Από τον κορωνοϊό στον τουρισμό και τούμπαλιν

Ανακοίνωση Μετώπου Κοινωνικής και Εθνικής Απελευθέρωσης (ΜΕΚΕΑ) / Grexit.gr
Ελληνικό προτεκτοράτο:

Από τον κορωνοϊό στον τουρισμό και τούμπαλιν

Στην προηγούμενη ανακοίνωσή μας τονίζαμε πόσο επικίνδυνη είναι η πανδημία του κορωνοϊού, ιδιαίτερα όσον αφορά την ταχύτητα διασποράς και μετάδοσης, που την καθιστά στην ουσία την πρώτη πανδημία στην εποχή της Νέας Διεθνούς Τάξης της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης, αλλά και τη μεγαλύτερη πανδημία στην ανθρωπινή Ιστορία. Και αυτό τόσο λόγω του επιθετικού είδους του ιού που προέκυψε στις σημερινές συνθήκες παγκοσμιοποιητικής «ανάπτυξης» όσο και της ταχύτητας επέκτασής του, που οφείλεται βασικά στους θεσμούς των «ανοιχτών και ελεύθερων αγορών» της Παγκοσμιοποίησης, οι οποίοι συνετέλεσαν αποφασιστικά στην ταχύτητα διάδοσής του πρωτίστως βέβαια στα δυτικά μητροπολιτικά κέντρα –που έχουν ήδη καθιερώσει πολύ πυκνούς οικονομικούς δεσμούς με όλα τα υπόλοιπα κράτη για τη μαζική μετακίνηση εμπορευμάτων, εργασίας και κεφαλαίου, συνιστώντας τη Νέα Διεθνή Τάξη (ΝΔΤ) της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης– και εν συνεχεία στην περιφέρεια της ΝΔΤ (Βραζιλία, Ινδία κ.λπ.), όπου σήμερα ο κορωνοϊός θερίζει…

Έτσι, σημειώναμε ότι η αυστηρή καραντίνα αποτελεί για τις χώρες μονόδρομο, αφού ούτε ήταν δυνατόν να γίνουν άμεσα μαζικά τεστ σε όλους τους πληθυσμούς λόγω του τεράστιου κόστους (κάτι που μόνο η Γερμανία έκανε εν μέρει, μην αποτρέποντας ούτε και αυτή όμως την καραντίνα), αλλά ούτε φυσικά η πανδημία μπορούσε να αντιμετωπιστεί με διάφορες παραλλαγές της θεωρίας για την «ανοσία της αγέλης», όπως αποδείχτηκε από το αρχικό «πείραμα» της Βρετανίας (που στοίχισε χιλιάδες ανθρώπινες ζωές όπως γίνεται σήμερα παραδεκτό) αλλά και της Σουηδίας, και αμέσως μετά των ΗΠΑ, της Βραζιλίας και άλλων χωρών με ανάλογα αποτελέσματα. Έτσι, τελικά, κατέληξαν όλοι στη «μέθοδο της καραντίνας» για να περιορίσουν όσο ήταν δυνατό την ταχύτητα στην παραπέρα μετάδοση της ασθένειας, που, παρά τις ανοησίες των συνωμοσιολόγων, οι οποίοι έχουν πια εντελώς γελοιοποιηθεί, εξακολουθεί να εξαπλώνεται παντού, πέρα από τα μητροπολιτικά κέντρα.

Σε τελική ανάλυση, όλες οι ελπίδες έχουν εναποτεθεί τώρα στα εμβόλια που προσπαθούν να σχεδιάσουν επιστημονικά συνεργεία (που σπεύδουν βέβαια να χρηματοδοτήσουν μέλη της Υπερεθνικής Ελίτ, εκτός βέβαια από χώρες όπως η Ρωσία και η Κίνα), όχι βέβαια μόνο για να ανακηρυχτούν «σωτήρες της ανθρωπότητας», αλλά με βασικό στόχο τα δισεκατομμύρια κερδών που θα προκύψουν από την εμπορική εκμετάλλευση του εμβολίου όταν θα αρχίσουν να το μοσχοπουλούν σε αλλόφρονες κυβερνήσεις… Αυτό βέβαια δεν δικαιώνει άλλες δήθεν «επιστημονικές» έρευνες που, αρνούμενες τη μοναδική σημασία του ιού, τον εξομοίωναν με τη γρίπη, για ν’ αποκαλυφθεί αργότερα ότι…αφιλοκερδείς χρηματοδότες των ερευνών τους ήταν αμερικάνικες αεροπορικές εταιρείες που κινδυνεύουν με εξαφάνιση εξαιτίας του ιού, όπως θα δείξουν σύντομα οι δραματικές συνέπειες της παγκόσμιας πτώσης του τουρισμού!

Η χώρα μας ακολούθησε και αυτή, σχετικά έγκαιρα, αυστηρά μέτρα καραντίνας, αλλά βέβαια η σχετική «επιτυχία» της δεν οφείλεται στην «σωφροσύνη» της ευρωκατοχικής κυβέρνησης της ΝΔ, αλλά στην περιφερειακή θέση της χώρας μας, όπως συνέβη και στις περισσότερες χώρες με χαμηλό βαθμό διεθνοποίησης, όπως οι γειτονικές βαλκανικές χώρες, αυτές στην ανατολική Ευρώπη, στην Αφρική κ.λπ., που είχαν αρχικά περιορισμένη διάδοση και αριθμό κρουσμάτων, σε αντίθεση με τις χώρες-κέντρα της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας που αναφέρουμε παραπάνω, οι οποίες αποτελέσαν και «κέντρα» της πανδημίας. Αυτό φυσικά δεν αποκλείει στη συνέχεια την επέκταση της επιδημίας από τα μητροπολιτικά κέντρα στην περιφέρεια, όπως ήδη γίνεται σήμερα με τη Λατινική Αμερική, την Ινδία κ.λπ.

Και ενώ τα αυστηρά μέτρα στη χώρα μας αποσύρονται σταδιακά και όχι εντελώς, (και αφού εφαρμόστηκαν σε κάποιες περιπτώσεις με «υπερβάλλοντα ζήλο», όπως π.χ. με την ουσιαστική απαγόρευση του εορτασμού του Πάσχα), έρχεται τώρα η κυβέρνηση να ανακοινώσει το πλήρες άνοιγμα του Τουρισμού και ότι θα εφαρμόζονται μόνο ημίμετρα (π.χ. σποραδικοί έλεγχοι) στην είσοδο χιλιάδων τουριστών στα αεροδρόμια, στα σύνορα και στα κρουαζιερόπλοια, ακόμη και αν προέρχονται από χώρες όπου η επιδημία είναι ακόμα σε επικίνδυνα επίπεδα (Ισπανία, Ιταλία, Βρετανία κλπ). Και αυτό ενώ σε πολλές χώρες δεν έχει παρέλθει η πανδημία, ενώ ταυτόχρονα εκφράζονται φόβοι για την πιθανότητα ενός δεύτερου κύματος, το Φθινόπωρο, ακόμα και στη χώρα μας.

Πού πάει λοιπόν η δήλωση της κυβέρνησης όταν με κομπασμό έλεγε «υπεράνω και της οικονομίας είναι η υγεία των πολιτών»; Απλώς μετατρέπεται σήμερα στο συμπέρασμα ότι «υπεράνω όλων (άρα και της υγείας) είναι η “εθνική μας παραγωγή’’, δηλαδή ο Τουρισμός!». Πράγμα βέβαια που εκ πρώτης όψεως δεν φαίνεται παράλογο αφού, πράγματι, χωρίς παράγωγη και εισόδημα, ούτε υγεία μπορεί να υπάρξει. Είναι άλλωστε γνωστό ότι οι μεγαλύτερες απώλειες από τον ιό σημειώνονται ανάμεσα στα φτωχά εισοδηματικά στρώματα στην Αμερική, τη Βρετανία κ.λπ.[1] Αυτό λοιπόν που επιμελώς υποκρύπτει η κυβέρνηση είναι η κατάντια μιας χώρας που έχει μετατραπεί σε απόλυτο προτεκτοράτο της ΕΕ και της υπερεθνικής ελίτ. [2]  Μιας χώρας τής οποίας κυριολεκτικά καταστράφηκε η γεωργία μέσα στις «ανοικτές αγορές» της ΕΕ, όπως άλλωστε συνέβη και συνολικά με την παραγωγική μας δομή (μεταποίηση κ.λπ.), και σήμερα έχει πάρει τη θέση της τουριστικής αποικίας στον καταμερισμό εργασίας της ΕΕ. Εκεί μας έχουν κατατάξει η Γερμανία και οι άλλοι «φίλοι» μας, για να ξεκουράζονται εδώ και να απολαμβάνουν την Ελλάδα κυρίως οι Ευρωπαίοι αστοί και τα εύπορα στρώματα, την ώρα που ο ελληνικός λαός στη μεγάλη πλειοψηφία του βλέπει τις διακοπές με το κιάλι.

Γι’ αυτό έσπευσε περιχαρής ο Γερμανός υπουργός να διαφημίσει την Ελλάδα σαν ελκυστικό και ασφαλή προορισμό. Γι’ αυτό η κυβέρνηση του ελληνικού προτεκτοράτου έσπευσε, επίσης, μετά την ψήφιση της κατάπτυστης συμφωνίας για τον αγωγό East Med με το Ισραήλ, που στρέφεται ευθέως κατά των Παλαιστινίων, να κάνει νέα συμφωνία για τον Τουρισμό με το κατοχικό Ισραήλ και να ψηφίσει και τους νέους νόμους για την άρση των περιβαλλοντικών κριτηρίων στην αγορά γης. Σήμερα άλλωστε υπάρχει ένας οργασμός ισραηλινού κεφαλαίου για την αγορά Ελληνικής γης, προς εκμετάλλευση βέβαια της ίδιας τουριστικής αγοράς.

Η ιδεολογία των «ανοιχτών αγορών», βέβαια, της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης λέει ότι κάθε χώρα πρέπει να εκμεταλλεύεται τα «συγκριτικά της πλεονεκτήματα» στην οικονομία. Όμως ποια εκμετάλλευση κάνει σήμερα η Ελλάδα όταν ουσιαστικά οι ανοικτές αγορές τής έχουν καταστρέψει κάθε άλλο τομέα στην οικονομία; Από εκεί που παλιότερα είχαμε σημαντική αυτοδυναμία έως αυτάρκεια στα περισσότερα αγροτικά προϊόντα, σήμερα αναγκαζόμαστε να εισάγουμε σχεδόν τα πάντα και αντί να τρώμε τις εύγευστες από τον μεσογειακό ήλιο ντομάτες μας, αναγκαζόμαστε να εισάγουμε και να καταναλώνουμε ολλανδικές άγευστες ντομάτες που αναπτύσσονται με ηλεκτρική ενέργεια! Η ποιοτική και διαφοροποιημένη κτηνοτροφία και γεωργία μας είναι στα τάρταρα: ζώα, γαλακτοκομικά, στάρι, ελαιόλαδο, σταφύλι, κρασί, εξαγωγές φρούτων, βότανα κ.λπ. Παράλληλα, οι κλάδοι στη μεταποίηση διαλύθηκαν ένας προς έναν ή δόθηκαν στο ξένο κεφάλαιο (π.χ. ναυπηγεία στην Ελευσίνα και τη Σύρο), αλλά και βιοτεχνίες που θα μπορούσαν με εθνική στήριξη να αναπτυχτούν, τώρα καταποντίστηκαν από τον ξένο συναγωνισμό ή απλώς απορροφήθηκαν από ξένες εταιρίες (π.χ. η μπύρα κ.λπ.).

Για ποια λοιπόν «συγκριτικά πλεονεκτήματα» μιλάμε όταν μια χώρα τοποθετείται, σε έναν δήθεν δίκαιο διεθνή καταμερισμό εργασίας (όσο δίκαιη βέβαια μπορεί να είναι η «αγορά»!), να αποτελεί τουριστική αποικία και γηροκομείο των αστικών τάξεων άλλων χωρών και όταν εξαναγκάζεται σήμερα, χωρίς άλλες ουσιαστικές πηγές εσόδων, να θέτει σε άμεσο κίνδυνο την υγεία του λαού της, για να μη βλάψει τη βασική πηγή εσόδων της από το εξωτερικό: τον Τουρισμό; Είναι χαρακτηριστικό, για παράδειγμα, ότι η Βρετανία επιβάλλει καραντίνα σε όλους όσους έρχονται από την Ελλάδα, αλλά το αντίστροφο δεν φαίνεται να ισχύει, ενώ ως γνωστόν τη στιγμή αυτή τα θύματα του κορωνοϊού είναι πολλαπλάσια στη Βρετανία από ότι στην Ελλάδα!

Ο μόνος δρόμος σήμερα για να έχουμε μέλλον σαν λαός και σαν χώρα είναι να πάψουμε να είμαστε έρμαια του τουρισμού, που βλέπουμε σήμερα σε τι κίνδυνο μας βάζει (και ελπίζουμε να αποφύγουμε μια νέα έξαρση του ιού). Γενικότερα, ο μόνος δρόμος για την Ελλάδα αλλά και για κάθε χώρα που θέλει ο λαός της να ελέγχει την οικονομία του, είναι η εθνική και οικονομική κυριαρχία, που επιβάλλει την οικονομική αυτοδυναμία σαν αναγκαία προϋπόθεση γι’ αυτήν. Και γι’ αυτή οφείλει να παλέψει, αντί για την «κοινοτική κυριαρχία» του Μητσοτάκη και του Τσιόδρα που υποτίθεται προσφέρει η ΕΕ, η οποία ουσιαστικά λειτουργεί προς όφελος της «κοινότητας» των πολυεθνικών και των ελίτ που επάξια η ένωση εκπροσωπεί! Για την κυριαρχία τους αγωνιστήκαν και αγωνίζονται άλλοι λαοί (όπως ο βρετανικός, ο γαλλικός, ο ιταλικός κ.α.). Γι’ αυτό σήμερα ο Βρετανικός λαός, κατόπιν μακρών αγώνων κατά της Υπερεθνικής Ελίτ αλλά και της δικής του ελίτ (που με επικεφαλής το πάλαι ποτέ «αριστερό» Εργατικό κόμμα πάλεψε ενάντια στην εθνική κυριαρχία την οποία προϋπέθετε το Brexit!), με τον σκληρό αγώνα του τελικά την πέτυχε. Έτσι, σήμερα η Βρετανία είναι σε θέση να δηλώνει σαν βασικό στόχο της την αυτάρκεια σαν απαραίτητη προϋπόθεση όχι μόνο για την κάλυψη των βασικών αναγκών του λαού της, αλλά και της ίδιας της εθνικής του ασφάλειας.[3] Φυσικά, το Brexit ή αντίστοιχα ένα Grexit για εμάς δεν σημαίνει αυτόματα την επίλυση του κοινωνικού προβλήματος σε χώρες σαν την Βρετανία ή την Ελλάδα. Αποτελεί όμως την ANAΓΚΑΙΑ προϋπόθεση για τον αυτοκαθορισμό των λαών τους, που σε επόμενο στάδιο θα μπορούσαν να αποτελέσουν μια Συνομοσπονδία Εθνικά Κυριάρχων Λαών ώστε να μπορούν ν’ αντιμετωπίσουν την (αναμενόμενη) λυσσαλέα επίθεση της Υπερεθνικής Ελίτ και των οργάνων της (ΕΕ, NAFTA κ.λπ.) [4]

Η πατρίδα μας αλλά και η κάθε χώρα δεν πρέπει να εξαρτιέται από τον τουρισμό (και γενικότερα από τις «αγορές»), αλλά να έχει ισχυρή και ολοκληρωμένη παραγωγική βάση σε όλους τους τομείς για να είναι αυτοδύναμη οικονομικά, πράγμα που σημαίνει να στηρίζεται στις δικές της δυνάμεις για να τραφεί ο λαός της, αλλά και να μπορεί να ανταποκριθεί σε δύσκολες και έκτακτες συνθήκες όπως οι σημερινές, με την επερχόμενη πρωτόγνωρη οικονομική κρίση. Ειδάλλως θα «παρακαλάμε» με κάθε κόστος για το λαό μας, τον τουρισμό να μας «σώσει». Γι’ αυτό παλεύουμε για την εθνική και οικονομική κυριαρχία μας μέσα από ένα παλλαϊκό ΓΚΡΕΞΙΤ, όπως αντίστοιχα έπραξε κάνοντας την αρχή ο βρετανικός λαός.



ΜΕΚΕΑ / GREXIT.GR – 26/5/2020



[1] Ακόμα και το όργανο του αμερικανικού κατεστημένου, για τους δικούς του βέβαια λόγους (να χτυπήσει προεκλογικά τον Τραμπ), τονίζει τις επιπτώσεις της κρίσης στα χαμηλότερα στρώματα: βλ. “As coronavirus deepens inequality, inequality worsens its spread”, The New York Times, 15/3/2020

[2] Βλ. Τάκης Φωτόπουλος, Η Ελλάδα ως προτεκτοράτο της Υπερεθνικής Ελίτ  (Γόρδιος 2010)

[3] Βλ. “Boris Johnson wants self-sufficiency to end reliance on Chinese imports”, The Times, 22/5/2020

[4] Takis Fotopoulos, The New World Order in Action, ch. 12 (Progressive Press, October 2016)

https://www.mekea.org/Ανακοίνωση-ΜΕΚΕΑgrexit-gr-Ελληνικό-προτεκτ/

Μητρ.Κερκύρας Νεκτάριος-Γευτήκαμε στο όνομα της επιστήμης διωγμό.

Στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης στην συνοικία Κουλίνες της Κέρκυρας λειτούργησε το πρωί της Πέμπτης 21 Μαΐου 2020 ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων κ. Νεκτάριος.
Μητροπολίτης Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων Νεκτάριος Ντόβας ...

Απευθυνόμενος στους πιστούς ο κ. Νεκτάριος αφορμήθηκε από το αποστολικό ανάγνωσμα της ημέρας και τόνισε ότι ο απόστολος Παύλος εδίωξε αρχικώς τους χριστιανούς, διότι δεν μπορούσε να ανεχτεί την αλήθεια ότι ο Χριστός που οι συμπατριώτες του Ιουδαίοι εσταύρωσαν είναι ο Μεσσίας και ότι αναστήθηκε από τους νεκρούς.

Ο Παύλος έζησε την αποκάλυψη του ιδίου του Χριστού και την εμπειρία της κοινωνίας μαζί Του και μετεστράφη. Από διώκτης έγινε ο πρώτος μετά τον Ένα. Ανάλογη ήταν η εμπειρία του Μεγάλου Κωνσταντίνου, ο οποίος είδε το σημείο του σταυρού στον ουρανό και ένιωσε ότι ο Χριστός είναι η σωτηρία, αυτός που παρέχει την ζωή.

Άλλοι μπορεί να βλέπουν τον σταυρό ως μωρία και να καταδιώκουν τον Χριστό και τους χριστιανούς. Ο Μέγας Κωνσταντίνος όμως, εκτός από βασιλιάς, έγινε και ισαπόστολος και έδειξε ότι η πίστη γεννά ελευθερία και καθοδηγεί τον λαό του Θεού στο αγαθό και την αλήθεια.

Ο κ. Νεκτάριος επεσήμανε ότι σήμερα όσοι θεοποιούν την επιστήμη και παραγγέλλουν τον φόβο και τον τρόμο μεταξύ των ανθρώπων, όσοι μας κάνουν να βλέπουμε τον άλλον ως μιασμένο, καταργώντας την κοινωνία της αγάπης και της συναναστροφής, οδηγούν τον κόσμο σε θεοποίηση του παρόντος.

«Η Εκκλησία πορεύεται με την προτεραιότητα του Θεού και μετά ζητά την αξιοποίηση του δώρου που ο Θεός μας έδωσε, δηλαδή της επιστήμης.
Ο άγιος Λουκάς, ιατρός και επίσκοπος Συμφερουπόλεως, ο οποίος υπέστη μεγάλους διωγμούς από τους μπολσεβίκους, γιατί ήθελε να πιστεύει στον Θεό, πρώτα σταύρωνε το σημείο που χειρουργούσε και μετά έβαζε το νυστέρι, δείχνοντας ποια είναι η ιεράρχηση των προτεραιοτήτων στην ζωή του ανθρώπου που θέλει να πιστεύει στον Θεό.

Εμείς γευτήκαμε αυτό το διάστημα, είπε ο κ. Νεκτάριος, στο όνομα της επιστήμης διωγμό. Νιώσαμε ότι ποινικοποιήθηκε ο Χριστός, ότι η κοινωνία αρνείται την χάρη του Θεού στις εικόνες και τα άγια λείψανα, ότι η ελευθερία της λατρείας στον Θεό δεν είναι σεβαστή, ότι η θεία κοινωνία μπορεί να απαγορευτεί.

Στην Κέρκυρα ζήσαμε την περιφρόνηση από την πολιτεία του Αγίου Σπυρίδωνος, του απτού ζωντανού παραδείγματος της χάριτος του Θεού, της δύναμης της πίστης, του τρόπου της Αναστάσεως.
Εμείς όμως ας μην υποκύψουμε και με τις πρεσβείες των Αγίων ας πορευτούμε ενωμένοι στην πίστη!»

https://proskynitis.blogspot.com/2020/05/blog-post_715.html

Όπως και να έχει δύσκολα θα αποφύγει η Ελλάδα τις εκλογές

Τα κρούσματα την Ελλάδα δόξα το θεό!!! ΛΟΓΟ του κοροναιου   είναι ελάχιστα. Περιστατικά μοιάζουν ελεγχόμενα για τι υγειονομικές δομές στην Ελλάδα .  Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω πόσα και που γίνονται τα δειγματοληπτικα τεστ στην χώρα μας. Τούτη  την ώρα ο ο μεγάλη βαρύτητα  έχουν τα νησιά    μας προκειμένου να έχουμε τουρισμό . Την μόνη βιομηχανία που μας άφησε η Ευρώπη να έχουμε .

Να πάνε όλα καλά αυτό είναι η ευχή σε πρώτη φάση. Το πως θα ελεγχθεί ο τουρισμός είναι ένα μεγάλο θέμα. Προσωπικά είδα ότι αυτό που ζητά το κράτος ως μέτρα , αποστάσεις - μάσκες κτλ  δεν μπορεί να συμβεί στην καθημερινή ζωή  . Οπότε το να μαλώνουν οι πολίτες μεταξύ τους είναι θλιβερό. Το να γίνεται ο πολίτης ρουφιάνος είναι το χειρότερο.

Ο τουρισμός θα μας σώσει . Αυτό είναι το μήνυμα που περνάνε τα Μ.Μ.Ε  . Τα μηνύματα για την ανεργία δεν είναι καλά. Η Ρευστότητα του ελληνικού κράτους θα απειληθεί αν η εργασία ελαττωθεί πράγμα που σημαίνει μειωμένα  κρατικά διαθέσιμα χρήματα.

 Ένας πρωθυπουργός υπό αυτές τις συνθήκες δεν είναι ισχυρός. Όσο περνάει ο καιρός θα δυσκολεύει. Η ανεργία γεννά  άμεση δυσαρέσκεια που σε συνδυασμό με την γείτονα τουρκιά και την ακατανόητη συμπεριφορά της απέναντι μας  σίγουρα τα πράγματα  γίνονται πολύ εκλογικά.
Ακόμα και αν ο τουρισμός πάει όσο γίνεται καλά δεν θα είναι πάρα μόνο ένα πάτημα για εκλογική αναμέτρηση.
Ο τουρισμός στην Ελλάδα ξεκινά  τον Μάρτιο. Αυτό σημαίνει ότι με το κλείσιμο της αγοράς αλλά και τον ανθρώπων πάνω από 3 μήνες  υπάρχουν  μόνο έξοδα και καθόλου έσοδα. 
Η Ευρώπη πρέπει να βοηθήσει την Ελλάδα αν την θεωρεί μέλος της . Σίγουρα υπάρχουν τρόποι εκτός των χρημάτων.
Δεν γνωρίζω τον τρόπο.  θα μπορούσε κάθε χώρα που στέλνει για διακοπές στην Ελλάδα τους πολίτες της να δωρίζει  και test ανίχνευσης του covid 19. Επίσης πλωτά ξένα πλοία με ιατρικό προσωπικό απ  αυτές τι ισχυρές χώρες της Ευρώπης να βρίσκονται κοντά σε νησιά.
 Το κόστος για την Ευρώπη θα είναι λιγότερο και η αλληλεγγύη στην πληγωμένη 10 χρόνια Ελλάδα μεγάλη .  Έτσι καταλαβαίνω εγώ την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων .

 Όπως και  να έχει δύσκολα θα αποφύγει η Ελλάδα τις εκλογές .

Μηδενισμός

Μηδενισμός
π. Σεραφείμ Ρόουζ
Ἔχει ξεκινήσει μία ὑποχθόνια ἀθεϊστική ἐπανάσταση ἡ ὁποία δέν ἀρνεῖται ἐξωτερικά τόν Θεό ἀλλά τόν περιορίζει. Κάθε βῆμα προόδου ὁδηγεῖ στήν βαθμιαία κατάρριψη τῆς πίστεως. Ἡ ἐπανάσταση αὐτή δέν θέλει νά ὁδηγήσει τόν ἄνθρωπο στήν ἐξαφάνιση τοῦ Θεοῦ ἀλλά στήν κατανόηση πώς ἄν ὑπάρχει Θεός αὐτός εἶναι ἐχθρός (μέ τήν ἔννοια ὅτι κινδυνεύεις ἐξαιτίας τῆς πίστης σου). Καί αὐτή ἡ πίστη ἀποτελεῖ κίνδυνο γιά τήν ἐπιβίωση τοῦ ἀνθρώπου. Ὁ Στρατός τῶν ἐχθρῶν του Θεοῦ συνίσταται τόσο ἀπό ἐκείνους πού μέ τρόπο παθητικό ἀποδέχονται αὐτή τήν θέση καί στέκονται στήν ὀπισθοφυλακή ὅσο καί ἀπό τούς λίγους ἐνθουσιώδεις δρῶντες πού καταλαμβάνουν τήν πρώτη γραμμή μάχης.

Ὅμως εἶναι ἄκρως σημαντικό νά παρατηρήσουμε τό γεγονός ὅτι οἱ γραμμές τοῦ ἀντιθεϊσμοῦ βρίθουν ὄχι μόνο ἀπό παθητικούς καί δρῶντες ἀθεϊστές Ἀλλά καί ἀπό πολλούς πού πιστεύουν ὅτι Θρησκεύουν καί λατρεύουν τόν Θεό. Αὐτός ὁ μηδενιστικός πόλεμος δέν ἀποκλείει κάν τή χρήση τοῦ ὀνόματος τοῦ Χριστοῦ. Τά αἴτια αὐτῆς τῆς Ἐπανάστασης εἶναι πνευματικά Ἄν καί ἐξωτερικά δέν διακρίνονται.

Τά ἐπιχειρήματα τῶν ἐφαρμοστῶν φαίνονται πειστικά Ὄχι χάρην τῆς ἀλήθειάς τους ἀλλά χάρη στό βαθμό πού τό πνεῦμα αὐτό ἔχει προετοιμάσει τούς ἀνθρώπους νά τή δεχτοῦν. Ἡ φύση λοιπόν αὐτοῦ τοῦ ἀντιθεϊστικοῦ δόγματος βρίσκεται στόν ἀντίποδα τῆς Χριστιανικῆς πίστεως. Ἡ χριστιανική πίστη γίνεται πηγή Χαρᾶς, σιγουριᾶς, Εἰρήνης, πηγή ἀγάπης, μετριοφροσύνης, ὑπομονῆς καί ὑποταγῆς κάθε θελήματος στό θέλημα τοῦ Θεοῦ. Ὁ μηδενιστικός ἀντίποδάς της εἶναι γεμάτος ἀπό ἀμφιβολία, καχυποψία, φόβο, ταραχή, ἀντίσταση σέ ὅτι ἔχει σχέση μέ τόν Θεό. Ὁ μηδενισμός δέν στοχεύει τόσο στήν ἀπόρριψη τῆς Χριστιανικῆς πίστης ὅσο στήν ὑπακοή ἀπέναντι σέ Αὐτόν.

Γνωρίζει ὅτι ἡ χριστιανική πίστη κατέχει τήν ἀλήθεια γιά αὐτό καί προσπαθεῖ νά ἑδραιώσει τήν θέση τοῦ ὄχι μέ ἄμεση βία ἀλλά μέ τήν συνεχῆ διαστρέβλωση τῆς ἀλήθειας αὐτῆς. Ἡ ἐξωτερική βία ἀντικαταστάθηκε ἀπό τήν ἐσωτερική πειθώ. Ὁ ἀκαδημαϊκός κόσμος ἔχει γίνει πηγή διαφθορᾶς στό μεγαλύτερο μέρος του. Ἡ Ὀρθόδοξη πίστη ἔστω καί ἡ ὀρθόδοξη πίστη ἔστω καί ἐλαφρῶς ἀλλοιωμένη ἔχει πολύ καταστροφικές συνέπειες.

Ὑπάρχουν Ἐπίσης σέκτες οἱ ὁποῖες ἰσχυρίζονται μία ἀόριστη ἔμφυτη δύναμη μέσα στόν ἄνθρωπο, αὐτές ἀναφέρονται στή Νέα σκέψη καί τή θετική σκέψη καί μέλημά τους εἶναι νά καλλιεργήσουν καί νά χρησιμοποιήσουν αὐτή τήν δύναμη σάν νά ἐπρόκειτο γιά μορφή ἠλεκτρισμού. Ἡ λεγόμενη παθητική στάση (τοῦ ἔλα μωρέ) τόσων πολλῶν ἀνθρώπων σήμερα μαρτυρεῖ τήν δηλητηρίασή τους ἀπό αὐτό τό σχέδιο τοῦ ἀντιθεισμοῦ ...
https://www.orthros.eu/2012-09-24-17-08-09/1330-μηδενισμός.html

Ἡ Μάσκα ὡς φίμωτρο

τοῦ Δήμου Γ. Θανάσουλα, δικηγόρου

(Προδημοσίευση από το φύλλο της 30/5 της εφημερίδας “Κρητικά Νέα”).

Ἦταν καλοκαίρι τοῦ 2010 ὅταν τό ἐπίσημο ὄργανο τοῦ Ριζοσπαστικοῦ Νεοφιλελευθερισμοῦ, ὅπως θέλει ὁ Ἐκόνομιστ νά αὐτοπροσδιορίζεται, δημοσίευσε βαρυσήμαντο ἄρθρο σχετικά μέ τήν ἐμπέδωση τῶν μέτρων λιτότητας ἐντός τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἕνωσης καί τά Μνημόνια στήν Εὐρώπη τοῦ Νότου, συγχαίροντας τίς κυβερνήσεις πού πρωτοστάτησαν καί συνεργάστηκαν. Ὁ ἀνώνυμος ἀρθρογράφος πού ὑπέγραφε ὡς “Καρλομάγνος” ἐκτός ἀπό τά συγχαρητήρια ὅμως ἔθεσε ἀκόμη πιό ψηλά τόν πήχη ζητώντας περισσότερα. «Τό νά ἀποδεχθεῖ ἡ Εὐρώπη ὅτι ἡ πρόοδος εἶναι μία ψευδαίσθηση εἶναι ἕνα βῆμα. Τό νά ἀλλάξει συμπεριφορά εἶναι ἕνα δεύτερο» ἔλεγε. Μέ ἄλλα λόγια, γιά τήν Ἐλίτ τοῦ Παγκόσμιου Ἄκρατου Φιλελευθερισμοῦ δέν ἀρκοῦσε τό νά πάψουμε νά ὀνειρευόμαστε ἕνα καλύτερο μέλλον γιά ἐμᾶς καί τά παιδιά μας. Θά ἔπρεπε οἱ κυβερνῶντες νά μᾶς ἀλλάξουν καί τόν τρόπο πού ἤδη ζούσαμε. Χρειάστηκε νά περάσουν 10 περίπου χρόνια ὅταν ὁ Ἐκόνομιστ, φέτος στίς 28 Μαρτίου ἐν μέσῳ Κορωνοϊοῦ καί ὑποτιθέμενης ἀβεβαιότητας, πανηγύριζε μέ ἕνα ἐξώφυλλο τήν ὁλοκλήρωση τοῦ ἐγχειρήματος.

“Everything is under control” δηλαδή “Ὅλα εἶναι ὑπό ἔλεγχο”, δείχνοντας στό ἐξώφυλλό του ἕνα μεγάλο ἄνωθεν χέρι νά κρατᾶ ἀπό τό λουρί ἕναν ἄνθρωπο μέ μάσκα πού μέ τήν σειρά του κρατᾶ ἕναν σκύλο πού ἐπίσης φορᾶ μία μάσκα ἀντί γιά φίμωτρο.

Τό ὅτι ἄλλαξε ἀνεπιστρεπτί ὁ τρόπος ζωῆς μας φρόντισαν νά μᾶς τό γνωστοποιήσουν καί οἱ ἡγέτες μας. Στίς 28 Ἀπριλίου σέ ἕνα ἀπό τά βαρυσήμαντα διαγγέλματά του ὁ Πρωθυπουργός τῆς χώρας μας Κυριάκος Μητσοτάκης τόνισε ἐμφαντικά «Ἀκοῦμε τίς συμβουλές τῶν εἰδικῶν γιά τήν προστατευτική μάσκα. Ἡ χρήση της ἴσως θά καλύπτει κάποια χαρακτηριστικά μας. Θά σηματοδοτεῖ, ὅμως, τό σοβαρό πρόσωπο τῆς εὐθύνης μας. Ὅλα αὐτά πρέπει νά μᾶς γίνουν δεύτερη φύση, γιατί δέν ὑπάρχει ἐπιστροφή στήν ‘’πρό κορωνοϊοῦ πραγματικότητα’’. Ζοῦμε, ἤδη, ἀλλιῶς». Τό μήνυμα λοιπόν σαφές καί αὐτοί πού παρακολουθοῦν τί κρύβεται πίσω ἀπό τίς λέξεις τό κατάλαβαν. «Ἀποστολή ἐξετελέσθη» ἀπό τήν πολιτική ἡγεσία τῆς Ἑλλάδας καί τά διεθνῆ συγχαρητήρια ἄρχισαν νά καταφθάνουν ἀπό τούς γνωστούς κύκλους τῆς Παγκοσμιοποίησης.

Στήν πράξη βέβαια τά πράγματα εἶναι διαφορετικά. Βλέπετε τό νά γίνει δεύτερη φύση στόν Ἕλληνα νά καλύπτει τό πρόσωπό του εἶναι κάτι ἀντίθετο στήν Ἱστορία του καί τά Πιστεύω του. Ἀπό τά ἀρχαῖα χρόνια οἱ Ἕλληνες καί γενικά οἱ Μεσογειακοί λαοί προσδιοριζόμαστε ὄχι ἀπό τό τί πιστεύουμε ἐμεῖς γιά τόν ἑαυτό μας ἀλλά ἀπό τό πῶς μᾶς βλέπει ἡ κοινότητά μας. Εἶναι κρίσιμο λοιπόν στοιχεῖο τῆς ὕπαρξής μας τό Πρόσωπό μας. Δέν εἶναι τυχαῖο ὅτι γιά τόν Ἀρχαιοελληνικό καί Ρωμαϊκό κόσμο ἡ ἐξορία, δηλαδή ἡ ἀποβολή – στέρηση τῆς κοινότητας ἰσοδυναμοῦσε μέ τήν ἀνυπαρξία τοῦ ἐξορισμένου καί ἦταν ἡ δεύτερη χειρότερη τιμωρία μετά τήν δημόσια ἐκτέλεση. Ἀκόμη καί σήμερα ἀκοῦμε – ὄχι δυστυχῶς τόσο συχνά πιά – τήν φράση «Μέ τί πρόσωπο θά βγῶ στήν κοινωνία;».

Ἀπό τήν ἄλλη, γιά ἕναν Γερμανοτραφέντα ἐμποτισμένο μέ τήν Καντιανή λογική ἕνα τέτοιο ζήτημα εἶναι ἐπουσιῶδες. Γιά αὐτόν σημασία ἔχει ἡ ἀτομική θεώρηση τῶν πραγμάτων, ἡ προσωπική ἀλήθεια καί ὄχι ἡ συλλογική. Ἐδῶ τό ζητούμενο εἶναι ἡ αὐτοδικαίωση καί ὄχι τό τί πιστεύουν οἱ ἄλλοι γιά αὐτόν. Ἡ κοινότητα καί ἡ συλλογικότητα εἶναι χρήσιμες ἐφ’ ὅσον ἐξυπηρετοῦν τό Ἐγώ του.

Αὐτό ἔχει ὅμως καί τίς συνέπειές του. Πολλά Πρόσωπα πού κοινωνοῦν μεταξύ τους γεννοῦν τήν Δημοκρατία. Πολλά ἀτομικά Ἐγώ μαζί συνθέτουν τό πολύ μία μᾶζα. Πολύ εὔστοχα ὁ Καγγελάριος Ὄτο φόν Μπίσμαρκ παραπονιόταν ὅτι τό ἠθικό θάρρος εἶναι μία σπάνια ἀρετή στήν Γερμανία πού μάλιστα ἐγκατέλειπε ἐντελῶς τόν Γερμανό τήν στιγμή πού φοροῦσε στολή. Τούτου δοθέντος ὁ Χίτλερ φόρεσε σέ κάθε ἕναν Γερμανό μία στολή καί ἐξαφάνισε τήν Δημοκρατία. Πολλά ἄλλα καθεστῶτα ἀκολούθησαν καί ἀκολουθοῦν τήν ἴδια τακτική. Γιά τήν Νέα Τάξη ὅμως, ἀρκοῦν κάμποσος φόβος καί μία μάσκα κι ἄς εἶναι λουλουδάτη…

Ἡ μάσκα λοιπόν ἀφαιρεῖ ἀπό τόν ἄνθρωπο τό πρόσωπο καί τόν ὑποβιβάζει σέ ἄτομο χωρίς χαρακτηριστικά, ἐξισωμένο μέ ὅλα τά ἄλλα μασκοφορεμένα ἄτομα πού συνθέτουν μία εὐκόλως ποδηγετούμενη μᾶζα. Ὁ λαός πού θά δεχθεῖ νά κυκλοφορεῖ στόν δημόσιο βίο του μέ μία μάσκα ἔχει οὐσιαστικά χάσει τίς Ἐλευθερίες του.

Τό ζήτημα ὅμως δέν εἶναι μόνο πολιτικό. Ἡ μάσκα καί ἡ γενικότερη φιλοσοφία πού τήν συνοδεύει ἔρχεται σέ ἄμεση ἀντίθεση καί μέ τήν Ἑλληνορθόδοξη Θεολογία καί Παράδοση. «…ἀγαπήσεις τόν πλησίον σου ὡς σεαυτόν. μείζων τούτων ἄλλη ἐντολή οὐκ ἔστι…» διαβάζουμε στήν Καινή Διαθήκη ἀπό τό στόμα τοῦ ἴδιου τοῦ Κυρίου μας. Μά νά πού φθάσαμε στά χρόνια πού ὁ πλησίον μας προβάλλεται ὡς ὁ κίνδυνός μας. Πρέπει νά τόν κρατᾶμε σέ ἀπόσταση, ἐνῷ ἡ μάσκα πού φορᾶ μᾶς ὑπενθυμίζει διαρκῶς τήν ἐπικινδυνότητά του, σύμφωνα μέ τά νέα ἤθη πού «πρέπει νά μᾶς γίνουν δεύτερη φύση». Γιά τήν Θεολογία τοῦ Προσώπου ἔχουν γραφεῖ πολλά, ὅπως ἐπίσης καί γιά τό ἀπόγειο στό ὁποῖο ἔφθασε ἡ Ἁγιογραφική Τέχνη ὅσον ἀφορᾶ τήν ἀπεικόνισή του. Δέν νοεῖται Ἅγιος μέ μάσκα, ἀλλά στά νέα ἤθη πού ἐπιχειροῦν νά μᾶς ἐπιβάλλουν προφανῶς δέν ὑπάρχει χῶρος γιά Ἁγίους. Ἡ ἀπόλυτη καί λυσσαλέα ἐπίθεση πού δέχθηκε ἡ Ὀρθόδοξη Πίστη μας στίς ἡμέρες τοῦ Κορωνοϊοῦ δέν ἔχει προηγούμενο. Ἀκριβῶς γιατί ἀποτελεῖ τό ὑπέρτατο ἐμπόδιο στούς καθεστωτικούς σχεδιασμούς πού μᾶς ἑτοιμάζουν. Γιατί ὅποιος νοηματοδοτεῖ τό «Χριστός Ἀνέστη!» δέν φοβᾶται τόν Θάνατο, ἄρα οὔτε καί τόν Κορωνοϊό καί δέν πρόκειται φυσικά νά ἀνεχθεῖ τήν κάθε εἴδους «Καραντίνα».

Θά ἀντιλέξει κανείς ὅτι τό νά φορᾶμε μάσκα εἶναι ἔνδειξη σεβασμοῦ καί ἀγάπης στόν πλησίον μας, ἀφοῦ λαμβάνουμε τό μέτρο αὐτό γιά νά τόν προφυλάξουμε ἀπό τήν πρωτόγνωρη Πανδημία πού μᾶς ἀπειλεῖ. Τό ἐπιχείρημα αὐτό πάσχει γιατί εἶναι ἀβάσιμο καί ἐν πολλοῖς ἀνέντιμο.

Κατ’ ἀρχήν γιατί δέν ἔχουμε νά κάνουμε μέ μία πρωτόγνωρη πανδημία. Εἶναι μέν ταχύτατα μεταδιδόμενη ἀλλά δέν παύει νά εἶναι ἄλλη μία γρίπη καί μάλιστα ὄχι ἀπό τίς πιό θανατηφόρες, πού ὑπό ἄλλες συνθῆκες θά ἦταν μία ἁπλή ὑποσημείωση στήν παγκόσμια ἱστορία. Ποιός θυμᾶται τήν Ἀσιατική Γρίππη τοῦ 1958 μέ τουλάχιστον 2 ἑκατομμύρια νεκρούς παγκοσμίως ἤ τήν γρίπη τοῦ Χόνγκ Κόνγκ τοῦ 1968 πού ἔφτασε σχεδόν τά 4; Ἡ ἀνθρωπότητα συνέχισε νά ζεῖ καί νά προοδεύει, μέ ἄλλα λόγια προχώρησε στόν προορισμό της χωρίς στιγμή νά τεθεῖ θέμα νά μπεῖ στήν γυάλα κρατώντας τήν ἀνάσα της. Τά νεώτερα στοιχεῖα, ἀκόμη καί μέ τίς ἀμφιλεγόμενες καταμετρήσεις νεκρῶν σέ κάποιες χῶρες, δείχνουν ὅτι ὁ Κορωνοϊός εἶναι ἐλάσσονος ἐπικινδυνότητας μέ μία ὡς τώρα θνησιμότητα στό 0,004% κατά μέσο παγκόσμιο ὅρο, ἐνῷ καί ἀκόμη καί στίς χῶρες πού δέν ἐλήφθησαν μέτρα κοινωνικοῦ ἀποκλεισμοῦ ὅπως στήν Σουηδία, ἡ θνησιμότητα ἐπί τοῦ συνολικοῦ πληθυσμοῦ της βρίσκεται στό 0,036%. Ἡ θνητότητα ἔχει ἤδη περιοριστεῖ κάτω ἀπό τό 1% πρᾶγμα πού σημαίνει ὅτι ἀπό αὐτούς πού θά νοσήσουν οἱ 99 θά τόν ξεπεράσουν καί μάλιστα στήν πλειοψηφία τους ἀσυμπτωματικοί. Οἱ ἀριθμοί αὐτοί δικαιώνουν πλῆθος ἐπιστημόνων πού ἀπό τήν πρώτη στιγμή ἐξέφραζαν τίς ἀντιρρήσεις τους γιά τήν ἐπικινδυνότητα τοῦ ἰοῦ καί γιά τήν σκοπιμότητα μιᾶς γενικευμένης καραντίνας. Μεγάλοι οἰκονομολόγοι καί ἀναλυτές ἐπισημαίνουν ὅτι στό ἑπόμενο διάστημα θά πολλαπλασιαστοῦν οἱ θάνατοι ἀπό πεῖνα σέ ὅλον τόν κόσμο πού ἤδη πρό Κορωνοϊοῦ ξεπερνοῦσαν ἡμερησίως τίς 12.000, καθώς ἡ οἰκονομική ὕφεση θά πλήξει πρωτίστως τούς οἰκονομικά ἀδύναμους. Ὁ ΟΗΕ ἔκανε λόγο γιά ἐπερχόμενο λιμό βιβλικῶν διαστάσεων. Πρόσφατη μελέτη τοῦ μηνός Μαΐου στίς ΗΠΑ κατέδειξε ὅτι ἤδη ὑποσιτίζεται περίπου τό 1 στά 5 παιδιά λόγῳ τῆς καραντίνας πού ἐπιβλήθηκε γιά τόν Κορωνοϊό. Ποιά λοιπόν ἀλληλεγγύη ἐπιβάλλει τήν κοινωνική ἀποστασιοποίηση ἀπό τόν συνάνθρωπό μας, ὅταν αὐτή ἀκριβῶς ὁδηγεῖ στήν οἰκονομική ἀνέχεια καί ἐκμηδένισή του; Ὅμως ἡ ἐπιστημονική κοινότητα εἶναι διχασμένη ἀκόμη καί ὡς πρός τήν ἀποτελεσματικότητα καί σκοπιμότητα τῆς μάσκας. Δέν ἀμφισβητεῖται φυσικά ἡ ἰατρική καί περιστασιακή χρησιμότητά της ἀλλά τό νά μᾶς γίνει δεύτερη φύση, ὅπως μᾶς ζητᾶ ὁ κ. Πρωθυπουργός μας. Πλεῖστες ὅσες μολύνσεις ἔχουν ἤδη καταγραφεῖ ἀκριβῶς ἀπό τήν συνεχῆ χρήση τῆς μάσκας. Τό ἀξιοπερίεργο ὅμως εἶναι ὅτι ἐνῷ εἶναι παράλογη καί ἀμφισβητούμενη ἐπιστημονικά αὐτή ἡ ἀπαίτηση, εἶναι ἀρκετοί αὐτοί πού πειθαρχοῦν. Καί ἐδῶ ἀρχίζουν οἱ δικές μας εὐθύνες.

Ἄς μήν γελιόμαστε. Ὁ πραγματικός λόγος πού καλούμαστε νά φορᾶμε μάσκα εἶναι γιατί αὐτό μᾶς ἐπιτάσσουν τά Μέσα Μαζικῆς Ἐνημέρωσης καί οἱ εἰκόνες μέ τίς ὁποῖες ἐντέχνως μᾶς βομβαρδίζουν. Διαβάζοντας τό ἐγχειρίδιο «Ἡ ψυχολογία τῶν μαζῶν» τοῦ Γκυστάβ Λέ Μπόν πού γράφτηκε στό μακρινό 1895 θά ἀνατριχιάσει κανείς βλέποντας ὅτι τά συστημικά μέσα ἀρκέστηκαν νά χρησιμοποιήσουν τίς χοντροκομμένες καί πρωτόγονες μεθόδους πού ἐκεῖ περιγράφονται γιά νά καταφέρουν νά μᾶς σοκάρουν καί νά μᾶς κάνουν νά αὐτοπεριοριστοῦμε, ἀπεμπολώντας τίς ἀτομικές ἐλευθερίες μας καί τά κοινωνικά μας δικαιώματα. Πόσο εὔκολα, σχεδόν μέ ἀδημονία δεχθήκαμε ὅ,τι μᾶς σέρβιραν! Κι ὅμως ὅλοι ξέρουμε ὅτι σέ κάθε πόλεμο τό πρῶτο θῦμα εἶναι ἡ Ἀλήθεια, καί ὅλοι οἱ παγκόσμιοι ἡγέτες, συμπεριλαμβανομένου καί τοῦ πρωθυπουργοῦ μας, μᾶς τό δήλωσαν ξεκάθαρα ἀπό τήν πρώτη στιγμή: «Ἔχουμε πόλεμο!».

Μέ 20.000.000 Εὐρώ ἀδήλως διανεμηθέντα καί τήν ἐπίκληση τῆς ἀνάγκης νίκης σέ αὐτόν τόν πόλεμο, τά Μέσα Μαζικῆς Ἐνημέρωσης στήν χώρα μας ἐπιδόθηκαν σέ μία προπαγάνδα χωρίς τέλος, ἀποκλείοντας ἤ καί προπηλακίζοντας κάθε διαφορετική σοβαρή φωνή καί δίδοντας τιμή καί δόξα σέ κάθε ἕναν πού ἀποφάσιζε νά συνταχθεῖ στήν γραμμή τους καί νά βροντοφωνάξει λόγους πανικοῦ καί θανάτου. Αὐτοί πού τώρα μιλοῦν γιά συνομωσιολογίες καί ψευδεῖς εἰδήσεις, φιμώνοντας ὅσους ὑποστηρίζουν διαφορετικές ἀπό τήν προπαγάνδα τους ἀπόψεις, εἶναι οἱ ἴδιοι πού στίς ἀρχές τῆς καραντίνας κινδυνολογοῦσαν γιά «τσουνάμι νεκρῶν στήν Ἑλλάδα», γιά δεκάμετρες ἐκτοξεύσεις τοῦ κορωνοϊοῦ καί γιά τήν ἐπιβίωσή του ἐπί ἡμέρες ἐντός ἑνός ἀσανσέρ…

Τούς πιστέψαμε, ἀλλά δυστυχῶς αὐτό ἦταν τό λιγότερο. Στερηθήκαμε τίς δουλειές μας, τίς Ἐκκλησιές μας, τά ἀγαπημένα μας πρόσωπα, τίς χαρές τῆς ζωῆς μας, ἀφήσαμε τά παιδιά μας ἀπαίδευτα, στερηθήκαμε τήν Ἐλευθερία μας. Γιά τήν ἀκρίβεια τούς ἀφήσαμε νά μᾶς τά πάρουν. Ὁ Ὑφυπουργός παρά τῷ Πρωθυπουργῷ Ἄκης Σκέρτσος ἦταν ξεκάθαρος: «Στερηθήκαμε ἀτομικές ἐλευθερίες, γιά νά προστατέψουμε τό ὑπέρτατο ἀγαθό, τήν δημόσια ὑγεία». Ἀπό πότε ἡ Δημόσια Ὑγεία, ἔστω καί ὅπως τήν νοεῖ ὁ κ. Σκέρτσος, εἶναι ἀνώτερο ἀγαθό ἀπό τήν Ἐλευθερία μας; Ποτέ στήν Ἑλλάδα! Ὄχι στήν χώρα τοῦ «Ἐλευθερία ἤ Θάνατος». Ὄχι στήν χώρα πού γιά Ἐθνικό Ὕμνο ἔχει ἐπιλέξει τόν Ὕμνον εἰς τήν Ἐλευθερία. Ἡ ἐπιλογή αὐτή τῆς κυβερνήσεως μᾶς προσβάλλει ὡς πολῖτες καί ὡς Ἕλληνες καί δέν ἀποφασίστηκε ἀπό τόν Ἑλληνικό Λαό. Κανείς μας δέν ἔδωσε τέτοια νομοθετική ἐξουσιοδότηση.

Δυστυχῶς ὅμως αὐτά πού θέλουν νά μᾶς ἐπιβάλουν εἶναι πολύ περισσότερα. Ἐνθαρρυμένοι ἀπό τήν ἀδράνεια καί τήν ἀδιαφορία μας, συνεχίζουν τήν ἐργαλειοποίηση τῆς νόσου καί ἀνερυθρίαστα ἀρχίζουν νά ξετυλίγουν μπροστά μας ἕνα δυστοπικό μέλλον προϊδεάζοντάς μας γιά τό τί μᾶς περιμένει. Στήν ἀτζέντα πιά μπαίνουν θέματα πού πρέπει νά μᾶς ἐπιβληθοῦν γιά τό καλό μας, ὅπως ἡ ἐλαστικοποίηση τῶν ὅρων ἐργασίας μας, ἡ κατάργηση μικρομεσαίων ἐπιχειρήσεων καί θέσεων ἐργασίας, ἡ μείωση τῶν ἀποδοχῶν, οἱ ἐκπτώσεις στά Πιστεύω μας, ἡ ἠλεκτρονική παρακολούθηση, οἱ ἀναγκαῖοι ἀποκλεισμοί καί φυσικά μία παγκόσμια -ἄνευ δημοκρατικῆς νομιμοποίησης- διακυβέρνηση τῆς παγκόσμιας μάζας στήν ὅποια πρέπει ὅλοι οἱ λαοί νά ἑνωθοῦμε καί πού θά πρέπει βεβαίως νά κάνει τακτικά τά νέα βιοτεχνολογικά ἐμβόλια – προϊόντα πού μᾶς ἑτοιμάζουν.

Οἱ στιγμές εἶναι κρίσιμες. Ὁ Βενιαμίν Φραγκλίνος ἔλεγε ὅτι «Λαός πού εἶναι πρόθυμος νά δώσει τήν ἐλευθερία του γιά χάρη τῆς ἀσφάλειάς του δέν ἀξίζει οὔτε τήν ἐλευθερία οὔτε τήν ἀσφάλεια».

Ἄς μήν κάνουμε αὐτό τό λάθος… Ἡ εὐθύνη μας ἱστορική!

https://enromiosini.gr/arthrografia/ἡ-μάσκα-ὡς-φίμωτρο/

Άγιος Θαλλέλαιος ο Ανάργυρος

Ἀκέστορι τμηθέντι τῷ Θαλλελαίῳ. Θεὸς βοτάνην πρὸς λύσιν πέμπει πάθους. Εἰκοστῇ Θαλλέλαιος τὴν κεφαλὴν ἀπεκάρθη.

Βιογραφία Ο Άγιος Μάρτυς Θαλλέλαιος καταγόταν από τον Λίβανο και έζησε κατά την εποχή του αυτοκράτορα Νουμεριανού (283-284 μ.Χ.). Ο πατέρας του ονομαζόταν Βερούκιος και η μητέρα του Ρωμυλία (κατ' άλλους Βερεκκόκιος και Ρομβυλιανή). Είχε σπουδάσει την ιατρική επιστήμη και προσέφερε πιο πάντες αφιλοκερδώς και με αγάπη τις ιατρικές του υπηρεσίες, γι' αυτό και εντάσσεται στην κατηγορία των γνωστών Αναργύρων. Για την πίστη του στον Χριστό τον συνέλαβαν οι ειδωλολάτρες στην Ανάζαρβο, πρωτεύουσα της δεύτερης επαρχίας της Κιλικίας, κρυμμένο μέσα στο δάσος και τον οδήγησαν στον άρχοντα Τιβεριανό. Εκείνος, επειδή ο Άγιος δεν πειθόταν να θυσιάσει στα είδωλα, πρόσταξε να του τρυπήσουν τους αστραγάλους και να τον κρεμάσουν με το κεφάλι προς τα κάτω. Τόση δε ήταν η υπομονή του Αγίου, την οποία επέδειξε κατά το φρικτό αυτό μαρτύριο, ώστε δύο από τους βασανιστές του στρατιώτες, ονόματι Αλέξανδρος και Αστέριος, πίστεψαν και αφού ομολόγησαν την πίστη τους στον Χριστό, αποκεφαλίσθηκαν. Κατόπιν ο Τιβεριανός πρόσταξε και έριξαν τον Άγιο στη θάλασσα να πνιγεί. Εκείνος όμως, δεν έπαθε τίποτε και βγήκε από την θάλασσα φορώντας ολόλευκη εσθήτα. Μετά από την θαυματουργική αυτή διάσωσή του τον έριξαν στο στάδιο να τον κατασπαράξουν πεινασμένα σαρκοβόρα θηρία. Όμως τα θηρία δεν τον πλησίασαν και έμεινε και πάλι αβλαβής. Έτσι ο Μάρτυς Θαλλέλαιος αποκεφαλίσθηκε διά ξίφους στην Έδεσσα των Αιγαίων, το φθινόπωρο του 284 μ.Χ. (κατά άλλους τον Μάιο του 289 μ.Χ.) και έλαβε τον αμάραντο στέφανο του μαρτυρίου. Η Σύναξή του ετελείτο στο μαρτύριό του, το οποίο βρισκόταν εντός του Ναού του Αγίου Αγαθονίκου. Πλην του ναΐσκου αυτού γνωρίζουμε και το ναό κοντά στο όρος του Αυξεντίου. Επ' ονόματι του Αγίου υπήρχε και μονή στην Παλαιστίνη, την οποία, κατά τη μαρτυρία του Προκοπίου, «ἀνανεώσατο» ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός (527 - 565 μ.Χ.). Φαίνεται δε ότι ορισμένες μονές εόρταζαν τη μνήμη του Αγίου Θαλλελαίου στις 3 Σεπτεμβρίου, ενώ άλλοι και στις 23 Αυγούστου, ημέρα κατά την οποία ο Μάρτυς προσήχθη σε ανάκριση.

Ἀπολυτίκιον Ἦχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης. Μαρτυρίου ἀνύσας τὸν ἀγῶνα Θαλλέλαιε, ἤσχυνας εἰδώλων τὴν πλάνην, τὴ γενναία ἀθλήσει σου· καὶ ὤφθης ἰαμάτων θησαυρός, παρέχων τᾶς ἰάσεις δωρεάν, τοὶς προστρέχουσιν ἐν πίστει τῷ σῷ ναῶ καὶ πόθω ἄνακραζουσι · δόξα τῷ δεδωκότι σοι ἰσχύν, δόξα τῷ σὲ θαυμαστώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργούντι διὰ σοῦ, πάσιν ἰάματα. Ἕτερον Ἀπολυτίκιον Ἦχος δ’. Ὁ Μάρτυς σου Κύριε, ἐν τῇ ἀθλήσει αὐτοῦ, τὸ στέφος ἐκομίσατο τῆς ἀφθαρσίας, ἐκ σοῦ τοῦ Θεοῦ ἡμῶν· ἔχων γὰρ τὴν ἰσχύν σου, τοὺς τυράννους καθεῖλεν ἔθραυσε καὶ δαιμόνων τὰ ἀνίσχυρα θράση. Αὐτοῦ ταῖς ἱκεσίαις Χριστὲ ὁ Θεός, σῶσον τὰς ψυχὰς ἡμῶν. Ἕτερον Ἀπολυτίκιον Ἦχος γ'. Ἀθλοφόρε Ἅγιε καὶ ἰαματικὲ Θαλλέλαιε, πρέσβευε τῷ ἐλεήμονι Θεῷ, ἵνα πταισμάτων ἄφεσιν παράσχῃ ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν. Κοντάκιον Ἦχος γ’. Ἡ Παρθένος σήμερον. Τῶν Μαρτύρων σύναθλος, ἀναδειχθεὶς καὶ ὁπλίτης, στρατιώτης ἄριστος, τοῦ Βασιλέως τῆς δόξης, γέγονας διὰ βασάνων καὶ τιμωρίας, ἔπαρσιν εἰδωλολατρῶν καταπατήσας, διὰ τοῦτο τὴν σεπτήν σου, ὑμνοῦμεν μνήμην σοφὲ Θαλλέλαιε. Κάθισμα Ἦχος δ'. Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ. Φωτοειδὴς ἀναδειχθεὶς ἀθλοφόρος, τῆς ἀθεΐας σκοτασμὸν ἀπεκρούσω, καὶ πρὸς ποινὰς καὶ θάνατον ἐχώρησας· ὅθεν διανύσας σου τοὺς γενναίους ἀγῶνας, μέγιστον ἀντέλαβες, κληρουχίαν καὶ δόξαν, τὴν μηδαμῶς γενναῖε ἀθλητά, παρερχομένην, Θαλλέλαιε ἔνδοξε. Ὁ Οἶκος Τὸν εἰς βάθη κακίας κατολισθήσαντα, τὸν ποικίλαις ἡδοναῖς καταχρασθέντα, καὶ ἐν τάφῳ δεινῆς ρᾳθυμίας κατακείμενον, ἔγειρόν με Ἅγιε τῇ ἐπιστασίᾳ σου, ἀναπτέρωσό μου τὸν νοῦν πρὸς τὴν θείαν ἀγάπησιν· σοὶ δίδου μοι λόγον, ἵνα κατ᾿ ἀξίαν ὑμνήσω τῶν σῶν θαυμάτων τὴν ἄβυσσον· ἐὰν γάρ μοι δῷς λόγον, κολληθήτω ἡ γλῶσσα μου τῷ λάρυγγί μου, ἐαν μὴ σοῦ μνησθῶ καὶ πόθῳ ἀναβοήσω· Διὰ τοῦτο τὴν σεπτήν σου ὑμνοῦμεν μνήμην σοφὲ Θαλλέλαιε. Μεγαλυνάριον Ἔλαιον βλυστάνων διηνεκῶς, θείων ἰαμάτων, ὡς τῆς χάριτος ἰατρός, ψυχῶν καὶ σωμάτων, τὰ πάθη θεραπεύεις, Θαλλέλαιε θεόφρον, τῶν προσιόντων σοι. Ἕτερον Μεγαλυνάριον Μάρτυρα Θαλλέλαιον ἰατρόν, Κῦρον Ἰωάννην, Παντελεήμονα καὶ Σαμψών, Ἑρμόλαον, Διομήδην, σὺν Τρύφωνι, Ἀνικήτῳ, καὶ Μώκιον αἰνοῦμεν, τοὺς Ἀναργύρους νῦν. Ἕτερον Μεγαλυνάριον Τὴν τριπλῆν Δυάδα τῶν ἰατρῶν, Ἀναργύρων θείων, τοὺς Κοσμᾶν καὶ Δαμιανόν, Ἰουλιανόν τε, σὺν Λεοντίῳ, Ἀνθίμῳ, Εὐπρέπιόν τε ἅμα, ὕμνοις τιμήσωμεν.

Άγιος Θαλλέλαιος ο Ανάργυρος

Ημερομηνία εορτής:	20/05/2020
Τύπος εορτής:	Σταθερή. Εορτάζει στις 20 Μαΐου εκάστου έτους.
Ιερά Λείψανα:	Αποτμήματα του Ιερού Λειψάνου του Αγίου βρίσκονται στις Μονές Διονυσίου και Κωνσταμονίτου Αγίου Όρους.
Άγιοι που εορτάζουν: Αγιος Θαλλελαιος Ο Αναργυρος (; - 284)

Αναπάντητα ερωτηματικά για τις εκλογές στην Ελλάδα .

Μα πως πολιτεύονται σήμερα στην Ελλάδα ;  Το σύνταγμα είναι ξεκάθαρο .
Το ερώτημα όμως παραμένει. Είναι ζήτημα μεγάλο; NAI!

O πολιτευτής  πρέπει να έχει οντότητα και κύρος  μέσα από την εργασία του  . Έργο που δεν  θα αμφισβητείτε. Ο πολιτευτής με την εκλογή πρέπει να παίρνει θέση στα δημόσια θέματα , να μην εξαφανίζεται .
Ο πολιτευτής που δεν εκλέγεται με ψήφο δεν μπορεί να έχει ανώτερη θέση από τον εκλεγόμενο με ψήφο. Γιατί;  Από σεβασμό στην απόφαση  του λαού της Δημοκρατίας .
Είναι νόμιμη η χειραγώγηση του ελληνικού λαού; Δεν ξέρω , ρωτάω... Το σύνταγμα τι λέει επ αυτού;
Δεν είναι κακό ένας άνθρωπος να έχει ερωτήσεις άσχημο είναι όταν δεν έχει απαντήσεις.
Πολιτευτής για την βουλή στην Ευρώπη ποια είναι τα κριτήρια; Έχουμε δικαίωμα να ξέρουμε ως ψηφοφόροι να γνωρίζουμε με τι ασχολούνται οι εκεί Ελληνες εκλεγμένοι;
Η Δημοκρατία έχει ερωτήσεις και θέλει απαντήσεις. Αλίμονο αν οι δημοκρατία δεν απαντά στα ερωτήματα.
    

Η υπερβολική έκθεση στην δημοσιότητα έχει σημασία για πολιτική καριέρα ;   Ασφαλώς!

Ελλάδα είναι μόνο η Αθήνα ; NAI!

Άνθρωποι  από την επαρχεία πολιτεύονται στην Αθήνα  ; NAI!  Γιατί;

Στην υπόλοιπη  Ευρώπη έχουμε περιστατικά που να μοιάζουν με την ελληνική πολιτική κατάσταση κυρίως ως προς την εκλογική διαδικασία  ; 
Ο Βρετανικός λαός δέχεται την ίδια υποτίμηση από την κυβέρνηση του ;

Οι εκλογές στην Ελλάδα πρέπει να είναι δημοκρατικές ως προς τον τρόπο που οι πολίτες καλούνται να εκλέξουν ένα πολιτικό.




 

Τα συστημικά αίτια της κρίσης του κορωνοϊού και το ιστορικό δίλημμα για την ανθρωπότητα

Η πελώρια και πρωτοφανής κρίση της πανδημίας λόγω του κορωνοϊού, τέτοια που δεν υπήρξε άλλη στην ιστορία της ανθρωπότητας, σε έκταση, διάδοση και κίνδυνο για την ίδια τη συνέχιση του ανθρώπινου γένους, προβλέπεται να έχει –και ήδη έχει– συγκλονιστικές συνέπειες για ολόκληρο τον πλανήτη, όχι μόνο σε σχέση με τη ζωή και την υγεία των εκατομμυρίων άμεσων θυμάτων του, αλλά και την οικονομική ζωή των ίδιων αλλά και των πολλαπλάσιων έμμεσων θυμάτων του που κινδυνεύουν με οικονομική καταστροφή, χωρίς βέβαια να προσμετρήσουμε τις ψυχολογικές και άλλες συνέπειες. Το κρίσιμο επομένως ερώτημα που ανακύπτει για το ίδιο το μέλλον του ανθρώπινου γένους είναι αυτό στο οποίο βέβαια οι «συστημικές αναλύσεις» των επίσημων ΜΜΕ δεν μπορούν ν’ απαντήσουν. Και αυτό γιατί περιορίζονται, σαν τους νεκροθάφτες, να μετρούν νεκρούς και το πολύ ν’ αναφέρουν και κάποιες μελέτες τεχνοκρατών για τα τεχνικά αίτια της κρίσης και τις προβλέψεις, αλλά ποτέ για τα συστημικά αίτια της κρίσης, δηλαδή: γιατί προέκυψε η κρίση στην ιστορική αυτή συγκυρία; Ήταν τυχαίο γεγονός ή μήπως ήταν μια κρίση που περίμενε να ξεσπάσει, εάν βέβαια ξεπεράσουμε τις ανόητες συνωμοσιολογικές θεωρίες κάθε είδους που βρίθουν στις μέρες μας;

Ανεξάρτητα, επομένως, από τις επιμέρους αιτίες της εμφάνισης του κορωνοϊού, το κρίσιμο ερώτημα για εμάς δεν είναι οι αιτίες του, ακόμη και αν παράχθηκε σε κάποιο εργαστήριο (πράγμα όχι και τόσο περίεργο!), αλλά το πώς εξηγείται η μαζική εξάπλωσή του, γεγονός που αναφέρεται στη συστημική διάστασή του. Το γιατί δηλαδή η παγκόσμια αυτή πανδημία πήρε έκταση που καμία άλλη πανδημία στην ανθρώπινη Ιστορία δεν είχε πάρει, παρά την τεράστια μυθολογία που αναπτύσσεται συστηματικά και αναπαράγεται από πτωχούς τω πνεύματι ότι π.χ. και η εποχική γρίπη περίπου ίδιες συνέπειες έχει! Και αυτό, διότι βέβαια εάν τα αίτια της μαζικής εξάπλωσής του είναι συστημικά, όπως θα προσπαθήσουμε να δείξουμε, τότε είναι θέμα χρόνου να εμφανιστεί ο επόμενος ιός, ακόμη και αν ξεπεράσουμε τον σημερινό, με πολύ βαριές συνέπειες.

Οι βασικοί θεσμοί αυτού του νέου παγκοσμιοποιημένου συστήματος, όπως ο ΠΟΕ (Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου), η ΕΕ, η αμερικανική ΝAFTA και άλλοι διηπειρωτικοί θεσμοί και συμφωνίες για την απρόσκοπτη λειτουργία των «απελευθερωμένων αγορών» και μερικών δεκάδων Πολυεθνικών που τις ελέγχουν, μετέφεραν σε χρόνο ρεκόρ το κέντρο της πανδημίας από τη μακρινή Κίνα σε όλη τη Δυτική Ευρώπη και κατόπιν στις ΗΠΑ, προκαλώντας μια πρωτοφανή διασπορά τόσο χρονικά όσο και χωροταξικά, δηλ. γεωγραφικά, ακριβώς δηλαδή σε εκείνες τις αναπτυγμένες χώρες που αποτελούν τα κέντρα της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας και είναι περισσότερο ενσωματωμένες στη Νέα Διεθνή Τάξη της. Έτσι, ένας ιός που κανονικά θα έπρεπε να αφορά μόνο μια επαρχία της Κίνας και ούτε καν ολόκληρη την Κίνα, μετατράπηκε ταχύτατα σε παγκόσμια πανδημία.[i] Είναι, δηλαδή, το επιβεβλημένο από τις Πολυεθνικές άνοιγμα και απελευθέρωση των αγορών για ανθρώπους και εμπορεύματα (αυτό που συνοπτικά ονομάζουμε «Παγκοσμιοποίηση») που αποτελεί το κύριο συστημικό αίτιο της κρίσης, το οποίο σε συνδυασμό με την τεράστια αύξηση της ουσιαστικά ανεξέλεγκτης κίνησης επιβατών και εμπορευμάτων, οδήγησε στη σημερινή κρίση και θα οδηγήσει αναπόφευκτα και σε πολλές κρίσεις στο μέλλον.

Από την άλλη μεριά, κατά ένα όχι περίεργο τρόπο, οι περιφερειακές χώρες όπως η Ελλάδα και οι χώρες της Ανατολικής Ευρώπης ή του Τρίτου κόσμου, δεν πλήγηκαν πολύ, όντας χώρες με μικρότερη συγκέντρωση στην οικονομία και στο βαθμό διεθνοποίησής τους (το οποίο μπορεί να εξηγηθεί και από τον μικρότερο αριθμό διεθνών αεροπορικών συνδέσεων που έχουν αυτές οι χώρες), πέρα από το ζήτημα της μεγαλύτερης αραιοκατοίκησης των ανθρώπων γενικά στις χώρες αυτές.

Φυσικά, η άθλια «Αριστερά» που είναι πλήρως ενσωματωμένη στη ΝΔΤ της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης και αγωνίστηκε με νύχια και με δόντια κατά του Brexit, εκπροσωπούμενη επάξια από τη δήθεν προοδευτική εφημερίδα Guardian, δεν δίστασε να υποστηρίξει ότι «η Ελλάδα ανακτά το κύρος της και δεν είναι πλέον το «μαύρο πρόβατο»» μετά από τις καλές επιδόσεις της στην καταπολέμηση του κορωνοϊού. Η αιτία, κατά την γκεμπελική εφημερίδα της «προοδευτικής Αριστεράς», δεν είναι βέβαια ο χαμηλός βαθμός παγκοσμιοποίησης της οικονομίας που αναφέραμε παραπάνω, αλλά απλώς οι συνετές πολιτικές του Μητσοτάκη στη καταπολέμηση του ιού! Ομολογημένα, ο Γκέμπελς θα έβγαζε το καπέλο του στους «αριστερούς» αυτούς γκεμπελίσκους…

Ακόμα, βασικής σημασίας ζήτημα τόσο στη διασπορά του ιού όσο και στις εκατόμβες των θυμάτων, είναι τα απογυμνωμένα, αν όχι διαλυμένα, εθνικά συστήματα υγείας σε όλες τις χώρες λόγω της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης, η οποία επέβαλλε ως γνωστόν δραστική υποβάθμιση της χρηματοδότησής τους και την εισαγωγή ιδιωτικοοικονομικών κριτηρίων στη λειτουργία τους, ακόμα και στο κορυφαίο εθνικό σύστημα υγείας της Βρετανίας. Από την άλλη μεριά, συστήματα υγείας που ιστορικά θεμελιώθηκαν πάνω στην ευρεία πρωτοβάθμια Υγεία, διάχυτη σε όλον τον λαό, λόγω του σοσιαλιστικού συστήματός τους στο παρελθόν, όπως η Ρωσία και η Κούβα (σήμερα ακόμα), συνολικά μπόρεσαν να ανταποκριθούν καλύτερα, στηριζόμενες στη συλλογική προσπάθεια των πολιτών και όχι στον ατομικισμό της «αγοράς», στήνοντας νοσοκομεία σε χρόνο ρεκόρ, παράγοντας υγειονομικό υλικό κ.λπ. αλλά και βοηθώντας τις δυτικές χώρες, κυρίως την Ιταλία και τις ΗΠΑ με πολύ σημαντική βοήθεια, παρ’ όλη την εχθρότητα της Υπερεθνικής Ελίτ προς τις χώρες αυτές.

Τα παραπάνω δείχνουν τη θεμελιακή σημασία της οικονομικής αυτοδυναμίας κάθε χώρας–λαού στο να ανταπεξέλθει σε δύσκολες συνθήκες, έχοντας τη δική του εθνική παραγωγή σε τρόφιμα, τεχνολογία, μηχανήματα, εργαλεία, υλικά κ.λπ., αλλά και διατηρώντας τον δημόσιο χαρακτήρα των βασικών τομέων της οικονομίας, έτσι που να μην εξαρτάται για βασικά αγαθά από τις «αγορές» και τις πολυεθνικές, οι οποίες προηγουμένως είχαν καταστρέψει την όποια αυτοδυναμία είχε πριν. Αυτό, προϋποτιθεμένου βέβαια ότι κάθε λαός θα ελέγχει τα σύνορά του τόσο όσον αφορά την είσοδο προϊόντων όσο και ανθρώπων.

Επομένως, μέσα σε αυτές τις συνθήκες, το βασικό μέτρο σε κάθε περίπτωση παρέμενε η καραντίνα των πληθυσμών, εφόσον καμιά κυβέρνηση δεν μπορούσε να ρισκάρει την κατάρρευση των νοσοκομείων που δεν θα άντεχαν την ταυτόχρονη διαχείριση πολλαπλών κρουσμάτων (όπως συνέβη δραματικά κυρίως στην Ιταλία αλλά και τη Γαλλία, Ισπανία, ακόμη και τις ΗΠΑ, την πιο αναπτυγμένη καπιταλιστική χώρα). Τα ίδια μέτρα πάρθηκαν και στην Πατρίδα μας, όπου η Ευρωκατοχική κυβέρνηση της ΝΔ προχώρησε (και ορθώς) σε μέτρα πλήρους καραντίνας μπροστά σε μια ενδεχόμενη κατάρρευση του κατεστραμμένου ΕΣΥ από τις προηγούμενες Ευρωκατοχικές κυβερνήσεις.

Οι παγκόσμιες συνέπειες από την πρωτοφανή πανδημία θα είναι καταστροφικές όχι μόνο σε ανθρώπινες ζωές, αλλά και οικονομικές, και ήδη διαφαίνονται με την προβλεπόμενη μεγαλύτερη ύφεση στην ανθρώπινη Ιστορία, η οποία εκτιμάται ότι μπορεί να είναι μεγαλύτερη και από τη μεγαλύτερη καπιταλιστική κρίση στην Ιστορία, την Ύφεση του 1929. Οι πολιτικές συνέπειες μπορεί να είναι ακόμη μεγαλύτερες όταν γίνει φανερό ότι το τελικό αποτέλεσμα της κρίσης θα είναι η μεγαλύτερη συγκέντρωση οικονομικής και πολιτικής δύναμης που έχει συμβεί στην ανθρώπινη Ιστορία, σε μια χούφτα πολυεθνικές και αντίστοιχα πολιτικούς. Ακόμη και προοδευτικά καθεστώτα που μπορούσαν να στηρίζονται στην παράγωγη πετρελαίου, όπως η Βενεζουέλα και το Ιράν, είναι πολύ πιθανό σύντομα να καταρρεύσουν σαν συνέπεια του εξευτελισμού της τιμής του πετρελαίου, όταν η παγκόσμια παράγωγη πέφτει αλματωδώς λόγω της αναπτυσσόμενης μαζικής ανεργίας και υποαπασχόλησης.

Αυτό θα σημάνει ακόμα μεγαλύτερη καταστροφή, εξαθλίωση και εξάρτηση δισεκατομμυρίων ανθρώπων σε όλο τον πλανήτη από ένα παγκοσμιοποιημένο σύστημα και μια εξουσία που θα ελέγχουν σε ολοένα και μεγαλύτερο βαθμό τις ζωές μας: οικονομικά, πολιτικά, τεχνολογικά και πολιτιστικά-διανοητικά. Ο ολοκληρωτισμός της Νέας Διεθνούς Τάξης της Νεοφιλελεύθερης Παγκοσμιοποίησης[ii] ανατέλλει, αφού θα έχουμε ακόμα μεγαλύτερη εξάρτηση και κατάρρευση των εθνών-κρατών και των οικονομιών τους από το παγκοσμιοποιημένο οικονομικό και πολιτικό σύστημα της Υπερεθνικής Ελίτ, με «δημοκρατικό μανδύα», καθώς τυπικά θα συνεχίζουν να υπάρχουν κυβερνήσεις, κοινοβούλια κ.λπ. Αυτό κάνει επιτακτικότερη από ποτέ την ανάγκη να συνειδητοποιήσουν έγκαιρα οι λαοί το είδος του συστήματος στο οποίο ζούμε και ότι το μόνο που παράγει είναι τεράστια δεινά –πρωτοφανή- για το σύνολο της ανθρωπότητας.

Όλα επομένως θα κριθούν από την Κοινωνική Πάλη που διεξάγεται αυτή τη στιγμή τόσο σε εθνικό όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο. Οι λαοί έχουν τη λύση στα χέρια τους: να παλέψουν για την Εθνική και Οικονομική κυριαρχία τους, (όπως έκανε την ιστορική αρχή ο Βρετανικός λαός με το σπουδαίο Brexit). Έτσι, οι λαοί μπορούν να προχωρήσουν στη κατάργηση των θεσμών της Παγκοσμιοποίησης (τις ανοικτές και ελεύθερες αγορές που επιβάλλουν την παντοδυναμία των πολυεθνικών), κάνοντας τη μετάβαση από τη Νέα Διεθνή Τάξη (ΝΔΤ) της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης στη δημιουργία μιας δημοκρατικής κοινότητας κυριάρχων εθνών-κρατών, όπου οι λαοί στο μέλλον θ’ αποφασίσουν εάν θέλουν ατομικό ή συλλογικό έλεγχο της οικονομίας και της κοινωνίας γενικότερα.

Με άλλα λόγια, το ιστορικό δίλημμα για την ανθρωπότητα τη στιγμή αυτή είναι ή να συνεχίσει την καταστροφική πορεία στην οποία μας οδήγησε η Νέα Διεθνής Τάξη της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης ή η σημερινή παγκόσμια κρίση ν’ αποτελέσει αφορμή για να κτιστεί ένας νέος κόσμος, όχι βέβαια από την ευτελισμένη και πλήρως ενσωματωμένη στη ΝΔΤ «Αριστερά» τύπου ΣΥΡΙΖΑ, Podemos, Σάντερς και Τσόμσκι, που απλά επιδιώκουν μια βελτιωμένη εκδοχή της ΝΔΤ, με τα ψίχουλα που θα τους πετά η Υπερεθνική Ελίτ, ούτε φυσικά από τη δήθεν «αναρχική» αριστερά, που είναι επίσης πλήρως ενσωματωμένη στο σύστημα, συνήθως παίζοντας τον ρόλο του «μπαμπούλα» των αστών ή απλώς αμπελοφιλοσοφώντας. Ο νέος κόσμος πρέπει και μπορεί να κτιστεί από τα κινήματα για την εθνική και κοινωνική κυριαρχία και απελευθέρωση που φουντώνουν σε όλο τον κόσμο σήμερα και είναι σίγουρο ότι θ’ ανδρωθούν μόλις γίνει γνωστό το τεράστιο έγκλημα της ΝΔΤ που, βασικά, με τον κορωνοϊό, κτυπά, όπως μπορεί να δειχθεί, κυρίως τα ασθενέστερα κοινωνικά στρώματα, δηλ. τη μεγάλη πλειοψηφία του παγκόσμιου πληθυσμού…

ΜΕΚΕΑ – ΜΕΤΩΠΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ – 7/5/2020



[i] Βλ. εκτενές άρθρο υπό δημοσίευση για το θέμα του Τάκη Φωτοπούλου στο διεθνές περιοδικό The International Journal of Inclusive Democracy.

[ii] Βλ. την ελληνική έκδοση του τελευταίου βιβλίου του Τάκη Φωτόπουλου «Η Νέα Διεθνής Τάξη εν δράσει» που αναμένεται να εκδοθεί από τις Εκδόσεις Κουκκίδα το Φθινόπωρο του 2020.
https://www.mekea.org/Ανακοίνωση-ΜΕΚΕΑ-Τα-συστημικά-αίτια-τ/

Ο δημόσιος λόγος .

Έχουμε δικαίωμα να εκφράζουμε ελεύθερα την άποψη μας ;
Το μεγάλο θέμα είναι όταν εκφραζόμαστε δημόσια, Ανάλογα την  αναγνωρισιμότητα  τόσο δυνατή και η άποψη μας .
 Το Ερώτημα είναι αν δημόσια έχουμε το δικαίωμα να εκφράζουμε την άποψη μας.  Αν το έχουμε το έχουμε όλοι;
Με ποιο τρόπο εκφράζουμε την άποψη μας δημόσια;
   
Έχουμε επίγνωση του βαθμού απορροφήσεως από την κοινή γνώμη. 

Ο Δημόσιος λόγος είναι μεγάλη ευθύνη.

Νομίζω όμως ότι ο δημόσιος λόγος έχει προβλήματα τα οποία αν δεν διορθωθούν θα δημιουργουνται σκόπιμα ψεύτικες ειδήσεις .

Αν θέλουμε λοιπόν να είμαστε σοβαρή χώρα πρέπει αυτό να το προσέξουμε.



   

Είναι η Ελλάδα στην Ευρώπη;

Τώρα που στα Μ.Μ.Ε παίζουν με λέξεις τύπου εκλογές, ο ελληνικός λαός πως πρέπει να το  δεχτεί ; ως συχνή εορτή της δημοκρατίας  ;
Απ τις χώρες της Ευρώπης που μας συγκρίνουν ποια έχει τέτοια ζητήματα με την πρώτη δύσκολη κατάσταση που μπορεί να συμβεί στην χώρα;
Πόσο ποια να κάνουμε υπομονή σε μια χώρα με συνεχόμενη πολιτική αστάθεια; Ακόμα και η αναφορά σε πρόωρες εκλογές τι δηλώνει;
Εξευτελισμός και διασυρμό της ψήφου του ελληνικού λαού  . Είμαστε μια χώρα που δεν κάνει δημοψήφισμα αλλά εκλογές κάνει όποτε θέλει.
Ποιος πολιτικός θα έκανε άλλωστε εκλογές εν μέσω πανδημίας ;

Αν λοιπόν πάμε σε εκλογές ο ελληνικός λαός μέσα από την προπαγάνδα που δυστυχώς κάνουν τα Μ.Μ.Ε θα είναι  έτοιμος  για τα δύσκολα.

Δεν  έχει ευθύνη  ο ελληνικός λαός για τα Μ.Μ.Ε που έχει αλλά  το κράτος που τα  αφήνει σε επιπόλαια ενημέρωση. Άλλο ενημέρωση και άλλο ψυχαγωγία,
Στην ψυχαγωγία είμαστε Ευρώπη και στην ενημέρωση είμαστε  ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΗΞΕΡΑ ..       

Η Ελλάδα βρίσκεται σε δύσκολη περίοδο οι εκλογές θα δηλώσουν αστάθεια . Εγώ έτσι θα εκλάβω τις εκλογές αν συμβούν.

Άμεση ενεργοποίηση κονδυλίων στον πρωτογενή τομέα παραγωγής. Η καινοτομίες είναι κάτι όμορφο άλλα η Ελλάδα αυτή την στιγμή δεν είναι Γαλλία.
Σοβαρή ενίσχυση στον Αγροτικό και κτηνοτροφικό τομέα. Μεγάλη ενίσχυση μεγάλο κέρδος για την χώρα.

Δυναμικές πρωτοβουλίες από αρμόδιους υπουργούς για τα προϊόντα που εξάγουμε...

 Σοβαρή ενημέρωση τώρα.
   

Το δικαίωμα στην ενημέρωση...

Όσοι εύκολα φυλακίζουν την συνείδηση τους  ελεύθερα θα ζουν. Όσοι δημόσια εξευτελίζουν τον εαυτό τους ελεύθερα θα ζουν. Όποιος έχει άποψη θα στιγματιζεται από την αιώνια απαξίωση της ελεύθερης γνώμης. Όποιος έχει επιχειρήματα και δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς θα τον  βγάζουμε στην δημοσιότητα  μέχρι να " κουραση"  τον κόσμο.
Όταν λαός δεν έχει να φάει τον κάνουμε ότι θέλουμε..
Ο Δημοσιογραφος πρέπει να γράφει ότι βλέπει και ακούει χωρίς φόβο και πάθος . Χωρίς να βάζει την προσωπική του άποψη. Έτσι θα γίνει λειτούργημα η δουλειά του.
Χάνουν την δουλειά τους δημοσιογραφοι επειδή κάνουν την δουλειά τους και την κρατάνε άλλοι που δεν την κάνουν .
Έχουμε και άλλους ειδικών σκοπών και ειδικών περιόδων που εμφανίζονται και εξαφανιζονται..
Πριν λοιπόν λογοκρίνει κάτι η πολιτεία τι ποιο όμορφο από το να ενημερώνεται η κοινή γνώμη;

Έχουμε την δημοσιογραφια της Γαλλιας ;
Έχουμε την δημοσιογραφια της Μ. βρετανιας ;

Το Ελληνο-Ιταλικό σύμφωνο φιλίας Βενιζέλου – Μουσολίνι και το Δωδεκανησιακό Ζήτημα (1928)

Μια από τις βασικότερες προτεραιότητες της Ελληνικής εξωτερικής πολιτικής μετά την ανάληψη της εξουσίας από τον Ελευθέριο Βενιζέλο το 1928 ήταν η συνεννόηση με την Φασιστική Ιταλία του Μουσολίνι. Από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε Πρωθυπουργός, ο Βενιζέλος ενθάρρυνε τον υπουργό εξωτερικών και στενό του συνεργάτη Ανδρέα Μιχαλακόπουλο να λύσει τις όποιες διαφορές υπήρχαν με την Ιταλία και να υπογραφεί σύμφωνο με ειρηνικό περιεχόμενο. Η πολιτική αυτή δεν άρχισε να τελεσφορήσει και τον Σεπτέμβριο του 1928 ο ίδιος ο Βενιζέλος μετέβη στην Ρώμη και συναντήθηκε με τον Μουσολίνι στις 23 Σεπτεμβρίου.

Το σύμφωνο φιλίας που υπογράφτηκε προέβλεπε αμοιβαία διατήρηση των συνόρων που είχαν επιβληθεί από τις Διεθνείς Συνθήκες, το δεύτερο άρθρο προέβλεπε ουδετερότητα των συμβαλλόμενων αν επιτεθεί τρίτο κράτος και το τρίτο άρθρο προέβλεπε αμοιβαία βοήθεια σε περίπτωση απειλής της ασφάλειας και των υψηλών συμφερόντων των δύο συμβαλλόμενων. Τέλος προβλεπόταν ότι σε περίπτωση αμοιβαίας διένεξης οι δύο Χώρες θα κατέφευγαν σε διεθνή διαιτησία. Ο Μουσολίνι στις επαφές του με τον Βενιζέλο τόνισε ότι σκόπευε να βοηθήσει στην εξομάλυνση των ελληνο-τουρκικών σχέσεων, ενώ υπογράμμισε πως θα βοηθούσε την Ελλάδα έναντι οποιασδήποτε επιβουλής που θα προερχόταν από την Γιουγκοσλαβία. Μάλιστα πρότεινε να δώσει οικειοθελώς και χωρίς αντιστάθμισμα έγγραφη εγγύηση για την ακεραιότητα της Θεσσαλονίκης έναντι της Γιουγκοσλαβίας.

Οι Ιταλοί και ο Μουσολίνι προσωπικά επεδίωκαν μια συνεννόηση με την Ελλάδα στην βάση της κύκλωσης της Γιουγκοσλαβίας και αυτό γιατί είχαν συνοριακές προστριβές. Η Ελλάδα επίσης είχε προβλήματα με την Γιουγκοσλαβία που απόρρεαν από τις συμφωνίες που είχαν γίνει επί της δικτατορίας του Παγκάλου και προέβλεπαν ελευθερη χρήση του λιμανιού της Θεσσαλονίκης. Το μεγάλο αγκάθι όμως των ελληνο-Ιταλικών σχέσεων ήταν το θέμα των Δωδεκανήσων και της Ιταλικής Κατοχής τους. Υπενθυμίζουμε ότι κατά την διάρκεια του Μεσοπολέμου οι Ιταλοί Φασίστες έκαναν συστηματικές προσπάθειες να εκλατινίσουν τον πληθυσμό των Δωδεκανήσων, επιμένοντας σε θέματα εκπαίδευσης, γλώσσας και θρησκείας, με πολύ πενιχρά αποτελέσματα. Οι Ιταλοί λοιπόν, φοβούνταν πως έστω και την τελευταία στιγμή ο Βενιζέλος θα έθετε θέμα για τα Δωδεκάνησα και την κακή μεταχείριση των γηγενών και την εργώδη προσπάθεια Ιταλοποίησης τους που κατέβαλλε το Ιταλικό Φασιστικό Καθεστώς. Ο Βενιζέλος στις μέρες που βρέθηκε στην Ιταλία επιβεβαίωσε σε όλους τους τόνους ότι δεν θα έθετε το παραμικρό ζήτημα στους Ιταλούς σχετικά με τα Ελληνικά νησιά. Και δεν στάθηκε μόνο στις ανεπίσημες διαβεβαιώσεις σε διπλωματικό επίπεδο προς τους Ιταλούς.

Συγκεκριμένα σε συνέντευξη του στους πέντε ανταποκριτές και τους συντάκτες Ελληνικών εφημερίδων που βρίσκονταν στην Ιταλία για να καλύψουν την υπογραφή του Συμφώνου, ο Βενιζέλος απάντησε για τα Δωδεκάνησα. Συγκεκριμένα ρωτήθηκε από τον Δωδεκανήσιο δημοσιογράφο Ιωάννη Γκίκα αν έθεσε το θέμα των Δωδεκανήσων στον Μουσολίνι. Ο Βενιζέλος τότε απάντησε εντελώς αναπάντεχα πως τέτοιο θέμα μεταξύ Ελλάδας και Ιταλίας δεν υφίσταται, παρά μόνο υφίσταται μεταξύ Ιταλών και Δωδεκανησίων. Υπογράμμισε δε ότι η Ελληνική γραμμή στο θέμα είναι η ίδια με αυτή που ακολουθείτε και στο Κυπριακό, θέμα που ποτέ δεν επηρέασε αρνητικά τις άριστες Ελληνο-βρετανικές σχέσεις. Η θέση αυτή ήταν αρκετά σκληρή καθώς το θέμα της Ένωσης της Δωδεκανήσου αλλά και της Κύπρου με την Ελλάδα απασχολούσαν έντονα τότε τον Ελληνισμό. Αλλά εκτός αυτού ο Βενιζέλος δήλωσε πως το ίδιο ίσχυε και για την Κύπρο που βρισκόταν υπό Αγγλική κατοχή, πως οι θέσεις αυτές ήταν βασικές για την εξωτερική του πολιτική και πως θα τις ανακοίνωνε αυτούσιες και στην Βουλή. Στην συνέντευξη επενέβη ο Έλληνας πρέσβης στην Ιταλία Ιωάννης Πολίτης και μετά από ιδιαίτερη συζήτηση με τον Βενιζέλο, ο τελευταίος ζήτησε να θεωρήσουν τις τελευταίες δηλώσεις του ως μη γενόμενες.

Αυτό όμως δεν εμπόδισε τον ανταποκριτή της αντιβενιζελικής εφημερίδας “Πρωία” Γιοκαρίνη που συμμετείχε στην συνέντευξη τύπου να τηλεγραφήσει με λεπτομέρειες τις σκληρές βενιζελικές δηλώσεις. Η δημοσιοποίηση των δηλώσεων στην Αθήνα προκάλεσε σάλο και βαθύτατη συγκίνηση στους Αθηναίους που είχαν Δωδεκανησιακή καταγωγή. Η αντιπολίτευση με τον Παναγή Τσαλδάρη επέκρινε με δριμύτητα τις θέσεις αυτές, ενώ το ζήτημα έλαβε τέτοιες διαστάσεις ώστε συγκλήθηκε έκτακτο υπουργικό συμβούλιο με τους υπουργού με κοινή τους ανακοίνωση να ζητούν από τον Βενιζέλο που βρισκόταν στην Ιταλία διευκρινιστική δήλωση επί του θέματος. Ο Βενιζέλος απάντησε με τηλεγράφημα το οποίο όμως επιβεβαίωνε την αρχική ανταπόκριση του αντιβενιζελικού δημοσιογράφου.

Το διευκρινιστικό αυτό τηλεγράφημα όξυνε περαιτέρω την κατάσταση, ειδικά στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου όπου τότε βρισκόταν το κέντρο του Δωδεκανησιακού Αγώνα για Αυτοδιάθεση και Ένωση με την Ελλάδα. Μάλιστα μεταξύ των εκεί Δωδεκανησίων σημειώθηκαν έντονοι διαπλικτισμοί ακόμη και συμπλοκές με χειροδικίες. Πάντως η Βενιζελική πολιτική στο θέμα δεν είχε μακρόπνοα αποτελέσματα: οι Ιταλοί αρνήθηκαν να ανανεώσουν το Σύμφωνο Φιλίας και κατέλαβαν την Αλβανία το 1939 ενώ επιτέθηκαν στην Ελλάδα το 1940. Τα Δωδεκάνησα ενσωματώθηκαν στην Ελλάδα μεταπολεμικά και αφού προηγήθηκε ισχυρό πολιτικό παρασκήνιο με την Τουρκία που προσπάθησε να εμπλακεί.

Ι. Β. Δ.

Πηγές

Γεώργιος Λεονταρίτης, το Ελληνο-ιταλικό σύμφωνο Φιλίας

Ιωάννης Γκίκας, το σύμφωνο με την Ιταλία και η τύχη της Δωδεκανήσου

Κωνσταντίνος Καραμανλής, Ο Ελευθέριος Βενιζέλος και οι εξωτερικές μας σχέσεις 1928-1932, εκδόσεις Παπαζήση
Αναφορά και κριτική στο Βιβλίο “Ο Ελευθέριος Βενιζέλος και οι Εξωτερικές μας σχέσεις 1928-1932” του Κωνσταντίνου Αλ. Καραμανλή

ΘΕΜΑΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ
https://cognoscoteam.gr/το-ελληνο-ιταλικό-σύμφωνο-φιλίας-βενι/

Ενημέρωση στον ελληνικό λαό ο οποίος στα δύσκολα στήριξε την χώρα του .

 Οι άνθρωποι ακούνε   τα Μ.Μ.Ε   προκειμένου να μάθουν. Μέχρι εδώ δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Όλα ξεκινούν όταν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης μιλάνε και απευθύνονταν σε ανύπαρκτο λαό. Όταν  νιώθεις ότι  δεν έχεις την ενημέρωση που πρέπει  και βλέπεις ότι από το 2010 δεν υπάρχει δημοκρατική ενημέρωση.   Υπάρχει φίμωση στον τύπο τον έντυπο.   Αν υπάρχει δημοκρατικό δικαίωμα στην ενημέρωση τότε γιατί υπάρχει ψαλίδι στην είδηση .
Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να  έχουμε  μορφές εναλλακτικής  ενημέρωσης  μέσα από blogs η βίντεο μέσω  του διαδικτύου .
Είναι  δικαίωμα σε μια δημοκρατία.  Στην δημοκρατία έχουμε το δικαίωμα να κρύβουμε την είδηση;
Από το 2010 το εθνικό σύστημα υγείας είναι σε άθλια κατάσταση και αυτός είναι ο λόγος που ελληνικός λαός κλείστηκε στα σπίτια.  Είναι η αλήθεια.
 Δεν είναι δημοκρατικό να πιστώνεται ως επιτυχία η δεκαετής  τραγωδία της Ελλάδας.
Τα Μ.Μ.Ε συγκρίνουν την Ελλάδα με άλλες ευρωπαϊκές χώρες αυτό και αν είναι αστείο.     
Συγκρίνουν την Ελλάδα με την ιταλια η την ισπανια η την Μ. βρετανια η τις Η.Π.Α η την Γαλλία   με τις χιλιάδες Μ.Ε.Θ.  Τον Μάρτιο  του 2020 πόσες μονάδες εντατικής θεραπείας είχαμε στην Ελλάδα ΚΑΙ πόσες η Ιταλία παίρνω μια ευρωπαϊκή χώρα για να συγκρίνουμε. 

Η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να σεβαστεί τον λαό .  Ας ρωτήσουν τον πρώην πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου η κάποιο μέλος της τότε κυβέρνησης για την κατάντια του  ΕΣΥ .

θα επιμένω σ αυτό...... σεβασμό στον ελληνικό λαό ο οποίος στα δύσκολα στήριξε την χώρα του .

 Στην δημοκρατία δεν υπάρχει φίμωση στην πληροφορία. Αν είναι ψεύτικη υπάρχει διάψευση από επίσημα κυβερνητικά χείλη.
Στην δημοκρατία κάνουμε διάλογο .

Ας μας εξηγήσουν λοιπόν μέσα από το μονοδιάστατο διάλογο εκτός από τον τουρισμό τι άλλο παράγει η Ελλάδα και πως θα  ζήσουμε ;
Τώρα που η ενημέρωση είναι δημοκρατική ας μας πουν επιτέλους τι εξάγει η Ελλάδα στο εξωτερικό;
Έχουμε γεωργία ; κτηνοτροφία ;

Ας μας πουν ποιο είναι το μελλοντικό σχέδιο για την χώρα ; Αφήνουν κενά στην ενημέρωση και τα συμπληρώνουν άλλοι. Ο κόσμος θέλει να ξέρει για όλα τα ζητήματα.
Δεν μπορεί να αφορίζουμε το λαό όταν δεν έχουμε ενημέρωση.
Πότε θα καταλάβουν ότι ελληνικός λαός δεν είναι ένα τηλεοπτικό πλάνο; 

Δεν υπάρχουν ψεύτικες ειδήσεις στην Ελλάδα  μόνο μισές ειδήσεις ..

Άνθρωποι που δεν τους ξέρουμε έχουν δημόσιο βήμα και μιλούν για εμάς ; Θεωρούνται έγκυροι πλασάροντας ένα τίτλο εργασίας σε κάποιο  ξένο   πανεπιστήμιο . Ενώ όσοι εκλέγονται με σταυρό είναι μουγκοί .

Πλασάρουν τα Μ.Μ.Ε της ειδήσεις με ύπουλο τρόπο. Δεν αφήνουν κανένα περιθώριο να αντιδράσεις.

Στην Ελλάδα η αντίδραση είναι λόγος να εξευτελιστής και να μπει στο περιθώριο της ανυποληψίας .
Εξευτελίζουν και ειρωνεύονται χωρίς οίκτο όποιων πει δημοκρατικά την ελεύθερη άποψη του .
Δείχνοντας την γύμνια του του μηχανισμού  να απαντήσει .

Άνθρωποι που δεν εκλέχθηκαν καθορίζουν την ζωή των ανθρώπων βάζοντας στο περιθώριο αυτούς που εκλέχθηκαν με την ψήφο των Ελλήνων . Για ποια δημοκρατία μιλάμε ;

Ο λαός κατηγορεί τα Μ.Μ.Ε  για μεροληψία και προπαγάνδα. Κάνει λάθος ;  Κάθε κυβέρνηση  κάνει   τα Μ.Μ.Ε  δικά της . Για ποια δημοκρατία μιλάμε;

Ας μας μιλήσει κάποιος για την ελευθερία λόγου στα ελληνικά Μ.Μ.Ε . Κανείς δεν θα το κάνει αν επιθυμεί να έχει πολιτικό , μέλλον.

Ο Βίος του Αγίου Μάρκου του Ευγενικού

Καταγόταν από την Κων/πολη. Οι ευλαβείς γονείς του, από αρχοντική και ευγενική γενιά (εξ ου και το προσωνύμιο Ευγενικός) Γεώργιος, Διάκονος της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας, και η μητέρα του Μαρία, ανέθρεψαν τον μικρό Μανουήλ και τον αδελφόν του Ιωάννη χριστιανικά και φρόντισαν για την μόρφωσή του. Ο Άγιος Μάρκος διεκρίνετο από την ευρυμάθεια και την αγιότητα του βίου του. Σε ηλικία 25 ετών εκάρη μοναχός στην Μονή Αγίου Γεωργίου των Μαγγάνων, και χειροτονήθε ιερέας.

Μορφωμένος με την θύραθεν φιλοσοφική και χριστιανική παιδεία ο Άγιος Μάρκος διεκρίθη ως διδάσκαλος της ρητορικής, Διευθυντής στο Πατριαρχικό Φροντιστήριο, και απολάμβανε της εκτιμήσεως των εκκλησιαστικών κύκλων και του ιδίου του Αυτοκράτορος Ιωάννου Παλαιολόγου. Ο τελευταίος, προ της στρατιωτικής απειλής των Οθωμανών, εστράφη στην Δύση επιδιώκοντας διάλογο με τον Πάπα με απώτερο σκοπό να εξασφαλίσει την πολιτική και στρατιωτική βοήθεια των Δυτικών. Συμφώνησε να συμμετάσχει πολυπληθής βυζαντινή αντιπροσωπία στην Σύνοδο Φερράρας Φλωρεντίας που συνεκάλεσε ο Πάπας με σκοπό να συζητηθεί και να υπογραφεί η Ένωση των Δύο Εκκλησιών. Στην αυτοκρατορική συνοδεία επελέγησαν οι πιο αξιόλογοι αξιωματούχοι και εκκλησιαστικοί άνδρες για να εκπροσωπήσουν την Ορθοδοξία στην Σύνοδο, μεταξύ αυτών ο Πατριάρχης Ιωσήφ, ο Γ. Σχολάριος, ο νεοπλατωνικός φιλόσοφος Πλήθων Γεμιστός, ο Νικαίας Βησσαρίων και ο Μάρκος ο Ευγενικός κατόπιν της επιμονής του αυτοκράτορος ο οποίος λίγο πριν αναχωρήσουν για την Δύση, ζήτησε από το πατριαρχείο να εκλέξουν τον Άγιο Μάρκο ως μητροπολίτη Εφέσου.

Οι συζητήσεις στην Σύνοδο Φερράρας Φλωρεντίας (1438-1439) επρόκειτο να ασχοληθούν με τα θεολογικά ζητήματα που χώριζαν τις εκκλησίες Δύσεως και Αναστολής, κυρίως η αξίωση του Πάπα για το Πρωτείο, το Φιλιόκβε, το Καθαρτήριο Πύρ κ. ά. Ο Άγιος Μάρκος επέμενε ο θεολογικός διάλογος να διεξαχθεί με αγάπη και ειλικρίνεια και επί τη βάσει των αποφάσεων των Επτά Οικουμενικών Συνόδων, των οποίων τα Πρακτικά και οι όροι εζήτησε να αναγνωσθούν πριν την έναρξη των συζητήσεων . Ήθελε ο Άγιος Μάρκος η Ένωση να στηριχθεί στην ακαινοτόμητη ευαγγελική και αποστολική πίστη, όπως αυτή εκφράσθηκε από τους Αγίους Πατέρες των Οικουμενικών Συνόδων. Οι Δυτικοί αρνήθησαν και απεκαλύφθη ότι τα χωρία των Πατέρων της Εκκλησίας που παρέθεταν στις συζητήσεις ήταν νοθευμένα και αλλοιωμένα. Αυτό το κατήγγειλε ο Άγιος Μάρκος.

Επειδή οι θεολογικές συζητήσεις απεδείχθησαν μακροχρόνιες, ο αυτοκράτωρ και ο Πάπας πίεζαν για την επίσπευση της υπογραφής της Ενώσεως, η κάθε πλευρά για τους δικούς της λόγους. Ο Πάπας αλλά και ο αυτοκράτωρ χρησιμοποίησαν απειλές, πολιτικούς εκβιασμούς, χρηματικά δώρα και υποσχέσεις. Μόνον ο Άγιος Μάρκος παρέμεινε συνεπής στις ορθόδοξες θέσεις και παρ’ όλες τις πιέσεις και τις απειλές ακόμη και κατά της ζωής του, δεν υπέγραψε. Όταν το έμαθε ο Πάπας Ευγένιος, είπε την χαρακτηριστική φράση: ΄΄Μάρκος ουχ υπέγραψεν, ουδέν εποιήσαμεν!΄΄.

Στην επιστροφή για την πατρίδα τα νέα για την Ένωση έγιναν γνωστά και ο ορθόδοξος λαός δεν απεδείχθη μία ένωση που ουσιαστικώς υπαγορεύθηκε από πολιτικούς και διπλωματικούς υπολογισμούς, δεν ήταν γνήσια και ειλικρινής,. Ο ορθόδοξος λαός χαρακτήρισε την Ένωση ως ψευδή, την Σύνοδο ως ληστρική και τους υπογράψαντες ως προδότες της πίστεως και εξωνημένους, ενώ τον Άγιο Μάρκο τον υπεδέχοντο ως τον στύλο της ορθοδοξίας και τον γενναίο υπερασπιστή της πίστεως των Αγίων Πατέρων. Το Διάταγμα για την Ένωση ο αυτοκράτωρ δεν τόλμησε να το δημοσιοποιήσει στην Κων/πολη, ούτε έλαβε μέτρα για να στηρίξει ή να επιβάλει την εφαρμογή της Ενώσεως. Όπου λειτουργούσαν φιλενωτικοί κληρικοί ή ο λατινίζων Πατριάρχης Μητροφάνης, ο πιστός λαός αποχωρούσε.

Ο Άγιος Μάρκος ανέλαβε νέους αγώνες για να ενημερώσει τους ορθοδόξους πιστούς για την επαίσχυντη Ένωση που υπεγράφη, ετέθη κεφαλή της ανθενωτικής κινήσεως, και όταν επί διετία με εντολή του αυτοκράτορος ετέθη σε περιορισμό στην Λήμνο, συνέγραψε την περίφημο ‘’Εγκύκλιο προς τους απανταχού ορθοδόξους χριστιανούς΄΄. Σε ηλικία 52 ετών, εκοιμήθη στις 23 Ιουνίου 1444 ή 1445, αφού προηγουμένως ανέθεσε την συνέχιση της ανθενωτικής προσπάθειας στον μαθητή του Γεννάδιο Σχολάριο, τον μετέπειτα πρώτον Πατριάρχη του Γένους μετά την Άλωση.

Η Σύνοδος Φερράρας Φλωρεντίας αποδοκιμάσθηκε ως ληστρική Σύνοδος και επισήμως καταδικάστηκε από τα Ορθόδοξα Πατριαρχεία της Ανατολής σε δύο Συνόδους (Ιεροσολύμων το 1443 και Κων/πόλεως το 1482), οι αποφάσεις κηρύχθησαν άκυρες, ενώ ο Άγιος Μάρκος Ευγενικός ανακηρύχθηκε Άγιος της Εκκλησίας μας, Στύλος και Υπέρμαχος της Ορθοδοξίας. Ο Πατριάρχης Σχολάριος με Πατριαρχική και Συνοδική απόφαση του 1456 ώρισε την μνήμη του αγίου την 19ην Ιανουαρίου να ψάλλεται η ακολουθία του, και νέα Πατριαρχική και Συνοδική Απόφαση του 1734 επανεβεβαίωσε την ανακήρυξη του Μάρκου του Ευγενικού σε Άγιο της Εκκλησίας. Με τα εξής λόγια: ΄΄η καθ’ ημάς αγία του Χριστού Ανατολική Εκκλησία τον ιερόν τούτον Μάρκου Εφέσου τον Ευγενικόν και οίδε και τιμά και αποδέχεται άγιον άνδρα και θεοφόρον και όσιον και ζηλωτήν της ευσεβείας διάπυρον, και των καθ’ ημάς ιερών δογμάτων και του ορθού λόγου της ευσεβείας πρόμαχον και προασπιστήν γενναιότατον και των προηγησαμένων εν τοις αρχαίοις χρόνοις ιερών θεολόγων και κοσμητόρων της Εκκλησίας μιμητήν και εφάμιλλον΄΄.

Με τους αγώνες του Αγίου Μάρκου η ορθόδοξος πίστη έμεινε καθαρά και γνησία, η Ορθόδοξος Εκκλησία διεσώθη. Ο Άγιος Μάρκος πίστευε ότι η διατήρηση της Ορθοδοξίας θα διατηρούσε ζωντανό και το Γένος των Ελλήνων και οι ιστορικές εξελίξεις τον δικαίωσαν.
http://agiosmarkoseugenikos.gr/ο-βίος-του-αγίου-μάρκου-του-ευγενικού/

Ο Πόντιος αρχηγός της Επανάστασης Αλέξανδρος Υψηλάντης

https://www.in.gr/2020/03/11/plus/features/o-pontios-arxigos-tis-epanastasis-aleksandros-ypsilantis/




Εγκατέλειψε μια σπουδαία καριέρα και διέθεσε την προσωπική και οικογενειακή του περιουσία για ένα όνειρο: Τη δημιουργία ελεύθερου ελληνικού κράτους. Πέθανε στις 31 Ιανουαρίου 1828.

Ο Αλέξανδρος Υψηλάντης, ποντιακής καταγωγής πρίγκιπας, γιος και εγγονός ηγεμόνων της Μολδοβλαχίας, στρατηγός του τσαρικού στρατού, αρχηγός της Φιλικής Εταιρείας και πολιτικός αρχηγός της Επαναστάσεως του 1821, υπήρξε από τις πιο τραγικές και συνάμα ιερές μορφές του αγώνα


Πρωτότοκος γιος του Κωνσταντίνου Υψηλάντη, ανατράφηκε μέσα σε περιβάλλον που διαπνεόταν από έντονο πατριωτισμό. Κατατάχτηκε στο σώμα των εφίππων σωματοφυλάκων του τσάρου και διακρίθηκε στους πολέμους κατά του Ναπολέοντα, ενώ στη μάχη της Δρέσδης το 1813, όταν πολεμούσε ως συνταγματάρχης σε ηλικία μόλις 21 έτους, έχασε το δεξί του χέρι. Σε ηλικία 25 ετών, τον Μάρτιο του 1820, ο Εμμανουήλ Ξάνθος του πρόσφερε την αρχηγία της Φιλικής Εταιρείας, μετά την άρνηση του κόμη Ιωάννη Καποδίστρια. Τον ονόμασε «Επίτροπο», που κατά τη βυζαντινή εθιμοτυπία σήμαινε αντιβασιλέας, νόμιμος διάδοχος του θρόνου της Αυτοκρατορίας της Ρωμανίας, και πολιτικός αρχηγός της Επαναστάσεως.

Στις 12 Απριλίου 1820 υπογράφεται πρακτικό με το οποίο τα μέλη της Φιλικής Εταιρείας αναγνωρίζουν τον Αλέξανδρο Υψηλάντη ως «Γενικόν Έφορον της Ελληνικής Εταιρείας, ίνα εφορεύη και επιστατή εν πάσι όσα κρίνονται αναγκαία και ωφέλιμα». Παραιτείται από τον τσαρικό στρατό, περνά τον ποταμό Προύθο στις 22/2/1821 και υψώνει τη σημαία της Επαναστάσεως στο Ιάσιο της Μολδοβλαχίας όπου οι τοπικοί άρχοντες ήταν Έλληνες Φαναριώτες.

 Η ορκωμοσία των Ιερολοχιτών έγινε με τις φράσεις: «Ορκίζομαι να χύσω και αυτήν την υστέραν ρανίδα του αίματός μου υπέρ της θρησκείας και της πατρίδος μου. Να φονεύσω και αυτόν τον ίδιον τον αδελφόν αν τον εύρω προδότην της πατρίδος […]. Να μην παραιτήσω τα όπλα προτού να ίδω ελευθέραν την πατρίδα μου και εξολοθρευμένους τους εχθρούς της…». Μετά την ορκωμοσία οι νεοσύλλεκτοι τραγουδώντας το παρακάτω άσμα μετέβησαν στο αρχηγείο του Υψηλάντη: «Φίλοι μου συμπατριώται | Δούλοι να ‘μεθα ως πότε, | Των Αχρείων Μουσουλμάνων | Της Ελλάδος των τυράννων;».

Στις 4 Μαρτίου οι Έλληνες ναυτικοί εξοπλίζουν δεκαπέντε πλοία και στις 17 Μαρτίου ο Υψηλάντης υψώνει τη σημαία στο Βουκουρέστι, αντιμετωπίζοντας το στρατό τριών πασάδων στο Γαλάτσι, το Δραγατσάνι, τη Σλατίνα, το Σκουλένι και το Σέκο. Ο Ιερός Λόχος του Υψηλάντη καταστράφηκε στη μάχη του Δραγατσανίου στις 7/6/1821, και οι στρατιώτες άρχισαν να λιποτακτούν. Οργισμένος ο Υψηλάντης εξέδωσε προκήρυξη στην οποία χαρακτήριζε τους λιποτάκτες ανάνδρους.

Ο ίδιος (με τα δύο αδέλφια του) υποχώρησε προς τα αυστριακά σύνορα και οι Αυστριακοί, για να τον παγιδεύσουν, τον εφοδίασαν με πλαστό διαβατήριο για να φύγει με το ψευδώνυμο Παλαιογενείδης. Λίγο μετά όμως τον συνέλαβαν, τον έκλεισαν στα ανθυγιεινά κελιά του μεσαιωνικού φρουρίου του Μουγκάτς στο οποίο υπέστη τα πάνδεινα, αφού ήταν γνωστή η σκληρή «μετερνιχική» πολιτική απέναντι σε επαναστάτες. Αποφυλακίστηκε με παρέμβαση του Τσάρου και με βαριά κλονισμένη την υγεία του, στις 24/11/1827. Πέθανε στη Βιέννη στις 19/1/1828, σε ηλικία μόλις 36 ετών, χωρίς να προλάβει να δει την ολοκλήρωση του σχεδίου του και να βαδίσει στα ελεύθερα ελληνικά χώματα…

Το ταφικό μνημείο του Αλέξανδρου Υψηλάντη στην Αθήνα, στο Πεδίον του Άρεως

Πριν πεθάνει έμαθε ότι ο Καποδίστριας αναλαμβάνει κυβερνήτης της ελεύθερης πλέον Ελλάδας και είπε χαρούμενος «Δόξα σοι ο Θεός». Έπειτα άρχισε να απαγγέλει, με τα μάτια ψηλά στον ουρανό, το «Πάτερ ημών».

Η κηδεία του έγινε στη Βιέννη. Στην τελευταία του κατοικία τον συνόδευσαν όλοι οι Έλληνες που διέμεναν στην αυστριακή πρωτεύουσα.

https://www.in.gr/2020/03/11/plus/features/o-pontios-arxigos-tis-epanastasis-aleksandros-ypsilantis/

Οι Ευρωπαϊκοί λαοί αλυσοδένονται από την ΕΕ για να πληρώσουν την καταστροφική κρίση του κορωνoϊού

Εν όψει της νέας οικονομικής καταστροφής που έρχεται λόγω κορωνοϊού, την οποία πολλοί έγκυροι αναλυτές την περιμένουν να είναι σημαντικά μεγαλύτερη από την Ύφεση του 1929, τη μεγαλύτερη καπιταλιστική κρίση στην Ιστορία, συνήλθε το Eurοgroup και πρόσφατα η τηλε-Σύνοδος Κορυφής της Ε.Ε. Εκεί, μέσα στις εκατόμβες νεκρών και με παραλυμένες τις οικονομίες ιδίως των δυτικών χωρών, η Ευρωπαϊκή Ένωση συνέχισε ακάθεκτη το «έργο» της. Εκπροσωπώντας τα συμφέροντα κυρίως των Γερμανικών πολυεθνικών, αποφάσισε να μην προχωρήσει σε κοινή χρηματοδότηση των οικονομιών όλων των χωρών της Ένωσης μέσω Ευρωομολόγων, αλλά να βασιστεί στους πολυετείς προϋπολογισμούς της Ε.Ε, οι οποίοι πληρώνονται από τα κράτη-μέλη, προκειμένου να εκδίδει ομόλογα, ενώ με τις εισπράξεις από την πώληση αυτών των ομολόγων θα παρέχει κατά κύριο λόγο δάνεια στα κράτη-μέλη και όχι δωρεάν επιχορηγήσεις . Και αυτά τα δάνεια, μάλιστα, θα κινούνται σε περιορισμένο ύψος, που συνολικά μόλις θα ξεπερνά το 1 τρις ευρώ, συμπεριλαμβανομένων και των 540 δις δανείων που αποφάσισε το Eurogroup.

Έτσι, η ΕΕ με την πρωτοκαθεδρία της Γερμανίας αποδεικνύει για άλλη μια φορά ότι δεν είναι φιλανθρωπικό ίδρυμα, όπως την θέλουν εκείνοι που ελπίζουν δεκαετίες τώρα σε μια «άλλη δημοκρατική ΕΕ» της «αλληλεγγύης και της ανάπτυξης» και εξαπατούν ασύστολα τους λαούς με φρούδες ελπίδες.

Και αυτό όχι απλώς γιατί η Γερμανία είναι «κακή» ή «κοιτάζει μόνο το δικό της συμφέρον», αλλά γιατί πίσω από την βιτρίνα της ΕΕ βρίσκεται ο αδυσώπητος ανταγωνισμός των γερμανικών αλλά και άλλων Πολυεθνικών επιχειρήσεων που εκπροσωπεί αυτή η Ένωση, για να μην χάσουν σε ανταγωνιστικότητα σε σχέση με τις Πολυεθνικές των ΗΠΑ και της Άπω Ανατολής στο παγκοσμιοποιημένο σύστημα των «ανοιχτών αγορών» που εξασφαλίζει το άνοιγμα και η «απελευθέρωση» των αγορών κεφαλαίου, εργασίας, αγαθών και υπηρεσιών (οι περίφημες «4 ελευθερίες του Μάαστριχτ») που καθιέρωσαν τη Νέα Διεθνή Τάξη της Νεοφιλελεύθερης Παγκοσμιοποίησης.

Τα μόνιμα θύματα σε αυτήν την οικονομική «ένωση» είναι βέβαια οι περιφερειακές χώρες του Νότου, που θα υποστούν νέα μνημόνια προκειμένου να δανειστούν από τα ταμεία της ΕΚΤ. Όσο για τους «ηγέτες» των χωρών αυτών, αφού «φωνάξουν» στην αρχή, στη συνέχεια πάντα υποτάσσονται, καθώς δεν αμφισβητούν ποτέ τη βάση πάνω στην οποία είναι κτισμένη αυτή η «Ένωση»: τις ανοικτές κι απελευθερωμένες αγορές των Πολυεθνικών.

Την ίδια ώρα η Βρετανία, η οποία έχει πληγεί σοβαρά από τον ιό αλλά είχε προλάβει να υλοποιήσει το ιστορικό Brexit, προχωρά σε έκδοση χρήματος για να χρηματοδοτήσει την οικονομία της και να ανταπεξέλθει, κάτι που ΔΕΝ μπορούν να κάνουν οι χώρες της ΕΕ. Το ίδιο κάνουν και οι ΗΠΑ καθώς και η Ιαπωνία. Μάλιστα η Βρετανία είχε εξαγγείλει πολύ σημαντικά μέτρα για την ανάπτυξη της οικονομίας της με χρηματοδότηση βασικών τομέων, νέων θέσεων εργασίας, κοινωνικών υπηρεσιών κ.λπ. ευθύς αμέσως μόλις απελευθερώθηκε από τη σκλαβιά της ΕΕ μετά το Brexit, μέτρα που δυστυχώς δεν πρόλαβε να ξεκινήσει την εφαρμογή τους, αφού μάς βρήκε ο κορωνοϊός, αλλά τα ξεκινά τώρα με ένα γιγαντιαίο πρόγραμμα κεϋνσιανής κατεύθυνσης. Να σημειωθεί ότι οι κεϋνσιανές πολιτικές ήταν ανάθεμα για τους Συντηρητικούς της Θάτσερ κ.λπ., ενώ  σήμερα είναι ανάθεμα για τους Εργατικούς του Μπλερ και του διαδόχου του στην ηγεσία Starmer (μετά την έξωση του Κόρμπυν), και τα πολυποίκιλα «αριστερά» κόμματα τύπου ΣΥΡΙΖΑ, Podemos κ.λπ… Τα κόμματα αυτά έχουν αποδεχτεί πλήρως την παγκοσμιοποίηση των Πολυεθνικών  και εξαπατούν τους οπαδούς τους ότι μέσα στην παγκοσμιοποίηση (και την ΕΕ) θα μπορούσαν δήθεν να πάρουν άλλα δραστικά φιλολαϊκά μέτρα τη στιγμή που είναι πια οι αγορές που καθορίζουν τιμές, μισθούς και εισοδήματα.

Αντ’ αυτού οι Ευρωπαϊκοί λαοί γεύονται τα «οφέλη» της ΕΕ δεμένοι χειροπόδαρα, με κίνδυνο πολλές χώρες να καταντήσουν σαν την Ευρωκατεχόμενη Ελλάδα, η οποία με τα νέα μνημόνια θα δεχτεί και το πραγματικά τελειωτικό χτύπημα. Παράλληλα, οι λαοί παρακολουθούν μαθήματα «ευρωπαϊκού πολιτισμού» από τη Γερμανία, η οποία κυριολεκτικά άρπαξε και καβάτζωσε τις μάσκες για πάρτη της αγνοώντας τους Ιταλούς που εκλιπαρούσαν για βοήθεια. Αντίθετα οι χώρες που δέχονται χρόνια τώρα τον αποκλεισμό και το εμπάργκο της δυτικής Υπερεθνικής Ελίτ (και τις βρίζουν!), όπως η Κούβα και η Ρωσία, έσπευσαν να βοηθήσουν μαζί με την Κίνα, όλες τις χώρες προσφέροντας πολύτιμη βοήθεια στον αγώνα κατά του κορωνοϊού, πρακτική και ηθική, δίνοντας μαθήματα ανθρωπιάς και αλληλεγγύης. Και μάλιστα κυρίως στην αναπτυγμένη Ιταλία, της οποίας η ελίτ αποφάσισε από τις πρώτες να επιβάλει τα σκληρότερα μέτρα κατά της Ρωσίας ελέω ΕΕ.

Ας τα δουν αυτά οι Ευρωπαϊκοί λαοί, όπως πλέον τώρα τα βλέπει ξεκάθαρα ο Ιταλικός. Το μόνο που μένει είναι οι λαοί να ξεσηκωθούν και να κάνουν το δεύτερο βήμα, αφού το πρώτο βήμα ήδη έγινε με την γενναία έξοδο του Βρετανικού λαού από την εγκληματική ΕΕ, και να στείλουν στα τσακίδια και την ΕΕ και τις αλυσίδες της μέσα από κινήματα Εθνικής και Οικονομικής κυριαρχίας. Η εξελισσόμενη τεράστια κρίση του κορωνοϊού θα παίξει καταλυτικό ρόλο για την τύχη των λαών και κυρίως των Ευρωπαϊκών και της ίδιας της ΕΕ.

ΜΕΚΕΑ – ΜΕΤΩΠΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ – 28/4/2020
https://www.mekea.org/Ανακοίνωση-ΜΕΚΕΑ-Οι-Ευρωπαϊκοί-λαοί-α/

Ελληνισται

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΛΒ΄, Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 1882

Κυριακὴ τῶν Μυροφόρων (Πράξ. 6,1-7)
Tου Μητροπολιτου Φλωρινης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

Ελληνισται
«Ἐγένετο γογγυσμὸς τῶν Ἑλληνιστῶν πρὸς τοὺς Ἑβραίους» (Πράξ. 6,1)
Σtayr.Τὰ παλιά, ἀγαπητοί μου, χρόνια, τὰ εὐλογη­μένα χρόνια, δὲν ὑπῆρχαν πολλὰ σχολεῖα, δὲν ἤξεραν οἱ ἄνθρωποι τόσα γράμματα ὅσα ξέρουν σήμερα. Εἶ­χαν ὅμως κάτι ἄλλο ἀνώτερο, ποὺ δὲν τό ᾽χουμε ἐμεῖς σήμερα, κι αὐ­τὸ εἶνε ἡ πίστις. Πίστευαν πραγματικὰ στὸ Θεό, καὶ γι᾽ αὐτὸ ἔκαναν θαυμαστὰ πράγματα.
Ἕνα παράδειγμα. Στὴν τουρκοκρατία τὴ νύχτα τῆς Ἀναστάσε­ως, χωρὶς καμπά­νες, ὅλοι ἦταν στὴν ἐκκλησιά, ἄκουγαν τὸ «Χριστὸς ἀ­νέ­στη», ἔμεναν στὴ λειτουργία μέχρι τέλους, κοινωνοῦσαν, γύριζαν στὸ σπίτι μὲ τὴ λαμπά­δα, σημάδευαν μὲ τὴν καπνιὰ ἀπ᾽ τὸ ἅγιο φῶς τὴ θύρα, καὶ κατόπιν κάθονταν κ᾽ ἔτρωγαν. Τὸ «Χριστὸς ἀνέστη» ἀν­τηχοῦσε παντοῦ· ἐπὶ σαράν­τα μέρες, μέχρι τῆς Ἀναλήψεως, τὸ θεωροῦ­σαν ἁ­μαρτία νὰ λένε καλημέρα καὶ καλησπέρα. Τώ­ρα ἐμεῖς… Γι᾽ αὐ­τὸ εἶπα ὅτι ἐκεῖνοι πίστευαν.
Ἀλλὰ καὶ σήμερα –ἂς μὴ ἀπελπιζώμαστε– ὑπάρχουν πολλοὶ ποὺ πιστεύουν πραγματικὰ καὶ λένε τὸ «Χριστὸς ἀνέστη» μὲ τὴν καρ­διά τους. Κι ὅσο θὰ ὑπάρχῃ ἥλιος καὶ ἄστρα –ἂς φωνάζουν οἱ ἄπιστοι–, ὅλες οἱ γενεὲς θὰ ὑ­μνοῦν καὶ θὰ δοξάζουν τὸ Χριστό. Κι ἂν ἐ­μεῖς τὸν ἀρνηθοῦμε, τὸν δοξάζουν οἱ ἄγ­γελοι.

Σήμερα τιμοῦμε τὶς μυροφόρες, ποὺ ἄκουσαν πρῶτες τὸ «Χριστὸς ἀνέστη». Καὶ τοὺς ἄ­ξιζε νὰ τ᾽ ἀκούσουν· γιατὶ ἐνῷ οἱ ἄν­τρες σκόρπισαν κ᾽ ἐγκατέλειψαν τὸ Χριστό, αὐτὲς ἀ­τρό­μητες πῆγαν μὲ ἀρώματα στὸν τάφο του.
Ἀλλὰ τώρα δὲν θὰ μιλήσω γιὰ τὶς μυροφόρες γυναῖκες. Κάτι ἄλλο θέλω νὰ σᾶς πῶ.

* * *
Στὸ σημερινὸ ἀποστολικὸ ἀνάγνωσμα, ἀδελ­φοί μου, ἀκούγεται κάποιο παράπονο· τὸ ἔπια­σε τὸ αὐτί σας; Στὸ εὐαγγέλιο ἀκούγεται ὁ θρί­αμβος, τὸ «Χριστὸς ἀνέστη», ἀλλὰ στὸν ἀπόστολο ἀκούγεται παράπονο. Ποιό παράπονο; Θὰ σταθῶ μόνο σὲ μιὰ λέξι, ποὺ μᾶς συγκινεῖ καὶ ἀ­ποτελεῖ τιμὴ γιὰ τὴν πατρίδα μας.
Οἱ «Ἑλληνισταί», λέει (Πράξ. 6,1), ἔκαναν παράπονο, καὶ βρῆκαν τὸ δίκαιό τους στοὺς ἀποστόλους, ποὺ σὰν ἄνθρωποι τοῦ Θεοῦ ἔδωσαν τὴ λύσι. Δὲν ἐξετάζω ποιό ἦταν τὸ παράπονο. Θέλω νὰ μείνω μόνο στὸ ὄνομα «Ἑλληνισταί». Τί ἦταν λοιπὸν αὐτοὶ οἱ «Ἑλληνισταί»;
Πᾶμε στὰ παλιά, στὰ χρόνια ἐκεῖνα τοῦ Με­γάλου Ἀλεξάνδρου, ὁ ὁποῖος ξεκίνησε, πέρα­σε τὰ Δαρδανέλλια, τὸν Ἑλλήσποντο, τὸ Βόσπορο, διέσχισε τὴ Μικρὰ Ἀσία, προχώρη­σε στὴν Ἀνατολή, καὶ ἔφτασε – μέχρι ποῦ; Μιὰ φούχτα ἀνθρώπων κάτω ἀπὸ ἕνα γενναῖο βασιλιᾶ κατώρθωσαν νὰ φτάσουν μέχρι τὶς Ἰνδίες, μέχρι τὸ Γάγγη ποταμό! Καὶ ὅπου περνοῦσαν δὲν ἔκοβαν κεφάλια, δὲν ἐγκληματοῦσαν· ἔ­σπερναν τὸ σπόρο τοῦ ἑλληνικοῦ πολι­τισμοῦ. Ἀπὸ τὰ φτωχά της χώματα ἡ μικρὴ αὐτὴ πα­τρίδα μας –ποὺ ἡ νεώτερη γενεὰ τὴν ξεχνάει, καὶ ἀλλοίμονο στὰ ἔθνη ποὺ ξεχνοῦν τὴν ἱστορία τους– ξάπλωσε παντοῦ.
Μετὰ τὸν Μέγα Ἀλέξανδρο σὲ ὅλο τὸ γνωστὸ κόσμο δὲν γινόταν κουβέντα παρὰ μόνο γιὰ τοὺς Ἕλληνες. Ἔτσι ἐ­πικράτησε παντοῦ ἡ γλῶσσα ἡ ἑλληνική. Ὅ­πως τώρα τὰ παιδιά σας μαθαίνουν τὰ ἐγγλέζικα, τὰ γερμανικὰ ἢ δὲν ξέρω ποιές ἄλλες γλῶσ­σες, ποὺ ἐπιβάλλουν οἱ διεθνεῖς ἐπικοινωνίες καὶ οἱ ἐμ­πορικὲς κυρίως συναλλαγές –γιατὶ ζοῦμε σὲ μιὰ γενιὰ μπίζνες (business)–, ἔτσι τὴν ἐ­ποχὴ ἐκείνη ἀπ᾽ ἄ­κρου εἰς ἄκρον τοῦ κό­­σμου μία γλῶσσα ἀ­κουγόταν καὶ νικοῦσε ὅλες τὶς ἄλλες γλῶσ­σες, ἡ γλῶσσα ἡ ἑλληνική. Εἶχε γίνει διεθνής, παγκόσμια γλῶσ­σα στὸν ἀρχαῖο κόσμο.
Ὅπως σήμερα τὰ παιδιὰ τῶν Ἑλλήνων τῆς διασπορᾶς ξεχνοῦν τὰ ἑλληνικὰ καὶ μιλοῦν τὰ ἀγγλικά, ἔτσι τότε καὶ οἱ Ἑβραῖοι ποὺ εἶχαν σκορπιστῆ στὸν κόσμο, ἄρχισαν νὰ ξεχνοῦν τὰ ἑβραϊκὰ καὶ μιλοῦσαν πλέον μόνο ἑλληνικά. Ἐξ αἰτίας αὐτοῦ ἀκριβῶς ἀναγκάστηκαν νὰ μεταφράσουν καὶ τὴν ἁγία Γραφή τους, τὴν Παλαιὰ Δι­αθήκη, ἀπὸ τὰ ἑβραϊκὰ –ποὺ δὲν τὰ καταλάβαιναν πλέον– στὴν κοινὴ ἑλληνιστικὴ γλῶσ­σα· αὐτὴ εἶνε ἡ περίφημη μετάφρασις τῶν Ἑβδομή­κοντα (τῶν Ο΄), ποὺ ἔχουμε σήμερα στὴν Ἐκ­κλησία μας. Γι᾽ αὐτὸ ἐπίσης, ὅταν ἐ­σταύρωσαν τὸν Κύριο καὶ πάνω στὸ σταυρὸ ἔ­βαλαν τὸν τίτλο «Ἰησοῦς ὁ Ναζωραῖος ὁ βασι­λεὺς τῶν Ἰουδαίων», αὐτὸ ἦταν γραμμένο «Ἑβραϊστί, Ἑλληνιστί, ῾Ρωμαϊστί» (Ἰω. 19,19-20). Γι᾽ αὐ­τὸ καὶ τὸ Εὐαγγέλιο ποὺ κρατοῦμε, ἡ Και­νὴ Διαθήκη, ἀπὸ τὶς τόσες γλῶσσες ποὺ ὑ­πάρχουν στὸν κόσμο, γράφηκε στὰ ἑλληνικά.
«Ἑλληνισταὶ» λοιπὸν λέγονταν οἱ Χριστιανοὶ ἐ­κεῖνοι Ἑ­βραῖοι ποὺ μιλοῦ­σαν τὴν ἑλληνι­κὴ γλῶσσα καὶ συμπαθοῦσαν τοὺς Ἕλληνες. Καὶ δὲν ἔδωσε μόνο τὴ γλῶσσα της στὸν κόσμο ἡ πατρίδα μας, μιὰ γλῶσσα πλούσια σὲ λε­ξιλόγιο καὶ εὐέλικτη στὴν ἔκφρασι, στὴν ὁποία γράφτηκαν μνημεῖα τοῦ λόγου (ποιήματα, πε­ζά, συγγράμματα μεγάλα)· ἔδωσε καὶ τὴν τέχνη της μὲ ἔργα θαυμαστά (π.χ. ὁ Παρθενών). Ἔ­δωσε ὅμως καὶ κάτι ἄλλο ἀνεκτίμητο, τὸ «πα­ρὼν» μέσα στὴν ἱστορία· στοὺς περσικοὺς πολέμους οἱ πρόγονοί μας, μιὰ φούχτα ἄνθρω­ποι, στάθηκαν στὸ Μα­ραθῶνα, στὶς Θερμοπύλες, στὴ Σαλαμῖνα καὶ εἶπαν στὸν ἐπιδρομέα «Ἄλτ». Ἂν δὲν ὑ­πῆρχαν τότε αὐτοὶ ἐκεῖ νὰ κρα­τήσουν μακριὰ τοὺς ἐπιδρομεῖς, σήμερα ἴ­σως ἦταν διαφορετικὸς ὁ γεωγραφικὸς χάρτης τοῦ κόσμου. Καὶ ὅταν οἱ Βυζαντινοὶ πρόγονοί μας ὕψωσαν τὸ «Ἐν τού­τῳ νίκα», πάλι τότε ἐ­πὶ χίλια χρόνια ἡ Ἑλληνικὴ αὐτοκρατορία στάθηκε ὁ φράχτης ποὺ ἀναχαίτισε τὸν βαρβαρισμό.
Καὶ μόνο τὰ παλιὰ χρόνια; Καὶ μέχρι σήμερα, μέχρι καὶ στὴ γενεά μας, δὲν σταμάτησε ἡ προσφορά. Θυμοῦνται οἱ παλαιότεροι τὸ 1940, ποὺ μία νύχτα, ὅταν σάλπισαν οἱ σάλπιγ­γες, ἔφυγαν οἱ νέοι γιὰ τὸ μέτωπο. Ὅσοι ἀπὸ μᾶς κάναμε στρατιωτικοὶ ἱερεῖς καὶ ὑπηρετήσαμε στὰ ψηλὰ βουνά, δὲν θὰ ξεχάσουμε ποτέ τὰ παιδιὰ τῆς Ἑλλάδος πού, νέοι σὰν τὰ κρίνα, ἄφησαν πατεράδες, μανάδες, τὰ πάν­­τα, καὶ πάνω στὰ ψηλὰ βουνὰ ἄφησαν τὰ πόδια τους, τὰ κορμιὰ καὶ τὴ ζωή τους, καὶ ἔγιναν λίπασμα γιὰ νὰ βλαστήσῃ τὸ ἄνθος τῆς ἐ­λευθερίας, ποὺ περίμεναν ὅλοι οἱ λαοί.
Ὕστερα ἀπ᾽ ὅλα αὐτά, ἀπὸ τόσες ὑπηρεσίες καὶ εὐεργεσίες ποὺ προσέφερε ἡ πατρίδα μας, τί περίμενε στὸν κόσμο αὐτόν; Δὲν περίμενε οὔτε τὰ ῥούβλια τους, οὔτε τὰ δολλάριά τους, οὔτε τὰ μάρκα τους. Ἀπὸ τοὺς μεγά­λους συμμάχους, ποὺ ἔψελναν τὸν ὕμνο καὶ τὸ ἐγκώμιό της, περίμενε λίγη δικαιοσύνη. Ἂν ὑ­πῆρχε ἕνα δράμι δικαιοσύνης, θά ᾽πρε­πε ὅ­λοι αὐτοὶ ν᾽ ἀνεβοῦν ἐπάνω στὰ ψηλὰ βουνά, στὸ Τεπελένι καὶ στὴν Τρεμπεσίνα, κ᾽ ἐκεῖ νὰ προσκυνήσουν· γιατὶ ἂν δὲν ὑπῆρχε ἐκείνη ἡ ἀντίστασι, δὲν ξέρω πῶς θὰ ἦταν σήμερα ὁ κόσμος. Θά ᾽πρεπε νὰ στήσουν ἐκεῖ τὴν ἑλληνι­κὴ σημαία. Θά ᾽πρεπε ἀκόμη νὰ ὑψώσουν τὴν γαλανόλευκη καὶ σ᾽ ἐκεῖνο στὸ γαλά­ζιο νησί, ποὺ εἶνε πέρα ὣς πέρα ἑλληνικό, τὴν Κύπρο, καὶ νὰ ποῦν· Ἑλλάδα, σὲ βραβεύουμε γιὰ τοὺς κόπους καὶ τὶς θυσίες σου. Τίποτε ἀπ᾽ ὅλα αὐ­τά! Μπίζνες, λίρες, πετρέλαια, κάρβου­να, ἐλεεινὰ συμφέροντα, αὐτὰ βασιλεύουν σήμερα στὸν κόσμο.

* * *
Πρέπει, ἀδέρφια μου, νὰ ὁμολογήσουμε κάτι. Κάναμε οἱ Ἕλληνες μιὰ ἁμαρτία· δώσαμε μεγά­λη ἐμπιστοσύνη καὶ ἀξία στοὺς συμμάχους μας, κι αὐτοὶ ἀποδείχθηκαν προδότες. Ἦταν με­γάλη ἁμαρτία, καὶ τώρα τὴν πληρώνουμε.
Ἀλλ᾽ ἂς μὴ ἀπελπιστοῦμε, παρὰ τὴν ἀδικία ποὺ ὑφιστάμεθα. Ἔχουμε βέβαια παράπονο. Εἴμαστε κ᾽ ἐμεῖς ὅ­πως οἱ «Ἑλληνισταὶ» τῆς πρώ­­­της Ἐκκλησίας, ποὺ εἶχαν παράπονο για­τὶ ἀ­δικοῦνταν· κ᾽ ἐκεῖνοι μὲν πῆγαν στοὺς ἀ­ποστό­­λους, οἱ ὁποῖοι ῥύθμισαν τὸ ζήτημά τους ἀ­μέσως καὶ τὸ δίκιο ἐπικράτησε. Διότι ἅμα ὑ­πάρχῃ καλὴ διάθεσις, τὰ ζητήματα λύ­νον­ται μέσα σὲ μιὰ ὥρα· ἅμα ὅμως δὲν ὑπάρχῃ, τὰ ζη­τήματα περιπλέκονται. Αὐτὸ συν­έβη κ᾽ ἐδῶ σ᾽ ἐ­μᾶς. Τὰ ζητήματά μας τὰ κάνανε κου­βάρι, τὰ μπλέξανε, καὶ δὲν μπορεῖ νὰ τὰ ξεμπλέξῃ κανείς.
Τώρα λοιπὸν ἐμεῖς σὲ ποιόν ν᾽ ἀπευθυνθοῦ­με, ποῦ νὰ ποῦμε τὸ παράπονό μας; στὰ βουνά, στὰ λαγ­κάδια, στὰ πελάγη; σὲ ἀνθρώπους, σὲ διεθνεῖς ὀργανισμούς, στοὺς μεγάλους καὶ ἰ­σχυρούς, στοὺς συμμάχους μας, αὐ­τοὺς ποὺ μᾶς πρόδωσαν καὶ μᾶς ἐγκατέλειψαν; Αὐτοὶ στὸ βά­θος μισοῦν τὴν πατρίδα μας. Ἂν ζῇ ἀ­κόμα ὁ τόπος αὐ­τός, εἶνε ὄχι γιατὶ τὸ ἤθελαν αὐτοί· ζῇ γιατὶ τὸ θέλει ὁ Θεός· τὸ θέλει Ἐ­κεῖνος, γι᾽ αὐ­­τὸ ζοῦμε ἀκόμα· καὶ μὲ τὴ δύναμι Ἐκείνου θὰ ζήσῃ ὁ τόπος αὐ­τὸς εἰς πεῖσμα μυρίων δαιμόνων.
Ποῦ νὰ ποῦμε τὸ παράπονό μας; στὸν ΟΗΕ; στὸ ΝΑΤΟ; Ὄχι. Θὰ τὸ ποῦμε στὸ Θεό, στὸ μεγάλο Θεό μας. Τὸ δίκιο δὲν θά­βεται. Ὅσο κι ἂν τὸ θάψουν, σὲ χίλια, σὲ δυὸ χι­λιάδες μέτρα, θὰ βγῇ ἐπάνω. Τὸ δίκιο θὰ νικήσῃ, ἡ ἀλήθεια θὰ νικήσῃ, ἡ ἐλευθερία θὰ νικήσῃ, ἡ Ἑλλὰς θὰ νικήσῃ. Τὸ «Χριστὸς ἀ­νέστη» θ᾽ ἀκουστῇ πάλι στὰ βουνά, στὰ λαγ­κάδια καὶ στὰ πελάγη μας· καὶ τότε δόξα τῷ Χριστῷ, δόξα τῷ ἀ­ναστάντι Χριστῷ εἰς αἰῶ­νας αἰώνων· ἀμήν.

(†) ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία, ἡ ὁποία ἔγινε στὸν ἱ. ναὸ Ἁγ. Γεωργίου Ν. Ἡρακλείου – Ἀττικῆς τὴν 17-5-1964. Καταγραφὴ καὶ σύντμησις 16-3-2015.
Τὴν ὁμιλία αὐτὴ μπορεῖτε νὰ τὴν ἀκούσετε χωρὶς περικοπὲς στὸ cd 98β΄Α τῆς σειρᾶς «ΦΩΝΗ ΒΟΩΝΤΟΣ» (πληροφορίες στὸ τηλέφωνο 23850-28868).

http://www.augoustinos-kantiotis.gr/?p=80642#more-80642

ΜΟΡΦΕΣ ΤΟΥ 1821– 4. ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΣΟΛΩΜΟΣ Ὁ Ἐθνικός μας ποιητὴς Τοῦ Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

 Ὁ ἐθνικός μας ποιητὴς Διονύσιος Σολωμὸς γεννήθηκε στὴ Ζάκυνθο τὸ 1798 καὶ ἀπεβίωσε στὴν Κέρκυρα στὶς 9 Φεβρουαρίου 1857. Τὸν Ἐθνικό μας Ὕμνο ἀποτελοῦν οἱ δύο πρῶτες στροφὲς τοῦ ποιήματός του «Ὕμνος εἰς τὴν Ἐλευθερίαν». Ἀποτελεῖται ἀπὸ 158 στροφὲς καὶ ὁ Σολωμὸς τὸ ἔγραψε μέσα σὲ ἕνα μήνα, τὸν Μάϊο τοῦ 1823. Γράφει ὁ Νίκ. Τωμαδάκης: «Ὁ Ὕμνος ὁρίζει τὴν Ἐλευθερία, τὴν Ἑλλάδα, τὴν Θρησκεία μὲ νέα πλατύτατα ὅρια, σύμφωνα μὲ τὴν παράδοσιν, τὴν πίστιν τοῦ Ἔθνους καὶ τὴν Ἱστορίαν τοῦ παρελθόντος καὶ τοῦ παρόντος. Δίδει νόημα εἰς τὸν Ἀγώνα, εἰς τὰς μάχας, εἰς τὰς σφαγάς, εἰς τὰς ἐκδικήσεις… Ταυτίζει τοὺς ἀρχαίους μὲ τοὺς νέους Ἕλληνας, θέτει τὴν Θρησκείαν ὁδηγὸν καὶ προσγράφει τὴν Ἑλλάδα εἰς τὸν Χριστιανικὸν κόσμον, ὑπερασπιστὴν ἀκόμη μίαν φορὰν κατὰ τοῦ βαρβαρισμοῦ».
.                       Οἱ διαυγεῖς λόγοι τοῦ ἐθνικοῦ μας ποιητῆ γιὰ τὴν Πίστη καὶ τὴν Πατρίδα συνήθως παραποιοῦνται ἀπὸ τοὺς ἐθνομηδενιστές. Τὸ θέμα δὲν εἶναι νέο. Ὑπῆρχε καὶ τὸ 1902…. Γράφει τότε στὰ «Παναθήναια» ὁ Γεώργιος Καλοσγοῦρος: «Τὸ φῶς τοῦ Σολωμοῦ ἔλειψε. Ἐμπῆκαν στὴν Ἑλλάδα φιλοσοφήματα ποὺ τὸ ἔκρυψαν… Ἔτσι βλέπουμε καὶ ἀκοῦμε καθημερινῶς ἀνθρώπους ἁρπαγμένους ἀπὸ σημερινὲς θεωρίες Θετικισμοῦ, Νιχιλισμοῦ, Ὑλισμοῦ κτλ. νὰ ὑμνολογοῦν ἕναν Ποιητή, ποὺ ἡ Ἐθνική, Θρησκευτικὴ καὶ ἡ Φιλοσοφική του Πίστη ἦτον κάθε ἄλλο παρὰ ἡ δική τους, νὰ τὸν ὑμνολογοῦν χωρὶς νὰ φροντίζουν νὰ τὸν γνωρίσουν, νὰ λέγουν καὶ νὰ ξαναλέγουν τὴ λέξη Ἀληθινὸ ἢ Ἀληθές, ποὺ αὐτὸς ἐννοοῦσε τόσο ἀντίθετα ἀπὸ αὐτούς, χωρὶς ποτὲ νὰ τὸ σημειώσουν, χωρὶς κἂν νὰ ὑποψιαστοῦν αὐτὴν τὴν ἀντίθεση, αὐτὸ τὸ ἄπειρο χάσμα…».

ΑΝΘΟΛΟΓΗΣΗ

.                       Ἡ ἀνθολόγηση τοῦ σημαντικοῦ ἔργου τοῦ μεγάλου ποιητῆ γίνεται μὲ ἐπίγνωση τοῦ γρ. ὅτι τὸ ἀδικεῖ περιορίζοντάς το σὲ 600 λέξεις.
Ἀπὸ τὸν Ἐθνικὸ Ὕμνο:
-Γιὰ τὴ συνέχεια τοῦ Ἔθνους: «Ὦ τρακόσιοι! Σηκωθῆτε καὶ ξανάλθετε σ᾽ ἐμᾶς, τὰ παιδιά σας θελ’ ἰδῆτε πόσο μοιάζουνε μέ σᾶς». (Στίχ. 78)
– Γιὰ τὸν σύνδεσμο τῆς θρησκείας μὲ τὴν ἐλευθερία: «Κάθε πέτρα μνῆμα ἂς γένη, καὶ ἡ Θρησκεία κι ἡ Ἐλευθεριὰ μ’ ἀργοπάτημα ἂς πηγαίνη μεταξύ τους καὶ ἂς μετρᾶ». (Στίχ. 115).
-Γιὰ τὸν ἀπαγχονισμὸ τοῦ Πατριάρχη Γρηγορίου τοῦ Ε΄: «Ὅλοι κλαῦστε, ἀποθαμένος ὁ ἀρχηγὸς τῆς Ἐκκλησιᾶς. Κλαῦστε, κλαῦστε, κρεμασμένος ὡσὰν νάτανε φονιὰς» καὶ «Ἡ κατάρα ποὺ εἶχε ἀφήσει λίγο πρὶν νὰ ἀδικηθῆ εἰς ὁποῖον δὲν πολεμήση καὶ ἠμπορεῖ νὰ πολεμῆ». (Στίχ. 135 καὶ 137).
-Γιὰ τὴ διχόνοια: «Ἡ Διχόνοια ποὺ βαστάει ἕνα σκῆπτρο ἡ δολερή, καθενὸς χαμογελάει, πάρ’ το, λέγοντας καὶ σύ». Καὶ «Κειο τὸ σκῆπτρο ποὺ σᾶς δείχνει ἔχει ἀλήθεια ὡραία θωριά, μὴν τὸ πιάστε, γιατί ρίχνει εἰσὲ δάκρυα θλιβερά», καὶ «Μὴν εἰποῦν στὸ στοχασμό τους τὰ ξένα ἔθνη ἀληθινά: Ἐὰν μισοῦνται ἀνάμεσό τους δὲν τοὺς πρέπει ἐλευθεριὰ» καὶ «Στὸ αἷμα αὐτό, ποὺ δὲν πονεῖτε γιὰ Πατρίδα γιὰ Θρησκειά, σᾶς ὁρκίζω ἀγκαλιασθῆτε σὰν ἀδέλφια γκαρδιακὰ» (Στίχ. ἀντιστ. 144, 145, 147).

Ἀπὸ τὸ ποίημα «Εἰς τὸν θάνατο τοῦ Λὸρδ Μπάϊρον»:-Τιμὴ στὸν Ἄγγλο ποιητή:
«Λευθεριά, γιὰ λίγο πάψε νὰ χτυπᾶς μὲ τὸ σπαθί, τώρα σίμωσε καὶ κλάψε εἰς τοῦ Μπάϊρον τὸ κορμὶ» (Στίχ. 1).
-Γιὰ τὴ θυσία τῶν Σουλιωτισσῶν στὸ Ζάλογγο:
«Τὲς ἐμάζωξε εἰς τὸ μέρος τοῦ Τσαλόγγου τὸ ἀκρινὸ τῆς ἐλευθεριᾶς ὁ ἔρως καὶ τὲς ἔμπνευσε χορό», καὶ «Τέτοιο πήδημα δὲν τὸ εἶδαν οὔτε γάμοι, οὔτε χαρές, καὶ ἄλλες μέσα τους ἐπῆδαν ἀθωότερες ζωὲς» καὶ «Τὰ φορέματα ἐσφυρίζαν καὶ τὰ ξέπλεκα μαλλιά, κάθε γύρο ποὺ ἐγυρίζαν ἀπὸ πάνου ἔλειπε μία» (Στίχ. Ἀντιστ. 101, 102, 103).

Ἐπίγραμμα γιὰ τὴν καταστροφὴ τῶν Ψαρῶν:
«Στῶν Ψαρῶν τὴν ὁλόμαυρη ράχη περπατώντας ἡ Δόξα μονάχη μελετᾶ τὰ λαμπρὰ παλληκάρια καὶ στὴν κόμη στεφάνι φορεῖ γεναμένο ἀπὸ λίγα χορτάρια, ποὺ εἶχαν μείνει στὴν ἔρημη γῆ».

Ἀπὸ τὸ ποίημα «Οἱ Ἐλεύθεροι πολιορκημένοι»
-Στοχασμοὶ τοῦ ποιητῆ γιὰ Πίστη καὶ Πατρίδα: «…Σκέψου βαθιὰ καὶ σταθερὰ (μία φορὰ γιὰ πάντα) τὴ φύση τῆς Ἰδέας πρὶν πραγματοποιήσης τὸ ποίημα. Εἰς αὐτὸ θὰ ἐνσαρκωθῆ τὸ οὐσιαστικότερο καὶ ὑψηλότερο περιεχόμενο τῆς ἀληθινῆς φύσης, ἡ Πατρίδα καὶ ἡ Πίστις».
-Σχεδίασμα Β΄: «Ἄκρα τοῦ τάφου σιωπὴ στὸν κάμπο βασιλεύει, λαλεῖ πουλί, παίρνει σπυρὶ κι ἡ μάνα τὸ ζηλεύει. Τὰ μάτια ἡ πείνα ἐμαύρισε, στὰ μάτια ἡ μάνα μνέει». Καὶ «Στέκει ὁ Σουλιώτης ὁ καλὸς παράμερα καὶ κλαίει: “Ἔρμο τουφέκι σκοτεινό, τί σ’ ἔχω γὼ στὸ χέρι; Ὁπού σὺ μούγινες βαρὺ κι ὁ Ἀγαρηνὸς τὸ ξέρει”» .

Ὁ Σολωμὸς περιγράφει τοὺς τουρκολάγνους:Στὸ πεζὸ τοῦ Διον. Σολωμοῦ «Ἡ Γυναίκα τῆς Ζάκυθος», αὐτὴ ἡ μέγαιρα ὠφελιμίστρια, βρίζει τὶς ἡρωικὲς Μεσολογγίτισσες, ποὺ ἀγωνίζονται γιὰ τὴν ἐλευθερία τους. Τοὺς λέγει: «Καὶ τί σᾶς ἔλειπε καὶ τί κακὸ εἴδετε ἀπὸ τὸν Τοῦρκο; Δὲν σᾶς ἄφηνε φαητά, δούλους, περιβόλια; Καὶ δόξα σοι ὁ Θεός, εἴχετε περσότερα ἀπὸ ἐκεῖνα ποὺ ἔχω ἐγώ. Σᾶς εἶπα ἐγὼ νὰ χτυπῆστε τὸν Τοῦρκο;…».

Ἀπάντηση στὸν Κοραὴ
Ὁ Σολωμὸς στὸ πεζό του «Διάλογος ποιητῆ, φίλου καὶ σοφολογιώτατου» δίνει μίαν ἔμμεση ἀπάντηση στὸν «καθαρευουσιάνο» Ἀδ. Κοραὴ γιὰ τὴν γλῶσσα:
«Σοφολ.: Ἡ γλῶσσα σου φαίνεται λίγη ὠφέλεια; Μὲ τὴ γλῶσσα θὰ διδάξης τὸ κάθε πράγμα. Λοιπὸν πρέπει νὰ διδάξης πρῶτα τὲς ὀρθὲς λέξες.
Ποιητής: Σοφολογιώτατε, τὲς λέξες ὁ συγγραφέας δὲν τὲς διδάσκει, μάλιστα τὲς μαθαίνει ἀπὸ τοῦ λαοῦ τὸ στόμα. Αὐτὸ τὸ ξέρουν καὶ τὰ παιδιά.
Σοφολ. (Μὲ μεγάλη φωνή): Γνωρίζεις τὰ Ἑλληνικά, Κύριε; Τὰ γνωρίζεις; Τὰ ἐσπούδαξες ἀπὸ μικρός;
Ποιητὴς (Μὲ μεγαλύτερη φωνή): Γνωρίζεις τοὺς Ἕλληνας Κύριε; Τοὺς γνωρίζεις; Τοὺς ἐσπούδαξες ἀπὸ μικρός;…».-

1.«Διονύσιος Σολωμός», Ἐπιμέλεια Ν.Β. Τωμαδάκη, Βασικὴ Βιβλιοθήκη 15, «ΑΕΤΟΣ» ΑΕ, Ἀθῆναι, σ. πε΄

2.Γεώργιος Καλοσγοῦρος «Διονύσιος Σολωμός», 1η Δημοσίευση «Παναθήναια» (1902), ΜΙΕΤ, Ἀθήνα, 2007, σ. 13.

3.Διονυσίου Σολωμοῦ «Ἅπαντα», τόμ. Α΄. Ἐπιμ. Λίνου Πολίτη, Ε΄ Ἔκδ. «Ἴκαρος», Ἀθήνα, σ. 207

4.Αὐτ. σελ. 215

5.Διον. Σολωμοῦ «Ἡ γυναίκα τῆς Ζάκυθος», Βικελαία Δημοτικὴ Βιβλιοθήκη, Ἡράκλειον, 1991, σ. 39.

6.Διονυσίου Σολωμοῦ «Τὰ πεζὰ ἔργα», Ἐκδόσεις Μέλλον, Ζάκυνθος, Β´ Ἔκδοση, 1999, σ. 56.

https://christianvivliografia.wordpress.com/2020/04/05/μορφὲς-τοῦ-1821-4-σολωμός/