Κουτζαμάνη: Θα καταθέσω αναίρεση για την αθωωτική απόφαση στο σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου «Θέλω να δω το σκεπτικό των δικαστών» είπε η Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου...

«Είναι πρόκληση η απόφαση» είπε η Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Ευτέρπη Κουτζαμάνη, αναφερόμενη στην αθώωση των 42 για το σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου και τόνισε πως σκοπεύει να καταθέσει αναίρεση μόλις καθαρογραφεί η απόφαση.

Όπως γράφουν ΤΑ ΝΕΑ η κ.Κουτζαμάνη ζήτησε να της παραδώσουν την απόφαση μόλις αυτή καθαρογραφεί ώστε να προχωρήσει στην αναίρεση το συντομότερο δυνατόν.

«Θέλω να δω το σκεπτικό των δικαστών», πρόσθεσε. «Δεν γνωρίζω τα στοιχεία επί των οποίων βασίστηκαν για να εκδώσουν την απόφασή τους και θέλω να τα μελετήσω και εγώ. Διότι οι εισαγγελείς οι οποίοι διενήργησαν την κύρια ανάκριση και με τους οποίους επικοινώνησα, μου ανέφεραν ότι υπήρχαν στοιχεία στη δικογραφία, τα οποία στοιχειοθετούσαν τις κατηγορίες».

Όπως επισημαίνεται στο ρεπορτάζ όμως, για να καθαρογραφεί μια απόφαση χρειάζεται τουλάχιστον έξι μήνες, οπότε στα μέσα του 2014 «θα τρέχει ο χρόνος παραγραφής» αφού για τα αδικήματα αυτού του είδους, ο χρόνος παραγραφής είναι τα 15 χρόνια.

Η απόφαση για τους 42 του Χρηματιστηρίου

Δεκατρία χρόνια έχουν περάσει από το μεγάλο σκάνδαλο με τις μετοχές φούσκες στο Χρηματιστήριο της Αθήνας όπου χιλιάδες μικροεπενδυτές είδαν να εξανεμίζονται μέσα σε λίγους μήνες οι οικονομίες χρόνων, ενώ τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων ουσιαστικά λεηλατήθηκαν, προκειμένου να ενισχυθεί ο χρηματιστηριακός τζόγος.

Και ενώ μετά από τόσα χρόνια πολλοί ήταν αυτοί που περίμεναν μία καταδίκη για τους ενόχους, ήρθε η απόφαση του δικαστηρίου για να αφήσει άφωνους τους πάντες.

Το δικαστήριο αθώωσε 42 άτομα που κατηγορούνταν σε βαθμό κακουργήματος. Συγκεκριμένα, οι δικαστές έκριναν πως δεν στοιχειοθετήθηκε η απάτη, διότι από κανένα στοιχείο δεν προέκυψε ότι η τιμή πώλησης των επίδικων πακέτων μετοχών επηρεάσαν την τελική τους τιμή στο ταμπλό του ΧΑΑ την συγκεκριμένη περίοδο.

Ποια είναι τα πρόσωπα που αθωώθηκαν

Παναγιώτη Κονταλέξης – χρηματιστής

Γεώργιο Μπατατούδη - μέτοχος της Ιντερσάτ

Παναγιώτη Πανούση - μέτοχος της Άττι-κατ

Κωνσταντίνο Στέγγο (της Τεχνικής Ολυμπιακής)

Χρυσή Στέγγου (της Τεχνικής Ολυμπιακής)

Στυλιανή Στέγγου (της Τεχνικής Ολυμπιακής)

Σπυρίδωνα Τασόγλου της ομώνυμης εισηγμένης εταιρείας

Ηλία Τσοτάκο – χρηματιστής

Δημήτρη Ράνιο – χρηματιστής

Ηλία Μπογδάνο της Active Επενδυτική

Ελένη Ζησιμοπούλου

Θεοφάνη Ράνιο (χρηματιστής)

Ιωάννη Σφακιανάκη

Αγγελική Ζησιμοπούλου

Βασίλειο Μανιό (εφοπλιστής)

Αναστασία Κολλακή (σύζυγος εφοπλιστή)

Παντελή - Ελευθέριο Κολλάκης (εφοπλιστής)

Σταύρο Γαλανάκη

Ιωάννη Τσούρτη

Γεώργιο Στέγγο (Τεχνική Ολυμπιακή)

Βαρβάρα Τσούρτη

Σταυρούλα - Μαρία Λακοπούλου

Ιορδάνη Αρζόγλου

Ζωή Στέγγου

Αθώοι όλοι οι κατηγορούμενοι για το σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου!

Το δικαστήριο έκρινε ότι από τα στοιχεία της δικογραφίας και την ακροαματική διαδικασία δεν στοιχειοθετήθηκε η κατηγορία της απάτης...

Δεκατρία χρόνια μετά από το μεγάλο σκάνδαλο με τις μετοχές φούσκες στο Χρηματιστήριο της Αθήνας, όπου χιλιάδες μικροεπενδυτές είδαν μέσα σε λίγους μήνες να εξανεμίζονται οι οικονομίες χρόνων, πολλοί ήταν αυτοί που περίμεναν μία καταδίκη για τους εμπλεκόμενους. Ωστόσο η τελική ετυμηγορία του δικαστηρίου άφησε άφωνους τους πάντες.

Η Δικαιοσύνη, αποφαινόμενη ότι δεν στοιχειοθετήθηκε το αδίκημα της απάτης, εξέδωσε αθωωτική απόφαση για όλους τους κατηγορούμενους στην υπόθεση με τις μετοχές-φούσκες στο Χρηματιστήριο!

Μετά από πολύμηνη διαδικασία, που ξεκίνησε στις 15 Απριλίου, το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων κήρυξε αθώους τους 42 κατηγορούμενους, επιχειρηματίες, επενδυτές, χρηματιστές εφοπλιστές κ.α που κάθισαν στο εδώλιο με βαριά αδικήματα, όπως αυτά της απάτης και της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομη δραστηριότητα.

Το δικαστήριο με την απόφαση του έκρινε ότι από τα στοιχεία της δικογραφίας και την ακροαματική διαδικασία δεν στοιχειοθετήθηκε η κατηγορία της απάτης, διότι δεν προέκυψε ότι η τιμή πώλησης των επίδικων πακέτων μετοχών έπαιξε καθοριστικό ρόλο και τελικά επηρέασε την τελική τους τιμή στο ταμπλό του ΧΑΑ τη συγκεκριμένη περίοδο.

Η υπόθεση έφθασε στο ακροατήριο δεκατρία χρόνια μετά τις πρώτες διώξεις που είχε ασκήσει ο εισαγγελέας Δημήτρης Ασπρογέρακας, το 2000 μετά από έρευνα για χειραγώγηση μετοχών το 1999.

Η ανάκριση τότε είχε ανατεθεί στην πρώην δικαστική λειτουργό Κωνσταντίνα Μπουρμπούλια, η οποία ωστόσο στη συνέχεια κατηγορήθηκε και καταδικάστηκε σε 12ετή κάθειρξη για κατάχρηση εξουσίας και ξέπλυμα βρώμικου χρήματος, σχετικά με χειρισμούς της στη δικογραφία που αφορούσε τις μετοχές της ΣΙΓΑΛΑΣ.

Η δικαστική έρευνα μετά την υπόθεση «Μπουρμπούλια» συνεχίστηκε με εντολή του εισαγγελέα Χαρ.Λακαφώση, ο οποίος είχε ζητήσει την επανεξέταση κάποιων φακέλων για τις «μετοχές - φούσκες του Χρηματιστηρίου».

Ακολούθως, με πρότασή του παραπέμφθηκαν αρχικά σε δίκη 67 άτομα, τα οποία στη συνέχεια μειώθηκαν, με το εφετειακό βούλευμα που εκδόθηκε, στα 42 που πλέον αθωώθηκαν.

Με την κρίση των δικαστών του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων, μεταξύ άλλων, αθωώθηκαν οι: Παναγιώτης Κονταλέξης - χρηματιστής, Γεώργιος Μπατατούδης - μέτοχος της Ιντερσάτ, Παναγιώτης Πανούσης - μέτοχος της 'Αττι-Κατ, Κωνσταντίνος Στέγγος, Χρυσή Στέγγου, Γεώργιος Στέγγος, Στυλιανή Στέγγου, Ζωή Στέγγου μέτοχοι της Τεχνικής Ολυμπιακής, Σπυρίδωνας Τασόγλου της ομώνυμης εισηγημένης εταιρείας, Ηλίας Τσοτάκος - χρηματιστής, Δημήτριος Ράνιος - χρηματιστής, Ηλίας Μπογδάνος της Active Επενδυτικής, Ελένη Ζησιμοπούλου, Θεοφάνης Ράνιος (χρηματιστής), Ιωάννης Σφακιανάκης, Αγγελική Ζησιμοπούλου, Βασίλειος Μανιός (εφοπλιστής), Αναστασία Κολλακή (σύζυγος εφοπλιστή), Παντελής - Ελευθέριος Κολλάκης (εφοπλιστής), Σταύρος Γαλανάκης, Ιωάννης Τσούρτης, Βαρβάρα Τσούρτη, Σταυρούλα - Μαρία Λακοπούλου, Ιορδάνης Αρζόγλου.

Για την παραπομπή των 42, είχε εκδοθεί βούλευμα 836 σελίδων, στο οποίο γινόταν λόγος για τεχνητή αύξηση της αξίας των επίμαχων μετοχών, ενώ παρατίθενται σημαντικά ευρήματα της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς αλλά και του Σώματος Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος (ΣΔΟΕ).

Διαπιστωνόταν, επίσης, σοβαρότατες αδυναμίες στην οργάνωση των χρηματιστηριακών εταιρειών, αλλά κυρίως και στο ζήτημα του εσωτερικού τους ελέγχου.

Το βούλευμα, επίσης, υιοθετούσε ανάλογη εισαγγελική πρόταση που διαπίστωνε ότι την επίμαχη περίοδο εισηγμένες εταιρείες προχωρούσαν σε ψευδείς ανακοινώσεις χρηματιστηριακών συναλλαγών με τιμές διαφορετικές από τις ανακοινωθείσες στο επενδυτικό κοινό με αποτέλεσμα να δημιουργείται «παραπλανητική εικόνα για την πορεία των μετοχών, την τιμή και την εμπορευσιμότητά τους».

Ο έλεγχος της λαθρομετανάστευσης στόχος της συμφωνίας της Τουρκίας με την Ευρωπαϊκή Ενωση

Στην προχθεσινή υπογραφή συμφωνίας  μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Τουρκίας για την επανεισδοχή  λαθρομεταναστών, με αντάλλαγμα την άρση της υποχρέωσης για βίζα στους Τούρκους  πολίτες που εισέρχονται στην ΕΕ, αναφέρεται δημοσίευμα της WALL STREET JOURNAL  («Turkey, EU Seek to Improve Cooperation on Borders», Ayla Albayrak  (Κωνσταντινούπολη) και Matina Stevis (Αθήνα).

Επισημαίνεται ότι η συμφωνία  εντάσσεται στο πλαίσιο των δράσεων της Ευρώπης για τον έλεγχο της  λαθρομετανάστευσης και της αποκατάστασης των σχέσεων με την  Άγκυρα.

Η συμφωνία υπογράφηκε στην τουρκική  πρωτεύουσα την ώρα που χιλιάδες Σύροι μετανάστες διασχίζουν την Τουρκία  αναζητώντας ασφάλεια στην ΕΕ. Τα άμεσα αποτελέσματα της συμφωνίας θα είναι  ωστόσο περιορισμένα καθώς οι όροι της θα εφαρμόζονται μόνο σε όσους  λαθρομετανάστες δεν πληρούν τις προϋποθέσεις για άσυλο. Οι ευρωπαϊκές  κυβερνήσεις, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, δεν μπορούν να απελάσουν πρόσφυγες.

Επιπρόσθετα, η συμφωνία επανεισδοχής θα πρέπει να επικυρωθεί και από τα δύο  μέρη, ενώ ορισμένοι όροι θα εφαρμοσθούν μετά από τρία χρόνια. Οι συζητήσεις  επίσης για την άρση της υποχρέωσης για βίζα στους Τούρκους πολίτες αναμένεται να  διαρκέσει για χρόνια.

Σύμφωνα με την Frontex πάνω από  72.000 λαθρομετανάστες εισήλθαν το 2012 στην Ευρώπη, κυρίως στην Ελλάδα και οι  υπόλοιποι στη Βουλγαρία, μέσω της Τουρκίας. Η μεγάλη πλειοψηφία, από όσους  εισήλθαν φέτος στην Ελλάδα και στη Βουλγαρία, είναι Σύροι που έφυγαν από τη χώρα  τους εξαιτίας του πολέμου.

Διάφοροι αναλυτές παραμένουν  επιφυλακτικοί έναντι της αποτελεσματικότητας της συμφωνίας, καθώς αυτή θα  μπορούσε να είναι χρήσιμη για τους οικονομικούς λαθρομετανάστες, αλλά δεν μπορεί  να εφαρμοσθεί σε όσους έχουν δικαίωμα αιτήματος ασύλου.

Οι εθνικές πολιτικές για την  λαθρομετανάστευση, στο εσωτερικό της Ευρώπης, βρίθουν αντιφάσεων, ενώ στέλνουν  αντικρουόμενα μηνύματα. Από την άλλη πλευρά ο έλεγχος των συνόρων από την  Τουρκία κινείται σε χαμηλά επίπεδα, ενώ   Τούρκοι αξιωματούχοι δήλωναν από την Άγκυρα ότι διατηρούν το δικαίωμα  αναστολής της συμφωνίας στην περίπτωση που οι αρχές δεν μπορούν να διαχειρισθούν  τη ροή των μεταναστών.

Η Elizabeth Collett, διευθύντρια του  think tank των Βρυξελλών, Migration Policy Institute, επεσήμανε ότι «τα τρία  χρόνια είναι ένα πολύ μικρό διάστημα για να εφαρμοστεί η συμφωνία και να  καταστεί αποτελεσματική. Είναι εξαιρετικά φιλόδοξη» προσθέτοντας ότι «η Τουρκία  υφίσταται τη δική της ανθρωπιστική κρίση εξαιτίας της Συρίας. Πρόκειται,  ευρύτερα για ένα ζήτημα ικανοτήτων και γνώσεων».

Οι εκκλήσεις για την ανάληψη  πρωτοβουλιών είχαν ενταθεί την τελευταία πενταετία εξαιτίας της οικονομικής  κρίσης που πλήττει την Ελλάδα και την υπόλοιπη Ευρώπη, ενώ η Κωνσταντινούπολη, η  γέφυρα μεταξύ Ευρώπης και Ασίας, κατέστη προοδευτικά κέντρο διακίνησης  λαθρομεταναστών.

Στα τέλη του 2012 η Ελλάδα  κατασκεύασε ένα τείχος 6 μιλίων κατά μήκος των ελληνοτουρκικών συνόρων,  ανακόπτοντας το ρεύμα εισόδου λαθρομεταναστών, οι οποίοι αναζήτησαν νέες  εισόδους μέσω του Αιγαίου Πελάγους, μια πολύ πιο επικίνδυνη διέξοδος σε μια  περιοχή που δύσκολα περιφρουρείται.

Η ανταπόκριση κάνει παράλληλα  αναφορά στις «ακανθώδεις» ευρωτουρκικές σχέσεις, επισημαίνοντας, μεταξύ άλλων,  ότι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι εκφράζουν κατ’ιδίαν την επιφυλακτικότητά τους για την  βούληση του Ρετσέπ Ταγίπ Ερντογάν να προβεί στις προτεινόμενες από την Ευρώπη  πολιτικές μεταρρυθμίσεις.

http://online.wsj.com/news/articles/SB10001424052702304173704579262351016549852?KEYWORDS=greece

Το πρακτορείο BLOOMBERG σε κύριο άρθρο του με τίτλο «Can Europe Embrace Turkey and Ukraine?» χαρακτηρίζει «ορόσημο» την προχθεσινή συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας για την επανεισδοχή των λαθρομεταναστών,  επισημαίνοντας τις επιπτώσεις της και για την Ουκρανία, καθώς παραμένει  προβληματική η πορεία ενσωμάτωσής της στην Ευρώπη.

Όπως σημειώνεται χαρακτηριστικά, η  Τουρκία και η Ουκρανία, μολονότι πρόκειται για δύο τελείως διαφορετικές  περιπτώσεις, παρουσιάζουν τεράστιες προκλήσεις και ευκαιρίες για την Ευρώπη. Η  απάντηση της Ευρώπης δεν πρόκειται να επηρεάσει μόνο το μέγεθος και τη βαρύτητα  της ΕΕ, αλλά και τη νομιμοποίηση και την ισχύ του ευρωπαϊκού  ιδεώδους.

Οι πιθανότητες ένταξης της Τουρκίας  στην ΕΕ παραμένουν ισχνές, ενώ η Ουκρανία δεν αποτελεί καν υποψήφια χώρα. Η ΕΕ  ξεκίνησε τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την Τουρκία το 2005 για να τις  παγώσει λίγο καιρό αργότερα, ενώ με την Ουκρανία διαθέτει μόνο μια συμφωνία  σύνδεσης και εμπορίου. Επιφυλάξεις παρατηρούνται και από την άλλη πλευρά των δύο  μερών. Οι Ουκρανοί, όπως και οι Τούρκοι, εμφανίζονται διαιρεμένοι ως προς το  ποια είναι η κατάλληλη θέση τους στον κόσμο.

Είναι σημαντικό να σημειωθεί,  λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω, ότι παρά την άστοχη απροθυμία της ΕΕ να δεχθεί  την Τουρκία, η διαδικασία ένταξης απεδείχθη κρίσιμη για την βελτίωση της  οικονομίας και των επιχειρηματικών πρακτικών στην Τουρκία. Όπως επισημαίνεται,  μεταξύ άλλων, η τουρκική οικονομία αναπτύσσεται γρηγορότερα από την ευρωπαϊκή,  τα τελευταία χρόνια, ενώ οι προοπτικές της είναι ενθαρρυντικές, ενώ η συμφωνία  για την άρση της υποχρέωσης έκδοσης βίζας είναι ζωτικής σημασίας τόσο για τους  Τούρκους πολίτες, όσο και για τις τουρκικές επιχειρήσεις.

Ο Πρόεδρος Ερντογάν χαρακτήρισε τη  συμφωνία ως «μια νέα εποχή» στις ευρωτουρκικές σχέσεις. Πρόκειται για κάτι  θετικό και για τα δύο μέρη, ενώ η ΕΕ θα μπορούσε να βασισθεί σε αυτή την  επιτυχία για να επανενεργοποιήσει τις ενταξιακές  συνομιλίες.

Η Ουκρανία αποτελεί μια πολύ πιο  δύσκολη περίπτωση κατά το κύριο άρθρο. Ο Πρόεδρος, Viktor Yanukovych, απέρριψε  τον προηγούμενο μήνα την πρόταση της ΕΕ για μεγαλύτερη ενοποίηση. Αντίθετα  επισκέφθηκε τη Μόσχα για να διασφαλίσει δάνειο ύψους 15 δις ευρώ, φθηνό φυσικό  αέριο και την άρση των κυρώσεων. Η απόφαση της ΕΕ να μην εισέλθει σε έναν πόλεμο  αντιπροσφορών με τη Ρωσία είναι κατανοητή. Ο Viktor Yanukovych προεδρεύει μιας  σχεδόν χρεοκοπημένης κλεπτοκρατίας που αρνείται τις μεταρρυθμίσεις, ενώ  ενδεχόμενη βοήθεια από την Ευρώπη θα χρησιμοποιείτο για την στήριξη ενός  διεφθαρμένου και αναξιόπιστου καθεστώτος στο Κίεβο, αντί της οικοδόμησης μιας  λειτουργικής οικονομίας, βάσει των προτάσεων που κατέθεσε εδώ και καιρό το  ΔΝΤ.

Ταυτόχρονα η ΕΕ θα πρέπει να κάνει  περισσότερα για να καταδείξει το ενδιαφέρον της σχετικά με το πολιτικό και  οικονομικό μέλλον της Ουκρανίας. Οφείλει να καταστήσει σαφές ότι η Ουκρανία δεν  πρόκειται να πληρώσει υψηλό τίμημα στην περίπτωση άρνησης στα ρωσικά ανοίγματα.  Η ΕΕ θα πρέπει επίσης να αποδεχθεί ότι, εάν η Ουκρανία εκπληρώσει κάποτε όλες  τις προϋποθέσεις θα μπορούσε να εξετασθεί η ένταξή της στην  ΕΕ.

http://www.bloomberg.com/news/2013-12-16/can-europe-embrace-turkey-and-ukraine-.html

Share this:

Read more: http://mignatiou.com/?p=17994#ixzz2nqd8SwPg

Οι «κραυγές» των Χριστουγέννων… Ας ουρλιάξουμε για τον κάθε Έλληνα που ΠΟΝΑΕΙ

Της ΕΛΛΗΣ ΑΥΞΕΝΤΙΟΥ

Η Αθήνα, εδώ και λίγες μέρες, φόρεσε  και επίσημα τα γιορτινά της… Τα χριστουγεννιάτικα φώτα άναψαν για τα καλά… Παιδί, μου άρεσαν πολύ τα Χριστούγεννα… Το δέντρο, τα δώρα, ο Άγιος Βασίλης, τα παιχνίδια της γιαγιάς στο τζάκι, οι λιχουδιές, τα ζαχαρωτά, οι μυρωδιές, οι συγκεντρώσεις…

Στα «χρόνια της αθωότητας», έχεις τη δυνατότητα,  να μη βλέπεις, όλα  όσα είναι καλά κρυμμένα, πίσω,  από πονεμένα βλέμματα…

Κάτι το οποίο, δυστυχώς αλλά και ευτυχώς (από μια άλλη άποψη)  δε μπορώ να κάνω, (εγώ προσωπικά) τώρα… Φέτος τα Χριστούγεννα, με θλίβουν … Ναι,  έχω την υγεία μου, ναι έχω δίπλα  μου, τους ανθρώπους που αγαπώ και με αγαπούν, όμως δε μπορώ, να κλείσω τα μάτια και τα αυτιά στα όσα συμβαίνουν γύρω μου… Ντρέπομαι. Ντρέπομαι ακόμα και να χαρώ, από τη στιγμή, που  υπάρχει τόσος πόνος.

Νιώθω ενοχές, για τους χιλιάδες συνάνθρωπους μας, που κοιμούνται, έξω στους χειμωνιάτικους και παγωμένους δρόμους… (ένας λάθος χειρισμός και στην ίδια θέση είναι πιθανόν να βρεθείς και εσύ και εγώ… Ρόδα είναι και γυρνάει).

Αναρωτιέμαι τις μέρες εκείνες, θα ανταλλάξουν με κάποιον ένα απλό “Χρόνια πολλά”, θα ακούσουν ένα “Χρειάζεστε κάτι;” (από καρδιάς) Ελάτε να φάμε.

Χιλιάδες τραπέζια, είναι και θα είναι άδεια…. Βλέπουμε, διάφορες χριστουγεννιάτικες συνταγές, πως να φτιάξετε το ένα, πως να φτιάξετε το άλλο, μα να το  φτιάξει, ο άλλος, πως; Με ποια υλικά; Αν ο άλλος είναι άνεργος, ή απλήρωτος, (για το δώρο δεν το συζητώ), πως να πάει στην υπεραγορά; Πως να αγοράσει τις γαλοπούλες και όλα τα συναφή; Με τι λεφτά θα πληρώσει; Που θα τα βρει;

Δύο χιλιάδες σπίτια, περιμένουν από τη ΔΕΗ να τους επαναφέρει και πάλι το ρεύμα (αφού δεν το σύνδεσαν σε όλους). Για μισή ώρα, για κάποιο λόγο, γίνεται, διακοπή ηλεκτρικού ρεύματος και «τρελαινόμαστε». Έχετε σκεφτεί, πώς είναι, να ζεις, μέρες, μήνες ολόκληρους, χωρίς ηλεκτροδότηση, γιατί απλά δεν έχεις να το πληρώσεις, γιατί δεν μπορείς ούτε σε μια ρύθμιση πληρωμής, να προβείς;

Σπίτια θρηνούν νεκρούς… Γιατί πολύ απλά δεν άντεξαν, τα όλα όσα συμβαίνουν… Και  κάποιοι άλλοι ετοιμάζονται να ντυθούν στα μαύρα… Παρακολουθούν τους δικούς τους, να σβήνουν και να λιώνουν σαν κερί… Το σύστημα υγείας, αναρωτιέμαι υπάρχει; Πως να ζήσει ένας ασθενής, χωρίς φάρμακα; Ένας καρκινοπαθής, ένας καρδιοπαθής, ένας υπερτασικός, ένας διαβητικός, ένας νεφροπαθής, ένας, ένας. Πως; Χωρίς χρήματα, χωρίς νοσοκομεία.

«Πουλάω το νεφρό μου για να ζήσει το παιδί μου», «Ζητώ ένα αερόθερμο για να ζεσταθεί το παιδί μου», μερικές από τις αγγελίες που έχουμε διαβάσει οι πλείστοι, με τα ίδια μας τα μάτια, είτε μέσα από εφημερίδες, είτε μέσα από το διαδίκτυο.

Το «αίμα», σήμερα, σκοτώνει το ίδιο του το «αίμα»… γιατί ο πατέρας έδωσε χρήματα στο ένα παιδί και δεν έδωσε στο άλλο. Πόσο πιο κάτω πια; Που να τελειώνει  αυτός ο πάτος;

Στημένα χριστουγεννιάτικα γκαλά, για τα μάτια του φωτογράφου και του κόσμου… Ψεύτικα χαμόγελα, μια άλλη «χαμένη ανθρωπιά»… ‘Άλλη μια συμφορά που συμφέρει… Ψυχές παγωμένες, που η αλληλεγγύη είναι γραμμένη, σαν μια εκκρεμότητα, σαν ένα κίτρινο χαρτάκι στο ψυγείο. «Συνεισφέρω» στους συνανθρώπους μου,  Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά, Πάσχα, κλπ. Οι υπόλοιπες μέρες του χρόνου;

Καρδιές πληγωμένες, μάτια δακρυσμένα, πίσω από τα φωτάκια του δέντρου. Ο/η σύντροφος μου, με απατάει, παντρεύτηκα το λάθος άνθρωπο για τους λάθους λόγους, ερωτικές και φιλικές σχέσεις «συμβόλαια». Ηλικιωμένοι “πεταμένοι” σε γηροκομεία… που  τα παιδιά τους δε μπορούσαν να τους φροντίζουν… όταν εσύ γεννήθηκες, δε μας είπες, ποιος σε φρόντιζε; Ποιο παράδειγμα θα ακολουθήσουν τα δικά σου παιδιά, το χεις σκεφτεί;

Αφήνω, πίσω μου, πολλά… Το ξέρω!!! (που θα τα αναπτύξουμε σε ένα από τα επόμενα κείμενα). Τον πόνο τον αντικρίζεις πια παντού. Ζούμε, σε  μια άλλη Ελλάδα. Ο Χαβιέ Μπαρδέμ, ουρλιάζει για τους ανθρώπους που δεν έχουν πρόσβαση σε θεραπεία. Εμείς ας ουρλιάξουμε, για τον κάθε Έλληνα, που ΠΟΝΑΕΙ…

 

Read more: http://mignatiou.com/?p=17729#ixzz2nqbsthf8

Ο ΛΟΥΙΣ ΜΠΟΥΝΙΟΥΕΛ ΚΑΙ Ο ΣΟΥΡΕΑΛΙΣΜΟΣ

γράφει ο Θανάσης Μπαντές

Όταν το 1917 ο Μπουνιουέλ βρέθηκε στη φοιτητική εστία της Μαδρίτης για σπουδές ούτε ο ίδιος ήξερε τι ήθελε να σπουδάσει. Ξεκίνησε να σπουδάζει αγρονόμος μηχανικός κατ’ απαίτηση του πατέρα του. Στην αυτοβιογραφία του με τίτλο «Τελευταία Πνοή» γράφει: «…..ο πατέρας μου με ρώτησε τι θα ήθελα να κάνω στη ζωή μου. Θέλοντας πάνω απ’ όλα να φύγω από την Ισπανία, του απάντησα ότι η επιθυμία μου ήταν να γίνω συνθέτης και να πάω στο Παρίσι για να σπουδάσω στη Schola cantorum. Κατηγορηματική άρνηση του πατέρα μου. Αυτό που χρειαζόμουν ήταν ένα σοβαρό επάγγελμα κι όλοι ξέρουν πως οι συνθέτες πεθαίνουν της πείνας. Του μίλησα τότε για την κλίση μου στις φυσιογνωστικές επιστήμες και την εντομολογία. “Να γίνεις αγρονόμος μηχανικός”, με συμβούλευσε». (σελ. 69). Αποτέλεσμα της επιλογής του αγρονόμου μηχανικού ήταν η παντελής αποτυχία του Μπουνιουέλ και η αναγκαστική επανεξέταση των σπουδών: «Για να ευχαριστήσω τον πατέρα μου, άλλαξα προσανατολισμό και αποφάσισα να επιδιώξω ένα δίπλωμα μηχανικού της βιομηχανίας, που περιλάμβανε όλα τα τεχνικά μαθήματα, μηχανική, ηλεκτρομαγνητισμό, και απαιτούσε έξι χρόνια σπουδών». (σελ. 70). Όμως ο Μπουνιουέλ δεν ήταν ούτε για εκεί. Τελικά, άλλαξε και πάλι σχολή, και μετά από 8 χρόνια, το 1925, έφυγε από τη Μαδρίτη διπλωματούχος της φιλοσοφίας με κατεύθυνση στην ιστορία. Η επιλογή της φιλοσοφίας έγινε για λόγους απόλυτα τυχαίους, χωρίς αυτό που λέμε συνείδηση ή επιθυμία ή επιστημονικό ενδιαφέρον: «Ο Αμέρικο Κάστρο, καθηγητής στο Κέντρο Ιστορικών Σπουδών, άρχισε ξαφνικά να μιλάει για ξένες χώρες που ζητούσαν λέκτορες ισπανικών. Προσφέρθηκα αμέσως, τόσο έντονη ήταν η επιθυμία μου να φύγω. Αλλά δεν δέχονταν φοιτητές φυσικών επιστημών. Για να έχεις πιθανότητες να σε διαλέξουν για λέκτορα, έπρεπε να σπουδάζεις φιλολογία ή φιλοσοφία. Εξ’ ου και η γρήγορη και τελευταία στροφή». (σελ. 71). 

Το πανεπιστημιακό πτυχίο δεν το χρησιμοποίησε ποτέ. Εξάλλου ούτε ο μαθησιακός του ζήλος ήταν ιδιαίτερα εντυπωσιακός, ούτε έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για κάποια επιστήμη, ούτε παρουσίασε επαγγελματικές φιλοδοξίες που να σχετίζονται με κάποια επιστήμη. Με δυο λόγια το θέμα των πανεπιστημιακών σπουδών δεν φαίνεται να το πήρε στα σοβαρά. Τα φοιτητικά χρόνια λειτούργησαν περισσότερο ως περιθώριο ελευθερίας, ως περίοδος διαμόρφωσης του εαυτού μέσα σ’ ένα κλίμα τρομερών πολιτικών και πολιτισμικών συγκρούσεων, παρά ως επιστημονική κατάρτιση. Συναναστρέφεται με καλλιτέχνες και συγγραφείς κι επηρεάζεται βαθειά από αυτό που ονομάζουμε ελευθερία της σκέψης, με άλλα λόγια καλλιτεχνική δημιουργία: «Ανάμεσα στις δυο γενιές βρίσκονται δυο άντρες που τους γνώρισα από κοντά, ο Μορένο Βίγια και ο Ραμόν Γκόμεθ ντε λα Θέρνα. Αν και δεκαπέντε χρόνια μεγαλύτερός μου, ο Μορένο Βίγια…….δεν αποχωρίζονταν την παρέα μας. Στην επιδημία γρίπης του 1919, εκείνης της φοβερής ισπανικής γρίπης που σκότωσε τόσο κόσμο, είχαμε μείνει στην Εστία σχεδόν μόνοι μας. Ήταν συγγραφέας και ζωγράφος πολύ προικισμένος. Μου δάνειζε βιβλία και ειδικά θυμάμαι “Το κόκκινο και το Μαύρο”, που το διάβαζα στη διάρκεια της επιδημίας». (σελ. 77 – 78). «Στα χρόνια που ήμουν στην Εστία ο Γκόμεθ ντε λα Θέρνα ήταν μια πολύ μεγάλη προσωπικότητα, η πιο διάσημη ίσως μορφή των ισπανικών γραμμάτων. Συγγραφέας αναρίθμητων έργων, έγραφε σε όλα τα περιοδικά. ……….Κάθε Σάββατο, από τις εννιά το βράδυ ως τις μια το πρωί, ο Γκόμεθ ντε λα Θέρνα συγκέντρωνε ένα κύκλο διανοουμένων στο καφενείο Pompo…..Δεν έχανα καμιά από αυτές τις συγκεντρώσεις, όπου συναντούσα τους περισσότερούς μου φίλους….Μερικές φορές ερχόταν κι ο Χόρχε – Λουίς Μπόρχες». (σελ. 78 – 79). Μέσα σ’ αυτόν τον καλλιτεχνικό αναβρασμό (ο Μπουνιουέλ αναφέρει δεκάδες ονόματα ποιητών και ζωγράφων) η γνωριμία του με το Λόρκα και τον Νταλί ήταν η επισφράγιση μιας καλλιτεχνικής πορείας που ακόμα δεν είχε εκδηλωθεί: «Ο Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα έφτασε στην Εστία δυο χρόνια μετά από μένα………Έχουμε περάσει μαζί, οι δυο μας ή με παρέα, αξέχαστες ώρες. Ο Λόρκα μ’ έκανε να ανακαλύψω την ποίηση, κυρίως την ισπανική, που την γνώριζε περίφημα, κι ένα σωρό άλλα βιβλία. ……Ο Φεντερίκο δεν πίστευε στο θεό, αλλά διατηρούσε και καλλιεργούσε μια βαθιά καλλιτεχνική αίσθηση για τη θρησκεία………..Γιος ενός συμβολαιογράφου από το Φιγκουέρας της Καταλωνίας, ο Σαλβαντόρ Νταλί ήρθε στην Εστία τρία χρόνια μετά από μένα. Προοριζόταν για τη σχολή Καλών Τεχνών και τον φωνάζαμε, δεν ξέρω γιατί, “ο Τσεχοσλοβάκος ζωγράφος”……..Για να πω την αλήθεια έγινε, μαζί με το Φεντερίκο, ο καλύτερός μου φίλος. Οι τρεις μας ήμαστε αχώριστοι, και μάλιστα ο Λόρκα έτρεφε για τον Νταλί ένα πραγματικό πάθος, που τον Νταλί τον άφηνε αδιάφορο. ……Η εμφάνισή του παρέπεμπε σ’ ένα είδος ενδυματολογικής πρόκλησης, ωστόσο τίποτα τέτοιο δεν συνέβαινε. Ντυνόταν έτσι επειδή του άρεσε – πράγμα που δεν εμπόδιζε τον κόσμο να τον προσβάλει μερικές φορές στο δρόμο. …….Τον Ιούνιο, όταν ήταν να δώσει εξετάσεις στην Καλών Τεχνών και τον έβαλαν να καθίσει μπροστά στους εξεταστές για τα προφορικά, φώναξε ξαφνικά: ”Δεν αναγνωρίζω σε κανένα εδώ μέσα το δικαίωμα να με κρίνει. Αποχωρώ” Και πράγματι έφυγε. Ο πατέρας του ήρθε από την Καταλωνία στην Μαδρίτη για να βολέψει τα πράγματα με τη διεύθυνση της σχολής. Μάταια. Ο Νταλί αποβλήθηκε». (σελ. 82 ως 86).

Αυτού του είδους τα περιστατικά της απόλυτης ανατροπής, οι καλλιτεχνικές αναζητήσεις, η αντιφασιστική πολιτική τοποθέτηση, ο αγνωστικισμός, η αναγνώριση του τυχαίου και πάνω απ’ όλα η απαλλαγή από κάθε σοβαροφάνεια ή καθωσπρεπισμό ήταν η μαγιά που ώθησε τον Μπουνιουέλ στο σουρεαλισμό. Ο σουρεαλισμός μαζί με τον κινηματογράφο ήταν οι δυο μεγάλες αποκαλύψεις που του σημάδεψαν τη ζωή, όταν βρέθηκε στο Παρίσι το 1925, μετά τις σπουδές: «Από τότε που έφτασα στο Παρίσι, άρχισα να πηγαίνω στον κινηματογράφο πολύ συχνότερα από ό,τι στη Μαδρίτη, μέχρι και τρεις φορές τη μέρα. Τα πρωινά, χάρη σε μια δημοσιογραφική κάρτα που μου προμήθευσε κάποιος φίλος, έβλεπα αμερικάνικες ταινίες σε ιδιωτική προβολή……Τα απογεύματα μια ταινία σε κάποιο σινεμά της γειτονιάς. Τα βράδια πήγαινα στο VieuxColombier ή στο Studio des Ursulines». (σελ. 116). Ο σκηνοθέτης που σημάδεψε τον Μπουνιουέλ ήταν ο Φριτς Λανγκ: «Ήταν όταν είδα “Τα τρία φώτα”, που αισθάνθηκα χωρίς τη σκιά της παραμικρής αμφιβολίας, ότι ήθελα να κάνω κινηματογράφο……. Κάτι σ’ αυτή την ταινία με άγγιξε βαθιά, φωτίζοντας τη ζωή μου. Συναίσθημα που επιβεβαιώθηκε όταν είδα κι άλλες ταινίες του Φριτς Λανγκ, όπως τους Νιμπελούγκεν και τη Μητρόπολη. Να κάνω κινηματογράφο. Αλλά πως; Ισπανός, περιστασιακός κριτικός, δεν είχα καθόλου αυτό που λέμε γνωριμίες». (σελ. 117). Τα πρώτα του βήματα έγιναν ως βοηθός σκηνοθέτη του Ζαν Επστάιν, συνεργασία που ξεκίνησε με την εγγραφή του Μπουνιουέλ στην ακαδημία του Επστάιν και που έληξε άδοξα όταν ο Μπουνιουέλ σχολίασε επικριτικά τον διάσημο τότε σκηνοθέτη Γκανς, αποκαλώντας τον πομπώδη, και δεν υπάκουσε τις εντολές του Επστάιν να περιμένει τον Γκανς για ένα επιπλέον γύρισμα. Τα τελευταία λόγια του Επστάιν προς τον Μπουνιουέλ ήταν «Προσέχετε. Διαβλέπω σε σας σουρεαλιστικές τάσεις. Απομακρυνθείτε από αυτούς τους ανθρώπους». (σελ. 119).

Ο κύκλος των σουρεαλιστών στο Παρίσι στις αρχές του 1930 βρισκόταν ίσως στη μεγαλύτερη ακμή του. Το 1924 ο Μπρετόν δημοσίευσε το «Μανιφέστο του σουρεαλισμού» θέτοντας τον εξής ορισμό: «Σουρεαλισμός: ουσιαστικό γένος αρσενικού, καθαρός ψυχικός αυτοματισμός μέσω του οποίου επιδιώκει κανείς να εκφράσει προφορικά, γραπτά ή με οποιονδήποτε άλλο τρόπο την πραγματική λειτουργία του νου. Σκέψη που υπαγορεύεται χωρίς κανέναν έλεγχο της λογικής και έξω από κάθε αισθητική ή ηθική ανησυχία». (Αντώνης Διαμαντίδης ΛΕΞΙΚΟ ΤΩΝ –ΙΣΜΩΝ σελ. 291). Μαζί με τον Μπρετόν, ο Μπουνιουέλ, ο Νταλί, ο Αραγκόν, ο Ελυάρ, ο Μαγκρίτ, ο Μαξ Ερνστ, ο Τανγκύ και πολλοί άλλοι αποτελούσαν το σκληρό πυρήνα της σουρεαλιστικής ομάδας, η οποία, πέρα από τις έτσι κι αλλιώς ακατανόητες καλλιτεχνικές ιδέες, προέβαινε και σε απολύτως ακατανόητες κοινωνικές ενέργειες. Δημόσια χαστούκια, ξυλοδαρμοί σε καλλιτεχνικές παρουσιάσεις, γιουχαΐσματα σε παραστάσεις, ολοκληρωτική ασέβεια προς κάθε θεσμό, αφόρητη προκλητικότητα σε κάθε αστική συμπεριφορά, θανάσιμο μίσος απέναντι στη θρησκεία, συλλήψεις από την αστυνομία, ένα διαρκές σκάνδαλο. Η σουρεαλιστική αίσθηση του παραλόγου ως ταυτόσημο της ανθρώπινης συμπεριφοράς που δεν χρειάζεται να ερμηνευτεί, δεν ήταν απλώς μια καλλιτεχνική στάση, αλλά μια ολοκάθαρη πολιτική τοποθέτηση που ανέτρεπε όλες τις καθεστηκυίες αξίες που αναμασούσε ο γαλλικός αστισμός του 1930. Μια πραγματική βόμβα, μια ολοσχερής και βίαιη ανατροπή: «Όπως όλα τα μέλη της ομάδας, αισθανόμουν να με έλκει μια ορισμένη άποψη για την επανάσταση. Οι σουρεαλιστές, που δεν θεωρούσαν τους εαυτούς τους τρομοκράτες, ένοπλους ακτιβιστές, μάχονταν ενάντια σε μια κοινωνία που μισούσαν, χρησιμοποιώντας σαν κύριο όπλο το σκάνδαλο. Ενάντια στις κοινωνικές ανισότητες, την εκμετάλλευση του ανθρώπου από άνθρωπο, την αποκτηνωτική επίδραση της θρησκείας, τον βάρβαρο κι αποικιοκρατικό μιλιταρισμό, το σκάνδαλο τους φαινόταν για πολύ καιρό σαν το παντοδύναμο μέσο, που θα μπορούσε να φέρει στην επιφάνεια τα κρυφά και βδελυρά κίνητρα του συστήματος που έπρεπε να πολεμήσουν. Πολύ γρήγορα, ορισμένοι ανάμεσά τους εγκατέλειψαν αυτή τη μορφή δράσης, για να περάσουν στην καθαρά πολιτική, και βασικά στο μόνο κίνητρο που μας φαινόταν τότε άξιο να ονομάζεται επαναστατικό, στο κομμουνιστικό κίνημα. ….Ωστόσο, ο πραγματικός στόχος του σουρεαλισμού δεν ήταν να δημιουργήσει ένα νέο λογοτεχνικό ή ζωγραφικό ή ακόμα και φιλοσοφικό κίνημα, αλλά να προκαλέσει την έκρηξη της κοινωνίας, να αλλάξει τη ζωή». (σελ. 141). Όσο για τον Νταλί, μετά τις δημόσιες τοποθετήσεις του υπέρ του Φράγκο στην Ισπανία, οι σουρεαλιστές τον πέταξαν έξω κακήν κακώς, πράγμα που δεν φαίνεται να τον απασχόλησε ιδιαίτερα.

Η κινηματογραφική πορεία του Μπουνιουέλ είναι συνυφασμένη με το σουρεαλισμό. Πέρα από τον Ανδαλουσιανό Σκύλο, τη θρυλική πρώτη του ταινία διάρκειας 17 λεπτών που έγραψε μαζί με τον Νταλί και που είναι η απόλυτη κινηματογραφική εκδοχή του σουρεαλισμού, σχεδόν σε όλες του τις ταινίες υπάρχει το ονειρικό, το ανεξήγητο, το συνειρμικό, το ανορθολογικό. Όλα τα αριστουργήματά του (Εξολοθρευτής Άγγελος, το Φάντασμα της Ελευθερίας, Το σκοτεινό Αντικείμενο του Πόθου, Η Κρυφή γοητεία της Μπουρζουαζίας κτλ) εμπεριέχουν το σουρεαλισμό όχι μόνο ως καλλιτεχνική συνειρμική τεχνική, αλλά και ως κοινωνική ιδεολογική τοποθέτηση. Γι’ αυτό και πήγαινε από σκάνδαλο σε σκάνδαλο. (Η δεύτερη ταινία του «Η χρυσή Εποχή» ήταν απαγορευμένη για δεκαετίες). «Αυτός ο τρελός έρωτας για το όνειρο, για την απόλαυση του να ονειρεύομαι, τελείως απαλλαγμένος από οποιαδήποτε ανάγκη για εξήγηση, είναι ένα από τα βαθιά αισθήματα που μ’ έφεραν κοντά στο σουρεαλισμό. Ο Ανδαλουσιανός σκύλος γεννήθηκε από τη συνάντηση ενός ονείρου μου μ’ ένα όνειρο του Νταλί. Αργότερα εισήγαγα όνειρα στις ταινίες μου, προσπαθώντας να αποφύγω τον λογικό κι επεξηγηματικό ρόλο που παίζουν συνήθως». (σελ. 122).

ΛΟΥΙΣ ΜΠΟΥΝΙΟΥΕΛ «Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΠΝΟΗ» εκδόσεις Οδυσσέας Αθήνα 1982

Αντώνης Διαμαντίδης ΛΕΞΙΚΟ ΤΩΝ –ΙΣΜΩΝ εκδόσεις ΓΝΩΣΗ Αθήνα 2003

                                                                         

                                                     Θανάσης Μπαντές  

http://petridis58.blogspot.gr/

Την Πέμπτη με την μορφή του κατεπείγοντος, η ρύθμιση για τους πλειστηριασμούς

Από factorx στις 17/12/2013

Την  Πέμπτη, με τη διαδικασία του κατεπείγοντος, πάει στη Βουλή νομοσχέδιο για τους πλειστηριασμούς και το Σάββατο ψηφίζεται μονομερώς αφού η τρόικα δεν έχει συμφωνήσει πλήρως αλλά και με μια σιωπηρή αποδοχή. Άραγε δεν παραξενεύει το γεγονός ότι οι δανειστές δεν μας απειλούν ότι θα κόψουν τη χρηματοδότηση αν νομοθετήσουμε μονομερώς για ένα τόσο κρίσιμο ζήτημα;

Μην ξεχνάμε ότι η τρόικα είναι αυτή που ζητά επιτακτικά πλήρη απελευθέρωση των πλειστηριασμών, παρά το γεγονός ότι κάτι τέτοιο θα γέμιζε τα χαρτοφυλάκια των τραπεζών με χιλιάδες φθηνά ακίνητα και θα οδηγούσε σε κατάρρευση την κτηματαγορά. Επομένως, δεν το κάνει για το καλό των τραπεζών αλλά για το καλό των… καλών της πελατών, ήτοι μεγάλα αρπακτικά που θέλουν να αγοράσουν τα πάντα κοψοχρονιά.

Και στο κάτω – κάτω, πώς λύνεται το πρόβλημα των κόκκινων δανείων με την απελευθέρωση των πλειστηριασμών; Θα φοβηθούν οι υπόλοιποι και θα πληρώνουν τις δόσεις; Άμα δεν έχει λεφτά, ότι και να σου κάνουν, δε γίνεται τίποτε. Άλλωστε, μόλις 15.000 εκτιμώνται οι επαγγελματίες κακοπληρωτές που ενώ έχουν εισόδημα δεν πληρώνουν τα δάνειά τους. Επομένως, γιατί η κυβέρνηση επιλέγει να πάει σε απελευθέρωση των πλειστηριασμών, έστω και με κάποια κριτήρια;

Οι πληροφορίες λένε ότι θα μπουν εισοδηματικά κριτήρια 20-25 χιλιάδες ευρώ και δεν θα εκπλειστηριάζονται για ένα χρόνο οι κύριες κατοικίες μέχρι 180.000 ευρώ. Επίσης, θα διασφαλίζεται μια ελάχιστη δόση του δανείου. Αυτά για το 2014 διότι από το 2015 θα υπάρξουν ριζικές αλλαγές στο θέμα των κόκκινων δανείων.

Όμως, για άλλη μια φορά η κυβέρνηση αποφασίζει να φέρει στη Βουλή ένα τόσο κρίσιμο θέμα, την ύστατη ώρα. Ούτε που θα προλάβουν να το δουν οι βουλευτές και το νομοσχέδιο πρέπει να ψηφιστεί. Μήνες τώρα το «κοσκίνιζαν» γιατί δε μπορούσαν να το φτιάξουν. Είναι τυχαίο ή είναι σκοπιμότητα.

Στην κυβέρνηση, ωστόσο, δεν έχουν καταλάβει πόση ζημιά έχουν υποστεί με το θέμα των πλειστηριασμών. Διότι δεν είναι μόνο πότε θα δούμε να πετά η τράπεζα κάποιον από το σπίτι του. Το πρόβλημα είναι ότι επικοινωνιακά η κυβέρνηση έχει πάθει μεγάλη ήττα. Όλος ο κόσμος τρέμει στην ιδέα της απελευθέρωσης και από μέσα του λέει:  «Η κυβέρνηση Σαμαρά θα μας πάρει τα σπίτια». Αυτό λέει αλλά που να καταλάβουν οι οσφυοκάμπτες που σκύβουν το κεφάλι από δουλικότητα και δε λένε την αλήθεια στον πρωθυπουργό.

Ας υποθέσουμε ότι εγώ αγόρασα ένα σπίτι στην καλή εποχή της αγοράς. Είχα εισόδημα 35.000 ευρώ, μπορούσα να πληρώνω 800 ευρώ δόση το μήνα, το σπίτι που πήρα είχε αντικειμενική αξία 200.000 ευρώ διότι ήταν 120 τ.μ. σε μια καλή γειτονιά.

Λίγα χρόνια μετά, μου έκαναν περικοπή μισθού 40%, παίρνω δηλαδή λίγο πάνω από 20.000 ευρώ, αλλά η δόση παραμένει 800 ευρώ. Έχω όλη την καλή πρόθεση να πληρώσω αλλά που; Και είμαι και σε καλύτερη κατάσταση από κάποιον που είναι στο… ταμείο ανεργίας.

Τέτοιες περιπτώσεις υπάρχουν χιλιάδες, και σίγουρα είναι πολύ περισσότερες από τους επαγγελματίες μπαταχτσήδες. Αν η κυβέρνηση δεν καταλαβαίνει ότι τους βάζει όλους αυτούς σε κρεματόριο, τότε πολύ σύντομα θα καταλάβει τι έχει χάσει. Ας αφήσει, λοιπόν, τα ημίμετρα, τις ρυθμίσεις που δήθεν προστατεύουν τους καλοπληρωτές και ξεσκεπάζουν τα λαμόγια. Ας αποφασίσει μονομερώς σε πάγωμα όλων των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας για σπίτια αντικειμενικής αξίας 250.000 ευρώ και κάτω μέχρι να περάσει η κρίση, μέχρι να έρθει η ανάπτυξη, να ανοίξουν οι δουλειές, να κυκλοφορήσει χρήμα. Κι ας μπουν πραγματικά εισοδηματικά κριτήρια, όχι 20.000 οικογενειακό εισόδημα, κάτι που σημαίνει ότι θα αποκλειστούν οι περισσότεροι. Τα 15.000 λαμόγια μπορεί να τα βρει εύκολα αν θέλει ο κ. Χατζηδάκης. Έτσι θα προστατέψει τους χιλιάδες ιδιοκτήτες που πράγματι τσακίστηκαν από την κρίση και δεν έχουν να πληρώσουν. Ας μην τρέμουν τώρα ότι θα μείνουν και από σπίτι.

Θέλουν άρση πλειστηριασμών; Ας το κάνουν για τα υπόλοιπα ακίνητα, όχι όμως για το κύριο σπίτι κανενός. Τελεία και παύλα.

This entry was posted in Πρώτη Σελίδα. Bookmark the permalink.

Στα μαυσωλεία της διαπλοκής φυτρώνει μια ΕΛΙΑ

“ Όσες ΕΛΙΕΣ και να φυτέψουν στις ρυπαρές αυλές τους, όσους καρπούς και να πετάξουν τα ΕΛΑΙΟδενδρα, γρήγορα θα ξεραθούν. Ας το καταλάβουν τα κουρασμένα παλικάρια των μαυσωλείων της διαπλοκής, όχι για κανέναν άλλο λόγο, αλλά για να μην κουράζονται άδικα.  ”

Του Δημήτρη Μπεκιάρη

Πέμπτη, 12 Δεκεμβρίου 2013 13:30

«Συγκινητικές» υπήρξαν οι προσπάθειες που κατέβαλε τις τελευταίες εβδομάδες η διαπλοκή ώστε να προβάλει την αναγκαιότητα διάσωσης της Κεντροαριστεράς ή του «Πολιτικού Κέντρου» το οποίο συμπιέζεται ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και στη Νέα Δημοκρατία, μία Νέα Δημοκρατία, η οποία και αυτή σύντομα θα έχει την τύχη του ΠΑΣΟΚ. 

Ακριβώς επειδή και η ακροδεξιά Νέα Δημοκρατία του Αντώνη Σαμαρά έσπειρε ανέμους και θα θερίσει θύελλες, και επειδή οι ευρωεκλογές (στη χειρότερη περίπτωση, διότι μπορεί ο μνημονιακός καρβουνιάρης να μην φτάσει μέχρι εκεί) αποτελούν τον τερματικό σταθμό της καταστροφικής συγκυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου, το ντόπιο κατεστημένο χρεοκοπημένο, ξεπεσμένο στη συνείδηση του ελληνικού λαού και κατατρομοκρατημένο ενώπιον της προοπτικής της ολοκλήρωσης του κύκλου του, μεθοδεύει την τελευταία απόπειρα να διασωθεί, αλλά και να διασώσει τον πολιτικό του βραχίονα, ο οποίος με μικρή εκπροσώπηση παρουσιάζει τις τελευταίες του αναλαμπές πριν τον πολιτικό θάνατο στα έδρανα του ναού της αστικοκοινοβουλευτικής δημοκρατίας.

Η επιχείρηση λοιπόν «βρυκολάκιασμα του συστήματος Σημίτη» ή «Ανάσταση της Κεντροαριστεράς» ή «φύτρωμα της ΕΛΙΑΣ» ή «επιβολή στα πράγματα της ελληνικής εκδοχής της Σοσιαλδημοκρατίας» βρίσκεται σε εξέλιξη. 

Η ΕΛΙΑ, το νέο φιλόδοξο project του κατεστημένου φυτρώνει στις αυλές των Μαυσωλείων της Διαπλοκής και όπως διαπιστώνουν τα ΜΜΕ των δομημένων συμφερόντων «βγάζει καρπούς». 

Μέρες τώρα τα ΝΕΑ, το ΒΗΜΑ, το ΕΘΝΟΣ και η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ επιδόθηκαν σε ένα άνευ προηγουμένου προμοτάρισμα ενός περίπου περιθωριακού (αν κρίνει κανείς από τη δυναμική του) πολιτικού χώρου. Περιθωριακού μεν, επικίνδυνου δε, αν κρίνει κανείς από τα αποτελέσματα της πολιτικής που άσκησε το «σύστημα Σημίτη» την περίοδο 1996-2004, με τη διαφορά ότι τότε, σε συνθήκες απόλυτης κλιμάκωσης του δικομματισμού και πόλωσης, ένα μαζικό κίνημα, όπως ήταν το ΠΑΣΟΚ εκείνη την εποχή, σύρθηκε πίσω από τους οραματιστές της πρόσδεσης της Ελλάδας στο άρμα του Βερολίνου, πίσω από τον διαβόητο «Κύκλο της Φρανκφούρτης», ο οποίος άφησε τις πύλες ανοικτές προκειμένου να ολοκληρωθεί ανεμπόδιστα η ολοκληρωτική εφόρμηση του γερμανικού παράγοντα στην χώρα μας. 

Πριν τα λεγόμενα «θεσμικα» ΜΜΕ προμοτάρουν την εκδήλωση στο Ακροπόλ, που παρά την συστημική και συστηματική προπαγάνδα προσέλκυσε κάτι παραπάνω από 700 «ελαιοπαραγωγούς», το γενικό σύνθημα έδωσε ο Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη:  Την Κυριακή 1 του Δεκέμβρη 2013, η ναυαρχίδα του ΔΟΛ, η εφημερίδα «ΤΟ ΒΗΜΑ», δημοσιοποίησε μία δημοσκόπηση της Kapa Research, χρησιμοποιώντας ως τίτλο στο πρωτοσέλιδο «χτύπημα» τον εξής: «Ένα κόμμα της Κεντροαριστεράς αλλάζει το τοπίο». Στις εσωτερικές σελίδες κατέληγε στο αναντίστοιχο, σε σχέση με την πραγματικότητα, συμπέρασμα ότι ένας στους δύο θέλει «ενιαίο κόμμα της Κεντροαριστεράς».   Στην ίδια έκδοση της εφημερίδας ο Αντώνης Καρακούσης, αφού ανέπτυξε με τον δικό του τρόπο την γελοία και ανιστόρητη θεωρία των δύο άκρων, σημείωσε «… η σύγκλιση της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ προς το κέντρο δεν πείθει, λόγω ιστορικών βαρών και ιδεολογικών αγκυλώσεων, με αποτέλεσμα μια σημαντική μερίδα του πληθυσμού να μην εκπροσωπείται και έτσι η νέα ισορροπία να μη βρίσκεται ή καλύτερα να είναι ασταθής και διαρκώς μεταβαλλόμενη. Με άλλα λόγια χωρίς νέο πυλώνα στο κέντρο του τόξου σταθεροποίηση δεν θα επέλθει στην ελληνική πολιτική και οι κίνδυνοι αντί να περιορίζονται θα πολλαπλασιάζονται». Στο ίδιο φύλλο ο τελευταίος οπαδός του Ευάγγελου Βενιζέλου σε αυτή τη χώρα, ο Γιάννης Πρετεντέρης, γράφει μεταξύ άλλων παραληρηματικών εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ: «Η ανατροπή της κυβέρνησης γίνεται ένας υστερικός αυτοσκοπός στο όνομα μιας ΄κοινωνικής πόλωσης την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ αναλαμβάνει να οργανώσει σε πολιτικό επίπεδο. Και για αυτό βάζει κυρίως στο στόχαστρο όχι τη ΝΔ, αλλά τον ενδιάμεσο χώρο, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ, Βενιζέλο και Κουβέλη, καθώς και τα μέσα ενημέρωσης που εκφράζουν τον ευρύτερο χώρο της Κεντροαριστεράς. Αν ο ενδιάμεσος χώρος δεν εξοντωθεί, τότε το σχήμα της πόλωσης δεν μπορεί να λειτουργήσει. Πρόκειται για σαφή επιλογή και είναι αφελείς όσοι νομίζουν σήμερα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αναζητεί συμμαχίες».

Άραγε οι αρθρογράφοι του ΒΗΜΑΤΟΣ άγχονται για το μέλλον της Κεντροαριστεράς στην Ελλάδα; Μάλλον όχι. Εξάλλου είναι οι ίδιοι που πολλές φορές στο παρελθόν, κατόπιν άνωθεν εντολών, από τα ιερατεία και τα ανώτερα διευθυντήρια της διαπλοκής, είχαν υπονομεύσει τον Γιώργο Παπανδρέου (ανεξάρτητα από τις εγκληματικές αποφάσεις που έλαβε για τη χώρα, εκείνος άραγε δεν ήταν αρχηγός κεντροαριστερού κόμματος), είτε επρόκειτο για την μάχη της ηγεσίας στο ΠΑΣΟΚ το 2007 όταν είχαν στηρίξει με πάθος την υποψηφιότητα Βενιζέλου, είτε επρόκειτο για την εκλογική μάχη του 2009, όταν τα μαυσωλεία της διαπλοκής «έσκουζαν» για την ανάγκη σχηματισμού  κυβερνήσεων συνεργασίας και για αδυναμία αυτοδυναμίας του ΠΑΣΟΚ εκείνη την περίοδο. Τόσο μεγάλο ήταν το ενδιαφέρον του Δημοσιογραφικού Οργανισμού Λαμπράκη και των υπόλοιπων εκδοτικών και μιντιακών συγκροτημάτων για την Κεντροαριστερά, ώστε εξαιτίας της μη χορήγησης ενός δανείου υπέδειξαν την ανατροπή Παπανδρέου το 2011 για να προκρίνουν την λύση Παπαδήμου, για την οποία όμως είχε «παίξει τα ρέστα της» κυρίως η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ και τα πιο αντιδραστικά και ξενόδουλα τμήματα του πολιτικού κόσμου. Τόσο μεγάλο υπήρξε το άγχος για την Κεντροαριστερά, ώστε τα άλλοτε έντυπα «θεσμικά» ΜΜΕ, μετατράπηκαν σταδιακά σε φυλλάδες υποστήριξης της ακροδεξιάς Νέας Δημοκρατίας του Αντώνη Σαμαρά, αναπαράγοντας πληροφορίες και αναπτύσσοντας την «στρατηγική του τρόμου» που τους υπέδειξαν οι επικοινωνιολόγοι από τα υπόγεια της λεωφόρου Συγγρού πριν από τις εκλογές του 2012. 

Το έχουμε ξαναγράψει: Το μοναδικό άγχος της χρεοκοπημένης διαπλοκής δεν είναι άλλο από την διάσωση της μνημονιακής διακυβέρνησης, η οποία καταστρέφει τον τόπο και εξαθλιώνει τον λαό. Χωρίς το «κεντρώο» έκτρωμα, η ακροδεξιά του Αντώνη Σαμαρά δεν μπορεί να κυβερνήσει (αν και στην πραγματικότητα στις επόμενες εκλογές ούτε η σύμπραξη ΝΔ-ΠΑΣΟΚ αρκεί). Χωρίς την ενιαία Κεντροαριστερά, το ΠΑΣΟΚ δεν βγάζει έδρα στην ευρωβουλή και είναι απίθανο να έχει εκπροσώπηση στο επόμενο ελληνικό κοινοβούλιο. Γνωρίζει το κατεστημένο, ότι στην επόμενη βουλή, το μνημονιακό μπλοκ θα εκπροσωπείται μόνο από την ακροδεξιά δράκα, που σήμερα κατοικοεδρεύει στο Μέγαρο Μαξίμου και κυβερνά τη χώρα. Έτσι οι «βαρόνοι» της διαπλοκής προσπαθούν να φυτέψουν στα πολιτικά πράγματα του τόπου την ΕΛΙΑ, για να μην αναγκαστούν συν τοις άλλοις να έχουν ως αποκλειστικούς συνομιλητές μία χούφτα ακροδεξιών. 

Λοιπόν, για να τελειώνουμε. 

Όσες ΕΛΙΕΣ και να φυτέψουν στις ρυπαρές αυλές τους, όσους καρπούς και να πετάξουν τα ΕΛΑΙΟδενδρα, γρήγορα θα ξεραθούν. Ας το καταλάβουν τα κουρασμένα παλικάρια των μαυσωλείων της διαπλοκής, όχι για κανέναν άλλο λόγο, αλλά για να μην κουράζονται άδικα. 

Οι καραμανλικοί «αδειάζουν» τον Αντώνη Σαμαρά με κατάθεση ερώτησης για το πετρέλαιο θέρμανσης

Οι καραμανλικοί «αδειάζουν» τον Αντώνη Σαμαρά με κατάθεση ερώτησης για το πετρέλαιο θέρμανσης

“ Δύσκολες ώρες φαίνεται να περνά ο πρωθυπουργός, Αντώνης Σαμαράς, καθώς οι λεγόμενοι καραμανλικοί βουλευτές, τον «άδειασαν», λίγες μόνο ώρες μετά την ομιλία του στην Π.Ε. της ΝΔ.  ”

Σάββατο, 12 Οκτωβρίου 2013 15:22

Δύσκολες ώρες φαίνεται να περνά ο πρωθυπουργός, Αντώνης Σαμαράς, καθώς οι λεγόμενοι καραμανλικοί βουλευτές, τον «άδειασαν», λίγες μόνο ώρες μετά την ομιλία του στην Π.Ε. της ΝΔ.

Πιο συγκεριμένα, 53 βουλευτές της ΝΔ, κατέθεσαν ερώτηση σχετικά με το πετρέλαιο θέρμανσης, με τον Γ. Βλάχο να υπογράφει πρώτος. Αυτή η κίνηση, κρίνεται ως ιδιαίτερα συμβολικού χαρακτήρα, καθώς σημασία έχει και η στιγμή της υποβολής της συγκεριμένης ερώτησης.

Στο ίδιο μήκος κύματος και ο πρόεδρος του κόμματος «ΝΕΑ ΜΕΡΑ», Χρήστος Ζώης, ο οποίος χαρακτήρισε ως «ιδιοτελή» την αναφορά του Αντώνη Σαμαρά στην ιδρυτική διακήρυξη του Κωνσταντίνου Καραμανλή.

Ο Χρήστος Ζώης, προχωρώντας ένα βήμα παραπέρα, δήλωσε ότι «Ο κ. πρωθυπουργός μετέτρεψε τη ΝΔ σε ένα συνονθύλευμα που δικαιώνει, δυστυχώς, τις εγκληματικές πολιτικές που οδήγησαν στα Μνημόνια και ξεπλένει, από κοινού με τους κυρίους Στουρνάρα και Βενιζέλο, τις αμαρτίες του Γιώργου Παπανδρέου».

Με τη μορφή του κατεπείγοντος θα κατατεθεί την Πέμπτη στο Κοινοβούλιο η ρύθμιση για τους πλειστηριασμούς. (ας διαβάσουν οι καραμανλικοι βουλευτές για να μην ξεχνιόμαστε)

19:40 15/1/2013 - Πηγή:Olympia

Καραμανλικοί: Φτάνει πια με τα απόβλητα του Σημίτη!

Στελέχη κατηγορούν τον υπουργό Οικονομικών ότι έχει ξεφύγει από το όριο του θεσμικού ρόλου του, εκθέτει εκείνους που τον επέλεξαν και επιχειρεί να αγιοποιήσει λανθασμένους χειρισμούς του κ. Κώστα Σημίτη

Του Χ.Κ. Λαζαρόπουλου

Εσωκομματικές περιπέτειες προκαλεί στον πρωθυπουργό κ. ΑντώνηΣαμαρά η άκαιρη και όψιμη επίθεση στα πεπραγμένα της κυβέρνησης του κ. Κώστα Καραμανλή από τον υπουργό Οικονομικών κ. ΓιάννηΣτουρνάρα στη ΝΕΤ.

Πέρα

από το γεγονός ότι ο κ.Γιάννης Στουρνάραςέδωσε συνέντευξη στη δημόσια τηλεόραση σαν «κυβερνητικός εταίρος» του πρωθυπουργού μάλλον καταλήφθηκε από επιλεκτική μνήμη. Επέκρινε δριμύτατα τον πρώην πρωθυπουργό κ. Κώστα Καραμανλή και τους συνεργάτες του για τους χειρισμούς που έκαναν στη διετία από το 2007 ως το 2009, ενώ απέφυγε να θίξει τα κακώς κείμενα από τις περιόδους που κυβέρνησαν τόσο ο κ. Κώστας Σημίτης, όσο και ο κ. Γιώργος Παπανδρέου.

Το γεγονός αυτό προκάλεσε έντονες αντιδράσεις στελεχών και παραγόντων της «Νέας Δημοκρατίας», οι οποίοι αντέδρασαν έντονα προς το κόμμα. Πολλοί μάλιστα επεχείρησαν να επικοινωνήσουν και με τον γραμματέα της Ν.Δ. κ. Μανώλη Κεφαλογιάννη προκειμένου να μεταφέρουν τη δυσφορία που προκάλεσαν οι αναφορές του κ.Στουρνάρα εναντίον της κυβέρνησης Καραμανλή.

Το κυριότερο είναι ότι με τη συνέντευξη του υπουργού Οικονομικών προέκυψαν αντιδράσεις παραδοσιακών στελεχών της Ν.Δ. «Ο κ.Στουρνάρας και ο κάθε κύριος Στουρνάρας δεν μπορεί να εκφράζεται με τέτοιο ύφος και να λοιδορεί την ηγεσία ενός κόμματος, της Νέας Δημοκρατίας που διαθέτει την ισχυρότερη κοινοβουλευτική πλειοψηφία, την ώρα που ο πρωθυπουργός τού εμπιστεύθηκε το θώκο του πρώτου τη τάξει υπουργού», σχολίαζαν.

Πολλοί από τους αποκαλούμενους «καραμανλικούς» βουλευτές (οι οποίοι είναι περισσότεροι απ’ όσους υπολογίζουν οι συνεργάτες του κ. Σαμαρά) ζήτησαν να παρέμβει ή να απαντήσει ο πρώην πρωθυπουργός. Σύμφωνα με αξιόπιστες πηγές, ωστόσο, ο κ. Κώστας Καραμανλής δεν προτίθεται και δεν διατίθεται να γίνει συνομιλητής οποιουδήποτε εξωκοινοβουλευτικού τεχνοκράτη που δεν έχει πολιτικό ρόλο και εκτόπισμα.

Αντιδράσεις Παυλόπουλου, Αντώναρου, Στυλιανίδη

 Όμως κι αυτή η αντίδραση του πρώην πρωθυπουργού δεν ικανοποιεί το «καραμανλικό μπλοκ», το οποίο φαίνεται πως δεν θα χαριστεί σε όσους δικαιολογούν την αντιλαϊκή πολιτική τους με φανταστικά επιχειρήματα ή δεν αντιλαμβάνονται τις πιέσεις και το θυμό από τον χειμαζόμενο λαό.

Με μικρή χρονική διαφορά αντέδρασαν για τους ισχυρισμούς του κ.Στουρνάρα τόσο ο κ. Προκόπης Παυλόπουλος, όσο και ο κ. Ευάγγελος Αντώναρος.

Αμφότεροι θεωρούνται εκφραστές του καραμανλικού ρεύματος στη Νέα Δημοκρατία και παρότι δεν διαθέτουν το καλύτερο συντονισμό μεταξύ τους, αντέδρασαν εύστοχα και έγκαιρα. Πάλι από τη συχνότητα της δημόσιας τηλεόρασης ο κ. Παυλόπουλος κατηγόρησε τον κ.Στουρνάρα για «καμηλισμό και στρουθοκαμηλισμό», καθώς και για «τεχνοκρατική έπαρση».

Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος των κυβερνήσεων Καραμανλή ακολούθησε πιο σύγχρονους και πιο άμεσους τρόπους αντίδρασης. Ο κ. Ευάγγελος Αντώναρος έκανε τις εξής απλές κινήσεις:

Κοινοποίησε το σχετικό ρεπορτάζ του “Newsbomb.gr” σε όσους τον ακολουθούν στο Twitter.Σχολίασε: «κάποιοι προσπαθούν να πείσουν ότι η περίοδος Σημίτη ήταν χρυσή εποχή κι έχουν θέση στο σημερινό σχήμα. Σαν δεν ντρέπονται». Προειδοποίησε σε ενδοκυβερνητικό και εσωκομματικό επίπεδο: «Σε λίγο, οι ίδιοι τεχνοκράτες με τη ρηχή αλαζονεία θα βγάλουν λάδι μέχρι Παπανδρέου και Παπακωνσταντίνου».

Δεν μπορεί να θεωρηθεί τυχαία ούτε η κριτική που άσκησε ο υπουργός Εσωτερικών κ. Ευριπίδης Στυλιανίδης στον υπουργό Οικονομικών για την απόσυρση της διάταξης με την οποία φορολογούνται οι κάτοχοι σκαφών αναψυχής. Ο κ. Στυλιανίδης είναι ένα ακόμα στέλεχος της Ν.Δ. που βρίσκεται πολύ κοντά στον πρώην πρόεδρο και πρωθυπουργό.

Η καταγγελία Μαγκούφη για τους «Σημιτικούς»

Οι ενέργειες αυτές αποτελούν σαφή ένδειξη αντίδρασης (και προειδοποίησης) προς τον κ. Στουρνάρα. Αξιόπιστες πηγές σχολίαζε ότι αν οι «καραμανλικοί» επιχειρήσουν να κάνουν «εσωκομματική αντιπολίτευση» στον κ. Σαμαρά οι αγκυλώσεις και τα προβλήματα τηςΔΗΜΑΡ θα αποτελούν μια απλή λεπτομέρεια.

Ήδη, ορισμένοι στη Συγγρού σχολιάζουν την πορεία του κ. Στουρνάραστην «Εμπορική Τράπεζα» και τι γνωρίζει για τις καταγγελίες που έκανε ο πρώην βουλευτής του ΠΑΣΟΚ κ. Χρήστος Μαγκούφης για τους συνεργάτες του κ. Κώστα Σημίτη που έβγαλαν στο εξωτερικό 65 δισ. ευρώ από το σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου. Δεν είναι τυχαίες και οι αιτιάσεις του κ. Παυλόπουλου περί της “Goldman Sachs”.

«Ο κ. Στουρνάρας θα πρέπει να κοιτάξει τις ευθύνες που έχει ο ίδιος και οι πρωθυπουργοί και υπουργοί που υπηρέτησε. Και την εποχή που ήταν σύμβουλος του κ. Παπαντωνίου και την εποχή που μαζί με τον κ. Σημίτη έπαιζαν την Ελλάδα στην ΟΝΕ, όπως την έβαλαν, με αυτή την ισοτιμία, με αυτά τα στοιχεία και με τις αλχημείες της Goldman Sachs», επισήμανε ο υπουργός των κυβερνήσεων Καραμανλή. Αυτό θα πρέπει να προβληματίσει κάποιους, ακόμα και μέσα στη Νέα Δημοκρατία, που δεν αντιδρούν στις ενέργειες του υπουργού Οικονομικών.

Τι έκανε η “Goldman Sachs” μόλις βγήκε ο Καραμανλής

Πολιτικός παρατηρητής σχολίασε ότι ίσως θα πρέπει να δούμε ποιοι ήταν οι χειρισμοί στην οικονομία έως το 2005, αφ’ ότου ανέλαβε ο κ. Καραμανλής στην διακυβέρνηση της χώρας. «Υπάρχουν αναπάντητα ερωτήματα από εκείνη την εποχή όπως γιατί πώλησε η “Goldman Sachs” τις υποχρεώσεις της Ελλάδος απέναντί της στην «Εθνική Τράπεζα», λίγο πριν κορυφωθεί η παγκόσμια κρίση και καταρρεύσει η “Lehman Brothers”. Όπως θα πρέπει να εστιάσουμε την προσοχή μας τι έγινε με την εταιρεία “Titlos plc” που ιδρύθηκε από την «Εθνική» και ποιες τιμές έδινε σε swaps το 2008», επισημαίνει και σχολιάζει ότι θα πρέπει να θυμάται καλά την υπόθεση και ο πρώην υπουργός τουΠΑΣΟΚ κ. Γιάννος Παπαντωνίου.

Μιλώντας για χειρισμούς πάντως, καλό θα ήταν να θυμηθούμε τι έκαναν κυβερνήσεις με τις οποίες συνεργάσθηκε ο κ. Στουρνάρας σχετικώς με τους όρους εισδοχής στην Οικονομική & Νομισματική Ένωση, την υπόθεση της “Siemens”, τα υποβρύχια, το C4I, τις υπερκοστολογήσεις σε δημόσια και ολυμπιακά έργα, τη σύμβαση της “Hochtief” και ούτω καθεξής. Όχι διότι λίγο θέλουμε να πιστέψουμε και το περίφημο τσιτάτο που εκτόξευσε ότι ο ιστορικός του μέλλοντος θα «ανταμείψει» τον κ.Λουκά Παπαδήμο.

Μήπως τελικά ο κ. Σαμαράς ασκεί τα καθήκοντά του υπό την υψηλή εποπτεία του κ. Κώστα Σημίτη και δεν το έχουμε πάρει χαμπάρι;

newsbomb.gr