Αλήθεια, 5 μέρες μετά τη συνάντηση του Ερντογάν με τον Τραμπ στο περιθώριο της Συνόδου των G20 στην Ιαπωνία, που εξαφανίστηκαν όλα αυτά τα καλόπαιδα της πολιτικής και γεωπολιτικής ανάλυσης που προεξοφλούσαν χωρίς αιδώ φιάσκο για τον Τούρκο Σουλτάνο; Που έχει κρυφτεί ο περιβόητος δήθεν ΥΠΕΞ κ. Κατρούγκαλος, ο οποίος ανερυθρίαστα δήλωνε πώς όσο επιμένει στις προκλήσεις της η Τουρκία «χάνει σε διπλωματικό κεφάλαιο»;
Πού βρίσκονται όλοι αυτοί οι δήθεν στρατιωτικοί, διπλωματικοί και γεωπολιτικοί αναλυτές που πλασάρουν την στρατηγική συνεργασία της Ελλάδας με τις ΗΠΑ και το Ισραήλ ως αντίβαρο στην τουρκική επιθετικότητα; Που είναι οι φρεγάτες του ΝΑΤΟ και ειδικά του Μακρόν που δήθεν θα έτρεχαν να αποτρέψουν το δεύτερο πλωτό γεωτρύπανο, το Γιαβούζ, να αμφισβητήσει την ανακηρυγμένη ΑΟΖ της Κύπρου;
Που είναι οι κυρώσεις εναντίον της Τουρκίας όπως μας διαβεβαίωναν όλοι αυτοί οι σπουδαίοι αναλυτές και πολιτικοί της απάτης και του δωσιλογισμού;
Ο Τραμπ διαβεβαίωσε κατά τη συνάντηση με τον Ερντογάν στην Ιαπωνία ότι για τις ΗΠΑ δεν τίθεται καν θέμα κυρώσεων εναντίον της Τουρκίας, η οποία συνιστά στρατηγικό εταίρο των ΗΠΑ στην περιοχή. Όσο για το θέμα της ωμής επιθετικής ενέργειας εναντίον των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κύπρου, ούτε καν τέθηκε στο τραπέζι.
Ο Ερντογάν, ο κατά τ’ άλλα περιθωριοποιημένος από τη Δύση Τούρκος Πρόεδρος – όπως παπαγαλίζουν οι ηλιθιότεροι των ηλιθίων της γεωπολιτικής ανάλυσης, που για μεγάλη δυστυχία μας βρίσκονται στην Ελλάδα και χρησιμοποιούνται αδρά ως «ειδήμονες» με η χωρίς καθηγητικές έδρες για να προωθούν συμφέροντα και σκοπιμότητες – έφυγε από τη συνάντηση με τον Τραμπ στις 28 Ιουνίου με δυο μεγάλα πλεονεκτήματα.
Από τη μια, τη διαβεβαίωση από τον Τραμπ ότι οι ΗΠΑ είναι διατεθειμένες να βρουν μια συμβιβαστική λύση για την εγκατάσταση των S-400, αλλά και την αποστολή των F-35 στην Τουρκία.
Από την άλλη, ο Ερντογάν πήρε λευκή επιταγή από τις ΗΠΑ για να κινηθεί ελεύθερα στην περιοχή στρατηγικού ενδιαφέροντος της Τουρκίας, όπως η ίδια έχει καθορίσει την περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Κυρίως το Αιγαίο και την Κύπρο.
Ούτε νύξη δεν υπήρξε για τις επιθετικές ενέργειες της Τουρκίας και τις προκλήσεις εναντίον της φίλης, εταίρου και συμμάχου Ελλάδας. Πιο παρίας της διεθνούς κοινότητας, πιο απομονωμένη σαν χώρα δεν υπήρξαμε ποτέ στο διεθνές στερέωμα.
Κι ας λένε οι απατεώνες της πολιτικής ότι η Ελλάδα έχει «ισχυρά διεθνή ερείσματα και συμμαχίες» όντας υπό την κατοχή της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Την ίδια ώρα που ο περιβόητος κ. Αποστολάκης, ο φερόμενος ως Υπουργός Άμυνας – άγνωστο ποιας χώρας – συνεχίζει να δηλώνει πώς σε σύγκρουση με την Τουρκία θα είμαστε μόνοι μας!
Τέτοιες συμμαχίες έχουμε, που σε περίπτωση πολεμικής απειλής της Τουρκίας θα μας απομονώσουν παντελώς ώστε να την αντιμετωπίσουμε μόνοι μας!
Πότε ήμασταν τόσο απομονωμένοι ώστε να μην μπορούμε να υπολογίσουμε σε καμιά συνδρομή εταίρων και συμμάχων; Ποτέ πριν σ’ ολόκληρη την μεταπολίτευση. Κι ο λόγος είναι απλός. Πάντα οι ελληνικές κυβερνήσεις, ακόμη και οι πιο εθελόδουλες, επιχειρούσαν να βρουν τους περισσότερους δυνατούς συμμάχους εναντίον της Τουρκίας σε περίπτωση πολεμικής απειλής. Τους αναζητούσαν στα διεθνή φόρα, τον αραβικό κόσμο, αλλά και τα Βαλκάνια.
Σήμερα η Ελλάδα έχει διαρρήξει κάθε δεσμό με όλα τα παραδοσιακά στηρίγματα των δικαίων της έναντι των τούρκικων απειλών. Έχει συμβάλει συχνά καθοριστικά στη διάλυση των γειτόνων της στα Βαλκάνια και την άλωση των χωρών τους από τους Ευρωπαίους αποικιοκράτες και τους Νατοϊκούς. Το ίδιο έχει κάνει και με τον αραβικό κόσμο.
Κι έτσι σαν χώρα υποχείριο της ΕΕ και του ΝΑΤΟ υπό καθεστώς κατοχής και εκποίησης έχει απομείνει παρίας και εντελώς μόνη της σε περίπτωση πολεμικής απειλής εκ μέρους της Τουρκίας. Χειρότερα δεν θα μπορούσε να ήταν.
Ή μήπως θα μπορούσε; Δεν σας κάνει εντύπωση το γεγονός ότι ο φερόμενος Υπουργός Άμυνας προβαίνει σε τέτοιες δηλώσεις; Έχετε ξανακούσει Υπουργό Άμυνας και μάλιστα ναύαρχο εν αποστρατεία να δηλώνει την ένδεια συμμάχων και συμμαχιών έναντι της Τουρκίας;
Γιατί το κάνει; Για να στείλει μήνυμα στην Τουρκία ότι σε περίπτωση άμεσης πολεμικής εμπλοκής, η Ελλάδα είναι ξεμοναχιασμένη κι επομένως η γείτονα δεν έχει να φοβηθεί τίποτε.
Δείτε τι δήλωσε πρόσφατα στον κεντρικό δελτίο ειδήσεων του Alpha (20/6) για το τι θα συμβεί σε ενδεχόμενο «θερμού επεισοδίου» με την Τουρκία. «Αν χρειαστεί να κάνουμε κάτι, ας υπολογίζουμε ότι θα είμαστε μόνοι μας», ανέφερε χαρακτηριστικά και στη συνέχεια σημείωσε πως η χώρα δεν θα επιτρέψει οποιοδήποτε επεισόδιο στο ακριτικό νησί. Ο Ευάγγελος Αποστολάκης τόνισε πως «δεν μπορούμε να πούμε τι ενέργειες θα κάνουμε, αλλά δεν θα επιτρέψουμε να γίνει, γιατί τότε δεν θα υπάρχουν επιλογές».
Αν οι δηλώσεις αυτές δεν είναι πρόσκληση προς την Τουρκία να χτυπήσει στο Καστελόριζο ή αλλού, τότε τι είναι; Ιδίως όταν δεν έχεις σαν χώρα ούτε καν τη δυνατότητα να αντιπαραθέσεις με όρους «παράστασης σημαίας» ούτε καν αντίστοιχες ναυτικές δυνάμεις μ’ εκείνες των Τούρκων.
Όπως, επί παραδείγματι, έκαναν οι ένοπλες δυνάμεις στην κρίση των Ιμίων. Έστω κι αν κατόπιν η κυβέρνηση Σημίτη αποφάσισε να εγκαταλείψει με τον πιο ατιμωτικό τρόπο μέρος της εθνικής επικράτειας στις διεκδικήσεις της Τουρκίας, κατ’ απαίτηση των Αμερικανών.
Σήμερα είμαστε πολύ χειρότερα από τότε. Κι οι πολιτικοί μας ιθύνοντες της κυβέρνησης, αλλά και της αντιπολίτευσης – με πρώτο τον υπουργό άμυνας – δεν χάνουν την ευκαιρία να το ξεκαθαρίζουν προς την Τουρκία.
Αν όλες αυτές οι ενέργειες δεν είναι ανοιχτή πρόσκληση προς το καθεστώς Ερντογάν να χτυπήσει την Ελλάδα ή την Κύπρο χωρίς να φοβάται συνέπειες και ανασχέσεις από τις ελλαδικές ένοπλες δυνάμεις και τους περιώνυμους εταίρους και συμμάχους, τότε τι είναι; Τα υπόλοιπα, όπως δηλώσεις τύπου θα τους συντρίψουμε έτσι και επιχειρήσουν το οτιδήποτε, είναι για εσωτερική κατανάλωση προκειμένου να αισθάνονται οι μικρόψυχοι και οι κιοτήδες ασφαλείς.
Πολύ φοβάμαι ότι η επίσημη Ελλάδα έχει αποδεχθεί να γίνει δόλωμα για το καθεστώς Ερντογάν. Όπως τα οικόσιτα ζώα που χρησιμοποιούν οι κυνηγοί της ζούγκλας για να προσελκύσουν και να παγιδεύσουν τα μεγάλα αρπακτικά.
Σπρώχνουν τον Ερντογάν να χτυπήσει στρατιωτικά την Ελλάδα και την Κύπρο προκειμένου να βαθύνει η κοινωνικοπολιτική κρίση στο εσωτερικό της Τουρκίας. Ίσως τότε οι Αμερικανοί να βρουν την ευκαιρία να επιχειρήσουν εκ νέου ένα πραξικόπημα εναντίον του Ερντογάν. Ή μια «πορτοκαλί επανάσταση».
Όμως, ακόμη και ο μεγαλύτερος κυνηγός της ζούγκλας δεν μπορεί να είναι σίγουρος για το αν θα καταφέρει να παγιδέψει τελικά το μεγάλο αρπακτικό. Το μόνο σίγουρο της όλης ιστορίας είναι η κατάληξη του δολώματος. Ειδικά όταν η Ελλάδα και η Κύπρος, δηλαδή το δόλωμα, πνέει ήδη τα λοίσθια.
Ο Δημήτρης Καζάκης είναι Πρόεδρος του Ε.ΠΑ.Μ.
https://www.epamhellas.gr/ellada-doloma-ton-erntogan-toys-etairoys-symmachoys-tis/
