Άρθρο Τούρκου για την Άλωση της Πόλης που λέει ανατριχιαστικές αλήθειες!

d: May 27, 2014 at 10:24 am, Last Updated: May 27, 2014 at 12:29 am

Με ένα εντυπωσιακά ειλικρινές άρθρο, που δημοσιεύτηκε το 2009 στην έγκυρη εφημερίδα SABAH, από τον Engin Ardic, γνωστό συγγραφέα και δημοσιογράφο στην Τουρκία στηλιτεύεται ο Τουρκικός τρόπος εορτασμού της πτώσης της Κωνσταντινούπολης στις 29 Μαίου. Στο εν λόγω άρθρο ο συγγραφέας παρουσιάζει µια σειρά από αλήθειες για τις οποίες το Κεµαλικό καθεστώς εδώ και δεκαετίες προσπαθεί να καταπνίξει. Αξίζει να παρατεθεί μεταφρασμένο μέρος του κειμένου, από την συγκεκριμένη διεύθυνση της Τουρκικής εφημερίδας Sabah το οποίο έχει ως εξής :

“Πέρασαν 556 χρόνια και γιορτάζετε (την Άλωση) σαν να ήταν χθες; Γιατί κάθε χρόνο τέτοια εποχή, µ΄ αυτές τις γιορτές που κάνετε, διακηρύσσετε σε όλο τον κοσµο ότι:«αυτά τα μέρη δεν ήταν δικά µας, ήρθαµε εκ των υστέρων και τα πήραμε µε τη βία». Γιά ποιό λόγο άραγε φέρνετε στη µνηµη µια υπόθεση έξι αιώνων;

 Μήπως στο υποσυνείδητό σας υπάρχει ο φόβος ότι η Πόλη κάποια µέρα θα δοθεί πίσω; Μην φοβάστε, δεν υπάρχει αυτό που λένε µερικοί ηλίθιοί της Εργκενεκόν περί όρων του 1919. Μη φοβάστε, τα 9 εκατοµµύρια Ελλήνων δεν μπορούν να πάρουν την πόλη των 12 εκατοµµυρίων, και αν ακόμα την πάρουν δεν μπορούν να την κατοικήσουν. Κι οι δικοί µας που γιορτάζουν την Άλωση είναι µια χούφτα φανατικοί µόνο που η φωνή τους ακούγεται δύσκολα. Ρε σείς, αν µας πούνε ότι λεηλατούσαμε την Πόλη τρεις µέρες και τρεις νύχτες συνεχώς τι θα απαντήσουμε ; Θα υπερασπιστούμε τον εαυτό µας στο Ευρωπαικό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων η θα αφήσουμε το θέμα στους ιστορικούς ;

 Αντί να περηφανευόμαστε µε τις πόλεις που κατακτήσαμε, ας περηφανευτούμε µε αυτές που ιδρύσαμε, αν υπάρχουν. Αλλά δεν υπάρχουν. Όλη η Ανατολή είναι περιοχή µε την βία κατακτημένη… Ακόμα και το όνομα της Ανατολίας δεν είναι αυτό που πιστεύουν (ana=µανά, dolu=γεµάτη) αλλά προέρχεται από την ελληνική λέξη η Ανατολή. Ακόμα και η ονομασία της Ισταµπούλ δεν είναι όπως µας λέει ο Ebliya Celebi «εκεί όπου υπερτερεί το Ισλάµ» τράβώντας τη λέξη από τα μαλλιά, αλλά προέρχεται από το «εις την Πόλιν».

Εντάξει λοιπόν, αποκτήσαµε µόνιµη εγκατάσταση, τέλος η νοµαδική ζωή και γι’ αυτό ο λαός αγοράζει πέντε – πέντε τα διαµερίσµατα. Κανείς δεν μπορεί να µας κουνήσει, ηρεμήστε πιά… Οι χωριάτες µας ας αρκεστούν στο να δολοφονούν την Κωνσταντινούπολη χωρίς όμως πολλές φανφάρες….».

Ρωμαίικο Οδοιπορικό

ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΜΑΣ ΣΩΣΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΑΓΧΟΣ;

Φώτης Μιχαήλ, Ποιος θα μας σώσει από το άγχος;

ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΜΑΣ ΣΩΣΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΑΓΧΟΣ;

Του Φώτη Μιχαήλ

Αυτές τις ημέρες, η αγωνία των σχολικών εξετάσεων δοκιμάζει σκληρά, αλλά γόνιμα, τις υπάρξεις μας και αποκαλύπτει, θέλοντας και μη, κάθε τυχόν προσωπικό έλλειμμα αυτοεκτίμησης, υπομονής, ψυχραιμίας, πίστεως και θάρρους.

Γονείς και παιδιά φαίνεται πως πλήττονται σχεδόν εξίσου. Πρώτοι, όμως, οι γονείς οφείλουν να δείξουν τις αντοχές τους απέναντι στις επιθέσεις του δαιμονίου της υπέρμετρης και αδικαιολόγητης αγωνίας και έπειτα τα παιδιά. Τα παιδιά, χωρίς να το καταλαβαίνουν, αντιγράφουν συνήθως τους ψυχικούς κυματισμούς και τις καρδιακές αναταράξεις των γονέων τους.

Γονείς με μόνιμη ταχυκαρδία, με συνεχείς εφιδρώσεις, με μουσκεμένες παλάμες, με φιλαυτία και έπαρση, με βλέμμα διαρκώς τεταμένο, με αϋπνίες μαρτυρικές, με γλώσσα κοπίδι, με απροκάλυπτη επίδειξη πλούτου και ισχύος, γονείς που ποτέ τους δεν λένε ''πρώτα ο Θεός'', είναι σχεδόν αδύνατον να γλυτώσουν από παιδιά αγχώδη και πανικόβλητα.

Το κυνήγι του αψεγάδιαστου, της πρωτιάς και της τελειότητας έχει πολύ εγωϊσμό, γι' αυτό και κουρελιάζει τον άνθρωπο. 

Η τελειότητα είναι του Θεού, δεν είναι των ανθρώπων. Στους ανθρώπους ταιριάζει η αγιότητα και όχι η τελειομανία. Το ένα έχει να κάνει με την οντολογία μας, το άλλο σχετίζεται με ρηχές και εφήμερες ψυχολογικές αναπληρώσεις.

Ο αθλητής της αγιότητας δηλώνει ελάχιστος και αμαρτωλός και παραδίνεται εν μετανοία στα χέρια του Θεού, εντελώς απαλλαγμένος από αγωνίες, άγχη και ανασφάλειες.

Ο τελειομανής κυνηγός των πρωτείων περηφανεύεται για την ''καθαρότητά'' του, καυχιέται για τις εξαιρετικές του ''ικανότητες'', κομπορρημονεί για την ''ευφυΐα'' του, αλλά δεν βρίσκει ησυχία ούτε λεπτό. Το άγχος ριζώνει βαθιά μέσα στην ψυχή του και οι ανασφάλειες τον καθιστούν αγιάτρευτο ασθενή επ' αόριστον.

Όταν οι άνθρωποι δεν βλέπουνε τίποτε άλλο μπροστά τους, εκτός από τα αριστεία και τις διακρίσεις, εκτός από τις ανέσεις και την καλοπέραση, εκτός από τον εαυτό τους και το συμφέρον τους, τελικά δαιμονίζονται.

Χάνουν δηλαδή την χαρά και την ειρήνη την εσωτερική, και η καρδιά τους πνίγεται από ανασφάλειες, άγχος και πανικό.

Έτσι μας βεβαιώνουν οι σύγχρονοι κοινωνιολόγοι και ψυχίατροι, έτσι μας μαθαίνουν, αιώνες τώρα, οι φιλοσοφούντες αρχαίοι πρόγονοί μας, έτσι μας διδάσκουν εμπειρικά και οι Πατέρες της Εκκλησίας μας.

Με αφορμή τις εξετάσεις στα σχολεία δημοσιεύονται, αυτές τις ημέρες, ένα σωρό κείμενα, με σκοπό την παροχή οδηγιών -σε γονείς και παιδιά- για την αντιμετώπιση των περιστατικών άγχους και πανικού.

Εκείνο, όμως, που παρατηρείται είναι ότι όλες αυτές οι συμβουλές βασίζονται καθαρά πάνω σε τεχνικές ψυχολογικού ελέγχου του άγχους και ποτέ σχεδόν δεν προσεγγίζεται το θέμα οντολογικά.

Είναι κρίμα να γυρίζουμε τις πλάτες μας στις δικές μας πατροπαράδοτες και δοκιμασμένες θεραπευτικές μεθόδους και να μας γυαλίζουν στο μάτι τα κάθε λογής εισαγόμενα θεραπευτικά υποκατάστατα.

Οι δυτικές κοινωνίες, οι λεγόμενες και πολιτισμένες, γέμισαν από ψυχιάτρους, αλλά οι αρρώστιες τους οι ψυχικές δεν μπόρεσαν τελικά να θεραπευτούν. Και πώς να θεραπευτούν από ψυχιάτρους, που δεν πιστεύουν στην ύπαρξη της ψυχής;

Ενώ, οι δικές μας οι κοινότητες, πριν ακόμα πέσει η λοιμική του άκρατου και άκριτου εκδυτικισμού, δεν ήξεραν τι θα πει αυτοχειρία ούτε είχαν πείρα άγχους και πανικού.

Στα αδιέξοδα, στις στεναχώριες και τις αγωνίες της ζωής οι δικές μας οι κοινότητες εύρισκαν γιατρειά σε δυο μεγάλα και πολύπειρα θεραπευτήρια, που τα συναντούσες παντού. Δεν έλλειπαν από πουθενά, οι πόρτες τους ήτανε πάντοτε ανοιχτές και η θεραπεία προσφερόταν εντελώς δωρεάν!

Το ένα θεραπευτήριο ήτανε το Σχολείο το ελληνικό, και το άλλο η Ορθόδοξη Εκκλησία.

Σήμερα, δυστυχώς, τα δυο αυτά παμμέγιστα θεραπευτήρια του Γένους μας έπαψαν να λειτουργούν όπως παλιά.

Στην θέση των σχολείων του Γένους βάλαμε διεστραμμένα, ξενόφερτα και αρρωστημένα εκπαιδευτικά προγράμματα και την κοσμοσώτειρα απλότητα του Εκκλησιαστικού Γεγονότος την αντικαταστήσαμε, εν πολλοίς, με τα πάσης φύσεως επινοήματα της ανθρωποκτόνου εκκοσμίκευσης.

Έτσι, όμως, και στις δυο περιπτώσεις, είναι ολοφάνερο ότι αγγίξαμε τα όρια της αίρεσης. Και, ως γνωστόν, η αίρεση δεν θεραπεύει. Και δεν θεραπεύει, διότι η αίρεση, από μόνη της, είναι αρρώστια βαριά και δυσίατη.

Για τις σημερινές αγωνίες και τα άγχη των παιδιών μας, χιλιάδες ψυχίατροι, χιλιάδες κοινωνιολόγοι και άλλοι τόσοι περισπούδαστοι παιδαγωγοί καταφέρνουν, όπως φαίνεται, ελάχιστα.

Ενώ, για τα άγχη και τις μεγάλες αγωνίες των παππούδων μας έφτανε και περίσσευε στο χωριό η ειρηνοποιός και αγιαστική παρουσία ενός παραδοσιακού δασκάλου και ενός ενάρετου και απλού παπά.

28/5/2014
 http://aktines.blogspot.gr/2014/05/blog-post_7928.html, 

Σκεπτικιστές στην Ευρώπη και σύννεφα στη Θράκη

Σκεπτικιστές στην Ευρώπη και σύννεφα στη Θράκη

27.05.2014

 Τελικά η επανάσταση που ανέμενε ο κ. Τσίπρας δεν ήλθε. Δεν πρόλαβε το πλοίο από τη Λατινική Αμερική! Η κυβέρνηση παραμένει σταθερή και αυτό είναι καλό για την οικονομία μας και για τα εθνικά μας θέματα. Καλό είναι να γίνουν οι απαραίτητες διορθώσεις, ιδίως στο φορολογικό σύστημα, το οποίο έχει πικράνει όλους τους Ελληνες. Προσωπικά δεν θέλω να μείνω στις πολυσυζητημένες αποτιμήσεις για τα ποσοστά των δύο μεγάλων κομμάτων. Προτιμώ να σχολιάσω την άνοδο των ευρωσκεπτικιστών και των αντιδημοκρατικών κομμάτων της ακρότατης Δεξιάς σε όλη την Ευρώπη καθώς και την προσπάθεια του τουρκικού προξενείου Κομοτηνής να δώσει επικίνδυνα μηνύματα μέσω του συνδυασμού DEB, που πήγε καλά στην Ξάνθη και τη Ροδόπη. 

Πρώτον: Η άνοδος των λεγόμενων ευρωσκεπτικιστών ή, ορθότερα, ευρωαρνητών δείχνει ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση, παρά τις σημαντικές επιτυχίες της, δεν έχει πείσει μια μερίδα Ευρωπαίων για τη χρησιμότητά της. Βεβαίως το φάσμα των ευρωαρνητών είναι ευρύ και περιλαμβάνει από ακραία αντισημιτικά κόμματα, όπως το ουγγρικό JOBIK, έως νεοφιλελεύθερους επικριτές της Ευρώπης, όπως ο Βρετανός Φάρατζ. Οι αντιθέσεις τους σε διάφορα θέματα καθώς και η ήττα των Ολλανδών ομολόγων τους εμποδίζουν τη δημιουργία μεγάλου συνασπισμού ευρωαρνητών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Πάντως, υπό την ηγεσία της Λεπέν ο πόλος αυτός θα είναι διακριτός στη νέα Ευρωβουλή.
Ορισμένοι θεωρούν την οικονομική κρίση ως αίτιο της ανόδου αυτού του ρεύματος. Ομως, κρίση περνούν και οι Πορτογάλοι, οι Ισπανοί και οι Κύπριοι, χωρίς την εμφάνιση ευρωαρνητών. Πιστεύω ότι το κύριο αίτιο είναι η ανησυχία για την πιθανή κατάργηση των εθνικών κρατών, η άρνηση παραχωρήσεως εθνικής κυριαρχίας και ο φόβος απέναντι σε διαφορετικά θρησκεύματα, τα οποία επιχειρούν να αλλοιώσουν τον πολιτιστικό χαρακτήρα της Ευρώπης.
Η Ευρωπαϊκή Ενωση πρέπει να αποκτήσει ταυτότητα και να ορίσει σύνορα. Να θυμηθεί ξανά ότι βασίζεται στην Αρχαία Ελλάδα, στη Ρώμη και στον χριστιανισμό και να ορίσει ότι χώρες όπως η Τουρκία δεν πρόκειται ποτέ να ενταχθούν ως πλήρη μέλη. 
Η Ενωση πρέπει να αποσαφηνίσει τον στόχο της· να εξηγήσει ότι ζητεί μόνο μερική παραχώρηση εθνικής κυριαρχίας και δεν θα μετεξελιχθεί σε υπερκράτος εις βάρος των εθνικών κρατών. Προσωπικά θεωρώ ορθή την πρόταση του Ζακ Ντελόρ, πρώην προέδρου της Ευρ. Επιτροπής - Κομισιόν: Να γίνει η Ε.Ε. μια χαλαρή Ομοσπονδία Εθνικών Κρατών· να ενδυναμώσουμε την Ευρ. Ενωση χωρίς να καταργήσουμε τα εθνικά κράτη.
 Η Ε.Ε. οφείλει να λάβει μέτρα για την κοινή αντιμετώπιση της παράνομης μετανάστευσης. Ούτε να γίνουμε ρατσιστές και απάνθρωποι, ούτε όμως να είμαστε ξέφραγο αμπέλι. Η ανασφάλεια του μέσου Ευρωπαίου απέναντι στον φανατισμό ορισμένων ισλαμιστών και στην αλλοίωση της πολιτιστικής ταυτότητας των ευρωπαϊκών χωρών οδήγησε σε ακραίες επιλογές. Είναι καθήκον όλων των χωρών και των ομάδων του Ευρωκοινοβουλίου να λάβουν άμεσα μέτρα για τη φύλαξη των συνόρων της Ελλάδας και της Ευρώπης και για την προστασία της εθνικής ταυτότητας των ευρωπαϊκών λαών. Η Ελλάς δικαιούται να ζητήσει μεγαλύτερη ενίσχυση από την Ε.Ε. για την αντιμετώπιση της παράνομης μετανάστευσης. Παραλλήλως το εκπαιδευτικό μας σύστημα πρέπει να σέβεται και την εθνική και θρησκευτική μας κληρονομιά και να μην υποτάσσεται στα αποτυχημένα πολυπολιτισμικά πρότυπα. 

Δεύτερον: Στη Θράκη είναι προφανές ότι αρχίζει μια νέα εξόρμηση του τουρκικού εθνικισμού, ο οποίος τρομοκρατεί και χειραγωγεί με ποικίλα μέσα τη μειονότητα. Πρέπει να ενισχύσουμε τους Πομάκους να αποκοπούν από την τουρκική προπαγάνδα και το σπουδαιότερο: να ιδρύσουμε σε όλα τα μειονοτικά χωριά ελληνόφωνα δημόσια σχολεία. Εως τώρα χρηματοδοτήσαμε σχολεία με κύρια γλώσσα την τουρκική. Ας ενσωματώσουμε στην ελληνική παιδεία τους μουσουλμάνους συμπολίτες μας!

Κωνσταντίνος Χολέβας,

πολιτικός επιστήμων

Το φάντασμα ήρθε για να μείνει...

Το φάντασμα ήρθε για να μείνει...

Από τον ΓΙΑΝΝΗ ΤΡΙΑΝΤΗ

Ενα δίδυμο σαρκαστικό παράδοξο σημαδεύει τις ευρωπαϊκές εξελίξεις τα τελευταία χρόνια. Ενώ η Ενωση διευρύνεται και χαράζει τις γραμμές μελλοντικής ομοσπονδίας, αίφνης εμφανίζονται αποσχιστικές τάσεις και εντείνονται οι διεργασίες για αυτονομία ή δημιουργία νέων κρατών.

 Ταυτόχρονα, ενώ αναπτύσσεται μια γιγαντιαία προσπάθεια να αντιμετωπιστούν φαινόμενα ξενοφοβίας, ρατσισμού και αντισημιτισμού, ξαφνικά οι ιογόνοι πολιτικοί φορείς ξεφεύγουν από την επικράτεια του ποσοτικά ασήμαντου και αποκτούν σημαντική δύναμη και ρόλο ρυθμιστή ή πρωταγωνιστή. Μια ματιά στην αλαφιασμένη Γαλλία, αλλά και σε Δανία, Αυστρία, Βέλγιο, Ουγγαρία και Ελλάδα πιστοποιεί του λόγου το αληθές.

Τι συμβαίνει και εμφανίζεται σταθερό στον ευρωπαϊκό χάρτη το ηφαίστειο του Ευρωσκεπτικισμού και της Ακροδεξιάς; Και γιατί -σε ό,τι αφορά τον Ευρωσκεπτικισμό- δεν παρατηρείται μαζική εναντίωση της Αριστεράς στην καπιταλιστική ένωση των ισχυρών, αλλά εντοπίζεται αυτός στο πεδίο της Ακροδεξιάς; Μήπως οι λόγοι της έκρηξης δεν έχουν αφετηρία μονάχα την άθλια οικονομική πολιτική της Ενωσης, αλλά και το σεσηπός πολιτικό σύστημα, το πρόβλημα του μεταναστευτικού και την ανησυχία για τον περιορισμό της εθνικής κυριαρχίας; Και αν αυτά συνιστούν πραγματικά προβλήματα, μήπως οφείλουν οι προοδευτικές δυνάμεις να τα εντάξουν στην ατζέντα τους, να προβληματιστούν και απαντήσουν με τον τρόπο τους και όχι να τα χαρίζουν στην Ακροδεξιά, λέγοντας ότι αυτά ανήκουν στην ατζέντα της;

Ο Γάλλος στοχαστής Πιερ-Αντρέ Ταγγιέφ στο νέο βιβλίο του σημειώνει ότι «ο λαϊκισμός γεννιέται και διαδίδεται στο έδαφος του ιστορικού πεσιμισμού, της ανασφάλειας, της αβεβαιότητας και της απελπισίας που προκαλεί η παρακμή της ευρωπαϊκής ουτοπίας». Παραδέχεται δηλαδή ότι δεν πρόκειται για επινοημένες καταστάσεις και για ιδεοληψίες, αλλά για πραγματικά προβλήματα.

«Ο δεξιός λαϊκισμός υπερβάλλει ως προς τις πραγματικές απειλές και τείνει να τροφοδοτεί τους συλλογικούς φόβους, προκειμένου να τους εκμεταλλεύεται πολιτικά», λέει ο Ταγγιέφ. «Ο αριστερός λαϊκισμός τείνει, αντίθετα, να ελαχιστοποιεί τις πραγματικές απειλές και να τις αντικαθιστά με άλλες, περισσότερο ή λιγότερο φανταστικές». Οπερ σημαίνει -και το λέει ευθέως ο Ταγγιέφ- είναι υπαρκτοί και δικαιολογημένοι κάποιοι φόβοι και θεμιτές κάποιες ανησυχίες. Ποιοι είναι αυτοί οι φόβοι και σε τι συνίστανται οι ανησυχίες; Και πώς γίνεται να αντιμετωπιστούν αν δεν αναγνωριστεί η ύπαρξή τους;

Μήπως, λοιπόν, εκείνα που παρακάμπτουν οι θιασώτες του συγκεντρωτικού ευρωπαϊσμού (έθνος, εθνική κυριαρχία, ταυτότητα), καθώς και αυτά που περιφρονούν οι προοδευτικοί της νεοσυστημικής Αριστεράς (μεταναστευτικό, πατρίδα κ.λπ.) δεν είναι θέματα της ακροδεξιάς ατζέντας, αλλά ζητήματα μείζονος σημασίας στα οποία μπορεί -και θα έπρεπε- να δοθεί προοδευτική απάντηση;

Δυστυχώς, η Αριστερά -με κάποιες εξαιρέσεις- πράττει το αντίθετο. Μηρυκάζει στερεότυπα περί «ακροδεξιάς ατζέντας», επιμένει σε φασιστικές μεθόδους (απαγόρευση κομμάτων, ποινικοποίηση απόψεων) και δαιμονοποιεί καταστάσεις και πρόσωπα. Διαπιστώθηκε και στα καθ' ημάς, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ, σε μια σπάνια επίδειξη ανοιχτοσύνης, δεν καταδίκασε ως ναζί όλους τους ψηφοφόρους της Χρυσής Αυγής, κόντρα στην παχυλή ρητορεία τηλεσχολιαστών και νεοδεξιών ποικίλης προελεύσεως. Ιδού, όμως, τι λέει ο Ταγγιέφ για την ενδεδειγμένη στρατηγική στο μείζον αυτό θέμα (το απόσπασμα, όπως και τα προεκτεθέντα, προέρχονται από το βιβλίο του Ταγγιέφ «Ο νέος εθνικο-λαϊκισμός», εκδόσεις Επίκεντρο, στο οποίο αναφέρθηκε με σημείωμά του στην «Εφημερίδα των Συντακτών» ο Θανάσης Γιαλκέτσης): «Ο Ταγγιέφ απορρίπτει την στρατηγική της δαιμονοποίησης και της υγειονομικής ζώνης και εισηγείται μια στρατηγική ενσωμάτωσης και εξημέρωσης της νεολαϊκιστικής αμφισβήτησης».

Η Ευρώπη κινείται προς αντίθετη κατεύθυνση. Δεν έχουν καταλάβει οι ιθύνοντες της Ενωσης, και μαζί τους οι ποικιλώνυμοι προοδευτικοί του τόπου μας, ότι με την πολιτική και την συμπεριφορά τους έχουν ανοίξει τον ασκό του Αιόλου. Ειδικά σε ό,τι αφορά την Χρυσή Αυγή, με κάνα δυο φυλακίσεις ακόμη και μια νέα μηντιακή θύελλα εναντίον της -με οριστικές αποφάνσεις για το εγκληματικόν της οργάνωσης, με αποκλεισμούς σαν κι αυτούς που είδαμε προεκλογικώς και με... δημοκρατικές προτροπές να τεθεί εκτός νόμου- δεν αποκλείεται το ποσοστό της να εκτιναχτεί στα ύψη.

http://www.enet.gr, 

Αυτό είναι το μήνυμα των εκλογών.........................................

«Ουράνιο Τόξο»: Μαζί με τους Τούρκους είμαστε 50.000 στην Ελλάδα

Τετάρτη 28 Μαΐου 2014 11:00

Στις εκλογές της Κυριακής για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο το κόμμα «Ουράνιο Τόξο» των Σλάβων στην Ελλάδα, κέρδισε 1.000 ψήφους περισσότερους από τις τελευταίες εκλογές του 2009.

Το Βίνοζίτο (Ουράνιο Τόξο στα ελληνικά) φέτος κέρδισε σε τελικά αποτελέσματα, 5.671 ψήφους, ενώ πριν από πέντε χρόνια είχε καταμετρήσει 4.512 ψήφους, όπως γράφει σλαβικό δημοσίευμα.

Σύμφωνα με τον σλαβικής καταγωγής, Γιώργο Παπαδάκη, μέλος της προεδρίας του Ουράνιου Τόξου- Βινοζίτο, , η αύξηση των ψήφων για κόμμα των Σλάβων στην Ελλάδα, οφείλεται κατά κύριο λόγο στα νέα μέλη και τους νέους.

«Το τουρκικό και σλαβικό κόμμα στην Ελλάδα κέρδισαν από κοινού περισσότερες από 50.000 ψήφους, και αυτό αποτελεί ένα ισχυρό μήνυμα για το ελληνικό κράτος και για τις ίδιες τις μειονότητες» γράφει το δημοσίευμα των Σκοπίων.

«Η Τουρκία είναι εδώ και πολύ καιρό αδρανής. Τώρα το κόμμα της βγήκε πρώτο, πιο μπροστά από το ΣΥΡΙΖΑ και τη Νέα Δημοκρατία, και αυτό δεν έχει προηγούμενο. Είναι ένα βαθύ μήνυμα στο ελληνικό κράτος και τα μέσα ενημέρωσης, που αγνοούν επίμονα το θέμα. Αλλά αυτό μήνυμα και για τις ίδιες τις μειονότητες, και το μήνυμα είναι ότι έχουμε δύναμη», είπε ο Παπαδάκης .

πηγη ΒΑΛΚΑΝΙΚΟ ΠΕΡΙΣΚΟΠΙΟ

Read more: http://www.newsbomb.gr/ethnika/story/452023/oyranio-toxo-mazi-me-toys-toyrkoys-eimaste-50000-stin-ellada#ixzz3303B3iGD

Ποιος είναι ο πρόεδρος της Γαλλίας................

Η Γαλλία στο ρυθμό της Λεπέν: Επιχείρηση-σκούπα εναντίον Ρομά και μεταναστών από την κυβέρνηση

28.05.2014 10:20

• ^-A⁺A

«Πογκρόμ» εναντίον Ρομά και παράνομων μεταναστών έχει εξαπολύσει από χθες η γαλλική αστυνομία. Τα ξημερώματα της Τρίτης, οι αστυνομικές δυνάμεις προχώρησαν στην εκκένωση δώδεκα καταυλισμών Ρομά βόρεια του Παρισιού. Σήμερα το πρωί, σειρά πήρε καταυλισμός μεταναστών στο Καλέ, στις βόρειες γαλλικές ακτές.
Στη χθεσινή επιχείρηση-σκούπα, περίπου 300 Ρομά απομακρύνθηκαν από τους καταυλισμούς τους στην περιοχή Κορμπέιγ-Εσόν. Σύμφωνα με την εφημερίδα Liberation, η νομαρχία έχει ετοιμάσει καταλύματα για τους Ρομά σε άλλο σημείο, χωρίς όμως να διευκρινίσει αν οι ενδιαφερόμενοι συναίνεσαν στη μετακίνησή τους. Οπως λέει πάντως στην εφημερίδα ο Νικολά Μπριλέ, μέλος της Ενωσης Αλληλεγγύης της Εσόν προς τους Ρομά και τους Ρουμάνους, η εκκένωση των καταυλισμών έγινε κατόπον «αστυνομικών πιέσεων».

Παράλληλα, νωρίς σήμερα το πρωί ξεκίνησε μια άλλη επιχείρηση-σκούπα της γαλλικής αστυνομίας, αυτή τη φορά στο Καλέ, στις ακτές της Μάγχης. Στόχος της ένας άλλος καταυλισμός στον οποίο διαβιούν εδώ και αρκετές εβδομάδες γύρω στους 650 παράνομους μετανάστες, στην πλειονότητά τους Σύριοι και Αφγανοί. H εκκένωση, σύμφωνα με την επίσημη εκδοχή της αστυνομίας, έγινε για να καταπολεμηθεί η επιδημία ψώρας που είχε κάνει πρόσφατα την εμφάνισή της στον καταυλισμό. Πάντως, η απεσταλμένη των Γιατρών του Κόσμου στον καταυλισμό του Καλέ, Σεσίλ Μποσί, εξηγεί στο γαλλικό ειδησεογραφικό πρακτορείο AFP ότι «η εκκένωση μόνο επαγγελματικό χαρακτήρα δεν έχει». «Ηταν σκέτο τσίρκο», λέει με θυμό. «Δεν έστειλαν καν στο ντους τους ανθρώπους που υποτίθεται ότι είχαν εκδηλώσει ψώρα».
Δεν είναι φυσικά η πρώτη φορά που η γαλλική αστυνομία διαλύει καταυλισμούς Ρομά και παράνομων μεταναστών. Ωστόσο, η χρονική συγκυρία αυτής της συντονισμένης επιχείρησης, αμέσως μετά τις Ευρωεκλογές που έδωσαν την πρωτιά στην ακροδεξιά Μαρίν Λεπέν δημιουργεί πολλά ερωτηματικά σε ορισμένα εγχώρια και διεθνή μέσα. Το ερώτημα που θέτουν είναι αν η σοσιαλιστική κυβέρνηση Ολάντ υιοθετεί και αυτή σημεία της ατζέντας του Εθνικού Μετώπου, όπως είχε πράξει παλιότερα ο δεξιός πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί και επιδίδεται σε κινήσεις εντυπωσιασμού με διώξεις εναντίον Ρομά και μεταναστών, κλείνοντας το μάτι στους ακροδεξιούς ψηφοφόρους.


Φωτογραφίες: AFP

Πηγή:  μάποψη http://www.iefimerida.gr/node/156896#ixzz3300hCjDG

ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΓΕΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ 2014

Εύχομαι σ όλα τα παιδιά που δει νουν πανελλήνιες να είναι περήφανα για τον αγώνα που έδωσαν μέχρι να φτάσουν στην αίθουσα των εξετάσεων. Με αφορμή το θέμα της έκθεσης θα ήθελα να πω ότι αν το κράτος ήταν λιγότερο απάνθρωπο απέναντι στους μαθητές ο κόσμος μας θα ήταν καλύτερος .
Ο αγώνας των μαθητών της Γ Λυκείου είναι ένας Γολγοθάς αλλά  και μια κατάφωρη ταξική αδικία .

Ένας μαθητής που δεν έχει λεφτά για φροντιστήρια δεν πέραση στα   Α.Ε.Ι   ΚΑΙ   Τ.Ε.Ι της χώρας.


Το θέμα της έκθεσης για το 2014 .



ΑΡΧΗ 1ΗΣ ΣΕΛΙΔΑΣ – Γ΄ ΗΜΕΡΗΣΙΩΝ ΚΑΙ Δ΄ ΕΣΠΕΡΙΝΩΝ
ΤΕΛΟΣ 1ΗΣ ΑΠΟ 3 ΣΕΛΙΔΕΣ
ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ
Γ΄ ΤΑΞΗΣ ΗΜΕΡΗΣΙΟΥ ΚΑΙ Δ΄ ΤΑΞΗΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ
ΚΑΙ ΕΠΑΛ (ΟΜΑΔΑ Β΄)
ΤΕΤΑΡΤΗ 28 ΜΑΪΟΥ 2014 - ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ:
ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΓΕΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ
ΣΥΝΟΛΟ ΣΕΛΙΔΩΝ: ΤΡΕΙΣ (3)
ΚΕΙΜΕΝΟ
Η «ανθρωπιά» είναι μια λέξη του καιρού μας, ένας όρος κοινόχρηστος, ένα νόμισμα
που κυκλοφορεί σ’ όλα τα χέρια, γιατί συμβαίνει η ανταλλακτική του αξία να είναι πολύ μεγάλη.
Και με την «ανθρωπιά» εννοούμε, φυσικά, τη συμπόνια, τη συμμετοχή, με τον ένα ή τον άλλο
τρόπο, στο πάθος του γείτονα. Και όχι μόνο του γείτονα. Του κάθε ανθρώπου. Άλλοτε
χρησιμοποιούσαν τον όρο «ανθρωπισμός». Έλεγαν: «αυτός είναι μεγάλος ανθρωπιστής» και
με τούτο εσήμαιναν μια προσωπικότητα που ξοδευόταν ολόκληρη για να κάμει το καλό. Ο
Ντυνάν, για παράδειγμα, ο ιδρυτής του «Ερυθρού Σταυρού», υπήρξε ένας τέτοιος
ανθρωπιστής. Πέρα απ’ ό,τι θα μπορούσε να ενδιαφέρει αποκλειστικά το άτομό του,
εσυλλογίσθηκε τους ανθρώπους που έπασχαν, έξω από διάκριση φυλής και θρησκείας, «εν
πολέμω και εν ειρήνη».
Ο «ανθρωπιστής», ένας άνθρωπος με σπουδαίες ικανότητες, που αναλίσκεται με
ειλικρίνεια, χωρίς υστεροβουλία, ακόμη και χωρίς τη θεμιτή, επιτέλους, από πολλές απόψεις,
επιθυμία της υστεροφημίας, υπήρξε, για πολλούς αιώνες, ένα θαυμάσιο ιδανικό, που οι
προγενέστεροι το επρόβαλλαν στους μεταγενέστερους. Ακόμη τότε η «ανθρωπιά», μολονότι
δεν έπαυε να είναι κοινή απαίτηση, δεν είχε καταντήσει κοινόχρηστος όρος. Ήταν η σπάνια, η
υψηλή παρουσία, όπου μόνο μερικές εκλεκτές φύσεις κατόρθωναν να φτάσουν. Και ακόμη, μια
καθημερινή άσκηση που ο καθένας την επιθυμούσε για τον εαυτό του, θεωρώντας την
αυτονόητο χρέος του, χωρίς να συλλογίζεται ότι θα μπορούσε και διαφορετικά να την
αξιοποιήσει.
Το γεγονός ότι η απαίτηση της «ανθρωπιάς» έχει γίνει κοινός τόπος σήμερα δεν είναι
χωρίς ιδιαίτερη σημασία. Δείχνει πως η οικουμενική ψυχή αισθάνεται βαθύτερα την
ταλαιπωρία του ανθρώπου και αναζητεί διέξοδο.
Περιττό να προστεθεί πως και η ανθρωπιά, καθώς κι ένα σωρό άλλοι όροι, έχει υποστεί
τρομακτικές διαστρεβλώσεις. Όποιος είπε πως οι ιδέες είναι καθώς τα υγρά, που παίρνουν
το σχήμα του μπουκαλιού τους, είχε, βέβαια, πολύ δίκιο. Και με τους όρους το ίδιο συμβαίνει.
Αλλάζουν νόημα, αλλάζουν απόχρωση, κατά τον τρόπο που τους μεταχειρίζεται κανείς και
κατά τον σκοπό που επιδιώκει χρησιμοποιώντας τους. Έτσι, μπορούμε να μιλούμε όλοι για
ανθρωπιά, αλλά να εννοούμε ολωσδιόλου διαφορετικό πράγμα ο καθένας.
Έπειτα, ένας όρος, μια λέξη, μια έκφραση, που βρίσκεται ολοένα στο στόμα μας, σιγά
σιγά φτωχαίνει, αδειάζει, αποστεώνεται, αυτοακυρώνεται. Φοβούμαι πως ίσια ίσια αυτό έχει
συμβεί με την ανθρωπιά. Αρκεί μια ματιά ολόγυρά μας, για να το νιώσουμε καλύτερα τούτο. Η
καθημερινή ζωή ολοένα και περισσότερο χάνει τη θαλπωρή, τη γλυκιά ζεστασιά της. Είναι ένας
ΑΡΧΗ 2ΗΣ ΣΕΛΙΔΑΣ – Γ΄ ΗΜΕΡΗΣΙΩΝ ΚΑΙ Δ΄ ΕΣΠΕΡΙΝΩΝ
ΤΕΛΟΣ 2ΗΣ ΑΠΟ 3 ΣΕΛΙΔΕΣ
χειμώνας χωρίς αλκυονίδες. Η «καλημέρα», αυτό το χαρούμενο άνοιγμα παραθύρου προς τον
αίθριο ουρανό, μεταβάλλεται σιγά σιγά σε μορφασμό. Η ανθρώπινη λαιμαργία, η δίψα της
ευζωίας δεν αφήνει τόπο για ευγενικά αισθήματα. Κάτι περισσότερο: τα ευγενικά αισθήματα
θεωρούνται ξεπερασμένα.
Λησμονούμε, ωστόσο, πως η ανθρωπιά είναι κυριότατα βούληση, δεν είναι γνώση, δεν
είναι μόνο γνώση. Και δεν είναι λόγος, είναι πράξη. Είναι ένας ολόκληρος εσωτερικός κόσμος,
στην τελείωσή του, που ακτινοβολεί παντού. Η ανθρωπιά αποκλείει τη μισαλλοδοξία, την
καταφρόνηση του άλλου ανθρώπου· είναι επιεικής και ήπια. Περιέχει πολλή συγκατάβαση και
πολλή κατανόηση. Η ανθρωπιά είναι κυκλική παρουσία. Δεν βρίσκεται στραμμένη προς ένα
μονάχα σημείο του ορίζοντα. Εκείνος που είναι αληθινά ανθρώπινος δεν μπορεί παρά να
είναι, σε κάθε περίσταση, ανθρώπινος. Η ανθρωπιά δεν είναι επάγγελμα, δεν είναι όργανο
αυτοπροβολής και επιτυχίας. Είναι απάρνηση. Πρέπει πολλά ν’ αρνηθείς, για να κερδίσεις τα
ουσιωδέστερα. Αλλά δεν είναι και παθητική κατάσταση. Ολωσδιόλου αντίθετα, αποτελεί μορφή
αδιάκοπης ενέργειας. Είναι πολύ ευκολότερο να γίνεις «μέγας ανήρ» παρά να γίνεις «μεγάλος
άνθρωπος». Η Ιστορία είναι γεμάτη παραδείγματα μεγάλων ανδρών. Αλλά έχει πολύ λίγους
«ανθρώπους» να παρουσιάσει.
I.Μ.Παναγιωτόπουλος, Ο Σύγχρονος Άνθρωπος.
Οι Εκδόσεις των φίλων, Αθήνα 1988. 18η έκδοση (Διασκευή).
A1. Να γράψετε στο τετράδιό σας την περίληψη του κειμένου που σας δόθηκε
(100-120 λέξεις).
Μονάδες 25
Β1. Να αναπτύξετε σε μία παράγραφο 100 έως 120 λέξεων το περιεχόμενο του
αποσπάσματος που ακολουθεί: «Η ανθρώπινη λαιμαργία, η δίψα της ευζωίας
δεν αφήνει τόπο για ευγενικά αισθήματα. Κάτι περισσότερο: τα ευγενικά
αισθήματα θεωρούνται ξεπερασμένα.».
Μονάδες 10
Β2. α) Να βρείτε δύο τρόπους ανάπτυξης στην πρώτη παράγραφο του
κειμένου (Η «ανθρωπιά» … «εν πολέμω και εν ειρήνη») και να δικαιολογήσετε
την απάντησή σας.
Μονάδες 6
β) Ποια νοηματική σύνδεση εκφράζουν οι διαρθρωτικές λέξεις:
έτσι (στην τέταρτη παράγραφο)
ωστόσο (στην έκτη παράγραφο).
Μονάδες 4
Β3. α) Να γράψετε ένα συνώνυμο για καθεμιά από τις παρακάτω λέξεις του
κειμένου:
αναλίσκεται, οικουμενική, διαστρεβλώσεις, ολωσδιόλου, ευζωίας.
Μονάδες 5
ΑΡΧΗ 3ΗΣ ΣΕΛΙΔΑΣ – Γ΄ ΗΜΕΡΗΣΙΩΝ ΚΑΙ Δ΄ ΕΣΠΕΡΙΝΩΝ
ΤΕΛΟΣ 3ΗΣ ΑΠΟ 3 ΣΕΛΙΔΕΣ
β) Να γράψετε ένα αντώνυμο για καθεμιά από τις παρακάτω λέξεις του
κειμένου:
κοινόχρηστος, συμμετοχή, αυτοακυρώνεται, γνώση, αδιάκοπης.
Μονάδες 5
Β4. α) Να αιτιολογήσετε τη χρήση των εισαγωγικών στις παρακάτω
περιπτώσεις:
«αυτός είναι μεγάλος ανθρωπιστής» (στην πρώτη παράγραφο)
«Ερυθρού Σταυρού» (στην πρώτη παράγραφο).
Μονάδες 2
β) Να εντοπίσετε στο κείμενο τρεις εκφράσεις με μεταφορική σημασία.
Μονάδες 3
Γ1. Σε άρθρο σας, που θα δημοσιευτεί σε τοπική εφημερίδα, να αναφερθείτε σε
φαινόμενα που αποδεικνύουν το έλλειμμα ανθρωπιάς στην εποχή μας, αλλά
και σε δραστηριότητες, ατομικές και συλλογικές, που αποσκοπούν στον
περιορισμό αυτού του ελλείμματος (500-600 λέξεις).
Μονάδες 40
ΟΔΗΓΙΕΣ (για τους εξεταζομένους)
1. Στο εξώφυλλο να γράψετε το εξεταζόμενο μάθημα. Στο εσώφυλλο πάνω-
πάνω να συμπληρώσετε τα Ατομικά στοιχεία μαθητή. Στην αρχή των
απαντήσεών σας να γράψετε πάνω-πάνω την ημερομηνία και το
εξεταζόμενο μάθημα. Να μην αντιγράψετε τα θέματα στο τετράδιο και να
μη γράψετε πουθενά στις απαντήσεις σας το όνομά σας.
2. Να γράψετε το ονοματεπώνυμό σας στο πάνω μέρος των φωτοαντιγράφων
αμέσως μόλις σας παραδοθούν. Τυχόν σημειώσεις σας πάνω στα θέματα
δεν θα βαθμολογηθούν σε καμία περίπτωση. Κατά την αποχώρησή σας να
παραδώσετε μαζί με το τετράδιο και τα φωτοαντίγραφα.
3. Να απαντήσετε στο τετράδιό σας σε όλα τα θέματα μόνο με μπλε ή μόνο
με μαύρο στυλό με μελάνι που δεν σβήνει.
4. Κάθε απάντηση τεκμηριωμένη είναι αποδεκτή.
5. Διάρκεια εξέτασης: τρεις (3) ώρες μετά τη διανομή των φωτοαντιγράφων.
6. Χρόνος δυνατής αποχώρησης: 10.00 π.μ.
ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ KΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ
ΤΕΛΟΣ ΜΗΝΥΜΑΤΟΣ