Ο Ιταλός ναύαρχος μεταβιβάζει την διαταγή στον πλοίαρχο ενός υποβρυχίου που περιπολούσε ανοικτά της Τήνου και εκείνος επιτίθεται εν καιρώ ειρήνης απροειδοποίητα και χωρίς καμία πρόκληση κατά της “Έλλης”.
Η ώρα ήταν 8.30 το πρωί όταν ενας δυνατός κρότος συγκλόνισε το “Έλλη”. Ύστερα ενας δεύτερος, ενας τρίτος που ακούστηκαν κοντά στην προκυμαία. Ο κόσμος που βρισκόταν κοντά στο λιμάνι, πανικοβλήθηκε. Στο “Έλλη”, ο κυβερνήτης του σκάφους πλοίαρχος Β.Ν. Άγγελος Χατζόπουλος, διέταξε συναγερμό και έτρεξε να δει ο ίδιος τι ακριβώς συμβαίνει. Έκπληκτος βλέπει το πλοίο κτυπημένο και να γέρνει και στον λιμενοβραχίονα να ακούγονται οι εκρήξεις απο δύο άλλες τορπίλες.
Προλαβαίνει και τηλεγραφεί αμέσως στην Αθήνα και αναφέρει το συμβάν. Ο κόσμος στην Τήνο αλλόφρων τρέχει στο Ναό της Παναγίας όπου βρίσκει καταφύγιο και προσεύχεται ζητώντας την βοήθεια της Μεγαλόχαρης.
Στην Αθήνα ο πρωθυπουργός Μεταξάς καλεί τον υφυπουργό Ναυτικών Ιπποκράτη Παπαβασιλείου και του λέει για το συμβάν:
“Γνωρίζουμε Ιπποκράτη για τον δράστη, αλλά δεν πρέπει να οξύνουμε την κατάσταση. Ας κάνουμε πώς δεν καταλάβαμε τίποτα και ας μην δείξουμε πανικό”.
Ταυτόχρονα ο υφυπουργός Τύπου Θ. Νικολούδης εκδίδει ανακοίνωση στην οποία μεταξύ άλλων αναφέρει οτι «η τορπίλη έπληξε το «Έλλη» το λεβητοστάσιο το οποίο εξερράγη και η πυρκαϊά που εκδηλώθηκε μεταδόθηκε στο εσωτερικό του πλοίου και το πλήρωμα αναγκάσθηκε να το εγκαταλείψει».
Λίγο μετά το πλοίο βυθίσθηκε στις 9.45΄. Στην ίδια ανακοίνωση αναφέρθηκε οτι υπήρξε ενας νεκρός ο κελευστής μηχανικός Παπανικολάου και 29 τραυματίες. Μεταξύ του αστικού πληθυσμού, “μία γυναίκα αρμενικής καταγωγής εμωλωπίσθη επι της προκυμαίας και ενας άνδρας απέθανε συνεπεία καρδιακής προσβολής”.
Η κυβερνητική ανακοίνωση σκοπίμως απέκρυπτε την εθνικότητα του υποβρυχίου που έπληξε το “Έλλη” αν και γνώριζε τον δράστη.
Μία Επιτροπή απο ανωτάτους αξιωματικούς ( Καββαδίας, Χατζόπουλος και Δούσης) έβαλε δύτες και ανέσυραν απο τον βυθό τεμάχια των τορπιλών. Στο πόρισμά τους κατέληγαν οτι “ το “Έλλη” εβυθίσθη παρά ιταλικών τορπιλών βληθεισών υπο ιταλικού υποβρυχίου”.
Το θράσος των Ιταλών ήταν απύθμενο. Παρά τις διαβεβαιώσεις που έδινε η κυβέρνηση για την άγνωστη εθνικότητα του υποβρυχίου για να μην οξύνει την κατάσταση, οι Ιταλοί εγίνοντο περισσότερο επιθετικοί. Σύμφωνα με το υπ. Αριθ. 121/16-8-1940 τηλεγράφημα του πρεσβευτή μας στη Ρώμη Ιωάννη Πολίτη, “ η Ιταλία επιδιώκει να αναγάγη την Ελλάδα δια τρομοκρατήσεως απο τούδε εις την διαδικασίαν των εδαφικών συζητήσεων και παραχωρήσεων εν Ηπείρω ή να επιτύχη ορισμένα στρατηγικά πλεονεκτήματα εν τω θαλασσίω αγώνι ή και αμφότερα…”
Ταυτόχρονα στη Ρώμη ο εκπρόσωπος Τύπου της ιταλικής κυβερνήσεως σε δηλώσεις του προς τους ξένους ανταποκριτές τόνιζε ανερυθρίαστα οτι η βύθιση του “Έλλη” είναι τέχνασμα των Άγγλων για να αναστατώσουν τα Βαλκάνια και να δηλητηριάσουν τις ελληνοϊταλικές σχέσεις ! Και έφερε σαν απόδειξη το ότι αμέσως μετά το συμβάν έσπευσαν πρώτοι οι Άγγλοι, πριν παρέλθει ο αναγκαίος χρόνος για την εξακρίβωση, και δια του ραδιοφώνου ανακοίνωσαν οτι στην περιοχή της Τήνου δεν βρισκόταν την ημέρα εκείνη δικό τους υποβρύχιο! Και υπογράμμιζε επίσης οτι “ η Ιταλία πιστή εις τας γνωστάς ιταλικάς παραδόσεις τιμιότητος εχρειάσθη τρείς ημέρας δια να εξακριβώση και να βεβαιώση σήμερον οτι το Επιτελείον ουδεμίαν ενέργειαν τορπιλισμού αναφέρει και οτι ουδέν ιταλικόν υποβρύχιον ευρίσκετο εκεί…”
Τι απύθμενο θράσος ! Ήθελαν να εμφανισθούν θύματα προβοκάτσιας !… Το “Έλλη” ήταν 2.600 τόνων. Ναυπηγήθηκε στη Φιλαδέλφεια των ΗΠΑ το 1912 για λογαριασμό των Κινέζων. Αγοράστηκε από την Ελλάδα το 1914 και εντάχθηκε στον στόλο μας μαζί με το θωρηκτό “Αβέρωφ” το οποίο είχε ναυπηγηθεί στο Λιβόρνο για λογαριασμό των Τούρκων !
Το “Έλλη” ανέπτυσσε ταχύτητα 20 κόμβων. Μετά την λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, το Συνέδριο Ειρήνης των Παρισίων παραχώρησε το 1947 στη χώρα μας το ιταλικό πολεμικό “Ευγένιος της Σαβοΐας” υπό μορφή επανορθώσεως. Το πλοίο, αφού επισκευάστηκε και ανανεώθηκε ο εξοπλισμός και τα οπλικά του συστήματα, εντάχθηκε στον Στόλο μας ως “Έλλη”, σε ανάμνηση του βυθισθέντος στην Τήνο του παλιού εύδρομου πλοίου μας.