Σάββατο 3 Ιανουαρίου 2015

Τζαβαλάς Καρούσος 1904 – 1969

Τζαβαλάς Καρούσος
1904 – 1969

Ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου, με σπουδαίο υποκριτικό ταλέντο και σημαντική διαδρομή στο θεατρικό σανίδι.

Ο Τζαβαλάς Καρούσος γεννήθηκε στη Λευκάδα στις 8 Σεπτεμβρίου του 1904. Σπούδασε στη δραματική σχολή του Ελληνικού Ωδείου και σε ηλικία 20 ετών πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο με τον θίασο Βεάκη- Νέζερ - Λούη, στο έργο «Το άσπρο και το μαύρο» του Σπύρου Μελά. Στη συνέχεια έκανε όνομα με ιδιωτικούς θιάσους σε ρόλους του κλασικού και νεοελληνικού ρεπερτορίου (Μακντόφ στον «Μάκβεθ» του Σέξπιρ, Κάσιος στον «Οθέλλο» του Σέξπιρ, Τειρεσίας στον «Οιδίποδα Τύραννο» του Σοφοκλή, Καπετάν Λεμπέσης στα «Αρραβωνιάσματα» του Μπόγρη κ.ά.)

Το 1932 ξεκινά τη συνεργασία του με το Εθνικό Θέατρο και έως το 1946 ερμηνεύει ρόλους του κλασικού και νεοκλασικού ρεπερτορίου (Σκούλε στους «Μνηστήρες του Θρόνου» του Ίψεν, Σάιλοκ στον «Έμπορο της Βενετίας» του Σέξπιρ, Ραγόζιν στον «Ηλίθιο» του Ντοστογιέφσκι, Ιάσων στη «Μήδεια» του Ευριπίδη κ.ά.). Ενδιάμεσα, τη διετία 1938-1939, συγκρότησε δικό του θίασο με τη συνεργασία του Πέλου Κατσέλη και υποδύθηκε ρόλους, όπως Ματ Μπούργκε στην «Άννα Κρίστι» του Ευγένιου Ο’ Νιλ, Σμιρνόφ στην «Αρκούδα» του Τσέχοφ και Ορέστης στην «Ιφιγένεια εν Ταύροις» του Ευριπίδη.

Αριστερών πεποιθήσεων, εντάχθηκε στο ΕΑΜ Καλλιτεχνών στην Κατοχή, ενώ κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου εξορίζεται στην Ικαρία και τη Μακρόνησο έως το 1951. Επιστρέφοντας από την εξορία, δημιούργησε τον θίασο «Νέα Σκηνή» και ανέβασε τα έργα «Ευγενία Γκραντέ» του Μπαλζάκ, «Ήταν όλοι τους παιδιά μου» του Άρθουρ Μίλερ και «Του φτωχού τ’ αρνί» του Στέφαν Τσβάιχ. Οι οικονομικές δυσκολίες που αντιμετώπισε τον ανάγκασαν να διακόψει τη λειτουργία του θιάσου του το 1956 και να συνεργαστεί έκτοτε με διάφορους θιάσους («Ελληνικό Λαϊκό Θέατρο του Κατράκη», Κοτοπούλη, Κατερίνας, Βεργή, Βουγιουκλάκη και Μυράτ).

Στον κινηματογράφο εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1933 στην κωμωδία του Πέλου Κατσέλη «Η δεσποινίς δικηγόρος». Έπαιξε σε περισσότερες από τριάντα ταινίες, κυρίως δράματα, ερμηνεύοντας δεύτερους ρόλους. Κύκνειο άσμα της καριέρας του υπήρξε η συμμετοχή του στην ταινία του Νίκου Παπατάκη «Οι Βοσκοί».

Μετά την επιβολή της δικτατορίας της 21ης Απριλίου 1967 εξορίστηκε στη Γυάρο, όπου παρέμεινε επί τρίμηνο. Η χούντα αναγκάστηκε να τον απελευθερώσει για λόγους υγείας και ο Τζαβαλάς Καρούσος κατέφυγε στο Παρίσι, όπου τον βρήκε ο θάνατος στις 3 Ιανουαρίου του 1969. Σύμφωνα με τον θεατρικό κριτικό Κώστα Γεωργουσόπουλο, ο Καρούσος υπήρξε ηθοποιός με αδρό τάλαντο, βαθιά και πλούσια φωνή και πηγαίο συναίσθημα. Ανήκε στην παλιά υποκριτική σχολή, μ’ έναν ιδιότυπο στόμφο, που δεν γινόταν ποτέ ρητορικός και φτηνός. Είχε μέτρο, εσωτερικό ρυθμό και στα νατουραλιστικά έργα μία ιδιότυπη έκφραση, που μπορεί να χαρακτηριστεί ως λαϊκό μπαρόκ. Όταν έπαιζε έργα ποιητικά και ιδίως σε στίχο, έφερνε τον αέρα των διδασκαλιών του Φώτου Πολίτη, τον ποιητικό ρεαλισμό, απλότητα και σοβαρούς τόνους.

Ο Τζαβαλάς Καρούσος είχε νυμφευθεί δύο φορές: Το 1926 την Ελένη Βανικιώτη με την οποία απέκτησε μια κόρη, τη συγγραφέα και μεταφράστρια Δέσπω Καρούσου και το 1946 την Ελευθερία Αναστασιάδη.

Σχετικά

Η πατρότητα της διάσημης φράσης «Στην Ελλάδα είσαι ό,τι δηλώσεις», που αποδίδεται στον Γιάννη Τσαρούχη, ανήκει στον Τζαβαλά Καρούσο, σύμφωνα με παραδοχή του ίδιου του Τσαρούχη, ο οποίος ανέφερε ότι απλά τη διέδωσε, όπως ο Απόστολος Παύλος τον Χριστιανισμό.

Εμφανίσεις στο Εθνικό Θέατρο

«Αγαμέμνων» του Αισχύλου (1932) - Α' Κορυφαίος
«Ιούλιος Καίσαρ» του Σέξπιρ (1932) - Μεσσάλας
«Ο έμπορος της Βενετίας» του Σέξπιρ (1932) - Γενάρος
«Ενώ το πλοίο ταξιδεύει» της Γαλάτειας Καζαντζάκη (1932) - Β' Επιχειρηματίας
«Το τραγούδι της κούνιας» και «Ο άνθρωπος του πεπρωμένου» των Γκρεγκόριο Μαρτίνεθ Σιέρα και Μαρίας Μαρτίνεθ Σιέρα (1932) - Ποιητής
«Ο θάνατος του Δαντόν» του Μπίχνερ (1933) - Ερμάν
«Ο προσηλυτισμός του καπετάν Μπράσμπαουντ» του Σω (1933) - Καδής
« Να ζη το Μεσολόγγι» του Βασίλη Ρώτα (1933) - Παπάς
«Οθέλλος» του Σέξπιρ (1933) - Λουδοβίκος
«Οιδίπους τύραννος» του Σοφοκλή (1933) - Τειρεσίας
«Καθήκον» του Τζον Γκαλσγουόρθι (1933) - Κόλφορντ
«Η κόρη του Γιόριου» του Ντ’ Ανούτσιο (1933) - Αλίγκης
«Λόρδος Βύρων» του Α. Λιδωρίκη (1934) - Πιέτρο Γκάμπα
«Ταπεινοί και καταφρονεμένοι» του Ντοστογέφσκι (1934) - Ιβάν Πετρόβιτς
«Πέρσαι» του Αισχύλου (1934) - Β' Κορυφαίος
«Ιούδας» του Σπύρου Μελά (1934) - Ο Άγνωστος
«Του φτωχού τ' αρνί» του Στέφαν Τσβάιχ (1934) - Μπερτιέ
«Δον Κάρλος, Ινφάντης της Ισπανίας» του Σίλερ (1934) - Κόμης Λέρμας
«Ιβάν ο τρομερός» του Αλεξέι Τολστόι (1935) - Σίτσκη
«Τα αρραβωνιάσματα» του Δημήτρη Μπόγρη (1939 και 1944) - Λεμπέσης
«Ο έμπορος της Βενετίας» του Σέξπιρ (1939 και 1945) - Σάυλωκ
«Ο μπαμπάς εκπαιδεύεται» του Σπύρου Μελά (1939) - Γιάννης, γιος του
«Πριν απ' το ηλιοβασίλεμα» του Γκ. Χάουπτμαν (1939) - Βόλφγκανγκ
«Είλωτες» του Α. Τερζάκη (1939) - Πέτρος
«Η μεγάλη στιγμή» του Α. Λιδωρίκη (1939) - Δημήτρης Λαμπρίδης
«Μήδεια» του Ευριπίδη (1942) - Ιάσων
«Λουίζα Μίλλερ» του Σίλερ (1942) - Φερδινάνδος
«Η γυναίκα στοιχειό» του Πέδρο Καλντερόν ντελά Μπάρκα (1943) - Δον Χουάν του Τολέδου
«Εκάβη» του Ευρυπίδη (1943) - Αγαμέμνων
«Αιμιλία Γκαλόττι» του Γκ. Λέσινγκ (1944) - Έττορε Γκονζάγκα, πρίγκηπας της Γκουαστάλλα
«Λευτεριά» του Μιχαήλ Ροδά (1944) - Μπότσαρης
«Η Αρλεζιάνα» του Αλφόνς Ντοντέ (1945) - Μπαλτάσαρ
«Οι μνηστήρες του θρόνου» του Ίψεν (1945) - Γιαρλ Σκούλε
«Στο γέρμα του χειμώνα» του Μ. Άντερσον (1945) - Γκωντ
«Ο ηλίθιος», θεατρική διασκευή του μυθιστορήματος του Ντοστογέφσκι από τον Μιχάλη Σκουλούδη (1946) - Παρθένης Σεμιώνιτς Ραγόζιν
«Καποδίστριας» του Νίκου Καζαντζάκη (1946) - Μακρυγιάννης

Φιλμογραφία

Δεσποινίς δικηγόρος (1933)
Η φωνή της καρδιάς (1943)
Το κορίτσι της γειτονιάς (1954)
Η ζαβολιάρα (1959)
Ζάλογγο, το κάστρο της λευτεριάς (1959)
Σαρακατσάνισσα (1959)
Ναυάγια της ζωής (1959)
Ματωμένο ηλιοβασίλεμα (1959)
Η λίμνη των στεναγμών (1959)
Ήρθες αργά (1961)
Επικίνδυνη αποστολή (1961)
Αντιγόνη (1961)
Οργή (1962)
Φαίδρα (1962)
Όταν η μοίρα κυβερνά (1962)
Τερέζα (1963)
Σταυραετοί (1963)
Κουράστηκα να σ' αποκτήσω (1963)
Ρημαγμένο σπίτι (1964)
Τα δάκρυά μου είναι καυτά (1964)
Άπονη ζωή (1964)
Βάνα (1965)
Με ιδρώτα και δάκρυα (1965)
Το λάθος (1965)
Η φωνή μιας αθώας (1965)
Τα δίχτυα της ντροπής (1965)
Αφήστε με να ζήσω (1965)
Η παραστρατημένη (1966)
Δεν είμαι ατιμασμένη (1966)
Άνθρωπος για όλες τις δουλειές (1966)
Η Έξοδος του Μεσολογγίου (1966)
Το χρήμα ήταν βρώμικο (1967)
Κολωνάκι: διαγωγή μηδέν (1967)
Οι βοσκοί (1967)

Βιβλιογραφία

Τζαβαλάς Καρούσος: «Γιούρα, η προσωπική εμπειρία ενός εξόριστου» (1972)
Δέσπω Καρούσου: «Δεν έχει θέατρο απόψε...», χρονικό της ζωής και του έργου του Τζαβαλά Καρούσου. (2003)

Περί Πηγών...

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/760#ixzz3NmNRUIVK

ΝΙΓΗΡΙΑ: ΒΟΗΘΕΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΗΕ ΖΗΤΗΣΑΝ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΤΩΝ ΑΠΑΧΘΕΝΤΩΝ ΜΑΘΗΤΡΙΩΝ

Οι γονείς των σχεδόν 200 κοριτσιών που τον περασμένο Απρίλιο απήχθησαν στη Νιγηρία από ακραίους ισλαμιστές, απευθύνθηκαν στον ΟΗΕ για βοήθεια, βλέποντας ότι η κυβέρνηση της χώρας δεν δύναται να σώσει τα παιδιά τους.

Ακτιβιστές που δρουν εκ μέρους των γονιών συναντήθηκαν τον περασμένο μήνα με εκπροσώπους του ΟΗΕ-Γυναίκες, με τον επικεφαλής της αντιπροσωπείας του Οργανισμού στη Νιγηρία και με αξιωματούχους του γραφείου των Ηνωμένων Εθνών για τη Δυτική Αφρική. Η ίδια ομάδα έχει επίσης απευθυνθεί και στη Unicef, ανέφερε η εκπρόσωπός της, Μπουκόλα Σονιμπάρε.

"Εάν η κυβέρνηση δεν μπορεί να αναλάβει δράση, ζητάμε από τα Ηνωμένα Έθνη να έρθουν να μας βοηθήσουν. Εάν μας απορρίψουν, απλά δεν ξέρουμε τι να κάνουμε", είπε ο αιδεσιμότατος Ένοχ Μαρκ, ο επικεφαλής των γονιών, ο οποίος έχει χάσει τις δύο κόρες του.

Δεν είναι σαφές τι θα μπορούσαν να κάνουν οι υπηρεσίες του ΟΗΕ στη Νιγηρία χωρίς την έγκριση της κυβέρνησης της χώρας.

Οκτώ μήνες μετά την απαγωγή των κοριτσιών από το Τσίμποκ, στην πολιτεία Μπόρνο της βορειοανατολικής Νιγηρίας, οι γονείς δηλώνουν ότι δεν έχουν καμία πληροφόρηση για το τι κάνει η κυβέρνηση για την υπόθεση αυτή.

Ένας εκπρόσωπος του προέδρου της Νιγηρίας είπε ότι προσπάθειες για την απελευθέρωσή τους συνεχίζονται, όμως οι λεπτομέρειες της αποστολής είναι πολύ "ευαίσθητες" για να δοθούν στη δημοσιότητα.

Στις 14 Απριλίου 2014 οι εξτρεμιστές της Μπόκο Χαράμ εισέβαλαν στο σχολείο όπου έδιναν εξετάσεις τα κορίτσια. Φόρτωσαν σε φορτηγά περίπου 270 έφηβες αλλά οι 50 κατάφεραν να το σκάσουν λίγο αργότερα.

Αυτή δεν ήταν η πρώτη φορά που η Μπόκο Χαράμ απήγαγε παιδιά, όμως ο μεγάλος αριθμός των ομήρων και η απειλή του ηγέτη της οργάνωσης ότι θα πουλήσει τα κορίτσια για σκλάβες, σοκάρισε όλον τον κόσμο και πυροδότησε μια εκστρατεία μέσω ιστοτόπων κοινωνικής δικτύωσης, ιδίως στο Twitter, για την απελευθέρωσή τους.

"Η κοινότητα του Τσίμποκ υποφέρει, δεν αντέχουμε άλλο", είπε ο Ντόντα Ιλίγια, ο εκπρόσωπος του Τσίμποκ στην Αμπούζα, μιλώντας σε μια συγκέντρωση των γονέων την Πρωτοχρονιά. Σημείωσε ότι οι γονείς απευθύνθηκαν στον ΟΗΕ για "να διαμαρτυρηθούν για την αδιαφορία της κυβέρνησης".

Ο πρόεδρος της Νιγηρίας Γκούντλακ Τζόναθαν υποστηρίζει ότι η κυβέρνηση προσπαθεί να βοηθήσει τα κορίτσια αλλά δεν θέλει να τα θέσει σε κίνδυνο, στην περίπτωση που αποτύγχανε μια αποστολή για τη διάσωσή τους.

Μετά την επίθεση στο Τσίμποκ οι απαγωγές συνεχίστηκαν. Πριν από δύο εβδομάδες, ένοπλοι άρπαξαν 172 γυναίκες και παιδιά από το Γκουμσούρι, μια κοινότητα που απέχει μόλις 24 χιλιόμετρα από το Τσίμποκ.

ΠΟΥΤΙΝ: ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΚΡΙΜΑΙΑΣ

Ως σημαντικό κεφάλαιο στη ρωσική ιστορία χαρακτήρισε ο Βλαντιμίρ Πούτιν την επιστροφή της ουκρανικής χερσονήσου της Κριμαίας στον έλεγχο της Μόσχας, κατά τη διάρκεια του τηλεοπτικού του διαγγέλματος για την Πρωτοχρονιά.

«Η αγάπη για την πατρίδα είναι ένα από τα πιο ισχυρά και εμψυχωτικά συναισθήματα. Φανερώνεται πλήρως στην αδελφική υποστήριξη προς τον λαό της Κριμαίας και της Σεβαστούπολης όταν αποφασιστικά επέλεξαν να επιστρέψουν σπίτι», σημείωσε ο Πούτιν.

«Το γεγονός αυτό θα παραμείνει ένα πολύ σημαντικό κεφάλαιο στην ιστορία μας για πάντα», πρόσθεσε ο Ρώσος πρόεδρος.

ΚΚΕ: ΚΑΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΚΕ ΕΝΟΨΕΙ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ

Κάλεσμα στους εργατοϋπαλλήλους, αυτοαπασχολούμενους, άνεργους, αγρότες, συνταξιούχους, νέους και γυναίκες των λαϊκών οικογενειών απηύθυνε η ΚΕ του ΚΚΕ, ζητώντας τη στήριξή τους ώστε η 25η Ιανουαρίου να βρει το κόμμα ενισχυμένο.

Υπογραμμίζοντας ότι την επόμενη μέρα θα είναι εδώ τα εγχώρια και ξένα μονοπώλια απαιτώντας ακόμα περισσότερα προνόμια σε βάρος του λαού, το ΚΚΕ τονίζει ότι «ανεξάρτητα από την πορεία των διαπραγματεύσεων με την τρόικα και τη μετάβαση στη νέα φάση επιτήρησης, τα μονοπώλια ζητούν νέα αντιλαϊκά μέτρα, όπως την πλήρη διάλυση του κοινωνικού ασφαλιστικού συστήματος, τη νέα μείωση στους μισθούς και το λαϊκό εισόδημα, τις ιδιωτικοποιήσεις, τον περιορισμό της συνδικαλιστικής δράσης.

Γι' αυτό σε κρίση ή ανάκαμψη καμία ανακούφιση του λαού δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς αγώνα, χωρίς σύγκρουση με αυτά τα συμφέροντα του κεφαλαίου».

Στο κάλεσμα της ΚΕ του κόμματος υπογραμμίζεται ότι ο εργαζόμενος λαός χρειάζεται ισχυρό ΚΚΕ ως δύναμη εργατικής-λαϊκής αντίστασης και αντεπίθεσης, ως σίγουρη εγγύηση και στήριγμα στην αβεβαιότητα και την ανασφάλεια, αλλά και για να «ανοίξουμε το δρόμο για τη μοναδική λύση υπέρ του λαού, τη μονομερή και ολοσχερή διαγραφή του χρέους, την αποδέσμευση από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, την κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, για τη λαϊκή ευημερία, με την εργατική τάξη, το λαό στο τιμόνι της εξουσίας, τη σοσιαλιστική προοπτική».

«Ο λαός έχει ανάγκη μια δική του διακυβέρνηση, την κυβέρνηση της εργατικής - λαϊκής εξουσίας, και σ' αυτήν το ΚΚΕ θα έχει πρωταγωνιστικό ρόλο» υπογραμμίζεται στο κείμενο.

Το ΚΚΕ επισημαίνει ότι μπροστά στις κάλπες του Ιανουαρίου, ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και παράγοντες της ΕΕ επενδύουν στην κινδυνολογία και τους εκβιασμούς προκειμένου να εγκλωβίσουν τον λαό και να αποσπάσουν την συναίνεσή του στην συνέχιση της αντιλαϊκής πολιτικής και τονίζει ότι «τα παλιά και νέα αντιλαϊκά μέτρα δεν είναι απλά και μόνο απαιτήσεις των δανειστών.

Είναι εδώ και χρόνια κατευθύνσεις της ΕΕ, η στρατηγική του μεγάλου κεφαλαίου στην Ελλάδα και την Ευρώπη, για να γίνει ακόμη πιο φτηνό το εργατικό δυναμικό. Σε όλες τις χώρες της ΕΕ - Ευρωζώνης γίνονται τέτοιες αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις με δεξιές (π.χ. Γερμανία) ή σοσιαλδημοκρατικές (π.χ. Γαλλία, Ιταλία) κυβερνήσεις».

Ταυτόχρονα εγκαλεί τον ΣΥΡΙΖΑ ότι αποκρύπτει αυτήν την πραγματικότητα, προσθέτοντας ότι «οι μεταρρυθμίσεις που κι αυτός προτείνει είναι στη λογική της ΕΕ και των επιχειρηματιών».

Το ΚΚΕ υπογραμμίζει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αποτελεί εναλλακτική λύση υπέρ του λαού, και προσθέτει ότι η ηγεσία του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης «όχι μόνο δίνει διαπιστευτήρια στους δανειστές, στην ΕΕ, στις «αγορές» ότι δε θα προχωρήσει σε μονομερείς ενέργειες, αλλά και τους καλεί να εμπιστευθούν και να στηρίξουν μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, γιατί μπορεί καλύτερα να υπηρετήσει τα συμφέροντά τους».

Επισημαίνει ακόμα, την φραστική εγκατάλειψη εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ των περί «κατάργησης του μνημονίου και κυρίως των εφαρμοστικών νόμων», την αποδοχή εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ, όλου του πλαισίου της ΕΕ και προσθέτει ότι «στο πλαίσιο αυτό προχωρά τις συμμαχίες του με πρώην στελέχη, υπουργούς και βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, της ΔΗΜΑΡ, κ.λπ. που έχουν στηρίξει τα μνημόνια και τα αντιλαϊκά μέτρα».

«Την ίδια στιγμή, αξιοποιώντας μια ψευδεπίγραφη «ριζοσπαστική» ρητορεία οπορτουνιστικών δυνάμεων στο εσωτερικό του, ιδιαίτερα της λεγόμενης «Αριστερής Πλατφόρμας», ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να εγκλωβίσει αριστερό κόσμο, νέους εργαζόμενους με προβληματισμό και αγωνιστική πολιτική διάθεση» υπογραμμίζει το ΚΚΕ, προσθέτοντας ότι «αντίστοιχα αποπροσανατολίζουν τα σχήματα εκλογικής συνεργασίας της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, που προβλέπουν ορισμένους στόχους πάλης, όπως η «έξοδος από το ευρώ», χωρίς ρήξη με το σημερινό πλαίσιο ελέγχου της οικονομίας από την εξουσία του κεφαλαίου».

Σε άλλο σημείο του κειμένου, το ΚΚΕ αναφέρει πως οι διαφορές μεταξύ ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ αφορούν την συνταγή διαχείρισης της καπιταλιστικής ανάπτυξης, υπογραμμίζοντας, μεταξύ άλλων, πως «η ελάφρυνση του χρέους είτε με την πρόταση της ΝΔ είτε με την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ, θα γίνει σε συμφωνία με τους εταίρους, άρα θα συνοδεύεται με νέες αντιλαϊκές δεσμεύσεις, όπως έγινε με το «κούρεμα» του PSI το 2012, αλλά και σε άλλες χώρες».

«Καμιά αλλαγή στο μείγμα διαχείρισης δεν μπορεί να ματαιώσει την εκδήλωση της κρίσης ούτε να οδηγήσει σε καπιταλιστική ανάπτυξη προς όφελος του λαού. Αυτό δείχνουν τα παραδείγματα των ΗΠΑ και της Ιαπωνίας» αναφέρει το ΚΚΕ.

Προσθέτει ότι «η όποια καπιταλιστική ανάκαμψη θα πατήσει πάνω στα ερείπια των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων, δε θα δώσει αξιοπρεπή δουλειά στα εκατομμύρια ανέργους» και υπογραμμίζει πως «η ανάκαμψη ακόμη κι αν επιτευχθεί, θα είναι αδύναμη και μάλιστα σε περίοδο που η ύφεση σε ισχυρές καπιταλιστικές χώρες και η υπερχρέωση κρατών προμηνύουν νέο κύκλο πιο βαθιάς κρίσης».

Το ΚΚΕ εγκαλεί ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ ότι ερίζουν τάζοντας ψίχουλα στην «ακραία φτώχεια, που κι αυτά θα προκύψουν από την αφαίμαξη των υπόλοιπων εργαζομένων και θα εξανεμιστούν την επόμενη μέρα απ' το σύνολο των αντιλαϊκών μέτρων».
«Δεν πρέπει να συμβιβαστούμε με τα ψίχουλα.

Κριτήριο της στάσης και της πάλης του λαού πρέπει να είναι οι σύγχρονες ανάγκες του ίδιου και των παιδιών του. Κριτήριο πρέπει να είναι και οι τεράστιες δυνατότητες, που προσφέρουν η τεχνολογία, η επιστήμη, οι αναπτυξιακές δυνατότητες της χώρας, για να ικανοποιηθούν οι λαϊκές ανάγκες, αν όλα αυτά μπουν στην υπηρεσία του λαού» αναφέρει το ΚΚΕ.

Στο κάλεσμα της ΚΕ του ΚΚΕ, υπογραμμίζεται ότι για να είναι ο ίδιος ο λαός ισχυρός, χρειάζεται ισχυρό ΚΚΕ, ως μοναδικός αντίπαλος της εξουσίας των μονοπωλίων και των αντιλαϊκών κυβερνήσεων, ενώ επισημαίνεται ότι «κυβέρνηση θα υπάρξει μετά τις εκλογές. 'Αλλωστε, υπάρχουν αρκετοί πρόθυμοι - κόμματα και σχήματα μιας χρήσης - να συνδράμουν σ' αυτό».

Το ΚΚΕ τονίζει ότι αποτελεί ανάγκη για τον λαό να απαλλαγεί από τις αντιλαϊκές κυβερνήσεις και την πολιτική τους και να πάρει ο ίδιος την εξουσία, καθώς η σημερινή κατάσταση -ελληνική και διεθνής- δεν επιτρέπει άλλο χαμένο χρόνο.

Το κάλεσμα της ΚΕ του κόμματος απευθύνεται στους ριζοσπάστες, αριστερούς, προοδευτικούς με γνώση και μνήμη που σήμερα «προσβλέπουν στον ΣΥΡΙΖΑ με βαριά καρδιά και λίγες ελπίδες», σε όσους επιφυλάσσονται ακόμα για κάποιες θέσεις του ΚΚΕ, αλλά κατανοούν πως «όταν το κίνημα και το ΚΚΕ αδυνάτισαν, έχασε ο λαός».

Το ΚΚΕ, τέλος, απευθύνει κάλεσμα συμπόρευσης σε κάθε προβληματιζόμενο νέο, εργαζόμενο, συνταξιούχο σε όποιον και όποια δε συμβιβάζονται με τη μιζέρια και την ηττοπάθεια.

ΣΕΡΒΙΑ: ΤΑ ΣΚΟΠΙΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ»

Προκαλεί η στάση της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Σερβίας, σχετικά με την ονομασία των Σκοπίων, καθώς από τη μια αποκαλεί το νοτιοσλαβικό κράτος των Σκοπίων ως «БЈРМ», δηλαδή «πΓΔΜ» και κατόπιν των αντιδράσεων των σκοπιανών μέσων ενημέρωσης, την επομένη τα γυρίζει και αναφέρει το κράτος- μόρφωμα, ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας».

Η αναθεωρημένη δήλωση της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, η οποία υπογράφεται από τον μητροπολίτη Μπάσκα και Νόβι Σαντ, Ειρηναίο Μπούλοβιτς, έχει δημοσιευθεί με αντικατάσταση της συντομογραφίας 'ΠΓΔΜ', με την ονομασία «Δημοκρατία της Μακεδονίας», αλλά, προς το παρόν, δεν άλλαξε τα στοιχεία για «μη αποδεκτής και αντικανονικής Εκκλησίας».

Η Σερβική Ορθόδοξη Εκκλησία, χαιρετίζει την πρωτοβουλία της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, που εκφράσθηκε με την πρόσφατη επίσκεψη του μητροπολίτη Βολοκολάμσκ στα Σκόπια,- που αποκαλεί, πια, ως 'Δημοκρατία της Μακεδονίας- για να ξεπερασθούν οι διαφορές μεταξύ της Εκκλησίας των Σκοπίων και της Σερβικής εκκλησίας, με στόχο την απελευθέρωση του αρχιεπισκόπου Αχρίδας Γιοβάν Βρανισκόφσκι, σύμφωνα με δημοσίευμα του '24βέσι'.

πηγη Βαλκανικό Περισκόπιο

ΓΚΡΟΥΕΦΣΚΙ: «Η ΕΛΛΑΔΑ-ΕΜΠΟΔΙΟ ΣΤΗΝ ΕΝΤΑΞΗ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΕΕ»

«Η απροθυμία του νότιου γείτονα μας (Ελλάδας), για να βρούμε μια λύση, δεν μας επιτρέπει την είσοδό μας στο ΝΑΤΟ και την έναρξη των διαπραγματεύσεων για ένταξη στην ΕΕ, αυτός είναι ο βασικός λόγος για την καθυστέρηση εισόδου της χώρας μας και μας κάνει μεγάλη ζημιά. Υπερασπιζόμενοι τα εθνικά μας συμφέροντα, ελπίζουμε σε πρόοδο μέσα στο 2015 για το θέμα αυτό».

Αυτό επεσήμανε μεταξύ άλλων στο μήνυμα- χαιρετισμό, για το νέο έτος 2015, ο πρωθυπουργός του νοτιοσλαβικού κράτους-FYROM, Νίκολα Γκρούεφσκι, αναφερόμενος για τις φιλοδοξίες ένταξης της χώρας, στο ΝΑΤΟ και στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
«Το 2015 θα συνεχίσουμε τις προσπάθειες μας τόσο στο ΝΑΤΟ, όσο και στην ΕΕ. Τις έξι προτάσεις που μας έθεσε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, τις υλοποιούμε και αυτό είναι ενδεικτικό της δέσμευσής μας σε αυτόν τον τομέα.
Στο μήνυμά του ο Γκρούεφσκι, υποσχέθηκε στο λαό χιλιάδες θέσεις εργασίας που θα προκύψουν από επενδύσεις που θα έρθουν στο νοτιοσλαβικό κράτος- FYROM, από το εξωτερικό και κυρίως από την Τουρκία.
Επέκρινε την αντιπολίτευση για τη στάση της κατά το 2014 και τόνισε:
«Η αντιπολίτευση, η οποία το 2014 γνώρισε μια από χειρότερες ήττες στην ιστορία της, ελπίζω το 2015 να μάθει από τα λάθη της και να κατανοήσει το μήνυμα του λαού», είπε μεταξύ άλλων

ΑΝΑΚΗΡΥΞΑΝ «ΤΟΥΡΚΟ» ΤΟΝ ΙΠΠΟΚΡΑΤΗ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΦΤΙΑΞΑΝ ΑΓΑΛΜΑ!

Στην πόλη της Μούγλας, που βρίσκεται απέναντι από την Ρόδο, στην νοτιοδυτική Τουρκία, έγιναν παρουσία όλων των τοπικών αρχών με μια μεγαλοπρεπή τελετή τα αποκαλυπτήρια του... «Τούρκου» φιλοσόφου και επιστήμονα, Ιπποκράτη, ο οποίος, σύμφωνα με τα τουρκικά δημοσιεύματα, ήταν «άνθρωπος του Αιγαίου», δηλαδή τουρκικής καταγωγής.

Τα αποκαλυπτήρια του αγάλματος έγιναν στα πλαίσια των « έργων των θεματικών πάρκων» του δήμου Μούγλας. Μιλώντας κατά την τελετή των αποκαλυπτηρίων ο δήμαρχος της Μούγλας, Osman Gürün, τόνισε ότι ο Ιπποκράτης ως γιατρός, από το 460 π. Χ. έθεσε τα θεμέλια των ιατρικών κανόνων και επεσήμανε τη σημασία του επαγγέλματος της ιατρικής επιστήμης που εμπνέεται από την ευθύνη και την ηθική.

Ο Δήμαρχος υπογράμμισε ότι μετά το άγαλμα του Ηροδότου, (και αυτός... Τούρκος), που αναγέρθηκε σε άλλο πάρκο, σήμερα αποκαλύπτεται το άγαλμα του Ιπποκράτη, για να αναδειχθούν οι άνθρωποι του Αιγαίου που από την αρχαιότητα έδειξαν στον κόσμο τις οικουμενικές αξίες.

(...) Το θέμα της τουρκοποίησης του Ιπποκράτη δεν είναι καινούργιο. Για πρώτη φορά προβλήθηκε έντονα το 2000, όταν τότε με την ετήσια έκδοση του τουρκικού Υπουργείου Υγείας, «Υγεία 2000», αναφέρθηκε ότι ο Ιπποκράτης ήταν μαθητής του... μεγάλου Τούρκου Δασκάλου Ιατρού, Αναχαρσίς - Χότζα.

Σύμφωνα με τις αναφορές της επίσημης τουρκικής έκδοσης, ο Αναχαρσίς ήταν Τούρκος και άνηκε σε μια τουρκική φυλή που ονομάζονταν Σακά, (νεροκουβαλητάδες), όπως ήταν οι Οσμανλήδες, οι Σελτζούκοι, οι Ουϊγούροι, Καραχάνοι, Καρλούκοι και άλλες τουρκικές φυλές που κατά καιρούς, όπως υποστηρίζουν οι ιστορικές θεωρίες των Τούρκων, έχουν ζήσει στην περιοχή των Βαλκανίων και της Μικράς Ασίας.

Η «ενδιαφέρουσα» αυτή έκδοση υποστήριζε επίσης ότι πριν από τον Ιπποκράτη υπήρξαν τρεις διάσημοι Τούρκοι γιατροί- δάσκαλοι της Ιατρικής, οι Αναχαρσίς, Αμπαρίς και Τοκσαρίς, (τα ονόματα δίνονται με την τουρκική προφορά). Από αυτούς, ο Αναχαρσίς ο οποίος ήταν η κορυφή της ιατρικής, σύμφωνα πάντα με τις πρωτοφανείς αυτές τουρκικές απόψεις, έζησε... στην Αθήνα και εκεί είχε διδάξει την ιατρική. Ένας από τους μαθητές του Αναχαρσίς- Χότζα, ήταν και ο γνωστός πατέρας της Ιατρικής, ο Ιπποκράτης.

Όλες αυτές οι απόψεις και θεωρίες συμφωνούν απόλυτα με τις επίσημες απόψεις του Κέντρου Ιστορικών Ερευνών της Άγκυρας, σύμφωνα με τις θεωρείς του οποίου, οι ...Πελασγοί, οι Μίνωες της Κρήτης και στη συνέχεια οι Μυκηναΐοι, οι Κάρες, οι Λέλεγες, ήταν όλοι ...πρόγονοι των σημερινών Τούρκων, ενώ η δημοκρατία του αρχαίου Αιγαιακού πολιτισμού, του Ιωνικού πολιτισμού, ήταν προϊσλαμικής τουρκικής προέλευσης και οι Ίωνες φιλόσοφοι, όπως ο Θαλής ο Μιλήσιος, ο Ιπποκράτης, ο μεγάλος ποιητής Όμηρος ή Ομέρ, ήταν και αυτοί τέκνα τουρκικών φυλών.

Κατά το ίδιο Κέντρο, Τούρκοι δημιούργησαν τον... Μινωικό πολιτισμό στην Κρήτη, την περίοδο 2.200-1.750 και οι Μινωϊτες με την σειρά τους εκπολίτισαν την Πελοπόννησο. Έτσι ο Μυκηναϊκός πολιτισμός βρίσκονταν κάτω από την ισχυρή επίδραση της μινωικής Κρήτης. Επομένως όλοι οι προελληνικοί πολιτισμοί, ο Μινωικός, ο Αιγιακός και ο Μυκηναϊκός, ήταν δημιούργημα της Ανατολής.

Τις απόψεις αυτές υιοθέτησε και ο Τουργκούτ Οζάλ στο περίφημο ιστορικό (;) του έργο, που γράφτηκε το 1986, όπου ο πρώην πρόεδρος της Τουρκίας είχε ισχυριστεί τα έξης: «Πρέπει να παραδεχτούμε ότι Πελασγοί, που βασικά αποτελούνταν από μικρασιατικούς πληθυσμούς, ήταν οι πρώτοι εκπολιτιστές όλων των περιοχών της λεκάνης του Αιγαίου, συμπεριλαμβανομένης και των νησιών της Κρήτης και της Ελλάδας, διατηρώντας παράλληλα την Ανατολία σαν κέντρο τους»,σύμφωνα με το nikosxeiladakis.gr..

Αλλά το πιο ενδιαφέρον σημείο των τουρκικών θεωρείων που ενστερνίστηκε επίσημα και ο Οζάλ, ήταν το κεφάλαιο για την καταγωγή του Ομήρου : «Ο Όμηρος αποτελεί ένα τυπικό μικρασιατικό φαινόμενο. Δηλαδή δεν είναι ένα προϊόν του ελληνικού πολιτισμού, αλλά του Ιωνικού, δηλαδή του... μικρασιατικού-τουρκικού».

(...) Αποκορύφωμα όλων αυτών ήταν ο ισχυρισμός του Οζάλ που διδάσκεται ακόμα και σήμερα στα τουρκικά πανεπιστήμια : «Ο Όμηρος, ο συμπατριώτης μας, άρχισε από την Ανατολία στον 9ο αιώνα π Χ. εκείνο που αργότερα θα ονομάσουν εσφαλμένα Ελληνικό Θαύμα».

ΕΣΠΑΣΑΝ ΤΑ ΓΡΑΦΕΙΑ ΕΘΝΙΚΗΣ ΔΡΑΣΗΣ ΗΛΕΙΑΣ

Ζημιές προκάλεσαν άγνωστοι στα γραφεία της Εθνικής Δράσης Ηλείας.

Άγνωστοι δράστες τα ξημερώματα του Σαββάτου 3-1-15 έσπασαν τις τζαμαρίες και προκάλεσαν φθορές στα γραφεία.

Ακόμα δεν έχουν γίνει γνωστοί οι λόγοι της επίθεσης. Σύμφωνα με το patrisnews.comοι Αρχές εξετάζουν ποιος κρύβεται πίσω από αυτήν. Τα γραφεία στεγάζονται στην πλατεία Νικάκη, στον Πύργο Ηλείας.

«Συμπορεύομαι με τον Γ. Παπανδρέου» ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ (03/01/2015 09:20)

«Ήρθε η ώρα για το επόμενο μεγάλο βήμα των προοδευτικών δυνάμεων του τόπου. Η ώρα για να οικοδομήσουμε, το νέο πολιτικό σπίτι που θα στεγάσει τις αξίες μας.

Ο Γιώργος Παπανδρέου αφουγκραζόμενος τη δική μας φωνή, πήρε την πρωτοβουλία και σήμερα, στο αμφιθέατρο του Μουσείου Μπενάκη, κάνει την αφετηρία ενός Κινήματος, που ανταποκρίνεται ουσιαστικά στα μεγάλα διακυβεύματα που αφορούν τη χώρα και τον Ελληνικό λαό.

Ενός Κινήματος που θα διασφαλίσει την παρουσία των πραγματικών δυνάμεων της προόδου στο επόμενο Κοινοβούλιο, των δυνάμεων που πιστεύουν ότι η Ελλάδα δεν θα υπερβεί οριστικά την κρίση, δεν θα ανακάμψει οριστικά, αν δεν αλλάξει οριστικά, αν δεν αλλάξει συθέμελα, με βάση ένα «Ελληνικό Σχέδιο» και Θεσμούς που λειτουργούν – με τον πολίτη συμμέτοχο. Ενός Κινήματος, που βάζει πρώτα την Ελλάδα και τους πολίτες της όχι τα συμφέροντα.

Σήμερα, ο αγώνας για αξίες είναι παγκόσμιος. Δεν γνωρίζει σύνορα. Σήμερα, παντού στον κόσμο γίνεται μία μάχη. Αλλού αιματηρή, αλλού πολιτική, αλλά παντού σκληρή. Από την Ευρώπη μέχρι την Μέση Ανατολή. Είναι μια μάχη μεταξύ αυτών που διψάνε απλά για την εξουσία και εκείνων που διψάνε για μία κοινωνία αξιών.

Μεταξύ αυτών που προσκυνούν το δίκιο του ισχυρού – στην πολιτική, στην οικονομία, στις διακρατικές σχέσεις, και εκείνων που υπηρετούν μόνο την ισχύ του δικαίου. Μεταξύ αυτών που προωθούν την πολιτική του φόβου ή την πολιτική της αγανάκτησης, αντί της αλήθειας.

Μεταξύ αυτών που θέλουν απλώς να κατέχουν την εξουσία χωρίς να αλλάζουν τίποτα, και εκείνων που θέλουν να αλλάξουν τις δομές εξουσίας, για μια ανθρώπινη κοινωνία.

Μεταξύ αυτών που φτιάχνουν την καριέρα τους σπέρνοντας διχασμό και μίσος
και αυτών που θέλουν να συγκροτήσουν μια κοινωνία με τον πολίτη δυνατό, ελεύθερο, ασφαλή, σίγουρο και δημιουργικό.

Μεταξύ αυτών που επιβιώνουν με τα ψέματα και τον εκφοβισμό, καλλιεργώντας την άγνοια και τη χειραγώγηση των πολιτών, και αυτών που αποκαλύπτουν αλήθειες για να αλλάξουν τα πράγματα προς όφελος του πολίτη, με τη δημιουργική συμμετοχή του, την ενδυνάμωσή του.

Είναι μία μάχη μεταξύ της συντήρησης και των αξιών της προόδου. Και η συντήρηση πάντα θα καλλιεργεί ένα πέπλο σιωπής και άγνοιας.

Οι πολίτες όμως δικαιούνται να γνωρίζουν. Και για αυτό εμείς, οι προοδευτικές δυνάμεις, συγκρουόμαστε με την επέλαση της συντήρησης και του λαϊκισμού. Είτε αυτή εκφράζεται με το φόβο, είτε εκφράζεται με την τυφλή αγανάκτηση, είτε καλλιεργεί το μίσος και θεωρίες συνωμοσίας.

Εμείς ξέρουμε ότι: Οι αγορές μπορούν να χαλιναγωγηθούν, αν συλλογικά οι εκλεγμένες κυβερνήσεις αποκτήσουν την πρωτοβουλία των κινήσεων και θέσουν κανόνες και αρχές. Ότι η παγκοσμιοποίηση μπορεί να εξανθρωπιστεί. Οι ανισότητες μπορούν να περιοριστούν, να διασφαλίσουμε σωστές δουλειές και κοινωνικό κράτος, εάν δημιουργήσουμε θεσμούς διαφάνειας και δικαιοσύνης. Το ζήτημα είναι, να αναλάβει και πάλι τα πρωτεία η πολιτική, η έκφραση του κοινού συμφέροντος, έναντι των αγορών, αλλά και κάθε άλλης δύναμης υπερσυγκέντρωσης εξουσιών έξω από τους δημοκρατικούς μας θεσμούς.

Διατυπώνουμε με όλη τη δύναμη της φωνής μας την πεποίθηση ότι τα ελλείμματα, δεν ήταν παρά το σύμπτωμα μιας βαθύτερης κρίσης. Κρίση Δημοκρατίας. Κρίση ενός πελατειακού συστήματος. Ενός κράτους και ενός οικονομικού, μιντιακού και πολιτικού κατεστημένου, που πολλαπλασίαζε αδικίες αντί να προωθεί αξίες,
στήριζε τον παρασιτισμό αντί της παραγωγικής Ελλάδας, σπαταλούσε ή επέτρεπε κάποιοι να ιδιοποιούνται πόρους και χρήματα του Ελληνικού λαού, αντί να τα διαχειρίζεται με διαφάνεια υπέρ του δημοσίου συμφέροντος. Επένδυε στη διατήρηση της εξουσίας, αντί της υγιούς και βιώσιμης ανάπτυξης της χώρας μας.

Κρίση ενός πελατειακού συστήματος, που διατηρούσε την εξουσία κρατώντας τον Έλληνα και την Ελληνίδα όμηρους μέσα από εξαρτήσεις και δουλείες. Ενός συστήματος που και σήμερα θέλει συνειδήσεις εξαγορασμένες ή φοβισμένες από τις κατεστημένες δυνάμεις της χώρας.

Αυτές οι δυνάμεις, οι πρακτικές και οι δομές, έφεραν τα ελλείμματα και τελικά την εξάρτηση.

Αυτές έχουμε απέναντι. Αυτές πρέπει να ξεριζώσουμε. Αντί να συζητάμε για αυτά, όλη η πολιτική μάχη βλέπουμε να εξελίσσεται γύρω από την κυβερνητική καρέκλα. Καμία συνεννόηση, έστω στα στοιχειώδη, μετά από όσα περάσαμε, με τις ηγεσίες Κυβέρνησης και Αντιπολίτευσης να ανταγωνίζονται για το ποιος θα προκαλέσει μεγαλύτερο φόβο στον Ελληνικό λαό και επομένως αστάθεια στη χώρα. Με τις ηγεσίες της Κυβέρνησης και της Αντιπολίτευσης να παραμένουν προσηλωμένες στο ψευτοδίλημμα: ποιος θα σκίσει γρηγορότερα το Μνημόνιο. Τα αντιμνημονιακά καλλιστεία στα οποία επιδόθηκαν και οι μεν και οι δε, οδηγούν την Ελλάδα σε απαράδεκτο και επικίνδυνο αδιέξοδο μιας και δεν απαντούν στα πραγματικά διακυβεύματα.

Για αυτό και απέναντι σε κάθε συντήρηση, αριστερή και δεξιά, τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος, που μιλάνε για τη «Μεταμνημονιακή Ελλάδα» και διαγωνίζονται σε μία δήθεν φιλολαϊκή ρητορική,
συντασσόμαστε με όλους εκείνους τους προοδευτικούς πολίτες που θέλουν να μιλήσουν και να αγωνιστούν, να δουλέψουν, για την απελευθερωμένη «Μεταπελατειακή Ελλάδα».

Γιατί από το Μνημόνιο, αργά ή γρήγορα, θα βγούμε. Αλλά η «έξοδος» που έχει σημασία, αν δεν θέλουμε να κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας, είναι μία: Η «έξοδος» από όσα μας οδήγησαν στο Μνημόνιο. Η «έξοδος» από την πελατειακή νοοτροπία. Τον πελατειακό καπιταλισμό. Το ξερίζωμα της ρίζας του κακού. Γιατί η Ελλάδα μπορεί.

Η Ελλάδα, όλοι μας, χρειαζόμαστε ένα Κίνημα πρωταγωνιστή προοδευτικών αλλαγών. Ο πολιτικός μας χώρος, ο χώρος της προόδου, της δημοκρατίας και του σοσιαλισμού, είναι εκείνος ο χώρος που μπορεί να ηγηθεί της προσπάθειας σχηματισμού ευρύτερων συναινέσεων που έχει ανάγκη η χώρα για να αλλάξει, να πάει μπροστά.

Δεν μιλάμε για κανέναν τρίτο πόλο. Μιλάμε για τον πόλο που πρέπει και μπορεί να είναι κυρίαρχος ιδεολογικά και πολιτικά στην Ελληνική κοινωνία, στη χώρα. Δεν αξίζει σε αυτόν το χώρο να ετεροπροσδιορίζεται από καμία δεξιά ή αριστερή συντήρηση. Οραματιζόμαστε και μπορούμε να διαμορφώσουμε μια πρόταση προοδευτικής διακυβέρνησης που να οδηγήσει τη χώρα και την Ελληνική κοινωνία, σε μια βιώσιμη ανάπτυξη, που να παράγει υγιή πλούτο, βιώσιμες θέσεις εργασίας και να διανέμει δίκαια το αποτέλεσμα των κόπων του Ελληνικού λαού. Αυτό το Κίνημα προοδευτικών αξιών πρέπει να αναβιώσουμε και στην Ελλάδα.

Με την συναντίληψη αλλά και ενίσχυση των παραπάνω

Συμμετέχω σε ένα κίνημα που δημιουργήθηκε για να ανταποκριθεί στα μεγάλα διακυβεύματα που υπάρχουν σήμερα για τον Ελληνικό λαό που υποφέρει.

Σήμερα που κρίνεται η Δημοκρατία και το μέλλον της Πατρίδας.

Συμμετέχω σε ένα κίνημα που θα εργαστεί για να διασφαλιστούν όλες οι αναγκαίες προϋποθέσεις για μια ασφαλή και οριστική έξοδο από την κρίση.

Σε ένα κίνημα, που βάζει πρώτα την Ελλάδα και τους πολίτες της - όχι τα πάσης φύσεως πελατειακά ή άλλα συμφέροντα. Σε αυτή τη μάχη θα είμαι παρόν.

Συμπορεύομαι με τον Γ. Παπανδρέου.

Προσωπικά πάντα προτίμησα τον δύσκολο δρόμο. Ακόμα κι αν με έφερε πολλές φορές κόντρα στο ρεύμα της συντήρησης και της αδράνειας.
Έχω μάθει να φωνάζω αυτά που πιστεύω. Και να παλεύω για αυτά, για να γίνουν πράξη οι αξίες μας. Και σήμερα πιστεύω ότι πρέπει να είμαι ανάμεσα στους πρώτους που θα παλέψουν ξανά για την Αλλαγή που οραματιζόμαστε».

http://www.patrisnews.com/nea-enimerosi/politiki/symporeyomai-me-ton-g-papandreoy

Συνελήφθη 31χρονος ημεδαπός ο οποίος τραυμάτισε θανάσιμα την 39χρονη σύντροφο του.

Συνελήφθη σήμερα (1-1-2015) τις πρώτες πρωινές ώρες, στη Δράμα, από αστυνομικούς του Αστυνομικού Τμήματος Δράμας, 31χρονος ημεδαπός, σε βάρος του οποίου σχηματίστηκε δικογραφία για ανθρωποκτονία με πρόθεση.

Ειδικότερα, οι αστυνομικοί συνέλαβαν τον 31χρονο, διότι ευρισκόμενος στο Δημοτικό Κήπο Δράμας, μαζί με την 39χρονη ημεδαπή σύντροφό του, μετά από μεταξύ τους διαπληκτισμό, την χτύπησε με τα χέρια και τα πόδια στο κεφάλι, τραυματίζοντάς την θανάσιμα.

Η 39χρονη μεταφέρθηκε στο Γενικό Νοσοκομείο Δράμας.

Σημειώνεται ότι ο δράστης έχει απασχολήσει κατά το παρελθόν τις αστυνομικές αρχές για ληστεία και κλοπές, καθώς επίσης ότι η σχετική δικογραφία που σχηματίσθηκε σε βάρος του, περιλαμβάνει και το αδίκημα της αντίστασης, καθόσον αντιστάθηκε κατά τη σύλληψη.

Ο συλληφθείς θα οδηγηθεί στην κα Εισαγγελέα Πρωτοδικών Δράμας, ενώ την προανάκριση ενεργεί το Τμήμα Ασφάλειας Δράμας.

http://www.dramania.gr/index.php?option=com_k2&view=item&id=20112:drama-31hronos-xylokophse-mehri-thanatoy-thn-39hronh-syntrofo-toy&Itemid=177

Σε κρίσιμη καμπή Ελλάδα και Κύπρος

Μπορεί σε ορισμένους η λέξη έθνος να προκαλεί αλλεργία, όμως η περίοδος στην οποία μπαίνουμε, αν δεν αφυπνιστεί το έθνος και δεν θέσει σε εγρήγορση όλες τις δυνάμεις του, θα είναι περίοδος εθνικών απωλειών.
Η δεκαετία του '60 ήταν μια ταραγμένη δεκαετία, στην οποία το έθνος δεν αντιλήφθηκε την παγίδα που έστηνε ο... διεθνής παράγοντας, μια παγίδα η οποία οδήγησε στο πραξικόπημα του 1967, στην απόσυρση της μεραρχίας από την Κύπρο, στη συνέχεια στα γεγονότα του Πολυτεχνείου, στην αλλαγή βάρδιας στη χούντα, στην εκδήλωση του πραξικοπήματος στην Κύπρο και στη δημιουργία του «άλλοθι» που έδωσε την ευκαιρία στην Τουρκία να εισβάλει στην Κύπρο .

Ολη εκείνη την περίοδο το ελληνικό έθνος ήταν διχασμένο σε Κύπρο και Ελλάδα, μια κατάσταση που έδωσε τη δυνατότητα πρώτα στους πολιτικούς και στη συνέχεια στους πραξικοπηματίες να προβούν σε εκείνες τις πράξεις, που οδήγησαν στην εθνική τραγωδία της Κύπρου.

Τώρα Κύπρος και Ελλάδα βρισκόμαστε και πάλι σε μια κρίσιμη καμπή. Οι γεωπολιτικές εξελίξεις είναι τέτοιες που, κατά την άποψή μας, καθιστούν επιβεβλημένη τη δρομολόγηση εξελίξεων γύρω από τα ζητήματα των θαλάσσιων ζωνών και της εκμετάλλευσης των υποθαλάσσιων ενεργειακών αποθεμάτων στην αν. Μεσόγειο, στο Λιβυκό, στο Ιόνιο και στο Αιγαίο . Τις ελληνικές θάλασσες, δηλαδή. Και τις ονομάζουμε έτσι όχι μόνο επειδή είναι ελληνικές (κυπριακές και ελλαδικές) με βάση το διεθνές δίκαιο, αλλά γιατί οι περισσότερες, αν όχι όλες οι παράλιες πόλεις που την περικλείουν, χτίστηκαν από Ελληνες και μέχρι σήμερα έχουν ελληνικά ονόματα.

Αυτό είναι προσωπική μας εκτίμηση, αλλά πρέπει να την πούμε. Η εν γένει πορεία των εξελίξεων στην ευρύτερη περιοχή αλλά και στον τομέα της ενέργειας μας δείχνει ότι εμπλέκονται στο ζήτημα της εκμετάλλευσης των ενεργειακών αποθεμάτων τέτοιες δυνάμεις, που καθιστούν επιβεβλημένη τη δρομολόγηση διαδικασιών από τις κυβερνήσεις της Λευκωσίας και της Αθήνας για τον χωρισμό των θαλάσσιων οικοπέδων και την προκήρυξη διεθνών διαγωνισμών.

Αν δεχτούμε ως σωστή την ως άνω εκτίμηση, γεννάται ένα ερώτημα: Εχουν η Λευκωσία και η Κύπρος μια ολοκληρωμένη κοινή στρατηγική για το θέμα, μια στρατηγική που από τη μια θα έχει χαραχτεί έτσι που να είναι προσαρμοσμένη στη γεωπολιτική συγκυρία και θα λαμβάνει υπ' όψιν της τις υπερκρατικές δυνάμεις που εμπλέκονται στην περιοχή και στο ως άνω ζήτημα, και από την άλλη θα λαμβάνει υπ' όψιν τους αντίστοιχους σχεδιασμούς της Αγκυρας αλλά και τους τρόπους που είναι σε θέση και με τους οποίους σκοπεύει να αντιδράσει;

Οσον αφορά τους τουρκικούς σχεδιασμούς στην περιοχή, θα το εξετάσουμε στο επόμενο άρθρο μας.
Ομως, όσον αφορά την κοινή στρατηγική Λευκωσίας και Αθήνας, μια στρατηγική που με τους τρόπους που ενδείκνυται θα έπρεπε να έχει παρουσιαστεί στο ελληνικό έθνος, το οποίο θα κληθεί να τη στηρίξει και να πληρώσει τα σπασμένα, σε περίπτωση λαθών ή προδοσίας η εντύπωσή μας είναι ότι κάτι τέτοιο δεν υπάρχει.
Αυτό αποδεικνύεται από τη δήλωση που έκανε στην κυπριακή κρατική τηλεόραση ο πρώην κύπριος υπουργός Νίκος Ρολάνδης, σύμφωνα με την οποία η κυβέρνηση Σημίτη, με ΤΠΕΞ τον Γ. Παπανδρέου, το 2003, όταν η Κύπρος έκανε συμφωνία με την Αίγυπτο, όπου ακολουθήθηκε η αρχή της μέσης γραμμής για την οριοθέτηση της ΑΟΖ, ζήτησε να τραβηχτεί η κυπριακή ΑΟΖ μερικά μίλια ανατολικά για να μη θεωρήσει η Τουρκία ότι υπολογίζεται η ΑΟΖ του νησιωτκού συμπλέγματος της Μεγίστης (Καστελόριζο) και αντιδράσει.

Επίσης, η απουσία κοινής στρατηγικής αποδεικνύεται από το γεγονός ότι η Ελλάδα αντιμετώπισε περίπου με κατανόηση την πειρατική εισβολή του «Μπαρμπαρός» στην κυπριακή ΑΟΖ, ενώ όσο οι Τούρκοι παραβίαζαν τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κύπρου η ελληνική κυβέρνηση έκανε κοινό υπουργικό συμβούλιο με την Τουρκία και δεχόταν την επίσκεψη του Νταβούτογλου στο ελληνικό φυλάκιο στον Εβρο σαν να μην συμβαίνει τίποτα.

Ομως, όπως προαναφέραμε, το χρονοδιάγραμμα των εξελίξεων είναι αμείλικτο και όταν κλείσει αυτός ο κύκλος, εκείνος που έχει κάνει τον καλύτερο σχεδιασμό, τους καλύτερους υπολογισμούς και έχει προετοιμάσει αναλόγως τον κρατικό μηχανισμό θα βγει κερδισμένος ή θα μετρήσει τις λιγότερες απώλειες.
Προς γνώσιν των πολιτών και των πολιτικών!

Σάββας Καλεντερίδης

http://www.dimokratianews.gr/

Πνέουν μένεα τα στελέχη του Κουβέλη κατά του Τσίπρα και υποστηρίζουν ότι τα «εξαπάτησε»!

Η άρνηση του Αλέξη Τσίπρα αφενός να τοποθετήσει τον Φώτη Κουβέλη στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ και αφετέρου να αποδεχτεί τη διατήρηση της οργανωτικής αυτοτέλειας της ΔΗΜ.ΑΡ. προκάλεσαν τη ρήξη στις σχέσεις των δύο πλευρών και το ναυάγιο -εκτός απροόπτου- της συνεργασίας τους!
Αν και όλα έδειχναν ότι τα δύο κόμματα -ύστερα και από την αρνητική ψήφο τους στην προεδρική εκλογή- θα πορεύονταν μαζί, εκδηλώθηκε την τελευταία στιγμή η σύγκρουση, η οποία αιφνιδίασε τη ΔΗΜ.ΑΡ.

Στελέχη της, που αναγνωρίζουν πλέον ότι το μέλλον του κόμματος είναι άδηλο, υποστηρίζουν ότι «εξαπατήθηκαν» από την Κουμουνδούρου, η οποία απαντά ότι δεν μπορούσαν να γίνουν δεκτοί οι όροι που ήθελε να επιβάλει το κόμμα του κ. Κουβέλη.
Η συνεργασία των δύο κομμάτων επρόκειτο να επικυρωθεί σε συνεδριάσεις το Σαββατοκύριακο. Το κλίμα όμως άρχισε να μεταβάλλεται το βράδυ της Δευτέρας, μετά την ομιλία του Αλέξη Τσίπρα στο Cine Κεραμεικός, όπου είπε ότι οι συνεργαζόμενοι βουλευτές δεν θα μετέχουν σε εκλόγιμες θέσεις στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας, υπαινισσόμενος τον Φ. Κουβέλη.

Η δήλωση αυτή έπεσε σαν κεραυνός στην Αγ. Κωνσταντίνου, που μέχρι εκείνη τη στιγμή θεωρούσε βέβαιη τη συμμετοχή Κουβέλη στο Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ. Την επομένη διαλύθηκε κάθε αμφιβολία από τον διευθυντή του πολιτικού γραφείου του Α. Τσίπρα Νίκο Παππά, που δήλωσε ότι ο κ. Κουβέλης θα συμμετέχει στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ «που απαιτούν σταυρό προτίμησης». Κύκλοι της ΔΗΜ.ΑΡ. αντέδρασαν, λέγοντας ότι κάτι τέτοιο δεν έχει συζητηθεί, ενώ αμέσως ο γραμματέας του κόμματος Θανάσης Θεοχαρόπουλος μίλησε τηλεφωνικά με τον γραμματέα του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρη Βίτσα.

Διαφωνία

Η διαφωνία πήρε και πολιτική επικάλυψη, καθώς η ΔΗΜ.ΑΡ., εκτός από τη διατήρηση της πολιτικής οντότητάς της, ζητούσε προγραμματική συμφωνία και δέσμευση για παραμονή στο ευρώ, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ προέτασσε το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης. Η Κουμουνδούρου, αιτιολογώντας την άρνηση να δεχτεί τη διατήρηση της ΔΗΜ.ΑΡ., επικαλέστηκε τον κίνδυνο να χάσει ο ΣΥΡΙΖΑ το μπόνους των 50 εδρών, που κατά τον εκλογικό νόμο δεν επιτρέπεται να λαμβάνουν οι συνασπισμοί κομμάτων.

Στην κοινή συνεδρίαση της Εκτελεστικής Επιτροπής και της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της ΔΗΜ.ΑΡ., την Τετάρτη, ο Φ. Κουβέλης ανακοίνωσε επίσημα το αδιέξοδο και εξετάστηκαν τα ενδεχόμενα οι όροι του ΣΥΡΙΖΑ να γίνουν δεκτοί, να απορριφθούν και να αναζητηθούν αλλού συνεργασίες, πιθανώς με τους Οικολόγους ή και το κόμμα του Γ. Παπανδρέου, ή η ΔΗΜ.ΑΡ. να στηρίξει τον ΣΥΡΙΖΑ χωρίς κάθοδο στις εκλογές. Χθες η Μαρία Ρεπούση επέμενε ότι το θέμα «δεν έχει λήξει», ενώ άλλα στελέχη -και ειδικά η κυρία Μπουρνόβα και οι κ. Μαργαρίτης, Χατζησωκράτης, Καρακικές, Σιακαντάρης, Μπουλμπασάκος, Τσούκαλης- εξαπέλυσαν επιθέσεις κατά ΣΥΡΙΖΑ, προτείνοντας διακοπή των συζητήσεων. Μάλιστα ο Ν. Τσούκαλης δήλωσε: «Τέτοιον εξευτελισμό και απαξίωση δεν έχω αισθανθεί ποτέ στα 35 χρόνια που είμαι στον χώρο της Ανανεωτικής Αριστεράς».

http://www.dimokratianews.gr

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ: Σχετικά με την προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να κρύψει δηλώσεις των στελεχών του για χρεοκοπία

Από το Γραφείο Τύπου της Νέας Δημοκρατίας, σχετικά με την προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να κρύψει δηλώσεις των στελεχών του για χρεοκοπία, εκδόθηκε η ακόλουθη ανακοίνωση:
«Απίστευτα πράγματα!
Ο ΣΥΡΙΖΑ κρύβεται πίσω από το ΕΣΡ, παρακαλώντας τα κανάλια να κρύψουν τις δηλώσεις στελεχών του, που αποκαλύπτουν τις δεσμευτικές αποφάσεις του συνεδρίου τους για στάσεις πληρωμών και χρεοκοπία.

Επικαλείται δήθεν προεκλογικούς περιορισμούς που ισχύουν για υποψηφίους, χωρίς καν να έχει ανακοινώσει οποιαδήποτε υποψηφιότητα.

Είμαστε βέβαιοι ότι τα ΜΜΕ, δεν θα υποκύψουν στις απειλές του ΣΥΡΙΖΑ, θα σταθούν στο ύψος των περιστάσεων και θα ενημερώσουν υπεύθυνα τον Ελληνικό λαό για την απίστευτη αποκάλυψη σχετικά με τις δεσμευτικές αποφάσεις του συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ».

http://nd.gr/deltia-tipou/deltio-typoy-shetika-me-tin-prospatheia-toy-syriza-na-krypsei-diloseis-ton-stelehon-toy

Από το Γραφείο Τύπου του ΠΑΣΟΚ εκδόθηκε η ακόλουθη ανακοίνωση:

Μας θλίβει η ανήθικη και παράλογη πολιτική πράξη που συντελείται με την εν ψυχρώ προσπάθεια του κ. Γιώργου Παπανδρέου να διασπάσει το ΠΑΣΟΚ και λίγες ημέρες πριν από τις εκλογές να ιδρύσει το δικό του προσωπικό και ιδιόκτητο κόμμα!
Ελπίζαμε ότι τελικά θα ακούσει τη φωνή της παραταξιακής και εθνικής ευθύνης και τις εκκλήσεις για ενότητα. Διαψευσθήκαμε. Η απόφαση του ήταν ειλημμένη εδώ και καιρό και δεν χρειαζόταν ούτε καν προσχήματα.
Δυστυχώς συμπεριφέρεται ως κληρονόμος που θέλει να καταστρέψει το ΠΑΣΟΚ που ίδρυσε ο πατέρας του. Το ΠΑΣΟΚ που τον τίμησε εκλέγοντας τον πρόεδρο του και αναδεικνύοντας τον σε πρωθυπουργό. Δεν θα το καταφέρει.
Όπως είπε ο Ανδρέας Παπανδρέου, το ΠΑΣΟΚ ούτε κληρονομείται, ούτε τεμαχίζεται.
Ο κ. Γ. Παπανδρέου προχωρά στην εφαρμογή της προσωπικής του στρατηγικής χωρίς να έχει καμία πραγματική πολιτική διαφωνία.
Ποιός είναι συνεπώς ο λόγος που οδηγεί έναν πρώην πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ και πρώην πρωθυπουργό, τον άνθρωπο που έλαβε τις καταλυτικές αποφάσεις για την ένταξη στο αρχικό μνημόνιο το 2010, να επιχειρεί να διασπάσει το κόμμα του;

Η τοποθέτηση του τώρα γίνεται άραγε από σκοπιά «μνημονιακή» ή μήπως «αντιμνημονιακή»;!

Δεν υπάρχει πολιτικός λόγος, ούτε ιστορική και ηθική βάση. Τα κίνητρα είναι στενά προσωπικά.

Δεν διαχωρίζει τη θέση του από το ΠΑΣΟΚ του σημερινού προέδρου του Ευάγγελου Βενιζέλου – όπως λένε κάποιοι εκφραστές του – αλλά από τον ιστορικό φορέα της δημοκρατικής παράταξης, το ΠΑΣΟΚ που ανήκει στην κοινωνική του βάση, αυτή που άντεξε και αντιστάθηκε στις μεγάλες προκλήσεις της κρίσης.

Όποιοι τιμούν και σέβονται το όνομα Παπανδρέου ξέρουν να κάνουν τη διάκριση ανάμεσα στον Ανδρέα Παπανδρέου και τον κ. Γιώργο Παπανδρέου.
Το ΠΑΣΟΚ ασχολείται με τα μεγάλα θέματα που απασχολούν τους πολίτες ως εγγυητής της εθνικής σταθερότητας, ιδίως τώρα που η χώρα οδηγείται εκβιαστικά σε εκλογές και το μεγάλο ερώτημα είναι το πώς θα σταθεί όρθια.
Εμείς κρατάμε ψηλά την ευθύνη.

http://www.pasok.gr/%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%BA%CE%BF%CE%AF%CE%BD%CF%89%CF%83%CE%B7-%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%B5%CE%AF%CE%BF%CF%85-%CF%84%CF%8D%CF%80%CE%BF%CF%85-%CF%80%CE%B1%CF%83%CE%BF%CE%BA-4/

Η πρώτη ψηφοφορία στη Βουλή απέσπασε μεγάλη προσοχή από τα διεθνή ΜΜΕ, που τώρα όμως επικρίνουν τον Σαμαρά, ενώ βλέπουν πολύ πιθανή μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ

Στο κέντρο της προσοχής του διεθνούς Τύπου παραμένει η Ελλάδα μετά το (κατώτερο των κυβερνητικών προσδοκιών) αποτέλεσμα της πρώτης απόπειρας εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας. Η εικόνα που μεταφέρει στους ξένους αναγνώστες κινείται σε δύο βασικούς άξονες. Εμφανίζεται επικριτικός για τη στάση της κυβέρνησης το τελευταίο διάστημα και επισημαίνει ότι το πιθανότερο σενάριο είναι να αναδειχτεί κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ.

Ιδιαίτερα επικριτική για τη διαχείριση της κατάστασης από τον Αντώνη Σαμαρά είναι η γαλλική Liberation. Επικαλούμενη ξένο διπλωμάτη στην Αθήνα, αναφέρει ότι ο πρωθυπουργός «βιάστηκε να κηρύξει το τέλος του Μνημονίου και πίστεψε ότι θα μπορούσε να επανέλθει στην άσκηση πολιτικής “όπως παλιά”». Αλλος Ευρωπαίος αξιωματούχος σχολιάζει στη γαλλική εφημερίδα ότι μετά τις ευρωεκλογές ο Σαμαράς έδιωξε πέντε μεταρρυθμιστές υπουργούς και τους αντικατέστησε με «ανίκανους λαϊκιστές της Ν.Δ. που το μόνο που έκαναν ήταν να τριγυρνούν στα κανάλια και να κατηγορούν τον ΣΥΡΙΖΑ». Οι δε αγορές, σύμφωνα με το δημοσίευμα, λένε ότι «το σημερινό χάος προκλήθηκε από τον Σαμαρά, ίσως εσκεμμένα, για να παγιδέψει τον ΣΥΡΙΖΑ».

Ο βρετανικός Guardian ανέφερε ότι το προσεχές δεκαπενθήμερο «μπορεί να αλλάξει όχι μόνο την Ελλάδα, αλλά και την ευρωζώνη συνολικά», ενώ θεωρείται δεδομένο πως το «άγριο παρασκηνιακό παζάρι θα συνεχιστεί μέχρι την τελευταία στιγμή, καθώς πολλοί γνωρίζουν ότι βρίσκονται στο τέλος της πολιτικής τους καριέρας».

Στη διεθνή έκδοση των New York Times περιλαμβάνεται μια ανάλυση περισσότερο κινδυνολογική αναφορικά με το ενδεχόμενο να βγει η Ελλάδα από το ευρώ. Σε αυτή την περίπτωση, αναφέρει η Λιζ Αλντερμαν, «δεν θα παρατηρηθούν καταστροφικά οικονομικά αποτελέσματα, μολονότι δεν είναι δυνατόν να προσδιοριστεί ο πολιτικός αντίκτυπος και το μέγεθος της θετικής επίδρασης στα αντιευρωπαϊκά, δεξιά και αριστερά, κόμματα στην Ευρώπη». Αναγνωρίζει όμως ότι η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ θα δώσει ώθηση σε μια σειρά πολιτικές δυνάμεις στην Ευρώπη: «Αν ο κ. Τσίπρας πάρει την εξουσία, τότε θα ενισχυθεί η αξιοπιστία των αντιευρωπαϊκών κομμάτων», σημειώνεται, ενώ σε άλλο σημείο ο Ντάνιελ Γκρος, διευθυντής του Κέντρου Σπουδών Ευρωπαϊκής Πολιτικής στις Βρυξέλλες, δηλώνει ότι «αν τυχόν οι Ελληνες πουν «ας βγούμε έξω από το ευρώ», όλοι θα τους πουν, πολύ ευχαρίστως, στο καλό!».

Νίκος Σβέρκος

http://www.efsyn.gr/arthro/pire-fotia-o-xenos-typos

«Ανανέωση» των τουρκικών προκλήσεων με το Μπαρμπαρός

Λευκωσία - Ανταπόκριση

Η Τουρκία φέρεται να εξέδωσε νέα παράνομη οδηγία Navtex για το πλοίο Μπαρμπαρός, με ισχύ από τις 5 Ιανουαρίου.

Το παραπάνω υποστηρίζει η τουρκοκυπριακή εφημερίδα Κίπρις,η οποία σημειώνει πως η παράνομη οδηγία θα ισχύσει μέχρι και τα μέσα Φεβρουαρίου – χωρίς όμως να αποκλείεται το ενδεχόμενο να δοθεί παράταση.

Η περιοχή που αναμένεται να διεξάγει το Μπαρμπαρός τις νέες έρευνές του, αναφέρεται πως είναι τα νοτιοδυτικά της Κύπρου.

Από την πλευρά της η Λευκωσία φέρεται να εξετάζει τις σχετικές πληροφορίες.

http://www.efsyn.gr/arthro/ananeosi-ton-toyrkikon-prokliseon-me-mparmparos

Συντάκτης:

Ακης Φάντης

«Μανιφέστο» στήριξης

Συντάκτης:

Τάσος Τσακίρογλου

Πρωτοχρονιάτικο μήνυμα συμπαράστασης στην Ελλάδα έστειλε η Επιτροπή για την Κατάργηση του Χρέους του Τρίτου Κόσμου (CADTM), της οποίας ηγείται ο Βέλγος οικονομολόγος Ερίκ Τουσέν, με αφορμή τη διεθνή εκστρατεία εκφοβισμού και τρομοκράτησης του ελληνικού λαού, με στόχο, όπως αναφέρει, να αποτρέψει τους πολίτες να ψηφίσουν τον ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου.

Επικεφαλής αυτής της καμπάνιας έχουν τεθεί τόσο Ευρωπαίοι ηγέτες της Ε.Ε., όπως η Μέρκελ, ο Γιούνκερ, ο Ολάντ, ο Ρέντσι και ο Σόιμπλε, όσο και διεθνή ΜΜΕ, με συνεχείς παρεμβάσεις στα εσωτερικά πολιτικά πράγματα της χώρας.

Συγκεκριμένα, στο μήνυμα αναφέρεται:

«Η CADTM δεν έχει την παραμικρή αμφιβολία για τις πραγματικές προθέσεις εκείνων που έχουν χρησιμοποιήσει την Ελλάδα σαν πειραματικό εργαστήρι για τις πιο ακραίες νεοφιλελεύθερες πολιτικές και τους Ελληνες σαν πειραματόζωο για τις κοινωνικές, πολιτικές και οικονομικές θεραπείες-σοκ. Πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι για κλιμάκωση αυτής της εκστρατείας.

»Δεν μπορούν να επιτρέψουν στον ΣΥΡΙΖΑ να κατακτήσει τη νίκη και να αποτελέσει το παράδειγμα σε όλη την Ευρώπη. Δεν θα τους σταματήσει τίποτα, διότι γνωρίζουν καλά ότι το αποτέλεσμα των ελληνικών εκλογών θα είναι αποφασιστικό στον κοινωνικό πόλεμο που διεξάγουν ενάντια στη συντριπτική πλειονότητα του ευρωπαϊκού πληθυσμού.

«Αριστερή κυβέρνηση»

»Ακριβώς επειδή το διακύβευμα είναι τόσο υψηλό, μπορούμε να περιμένουμε ότι οι “ηγέτες” της Ευρώπης και της Ελλάδας θα αρνηθούν να αποδεχτούν το αποτέλεσμα των εκλογών, το οποίο, για πρώτη φορά στην ελληνική ιστορία, θα μπορούσε να δώσει τη νίκη στην ελληνική Αριστερά. Σίγουρα θα προσπαθήσουν να προκαλέσουν ασφυξία σε μια αριστερή κυβέρνηση, καθώς μια επιτυχία της θα μεταφραζόταν σαν μια τρομακτική ενθάρρυνση των εργαζομένων και των λαών της Ευρώπης να αντισταθούν».

Σ' αυτό το πλαίσιο, η CADTM, η οποία, όπως λέει, έχει σταθεί στο πλευρό του ελληνικού λαού στην πάλη του ενάντια στη λιτότητα και την καταστροφή του κοινωνικού κράτους, «καλεί τα κοινωνικά κινήματα διεθνώς, αλλά και τα ριζοσπαστικά κόμματα, να υποστηρίξουν ανεπιφύλακτα την αντίσταση και τους αγώνες του ελληνικού λαού».

Επαναφέρει δε την πρότασή της για τη συγκρότηση μιας διεθνούς λαϊκής επιτροπής ελέγχου του παράνομου και απεχθούς τμήματος του ελληνικού χρέους, το οποίο δεν θα πρέπει να αποπληρωθεί και, παράλληλα, για την αποκήρυξη τέτοιων χρεών σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες της περιφέρειας.

Καταλήγει ζητώντας τη στήριξη στην ελληνική Αριστερά «στην πάλη της κόντρα στην ασφυκτική πίεση που δέχεται η Ελλάδα από τις διεθνείς αγορές και στον αγώνα της ενάντια στις πολιτικές λιτότητας που παράγουν αθλιότητα, ρατσισμό και βαρβαρότητα».

*Διαβάστε την τελευταία συνέντευξη του Ερίκ Τουσέν στην «Εφημερίδα των Συντακτών» στον σύνδεσμο http://www.efsyn.gr/arthro/erik-toysen-nomimo-aitima-tsipra-gia-diethni-...

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ

Σάββατο 3 Ιανουαρίου 2015