Ηλεία: Εκτός ελέγχου η κατάσταση με τα σκουπίδια στον Πύργο

http://www.patrisnews.com/video-gallery/deltio-eidiseon/ileia-ektos-eleghoy-i-katastasi-me-ta-skoypidia-ston-pyrgo

Ιερά Μητρόπολις Πειραιώς - Το "πείραμα της Ολλανδίας" και τα "πειράματα" των Χριστιανομάχων

Ιερά Μητρόπολις Πειραιώς - Το "πείραμα της Ολλανδίας" και τα "πειράματα" των Χριστιανομάχων

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ 

Εν Πειραιεί τη 11^η Ιανουαρίου 2016

ΤΟ «ΠΕΙΡΑΜΑ ΤΗΣ ΟΛΛΑΝΔΙΑΣ» ΚΑΙ ΤΑ «ΠΕΙΡΑΜΑΤΑ» ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΜΑΧΩΝ!

(Μια σύντομη αναφορά για τη θέση της γυναίκας στην προχριστιανική εποχή, στον Χριστιανισμό και στο Ισλάμ)

Έχουμε γράψει επανειλημμένα για την πλήρη χρεωκοπία του Αθεϊσμού και του Διαλεκτικού Υλισμού, ο οποίος θέλει να παρουσιάζεται με το προσωπείο του ρεαλισμού και της επιστημονικής εγκυρότητας. Πρόκειται για μια χρεωκοπία η οποία έγινε ιδιαίτερα αισθητή μετά την κατάρρευση των μαρξιστικών καθεστώτων των χωρών της ανατολικής Ευρώπης στα τέλη του 20^ου αιώνος, του απαταιώνος. Η μονολιθικότητα, ο δογματισμός του, η επιμονή για την επικράτηση των ιδεοληψιών του και προπάντων η μανία με την οποία επιτίθεται κατά της χριστιανικής πίστης, αποτελούν τα κύρια χαρακτηριστικά του γνωρίσματα. Όλα μπορεί να τα ανεχθεί, να τα «ερμηνεύσει», σύμφωνα με τα δόγματά του, ακόμα και να συνταχθεί με τις πλέον απίθανες θρησκευτικές πίστεις, (όπως λ.χ. το εξωφρενικό σύγχρονο φαινόμενο, να συντάσσεται ο Αθεϊσμός με τον Νεοπαγανισμό), εκτός από την πίστη στον αληθινό Θεό!Συνήθης τακτική του, να επικαλείται κάποια χωρία της αγίας Γραφής, τα οποία φαίνονται με μια πρώτη ματιά στην εποχή μας σκανδαλώδη και αναχρονιστικά, να τα απομονώνει από την ιστορική τους συνάφεια και να τα παρερμηνεύει, με σκοπό  να χλευάσει και να κλονίσει την πίστη των αφελών. Μια άλλη δόλια μεθόδευσή του είναι επίσης να προβάλλει κάποιες επιφανειακές ομοιότητες της Ορθοδοξίας με τις θρησκείες του κόσμου, προκειμένου να καταλήξει σε κάποια αυθαίρετα συμπεράσματα, ότι δήθεν όλες οι θρησκείες, (μαζί και η Ορθοδοξία), περίπου, διδάσκουν τα ίδια πράγματα, τα οποία ο σύγχρονος πολιτισμένος άνθρωπος οφείλει να απορρίψει και να περιφρονήσει, διότι αυτά ανήκουν σ’ ένα σκοταδιστικό παρελθόν.

    Σε μια τέτοια προσπάθεια φαίνεται ότι επιδόθηκε ο κατά τα άλλα συμπαθέστατος κ. Παντελής Μπουκάλας με πρόσφατο άρθρο του στην εφημερίδα «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ», (13-12-2015), με τίτλο: «Η ΒΙΒΛΟΣ, ΤΟ ΚΟΡΑΝΙ ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΙΡΑΜΑ ΤΗΣ ΟΛΛΑΝΔΙΑΣ». Ο αρθρογράφος, προφανώς αθεϊστικών και αντιχριστιανικών πεποιθήσεων, πήρε αφορμή από μια κακόγουστη φάρσα, η οποία έγινε στην Ολλανδία, για να «ξεσπαθώσει» και να «ξεσκεπάσει» τον δήθεν μισογυνισμό του Χριστιανισμού, τον οποίο ταυτίζει με εκείνον του Ισλάμ! Σύμφωνα με τον αρθρογράφο: «Δύο Ολλανδοί κωμικοί, που ορισμένοι ίσως και να τους χαρακτήριζαν δαιμόνιους, σατανικούς ή διαβολικούς, για να αποδείξουν διά της σατιρικής τους εκπομπής “Dit is Normal” πόσο βαθιά, σχεδόν γονιδιακά προκατειλημμένοι είναι οι Ολλανδοί απέναντι στο Ισλάμ, έκαναν κάτι απλό: Έντυσαν μια Βίβλο με το εξώφυλλο του Κορανίου, βγήκαν στους δρόμους και σταματώντας τυχαίους περαστικούς, τους διάβαζαν χωρία από την Καινή Διαθήκη (από την προς Τιμόθεον επιστολή του Παύλου συγκεκριμένα) και από την Παλαιά (από το Δευτερονόμιον και το Λευιτικόν). Τρόμαζαν οι περισσότεροι ακούγοντάς τα και αυτόματα, αλλά και με σιγουριά, έλεγαν ότι τίποτε καλύτερο δεν μπορεί να περιμένει κανείς από το Κοράνι. Γιατί ήταν απολύτως βέβαιοι ότι τα χωρία:(“Δεν θα επιτρέψω σε μια γυναίκα να διδάξει”, λ.χ., ή “Αν δύο άντρες κοιμούνται μεταξύ τους θα πρέπει να θανατωθούν”) προέρχονταν από το βιβλίο που λατρεύουν σαν θεόπνευστο οι μουσουλμάνοι. Και όταν οι κωμικοί, που κάθε άλλο παρά πλάκα έκαναν καθώς φαίνεται, ενημέρωναν τους διαβάτες πως όσα τους διάβασαν δεν ήταν κομμάτια τού “αυτονόητα” και “αυταπόδεικτα” επιθετικού και πολεμόχαρου Κορανίου αλλά της “αυτονόητα” και “αυταπόδεικτα” ειρηνικής και φιλάνθρωπης Βίβλου, έπεφταν από τα σύννεφα, δεδομένου ότι το φαινόμενο της απ’ ουρανόθεν πτώσεως εξ εκπλήξεως (το ‘απ’ ουρανόθεν’ το δανείζομαι από τον Όμηρο) δεν παρατηρείται μονάχα στα δικά μας μέρη».  

  Ο υπότιτλος του άρθρου: «Η γυναίκα στη σύναξη πρέπει να ακούει και να μαθαίνει σιωπηλή και σε υποταγή. Δεν επιτρέπω σε γυναίκα να διδάσκει στην εκκλησία ούτε να κάνει τον αφέντη στον άντρα, αλλά να μένει σιωπηλή», που είναι μια περικοπή, (σε μετάφραση), από την Α΄ προς Τιμόθεον επιστολή, (2,11-12), του αποστόλου Παύλου, μας δίδει την κεντρική προσπάθεια του αρθρογράφου να αποδείξει ότι ο Χριστιανισμός καταργεί την ισοτιμία ανδρός και γυναικός και τοποθετεί την γυναίκα απέναντι στον άνδρα σε θέση δουλικής υποταγής.

 Παίρνοντας αφορμή από τα παραπάνω θα παραθέσουμε στους αγαπητούς αναγνώστες πολύ συνοπτικά και σε γενικές γραμμές, ποια ήταν η θέση της γυναίκας στην προχριστιανική εποχή, σε ποιο ύψος περιωπής την ανύψωσε ο Χριστός με την διδασκαλία του και εν κατακλείδι ποια είναι η θέση της μέχρι σήμερα στο Ισλάμ με βάση το Κοράνιο. 

Η θέση της γυναίκας στην προχριστιανική εποχή

  Σχετικά με το θέμα αυτό παραθέτουμε ένα μικρό απόσπασμα από ένα σημαντικό σύγγραμμα, («Η Εκκλησία των Μαρτύρων», εκδ. «Η Ζωή», Αθήναι 1960, σελ.115-116), που αποδίδει άριστα τη θέση της γυναίκας στον προχριστιανικό κόσμο: «Η γυναίκα την εποχήν που ενεφανίσθη ο Χριστιανισμός ήτο το θύμα από κοινωνικής και ηθικής απόψεως. Υπανδρεύετο νέα διά να μεταπέση από την απόλυτον κυριαρχίαν του πατέρα, (patria potestis), εις την αυθεντίαν του συζύγου. Ελάχιστα δικαιώματα της έδιδε το ρωμαϊκόν δίκαιον. Εις την ουσίαν ήτο σκλάβα του ανδρός. Κατά τα χρόνια της εμφανίσεως του Χριστιανισμού είχεν αρχίσει εις την ρωμαϊκήν κοινωνίαν κάποια χειραφέτησις της γυναικός. Τι το όφελος όμως, η χειραφέτησις αυτή ήταν συνδυασμένη με τους χαλαρούς ηθικούς νόμους. Έτσι η γυναίκα μετέπιπτεν από της Σκύλλας εις την Χάρυβδιν. Έπαυεν ίσως εις ένα βαθμόν να είναι δούλη ενός κακού κοινωνικού συστήματος, έμμενεν όμως σκλάβα του αχαλίνωτου πάθους του ανδρός. Και εάν αυτή ήταν η θέσις της ελευθέρας, της συζύγου, αναλογίζεται κανείς εις ποίον βάθος καταπτώσεως και κακομεταχειρίσεως ευρίσκοντο αι χιλιάδες εκείναι των δυστυχισμένων πλασμάτων που ήσαν δούλαι. Εάν εις τον άρρενα δούλον ήταν φρικτή και κάτω από το κτήνος η θέσις του, πόσον χειροτέρα θα ήταν τη δούλης γυναικός; Εάν εις τον γυναικωνίτην της οικογένειας ήταν σκλάβα η σύζυγος, εις πόσον μεγαλυτέραν και ποικιλωτέραν βαναυσότητα θα υπέκειτο το αγορασμένο εκείνο ον, που ονομάζετο ‘πράγμα’…»; Οι αρχαίοι φιλόσοφοι, οι διδάσκαλοι και καθοδηγητές των αρχαίων, με προεξάρχοντα τον κορυφαίο Αριστοτέλη, είχαν αποφανθεί και θεσμοθετήσει την ασύγκριτη κατωτερότητα της γυναικείας φύσεως, σε σχέση με τη φύση του ανδρός: «έτι δε το άρρεν προς το θήλυ φύσει το μεν κρείττον το δε χείρρον. Τον μεν άρχον το δε αρχόμενον» (Αριστοτέλους, Πολιτικά, Α΄,1254b,12-14)!  Ο Ησίοδος έγραψε πως η γυναίκα είναι «γόνος ολέθριος» (Θεογ. στ. 590). Ο Θαλής ευχαριστούσε την Τύχη, που δεν γεννήθηκε γυναίκα (Διογ. Λαερτ.Ι.33). Ο Δημόκριτος υποστήριζε πως «η πιο μεγάλη προσβολή για τον άντρα είναι να κυβερνάται από γυναίκα» (Απ. 111) και πως «είναι φρικτό να μιλάει η γυναίκα» (Απ.110). Ο Δημοσθένης έβλεπε μόνο χρηστική αξία στις γυναίκες: «διαθέτουμε πόρνες για την απόλαυσή μας, παλλακίδες για να μας παρέχουν καθημερινή φροντίδα και συζύγους για να μας παρέχουν νόμιμα τέκνα και για να αποτελούν τους πιστούς φύλακες του οίκου μας» (Δημοσθένης, «Κατά Νέαιρας», 122)! Αν αυτά πρέσβευαν για τη γυναίκα οι μορφωμένοι φιλόσοφοι, ας σκεφτούμε πως συμπεριφέρονταν οι αμαθείς μάζες των αντρικών πληθυσμών στις τραγικές αυτές υπάρξεις!

Η θέση της γυναίκας στην Καινή Διαθήκη

   Από την θέση της εσχάτης αυτής καταπτώσεως, παρέλαβε την γυναίκα ο Χριστός και την ανύψωσε στη θέση που της αρμόζει στην νέα εποχή της Καινής Διαθήκης. Τα καινοδιαθηκικά κείμενα μας δίδουν την εικόνα της καταξιωμένης γυναικός, ως εικόνος του Θεού, σε σχέση ισοτιμίας με τον άνδρα. Η καταξίωση της γυναίκας στο πρόσωπο της Θεοτόκου, η οποία αναδείχθηκε η «τιμιωτέρα των Χερουβίμ και ενδοξοτέρα ασυγκρίτως των Σεραφείμ», ως μητέρα του Κυρίου μας, φθάνει σε τέτοιο ύψος, ώστε να ξεπερνά ακόμη και την φύση, όχι μόνον του ανδρός, αλλά και των αγγέλων. Στα πλαίσια της επί του όρους ομιλίας του Κυρίου γίνεται λόγος για την γυναίκα στην συνάφεια του λόγου περί διαζυγίου, (Ματθ.5,31-32 και 19,2-12). Ο Χριστός με την νέα του νομοθεσία έρχεται να προστατεύσει την αξιοπρέπεια της γυναίκας από την αυθαιρεσία του ανδρός, ανυψώνοντας έτσι την κοινωνική της θέση. Αργότερα ο απόστολος Παύλος θα κάνει ένα βήμα πιο πέρα με όσα γράφει για τον χριστιανικό γάμο στην Α΄ Κορ.7,1-16, όπου ομιλώντας για τις συζυγικές σχέσεις, τοποθετεί την εξουσία του ανδρός στο γυναικείο σώμα και την εξουσία της γυναικός στο ανδρικό σώμα, σε σχέση ισοτιμίας. Και επί πλέον αναγνωρίζει και στην γυναίκα το δικαίωμα και την πρωτοβουλία για το διαζύγιο.

  Μια άλλη απόδειξη του νέου ριζικού τρόπου αξιολογήσεως του γυναικείου φύλου από την πλευρά του Κυρίου αποτελεί το ζήτημα των γυναικών μαθητριών Του. Από την αρχή της δημοσίας Του δράσεως δημιουργεί παράλληλα με τον κύκλο των δώδεκα κύκλο μαθητριών, ανάμεσα στις οποίες εξέχουσα θέση κατείχε η Θεοτόκος. Σύνολο μαθητριών γυναικών κοντά σ’ έναν άνδρα, σ’ έναν ραβίνο, ήταν ένα εκπληκτικό γεγονός, κάτι το αδιανόητο για τους ανθρώπους της Παλαιστίνης της εποχής εκείνης και γενικά του αρχαίου κόσμου. Επίσης διαπιστώνουμε ότι ο Χριστός ερχόταν πολύ συχνά σε επαφή με γυναίκες περιθωριακές, ή διαβόητες πόρνες, όπως η Σαμαρείτιδα, η αιμορροούσα, η πόρνη που άλειψε τα πόδια του με μύρο, κ.α. Στην περίπτωση της Σαμαρείτιδος αποτελεί ένδειξη ιδιαιτέρας τιμής προς το γυναικείο φύλο το γεγονός ότι, όχι απλώς ανοίγει θεολογικό διάλογο με μια απλοϊκή γυναίκα, αλλά και της αποκαλύπτει την μεσσιανική του ιδιότητα. Επίσης η Μαρία, η αδελφή του Λαζάρου κάθεται στα πόδια του και ακούει τον λόγο του. Λίγο αργότερα στην ανάσταση του Λαζάρου θα αποκαλύψει στην Μάρθα μεγάλες θεολογικές αλήθειες, (βλ. Ιω.11,25-26). Επίσης οι μυροφόρες γυναίκες αξιώνονται να γίνουν οι πρώτοι αυτόπτες μάρτυρες και οι πρώτοι κήρυκες της αναστάσεως. Ο Κύριος θέλοντας να ανταμείψει τον ηρωισμό και την αυταπάρνηση των γυναικών αυτών, εμφανίζεται πρώτα σ’ αυτές και όχι στους δώδεκα. Αργότερα, όπως μαρτυρούν οι Πράξεις των Αποστόλων, οι επιστολές του Παύλου και η Εκκλησιαστική Παράδοση, οι γυναίκες θα παίξουν σημαντικότατο ρόλο στην διάδοση και εξάπλωση του ευαγγελίου σαν συνεργάτες και συνοδοί των αποστόλων. Όπως γνωρίζουμε από την Παράδοση, η αγία Μαρία η Μαγδαληνή, η αγία Φωτεινή η Σαμαρείτις, η αγία Θέκλα, η αγία Παρασκευή κ.α. ασκήσανε ιεραποστολικό έργο. Στις επιστολές του Παύλου αναφέρονται ακόμη αρκετά ονόματα γυναικών, που ήταν συνεργάτιδές του, όπως η Φοίβη, η Πρίσκιλλα, η Μαριάμ, η Ιουνία, η Τρύφαινα, η Τρυφώσα κ.α.

    Από τις επιστολές του Παύλου οι περικοπές Α΄ Κορ.11,2-16, Εφ.5,22-24, Α΄ Τιμ.2,11-12, και Γαλ.3,26-28 μπορούν να μας δώσουν μια εικόνα σχετικά με τη θεολογία του για την γυναίκα και πιο συγκεκριμένα, πως ο Παύλος βλέπει την γυναίκα, στην οντολογική της σχέση με τον άνδρα, όπως και την θέση της μέσα στο χώρο της λατρείας και της οικογενείας. Ειδικότερα, η περικοπή Α΄ Τιμ.2,11-12, (την οποία μνημονεύει και ο αρθρογράφος),αναφέρεται στο θέμα της υπακοής της γυναικός στον άνδρα, αλλά και στη θέση της μέσα στο χώρο της λατρείας, στα οποία (θέματα), αναφέρονται επίσης και οι περικοπές Α΄ Κορ.11,2-16, και Εφ.5,22-24. Επομένως θα πρέπει να ερμηνεύσουμε την εν λόγω περικοπή με βάση τις δύο άλλες, (Α΄ Κορινθίους και Εφεσίους). Ο Παύλος παίρνοντας αφορμή από κάποιες ενθουσιαστικές τάσεις των γυναικών, που είχαν εκδηλωθεί με ανδρική συμπεριφορά στον χώρο της λατρείας στην Κόρινθο, έρχεται να καθορίσει την ιεραρχική θέση των δύο φύλων, την συμπεριφορά και την εξωτερική τους εμφάνιση. Έτσι κατά τον Παύλο ο άνδρας είναι η «κεφαλή» της γυναικός, (Α΄ Κορ.11,3), ως αρχή της δημιουργίας της, αφού από τη πλευρά του Αδάμ επλάσθη η Εύα. Όπως δε ο Πατήρ, αν και είναι αϊδίως ο Γεννήτωρ του Υιού, όμως ως ομοούσιος προς τον Υιόν, είναι ίσος και ομότιμος προς αυτόν, έτσι και ο άνδρας, αν και είναι «κεφαλή» της γυναικός ως αρχή της δημιουργίας της, ωστόσο ως ομοούσιος προς την γυναίκα είναι ίσος και ομότιμος προς αυτήν. Επίσης στην περικοπή Εφ.5,22-24 η γυναίκα καλείται να υποταχθεί στον άνδρα κατά το πρότυπο της υπακοής της Εκκλησίας στον Χριστό. Επειδή δε η υπακοή αυτή δεν έχει δουλικό, αλλά χαρισματικό χαρακτήρα, γίνεται δηλαδή ελεύθερα και από αγάπη προς τον Χριστό, αντίστοιχα και η υπακοή της γυναίκας προς τον άνδρα δεν πρέπει να έχει δουλικό χαρακτήρα, αλλά να γίνεται ελεύθερα και από αγάπη προς αυτόν και τον Χριστόν. Όταν ο Παύλος δίδει το προβάδισμα στον άνδρα και ζητά την υπακοή από την γυναίκα, αυτό δεν σημαίνει ότι έχει δικαίωμα ο άνδρας να ασκεί καταπιεστική εξουσία και βία προς την γυναίκα, διότι αυτά είναι έργα που χαρακτηρίζουν τον παλαιόν άνθρωπο της αμαρτίας και δεν έχουν καμιά σχέση με την καινή κτίση της νέας εν Χριστώ ζωής. Το πρωτείο του ανδρός δεν είναι πρωτείο εξουσίας, αλλά πρωτείο κενώσεως, διακονίας και θυσίας, που αποτελούν έκφραση της αγάπης του προς αυτήν. Και αυτό ακριβώς το αγαπητικό περιεχόμενο του πρωτείου θέλει να δηλώσει ο Παύλος όταν προσθέτει παρά κάτω στον στίχο 25: «οι άνδρες αγαπάτε τας γυναίκας εαυτών, καθώς και ο Χριστός ηγάπησε την Εκκλησία». Όπως τώρα ο Παύλος θεμελιώνει πάνω σε χριστολογική βάση τις σχέσεις ανδρός και γυναικός, κατά παρόμοιο τρόπο, δηλαδή χριστολογικά, θεμελιώνει την ιεραρχική θέση ανδρών και γυναικών μέσα στη λατρεία. Επομένως όταν παραγγέλει στην γυναίκα να σιωπά κατά την ώρα της λατρείας, δεν το κάνει για να καταστείλει το προφητικό χάρισμα της γυναικός, (βλ. Α΄ Κορ.11,5), διότι τότε θα ερχόταν σε αντίφαση με τον εαυτό του, αλλά για να καταστείλει την αταξία και ακαταστασία της λατρευτικής σύναξης που προερχόταν από την φλυαρία κάποιων γυναικών.

   Τέλος η περικοπή Γαλ.3,26-28 «ουκ ένι Ιουδαίος ουδέ Έλλην, ουκ ένι δούλος ουδέ ελεύθερος, ουκ ένι άρσεν και θήλυ· πάντες γαρ υμείς εις εστέ εν Χριστώ Ιησού»,  αποτελεί την κλασική βαπτισματική διακήρυξη του Παύλου για την εν Χριστώ υιοθεσία, την ισότητα και την οντολογική ενότητα όλων των ανθρώπων, πέρα από κάθε διάκριση κοινωνική, φυλετική, ή των δύο φύλων. Στη νέα αυτή κατάσταση της ελευθερίας και της υιοθεσίας δεν ισχύει ούτε η περιτομή, ούτε η ακροβυστία. Η σωτηρία που προσέφερε ο Χριστός έχει οικουμενικές διαστάσεις. Διασπά τους κοινωνικούς και φυλετικούς φραγμούς και μας ενώνει όλους, Ιουδαίους και Εθνικούς, ελευθέρους και δούλους, άνδρες και γυναίκες στο σώμα του Χριστού, την Εκκλησία κατά τρόπο ισότιμο. Ωστόσο με την υπέρβαση της διακρίσεως των δύο φύλων δεν σημαίνει ότι καταργεί τις φυσικές διαφορές, (βιολογικές και ψυχικές), των φύλων, που δόθηκαν από τον Θεό κατά την δημιουργία του ανδρός και της γυναικός. Με βάση δε αυτές τις διαφορές καλείται το κάθε φύλο να εκπληρώσει την ιδιαίτερη λειτουργική του αποστολή μέσα στο χώρο της οικογενείας και της κοινωνίας.

Η θέση της γυναίκας στο Ισλάμ

Ενώ τα καινοδιαθηκικά κείμενα μας δίδουν την εικόνα της πλήρως καταξιωμένης γυναικός, ως εικόνος του Θεού σε σχέση ισοτιμίας με τον άνδρα, διαμετρικά αντίθετη είναι η εικόνα που μας δίδει για την γυναίκα το Κοράνιο, όπου τονίζεται ξεκάθαρα και απερίφραστα η υπεροχή του ανδρός έναντι αυτής: «Οι άνδρες», λέγει ο Μωάμεθ, «είναι οι προστάτες και οι κύριοι των γυναικών, γιατί ο Αλλάχ, έχει χαρίσει ανώτερο βαθμό στους άνδρες από τις γυναίκες, και επειδή ξοδεύουν από τις περιουσίες τους» (Στάδιο 4, οι Γυναίκες, εδάφ. 34). Η γυναίκα δηλαδή δεν έχει κανένα δικαίωμα, καμιά αξία, δεν διαφέρει καθόλου από ένα κτήμα και είναι απόλυτα εξαρτημένη από τον άνδρα της, ο οποίος την εξουσιάζει. Πολύ εντυπωσιακή επίσης είναι η αντίθεση της διδασκαλίας της Εκκλησίας στο θέμα του γάμου σε σχέση με την αντίστοιχη στο Ισλάμ. Στο μεγάλο αυτό κοινωνικό θέμα το Ισλάμ καθιερώνει την πολυγαμία του ανδρός, ακολουθώντας το παράδειγμα του ιδρυτού του Μωάμεθ, ο οποίος σύμφωνα με την βιογραφία τουενυμφεύθη εννέα γυναίκες, (κατ’ άλλους δεκαπέντε), μία εκ των οποίων, η Αϊσά, ήταν ηλικίας μόλις εννέα ετών! Σύμφωνα με το Κοράνιο: «Κι’ αν φοβάσθε να αδικήσετε τις ορφανές, (σε περίπτωση γάμου), τα ορφανά, τότε να παντρεύεστε άλλες δύο, ή τρείς, ή τέσσερις γυναίκες της εκλογής σας. Κι’ αν όμως φοβάσθε ακόμη μήπως τις αδικήσετε, τότε να παντρεύεστε μόνο μία, ή όποιες έχετε αιχμάλωτες» (Στάδιο 4, οι Γυναίκες, εδάφ. 3). Ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός σχολιάζοντας τον πολυγυνισμό του Μωάμεθ, αναφέρει: «Ούτος ο Μαμέδ, (Μωάμεθ), πολλάς ληρωδίας, (μωρολογίες), συντάξας εκάστη τούτων προσηγορίαν επέθηκεν. Οίον, (όπως για παράδειγμα), η γραφή της γυναικός και εν αυτή τέσσαρας γυναίκας προφανώς λαμβάνων νομοθετεί και παλλακάς, εάν δύνηται χιλίας, όσας η χείρ αυτού κατάσχη υποκειμένας εκ των τεσσάρων γυναικών, (οι οποίες θα υπακούουν στις τέσσαρες γυναίκες)» (PG.94,769D). Παρά κάτω αναφερόμενος στο θέμα των σεξουαλικών σχέσεων στο χώρο της οικογένειας, αποκαλύπτει την εσχάτη κατάπτωσή της και από ντροπή συστέλλεται να απαριθμήσει τα όσα ακατονόμαστα γράφονται στο Κοράνιο: «Στην ίδια Γραφή [δηλαδή στο Κοράνιο] ο Μωάμεθ παραγγέλει τα ακόλουθα: ‘Δούλεψε τη γη που ο Θεός σου έδωκε και φρόντησέ την, κάνε δε αυτό και με αυτό τον τρόπο, για να μην αναφέρω [εξηγεί ο άγιος], όπως κάνει εκείνος, [ο Μωάμεθ], όλα τα αισχρά’» (PG. 94,769D).

Από όσα παρά πάνω αναφέραμε καθίσταται, πιστεύουμε, αντιληπτή για κάθε αμερόληπτο και απροκατάληπτο ερευνητή της αλήθειας, η χαώδης, η αγεφύρωτη απόσταση που χωρίζει τον Χριστιανισμό από την προχριστιανική ειδωλολατρία, αλλά και το Ισλάμ, στο εν λόγω θέμα. Θλιβόμαστε ειλικρινά για την ατυχή προσπάθεια του αρθρογράφου να διαστρεβλώσει την πραγματικότητα, προκειμένου να αποδείξει, ότι ο Χριστιανισμός είναι δήθεν αναχρονιστικός και οπισθοδρομικός για τα δεδομένα της σύγχρονης κοινωνίας. Δυστυχώς η δημοσιογραφία πρωτοπορεί σε αυτή την κατρακύλα, ως «σημείο των καιρών». Όμως ουδόλως φοβούμαστε, διότι η αλήθεια, όσο και να απωθείται, όσο και αν πολεμείται, δεν μπορεί να σβήσει και στο τέλος φανερώνεται και μαζί φανερώνει και τις επιδιώξεις όσων την κακοποιούν. Εν προκειμένω, ο κ. Παντελής Μπουκάλας, κάνοντας μια αγωνιώδη προσπάθεια να «ισλαμοποιήσει» τον Χριστιανισμό, βρίσκεται έκθετος στους αντικειμενικούς αναγνώστες του, διότι αποδεικνύεται ότι δεν γνωρίζει ούτε τι εστί Ισλάμ, ούτε τι εστί Ορθοδοξία! Λυπούμεθα ειλικρινά!   

Εκ του Γραφείου επί των Αιρέσεων και των Παραθρησκειών

http://greeknation.blogspot.nl/2016/01/blog-post_303.html

Σύμφωνο Συμβίωσης και η ιδεολογία της Παγκοσμιοποίησης

Ο πρόσφατος «διάλογος» – ή καλύτερα προπαγάνδα – με αφορμή το νομοθέτημα που εισήγαγε στη βουλή η δωσίλογη «αριστερή» κυβέρνηση για το «Σύμφωνο Συμβίωσης», αντανακλά στο μέγιστο βαθμό τις επιδιώξεις της Υπερεθνικής Ελίτ (Υ/Ε), αλλά και τις επιπτώσεις σε κοινωνικό/πολιτιστικό επίπεδο για τους λαούς που εντάσσονται ή είναι σε διαδικασία ένταξης στη Νέα Διεθνή Τάξη που διαχειρίζεται τη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση.

Όπως έχουμε επανειλημμένα αναλύσει, η παγκοσμιοποίηση δεν αφορά μόνο την οικονομική και κατ’ επέκταση πολιτική εξάρτηση των λαών, δηλαδή την κατάλυση της οικονομικής/εθνικής τους κυριαρχίας, αλλά ταυτόχρονα την πολιτιστική ομογενοποίηση, δηλ. την κατάλυση της πολιτιστικής κυριαρχίας. Έτσι, στην Ελλάδα όπου η «αριστερή» κυβέρνηση ξεπουλάει όποιο πλουτοπαραγωγικό πόρο και δημόσια έκταση βρει μπροστά της, ξηλώνει κάθε εργασιακό και κοινωνικό δικαίωμα και παραχωρεί τη φύλαξη των συνόρων σε εξωτερικές δυνάμεις μετατρέποντας και τυπικά την χώρα σε προτεκτοράτο, ταυτόχρονα εξαντλεί την «προοδευτικότητά» της στην… υπεράσπιση της «ιδεολογίας της παγκοσμιοποίησης». Δηλαδή, της ιδεολογίας των «δικαιωμάτων» που όχι μόνο δεν θίγουν το ίδιο το σύστημα της οικονομίας της αγοράς που καθιστά όλο το ανθρώπινο είδος προϊόν προς προσφορά και πώληση, αλλά και χρησιμοποιεί κινήματα ταυτότητας ώστε να επιβάλλει την ιδεολογία αυτή, με τη βοήθεια εκφυλισμένων μεγάλο-αστών της πολιτιστικής/μιντιακής ελίτ εν προκειμένω και όχι μόνο.

Η θεσμοποίηση της ιδεολογίας της παγκοσμιοποίησης χρησιμοποιείται εργαλειακά ώστε να αντικαταστήσει την ίδια την πολιτιστική ταυτότητα των λαών. Και αυτή αφορά από το λαϊκό θρησκευτικό αίσθημα και τη γλώσσα, ως τις ιστορικές και αγωνιστικές του αναφορές, τη μουσική και ποιητική παράδοση, εθιμοτυπικά στοιχεία κ.λπ… Η φτηνή δικαιολογία που χρησιμοποιείται είναι άλλη μια διαστρέβλωση: ο δήθεν πόλεμος μεταξύ «προοδευτικότητας και συντηρητισμού», όπου ‘προοδευτικό’ είναι ό,τι είναι συμβατό με την ιδεολογία της παγκοσμιοποίησης για τα δικαιώματα και «αντιδραστικό», αν όχι και «φασιστικό» η «ρατσιστικό», ό,τι αντίκειται σε αυτή!

Όμως – ιδιαίτερα στην Ελλάδα – όταν αναφερόμαστε στο λαϊκό θρησκευτικό αίσθημα δεν αναφερόμαστε βέβαια στην ίδια τη θρησκεία, για την οποία έχουμε εκφράσει αναλυτικά τις θέσεις μας σε σχέση με τον δημοκρατικό ορθολογισμό που πρεσβεύουμε, ο οποίος είναι αντίθετος προς κάθε θρησκευτική πίστη ή ανορθολογική δοξασία. Οι θέσεις μας άλλωστε αυτές ήδη επιβεβαιώθηκαν πανηγυρικά με την άνοδο νέων τύπων ολοκληρωτισμού βασισμένων στη θρησκεία. (ISIS κλπ).[1] Αναφερόμαστε στο λαϊκό θρησκευτικό αίσθημα, το οποίο – είτε το θέλουν κάποιοι είτε όχι – έχει διαμορφώσει τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του λαού, ανάλογα με τις από τα κάτω αντιστάσεις σε βάθος χρόνου,[2] και παίζει συνεκτικό ρόλο με την πολιτιστική δύναμη που πηγάζει από αυτόν, που κάποτε ακόμη και από τις τάξεις της «ιεροσύνης» έχει δώσει αγωνιστές που πολέμησαν σε κρίσιμες για τον τόπο στιγμές, όπως στον αγώνα του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ. Αναφερόμαστε δηλαδή στο θρησκευτικό αίσθημα σαν στοιχείο της κουλτούρας μας, όπως αντίστοιχα στοιχεία είναι η γλώσσα μας, η λαϊκή μας μουσική, κλπ. Και είναι αυτή η ίδια η κουλτούρα μας που είναι άμεσος στόχος της Υ/Ε με στόχο την ισοπέδωση μας σαν λαού για να καταλήξουμε ένα είδος «Ευρωπαϊκού» χυλού, με εύκολη διαχείριση από αυτή. Σήμερα ο μόνος «αγώνας» στον οποίο μπορούν να επιδοθούν οι απολογητές των δικαιωμάτων είναι ο αγώνας της ίδιας της Υ/Ε για πολιτισμική ομογενοποίηση και για αλλοτριωμένη ιστορική μνήμη. Έτσι όταν ένας λαός έχει αλλοτριωμένη την ιστορία του, ξαναγραμμένη από τους διάφορους «Φίληδες», Φλαμπουράρηδες, «Ρεπούσηδες»  κ.α. και αλλοτριωμένη την πολιτιστική του ταυτότητα είναι έτοιμος για την πλήρη ενσωμάτωσή του στην Νέα Διεθνή Τάξη της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης.

Όλη η προπαγάνδα που συνόδεψε την «προοδευτική» κίνηση του ΣΥΡΙΖΑ–η οποία δεν είναι τίποτε άλλο από την εφαρμογή αντίστοιχης νομοθεσίας που επιβάλει η Υ/Ε στα κράτη/μέλη της– συνοδεύτηκε από μια σειρά ιστορικών ανακριβειών και αντίστοιχων μυθευμάτων στηριζόμενα σε ψευτο-επιστημονικά συμπεράσματα και ηλίθιες θεωρίες που υποτίθεται υπερασπίζονται πληθυσμιακές μειονότητες, αλλά επί της ουσίας τοποθετούν το δικαίωμα στην σεξουαλική επιλογή ομοφυλοφιλικών κ.λπ. μειονοτήτων απέναντι στο υπόλοιπο κοινωνικό σύνολο. Δυστυχώς παρόμοιες δήθεν προοδευτικές αντιλήψεις φαίνεται σήμερα να είναι αποδεκτές από το πλειοψηφικό κομμάτι των ομοφυλοφιλικών κοινοτήτων, οι οποίες σήμερα παίζουν σαφώς συστημικό ρόλο, ενώ πριν ακόμα δυο – τρεις δεκαετίες αποτελούσαν κοιτίδες ριζοσπαστικότητας σε πολιτικό, κοινωνικό και πολιτιστικό επίπεδο.

Κάποια από τα πιο ευρέως διαδεδομένα μυθεύματα ήταν αυτά που αφορούσαν την γνωστή αναμασόμενη καραμέλα του βαθμού ανεκτικότητας της κοινωνίας της αρχαίας Ελλάδας στην ομοφυλοφιλία, σε βαθμό που υποτίθεται ετεροφυλοφιλία και ομοφυλοφιλία να παρουσιάζονται σε ισότιμη βάση. Το «επιχείρημα» αυτό πήρε και έδωσε ειδικά τις προηγούμενες μέρες. Όμως, παρά το γεγονός ότι οι σεξουαλικές σχέσεις ήταν βέβαια πολύ πιο ελεύθερες στην προ-Χριστιανικη Ελλάδα, (δηλαδή πριν εισάγουμε τον Ιουδαιο-Χριστιανικο «πολιτισμό» και την «ηθική» του,) η ομοφυλοφιλία υπέκειτο σε περιορισμούς στην αρχαία Ελλάδα –βλ. ενδεικτικά τους νόμους του Σόλωνα – και δεν τοποθετούνταν ποτέ σε ισότιμη βάση με την ετεροφυλοφιλία, ενώ ήταν κυρίως διαδεδομένη στα πιο εύπορα στρώματα.

Η ΘΗΛΥΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ Η ΑΡΣΕΝΙΚΟΤΗΤΑ ΩΣ «ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΜΑ»

Ακόμη χειρότερη είναι η «επιχειρηματολογία» που επιδιώκει να βασιστεί σε βιολογικά και κοινωνικά παραδείγματα ώστε να στηριχθεί -ρητά ή υπόρρητα – η θέση της «διπλής φύσης» του ανθρώπου όπου η φυσική αναπαραγωγή φαίνεται να μην παίζει σχεδόν κανένα ρόλο ή ότι αποτελεί κάποια ευτελή διαδικασία ορμώμενη από «ζωώδη ένστικτα», ξεχνώντας ότι με αφορμή την αναπαραγωγή του είδους έχουν αναπτυχθεί τα ομορφότερα αισθήματα και συναισθήματα του ανθρώπου όπως η μητρότητα και γενικότερα συναισθηματικοί και αλληλέγγυοι δεσμοί που έχουν γίνει αφετηρία και έμπνευση για σημαντικούς κοινωνικούς αγώνες. Και φυσικά όλα σχεδόν τα αριστουργήματα της τέχνης και της λογοτεχνίας ετεροφυλοφιλικές σχέσεις αφορούν και είναι μόνο στην εποχή της παγκοσμιοποίησης που ανθεί και μια αντίθετη κουλτούρα (βασισμένη στην κατ’ εξοχή παγκόσμια υποκουλτούρα του Χόλυγουντ). Πάνω σε αυτό γίνεται προσπάθεια να υποστηριχθεί ως κάτι το εξίσου φυσιολογικό με το μεγάλωμα των παιδιών από ετεροφυλόφιλες οικογένειες η υιοθεσία παιδιών από ομοφυλόφιλα ζευγάρια και το καίριο θέμα της παιδείας πάνω στην σεξουαλική αγωγή. Γιατί προφανώς αν υποθέσει κανείς ότι η ομοφυλοφιλική διάθεση αποτελεί κάποια «φυσική επιλογή», η υιοθεσία παιδιών από ομόφυλοφιλα ζευγάρια δεν ενέχει κάποιο κίνδυνο παραβίασης του σεξουαλικού αυτοκαθορισμού των παιδιών.

Έτσι κάποιοι ισχυρισμοί αναφέρουν παραδείγματα ομοφυλοφιλικής συμπεριφοράς στο ζωικό κόσμο υπονοώντας την ομοφυλοφιλία ως «φυσική επιλογή» ή «φυσικό νόμο», υποστηρίζοντας παράλληλα ότι το αντρικό και γυναικείο πρότυπο είναι «κατασκευάσματα» της εκάστοτε πατριαρχικής και εμπορευματικής κοινωνίας.

Έτσι κάποιοι αναφέρονται στο ζωικό κόσμο, π.χ. στο παγώνι που επιδεικνύει το πολύχρωμο πτέρωμά του, μπερδεύοντας το νόημα αυτής της απεικόνισης, η οποία έχει να κάνει όχι γιατί το αρσενικό παγώνι θέλει να βρει… αρσενικό ταίρι αλλά για λόγους φυσικούς – το πλούσιο και πολύχρωμο πτέρωμα των αρσενικών υποδηλώνει δυνατό και υγιές σύντροφο με τελικό σκοπό την αναπαραγωγή. Και φυσικά με βάση τον νόμο της βιολογικής εξέλιξης επεκράτησε αυτός ο τύπος αρσενικού παγωνιού. Ανάλογα παραδείγματα κατακλύζουν ειδικά το διαδίκτυο επικαλούμενα μάλιστα και την ανάλογη ψευτο-επιστημονική σάλτσα.

Αντίστοιχα στον τρόπο ένδυσης φέρνονται παραδείγματα που επιχειρούν να ισχυριστούν ότι ο σεξουαλικός προσανατολισμός είναι ξεκομμένος από τον φυσικό του στόχο, αυτόν της αναπαραγωγής του είδους, και άρα οι ετεροφυλόφιλες σχέσεις αιτιολογούνται βασικά με κοινωνικούς παρά με φυσικούς όρους. Η συλλογιστική αυτή παίρνει ως δεδομένο τελικά ότι η θηλυκότητα της γυναίκας και το ανάλογο στόλισμα του κορμιού της, η ενδυμασία κλπ… και η αρσενικότητα του άντρα αποτελούν «κατασκευάσματα» του εκάστοτε κοινωνικού στάτους ή απόρροια των πατριαρχικών σχέσεων…, αρνούμενη να αντιληφθεί ότι τα «κατασκευασμένα πρότυπα» πράγματι υπάρχουν αλλά έχουν να κάνουν σήμερα με την εμπορευματοποίηση των φύλων μέσα στην καπιταλιστική οικονομία της αγοράς (όπως υποστήριζαν και οι παλιές γνήσιες (αντισυστημικές) φεμινίστριες σε αντίθεση με τις σημερινές καριερίστες της μεσαίας τάξης που το όνειρό τους είναι θηλυκά καθάρματα τύπου Θάτσερ, Χίλαρυ Κλίντον, Γκόλντα Μέγιερ) και όχι βέβαια με τον ίδιο τον σεξουαλικό προσανατολισμό. Και η μόνη κατασκευασμένη σεξουαλικότητα είναι αυτή που επιβάλει η βιομηχανία του θεάματος και των ΜΜΕ και όχι η ίδια η βιολογική διαδικασία της αναπαραγωγής.

Έχουμε συναντήσει ακόμα και αναφορές στο βάψιμο των αντρών που συναντιέται σε κάποιες φυλές, λες και τα μέλη της εκάστοτε φυλής βάφονται για τον ίδιο λόγο που καλλωπίζει μια γυναίκα τον εαυτό της, και όχι για λόγους εντυπωσιασμού των αντρών απέναντι στις γυναίκες που ψάχνουν για ταίρι στη φυλή τους, που δεν έχει να κάνει με ομοφυλοφιλικές σχέσεις.

Συναντήσαμε ακόμη και «επιχειρήματα» που θεωρούν ακόμη και παραδοσιακές ενδυμασίες σαν τη φουστανέλα ως ένδειξη …θηλυκότητας. Λες και η φουστανέλα για κάποιους οικονομικά βολεμένους που ασχολούνται με τα «δικαιώματα» της προσωπικής τους βόλεψης, δεν ήταν καταρχήν ρούχο εργασίας για τους άντρες και όχι «σήμανση» προς σύναψη ομοφυλοφιλικών σχέσεων.

Προφανώς τα παραπάνω γελοία «επιχειρήματα» αν δεν είχαν μια βαθιά αντιδραστική πλευρά στις αναφορές τους θα ήταν απλά γελοιότητες κάποιων βολεμένων.

Όμως η φύση της παραφιλολογίας για αυτά τα ζητήματα σήμερα, αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα του νέο-ανορθολογισμού της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης , ο οποίος προορίζεται να παίξει έναν ακόμη πιο αντιδραστικό ρόλο από τους παραδοσιακούς ανορθολογισμούς των θρησκειών.

Ο ΣΤΙΓΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΩΣ «ΣΕΞΙΣΜΟΣ» ΚΑΙ «ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ»

Εδώ θα πρέπει να ορίσουμε ξεκάθαρα ως τι ορίζουμε «φυσικό» ή «φυσικό νόμο» για να ξεκαθαρίσουμε για τι ζητήματα μιλάμε. Φυσικό και φυσικό νόμο εννοούμε καταρχήν μια καθαρά βιολογική διαδικασία η οποία είναι κοινή τόσο στο υπόλοιπο ζωικό κομμάτι του κόσμου όσο και στον άνθρωπο. Δεν ορίζεται ούτε από κάποιον «νομοθέτη εξουσιαστή» ούτε έπεσε ξαφνικά από τον ουρανό κάποιου θεού… Αφορά μια διαδικασία η οποία με απώτερο στόχο την αναπαραγωγή του είδους έχει σφυρηλατηθεί αντικειμενικά κάποιες χιλιάδες χρόνια. Η ανάγκη της πλειονότητας των ομοφυλόφιλων να προσδώσουν φυσικά αίτια στην κατά τα άλλα θεμιτή επιλογή τους για σεξουαλικό σύντροφο δεν προσδίδει κανένα είδους αντικειμενισμό ή φυσιολογικότητας ώστε να «νομιμοποιήσουν» τις προτιμήσεις τους. Εδώ ακριβώς έγκειται και το σφάλμα τους, διότι οι ομόφυλοφιλες σημερινές κοινότητες παίρνοντας ως δεδομένο το σύστημα της οικονομίας της αγοράς και την διεθνοποιημένη του μορφή σήμερα, την παγκοσμιοποίηση, αναγκαστικά υιοθετούν τον λόγο μεγαλο- αστών, οι οποίοι δεν έχουν ανάγκη βέβαια να οριοθετήσουν τον αυτοκαθορισμό των επιλογών τους ως μειοψηφία – όπως πραγματικά είναι –, αλλά διαστρεβλώνοντας ακόμα και την ίδια την φυσική διαδικασία ψάχνουν το ισότιμο της επιλογής τους όχι στο σεβασμό της υπόλοιπης κοινωνίας προς τις προτιμήσεις τους αλλά αντίθετα στην επιβολή αντιεπιστημονικών θέσεων πάνω στην υπόλοιπη κοινωνία, μέσω της εξουσίας που απορρέει από την ταξική τους θέση. Έτσι θεωρείται εύκολο για κάποιους να στιγματίζεται η αναφορά σε φυσικούς νόμους ως «ρατσισμός», και «σεξισμός» όταν αμφισβητείται η «φυσιολογικότητα» των ομοφυλοφιλικών σχέσεων. Προφανώς θεωρούν ότι το να πολεμάς το στιγματισμό με στιγματισμό αποτελεί τη μόνη επιλογή–όμως αυτό αποτελεί καθαρά εξουσιαστική λογική και όχι ελεύθερη βούληση αυτοκαθοριζόμενων όντων.

Αλλά όπως είπαμε το να είναι θεμιτή και σεβαστή η επιλογή σεξουαλικού συντρόφου δεν είναι προϋπόθεση για αυτό να διαστρεβλώνεται ολόκληρη η βιολογική διαδικασία και να δημιουργούνται «ιστορικά προηγούμενα» για να βρεθούν «ισοδύναμα». Ο αυτοκαθορισμός κάθε μειονότητας, είτε αυτή αναφέρεται στο φύλο, στη φυλή, στο χρώμα, στην εθνικότητα κλπ… είναι ζήτημα που επί της ουσίας του λύνεται μόνο μέσα σε μια απελευθερωτική κοινωνία και όχι σε μια ετεροκαθοριζόμενη κοινωνία μέσα στην οποία θα υπάρχουν πάντα ανορθολογισμοί κάθε είδους, με τους οποίους κοινωνικές ομάδες και μειονότητες θα είναι πάντα υποχρεωμένες να «υπερασπίσουν» τις επιλογές τους να συμπορευθούν με τον εκάστοτε εξουσιαστικό λόγο και να χρησιμοποιηθούν από αυτόν. Αυτό το είχε καταλάβει στη πλειοψηφία της η ριζοσπαστική σκέψη των παλαιότερων γενεών ομοφυλόφιλων κλπ.., γι’ αυτό και υιοθετούσαν εν πολλοίς αντισυστημικό λόγο οραματιζόμενοι την απελευθερωτική κοινωνία όπου μόνο μέσα σε αυτήν μπορεί να εκλείψει ο στιγματισμός από όπου κι αν προέρχεται.

Σε μια αντιστροφή των παραπάνω «επιχειρημάτων», με στοχο να υποστηριχθεί η ομοφυλοφιλία με αντικειμενική βάση στη φύση, διατυπώνεται πολλές φορές η θέση ότι η «φυσιολογικότητά» της δεν πρέπει να ταυτίζεται με τα «ζωώδη ένστικτα» και το «νόμο της ζούγκλας», αλλά με βάση κοινωνικούς και συναισθηματικούς όρους. Ο «νόμος της ζούγκλας» όμως έχει να κάνει με την κοινωνική οργάνωση και όχι με την φύση ανθρώπων και ζώων η οποία είναι παρόμοια. Ο ορισμός αυτός όμως του «φυσιολογικού» είναι τόσο αόριστος και άνευ νοήματος που καθιστά το ίδιο το δικαίωμα στην επιλογή σεξουαλικού συντρόφου χωρίς τη σωστή του βάση, η οποία είναι το θεμιτό της επιλογής και όχι το «φυσικό» της επιλογής, όπου το τελευταίο έχει να κάνει με την ίδια τη φυσική αναπαραγωγή και το πρώτο με το σεβαστό δικαίωμα του ενήλικου να επιλέγει όποιο ερωτικό σύντροφο προτιμάει, χωρίς να επιβάλει τις προσωπικές του απόψεις στους υπόλοιπους. Με άλλα λόγια, οι σεξουαλικές σχέσεις μεταξύ ετεροφυλόφιλων τόσο στο ανθρώπινο όσο και το ζωικό κόσμο πηγάζουν από τη σχέση αναπαραγωγής, η οποία είναι δυνατή μόνο μεταξύ ετεροφυλόφιλων, έστω και αν σήμερα για οικονομικούς η άλλους κοινωνικούς η συναισθηματικούς λόγους οι ανθρώπινες σεξουαλικές σχέσεις δεν έχουν πάντα στόχο μόνο την αναπαραγωγή. Εξ’ ου και το γελοίο αίτημα των ομοφυλόφιλων για το «δικαίωμα» υιοθεσίας, ώστε να μπορούν ν αντικαταστήσουν τεχνητά την Φύση!

Σχετικά με τα παραπάνω, η σεξουαλική αγωγή θα μπορεί να ενημερώνει για τα είδη των σεξουαλικών σχέσεων ενώ θα εξηγεί πώς αναπτύχθηκε η ανατομία των γεννητικών οργάνων με σκοπό την αναπαραγωγή του είδους, αλλά και πως σήμερα (ειδικά στις αναπτυγμένες χώρες) η σεξουαλική επαφή δεν γίνεται μόνο για αναπαραγωγικούς λόγους.

Η ΥΙΟΘΕΣΙΑ ΠΑΙΔΙΩΝ ΑΠΟ ΟΜΟΦΥΛΑ ΖΕΥΓΑΡΙΑ

Επειδή λοιπόν η ομοφυλοφιλική σχέση δεν είναι αποτέλεσμα κάποιας επιλογής αναφερόμενη σε «φυσικά αίτια» ή «φυσικούς νόμους», αλλά μια σεβαστή σεξουαλική προτίμηση μεταξύ ενηλίκων, το θέμα της υιοθεσίας αποκτά ιδιαίτερη βαρύτητα και αυτό γιατί εδώ έχουμε να κάνουμε με την απαράβατη αρχή του αυτοκαθορισμού των παιδιών. Ο αντίλογος που μπορεί να τεθεί εδώ είναι ότι και τα ετερόφυλα ζευγάρια πολλές φορές είναι εμπόδιο στη διαδικασία αυτή. Πράγματι ο αυτοκαθορισμός ενός παιδιού μπορεί να αλλοιωθεί από κάθε οικογένεια, ομοφυλοφιλική η όχι. Η υιοθέτηση παιδιών όμως από ομόφυλα ζευγάρια ουσιαστικά προκαθορίζει όχι μόνο την ταξική τους ταυτότητα σε μια ταξική κοινωνία αλλά ακόμη και την σεξουαλική τους ταυτότητα για όλους τους παραπάνω λόγους που είπαμε. Για ποιον αυτοκαθορισμό των παιδιών λοιπόν μιλάμε όταν ακόμα και η σεξουαλική του ταυτότητα προκαθορίζεται από το σπίτι του; Και για ποια «αγάπη» απέναντι στα παιδιά μιλάμε που υποτίθεται είναι πάνω από τις προσωπικές επιλογές του καθενός όταν τού επιβάλλεται έμμεσα η ομοφυλοφιλία ως «φυσική επιλογή» και «φυσικό» ισότιμο των ετερόφυλων σχέσεων;

Για τους ίδιους λόγους είναι απαράδεκτο στη σεξουαλική αγωγή να τοποθετείται ως δήθεν φυσικό ισότιμο και «φυσική επιλογή» η σύναψη ομοφυλοφιλικών σχέσεων, αλλά να δικαιολογείται ως μια θεμιτή επιλογή από ενήλικες και σεβαστή από την υπόλοιπη κοινωνία.

Είναι φανερό λοιπον ότι το θέμα έχει πολλές και σημαντικές παραμέτρους. Ο αυτοκαθορισμός μειονοτήτων και ο σεβασμός των επιλογών τους όταν δεν μπαίνουν στη σωστή βάση καταλήγουν σε αντιδραστικές απόψεις, οι οποίες είναι εύκολο για το σημερινό διεθνοποιημένο καπιταλιστικό σύστημα να τις χρησιμοποιεί για ίδιον όφελος. Η άτακτη υποχώρηση της ριζοσπαστικής/ αντισυστημικής σκέψης από τις κοινότητες ομόφυλοφιλων έχει οδηγήσει καταρχήν στην υιοθέτηση απόψεων που συναντώνται στα ανώτερα στρώματα των ελίτ και αυτό αποτελεί τη λογική συνέπεια της υποχώρησης αυτής. Το θέμα όμως δε σταματάει μόνο εκεί έχει να κάνει επίσης με το δικαίωμα στον αυτοκαθορισμό των παιδιών με την σεξουαλική έννοια αυτή τη φορά το οποίο είναι σημαντικότατο και είναι θέμα που αφορά το σύνολο της κοινωνίας και όχι του κάθε βολεμένου αστού. Ο κάθε «Έλτον Τζον» είναι αναμενόμενο να υπερασπίζει τις επιλογές του μέσα από εξουσιαστικές λογικές, μη δίνοντας δεκάρα για το αν βιάζει τη συνείδηση και τον σεξουαλικό προσανατολισμό ενός παιδιού που θέλει να υιοθετήσει μαζί με τον σύντροφό του. Το θέμα όμως είναι τι κάνουν οι από τα κάτω ομοφυλοφιλικές κοινότητες και αν έχουν πια αφομοιωθεί εξ ολοκλήρου από την ιδεολογία της παγκοσμιοποίησης, η οποία ήδη επιτελεί τον αντιδραστικότερο ρόλο στην ανθρώπινη ιστορία ξεπερνώντας κάθε προηγούμενο θρησκευτικό ανορθολογισμό.

Δεν είναι καθόλου τυχαίο λοιπόν ότι επικαλούνται τα «ανθρώπινα δικαιώματα» – και όχι τον ατομικό και συλλογικό αυτοκαθορισμό, ο οποίος είναι δυνατός μόνο μέσα σε μια απελευθερωτική κοινωνία –για να στιγματίζουν ολόκληρους λαούς, ώστε να δικαιολογείται με την ανάλογη ψευτο-προοδευτικότητα το μακέλευμά τους. Απώτερος στόχος: η υποταγή λαών οι οποίοι δεν είναι ενταγμένοι στις ανοιχτές και απελευθερωμένες αγορές διατηρώντας την πολιτιστική τους κυριαρχία μαζί με την οικονομική και εθνική τους κυριαρχία.

Ο «πόλεμος» που διεξάγεται σήμερα από την Ουκρανία μέχρι τη Συρία και από το Ιράν μέχρι την Παλαιστίνη και τη Βενεζουέλα – στον ένα ή στον άλλο βαθμό – είναι κατά βάση εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας με την έννοια της αντίστασης κατά της Νέας Διεθνούς Τάξης και της Υ/Ε που διαχειρίζεται την νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση. Ακόμα και σε χώρες όπου είναι ενταγμένες στη παγκοσμιοποίηση ο στιγματισμός αυτός χρησιμοποιείται για να στραγγαλισθούν όποιες ριζοσπαστικές φωνές αμφισβητούν την διαδικασία αυτή. Αυτό αποτελεί τη σημερινή μορφή ελέγχου του «εσωτερικού εχθρού» και στοχεύει να διεισδύει πρώτιστα σε κύκλους της νεολαίας με το προκάλυμμα της «φιλανθρωπίας» και της «προοδευτικότητας». Έτσι το να αγωνίζεται ειδικά η νεολαία για τα διάφορα «δικαιώματα» αποπροσανατολισμένη από ζητήματα εθνικής και πολιτισμικής κυριαρχίας ενός λαού είναι η ενδεδειγμένη πρακτική που προωθούν τα think tanks και οι μηχανισμοί της παγκοσμιοποίησης. Και γιατί όταν εκλείψει η ανάγκη για εθνική κυριαρχία ενός λαού χάνεται και η προοπτική της κοινωνικής απελευθέρωσης και κατ’ επέκταση οι προϋποθέσεις για την κατάργηση όλων των ανορθολογισμών μέσα σε μια ετεροκαθοριζόμενη κοινωνία.

ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΣΕ ΜΙΑ ΑΥΤΟΚΑΘΟΡΙΖΟΜΕΝΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Συμπερασματικά, η ομοφυλοφιλία είναι μια θεμιτή ΕΠΙΛΟΓΗ και σε μια ελεύθερη κοινωνία θα μπορεί ο καθένας να κάνει όποιες επιλογές θέλει με την βασική προϋπόθεση όμως ότι δεν θα θίγεται ο αυτοκαθορισμός άλλων ατόμων (όπως συμβαίνει κατ’ εξοχήν σε μια καπιταλιστική κοινωνία) και ιδιαίτερα ανήλικων.

Η παιδεία δεν πρέπει ποτέ να παίζει τον νεροκουβαλητή της ιδεολογίας της παγκοσμιοποίησης. Η ομοφυλοφιλική σχέση δεν πρέπει όμως να αποτελεί στίγμα, εφόσον αναγνωρίζεται ως θεμιτή επιλογή, χωρίς αυτό βέβαια να μπορεί να καθιερώσει σχέση ισοτιμίας μεταξύ της ομοφυλοφιλικής και της ετεροφυλοφιλικής σχέσης.

Για εμάς η πρώτη είναι απλά μια θεμιτή επιλογή που για τους λόγους που αναφέραμε δεν τη θεωρούμε συμβατή με τους νόμους της φύσης. Είναι όμως δικαίωμα του κάθε πολίτη να κάνει οποιαδήποτε σχετικά επιλογή χωρίς βέβαια να επιβάλλει με άμεσο ή έμμεσο τρόπο τη σεξουαλικότητα του ιδιαίτερα σε ανηλίκους, πράγμα που σημαίνει ότι η προπαγάνδιση της ομοφυλοφιλίας από τα σχολικά βιβλία ή από τα μέσα στα οποία έχουν πρόσβαση οι ανήλικοι (TV, Internet κ.λπ.) είναι ανεπίτρεπτη σε μια αυτοκαθοριζόμενη κοινωνία.

ΔΙΚΤΥΟ ΠΕΡΙΕΚΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ – 31/12/2015

 [1] Βλ. Τάκη Φωτόπουλου, ΘΡΗΣΚΕΙΑ, ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ, ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, Η άνοδος του νέου ανορθολογισμού (Ελεύθερος Τύπος 2000)http://inclusivedemocracy.org/fotopoulos/greek/grbooksreligion/grbooksreligion.htm

[2] Βλ. Γιάννη Σκαρίμπα: «Το 21 και η αλήθεια»

http://www.antipagkosmiopoihsh.gr/2016/01/01/simfono-simviosis-ke-i-ideologia-tis-pagkosmiopiisis/

Β.Πούτιν: « Η ανθρωπότητα βρίσκεται υπό απειλή, από τις πολυεθνικές τροφίμων και τα νέα εμβόλια»!!

Νέα παρέμβαση του Ρώσου Προέδρου στην «καρδιά του προβλήματος» και της νέας τάξης πραγμάτων,   καθώς αποκαλύπτει ένα πολύ «σκοτεινό» σχέδιο για την εξέλιξη της ανθρωπότητας.

Αυτό της εξόντωσης του ανθρωπίνου γένους, μέσω της τροφής και των φαρμάκων.  

Όλες οι «ελεγχόμενες» δυτικές κυβερνήσεις μέσω ειδικών προγραμμάτων έχουν   εμβολιάσει  εκατομμύρια ανθρώπους  , δημιουργώντας ένα νέο είδος αυτιστικού ανθρώπου που εμπεριέχει πολύ λίπος, και ο οποίος βρίσκεται μόνιμα μπροστά από μια οθόνη τρώγοντας τρόφιμα με υψηλή περιεκτικότητα  φρουκτόζης, και σιροπιού καλαμποκιού», ισχυρίζεται ο Πούτιν ο οποίος τονίζει ότι οι Ρώσοι «πρέπει να προστατευθούν από όλο αυτό  … με κάθε κόστος», αναφέρει σχετικό δημοσίευμα .

Σύμφωνα με έκθεση που εκπονήθηκε από το ρωσικό Συμβούλιο Ασφαλείας (SCRF), αναφέρεται ότι   ότι ο Πρόεδρος Πούτιν εξέδωσε ειδικές εντολές στους αρμόδιους αξιωματούχους,  οι οποίες αναφέρουν ότι όλοι  οι Ρώσοι πολίτες  θα πρέπει να προστατεύονται από δυτικά σκευάσματα τροφής και φάρμακα με κάθε κόστος.

Η έκθεση αναφέρει ότι ο  Ρώσος Πρόεδρος πιστεύει ότι το επόμενο στάδιο της ανθρώπινης εξέλιξης αποτελεί σήμερα «σοβαρότατο κίνδυνο»,  και ότι η Δύση πραγματοποιεί  «εκ προθέσεως επιβράδυνση της διαδικασίας αναπαραγωγής του ανθρώπινου είδους,   για προσωπικό  κέρδος».

«Εμείς, ως ένα είδος έχουμε  την επιλογή να συνεχίσουμε να αναπτύσσουμε  το σώμα και το μυαλό μας σε μια υγιή ανοδική πορεία, ή μπορούμε να ακολουθήσουμε το δυτικό παράδειγμα των τελευταίων δεκαετιών και εκ προθέσεως να δηλητηριάζουμε  τον πληθυσμό μας με γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα,  φαρμακευτικά σκευάσματα , εμβόλια, και γρήγορο φαγητό, που αξιολογείται  ως λίαν επικίνδυνο, εθιστικό ναρκωτικό».

«Πρέπει να αγωνιστούμε αυτό. Η δημιουργία  σωματικά και διανοητικά αναπήρων ατόμων του πληθυσμού μας δεν είναι σαφώς προς το συμφέρον μας», αναφέρει η έκθεση .

Η Ρωσία υπό τον Πρόεδρο Πούτιν έχει μισθώσει εντελώς δωρεάν  μεγάλες εκτάσεις  γης τα τελευταία χρόνια σε αγρότες πρόθυμους  να καλλιεργήσουν  βιολογικά προϊόντα με φυσικό και βιώσιμο τρόπο.

Ο στόχος είναι να καταστεί η χώρα  παγκοσμίως, ως  «ο μεγαλύτερος εξαγωγέας»  τροφίμων χωρίς ΓΤΟ, και τα οποία  θα βασίζονται σε μια  εξολοκλήρου  «οικολογική»  παραγωγική διαδικασία.

Η έκθεση του ρωσικού  Συμβουλίου Ασφαλείας έρχεται μόλις  λίγους μήνες μετά την ανακοίνωση του Κρεμλίνου για το τέλος της παραγωγής  στην ρωσική επικράτεια, όλων των τροφίμων που περιέχουν γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς.

Η κίνηση αυτή κηρύττει έναν ακόμα πόλεμο , αυτόν κατά των πολυεθνικών εταιρειών όπως η Monsanto , η οποία «κατασκευάζει» αυτούς τους σπόρους, αλλά και άλλες ετιαιρείες .

Επίσης η χώρα  συνεχίζει να ηγείται στο χώρο της φυσικής, βιολογικής γεωργίας, δείχνοντας ένα διαφορετικό δρόμο σε όλο τον πλανήτη .

Η χώρα μας η πανέμορφη Ελλάδα , η οποία διαθέτει σπάνια αγροτικά προϊόντα,  τα τελευταία χρόνια έχει ξεκινήσει να δημιουργεί μια βιομηχανία βιολογικών προϊόντων , τα οποία είναι περιζήτητα στο εξωτερικό .

Ο κίνδυνος όμως με μια πιθανή  οικονομική ένωση της ΕΕ με τις ΗΠΑ , θα σημάνει τον πλήρη έλεγχο από τις πολυεθνικές του είδους,  και την αθρόα εισαγωγή γενετικά τροποποιημένων προϊόντων στην χώρα μας.

Σε άρθρο από την ιστοσελίδα pentapostagma.gr, με τίτλο (Αποκωδικοποίηση της Ατζέντας 2030 – Τα Πρωτόκολλα της Νέας Τάξης Πραγμάτων), αναφέρθηκε ότι η  ατζέντα 2030 του ΟΗΕ, είναι ένα σχέδιο για την παγκόσμια υποδούλωση της ανθρωπότητας κάτω από την «μπότα»των Εταιρικών Επικυρίαρχων. Τα 193 κράτη μέλη του ΟΗΕ κατέληξαν σε συμφωνία για τη νέα ατζέντα της ανάπτυξης για τα επόμενα 15 έτη.

Η  ευρωπαϊκή βιομηχανία των σπόρων με την σειρά της,  επιδιώκει την θέσπιση και εφαρμογή μιας νέας κοινής ευρωπαϊκής νομοθεσίας που θα καθιερώνει τη μοριακή σήμανση.

Με την ταυτοποίηση των ποικιλιών, μέσω μιας τεχνολογίας γενετικής ακολουθίας, οι εταιρείες θα μπορούν να αναγνωρίζουν τις ποικιλίες τους στις αγροτικές καλλιέργειες.

Με αυτόν τον τρόπο, οι αγρότες θα υποχρεώνονται να ακολουθούν τους εξαιρετικά περιοριστικούς όρους της χρήσης των πατενταρισμένων σπόρων με μία και μοναδική σπορά από την οποία ο σπόρος που προκύπτει θα αποτελεί εκ νέου ιδιοκτησία της πολυεθνικής ή καλλιεργώντας σπόρους με γονίδια που δεν αφήνουν το φυτό να παράγει νέους.

Η επιστροφή στον σχεδόν πατροπαράδοτο τρόπο καλλιέργειας σε συνδυασμό με τα σημερινά μέσα , θα μπορέσει να σώσει το ανθρώπινο γένος  και τον πλανήτη μας.

πηγή: http://www.pentapostagma.gr/2016/01/%ce%b2-%cf%80%ce%bf%cf%8d%cf%84%ce%b9%ce%bd-%ce%b7-%ce%b1%ce%bd%ce%b8%cf%81%cf%8e%cf%80%ce%b9%ce%bd%ce%b7-%ce%b5%ce%be%ce%ad%ce%bb%ce%b9%ce%be%ce%b7-%ce%b5%cf%85%cf%81%ce%af%cf%83%ce%ba%ce%b5.html#ixzz3wvwIOVhR

Τα γερμανικά ΜΜΕ για την εκλογή Μητσοτάκη

Ο νέος πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας ύστερα από εσωκομματικές εκλογές που ολοκληρώθηκαν την Κυριακή (10/01), προσελκύει το ενδιαφέρον των αρθρογράφων του γερμανικού τύπου που παρουσιάζουν τον Κυριάκο Μητσοτάκη ως ένα νέο πολιτικό 47 χρονών, φιλελεύθερο και θιασώτη της μεταρρυθμιστικής πορείας της χώρας.

«Ο Κυριάκος Μητσοτάκης αποτελεί παράδειγμα κλασσικής ελληνικής παραδοξολογίας, μιας δυσεπίλυτης αντίφασης», διαπιστώνει το Γερμανικό Ειδησεογραφικό Πρακτορείο dpa.

«Ο 47χρονος πολιτικός θεωρείται υπέρμαχος των μεταρρυθμιστικών προσπαθειών της χώρας και μεταρρυθμιστής του συντηρητικού κόμματος της ΝΔ, αλλά παράλληλα προέρχεται από μια από τις τρεις παραδοσιακές πολιτικές δυναστείες της χώρας και υπό αυτήν την έννοια, ως γιος του πρώην πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, βίωσε την πολιτική από τα γεννοφάσκια του. Παρόλα αυτά στις συνεντεύξεις του επαναλαμβάνει ότι πρώτα είναι Κυριάκος και μετά Μητσοτάκης».

Ο δημοσιογράφος υποστηρίζει ότι σε αντίθεση με τον Αλέξη Τσίπρα ο νέος πρόεδρος της ΝΔ φαίνεται ότι διαθέτει ήδη "γερά χαρτιά" στο εξωτερικό, όχι μόνο γιατί μιλά πολύ καλά αγγλικά, γερμανικά και γαλλικά με σπουδές στα πανεπιστήμια Χάρβαρντ και Στάνφορντ, αλλά επειδή θεωρείται από τους δανειστές ως σκληρός μεταρρυθμιστής».

Η εφημερίδα Handelsblatt επισημαίνει ότι με την αλλαγή γενεάς στην κορυφή τη ΝΔ ο πρωθυπουργός Τσίπρας αποκτά έναν σοβαρό αντίπαλο, που θέλει να αναδιαμορφώσει το κόμμα, να το ανοίξει στο πολιτικό κέντρο και να κερδίσει ψηφοφόρους νεαρής ηλικίας. «Ακόμη ο Τσίπρας διαφεντεύει την πολιτική σκηνή της Αθήνας», υπενθυμίζει η εφημερίδα αναφερόμενη στην αναπάντεχη, όπως χαρακτηρίζει, νίκη στις πρόωρες εκλογές με αντίπαλο τον Βαγγέλη Μεϊμαράκη.

«Αλλά με τον Κυριάκο Μητσοτάκη ο Αλέξη Τσίπρας αποκτά έναν σοβαρό αντίπαλο, που θα μπορούσε να είναι επικίνδυνος για τον ίδιο και το ΣΥΡΙΖΑ στις επόμενες εκλογές», προβλέπει η γερμανική εφημερίδα.

Αναλύοντας το εκλογικό αποτέλεσμα ο ίδιος γερμανός αρθρογράφος χωρίς να αμφισβητεί τη νίκη του Κυρ. Μητσοτάκη θεωρεί ότι η ΝΔ είναι βαθιά διχασμένη ανάμεσα στους συντηρητικούς και τους φιλελευθέρους.

«Για τη δεξιά πτέρυγα του κόμματος ο Μητσοτάκης θεωρείται νεοφιλελεύθερος, που για την Ελλάδα ισοδυναμεί με ύβρη. Σε αυτούς που παρασκηνιακά κινούνται εναντίον του Μητσοτάκη συμπεριλαμβάνεται και ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής, του οποίου η θητεία επισκιάστηκε από σκάνδαλα διαφθοράς», σημειώνει.  

Με πληροφορίες από Deutsche Welle

http://www.efsyn.gr/arthro/ta-germanika-mme-gia-tin-eklogi-mitsotaki

Η στροφή στην «κληρονομιά Καραμανλή» δεν άντεξε στο στοίχημα ανανέωσης

Οι εσωκομματικές εκλογές της Νέας Δημοκρατίας ανέδειξαν τον Κυριάκο Μητσοτάκη νέο πρόεδρο του κόμματος, με καθαρή νίκη του έναντι του Βαγγέλη Μεϊμαράκη.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης κατόρθωσε και ανέτρεψε τις προβλέψεις που έφεραν ως φαβορί τον Βαγγέλη Μεϊμαράκη, αφού τα αποτελέματα του α' γύρου των εκλογών του έδιναν προβάδισμα της τάξης των 11 μονάδων.

Με καταμετρημένο το 75% των ψήφων ο κ. Μητσοτάκης παίρνει το 51,6% έναντι 48,4% του Βαγγέλη Μεϊμαράκη.

Σήμερα εκτιμά ο Γιάννης Τραγάκης πως θα είναι ανακοινώσιμο το τελικό αποτέλεσμα των εσωκομματικών εκλογών της Ν.Δ..

Με καταμετρημένο πλέον το 80% των ψηφοφόρων, «έχει ανέβει λίγο η διαφορά. Όσο μπαίνουν εκλογικά κέντρα από το λεκανοπέδιο αυξάνει», είπε το πρωί της Δευτέρας, ο πρόεδρος της ΚΕΦΕ. 

Η δήλωση Μητσοτάκη

Στη δήλωση που έκανε μετά την εκλογή του, ο Κυριάκος Μητσοτάκης τόνισε ότι ήταν μια «μεγάλη, ιστορική μέρα για την παράταξη» διότι οι ψηφοφόροι έδωσαν μια «ξεκάθαρη εντολή για ανανέωση του κόμματος, διεύρυνση» ώστε να ανοίξει ο δρόμος για μια αξιόπιστη διακυβέρνηση.

Στάθηκε στη σημασία της ενότητας και τόνισε ότι τιμά και σέβεται τον Ευάγγελο Μεϊμαράκη, τον οποίο συνεχάρη για τον αγώνα του, όπως και τους Απόστολο Τζιτζικώστα και Άδ. Γεωργιάδη.

Όπως τόνισε στη Νέα Δημοκρατία «είμαστε όλοι μαζί, ενωμένοι», ώστε με όλες τις δυνάμεις της να εργαστεί κατά «μιας ανίκανης κυβέρνησης».

Χαστούκι

Η αριθμητική των εκλογών είναι αμείλικτη για τον Ευάγγ. Μεϊμαράκη, ο οποίος είχε την εντύπωση ότι με την υποστήριξη του καραμανλικού μπλοκ θα κάνει περίπατο. Αν και τα μηνύματα του πρώτου γύρου δεν ήταν ενθουσιώδη προς το πρόσωπο του πρώην προέδρου, αυτός επέμεινε στη γραμμή της λαϊκής Δεξιάς, με αιχμές κατά του Αντ. Σαμαρά και ευθείες βολές στον Απ. Τζιτζικώστα και τον Αδ. Γεωργιάδη.

Στο επιτελείο του, μετά τα πρώτα συγκεντρωτικά αποτελέσματα, που έδειχναν πως ο περίπατος εξελίσσεται σε ντέρμπι, επικράτησε κατήφεια και οι βουλευτές που είχαν σπεύσει στο πολιτικό γραφείο του Υμηττού δεν έκαναν καμία δήλωση. Ο ίδιος περιορίστηκε σε μια ολιγόλογη ανάρτηση στο Twitter: «Ευχαριστώ από καρδιάς όλους όσοι με εμπιστεύθηκαν και με ακολούθησαν σε αυτήν την πορεία».

Στον πρώτο γύρο ο Ευάγγ. Μεϊμαράκης είχε πάρει 40% και 160.000 ψήφους, αφήνοντας 11 μονάδες πίσω τον Κυρ. Μητσοτάκη, που είχε πάρει 115.000. Αυτή τη διαφορά ο Ευάγγ. Μεϊμαράκης όχι μόνο δεν κατάφερε να την αυξήσει, προσελκύοντας ψηφοφόρους του Απ. Τζιτζικώστα (82.000) και του Αδ. Γεωργιάδη (46.000), αλλά έχασε και δικούς του ψηφοφόρους.

Ο κοινός εχθρός

Η καθοριστική κίνηση ήταν η συντεταγμένη στήριξη των ανθρώπων του Αδ. Γεωργιάδη και του Απ. Τζιτζικώστα, στους οποίους συγκαταλέγονται και οι άνθρωποι του Αντ. Σαμαρά. Οι συνεργάτες του πρώην πρωθυπουργού είχαν εξ αρχής μοιραστεί στους χαμένους του πρώτου γύρου και στον δεύτερο, χωρίς να πάρουν δημοσίως θέση υπέρ του Κυρ. Μητσοτάκη, πήραν σαφή θέση απέναντι στον Ευάγγ. Μεϊμαράκη. Ουσιαστικά, σήκωσαν το βάρος της αντιπαράθεσης με τους συνεργάτες τού Κ. Καραμανλή.

Με ανάλογο τρόπο τοποθετήθηκαν τις τελευταίες ημέρες και στελέχη του ΠΑΣΟΚ (Α. Λοβέρδος, Π. Χρηστίδης), αναζωπυρώνοντας τα σενάρια περί στενής σχέσης του Κ. Καραμανλή με την κυβέρνηση του Αλ. Τσίπρα. Πρώτος χαιρέτισε τη νίκη του Κυρ. Μητσοτάκη, προτού ακόμη εμπεδωθεί, ο Απ. Τζιτζικώστας, με tweet που ανάρτησε στις 8.43 μ.μ.: «Συγχαρητήρια στο ΝΕΟ πρόεδρο! Από αύριο όλοι μαζί θα δουλέψουμε σκληρά για μια μεγάλη, ενωμένη, ανανεωμένη και δυνατή Ν.Δ.!». Με δεύτερη ανάρτηση, εξήγησε ότι συγχαίρει τον Κυρ. Μητσοτάκη.

Αλλαγή σελίδας

Στις 12 το μεσημέρι θα αλλάξει και επίσημα σελίδα η Νέα Δημοκρατία καθώς για τότε έχει προγραμματιστεί η τελετή παράδοσης-παραλαβής όπως ανακοίνωσε το βράδυ της Κυριακής ο μεταβατικός πρόεδρος του κόμματος Γιάννης Πλακωτιάκης.

Συγχαρητήρια

Συγχαρητήρια έδωσαν στον Κυρ. Μητσοτάκη ο Κ. Καραμανλής και ο Αντ. Σαμαράς. Ο αρχηγός της Ν.Δ. αναμένεται να επισκεφθεί σήμερα τους πρώην πρωθυπουργούς. Μέσα στην εβδομάδα θα έχει συνάντηση και με τον πρωθυπουργό Αλ. Τσίπρα, ο οποίος του τηλεφώνησε για να τον συγχαρεί.

■ Συγχαρητήρια μηνύματα έστειλαν στον νέο αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης και οι αρχηγοί των κομμάτων της αντιπολίτευσης.

Αντίθετα, με αρνητικό τρόπο σχολίασαν την εκλογή του Κυρ. Μητσοτάκη οι συγκυβερνώντες ΑΝ.ΕΛΛ., τονίζοντας -μεταξύ άλλων- ότι «η Ν.Δ. θα γίνει πλέον ένα σκληρό νεοφιλελεύθερο κόμμα, που θα εξυπηρετεί μόνο τους σκοπούς της ολιγαρχίας, χάνοντας κάθε λαϊκό έρεισμα».

http://www.efsyn.gr/arthro/i-strofi-stin-klironomia-karamanli-den-antexe-sto-stoihima-ananeosis

Πέθανε ο David Bowie

Πέθανε ο θρύλος David Bowie στα 69 του χρόνια μετά από 18μηνη μάχη με τον καρκίνο, λίγες μέρες μετά τα γενέθλιά του και την κυκλοφορία του νέου του δίσκου. Ο θάνατός του ανακοινώθηκε μέσα από την επίσημη σελίδα του στο Facebook και το Twitter (Vids)

Χρήστος Δεμέτης

Ιανουάριος 11 2016 09:11

Πέθανε στα 69 του χρόνια ο θρύλος του rock'n'roll και της μουσικής, David Bowie.

Η είδηση του θανάτου του ανακοινώθηκε το πρωί της Δευτέρας μέσα από τον επίσημο λογαριασμό του μουσικού στο Facebook.

"Ο David Bowie πέθανε ειρηνικά σήμερα, με την οικογένειά του γύρω του, μετά από μια θαρραλέα μάχη 18 μηνών με τον καρκίνο. Πολλοί θρηνείτε μαζί μας την απώλεια, σας ζητούμε να σεβαστείτε την ιδιωτικότητα των στιγμών κατά τη διάρκεια του πένθους".

Ο θάνατος του ήρθε τρεις ημέρες μετά τα 69 γενέθλια του και την κυκλοφορία του τελευταίου στούντιο άλμπουμ της καριέρας του, του Blackstar. Ο Bowie είχε σταματήσει τις ζωντανές εμφανίσεις και τις περιοδείες, κανείς όμως δεν γνώριζε για την ασθένεια του.

Ο Bowie είχε να τραγουδήσει ζωντανά από το 2006, όταν βρέθηκε σε φιλανθρωπική εκδήλωση με την Alicia Keys, ενώ δεν είχε δώσει καμία συνέντευξη για πάνω από δέκα χρόνια. Παρόλα αυτά, μέσα στο 2015 ηχογράφησε τον νέο του δίσκο, έγραψε το Off-Broadway μιούζικαλ, Lazarus και είχε επιμεληθεί της έκθεσης "David Bowie Is Happening Now" που περιοδεύει στον κόσμο.

Η τελευταία του φωτογραφία από την πρεμιέρα του μιούζικαλ Lazarus τον περασμένο Σεπτέμβριο, για το οποίο είχε γράψει και τη μουσική:

Στο τελευταίο βίντεο που είδε το φως της δημοσιότητας, το Lazarus, ο Λευκός Δούκας απεικονίζεται σε κρεβάτι νοσοκομείου, παλεύοντας με τους προσωπικούς του δαίμονες, πριν χαθεί στο τέλος μέσα σε μια ντουλάπα. Ένα βίντεο, ίσως προαναγγελία, ίσως βγαλμένο μέσα από τις τελευταίες σκέψεις του Bowie, και σίγουρα, ένα τραγούδι που εν τέλει έμελλε να κλείσει τη ζωή του με έναν τρόπο απολύτως εναρμονισμένο με τις μέρες και τα έργα του σπουδαίου καλλιτέχνη.

Ο Λευκός Δούκας της ροκ έχει πουλήσει συνολικά περισσότερους από 140 εκατομμύρια δίσκους παγκοσμίως και θεωρείται δικαίως, ένας από τους πιο επιδραστικούς μουσικούς στην ιστορία. Πέρασε από τον χώρο του κινηματογράφου, του θεάτρου αλλά και της μόδας. Παράλληλα, ήταν ένας από τους πρώτους καλλιτέχνες που ασχολήθηκαν ενεργά με το διαδίκτυο.

Το 1996 μπήκε στο Rock and Roll Hall of Fame και το 2006 πήρε το Γκράμυ συνολικής προσφοράς.

Από την πρώτη του επιτυχία, το ελεγειακό Space Oddity μέχρι το Blackstar του 2016, δεν σταματούσε να απασχολεί τους κριτικούς και το κοινό, εισάγοντας νέους πειραματισμούς χωρίς ταμπέλες και στεγανά.

Η επιτυχία του Βρετανού Bowie στην Αμερική έγινε πραγματικότητα μέσα από το "Fame", του άλμπουμ "Young Americans", το οποίο κυκλοφόρησε το 1975. Ήταν το πρώτο τραγούδι του που έφτασε στο νούμερο 1 των charts στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού. Το άλμπουμ του που σημείωσε τις περισσότερες πωλήσεις ήταν το "Let's dance" του 1983.

Ο "λεπτός λευκός Δούκας" ήταν ο πρώτος που εμφανίστηκε με φουστάνι στη σκηνή, ήταν εκείνος που σχεδόν καθιέρωσε την σεξουαλική απελευθέρωση στην pop και τη rock μουσική των 60s και των 70s μέσα από συνεχείς μεταμφιέσεις και εναλλασσόμενες περσόνες. Με τον αντικομφορμισμό του έμπαινε στο μάτι της αστικής τάξης της Βρετανίας χτίζοντας τον δικό του αβανγκάρντ μύθο. Το 2003 άλλωστε, αρνήθηκε πεισματικά να χρηστεί ιππότης της Βρετανικής Αυτοκρατορίας (τίτλος τιμής για πολλούς καλλιτέχνες). "Δεν είναι αυτός ο σκοπός για τον οποίο δουλεύω όλη μου τη ζωή", είχε δηλώσει τότε.

O Bοwie εμφανίστηκε σε 28 κινηματογραφικές παραγωγές, μεταξύ των οποίων στο "Prestige" υποδυόμενος τον Nicola Tesla, στον "Τελευταίο Πειρασμό" ως Πόντιος Πιλάτος και στο "Basquiat" όπου ερμήνευσε τον Andy Warhol.

Η πιο πρόσφατη βράβευση του έγινε το 2014 στα Brit Awards, όταν τιμήθηκε μαζί με την Κέιτ Μος. "Η Κέιτ είναι από την Αφροδίτη, εγώ από τον Άρη", είπε αστειευόμενος.

"I will be king and you will be queen.

Though nothing will drive them away,

we can beat them just for one day.

We can be heroes just for one day.

Though nothing will keep us together,

we could steal time just for one day.

We can be heroes for ever and ever.

What’d you say"

Το σύμπαν συνωμότησε ώστε να πέσει στη Γη ο Ziggy Stardust και να την αλλάξει, σαν γνήσιος Χαμαιλέοντας. Στις 11 Ιανουαρίου του 2016, ο Ziggy γύρισε στα αστέρια.

Καλό ταξίδι Major Tom.

http://news247.gr/eidiseis/kosmos/People-world/pethane-o-david-bowie.3854779.html

ΑΡΧΙΖΕΙ «ΠΟΛΕΜΟΣ» ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ ?

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης

Κάποιοι θερμοκέφαλοι με «διαθλασμένες» ιδεοληψίες που δεν αντιλαμβάνονται την σκληρή πραγματικότητα που υφίσταται ο ελληνικός λαός από τα δικά τους λάθη, φαίνεται πως σκοπεύουν να ανοίξουν νέους ασκούς του Αίολου. Καυχόμενοι πως είναι άθεοι, (δικαίωμα τους ), διακηρύττουν πως θα καταργήσουν το μάθημα των θρησκευτικών χωρίς να έχουν συνείδηση (?) ότι αυτό πλήττει καίρια την ελληνορθόδοξη ταυτότητα και να επιβάλλουν μάθημα «αόριστης» θρησκειολογίας κατά παράβαση του ίδιου του ελληνικού συντάγματος. Είναι αλήθεια κ Φίλη ???

Το θέμα έχει ήδη θορυβήσει την εκκλησιαστική ιεραρχία και παρά των χαμηλών της τόνων και της μη ουσιαστικής της αντίδρασης στην αντιχριστιανική λαίλαπα των τελευταίων ετών, αναγκάζεται τώρα να ανασκουμπωθεί και η ανακοίνωση της μιλά για έκτακτη σύγκληση της με αυτό το καυτό θέμα.

Σημειωτόν όπως αναφέρει το ιστολόγιο Κατάνυξης, για να υπάρξει απογευματινή έκτακτη συνεδρίαση της Ιεράς Συνόδου θα πρέπει να συμβαίνουν εξαιρετικά κρίσιμα εκκλησιαστικά θέματα. Για παράδειγμα, μια τέτοια απογευματινή συνεδρίαση έγινε την περίοδο των ταυτοτήτων επί εποχής μακαριστού Χριστοδούλου.Τώρα έχει προγραμματισθεί για τις 12 Ιανουαρίου έκτακτη συνεδρίαση της Ιεράς Συνόδου με μοναδικό θέμα συζήτησης …το μάθημα των Θρησκευτικών.

Τι άραγε συνέβη και οι ιεράρχες ανησύχησαν και ζητούν να υπάρξει συζήτηση για το θέμα των Θρησκευτικών; Τι μπορεί να έχει αλλάξει από τότε που ο πρωθυπουργός διαβεβαίωνε προσωπικά τον Αρχιεπίσκοπο κ. Ιερώνυμο ότι τίποτε, όσο αυτός είναι Πρωθυπουργός, δεν πρόκειται να αλλάξει στη διδασκαλία του μαθήματος των Θρησκευτικών; Γιατί, τέλος, οι ιεράρχες κάνουν λόγο για ιερό casus belli και, το σημαντικότερο, για ιερό πόλεμο; Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

Ο μεν Αρχιεπίσκοπος έχει βεβαίως την προφορική διαβεβαίωση του Πρωθυπουργού ότι δεν πρόκειται να καταργηθεί η διδασκαλία των Θρησκευτικών στα σχολεία, αλλά κάποιες πληροφορίες που έγιναν γνωστές στους ιεράρχες ότι ο υπουργός Παιδείας Ν. Φίλης ετοιμάζει σχέδιο για κατάργηση εντός του 2016 του μαθήματος των Θρησκευτικών και αντικατάστασή του με ένα μάθημα Θρησκειολογίας, αγνώστου περιεχομένου και αγνώστων συγγραφέων, τον έκαναν να ανησυχήσει. Τι ετοιμάζει αλήθεια ο κ. Φίλης και δεν ενημερώνει κανέναν; διερωτήθηκαν οι ιεράρχες.

Ο υπουργός Παιδείας δηλώνει πλέον δημοσίως ότι σκοπεύει να αλλάξει το μάθημα των Θρησκευτικών χωρίς να δίνει όμως λεπτομέρειες, λέγοντας μάλιστα ότι δεν έχει ιδέα αν υπάρχει ή όχι δέσμευση Πρωθυπουργού προς τον Αρχιεπίσκοπο να μην αντικατασταθεί το μάθημα. «Ζούμε σε μια σύγχρονη κοινωνία, ορισμένα πράγματα πρέπει να αλλάξουν…» λέει αορίστως. Αυτά έκαναν την Ιερά Σύνοδο να καλέσει τους ιεράρχες που μετέχουν στην Ιερά Σύνοδο του Ιανουαρίου να παραστούν σε μια απογευματινή έκτακτη συνεδρίαση.

Σε αυτήν έχουν κληθεί να παραστούν: ο Μητροπολίτης Καισαριανής κ. Δανιήλ, ο οποίος είναι και πρόεδρος της Συνοδικής Επιτροπής και Επιμόρφωσης Εφημεριακού Κλήρου, οι κοσμήτορες των Θεολογικών Σχολών Αθηνών – Θεσσαλονίκης και οι πρόεδροι των διοικητικών συμβουλίων δύο ενώσεων θεολόγων. Εισηγητής στη συνεδρίαση θα είναι ο Ναυπάκτου κ. Ιερόθεος, ένας ιεράρχης με βαθιά γνώση της Ορθοδοξίας. Διευρυμένη δηλαδή συνεδρίαση, πράγμα που σημαίνει ότι αυτή τη φορά οι ιεράρχες δεν πρόκειται να συζητήσουν αορίστως ούτε και να αναβάλουν οποιαδήποτε απόφασή.

Εμείς ελπίζουμε να μην επικρατήσουν οι «ιδεοληπτικές» προκαταλήψεις κάποιων θερμοκέφαλων κυβερνώντων και να μην τολμήσουν να προχωρήσουν γιατί θα προκαλέσουν μια νέα μεγάλη «θύελλα» στο ήδη πολύ ταραγμένο τοπίο  και θα καταλάβουν ότι δεν μπορούν να παίζουν με την ελληνορθόδοξη ταυτότητα. Είναι το λιγότερο που χρειαζόμαστε αυτή την ταραγμένη περίοδο και ενόψει πολύ «σημαντικών» εξελίξεων στην ευρύτερη περιοχή μας.

Ίδωμεν!

ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος
www.nikosxeiladakis.gr