ΑΛΒΑΝΟΙ ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΤΩΝ ΤΖΙΧΑΝΤΙΣΤΩΝ - Συνελήφθη στη Μαλαισία Αλβανός χάκερ που δούλευε για το Ισλαμικό Κράτος

Μετά από αίτημα των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, οι Αρχές της Μαλαισίας συνέλαβαν έναν 20χρονο Αλβανό χάκερ που δρούσε για το Ισλαμικό Κράτος. Ο 20χρονος Αρντίτ Φερίτζι (Ardit Ferizi) από το Κόσοβο κατηγορείται ότι χάκεψε προσωπικά δεδομένα περισσότερων από 1.000 Αμερικανών αξιωματούχων και τα παρέδωσε στο Ισλαμικό Κράτος, ώστε να μπορέσει η οργάνωση να τους εντοπίσει και να τους στοχοποιήσει.

Ο Φερίτζι εισήλθε στη Μαλαισία τον Αύγουστο του 2014 για να σπουδάσει προγραμματιστής ηλεκτρονικών υπολογιστών. Εξελίχθηκε σε χάκερ του Ισλαμικού Κράτους. Οι Αρχές της Μαλαισίας θα τον εκδώσουν στις ΗΠΑ.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, ο Φερίτζι επικοινώνησε με μέλος του Ισλαμικού Κράτους στη Συρία σχετικά με το χακάρισμα σέρβερ που περιείχαν τα προσωπικά δεδομένα των Αμερικανών αξιωματούχων.
«Στη συνέχεια όλα τα στοιχεία μεταφέρθηκαν σε επιχειρησιακό κέντρο του Ισλαμικού Κράτους για περαιτέρω δράση», αναφέρει στην ανακοίνωσή της η μαλαισιανή Αστυνομία.
Το υπουργείο Δικαιοσύνης των ΗΠΑ ανακοίνωσε ότι ο Φερίτζι, γνωστός χάκερ, κατηγορείται ότι χάκεψε προσωπικές πληροφορίες και στοιχεία 1.351 Αμερικανών στρατιωτικών και ομοσπονδιακών και για υποστήριξη στο Ισλαμικό Κράτος.
Ο Φερίτζι θεωρείται αρχηγός ομάδας Κοσοβάρων χάκερ με πλούσιο… βιογραφικό παρά το νεαρό της ηλικίας του.
Ο Φερίτζι φέρεται να είχε συνεργαστεί με τον διαβόητο Βρετανό τζιχαντιστή χάκερ, Τζουνάιντ Χουσεΐν, ο οποίος σκοτώθηκε από αμερικανική βόμβα στις 25 Αυγούστου και ήταν παντρεμένος με τη Σάλι Τζόουνς, γνωστή ως και τζιχαντίστρια τεκνατζού.
Στις 11 Αυγούστου, δύο εβδομάδες πριν πάει στον παράδεισο, ο Τζ. Χουσεΐν είχε τουϊτάρει: «Αμερικανικός στρατός και κυβέρνηση χακεύτηκαν από τη μεραρχία χάκερ του Ισλαμικού Κράτους».
Μαζί είχε δώσει σε link και αναρτημένο αρχείο 30 σελίδων με όλα τα ονόματα.
Και απειλούσε: «Είμαστε μέσα στα email και στα συστήματα των ηλεκτρονικών υπολογιστών σας, παρακολουθούμε και καταγράφουμε την κάθε σας κίνηση. Έχουμε τα ονόματα και τις διευθύνσεις σας».
Τότε είχε ισχυριστεί ότι «οι πληροφορίες θα περνούσαν στους τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους, οι οποίοι σύντομα και με τη θέληση του Αλλάχ θα σας χτυπήσουν μέσα στην ίδια σας τη χώρα».
Το Υπουργείο Δικαιοσύνης των ΗΠΑ λέει ότι αυτή η ανάρτηση αποσκοπούσε στο να δώσει στα μέλη του Ισλαμικού Κράτους τα στοιχεία των Αμερικανών αξιωματούχων για να χτυπηθούν από τους τζιχαντιστές.

tribune

Η τρίτη βουλγαρική κατοχή χρονικά εκτάθηκε από το 1941 έως το 1944 και διήρκησε μια τριετία.

29η Σεπτεμβρίου 1941-Ημέρα μνήμης -Βουλγαρική κατοχή

Ανατολική Μακεδονία και Θράκη,ο τόπος αυτός όπου ζούμε , τρεις φορές μέσα σε μια τριακονταετία γνώρισε τη βουλγαρική κατοχή.
Η πρώτη βουλγαρική κατοχή ξεκίνησε τον Οκτώβριο του 1912, κατά τον Α’ Βαλκανικό Πόλεμο, και έληξε την 1η Ιουλίου 1913, ημερομηνία απελευθέρωσης της πόλης της Δράμας, κατά τον Β’ Βαλκανικό Πόλεμο, όταν η Βουλγαρία ηττήθηκε από τους πρώην συμμάχους της και την Οθωμανική Αυτοκρατορία, πληρώνοντας το βαρύ τίμημα της απληστίας της.

Η δεύτερη βουλγαρική κατοχή ξεκίνησε τον Αύγουστο του 1916 κατά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, κατά την διάρκεια του οποίου τα βουλγαρικά στρατεύματα σε σύμπραξη με τα γερμανικά κατέλαβαν την Ανατολική Μακεδονία, και έληξε με την ήττα των Κεντρικών Δυνάμεων το Σεπτέμβριο του 1918.

Η τρίτη βουλγαρική κατοχή χρονικά εκτάθηκε από το 1941 έως το 1944 και διήρκησε μια τριετία.

Η Βουλγαρία αισθανόταν αδικημένη από τη συνθήκη του Βουκουρεστίου(1913), που συνομολογήθηκε με το πέρας των Βαλκανικών Πολέμων και του Νεϊγύ(1919), που υπογράφηκε μεταξύ Βουλγαρίας και νικητριών δυνάμεων με το πέρας του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, οπότε και ως αναθεωρητική δύναμη απαιτούσε και ανέμενε να επανορθώσει τις εις βάρος της υποτιθέμενες αδικίες. Ο Β’ Π. Π. της έδωσε την ευκαιρία που ζητούσε γι’ αυτήν την επανόρθωση.
Το Μάιο του 1941 οι κατοχικές γερμανικές δυνάμεις στην Ελλάδα προσέφεραν την Ανατολική Μακεδονία και Θράκη στη Βουλγαρία, παρότι επίσημα δεν κηρύχτηκε πόλεμος μεταξύ Ελλάδας και Βουλγαρίας. Επίσης, παράξενο είναι, από άποψη διεθνούς δικαίου, ότι η εξόριστη βασιλική κυβέρνηση των Αθηνών θα κηρύξει επίσημα τον πόλεμο στη Βουλγαρία στις 2 Ιουλίου 1941, με χρονική καθυστέρηση δυόμιση μηνών, όταν η de facto κατάσταση της κατάληψης των ελληνικών εδαφών προηγήθηκε. Η βασιλική βουλγαρική κυβέρνηση μετέτρεψε τις ελληνικές περιοχές της δικαιοδοσίας της, δηλαδή την περιοχή από τον ποταμό Στρυμόνα έως τον ποταμό Έβρο, εκτός από τα ¾ του ομώνυμου ακριτικού νομού, όπως και τα νησιά της Θάσου και της Σαμοθράκης, σε τμήμα της βουλγαρικής επικράτειας υπαγόμενο στην «περιφέρεια της Άσπρης Θάλασσας», βουλγαριστί бяломоре. Άνευ χρονοτριβής αντικατέστησε τις διοικητικές, εκπαιδευτικές, οικονομικές και εκκλησιαστικές αρχές με βουλγαρικές αντίστοιχες. Στην ευρύτερη περιοχή της Δράμας επρόκειτο να εκδηλωθεί η πρώτη και μαζικότερη σφαγή άμαχου κατεχόμενου πληθυσμού με την έναρξη του Β’ Π. Π. εκ μέρους του κατακτητή ως αντίποινα στην αντίσταση που προβλήθηκε σ’ αυτόν, η οποία ήταν η δεύτερη στην Ευρώπη μετά τη Γιουγκοσλαβία.

Τη νύκτα της 28ης Σεπτεμβρίου και το πρωί της 29ης Σεπτεμβρίου λοιπόν αντάρτες που είχαν συγκροτηθεί σε ομάδες άφησαν τα κρησφύγετα του Τσαλ-νταγ και επιχείρησαν να καταλύσουν τις διοικητικές βουλγαρικές αρχές στα χωριά και την πόλη της Δράμας, όπως και σε μια σειρά χωριά στους πρόποδες του όρου Παγγαίου χωριά που ανήκαν διοικητικά στους όμορους νομούς Σερρών και Καβάλας αντίστοιχα.
Στην πόλη της Δράμας οι αντάρτες ανατίναξαν ένα εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από το οποίο ηλεκτροδοτούνταν η πόλη, ενώ δεν κατάφεραν να πραγματώσουν με επιτυχία τους υπόλοιπους στόχους του. Η είδηση όμως της επίθεσης στο Δοξάτο έθεσε σε επιφυλακή ήδη από τις 9 η ώρα το βράδυ τις βουλγαρικές δυνάμεις. Στην κωμόπολη του Δοξάτου μετά από ανταλλαγή πυροβολισμών σκοτώθηκαν εννέα Βούλγαροι και ένας δεκαεπτάχρονος αντάρτης καταγόμενος από τη Χωριστή.

 Το πρωί της 29ης Σεπτεμβρίου 1941 βουλγαρικές στρατιωτικές και αστυνομικές δυνάμεις εκκίνησαν από την πόλη της Δράμας κι άλλες πόλεις για να αποκαταστήσουν την τρωθείσα εξουσία. Τα αντίποινα αρχικά εστιάστηκαν στην πόλη της Δράμας και την κωμόπολη του Δοξάτου και κατόπιν επεκτάθηκαν και στα υπόλοιπα χωριά και ήταν ασύμμετρα σκληρά.

Στην πόλη της Δράμας από το πρωί λοιπόν της 29ης Σεπτεμβρίου συλλαμβάνονταν, βασανίζονταν και εκτελούνταν οι κάτοικοι στους δρόμους του κέντρου και των συνοικιών της πόλης. Ανάμεσα στα θύματα ήταν και ο παυθείς από τους Βουλγάρους Δήμαρχος Δράμας θεόφιλος Αθανασιάδης(1889-1941). Πρέπει να παρατηρηθεί ότι ο κατοχικός στρατός δεν στράφηκε εναντίον των Εβραίων και Αρμενίων της πόλης, παρότι ο στόχος της εξέγερσης, δηλαδή η απελευθέρωση, συμπεριελάμβανε κι εκείνους, εντούτοις τα επίχειρα τα έλαβαν μόνον, στη συντριπτική πλειονότητα τους, Έλληνες πολίτες στο γένος.
Στην κωμόπολη του Δοξάτου στρατιωτικό βουλγαρικό απόσπασμα συνέλλαβε και εκτέλεσε αφού οδήγησε έξω από τα όρια της κοινότητας 200 περίπου άνδρες. Στην Χωριστή, από όπου κατάγονταν αρκετοί αντάρτες, συνελήφθησαν και εκτελέστηκαν 150 άτομα, ενώ εκτελέσεις έγιναν και στα Κύργια. Εντούτοις, οι πυρπολήσεις σπιτιών, οι λεηλασίες και οι εκτελέσεις απλώθηκαν σε όλα τα χωριά, ώστε δεν υπήρξε χωριό που να μη θρηνήσει θύματα. Τα αντίποινα εξαπλώθηκαν και σε περιοχές των Σερρών και της Καβάλας, αλλά και στη Θράκη όπου δεν ξέσπασε καμιά δραστηριότητα ανταρτών. Τα θύματα στις περιοχές Δράμας, Καβάλας και Σερρών υπερβαίνουν τους 2000.

Τα αντίποινα ήταν η αφορμή να διευρυνθεί ο αφελληνισμός της περιοχής και αντίστοιχα να εκβουλγαριστεί . Υπήρξε πάγιο βουλγαρικό σχέδιο και απαρέγκλιτη τακτική ο αφελληνισμός της περιοχής αρχής γενομένης από τους Βαλκανικούς Πολέμους, πράγμα που έκανε τους Βουλγάρους να μετέρχονται κάθε μέσο θεμιτό και αθέμιτο ώστε να πετύχουν το σκοπό τους.
Οι σφαγές ήταν μόνον ένα μέσον απ’ όσα χρησιμοποιήθηκαν. Οι βουλγαρικές αρχές κατοχής όμως μετήλθαν και μια σειρά άλλων μέσων, όπως η αντικατάσταση των διοικητικών,οικονομικών και εκκλησιαστικών αρχών με βουλγαρικές αντίστοιχα, η επιβολή και χρήση της βουλγαρικής γλώσσας στην εκπαίδευση, τη διοίκηση και την εκκλησιαστική ζωή, ο εποικισμός με Βουλγάρους, η απόδοση της βουλγαρικής υπηκοότητας, δηλαδή η δημιουργία «βουλγαρογραμμένων », ο νόμος για την «υποχρεωτική απαλλοτρίωση διαφόρων επιχειρήσεων κοινής ωφελείας στις νεοαπελευθερωμένες περιοχές
Κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και συγκεκριμένα το 1917, ο βουλγαρικός στρατός επιδόθηκε και σε λεηλασίες , μεταξύ άλλων «έγδυσε» βυζαντινά μοναστήρια και εκκλησίες, όπως η μονή Εικοσιφοινίσσης, Τιμίου Προδρόμου στις Σέρρες και άλλες στην Ξάνθη, απ’ όπου αφαίρεσε εκκλησιαστικά βιβλία, παμπάλαιες εικόνες και σκεύη, χειρόγραφα και ό,τι κρίθηκε πως έχει ιστορική και πνευματική αξία. Κάποια εξ αυτών επιστράφηκαν στη μονή Προδρόμου το 1925, όμως ο μεγάλος αριθμός -μόνο αυτά της Εικοσιφοινίσσης αριθμούν 905 κομμάτια- παρακρατήθηκαν από τους Βουλγάρους ενώ είναι άγνωστο πόσα πουλήθηκαν στη Δύση.
Η βουλγαρική πλευρά δεν παραδεχόταν στις αρχές ότι κατείχε τα κειμήλια, όμως μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο άρχισαν να κάνουν σιγά σιγά την εμφάνισή τους σε εκθέσεις μουσείων και βιβλιοθήκες ιδρυμάτων. Ελληνες επιστήμονες, ειδικοί στα θρησκευτικά κειμήλια, που ταξίδεψαν κατά καιρούς στη Βουλγαρία, ταύτισαν τα κειμήλια που είδαν εκεί με τα κλαπέντα από μοναστήρια και εκκλησίες στην Ελλάδα και έκτοτε η ελληνική πλευρά ήγειρε κατά καιρούς ζήτημα επιστροφής τους.
Η Σόφια, ωστόσο, χωρίς ιδιαίτερα σαφή επιχειρηματολογία προέβαλε αντιρρήσεις, με την Αθήνα να μην ανεβάζει το θέμα ψηλά στη διπλωματική ατζέντα, καθώς δεν επιθυμούσε να διαρραγούν οι παραδοσιακά άριστες διμερείς σχέσεις για ένα τέτοιο ζήτημα.
Οι Βούλγαροι, πάλι, στις παρασκηνιακές συζητήσεις, έδειχναν να προσμετρούν και το ενδεχόμενο πολιτικό κόστος, καθώς φοβούνταν τις αντιδράσεις εθνικιστικών κύκλων και τη δημιουργία από μερίδα των ΜΜΕ κλίματος «εθνικής μειοδοσίας» μιας και θεωρούν ότι τα κειμήλια αφαιρέθηκαν από… βουλγαρικό έδαφος (έτσι θεωρεί την Ανατολική Μακεδονία-Θράκη ο εν υπνώσει βουλγαρικός εθνικισμός) για να σωθούν. Οταν μάλιστα , επί προεδρίας Γκιόργκι Παρβάνοφ, αποκαλύφθηκε ότι υπήρχε διάλογος με τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο, για την επιστροφή των κειμηλίων, μερίδα του Τύπου και της πνευματικής ελίτ ξεσήκωσε μεγάλο θόρυβο.«Το θέμα ήταν και είναι πάντα στα συνήθη προς συζήτηση θέματα μεταξύ των δύο πλευρών, ουδέποτε, όμως, τέθηκε με τη δέουσα σημασία», είπε στην «Κ» πρώην πρεσβευτής της Ελλάδας στη Σόφια.

http://www.dramapress.gr/29i-septemvriou-1941-imera-mnimis-voulgariki-katochi/

Πάμε για «πόλεμο» ή και πόλεμο, αν καταλάβατε...

Τι εξανάγκασε τον Πούτιν να ετοιμάζει το «χρυσό Ρούβλι:» Μερικές αλήθειες που πολλοί τις αγνοούν και καταντούν εύπιστοι απέναντι σε όλους,  δραχμολάγνους και Ευρωληγούρηδες…!!!! Και ενώ ο κόσμος καίγεται, το ερώτημα που ακούγεται μέσα από τη γη (όταν χώνουμε το κεφάλι στην άμμο) είναι μονότονο:
Παραμονή στο ευρώ ή επιστροφή στη Δραχμή;
Και κανείς δεν τολμά να πει «Για τα μπάζα και οι δύο εκδοχές!», από το φόβο μην χαρακτηριστεί «αποσυνάγωγος» από το Ιερό Μαντρί του…

Τελικά, πίσω (αλλά πολυυυυυυυυυ πίσω, ώστε να μην φαίνονται) και από τις δύο εκδοχές κρύβονται οι ίδιοι κύκλοι – άσχετα με το αν θα ωφεληθούν με τα κοκάλα και τα ψίχουλα διαφορετικά τσιράκια στην μια περίπτωση και διαφορετικά στην άλλη.. . Κι αυτό, από ο,τι βλέπω, δεν το συνειδητοποιούν ούτε καν εκείνοι που (με καλή πρόθεση) προπαγανδίζουν τη μια ή την άλλη εκδοχή.
Έχετε υπομονή, σήμερα, για μεγάλο κείμενο; Αν ναι, να ξέρετε ότι κάπου προς το τέλος θα υπάρχει το «κρέας» – όλα τα άλλα που παρεμβάλλονται είναι για να «δομήσουν» την αποκάλυψη…
Πάμε λοιπόν…
Η κρυμμένη είδηση των ημερών είναι ότι ο Πούτιν αποφάσισε να αποκτήσει το ρούβλι «ισοτιμία σε χρυσό». «Ε, και;», θα πουν οι πολλοί… Αμ, δεν είναι «ε, και;» άλλα κάτι ισοδύναμο με την ανατροπή των πόλων της γης – κάτι που είτε θα οδηγήσει σε Πόλεμο ή ια επαναφέρει την παγκόσμια τάξη σε μια κατάσταση ηρεμίας . Ή κάτι «κι από τα δύο», ανάλογα με την περιοχή και την σφαίρα επιρροής…
.
Κι εμάς τι μας ενδιαφέρει; Εμ…μας ενδιαφέρει, όπως θα δείτε στο τέλος!
Κι αυτό επειδή, όπως θα δούμε στη συνέχεια, το γεγονός αυτό, από μόνο του, είναι μια τεράστια επανάσταση, σε παγκόσμιο επίπεδο – και ένα δυνατό χτύπημα στα «ερπετά» της Νέας Τάξης που, από τη δεκαετία του 70 και δώθε, έχουν βαλθεί να υποδουλώσουν ολόκληρο τον πλανήτη, εξαθλιώνοντας τον.
Μια υποσημείωση, τώρα, για όσους αγνοούν μερικά ιστορικά στοιχεία, πριν πάμε παρακάτω (θα έχει εκπλήξεις, η συνέχεια – κάντε υπομονή!) για το πώς φτάσαμε ως εδώ. Μια και είμαι «παλιός» (και τα έχω ζήσει), σας πληροφορώ ότι κάποτε (λίγο πριν το 1970) ο κόσμος ήταν πολύ πιο απλός και προβλέψιμος.
Και ΑΙΣΙΟΔΟΞΟΣ!
Αλλά κάποιοι φρόντισαν να πάψει να είναι για να μην καταλάβει πώς βρέθηκε στη φάκα…Κάτι που πάει να γίνει στις μέρες μας…

Η ΣΥΝΘΗΚΗ ΜΠΡΕΤΟΝ ΓΟΥΝΤΣ ΚΑΙ Ο «ΓΑΛΛΙΚΟΣ ΜΑΗΣ» Με την λήξη του Δευτέρου Παγκόσμιου Πολέμου, το παγκόσμιο νομισματικό σύστημα οριοθετήθηκε βάσει των αποφάσεων που πάρθηκαν σε μια «συνάντηση κορυφής» που έγινε στο Μπρετον Γουντς. Εξ ου και η ονομασία «Συνθήκη Μπρετον Γουντς» σε όσα συμφωνήθηκαν – και τηρήθηκαν για κάμποσα χρόνια μέχρι να ξεσπάσει η Μεγάλη Άπατη. Η συνθήκη αυτή προέβλεπε ότι το δολάριο θα ήταν το «παγκόσμιο νόμισμα αναφοράς» και ότι τα εθνικά νομίσματα θα είχαν αντίκρυσμα σε χρυσό.
Αυτό ίσχυσε μέχρι και τα μέσα περίπου της δεκαετίας του 60, όποτε (μετά την δολοφονία του JFK) ο εγκάθετος πρόεδρος των ΗΠΑ δέχθηκε να αρχίσει να τυπώνει η (ιδιωτική, ε;) Fed αβέρτα δολάριο χωρίς αντίκρυσμα (στη…ζούλα, όλα αυτά). Υποτίθεται, για να καλυφθούν οι αυξημένες ανάγκες του πολέμου στο Ν. Βιετνάμ. Γνωστά όλα αυτά…
Όταν άρχισαν οι ηγέτες του υπολοίπου κόσμου να υποψιάζονται ότι κάτι «βρόμικο» συνέβαινε, δεν τόλμησαν να αντιδράσουν. Με εξαίρεση τον στρατηγό Ντε Γκωλ της Γαλλίας ο οποίος βγήκε και διακήρυξε:
«Ώστε αυτά κάνετε, ε; Ε, κι εγώ θα μαζέψω όλα τα δολάρια που κυκλοφορούν στη Γαλλία, θα τα φορτώσω σε ένα πολεμικό πλοίο και θα σας τα φέρω, να μου δώσετε το ισόποσο σε πλάκες χρυσού, όπως προβλέπει η συμφωνία Μπρετον-Γουντς, εφόσον επιμένετε ότι εξακολουθείτε να μην την παραβιάζετε!»
Τη συνέχεια την ξέρετε: Δεν ξεφόρτωσε δολάρια στις ΗΠΑ ο Ντε Γκωλ, αλλά έγινε το αντίθετο: Οι ΗΠΑ ήταν που ξεφόρτωσαν στη Γαλλία καραβιές από πράκτορες της CIA και της NSA για να διαβρώσουν παντελώς φοιτητικές ενώσεις και εργατικά συνδικάτα. Και το Μάιο του 1968, ξέσπασε μια φοιτητική εξέγερση «κατά του κομφορμισμού». Χωρίς συγκεκριμένους στόχους, πέρα από το απροσδιόριστο (και πρακτορίστικης έμπνευσης) «Η Φαντασία στην Εξουσία». (Εντάξει, φιλαράκια, σας «μαγαρίζω» τον Μάη, αλλά κι εγώ, μέχρι πριν 10 χρονιά, ζούσα με την «καθαγιασμένη» αντίληψή του, ώσπου άρχισα να αναρωτιέμαι για κάποια πράγματα…)
Πολύ σύντομα η εξέγερση αυτή πήρε παλλαϊκό χαρακτήρα (λογικό, αν υπάρχει ολόκληρο σχέδιο Μυστικών Υπηρεσιών, από κάτω) και μετατράπηκε σε «αντί-Γκωλική» ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ, εξαναγκάζοντας τον Πρόεδρο της χώρας να φύγει από το Παρίσι και να ετοιμάζει το διάγγελμα της παραίτησής του.
Κάπου εκεί, μάλλον ψυχανεμίστηκε ποιοι που την έστησαν (είτε του την σφύριξαν τα πρακτόρια) κι έκανε τη μεγάλη κωλοτούμπα: Αντί να παραιτηθεί, διαμήνυσε στους Αμερικανους (μάλλον μέσω του «φιδιού στον κόρφο του», του ντ Εσταιν) ότι «άκυρη η πρόθεση του να μετατρέψει τα δολάρια σε χρυσό. ‘Ο,τι πείτε εσείς, παιδιά!»
Κι ως δια μαγείας, κάποιος έκλεισε το διακόπτη της «επανάστασης», ακαριαία! Οι φοιτητές επέστρεψαν στα αμφιθέατρα , οι εργάτες στις φάμπρικες κι οι νοικοκυρές στις κατσαρόλες τους. Στους δρόμους βγήκαν τα συνεργεία καθαρισμού να κάνουν φασίνα στο μπάχαλο που είχε δημιουργηθεί. Ο Ντε Γκωλ ξαναγύρισε στο Παρίσι ταπεινωμένος και οι υπόλοιποι ηγέτες του κόσμου, είχαν πάρει το μήνυμα.
Η Φαντασία δεν ήρθε ποτέ στην Εξουσία. Απλώς, οι μπροστοτράγοι της εξέγερσης πήραν το ασανσέρ για να αναρριχηθούν σε αξιώματα, ως ανταμοιβή για τον «κόπο» τους…
(Υπομονή, θα φτάσουμε και στον Πούτιν…)

ΤΑ ΠΕΤΡΟΔΟΛΑΡΙΑ Λίγο καιρό αργότερα, οι ΗΠΑ (και η Fed) αποφάσισαν ότι δεν έχουν κανένα λόγο να φοράνε τον φερετζέ. Ο προεδρος Νιξον διακήρυξε την μονομερη έξοδο των ΗΠΑ από τη συνθήκη Μπρετον Γουντς. Αν ήταν πιο «λιμανίσιος», θα χρησιμοποιούσε αυτά τα λόγια:
«Επειδή έτσι γουστάρουμε, θα τυπώνουμε όσα δολάρια θέλουμε και θα αγοράζουμε τον κόσμο. Κι αν κάποιος έχει αντίρρηση και αρνηθεί τα δολάρια μας, θα του στείλουμε αεροπλανοφόρα και πεζοναύτες και θα καλοπεράσει!»
(Θα περνούσαν δεκαετίες μέχρι κάποιος να τολμούσε να δει αν αυτή η απειλή ήταν αληθινή. Το τέλος του Σανταμ, που θέλησε να κάνει συναλλαγές πετρελαίου σε ευρώ, το είδαμε. Όπως και την κατάληξη του Καντάφι, όταν αποφάσισε τη δημιουργία «παναραβικου νομίσματος» για τις συναλλαγές πετρελαίου…)
Κι από τη δεκαετία του 70 και μετά (τα διηγούμαι μια και τα έζησα) μπήκε στη ζωή μας το Πετροδολάριο: Πληθωριστικό «και τυπωμένο αβέρτα» δολάριο με το οποίο οι ΗΠΑ κάλυπταν (χωρίς κόστος, για αυτές) τις ενεργειακές ανάγκες τους με πετρέλαιο του Κόλπου. (Δίνοντας, ως αντάλλαγμα, την ισόβια προστασία τους στις διεφθαρμένες οικογένειες των σεΐχηδων, έναντι οποιασδήποτε εσωτερικής ή εξωτερικής επιβουλής)…Και φυσικά, οποιοδήποτε άλλο κράτος ήθελε να αγοράσει πετρέλαιο, από οποιοδήποτε μέρος του κόσμου, έπρεπε να κόβει το σβέρκο του και να αγοράζει κωλόχαρτα της Fed για να μπορεί να γίνει η συναλλαγή χωρίς να πλακώνουν αεροπλανοφόρα στο κεντρικό λιμάνι του…
Η ιδιωτική συμμορία που έχει τη Fed συνεχίζει ακάθεκτη να τυπώνει δολάριο, κατά βούληση – βάζοντας τα εκάστοτε «προεδρικά πιόνια της» να το «παραγγέλνουν». Κι είναι απορίας άξιο το ότι ο κόσμος ΑΡΝΕΙΤΑΙ ΔΙΑΝΟΗΤΙΚΑ να αντιληφθεί αυτό που πραγματικά συμβαίνει: Όταν η Fed θέλει να τυπώσει δολάριο βάζει το «προεδρικό πιόνι» να ζητάει ΔΑΝΕΙΟ (εκ μέρους της κυβέρνησης) από τη Fed. Kαι η Fed, άπλα ρίχνει λευκό χαρτί στα τυπογραφεία της και ανοίγει τον διακόπτη. Μόνο που τα χρήματα που βγαίνουν από το τυπογραφείο της Fed τα χρωστάει στη Fed (σε τιμή, πια, δολαρίου – και όχι «χαρτιού και μελανιού) ο ΥΠΟΔΟΥΛΟΣ, ΕΝ ΑΓΝΟΙΑ ΤΟΥ, Αμερικανός πολίτης!!! (Και, μέσω αυτού, και ο υπόλοιπος πλανήτης, εφόσον συναλλάσσεται –ΚΑΙ ΔΑΝΕΙΖΕΤΑΙ- με βάση αυτό το παγκόσμιο νόμισμα). (Φυσικά, δεν υπάρχει καν ανάγκη να τυπώσει η Fed χαρτί – σήμερα δημιουργείται συνεχώς νόμισμα «από αέρα», μεσώ μιας απλής εγγραφής σε μια οθόνη…Αλλά αυτό δεν είναι του παρόντος)
Πόσο διαφορετικός θα ήταν ο κόσμος αν τα κόμματα (μην πω για τα σχολειά) τολμούσαν να πουν στον κόσμο αυτή τη σατανική αλήθεια αντί για τις μπούρδες περί «οικονομικών συστημάτων», τη στιγμή που ολόκληρος ο πλανήτης βασίζεται, από το 1970 και μετά σε μια ΑΠΑΤΗ – που συμβαίνει μπροστά στα μάτια μας κι αρνούμαστε να την δούμε.
(Εντάξει, θα φτάσουμε και στον Πουτιν, κάντε υπομονή να ολοκληρώσουμε το κάδρο!)

Η ΑΠΑΤΗ ΤΟΥ ΕΥΡΩ
Εκείνο επίσης που αγνοεί ο πολύς κόσμος είναι ότι η ίδια συμμορία που «τρέχει» τη Fed είναι αυτή που δημιούργησε και το ευρώ. Κι εδώ έχουμε μια ακόμα μεγαλύτερη άπατη.
Ποιος «δημιουργεί» το ευρώ; Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ).
Kαι τι, τέλος πάντων, είναι αυτή η ΕΚΤ;
Είναι το «συλλογικό θησαυροφυλάκιο και κέντρο αποφάσεων» των επιμέρους Κεντρικών Τραπεζών των χωρών που συγκροτούν την ΟΝΕ. Ποιοι όμως κατέχουν την Κεντρική Τράπεζα, σε κάθε χώρα; Όχι φυσικά τα ίδια τα κράτη. Τις κατέχει το ίδιο «καρτέλ» που κατέχει και την Fed!
Γιατί «δημιουργήθηκε» το ευρώ; Να, μια καλή ερώτηση..
Το ευρώ είναι ένα σκληρό «νόμισμα-αέρας» (χωρίς κανένα αντίκρυσμα) του οποίου η «σκληρότητα» οφείλεται στην αρχική συνθήκη της δημιουργίας του: «Τυπώνουμε αυτά και δεν τυπώνουμε τίποτε παραπάνω!» (Άρα, απόλυτα αντι-πληθωριστικό).
Και ως εδώ, όλα βαίνουν καλώς.
Τι γίνεται όμως όταν ο «ιδιοκτήτης» ενός αντιπληθωριστικού νομίσματος, όπως το ευρώ, είναι ταυτόχρονα «ιδιοκτήτης» ενός πληθωριστικού νομίσματος (δολαρίου) το οποίο το τυπώνει κατά το δοκούν;
Ε, δεν είναι κορόϊδο!
Απλά, κανονίζει την εκάστοτε ισοτιμία των δυο νομισμάτων και με αυτά που τυπώνει (δολάρια) πάει και αγοράζει εκείνα που «δεν ξανατυπώνονται» (ευρώ). Στην ουσία, δηλαδή, «ξεπλένει» τα δολάρια του (είτε σε μορφή χρήματος είτε σε μορφή αμερικάνικων ομόλογων) και, ταυτόχρονα «στραγγίζει» την ευρωπη από ρευστό εξαναγκάζοντας την να ΔΑΝΕΙΖΕΤΑΙ!
Από ποιον;
Μα από τον ίδιο που τυπώνει τα δολάρια και «χρεώνει» σε ευρώ!
Και θυμίζω:
Εδώ μιλάμε για ΙΔΙΩΤΕΣ – και όχι για την «κυβέρνηση» (λέμε τώρα…) των ΗΠΑ…
(Και μια μέρα, πριν χρόνια, εκεί που τα σκεφτόμουν όλα, μου έκανε «κλικ»! Διαπίστωσα για ποιο λόγο, με το παρόν status quo, το δολάριο, όσο κι αν τυπωθεί, δεν χάνει την αξία του. Επειδή, μέσω της ιμπεριαλιστικής πολιτικής στον Κόλπο (και παντού, σχεδόν) έχει αποκτήσει ΥΛΙΚΟ αντίκρυσμα: Είναι το ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ που ακόμα δεν έχει εξορυχθεί! Εξ ου και το μένος των ΗΠΑ εναντίον οποιουδήποτε τολμήσει να κάνει συναλλαγές πετρελαίου σε άλλο νόμισμα!)

ΓΝΩΣΤΑ ΚΑΙ ΑΓΝΩΣΤΑ ΙΔΙΩΤΙΚΑ ΚΡΑΤΗ Στον προβατοποιημένο κόσμο που ζούμε, μπορεί οποιοσδήποτε έχει τη σχετική δύναμη να ιδρύσει ένα κράτος και κανείς να μη μιλάει για αυτό. Κι όταν έχουμε διδαχθεί να «μην μιλάμε για αυτό», τότε αυτό το κράτος «υπάρχει σαν να μην υπάρχει». Κανείς δεν το βλέπει, κανείς δεν το ξέρει.
Σας θυμίζω την ταινία «ΕΤ – Ο Εξωγήινος» όπου ο ΕΤ περιφέρεται όλη μέρα μέσα στο σπίτι, συνυπάρχει με τα παιδιά (που έχουν «ανοιχτή αντίληψη», άρα μπορούν -και θέλουν- να τον δουν) ενώ οι ενήλικες (με τα «μπλοκαρισμένα μυαλά») δεν είναι σε θέση να τον δουν, ακόμα κι αν σκοντάφτουν επάνω του, παρόλο που είναι απόλυτα ορατός και απτός.
Κάπως έτσι και με την ανθρωπότητα.
Παίζει ο Ολυμπιακός Champion League με την Sherif, οι φίλοι μου οι γαβροι πανε να ενισχυσουν την ομάδα εκτός έδρας – και όταν τους ρωτάς «πού είχες πάει, ρε;» σου λένε «στη Σέριφ!». Δεν μπορούν να δεχτούν ότι πήγαν σε ένα Ιδιωτικό κράτος (Υπερδνειστερία το λένε…) που το ίδρυσε -για τους δικούς του λόγους- ένας πρώην Καγκεμπιτης συνταγματάρχης. Και κανείς δεν μιλάει για αυτό, ότι πρόκειται για «εταιρικό κράτος» (όλα είναι μια εταιρεία, η Σεριφ, από το πανεπιστήμιο, την κύρια ποδοσφαιρική ομάδα –αναγνωρισμένη από την FIFA- μέχρι το μπακάλικο και το βενζινάδικο).
Ούτε καν ότι έχει τις πιο όμορφες γυναίκες της Ευρώπης…
Και εντάξει, για το Βατικανό, ξέρουμε ότι είναι αυτόνομο «κράτος εν κράτει». Φαινομενικά είναι το τσαρδί του Πάπα, για να απασχολούνται οι χαχόλοι και να μην προσέχουν το «πιο κει». Πίσω όμως από αυτό υπάρχει μια «αφανής» Παγκόσμια Τράπεζα (η…ιδιοκτήτρια του Βατικανού!) από την οποία ξεκινούν και καταλήγουν σχεδόν τα πάντα. Αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας, τώρα. Έχουμε όμως μάθει να βλέπουμε αυτό το Κρατος με την θρησκευτική του έννοια και να το ταυτίζουμε με τις ευλογίες του Προκαθήμενου, από το μπαλκόνι, στους χιλιάδες βαδίζοντες της πλατείας. (Δεν είμαι εγώ που τους πρωτοείπα «ποίμνιο»…)
Ένα άλλο «κράτος εν κρατει» (εντελώς ΑΥΤΟΝΟΜΗΜΕΝΟ από την κρατική οντότητα που το περιβάλλει) είναι η Washington DC, το κέντρο «παγκόσμιας εξουσίας», από όπου εκπορεύεται η «πυγμή» μέσω της οποίας οι Υπερτράπεζες επιβάλλουν την εξουσία τους στον κόσμο. (Ξεχάστε «γερουσιαστές» και «βουλευτές», εκεί. Αυτοί είναι πιόνια που ασχολούνται αποκλειστικά με τα των ΗΠΑ. «Άλλο» είναι το αφάνες ιερατείο που κάνει πραγματικά κουμάντο εκεί μέσα. Ρωτήστε και τον JFK, αν μπορείτε να επικοινωνήσετε με πνεύματα…)
Και πάμε στο πιο ενδιαφέρον:
Φτάνουμε τώρα στο τρίτο «κρυφό κράτος» που θα μας απασχολήσει στη συνέχεια – και που έχει σχέση με τα πρόσφατα οικονομικά προβλήματα της Ρωσίας.
Είναι το… City of London!
Mια περιχαρακωμένη περιοχή του Λονδίνου με αυτόνομο Καταστατικό Χάρτη. Ένα Ιδιωτικό Κράτος στο οποίο «ψηφοφόροι» είναι οι εταιρείες που το κατέχουν! (Για την εκλογή Αιρετών Αρχόντων, ο εκπρόσωπος κάθε «εταιρείας –ιδιοκτήτριας του κράτους» πάει και καταθέτει τόσες ψήφους όσες αναλογούν στη δύναμή της). Ένα Ιδιωτικό Κράτος το οποίο, όταν το επισκέπτεται η βασίλισσα Ελισάβετ είναι υποχρεωμένη, από το Πρωτόκολλο του, να ακολουθεί ΠΙΣΩ από τον «αυτόνομα εκλεγμένο» δήμαρχο.
Και τώρα το γλυκό:
Το Κράτος City of London είναι ο ιδιοκτήτης της Κεντρικής Τράπεζας της Ρωσίας!
Να το επαναλάβω;
Το ΙΔΙΩΤΙΚΟ Κράτος City of London είναι ο ιδιοκτήτης της Κεντρικής Τράπεζας της Ρωσίας!
Κι αυτό είναι που έχει κάνει τον Πούτιν να «σαλτάρει»…

ΕΠΑΙΖΑΝ ΑΥΤΟΙ, ΕΠΑΙΖΕ ΚΙ ΑΥΤΟΣ… Το μεγάλο παιχνίδι (το οποίο σχετίζεται με το μπάχαλο της Ουκρανίας και της Κριμαίας) βασίστηκε σε δύο πόλους:
Ο πρώτος ήταν η επικοινωνιακή μπλόφα του Πούτιν: Ψιλοπούλησε αρχικά «αδιαλλαξία» απέναντι στην αμερικανο/γερμανοκινητη ναζιστικη προβοκάτσια της Ουκρανίας, πείθοντας τους πάντες ότι πάει προς μετωπική σύρραξη. Τα διεθνή λαμόγια (που επί Γιέλτσιν είχαν αγοράσει (με «τυπωμένα κωλόχαρτα») όλους τους πλουτοπαραγωγικούς πόρους της Ρωσίας) έσπευσαν να ξεφορτωθούν όπως-όπως τις μετοχές τους, πιστεύοντας ότι θα ξεσπάσει τέτοιος ορυμαγδός που οι εταιρείες τους δεν θα μπορέσουν στο εξής να εξάγουν οτιδήποτε από τη Ρωσία. Άρα θα χρεοκοπούσαν…
Πάνω στην αναμπουμπούλα, η παρέα του Πούτιν άρχισε να αγοράζει για πενταροδεκάρες τις μετοχές των εταιρειών ορυκτών κάθε είδους. Από πετρέλαιο μέχρι μεταλλεύματα. Και όταν βγήκε ο ήλιος της επόμενης μέρας, η Ρωσία είχε ξαναπεράσει σε χέρια Ρώσων.
Εμ, δεν θα πρεπε να υπάρξει και κάποια προσπάθεια αντεκδίκησης, από την άλλη πλευρά;
Και εδώ είναι το δεύτερο σκέλος: Ξεκίνησε η υποχθόνια προσπάθεια της (ιδιωτικής, επαναλαμβάνω!) Κεντρικής Τράπεζας της Ρωσίας να υπονομεύσει («από μέσα») το ρούβλι ώστε να προκληθεί λαϊκή εξέγερση για την ανατροπή του Πούτιν και της «αγέλης» του.
Το σχέδιο είναι απλό: Όταν μια χώρα έχει μόνο κοιτάσματα αλλά όχι μεταποιητική βιομηχανία, η πτώση της διεθνούς ισοτιμίας του νομίσματός της κάνει ολοένα και δυσκολότερη την εισαγωγή προϊόντων. Άρα ο εύπιστος μικροαστός βλέπει ολοένα και πιο δύσκολη την απόκτηση μιας Μερτσέντες ή ενός Άιφον – για να μην πούμε τίποτε για εισαγόμενα τρόφιμα.
Τι θα κάνει, ο βλαξ, αν τα πρακτόρια της NSA (κρυμμένοι πίσω από ΜΚΟ των διαφόρων Τζορτζ Σόρος) τον πιάσουν μακάκα (όπως τους Ουκρανους) και του βάλουν στα χέρια μια πορτοκαλί σημαία; Θα βγει στους δρόμους «για τη δημοκρατία και την ελευθερία»…Και φυσικά, πέντε ακροβολισμένοι λεβέντες ( ταμπουρωμένοι με τίποτε… “Open” χρήματα – κι όποιος καταλαβε, καταλαβε…) θα ρίξουν στο ψαχνό για να δημιουργηθούν και οι πρώτοι «Ήρωες της Εξέγερσης»…
Ε, εδώ, οι τραπεζίτες την πάτησαν! Δεν είναι μόνο που ο λαός συσπειρώθηκε γύρω από τον Πούτιν (και την καγκεμπίτικη συμμορία του, αν επιμένετε) αλλά και η ίδια η οικονομική ελίτ της Ρωσίας! Η οποία, υποτίθεται, θα ωφελούνταν από την πτώση του Πούτιν καθώς ο «ξένος παράγων» θα ανέθετε σε αυτήν να τρέξει το μαγαζί, για πάρτη του…(Αυτό που γίνεται στην Ελλάδα, δηλαδή, τώρα…)
Και τώρα ήρθε η ώρα του ξεκαθαρίσματος των λογαριασμών…

ΤΟ «ΧΡΥΣΟ ΡΟΥΒΛΙ» Εδώ και πολύ καιρό, στη ζούλα, η Ρωσία αγόραζε χρυσό. Το ίδιο έκανε και η Κίνα. Και είναι απορίας άξιο, το γεγονός ότι, παρά την έντονη ζήτηση χρυσού από αυτές τις δύο δυνάμεις, κάποιοι καταφερναν η τιμή του όχι μόνο να μην ανεβαίνει στα ύψη αλλά  να καταρρέει.
Η κοινή λογική λέει ότι ξαφνικά υπήρξε υπερπροσφορά. Αλλά πώς να υπάρξει υπερπροσφορά όταν είναι δεδομένη η παραγωγική δυνατότητα των χρυσωρυχείων σε όλη τη γη; Αποκτήσαμε ξανά… αλχημιστές και δεν το ξέραμε;
Η φάση αυτή μου θυμίζει «μέρες του 89». Τότε που, μέσα σε μια νύχτα (και για κάμποσους από τους επόμενους μήνες) άρχισε να καταρρέει η τιμή του αλουμινίου, διεθνώς, χωρίς να έχει προηγηθεί μια παγκόσμια μείωση της τιμής του ηλεκτρικού ρεύματος (που αποτελεί τον κύριο πυρήνα του κόστους του μετάλλου).
Τι είχε συμβεί; Απλούστατα: διαλυόταν η ΕΣΣΔ και οι μαφίες άρχισαν να πλιατσικολογούν τα ασύλληπτου μεγέθους στοκ αλουμινίου της ΄χώρας και να τα σπρώχνουν στο εξωτερικό! Αλλά και το ίδιο το καθεστώς (εκδυτικοποιημενο, ε; Άρα χωρίς εμπορικούς αποκλεισμούς, πια) ξεπούλαγε μπιρ-παρα για να καλύψει τις τρέχουσες ανάγκες του.
(Αν ρωτήσετε «καλά, πού βρέθηκε όλο αυτό το αλουμίνιο;», η απάντηση είναι απλή: Πολλες δεκαετίες πριν, το σοβιετικό καθεστώς είχε ξεκινήσει το… σταλινικό χόμπι να κατασκευάζει υδροηλεκτρικά φράγματα, όπου έβρισκε, για να απασχολεί τον κόσμο. Και κάποια στιγμή, έφτασαν να παράγουν τόσο ρεύμα που δεν είχαν τι να το κάνουν. Ε, αποκτήσαν ένα νέο χόμπι: Να ηλεκτρολύουν βωξίτη και να φτιάχνουν βουνά από αλουμίνιο -που δεν μπορούσαν να καταναλώσουν ή να εξαγουν- «για να κρατάνε τον κόσμο απασχολημένο», όπως συνήθως…Την καλησπέρα μου στον Μπογιόπουλο!)
Ποιος όμως πλιατσικολογεί χρυσό κι από πού;
Εδώ δεν υπάρχει απάντηση, πέρα από λογικοφανείς θεωρίες συνωμοσίας, βασισμένες σε γεγονότα. Και ένα γεγονός είναι ότι, εδώ και χρόνια, οι Γερμανοί απαιτούν να επιθεωρήσουν τον χρυσό τους που βρίσκεται στο (ιδιωτικό, ε;) Θησαυροφυλάκιο των ΗΠΑ. Και οι ΗΠΑ αρνούνται να δεχτούν τέτοιο έλεγχο και όλο δίνουν μεταγενέστερες ημερομηνίες «επανεξέτασης του θέματος».
Μια άλλη θεωρία συνωμοσίας είναι ότι και ο χρυσός των ίδιων των ΗΠΑ, πλέον, έχει μετατραπεί σε επιχρυσωμένες ράβδους βολφραμίου, με το ίδιο, περίπου βάρος. Μια τρίτη είναι ότι όλα αυτά τα γνώριζε ο Στρος Καν και για αυτό «φαγώθηκε»: επειδή είχε σκοπό να μιλήσει…
Όπως και να χει το πράγμα, το γεγονός είναι ότι αυτή τη στιγμή η Ρωσία έχει συγκεντρώσει όσο χρυσό χρειάζεται για να κυκλοφορήσει «ρούβλι με αντίκρυσμα χρυσού», επαναφέροντας την ανθρωπότητα πίσω στο χρόνο, στις μέρες του Μπρετόν Γουντς. Κι αυτό είναι «αιτία πολέμου» (με όποια ερμηνεία θέλετε να δώσετε) για εκείνους που τυπώνουν το δολάριο.
Οι οποίοι, όλως συμπτωματικά, είναι οι ίδιοι που, μετά την διάλυση της ΕΣΣΔ, τυπώνουν και το «χάρτινο» ρούβλι!

ΕΘΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ Δεν έχει αυταπάτες ο Πούτιν.
Όσο και να φτιάξει νόμισμα με οποιοδήποτε αντίκρυσμα, σε χρυσό, σε πλουτώνιο ή σε κρυπτονίτη, είναι σίγουρος ότι η Κεντρική Τράπεζα Ρωσίας θα του το «ρίξει» όταν τα συμφέροντα της Ρωσίας θα βρίσκονται σε σύγκρουση με αυτά των «Βρετανών» (εδώ γελάμε, ε;) ιδιοκτητών της…
Και το χειρότερο: Αν ο ιδιώτης ιδιοκτήτης της Κεντρικής Τράπεζας μιας χώρας έχει για μποσταρη ένα κερδοσκόπο, μπορεί να του αμολήσει μια εσωτερική πληροφόρηση για σκόπιμη υποτίμηση. Και να σηκώσουν όλο το χρήμα, στις διεθνείς αγορές. Θυμίζω, εδώ, την ξαφνική υποτίμηση της αγγλικής λίρας που μόνο ο Σόρος (κολλητός των Ροτσιλδ) είχε «προβλέψει» και ποντάρει πάνω της αμύθητα ποσά.
Για όλους αυτούς τους λόγους, ο Πούτιν διακήρυξε ότι πρόθεσή του είναι να πετάξει έξω τους Ροτσιλδ από την Τράπεζά του και να την εθνικοποιήσει. Κι αυτό θα είναι κοσμοϊστορικό γεγονός, αν σκεφτούμε ότι οι μόνες Κεντρικές Τράπεζες, στον πλανήτη που ΔΕΝ ανήκουν στους Ροτσιλδ είναι αυτές της Συρίας, του Ιράν και της Βόρειας Κορέας. (Ήταν κι η Λιβύη μέχρι τη στιγμή της «εξέγερσης για δημοκρατία», με τα Ραφάλ του Σαρκοζί να ανοίγουν το δρόμο…)
(Κι εδώ ας κάνω και μια εμβόλιμη ιστορική αναδρομή. Οι Διεθνείς Τραπεζίτες ήταν αυτοί που χρηματοδότησαν την επανάσταση των Μπολσεβίκων. Στόχος τους (και στόχος των Λένιν και Τροσκι) ήταν να περάσει η Τσαρική Τράπεζα στα χέρια του διεθνούς τραπεζικού καρτέλ, όπως όλα τα … «φυσιολογικά» κράτη του κόσμου. Το σχέδιο το χάλασε ο μουστακιας ο Στάλιν που έκανε στην μπάντα τον «μιλημένο» Τρότσκι («φυσικό» διάδοχο του Λένιν) και έκανε του κεφαλιού του. Ε, δεν πέρασε πολύς καιρός μέχρι που, οι ίδιοι που χρηματοδότησαν τους Μπολσεβίκους, να χρηματοδοτήσουν κι ένα Χίτλερ και να τον ξαμολήσουν κατά πάνω του..Κλείνει η παρένθεση.)
Ένας άλλος που βγάζει, σήμερα, καπνούς από τα αυτιά του για τον τρόπο που υπονομεύεται το εθνικό του νόμισμα είναι ο κουμπάρος μας, ο Ερντογάν. Και δεν διστάζει να κατηγορεί την Κεντρική του Τράπεζα ότι αυτή είναι που οδηγεί στο βάραθρο την τιμή της τουρκικής λίρας. (Προκειμένου να προκύψει γενικευμένη αναταραχή ώστε να επανέλθουν οι Κεμαλικοι στην εξουσία – και να ολοκληρώσουν το σχέδιο Βαριοπούλα με υφαρπαγή ελληνικών νησιών. Όχι ότι υποστηρίζω τον Ερντογάν, αλλά το εναλλακτικό είναι ακόμα χειρότερο…).
Με αυτά και με αυτά, ρωτάω.
Το ευρώ είναι μπουντρούμι.
Αλλά κι η μελλοντική δραχμή της ΙΔΙΩΤΙΚΗΣ Τράπεζας της Ελλάδας θα είναι «λάκκος με τα φίδια», αν η κυβέρνηση δεν είναι «αρεστή».
«Εθνική» δραχμή ΔΕΝ μπορούμε να έχουμε, όσο ισχύει το συμβόλαιο που έχουμε, ως κράτος, με την Τράπεζα της Ελλάδας.
(Δεν πάει πολύς καιρός που ανανεώθηκε για άλλα 39 χρόνια, αν δεν κάνω λάθος)
Τι λέτε να κάνουμε (περα από συνθήματα στις πλατείες) για να ξαναπαρουμε τη χώρα μας πίσω;
Διονύσης Χοϊδάςπηγή

http://greeknation.blogspot.com/2015/10/blog-post_860.html

Άγιος Λουκάς ο Ευαγγελιστής

Πολιούχος:  Λαμία «Εἰς Ἐμμαοὺς βλέπειν σε κἂν πρὶν εἰργόμην, (Λουκᾶς λέγει), τρανῶς σε νῦν Χριστὲ βλέπω». Ὀγδοάτῃ δεκάτῃ πέρατος βίου ἔμμορε Λουκᾶς.

Βιογραφία Ο Άγιος Λουκάς ο Ευαγγελιστής καταγόταν από την Αντιόχεια της Συρίας και η εθνικότητα του ήταν Ελληνική. Ήταν γιατρός στο επάγγελμα, όμως γνώριζε πολύ καλά τη ζωγραφική τέχνη. Μάλιστα σε αυτόν αποδίδονται οι πρώτες εικόνες της Θεοτόκου με τον Ιησού Χριστό βρέφος στην αγκαλιά της (μία υπάρχει μέχρι σήμερα στη Μονή του Μεγάλου Σπηλαίου), καθώς και αυτές των Αποστόλων Πέτρου και Παύλου. Στη χριστιανική πίστη κατηχήθηκε από τον Απόστολο Παύλο, τον οποίο συνάντησε στη Θήβα και έκτοτε αφοσιώθηκε στο κήρυγμα του Ευαγγελίου. Περιόδευσε στη Δαλματία, Ιταλία, Γαλλία, Αχαΐα, Βοιωτία κ.α. Συνέγραψε το τρίτο κατά σειρά Ευαγγέλιο της Καινής Διαθήκης, καθώς και τις πράξεις των Αποστόλων. Λέγεται ότι πέθανε με μαρτυρικό θάνατο (κατ' άλλους ειρηνικά σε ηλικία 80 ετών), και το 357 μ.Χ., το λείψανο του μετακομίσθηκε στην Κωνσταντινούπολη, στο ναό των Αγίων Αποστόλων. Σημείωση: Όπως ιστορεί ο Nικόλαος Mαλαξός, σύμφωνα με ένα βασιλικό χρυσόβουλλο της Mονής του Mεγάλου Σπηλαίου, ο Ευαγγελιστής Λουκάς έγραψε το Ευαγγέλιο του δεκαπέντε χρόνια μετά την Aνάληψη του Κυρίου. Ο Ιππόλυτος ο Θηβαίος όμως τοποθετεί την συγγραφή του Ευαγγελίου στην Aλεξάνδρεια.

Ἀπολυτίκιον  (Κατέβασμα) Ἦχος γ’. Ἀπόστολε Ἅγιε, καὶ Εὐαγγελιστὰ Λουκᾶ, πρέσβευε τῷ ἐλεήμονι Θεῷ, ἵνα πταισμάτων ἄφεσιν, παράσχῃ ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν. Ἕτερον Ἀπολυτίκιον  (Κατέβασμα) Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε. Ἀκέστωρ σοφώτατος, Ἱερομύστα Λουκᾶ, ζωγράφος πανάριστος, τῆς Θεοτόκου Μητρός, ἐδείχθης Ἀπόστολε, ἔγραψας μάκαρ, λόγους, διὰ πνεύματος θείου, ἔδωκας ἐννοῆσαι, συγκατάβασιν ἄκραν, Χριστοῦ τῆς παρουσίας, διὸ πρέσβευε σωθήναι ἠμᾶς. Ἕτερον Ἀπολυτίκιον Λουκᾶν τὸν θεηγόρον καὶ τοῦ Παύλου συνέκδημον καὶ Εὐαγγελίου τοῦ τρίτου συγγραφέα θεόπνευστον, ἐν ὕμνοις τιμήσωμεν, πιστοί, ὡς ἄξιον ἐργάτην τοῦ Χριστοῦ. Τῷ φωτι γὰρ τοῦ Κυρίου καταυγασθεὶς μετέδωκε φῶς τῷ κόσμῳ. Γράψας τὰς θαυμαστὰς παραβολάς, σύστασιν ἐκκλησίας τε τῇ ἐπελεύσει τοῦ πνεύματος ἱστορησάμενος. Κοντάκιον Ἦχος δ’. Ἐπεφάνης σήμερον. Μαθητὴς γεvόμενος τοῦ Θεοῦ Λόγου, σὺν τῷ Παύλῳ ἅπασαν, ἐφωταγώγησας τὴv γῆν, καὶ τὴν ἀχλὺν ἀπεδίωξας, τὸ θεῖον γράψας, Χριστοῦ Εὐαγγέλιον. Ὁ Οἶκος Ὡς ἰατρὸς καὶ μαθητὴς Λουκᾶ ἠγαπημένος, μυστικῇ χειρουργίᾳ τὰ πάθη τῆς ψυχῆς μου, καὶ τὰ τοῦ σώματος ὁμοῦ ἴασαι, καὶ δὸς μοι κατὰ πάντα εὐεκτεῖν, καὶ σοῦ τὴν παναοίδιμον γηθόμενος γεραίρειν πανήγυριν, ὄμβροις τε δακρύων, ἀντὶ μύρων τὸ σεπτόν σου καὶ πάντιμον σῶμα καταβρέχειν· ὡς στήλη γὰρ ζωῆς ἐγγεγραμμένη τῷ ναῷ τῷ θαυμαστῷ τῶν Ἀποστόλων πᾶσιν ἐκφώνει, καθάπερ καὶ σὺ τὸ πρῶτον, τὸ θεῖον γράψας Χριστοῦ Εὐαγγέλιον.

http://www.saint.gr/2759/saint.aspx

1973- Πρόσκληση σε… καυγά!

Ο πρώτος τηλεοπτικός καυγάς με πρωταγωνιστές τον Δημήτρη Κολλάτο και τον Κώστα Καραγιάννη

Ρεπορτάζ για τον τηλεοπτικό καυγά από το περιοδικό «Επίκαιρα»

Τον Μάρτιο του 1973 οι τηλεοπτικές εκπομπές δεν είχαν παράθυρα, δεν είχαν και καυγάδες. Σε μια εποχή που ο αντίλογος μπορούσε να σε οδηγήσει στην εξορία, στη Γυάρο ας πούμε, δεν ήταν δυνατόν να υπάρχουν στη μικρή οθόνη «αντιμαχόμενες απόψεις». Κι όμως η εκπομπή «πρόσκληση σε γεύμα» που μεταδιδόταν από το ΕΙΡ… παραβίασε αυτόν τον κανόνα. Αν και μαγνητοσκοπημένη η εκπομπή άφησε δύο σκηνοθέτες, τον Κώστα Καραγιάννη, εκπρόσωπο του εμπορικού κινηματογράφου και τον Δημήτρη Κολλάτο που είχε έρθει πριν λίγο καιρό από τη Γαλλία να διασταυρώσουν τα… ξίφη τους. Για πρώτη φορά οι τηλεθεατές της εκπομπής έβλεπαν δύο καλεσμένους έτοιμος όχι να φάνε το φαγητό τους, όπως προέβλεπε το κόνσεπτ της εκπομπής, αλλά ο… ένας τον άλλο.

Η «Βραδυνή» της επόμενης μέρας για τηξν επίμαχη εκπομπή

Ήταν Τρίτη 20 Μαρτίου όταν λίγο μετά τις 8.30 όταν οι δύο καλλιτέχνες άφησαν τα ελληνικά κι έπιασαν τα…. γαλλικά
Κολλάτος προς Καραγιάννη:
Τα λεφτά τα δικάσου και του Φίνου είναι βρώμικα. Αποβλακώνουν τον κόσμο… Η Βουγιουκλάκη είναι ατάλαντη… ο Κούρκουλος έχει διαρκώς το ίδιο στιλ… ο Βέγγος πέρα από τα αστεία του δεν λέει τίποτα…
Καραγιάννης προς Κολλάτο:
Το αίσχος που ακούστηκε στο Φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης σημαίνει ότι ο κόσμος ξύπνησε… χρηματοδότησα ταινία του Παντελή Βούλγαρη κι έχασα τα λεφτά μου.
Η παρουσιάστρια της εκπομπής Βίρνα Νιάβη, μια ωραία κοπέλα που δεν ήταν όμως δημοσιογράφος δεν κατάφερε να επιβληθεί. Για να ηρεμήσει μάλιστα άναψε και τσιγάρο (τότε επιτρεπόταν στην τηλεόραση το κάπνισμα).
Φυσικά ξέσπασε σάλος. Ο Φιλιποίμην Φίνος απάντησε με μήνυση, ο Παντελής Βούλγαρης διέψευσε ότι ο Καραγιάννης χρηματοδότησε κάποια ταινία του, ενώ το τηλεφωνικό κέντρο της ΕΙΡ πήρε φωτιά από διαμαρτυρίες τηλεθεατών.
Πολλοί τότε μίλησαν για… στημένο καυγά αφού οι δύο πρωταγωνιστές της εκπομπής μετά το γύρισμα μίλησαν σε διαφορετικό τόνο όταν έσβησαν οι κάμερες κι έφυγαν σαν φίλοι από το στούντιο!
https://tvhistory.wordpress.com/tag/νιαβή-βίρνα/

Διαβάστε την επιστολή Μυτιλήνη: 32χρονη «έχασε» το νεογέννητο μωρό της - Η συγκλονιστική επιστολή της

Στρατής Λιμνιός

Κίνησε τις νομικές διαδικασίες για να βρει δικαίωση - Ο εισαγγελέας ζήτησε το ιστορικό και το φάκελο

«Δολοφόνησαν το μωρό μου, έβλεπα αίματα στο κεφάλι του όταν το τραβούσαν από μέσα μου», λέει στο protothema.gr και ξεσπά κατά των υπευθύνων του νοσοκομείου της Μυτιλήνης η 32χρονη Στέλλα, μία γυναίκα η οποία βιώνει το πιο φρικτό σενάριο ζωής μετά το χαμό του νεογέννητου μωρού της το οποίο αν ζούσε σήμερα θα ήταν δύο μηνών.

Η 32χρονη γυναίκα τον Αύγουστο ετοιμαζόταν να φέρει στον κόσμο το πρώτο της παιδί, καρπό του έρωτά της με το σύζυγό της, γεγονός που θα ολοκλήρωνε την ευτυχία τους. Μία επιπλοκή κατά τη διάρκεια του τοκετού θα μετατρέψει σε δευτερόλεπτα την πιο ευτυχισμένη της ημέρα σε μέρα θλίψης και πένθους.

Σύμφωνα με όσα λέει η μητέρα της Στέλλας στο protothema.gr, την ημέρα που η κόρη της είχε κάνει το τελευταίο υπερηχογράφημα από το οποίο προέκυπτε, σύμφωνα με όσα εκείνη υποστηρίζει, ότι το παιδί δεν θα μπορούσε να γεννηθεί με φυσιολογικό τοκετό, είχε ζητήσει να γίνει καισαρική τομή, αν και εφόσον χρειαστεί κάτι τέτοιο. Κάτι τέτοιο όμως δεν συνέβη, όπως σημειώνει: «Η γυναικολόγος όμως δεν το έκανε αυτό, αλλά αντίθετα όταν είδε ότι το παιδί δεν μπορούσε να βγει με φυσιολογικό τοκετό, άρχισε να τραβά με τον ειδικευόμενο γιατρό το νεογνό με λαβίδες. Το μωρό βγαίνει με μειωμένους καρδιακούς παλμούς και προσπαθούν να το σώσουν. Την ώρα εκείνη η κόρη μου βλέπει να τρέχουν αίματα από το κεφάλι του μωρού της. Αποφασίζεται να μεταφερθεί το μωρό με στρατιωτικό αεροπλάνο στην Αθήνα. Εκεί δυστυχώς οι γιατροί σηκώνουν τα χέρια ψηλά, αφού πλέον είναι πάνω από τις δυνάμεις τους να σώσουν το νεογνό το οποίο μετά από μία μάχη στη θερμοκοιτίδα 35 ημερών φεύγει από τη ζωή», σημειώνει η γιαγιά του.

Όπως η ίδια λέει, η κόρη της πριν λίγες ημέρες κίνησε όλες τις νομικές διαδικασίες για να βρει δικαίωση η ψυχούλα του παιδιού της με τον εισαγγελέα να ζητά το ιστορικό και το φάκελο.

Σε επιστολή της που δημοσίευσε το lesvosnews.net, η μητέρα με συγκλονιστικό τρόπο περιγράφει τον εφιάλτη που ζει όλο αυτό τον καιρό και ζητά την παραδειγματική τιμωρία αυτών που της στερούν το παιδί της σήμερα.

«Όταν έφυγε ο άγγελος μου σταμάτησε και η δική μου ζωή! Τώρα ο πόνος για την απώλεια μεγάλος και ένα τεράστιο "γιατί". Γιατί προς τους δολοφόνους γιατρούς του Νοσοκομείου Μυτιλήνης.
Οι εφιαλτικές στιγμές που έζησα εγώ και το μωρό μου στις 10 Αυγούστου κατά τη διάρκεια του τοκετού με υπεύθυνη ιατρό την .......  και τον ειδικευόμενο ιατρό ........ είναι ακόμη νωπές στη μνήμη μου. Η αδιαφορία τους και η αντι-επαγγελματικότητά τους  σε όλος τους το μεγαλείο. Ένας φόνος χωρίς τέλος.... είναι ο τίτλος της δικής μου ιστορίας. Το αποτέλεσμα 35 ημέρες στο Νοσοκομείο Παίδων... οι μισές από αυτές στην εντατική νεογνών. Διάγνωση που προκαλεί σοκ και ανατριχίλα: κατάγματα κρανίου και κλείδας, αιμορογικά επεισόδια εγκεφάλου, μώλωπες, γεννετική ασφυξία ... για μια επέμβαση, μια καισαρική τομή που δεν έγινε ποτέ ! Που άργησε γιατί δεν ήταν κανένας εκεί!
Τα συμπεράσματα της μαγνητικής από το νοσοκομείο των Αθηνών: ένα παιδί που δεν πρόκειται να μιλήσει ποτέ , δεν πρόκειται να περπατήσει ποτέ, δεν πρόκειται να μας καταλάβει ποτέ!  Μια ψυχούλα εγκλωβισμένη σε ένα ακίνητο κορμί.  Αυτό μας δώσανε!
Θα ήθελα όμως να σας πω ότι ήταν μαχητής. Πάλεψε με όλη του τη δύναμη για 35 ημέρες! 35 ημέρες για να κερδίσει το αυτονόητο: το δικαίωμα στη ζωή!  Πάλεψε από το πρώτο δευτερόλεπτο της ζωής του. Πέθανε 4 φορές πριν την τελευταία του ανάσα...
Θέλω να σας ευχαριστήσω για τις προσευχές σας και την συμπαράστασή σας.  Τώρα είναι καλά  Άγγελος  Κυρίου.... τον έχει δίπλα του ο Ταξιάρχης.
Καταγγέλλω λοιπόν την αδιαφορία και τον εγωισμό όλων των συνυπεύθυνων στο Νοσοκομείο Μυτιλήνης ως υπεύθυνους για το φόνο του παιδιού μου και παραλίγο και για το φόνο το δικό μου. Η αίθουσα τοκετού στο Βοστάνειο ήταν για μένα αίθουσα βασανιστηρίων.....
ΥΓ. μη φοβάσαι αγάπη μου.... οι γονείς σου θα κάνουν τα πάντα για να ηρεμήσει η ψυχούλα σου..
Καλό ταξίδι άγγελε  μας...
Δεν θα σε ξεχάσουμε πότε....
Η μάμα σου»

http://www.protothema.gr/greece/article/518947/mutilini-32hroni-ehase-to-neogennito-moro-tis-katigorei-nosokomeio-kai-giatrous-gia-ameleia/

Τουρκία Στην Κωνσταντινούπολη η Άνγκελα Μέρκελ

Θα συναντηθεί με τους Αχμέτ Νταβούτογλου και Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν

Η γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ έφθασε σήμερα στην Κωνσταντινούπολη για να συζητήσει με τους Τούρκους ηγέτες τον πόλεμο στη Συρία, την προσφυγική κρίση και την πολύνεκρη βομβιστική επίθεση στην Άγκυρα, ανέφεραν τα τοπικά μέσα ενημέρωσης.

Η Μέρκελ αναμένεται κατ΄αρχήν να συναντηθεί με τον πρωθυπουργό Αχμέτ Νταβούτογλου, θα ακολουθήσει συνέντευξη Τύπου στις 11:30 ώρα Γκρίνουιτς (14:30 ώρα Ελλάδας) και στη συνέχεια θα γίνει δεκτή από τον ισλαμο-συντηρητικό πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.




Οι συνομιλίες θα αφορούν κυρίως την κοινή μάχη κατά της τρομοκρατίας, την κατάσταση στη Συρία, τη διαχείριση της προσφυγικής κρίσης, καθώς και διμερή θέματα, δήλωσε τουρκική πηγή.

Μια επίθεση αυτοκτονίας, η πιο σοβαρή στην ιστορία της Τουρκίας, σκότωσε στις 10 Οκτωβρίου 102 ανθρώπους στη κέντρο της Άγκυρας.

Σύμφωνα με την τουρκική κυβέρνηση, η τζιχαντιστική οργάνωση Ισλαμικό Κράτος, που ελέγχει μεγάλα τμήματα της Συρίας και του Ιράκ, είναι ο ύποπτος νούμερο 1 για την επίθεση αυτή η οποία είχε στόχο ακτιβιστές που διαδήλωναν κατά της επανάληψης της κουρδικής διένεξης.



Γείτονας της Συρίας, η Τουρκία θεωρείται εταίρος-κλειδί των Δυτικών στη μάχη κατά του ΙΚ.

Η Τουρκία είναι επίσης εταίρος-κλειδί της Ευρωπαϊκής Ένωσης η οποία προσπαθεί να αποκριθεί στην προσφυγική κρίση, καθώς εκατοντάδες χιλιάδες μετανάστες, κυρίως Σύροι, έχουν φθάσει φέτος στην Ευρώπη, ιδίως στη Γερμανία.
Η Άγκυρα υποδέχθηκε ωστόσο ψυχρά το "σχέδιο δράσης" που παρουσίασε την Πέμπτη η ΕΕ προκειμένου να παραμείνουν οι μετανάστες στη χώρα αυτή.

http://www.protothema.gr/world/article/519108/stin-konstadinoupoli-i-angela-merkel-/

Δια στόματος Γκάουκ Γερμανία: Επίσημη αναγνώριση της γενοκτονίας των Αρμενίων

24/04/2015

Ο Γκάουκ χρησιμοποίησε τον όρο "γενοκτονία", τον οποίο απέρριπτε για πολλά χρόνια το Βερολίνο, σε μια ομιλία του σε θρησκευτική τελετή για την επέτειο των 100 χρόνων από τη σφαγή 1,5 εκατομμυρίου Αρμενίων

Η Γερμανία, με τη φωνή του προέδρου της Γιοάχιμ Γκάουκ, αναγνώρισε απόψε, για πρώτη φορά, τη "γενοκτονία" των Αρμενίων από την Οθωμανική Αυτοκρατορία πριν από έναν αιώνα αλλά και τη "συνυπευθυνότητα" του Βερολίνου στο έγκλημα αυτό.

Ο πρόεδρος Γκάουκ χρησιμοποίησε τον όρο "γενοκτονία", τον οποίο απέρριπτε για πολλά χρόνια το Βερολίνο, σε μια ομιλία του σε θρησκευτική τελετή για την επέτειο των 100 χρόνων από τη σφαγή 1,5 εκατομμυρίου Αρμενίων. Είναι η πρώτη φορά που η Γερμανία χρησιμοποιεί επισήμως τον όρο αυτό, τον οποίο απορρίπτει κατηγορηματικά η Τουρκία αν και έχει αναγνωριστεί από περίπου είκοσι άλλες χώρες, μεταξύ των οποίων η Γαλλία και η Ρωσία.

Ο Γερμανός πρόεδρος άφησε να εννοηθεί ότι η ίδια η χώρα του μπορεί να φέρει κάποια ευθύνη, λόγω της στάσης της κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. "Στην περίπτωση αυτή, εμείς οι Γερμανοί θα πρέπει να συμφιλιωθούμε με το παρελθόν" είπε, κάνοντας λόγο για "μια συνυπευθυνότητα ή ακόμη, ενδεχομένως και συνενοχή (της Γερμανίας) στη γενοκτονία των Αρμενίων".

Με την αναγνώριση της γενοκτονίας, το Βερολίνο διακινδυνεύει ωστόσο να διαταράξει τις σχέσεις της με την Τουρκία, έναν σημαντικό σύμμαχο της χώρας. Σήμερα η Γερμανία φιλοξενεί τη μεγαλύτερη τουρκική κοινότητα στο εξωτερικό, που ανέρχεται σε περίπου τρία εκατομμύρια ανθρώπους.

http://www.protothema.gr/world/article/470354/germania-episimi-anagnorisi-tis-genoktonias-ton-armenion/

Η γενοκτονία των Αρμενίων

Η πρώτη γενοκτονία του 20ου αιώνα, με τη συστηματική εξόντωση ενάμισυ εκατομμυρίου ανθρώπων από τις Οθωμανικές αρχές την τριετία 1915-1918. Υπήρξε ο προάγγελος του Εβραϊκού Ολοκαυτώματος, κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.

Στα τέλη του 19ου αιώνα, οι Αρμένιοι, ένας πανάρχαιος χριστιανικός λαός της Εγγύς Ανατολής, μοιράζονταν μεταξύ της Ρωσίας και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Στην τσαρική Ρωσία ζούσαν κάτω από ένα σχετικά ανεκτικό καθεστώς (αν και δεν έλειπαν μαζικοί εκρωσισμοί), αλλά στην Οθωμανική Αυτοκρατορία υφίσταντο παντός είδους διωγμούς, όπως και οι άλλοι χριστιανικοί λαοί της αυτοκρατορίας (Έλληνες, Ασσύριοι κλπ).

Με την ανάδυση των εθνικισμών, ο Σουλτάνος τούς υποπτευόταν για αποσχιστικές τάσεις, ενώ και οι Ρώσοι, που εποφθαλμιούσαν εδάφη του «μεγάλου ασθενούς», υπέθαλπαν τις όποιες φιλοδοξίες τους. Έτσι, ο Αβδούλ Χαμίτ Β' δεν δίστασε να προβεί σε άγριους διωγμούς εναντίον των Αρμενίων της επικράτειάς του, με αποκορύφωμα τις σφαγές στο Σασούν (1894), τις μαζικές εκτελέσεις της διετίας 1895-1896, που στοίχισαν τη ζωή σε 300.000 Αρμενίους.

Η επικράτηση των Νεοτούρκων τον Ιούλιο του 1908, παρά τις αρχικές ελπίδες που γέννησε, δεν άλλαξε την κατάσταση για τους χριστιανούς της αυτοκρατορίας. Αντί για τον σεβασμό των συνθηκών και την πραγμάτωση των μεταρρυθμίσεων, όπως είχε υποσχεθεί, το νέο καθεστώς προέβη σε νέους διωγμούς των Αρμενίων τον Απρίλιο του 1909 στα Άδανα και την ευρύτερη περιοχή της Κιλικίας.

Η συστηματική, όμως, εξόντωση των Αρμενίων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας έγινε κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, όταν ο σουλτάνος και ο τσάρος βρέθηκαν σε διαφορετικά στρατόπεδα. Το σχέδιο του Υπουργού Εσωτερικών, Ταλαάτ Πασά, μπήκε σε εφαρμογή στις 24 Απριλίου του 1915, με τη σύλληψη 250 επιφανών Αρμενίων στην Κωνσταντινούπολη, οι οποίοι εκτελέστηκαν το ίδιο βράδυ. Η 24η Απριλίου έχει καθιερωθεί ως Ημέρα Μνήμης για την Αρμενική Γενοκτονία και τιμάται κάθε χρόνο από την Αρμενική διασπορά.

Αμέσως μετά άρχισαν ομαδικές σφαγές του αρμενικού λαού στην Ανατολική Μικρά Ασία. Χαρακτηριστικό είναι το τηλεγράφημα του Ταλαάτ στις 28 Απριλίου 1915 προς τους νομάρχες των περιοχών αυτών: «Αποφασίσθηκε να τεθεί τέρμα στο ζήτημα των Αρμενίων με εκτόπισίν τους στις ερήμους και την εξόντωση αυτού του ξενικού στοιχείου». Έως το 1918 πάνω από ενάμισυ εκατομμύριο Αρμένιοι έχασαν τη ζωή τους ή αναγκάστηκαν να εκπατριστούν.

Η γενοκτονία του 1915 παρέμεινε ατιμώρητη από τη διεθνή κοινότητα, παρότι η Οθωμανική Αυτοκρατορία, ως σύμμαχος των Κεντρικών Δυνάμεων, βρισκόταν στους ηττημένους του Α' Παγκοσμίου Πολέμου. Ο Αδόλφος Χίτλερ τη χρησιμοποίησε ως παράδειγμα για να δικαιολογήσει το Εβραϊκό Ολοκαύτωμα. «Ποιος μιλάει σήμερα για τον αφανισμό των Αρμενίων;» διερωτήθηκε το 1939.

Η Αρμενική Γενοκτονία ήταν εν γνώσει των Γερμανών, συμμάχων των Οθωμανών στον Μεγάλο Πόλεμο, οι οποίοι όμως επέβαλαν καθεστώς λογοκρισίας στην πατρίδα τους. Ο μόνος πολιτικός που προσπάθησε μάταια να καταγγείλει την εξόντωση των Αρμενίων ήταν ο σοσιαλδημοκράτης Καρλ Λίμπκνεχτ, μετέπειτα ιδρυτής του Κομμουνιστικού Κόμματος Γερμανίας, στις 11 Ιανουαρίου 1916. Η ιστορική έρευνα έχει φέρει στο φως ντοκουμέντα ότι οι Γερμανοί ενθάρρυναν τους Οθωμανούς στην εξόντωση των Αρμενίων, επειδή τους θεωρούσαν προσκείμενους στους Ρώσους.

Μόλις το 2015 η Γερμανία υπαναχώρησε από τη σταθερή μέχρι τώρα άρνησή της να χρησιμοποιήσει τον όρο «γενοκτονία» για την εξόντωση των Αρμενίων από τους Οθωμανούς Τούρκους, υποκύπτοντας στις πιέσεις βουλευτών.«Η σφαγή των Αρμενίων πριν από 100 χρόνια υπήρξε γενοκτονία, το κλασικό παράδειγμα εθνοκάθαρσης, μαζικής καταστροφής και απέλασης», δήλωσε ο πρόεδρος της Γερμανίας Γιοακίμ Γκάουκ, κατά την διάρκεια επιμνημόσυνης δέησης που έγινε σε ναό του Βερολίνου στις 23 Απριλίου.

Η Τουρκία, ως διάδοχο κράτος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ποτέ δεν παραδέχτηκε τη Γενοκτονία των Αρμενίων. Υποστηρίζει ότι επρόκειτο για μία επιχείρηση καταστολής κατά εκείνων των Αρμενίων, που είχαν συνεργαστεί με τις ρωσικές δυνάμεις εισβολής στην ανατολική Τουρκία και ότι οι νεκροί δεν ξεπερνούσαν τις 300.000. Η δήλωση συγγνώμης του Τούρκου πρωθυπουργού Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογκάν προς τα εγγόνια των θυμάτων στις 23 Απριλίου του 2014, ίσως να είναι το προμήνυμα αλλαγής της στάσης της Άγκυρας.

Μέχρι το 2015, 25 χώρες έχουν αναγνωρίσει τη Γενοκτονία των Αρμενίων (Αργεντινή, Βέλγιο, Καναδάς, Χιλή, Κύπρος, Ελλάδα, Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία, Λιθουανία, Λίβανος, Ολλανδία, Πολωνία, Ρωσία, Σλοβακία, Σουηδία, Ελβετία, Ουρουγουάη, Βατικανό, Βενεζουέλα, Αρμενία, Αυστρία, Βολιβία, Τσεχία, Συρία) και διεθνείς οργανισμοί, όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση (Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο) ,το Συμβούλιο της Ευρώπης και η Κοινή Αγορά του Νότου (Mercosur). Τη Γενοκτονία των Αρμενίων έχουν αναγνωρίσει, επίσης, οι 43 από τις 50 πολιτείες των ΗΠΑ, τέσσερις περιοχές της Ισπανίας (Βασκωνία, Καταλονία, Βαλεαρίδες Νήσοι, Ναβάρα), η Σκωτία, η Ουαλία και η Βόρειος Ιρλανδία από τη Μεγάλη Βρετανία και δύο περιοχές της Αυστραλίας (Νέα Νότιος Ουαλία και Νότια Αυστραλία).

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/765#ixzz3ouwr33vb

Η ΕΚΘΕΣΗ - ΣΟΚ Κωστούλα.

Γιώργος Χρ. Παπαχρήστος
Τα Νέα

Στοιχεία-σοκ για την υπόθεση της σύλληψης Οτζαλάν στην Κένυα, περιλαμβάνει η έκθεση του πρέσβη της Ελλάδας στο Ναϊρόμπι Γιώργου Κωστούλα, που αποκαλύπτουν ολόκληρη σήμερα «ΤΑ ΝΕΑ». Ο πρέσβης καταγράφει λεπτό προς λεπτό τα γεγονότα από την ημέρα της άφιξης του αρχηγού του ΡΚΚ Αμπντουλάχ Οτζαλάν ώς τη στιγμή της σύλληψής του από πράκτορες και περιγράφει με παραστατικό τρόπο τα όσα συνέβησαν στη διάρκεια των 12 ημερών που ο Οτζαλάν φιλοξενήθηκε στην πρεσβευτική κατοικία στο Ναϊρόμπι.

Η έκθεση Κωστούλα, που η κυβέρνηση κρατούσε απόρρητη και από τους πολιτικούς αρχηγούς ­ το σχετικό αίτημα του προέδρου της Ν.Δ. Κ. Καραμανλή αλλά και άλλων δεν ικανοποιήθηκε ­ σημειώνει με πολύ παραστατικό τρόπο τα διατρέξαντα και παράλληλα αφήνει σαφέστατες αιχμές για τον τέως υπουργό Εξωτερικών Θεόδωρο Πάγκαλο. Είναι ενδεικτικό ότι όπως αναφέρει ο κ. Κωστούλας, η πρεσβεία στο Ναϊρόμπι δεν ενημερώθηκε εκ των προτέρων για την άφιξη Οτζαλάν, δεν είχε καμία βοήθεια για τον χειρισμό του θέματος και, όπως δηλώνει, μόνο όταν τον αναγνώρισε ο ίδιος το παραδέχθηκε το υπουργείο Εξωτερικών. Ο πρέσβης περιγράφει απίστευτου περιεχομένου διαλόγους με την ηγεσία του υπουργείου Εξωτερικών, αλλά και με υπηρεσιακούς παράγοντες στην διάρκεια της παραμονής του Οτζαλάν στο Ναϊρόμπι και, ουσιαστικά, καταγγέλλει ότι κάποια στιγμή, η εντολή από το κέντρο ­ από τον Θεόδωρο Πάγκαλο αρχικά ­ ήταν «πετάξτε τους έξω». Ήταν τότε που ο Οτζαλάν είχε αρχίσει να αρνείται την συνεργασία με τις ελληνικές αρχές φοβούμενος για την τύχη του.

Η εντολή «να πεταχτούν έξω» δόθηκε στον ταγματάρχη Σάββα Καλεντερίδη, από τον τέως αρχηγός της ΕΥΠ Χαρ. Σταυρακάκη, ο οποίος φέρεται να τηλεφωνούσε παρουσία «τριών υπουργών» (δεν διευκρινίζεται αν επρόκειτο για τους κ.κ. Πάγκαλο, Παπαδόπουλο, Πετσάλνικο). Όπως αναφέρει ο κ. Κωστούλας, όταν ο κ. Καλεντερίδης αρνήθηκε επικαλούμενος αδυναμία να υλοποιήσει μόνος του την εντολή, δόθηκε εντολή στον πρέσβη να μισθώσει «τέσσερις φουσκωτούς» από την «αγορά» της Κένυας και να αναθέσει σ' αυτούς το έργο της βίαιης απομάκρυνσης από την πρεσβεία του Οτζαλάν και των συνοδών του. Και όταν με τη σειρά του ο πρέσβης δήλωσε αδυναμία να υλοποιήσει αυτή την εντολή, αποφασίσθηκε να του στείλουν από την Αθήνα «ποδοσφαιρική ομάδα» ή «θίασο» (όπως συνθηματικά ανέφεραν την αποστολή ομάδας πρακτόρων της ΕΥΠ) προκειμένου να αναλάβουν εκείνοι τη βίαιη εκκένωση της πρεσβευτικής κατοικίας από τον Οτζαλάν και την ακολουθία του.

Στην έκθεση καταγράφεται επίσης το «ενδιαφέρον» των Αμερικανών, που κινήθηκαν ήδη από την τρίτη ημέρα της άφιξης Οτζαλάν στο Ναϊρόμπι, καθώς και οι συνεχείς πιέσεις των κενυατικών αρχών για πλήρη διαλεύκανση τού πώς ο Οτζαλάν βρέθηκε στην Κένυα. Όπως επίσης αποκαλύπτεται και το μέγεθος της παγίδας στην οποία έπεσαν οι ελληνικές αρχές, που έδωσαν βάση στις διαβεβαιώσεις των Κενυατών προκειμένου ουσιαστικά να συλλάβουν τον αρχηγό του ΡΚΚ και να τον παραδώσουν στους Τούρκους.

Η έκθεση καταγράφει επίσης με ιλαρότητα τα ψευδώνυμα που χρησιμοποιούσαν οι χειριστές της υπόθεσης Οτζαλάν, όπως βεβαίως και σκηνές σαν αυτή με τον Μητροπολίτη Κένυας που βολιδοσκοπήθηκε για την φιλοξενία του Οτζαλάν σε κτίριο της μητρόπολης ή εκκλησίας και εκείνος νόμιζε ότι επρόκειτο για τον... τέως βασιλιά Κωνσταντίνο, ο οποίος πίστευε ότι αφίχθη μυστικά στην Κένυα με πρωτοβουλία της κυβέρνησης... Όπως είναι φυσικό το περιεχόμενο της απόρρητης έκθεσης Κωστούλα δημιουργεί τεράστια ερωτηματικά για το πώς χειρίσθηκε η κυβέρνηση την υπόθεση Οτζαλάν και περιγράφει με έμφαση τις ευθύνες εκείνων που την χειρίσθηκαν. Είναι δε αποκαλυπτική η φράση με την οποία κλείνει την πολύκροτη έκθεσή του ο κ. Κωστούλας: «Ευχαριστώ τον κ. αναπληρωτή υπουργό (εννοεί τον σημερινό υπουργό Εξωτερικών Γιώργο Παπανδρέου) διότι μας επετράπη γραπτή επικοινωνία με κεντρική υπηρεσία μετά από δεκαπέντε ημέρες κρίσεως και σιωπής». Είναι το διάστημα για το οποίο ο ίδιος σημειώνει λίγο πριν ότι «εν γένει ήμασταν μόνοι μας ξυπόλητοι στ' αγκάθια».

Κρυπτό Ναϊρόμπι 21 Φεβρουαρίου 1999

ΑΠ 1847Β/5/ΑΣ 162

Από: Πρεσβεία Ναϊρόμπι

Προς: Γραφείο ΑΝΥΠΕΞ (για κ. ΑΝΥΠΕΞ)

Κοιν.: Γραφείο Υπουργού (για κ. Υπουργό) Γραφείο Γενικού Γραμματέα (για κ. Γενικό)

WWWW Ζ01, Ζ02, Ζ05

Άκρως απόρρητο - ειδικού χειρισμού άμεση επίδοση

Θέμα: Υπόθεση Οτσαλάν

Σχετ.: τηλ/μά σας ΑΠ ΕΧ ΑΣ 01/20.2.99

Α. Συμφώνως προς οδηγίες σας, πρεσβεία παραθέτει ό,τι γνωρίζει για υπόθεση Οτσαλάν:

ΔΕΥΤΕΡΑ, 1 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 1999

Περί ώρα 13.00, διευθυντής διπλωματικού γραφείου υπουργού κ. Βασίλης Παπαϊωάννου επεκοινώνησε τηλεφωνικά με πρεσβεία και εζήτησε υπογράφοντα.

Υπογράφοντος απουσιάζοντος σε UNEP (σημείωση: από 1 έως και 5 Φεβρουαρίου, συνεδρίασε σε Ναϊρόμπι Εκτελεστικό Συμβούλιο UNEP - Ναϊρόμπι είναι έδρα UNEP και Habitat, οποίων προΐσταται βοηθός γενικός γραμματέας ΟΗΕ κ. Κλάους Τόπφερ, Γερμανός), κ. Παπαϊωάννου συνομίλησε με συνεργάτη μου κ. Διακοφωτάκη, γραμματέα πρεσβείας Α', και του είπε εξής:

«Ό, τι ακολουθεί είναι ειδικού χειρισμού. Πρόσεχε. Σημείωνε ό,τι λέω. Θα έρθει ένα αεροπλάνο. Μεριμνήσετε για παραλαβή του. Δεν γνωρίζομε ώρα αφίξεως, ειδοποιηθεί αμέσως πρέσβυς».

Συνεργάτης μου ερώτησε περί τίνος πρόκειται και έλαβε απάντηση ότι «αν γνωρίζετε τι συμβαίνει πέριξ της Ιταλίας, θα καταλάβετε». Κ. Παπαϊωάννου είπε, τέλος, ότι θα καλέσει εκείνος εκ νέου πρεσβεία, ευθύς ως έχει νεώτερα.

Συνεργάτης μου επικοινώνησε αμέσως μαζί μου με ασύρματη επικοινωνία. Έτσι διέκοψα συμμετοχή μου σε εργασίες UNEP και επέστρεψα σε πρεσβεία περί ώρα 14.00.

Μαζί με συνεργάτη μου εκτιμήσαμε ότι αεροπλάνο επρόκειτο μεταφέρει κάποιον αξιωματούχο Σέρβο ή Σερβοβόσνιο, οποίος αντιμετώπιζε προβλήματα. Σημειώνω ότι ημέρες εκείνες, σύμφωνα με διεθνή Τύπο, επέκειτο βομβαρδισμός Κοσσυφοπεδίου από ΝΑΤΟ.

Κ. Παπαΐωάννου επεκοινώνησε εκ νέου με πρεσβεία περί ώρα 16.00 και είπε σε υπογράφοντα εξής:

«Αεροπλάνο πρόκειται αφιχθεί Ναϊρόμπι μεταξύ 00.00 και 01.00 πρωινή, επομένης 2 Φεβρουαρίου. Αεροσκάφος είναι τύπου Falcon 900, call sign 9 Μ ΒΑΒ. Ονόματα επιβατών έχουν ως εξής:

1 Κος Αρίστος Αριστείδου, κάτοχος υπ' αριθμόν C 110226 κυπριακού διαβατηρίου, ημερομηνία γεννήσεως 10.6.1949.

2 Κος Ayaz Ibrahim, κάτοχος υπ' αριθμόν 76315983 σουηδικού διαβατηρίου, ημερομηνία γεννήσεως 1.1.1959.

3 Κος Berivan Gungor, κάτοχος γερμανικής ταυτότητος υπ' αριθμόν 5031665406, γεννηθείς 3.12.1981.

4 Κος Μαύρος Λάζαρος, γεννηθείς 9.8.1953, κάτοχος υπ' αριθμόν C 015918 κυπριακού διαβατηρίου.

5 Κος Σάββας Καλεντερίδης, κάτοχος υπ' αριθμόν Κ 392127 ελληνικού διαβατηρίου.

Κος Καλεντερίδης δεν πρόκειται αποβιβασθεί αλλά επιστρέψει αμέσως Ελλάδα.

Μεριμνήσατε για παραλαβή τους σε επίπεδο γραμματέως πρεσβείας καθώς και για φιλοξενία τους, περίπου μία εβδομάδα για σαφάρι. Κανονίστε τους λιοντάρια και τίγρεις, έξοδα σας αποσταλούν».

Υπογράφων ερώτησε αν στοιχεία αυτά επαρκούσαν για αποστολή ρηματικής διακοινώσεως σε εδώ ΥΠΕΞ για άδεια υπερπτήσεως, κλπ. Κ. Παπαϊωάννου απήντησε ότι θα επικοινωνούσε εκ νέου με πρεσβεία και ό,τι εν πάση περιπτώσει πρεσβεία έπρεπε ενεργήσει ταχύτερο δυνατόν για εξασφάλιση άδειας υπερπτήσεως, προσγειώσεως, κλπ. Κατά γνώμη του και γνώμη μας, λόγω προκεχωρημένης ώρας και εδώ ρυθμών εργασίας, διακοίνωση έπρεπε γίνει ταχύτερο δυνατόν. Επιφυλάχθηκε μας δώσει πλείονα στοιχεία αργότερα.

Σε συνέχεια επικοινωνίας αυτής, πρεσβεία απέστειλε ρηματική διακοίνωση (ΑΠ 1069/1/ΑΣ 103/1.2.99) σε εδώ ΥΠΕΞ ζητώντας άδεια υπερπτήσεως προσγειώσεως, κλπ., βάσει ανωτέρω στοιχείων και προβάλλουσα ως λόγο ταξιδίου τουρισμό.

ΤΡΙΤΗ, 2 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 1999

Υπογράφων και συνεργάτης του συμφώνησαν συναντηθούν ώρα 23.00 προκειμένου μεταβούν ίδιοι σε αεροδρόμιο με δύο αυτοκίνητα.

Περί ώρα 22.00, υπογράφων δέχεται σε κατοικία του τηλεφώνημα κ. Παπαϊωάννου, οποίος τον πληροφορεί ότι αεροσκάφος πρόκειται φθάσει τελικώς περί ώραν 06.00 πρωινή.

Υπογράφων συνεννοείται εκ νέου με συνεργάτη του σχετικά.

Περί ώρα 03.00, υπογράφων δέχεται τηλεφώνημα από κ. Υπουργό, οποίος του λέγει ότι «επισκέπτες σας θα καθυστερήσουν».

Νεώτερο τηλεφώνημα κ. Παπαϊωάννου αλλάζει εκ νέου ώρα αφίξεως αεροσκάφους και την τοποθετεί μεταξύ 09.00 και 10.00 ώρα, 2 Φεβρουαρίου. Υπογράφων συνεννοείται εκ νέου με συνεργάτη του.

Υπογράφων και συνεργάτης του μεταβαίνουν αεροδρόμιο περί ώρα 09.30. Σύστημα ασύρματης επικοινωνίας επιτρέπει σε κ. Διακοφωτάκη, οποίος εισήλθε σε χώρους transit αεροδρομίου, να επικοινωνεί συνεχώς με υπογράφοντα.

Μέχρι ώρα 10.45, αεροσκάφος δεν είχε εμφανισθεί. Μέσω πρεσβείας κ. Παπαϊωάννου ειδοποιήθηκε σχετικά και είπε ότι 11.30, αεροσκάφος επρόκειτο εισέλθει σε εναέριο χώρο Κένυα.

Τελικώς, εντελώς τυχαία, λόγω τηλεφωνικής επικοινωνίας πρεσβείας με πύργο ελέγχου, πληροφορηθήκαμε ότι αεροσκάφος είχε μόλις προσγειωθεί (περίπου 11.00).

Κ. Διακοφωτάκης εμερίμνησε για παραλαβή αφιχθέντων, διεκπεραίωση τελωνειακών διατυπώσεων, παραλαβή αποσκευών, κλπ., σε συντομώτατο χρονικό διάστημα.

Σημειώνομε ότι άπαντες οι επιβάτες εισήλθαν νομιμώτατα εντός Κένυα με σφραγίδα θεωρήσεως σε διαβατήριό τους και συμπλήρωση κάρτας εισόδου. Κ. Καλεντερίδης παρέμεινε διότι, όπως μας είπε, εν τω μεταξύ οδηγίες του είχαν αλλάξει.

Σημειώνομε, επίσης, ότι:

Α Οτσαλάν εισήλθε σε Κένυα με πλαστό κυπριακό διαβατήριο και όνομα Λάζαρος Μαύρος.

Β Κος Berivan Gungor ήταν κα Melsa Deniz, οποία εισήλθε σε Κένυα με γερμανική ταυτότητα, οποία ανήκε σε άλλο πρόσωπο. Πρόκειται για μοναδικό επιβάτη αεροσκάφους, οποίος, λόγω ελλείψεως διαβατηρίου, δεν φέρει σφραγίδα εισόδου σε έγγραφά του.

Άμα τη παραλαβή των επιβατών, αναχωρήσαμε αμέσως για κατοικία. Σημειώνω ότι άφησα Κενυάτη οδηγό πρεσβείας σε αεροδρόμιο διότι χώρος αυτοκινήτων δεν επαρκούσε για μεταφορά αφιχθέντων.

Μέχρι στιγμή εκείνη πρεσβεία ουδέν εγνώριζε για ταυτότητα επισκέπτη. Υπογράφων, πάντως, ανεγνώρισε αμέσως Οτσαλάν ενώ συνεργάτης του λίγο αργότερα.

Σε κατοικία κατέλυσε σύνολο ταξιδιωτών. Ενημερώσαμε αμέσως κ. Παπαϊωάννου για ασφαλή άφιξη και παραλαβή τους. Σε κ. Παπαϊωάννου ελέχθη μέσω υπαλλήλου πρεσβείας ότι «κος πρέσβυς ευχαριστεί θερμώς για φάρμακα που του στείλατε». Κος Παπαϊωάννου απήντησε «εγώ τον ευχαριστώ που τα παρέλαβε».

Ταξιδιώτες είναι άπαντες κατάκοποι και άγρυπνοι. Μετά μεσημεριανό φαγητό σπεύδουν για ύπνο, εξαιρέσει κ. Καλεντερίδη.

Απόγευμα κ. Καλεντερίδης αναχωρεί με κ. Διακοφωτάκη από κατοικία με κατεύθυνση πρεσβεία. Κος Καλεντερίδης επιθυμεί αποστείλει μήνυμα σε υπηρεσία του και μεταβιβάσει μήνυμα κ. Αριστείδου σε γυναίκα του ότι είναι καλά.

Κ. Διακοφωτάκης συνεννοείται τηλεφωνικώς με κ. Παπαϊωάννου, οποίος τον συμβουλεύει αποστείλει σε γραφείο υπουργού δύο χωριστά τηλεγραφήματα ειδικού χειρισμού, εκ των οποίων υπηρεσιακό να είναι προσωπικό για κ. υπουργό. Όπερ και εγένετο.

Δυσκολία κρυπτό επικοινωνίας αναγκάζει κ. Διακοφωτάκη συνεννοηθεί με ακόλουθο κα Βεβέ, οποία ήταν βάρδια σε γραφείο υπουργού, και αποστείλει δύο φορές εν λόγω σήματα.

ΤΕΤΑΡΤΗ, 3 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 1999

Κ. Διακοφωτάκης επικοινωνεί με κ. Παπαϊωάννου, οποίος του μεταφέρει ότι κατ' εντολήν υπουργού, εφεξής επικοινωνία με γραφείο υπουργού θα γίνεται μόνο προφορικά, δηλαδή από τηλεφώνου.

Πρεσβεία πληροφορείται από κ. Καλεντερίδη ότι έχει οδηγίες αναχωρήσει ταχύτερο δυνατόν για Νότιο Αφρική προκειμένου συνεννοηθεί με εκεί αρχές για παροχή ασύλου και κανονικού διαβατηρίου σε Οτσαλάν. Πληροφορείται, επίσης, ότι κ. Αριστείδου πρέπει αναχωρήσει ταχύτερο δυνατόν διότι «αποστολή του έληξε, χωρίς να αποκλείεται επιστροφή του σε Κένυα». Αναχώρησή τους προγραμματίζεται για επομένη. Τέλος, ότι εντός προσεχών ημερών, πρόκειται αφιχθούν σε Κένυα συνεργάτες Οτσαλάν για να μεριμνήσουν για φύλαξή του.

Σημειωτέον ότι κ. Καλεντερίδης ευρίσκετο σε συνεχή επικοινωνία με αρχηγό υπηρεσίας του.

Απόγευμα, γενικός γραμματέας (permanent secretary) εδώ ΥΠΕΞ κ. Καθουρίμα ζητά επικοινωνήσει με κ. πρέσβυ επομένη.

ΠΕΜΠΤΗ, 4 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 1999

Κενυατική εφημερίδα The Nation δημοσιεύει σε στήλες διεθνών ειδήσεων άρθρο περί Οτσαλάν καθώς και φωτογραφία του. Πρεσβεία αποστέλλει σχετικό δημοσίευμα κεντρική υπηρεσία (Α4 δ/νση) με υπ' αριθμόν ΑΠ 1841/29/ΑΣ 120/4.2.99).

Ώρα 08.45, Αμερικανός γραμματέας πρεσβείας ζητά κ. Διακοφωτάκη και δηλώνει ότι επιθυμεί τον συναντήσει. Περίεργη πρωινή ώρα αναγκάζει κ. Διακοφωτάκη τον ρωτήσει αν συμβαίνει τίποτα. Αμερικανός απαντά αρνητικά και συμφωνείται συναντηθούν επομένη σε οικογενειακό περιβάλλον.

Υπογράφων μεταβαίνει σε εδώ ΥΠΕΞ περί ώρα 10.000, ενώ κ. Αριστείδου και κ. Καλεντερίδης έρχονται σε πρεσβεία και αναμένουν επιστροφή πρέσβεως ώστε ενημερωθούν και, εν συνεχεία, αναχωρήσουν για αεροδρόμιο.

Κ. Καθουρίμα ερωτά υπογράφοντα τι γνωρίζει περί αεροσκάφους και επιβατών του. Υπογράφων απαντά πως ελάχιστα γνωρίζει καθ' ότι γραμματεύς πρεσβείας είχε φροντίσει σχετικά.

Κ. Καθουρίμα επιδεικνύει σε υπογράφοντα δημοσίευμα εφημερίδος The Nation και τον ερωτά κατά πόσον γνωρίζει εν λόγω άτομο, «οποίο φέρνει σε δύσκολη θέση Ελλάδα». Υπογράφων απαντά πως όχι και προφασίζεται δυσκολίες για ανάγνωση άρθρου, λόγω ελλείψεως γυαλιών πρεσβυωπίας.

Μετά πέρας συναντήσεως, υπογράφων, πληροφορείται από συνεργάτη του μέσω ασυρμάτου ότι συνεργάτης του συνοδεύει κ. Καλεντερίδη και κ. Αριστείδου σε αεροδρόμιο. Αναχωρεί και αυτός για αεροδρόμιο, όπου συναντώνται όλοι.

Κ. Καλεντερίδης μεριμνά για έκδοση εισιτηρίου του προς Νότιο Αφρική με Κένυα Airways και ώρα αναχωρήσεως 12.00. Κος Αριστείδου μεριμνά για αναχώρησή του για Ζυρίχη με Swissair, περί ώρα 12.30.

Υπογράφων και συνεργάτης του αποχαιρετούν ταξιδιώτες και επιστρέφουν πρεσβεία. Εκεί πληροφορούνται ότι Αμερικανός συνάδελφος είχε εν τω μεταξύ επικοινωνήσει εκ νέου και, προφασιζόμενος προσωπική του εργασία σε κέντρο πόλεως, εζήτησε συναντηθεί με κ. Διακοφωτάκη. Δεδομένου ότι αυτός ήταν σε αεροδρόμιο, Αμερικανός δεν επέμεινε και είπε ότι πρόκειται ισχύσει καθορισμένο ραντεβού.

Συνομιλία με Καθουρίμα, περίεργο τηλεφώνημα Αμερικανού και αναχώρηση δύο επισκεπτών αναφέρονται αμέσως σε κ. Παπαΐωάννου, οποίος λέγει ότι θα τα μεταφέρει σε «μεγάλο τραγουδιστή», δηλαδή κ. υπουργό, και αναλαμβάνει υποχρέωση «να μας τραγουδήσει, αφού ακούσει τραγούδι μεγάλου τραγουδιστή».

Περί ώρα 14.00, κ. Καλεντερίδης τηλεφωνά σε πρεσβεία και αναφέρει ότι υπήρχε πρόβλημα σε αναχώρησή του και ότι είχε κρατηθεί με ευγενικό τρόπο, για περίπου μία ώρα, από αρχές ασφαλείας αεροδρομίου με συνέπεια να χάσει την πτήση του.

Σημειώνεται ότι σε διαβατήριό του εμφαίνεται σφραγίδα εξόδου από χώρα και υπάρχει κάρτα επιβιβάσεως αχρησιμοποίητη.

Κ. Διακοφωτάκης αναχωρεί εκ νέου για αεροδρόμιο προκειμένου τον παραλάβει. Σε χώρους αεροδρομίου αντιλαμβάνεται μεγάλη παρουσία λευκών, οποίοι δεν μοιάζουν για ταξιδιώτες και παρατηρούν κινήσεις του. Αναζητά αλλά δεν βρίσκει κ. Καλεντερίδη και επιστρέφει εκ νέου σε πρεσβεία. Εν τέλει κ. Καλεντερίδης επιστρέφει σε πρεσβεία με ταξί.

Εξελίξεις αναφέρονται σε κ. Παπαϊωάννου από υπογράφοντα και αρχηγό ΕΥΠ από κ. Καλεντερίδη.

Κ. Καλεντερίδης λαμβάνει εντολή από αρχηγό ΕΥΠ αναχωρήσει ταχύτερο δυνατόν από Κένυα και οδεύσει προς Νότιο Αφρική. Κ. Καλεντερίδης ζητά από αρχηγό του εξετάσει δυνατότητα αποστολής άλλου ατόμου σε Νότιο Αφρική καθόσον αναχώρηση ιδίου δεν ήταν ούτε βέβαιη ούτε γρήγορη, λόγω προηγουμένης εμπλοκής του σε αεροδρόμιο.

Κ. Παπαϊωάννου επικοινωνεί με υπογράφοντα και μεταφέροντας οδηγίες κ. υπουργού τονίζει ότι πρέπει πάντοτε αρνούμεθα οιαδήποτε σχέση με Οτσαλάν ενώπιον κενυατικών αρχών.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ, 5 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 1999

Πρωινές ώρες, κ. Καθουρίμα επικοινωνεί με υπογράφοντα και τον ερωτά για τύχη επιβατών αεροσκάφους.

Υπογράφων απαντά ότι δεν γνωρίζει πού ευρίσκονται τρεις εξ αυτών, γνωρίζει ότι ένας ανεχώρησε και ότι ένας εκρατήθη από αρχές αεροδρομίου άνευ λόγου και ότι εξακολουθεί ευρίσκεται Ναϊρόμπι.

Κ. Καθουρίμα ζητά να δει διαβατήριο παραμείναντος, δηλαδή κ. Καλεντερίδη. Υπογράφων απαντά ότι λόγω προβλήματος υγείας, δεν δύναται μεταβεί σε ΥΠΕΞ και κ. Καθουρίμα προτείνει όπως δευτέρα γραμματεύς πρεσβείας προσκομίσει διαβατήριο σε γραφείο του.

Ανωτέρω αναφέρονται σε κ. Παπαϊωάννου, οποίος επιμένει σε οδηγίες «Μεγάλου τραγουδιστή», κατά οποίες υπογράφων πρέπει «Να είναι τσομπάνος και να σφυρά αμέριμνα, σε σχέση με θέμα».

Κ. Καλεντερίδης αναφέρει γεγονότα σε αρχηγό ΕΥΠ, οποίος του λέγει αναχωρήσει τάχιστα από Κένυα. Τούτο δεν είναι δυνατόν καθόσον πρέσβυς ανέλαβε υποχρέωση επιδείξει διαβατήριό του σε κ. Καθουρίμα.

Ανωτέρω αναφέρονται σε κ. Παπαϊωάννου, οποίος τα μεταφέρει σε κ. υπουργό. Τελικά δίδεται εντολή από αρχηγό ΕΥΠ σε κ. Καλεντερίδη παραμείνει σε Ναϊρόμπι.

Κ. Καλεντερίδης επαναλαμβάνει σε αρχηγό ΕΥΠ πρότασή του όπως τρίτο άτομο υπηρεσίας του οδεύσει προς Νότιο Αφρική.

Περί ώρα 14.00 μ.μ., κ. Παπαϊωάννου επικοινωνεί με πρεσβεία και εντέλλει υπογράφοντα μεταφέρει με «δεσποινίδα Κατεχάκη», δηλαδή κ. Καλεντερίδη, σε Οτσαλάν ότι πρέπει ταχύτερο δυνατόν απομακρυνθεί από «εθνικά χρώματα». Σε ερώτησή μου «και να πάει πού;», κ. Παπαϊωάννου απαντά ως εξής:

«Μεγάλος τραγουδιστής έχει εκνευρισθεί. Κάναμε μια εξυπηρέτηση. Μην μας την βγάζουν από την μύτη. Να πάει σαφάρι. Να πάει όπου θέλει. Μακριά από εθνικά χρώματα».

Σε σχετική ερώτησή μου απέκλεισε και μεταφορά του σε χώρους Ορθοδόξου Εκκλησίας.

Υπογράφων, κ. Καλεντερίδης και κ. Διακοφωτάκης συσκέπτονται σε πρεσβεία περί του πρακτέου, προτείνεται ιδέα όπως μερίμνη πρεσβείας, Οτσαλάν μεταφερθεί σε χώρους ΟΗΕ και εκεί, εμφανιζόμενος, ενώπιον αναπληρωτού γενικού γραμματέα κ. Τόπφερ, παραδοθεί και ζητήσει προστασία και άσυλο από ΟΗΕ.

Πρόταση αυτή μεταφέρεται σε κ. Παπαϊωάννου αλλά απορρίπτεται και ζητείται από πρεσβεία μη ολιγωρεί πλέον και ζητήσει από Οτσαλάν άμεση απομάκρυνσή του από «εθνικά χρώματα».

Υπογράφων και κ. Καλεντερίδης μεταβαίνουν σε κατοικία και κοινοποιούν σε Οτσαλάν με πλέον κατηγορηματικό τρόπο απόφασή μας για απομάκρυνσή του από κατοικία.

Οτσαλάν δεν πείθεται. Όντας έξυπνος και αποφασισμένος αντιλαμβάνεται αμέσως κίνδυνο. Σηκώνεται από κάθισμά του, χαιρετά στρατιωτικά και αναφέρει σε υπογράφοντα ότι ζητά πολιτικό άσυλο από Ελλάδα και μας εγχειρίζει αίτηση ασύλου προς ελληνική κυβέρνηση, συντεταγμένη ιδιόχειρα σε τουρκική γλώσσα.

Υπογράφων του τονίζει ότι ελληνική κυβέρνηση έχει αποφασίσει για σοβαρώτατους λόγους να μην του χορηγήσει άσυλο. Και ότι για λόγο αυτόν ευρίσκεται εδώ, δηλαδή σε Κένυα, με δική του συναίνεση.

Τότε Οτσαλάν λέγει εξής:

«Ναι, είχα δεχθεί σε Αθήνα μεταφερθώ εκτός πρεσβευτικής κατοικίας αλλά από σήμερα είμαι σίγουρος ότι οποιοδήποτε βήμα εκτός αυτού του χώρου, χωρίς επίσημη διασφαλισμένη εγγύηση οποιασδήποτε χώρας, θα ισοδυναμεί με φυσική καταστροφή μου. Να ζητήσετε προστασία από Ελλάδα και τοπικές αρχές. Απόρριψη ασύλου μας γνωστοποιηθεί μέσα από επίσημες και θεσμοθετημένες διαδικασίες ελληνικών αρχών.

Επίσης, ζητώ από Ελλάδα λάβει απαραίτητα μέτρα για ασφάλειά μου και ζητήσετε από τοπικές αρχές περιφερειακή ασφάλεια κατοικίας».

Κ. Καλεντερίδης, άριστος γνώστης τουρκικής, μεταφράζει πρόχειρα κείμενο αιτήσεως ασύλου. Εν συνεχεία, μαζί με υπογράφοντα επανέρχονται σε πρεσβεία.

Κατάσταση περιγράφεται σε κ. Παπαϊωάννου και αρχηγό ΕΥΠ. Μετά από λίγο αρχηγός ΕΥΠ επικοινωνεί και ζητά από κ. Καλεντερίδη μεταπείσει Οτσαλάν, τονίζοντας «ότι αν το θέλεις, θα τα καταφέρεις». Κ. Καλεντερίδης εκθέτει εκ νέου κατάσταση σε αρχηγό του και υπογραμμίζει αποφασιστικότητα Οτσαλάν.

Υπογράφων, συνεργάτης του και κ. Καλεντερίδης συσκέπτονται περί του πρακτέου. Αποφασίζεται διαβίβαση αιτήσεως ασύλου σε γραφείο υπουργού με έγγραφο ειδικού χειρισμού και έκτακτο διπλωματικό ταχυδρομείο (βλ. έγγραφό μας ΑΠ 1841/28/ΑΣ 119/5.2.99).

Έκτακτο ταχυδρομείο μεταφέρει εμπειρογνώμων ΥΠΕΞ κ. Καμπίτσης, οποίος ήρθε σε Ναϊρόμπι για παρακολούθηση εργασιών UNEP. Κ. Καμπίτσης αναχωρεί για Γενεύη και λαμβάνει οδηγίες από υπογράφοντα παραδώσει διπλωματικό ταχυδρομείο σε πρέσβυ ΜΑ Γενεύης κ. Καραϊτίδη, ώστε μέσω αυτού και χωρίς να ανοιχθεί, να παραδοθεί σε γραφείο υπουργού, εις χείρας κ. Παπαϊωάννου.

Ανωτέρω αναφέρονται σε κ. Παπαϊωάννου, οποίος αναλαμβάνει ενημερώσει κ. υπουργό. Εντολή, κατά οποία Οτσαλάν όφειλε εγκαταλείψει «εθνικά χρώματα» επιβεβαιώνεται και πρέπει εκτελεσθεί αμέσως. Ζητείται όπως συνεννοήσεις γίνουν απ' ευθείας από κ. Καλεντερίδη, χωρίς μεσολάβηση ή συμμετοχή σε συζήτηση υπογράφοντος.

Ανωτέρω μεταφέρονται σε Οτσαλάν, οποίος αρνείται ακολουθήσει οδηγίες μας. Δύο συνεργάτες του ζητούν να μην πιέζεται αρχηγός τους και απειλούν αυτοπυρποληθούν σε κήπο κατοικίας.

Σημειωτέον ότι, σε χρόνο άσχετο με Οτσαλάν, είχε προγραμματισθεί αναχώρηση κ. Διακοφωτάκη Αθήνα με διπλωματικό ταχυδρομείο. Αναχώρηση αυτή ματαιούται.

Κ. Διακοφωτάκης αποστέλλει οικογένειά του Αθήνα και παραμένει για υποβοήθηση χειρισμού υποθέσεως. Σύζυγός του ουδέν εγνώριζε για όλο θέμα.

ΣΑΒΒΑΤΟ, 6 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 1999

Νέες άκαρπες συνεννοήσεις και προσπάθειες τόσο κ. Καλεντερίδη όσο και υπογράφοντος με Οτσαλάν μεταφέρονται σε κ. Παπαϊωάννου και αρχηγό ΕΥΠ. Τελευταίος ζητά από κ. Καλεντερίδη εγκαταλείψει ταχύτερο δυνατόν Κένυα.

Από κ. Παπαϊωάννου πληροφορούμεθα ότι επομένη αναχωρεί «εκτός συνόρων» και ότι «επικοινωνία μαζί του θα είναι δύσκολη». Ζητείται εκ νέου «άμεση απομάκρυνση από εθνικά χρώματα».

Υπογράφων, εκμεταλλευόμενος φιλίες του με Έλληνα επιχειρηματία, εφεξής «Πάνος», καθώς και άριστο κλίμα διμερών σχέσεων με Σεϋχέλλες, και έχοντας κατά νου οικονομικές δυσχέρειες χώρας αυτής, προτείνει σε κ. Παπαϊωάννου να γίνουν σχετικές κρούσεις σε κ. Πάνο.

Πρόταση δεν γίνεται αμέσως δεκτή. Όμως, λίγο αργότερα, περί ώρα 16.00, κ. Παπαϊωάννου λέγει ότι εδόθη σχετική έγκριση και ζητείται από υπογράφοντα υποδείξει τρόπο επικοινωνίας. Αίτημα είναι έκδοση ισχυρού, γνήσιου και, ει δυνατόν, διπλωματικού διαβατηρίου από Σεϋχέλλες επ' ονόματι Οτσαλάν με πραγματικό του όνομα. Δηλαδή πλήρης πολιτογράφησή του ως πολίτου Σεϋχελλών ή, τουλάχιστον, παραμονή του σε χώρα αυτή για κάποιο διάστημα.

Συνεννοήσεις με κ. Πάνο αναλαμβάνει ΕΥΠ και φαίνεται ότι δημιουργούν συγχύσεις καθόσον αρμόδιοι ΕΥΠ παρουσιάζουν σε κ. Πάνο γνήσιο διαβατήριο Πορτογαλίας με φωτογραφία Οτσαλάν και άλλο όνομα για μεσολάβηση προς έκδοση θεωρήσεως. Κ. Πάνος απήντησε ότι πορτογαλικά διαβατήρια δεν έχουν ανάγκη θεωρήσεως σε Σεϋχέλλες.

Περί ώρα 18.00, κ. Διακοφωτάκης, οποίος ευρίσκεται μόνος σε πρεσβεία δέχεται τηλεφώνημα από κ. Αριστείδου, οποίος του λέγει «είμαι κάπου στην Ευρώπη και Δευτέρα - Τρίτη θα έρθω σε σας». Ερωτά για υγεία φιλοξενουμένων και υπόσχεται ότι γίνονται απαραίτητες προσπάθειες για ασφαλή και γρήγορη επίλυση κρίσεως.

Βραδυνές ώρες, εδώ συνεργάτιδα Οτσαλάν πληροφορήθηκε από Ευρώπη ότι δύο συνεργάτες του ταξιδεύουν ήδη προς Ναϊρόμπι και ότι πρέπει μεριμνήσωμε για παραλαβή τους.

ΚΥΡΙΑΚΗ, 7 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 1999

Ημέρα κυλά ήρεμα, Οτσαλάν αρνούμενου εγκαταλείψει κατοικία.

Αρχηγός ΕΥΠ επικοινωνεί με κ. Καλεντερίδη και του λέγει ότι «κάποιος θα έρθει και θα φέρει κάτι».

Κ. Καλεντερίδης αναζητά συνεργάτες Οτσαλάν αλλά δεν τους ευρίσκει. Αργότερα πληροφορείται ότι συνεργάτες αυτοί ήταν κάτοχοι ελληνικών προσφυγικών διαβατηρίων και ότι δεν τους είχε επιτραπεί είσοδος σε Κένυα.

Κ. Παπαϊωάννου επικοινωνεί με υπογράφοντα και του λέγει ότι «Δεσποινίδα πρέπει κάνει δουλειά της όσο πιο γρήγορα γίνεται», δηλαδή πείσει Οτσαλάν εγκαταλείψει κατοικία. Μας επισημαίνει ότι λόγω ταξιδιού του εκτός συνόρων θα υπάρχει πρόβλημα επικοινωνίας και ζητά του δίδονται μηνύματα μέσω γραφείου υπουργού.

Πληροφορούμεθα όλως τυχαίως ότι κ. υπουργός αναχωρεί αυθημερόν για βαλκανική περιοδεία και ότι πρόκειται επιστρέψει Αθήνα βράδυ προσεχούς Τετάρτης.

ΔΕΥΤΕΡΑ, 8 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 1999

Κατ' εντολήν υπογράφοντος, κ. Διακοφωτάκης, περί ώρα 15.00 μεταβαίνει σε ΥΠΕΞ Κένυα προκειμένου συναντηθεί με γενικό γραμματέα κ. Καθουρίμα και του επιδείξει διαβατήριο κ. Καλεντερίδη.

Σε γραφείο γενικού γραμματέα, ευρίσκονται επίσης επικεφαλής υπηρεσίας πρωτοκόλλου και έτερο άτομο, οποίος συνεργάτης μου δεν γνωρίζει και οποίο δεν συστήνεται. Κ. Διακοφωτάκης εικάζει ότι είτε επρόκειτο για κάποιο στέλεχος αστυνομίας ή ασφάλειας, ή για άτομο προεδρικού περιβάλλοντος.

Σε κ. Διακοφωτάκη τίθενται εξής ερωτήματα:

1 Πού είναι αυτοί που ήρθαν.

Απάντηση: Τρεις δεν γνωρίζω, ένας έφυγε, ένας είναι εδώ κι αυτό είναι διαβατήριό του.

2 Ποιος ήταν τύπος αεροσκάφους.

Απάντηση: Δεν γνωρίζω από αεροπλάνα.

Άγνωστος συνομιλητής επιμένει ότι ήταν Falcon.

3 Ποιος έδωσε άδεια υπερπτήσεως και προσγειώσεως.

Απάντηση: Άδεια ζητήθηκε με ρηματική διακοίνωση. Δεν γνωρίζω συνέχεια από πλευράς αρμοδίων υπηρεσιών (πύργος ελέγχου κ.λπ.).

Διευθυντής πρωτοκόλλου επιμένει ότι άδεια έπρεπε δοθεί γραπτώς και ερωτά κατά πόσον μας εδόθη γραπτή άδεια. Απάντηση αρνητική.

4 Πώς βγήκαν ταξιδιώτες από αεροδρόμιο.

Απάντηση: Όπως κάθε άλλος επιβάτης.

Διευθυντής πρωτοκόλλου αρνείται εκδοχή αυτή, οποία είναι πέρα για πέρα αληθής, και επιμένει ότι ταξιδιώτες βγήκαν κρυφά από αεροδρόμιο, μάλλον από χώρο υποδοχής VIP (Vice - President Lounge), οποίο ανοίγει μόνο για υποδοχή υπουργών.

Κ. Διακοφωτάκης εξηγεί όλη διαδικασία, οποία ακολουθείται σε περιπτώσεις αφίξεως σε διεθνές αεροδρόμιο Ναϊρόμπι αλλά δεν γίνεται πιστευτός. Κενυάτες αδυνατούν αντιληφθούν πώς ετέθησαν θεωρήσεις σε διαβατήρια, πώς συμπληρώθηκαν δελτία εισόδου, οποία προφανώς είχαν απολέσει.

Κ. Διακοφωτάκης επιδεικνύει διαβατήριο κ. Καλεντερίδη, σε οποίο εμφαίνεται σφραγίδα εισόδου και θεώρηση.

Κ. Καθουρίμα ζητά άδεια κρατήσει διαβατήριο 24 ώρες. Κ. Διακοφωτάκης τον παρακαλεί συνεννοηθεί με κ. πρέσβυ. Κ. Καθουρίμα δεν επιμένει και ζητά από άγνωστο άτομο φωτοτυπήσει διαβατήριο.

5 Τι δουλειά κάνουν τα άτομα που ήρθαν.

Απάντηση: Δεν ξέρω. Νομίζω ότι ήταν επιχειρηματίες.

6 Τα άτομα αυτά είχαν εντεταλμένη υπηρεσία από ελληνική κυβέρνηση επιθεωρήσουν χώρους πρεσβείας. Ήρθαν σε πρεσβεία.

Απάντηση: Όχι, άτομα αυτά δεν έχουν καμμία απολύτως σχέση με ελληνική κυβέρνηση και ούτε ήρθαν σε χώρο πρεσβείας για οποιαδήποτε εργασία πλην κ. Καλεντερίδη, οποίος διαμαρτύρεται για κράτησή του σε αεροδρόμιο Ναϊρόμπι χωρίς λόγο.

Διευθυντής πρωτοκόλλου ερωτά αν διαβατήριο αυτό είναι πλαστό και συνεργάτης μου απαντά αρνητικά. Επιμένει ότι υπάρχει κι άλλο ελληνικό διαβατήριο εντός Κένυα με τα αυτά στοιχεία και τον ίδιο αριθμό.

Κ. Διακοφωτάκης επαναλαμβάνει ότι διαβατήριο δεν είναι πλαστό και ότι του προξενεί εντύπωση ύπαρξη πλαστού διαβατηρίου με τον αυτόν αριθμό.

Διευθυντής πρωτοκόλλου επιμένει και λέγει ότι γίνονται έρευνες για θέμα πλαστού διαβατηρίου.

7. Ποιος παρέλαβε επιβάτες αεροσκάφους.

Απάντηση: Εγώ.

8. Πρέσβυς ήταν σε αεροδρόμιο.

Απάντηση: Ναι, αλλά δεν ήταν σε παραλαβή τους.

Σημειώνω ότι λόγω υπηρεσιακού αυτοκινήτου, παρουσία μου σε αεροδρόμιο ήταν γνωστή.

Εντύπωση επροκάλεσε σε συνεργάτη μου ότι δεν ηρωτήθη πού μετεφέρθησαν ταξιδιώτες καθώς και ότι δεν επέμειναν για λοιπούς τρεις.

Ανωτέρω αναφέρθηκαν από κ. Καλεντερίδη σε αρχηγό ΕΥΠ, οποίος του είπε να περιμένει άφιξη «φίλου». Προσπαθήσαμε επικοινωνήσωμε με κ. Παπαϊωάννου, μέσω γραφείου υπουργού (κ. Τσαούσης, κα Θεοφίλη) αλλά εν τέλει δεν κατέστη δυνατό.

ΤΡΙΤΗ, 9 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 1999

Ημέρα αυτή κυλά χωρίς εξελίξεις. Αδυνατούμε επικοινωνήσωμε με κ. Παπαϊωάννου.

Οτσαλάν εξακολουθεί ευρίσκεται σε κατοικία. Ενημερώνεται από τουρκικό Τύπο, μέσω Ιντερνέτ, οποίον του προμηθεύει κ. Καλεντερίδης καθημερινώς.

Κ. Καλεντερίδης μας ενημερώνει ότι ένα άρθρο εφημερίδος Χουριέτ ισχυρίζεται ότι εντός προσεχών ημερών Οτσαλάν πρόκειται συλληφθεί.

Σημειώνω, επίσης, ότι από 2 Φεβρουαρίου, ανά διήμερο, συνεργάτις Οτσαλάν Melsa Deniz έρχεται σε πρεσβεία προκειμένου τηλεφωνήσει και διαβεβαιώσει κάποια υψηλόβαθμα στελέχη ΡΚΚ σε Ευρώπη πως Οτσαλάν είναι καλά και είναι ασφαλής. Επικοινωνία γίνεται μόνο σε ελληνική γλώσσα και υπό στενή επιτήρηση κ. Καλεντερίδη.

ΤΕΤΑΡΤΗ, 10 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 1999

Περί ώρα 11.00, έρχεται σε πρεσβεία κ. Πάνος. Υπογράφων και κ. Καλεντερίδης, ευρισκόμενοι σε κατοικία, ειδοποιούνται από κ. Διακοφωτάκη έρθουν αμέσως σε πρεσβεία.

Κ. Πάνος αναφέρει συνεννοήσεις του με ΕΥΠ σε Αθήνα. Κατόπιν οδηγιών ΕΥΠ επεκοινώνησε με Σεϋχέλλες και είχε θετική ανταπόκριση. Αρμόδιοι Σεϋχελλών δέχονται φιλοξενήσουν και δώσουν διαβατήριο σε Οτσαλάν, οποίου όμως αγνοούν ταυτότητα. Κ. Πάνος υποστηρίζει ότι Σεϋχέλλες ζητούν 15 εκατομμύρια δολλάρια και ότι ήδη κ. Αριστείδου προσπαθεί εξασφαλίσει κάποιο ποσό ως προκαταβολή και, εν συνεχεία, αναχωρήσει για Σεϋχέλλες.

Κ. Πάνος ήρθε σε πρεσβεία εφοδιασμένος με τηλέφωνο Panafon a la carte, οποίο του επρομήθευσε αρχηγός ΕΥΠ προς επίλυση σοβαρώτατου προβλήματος τηλεπικοινωνιών αρχής μας, μέσω ανοικτών γραμμών.

Δυστυχώς, όμως, για πρεσβεία, σύστημα κινητής τηλεφωνίας Κένυα δεν είναι συμβατό με ελληνικό. Ως εκ τούτου, τηλέφωνο ήταν άχρηστο.

Υπογράφων δέχεται τηλεφώνημα από ΜΑ Γενεύης. Κ. Καραϊτίδης ζητά πληροφορηθεί περιεχόμενο διπλωματικού φακέλου και ερωτά γιατί δεν μπορεί να το ανοίξει. Υπογράφων τον παρακαλεί αποστείλει φάκελο αμέσως σε Αθήνα και γραφείο υπουργού.

Ακολούθησε σύσκεψη περί του πρακτέου. Αρχίσαμε επεξεργαζόμαστε σενάρια για ασφαλή αναχώρηση Οτσαλάν σε Σεϋχέλλες. Μεταξύ άλλων, σκεφθήκαμε μεταφορά του σε αγρόκτημα και αναχώρησή του από Κένυα προς Σομαλία ή Τανζανία με μικρό δικινητήριο αεροπλάνο, οποίο θα αναχωρούσε από έναν από χωμάτινους διαδρόμους (air strips), οποίοι αφθονούν σε Κένυα. Συζήτηση δεν κατέληξε, ελλείψει επικοινωνίας με ΥΠΕΞ και άγνοια εξελίξεων θέματος σε Αθήνα.

Περί ώρα 17.30, υπογράφων δέχεται τηλεφώνημα από άγνωστο, οποίο ακούν συνεργάτης μου, κ. Πάνος και κ. Καλεντερίδης.

Άγνωστος ισχυρίζεται ότι είναι δημοσιογράφος Βήματος Νίκος Μαράκης και ότι έμαθε πως Οτσαλάν ευρίσκεται σε Κένυα και ζητά πληροφορηθεί κατά πόσον αυτό είναι αληθές. Κ. Διακοφωτάκης αντιλαμβάνεται ξενικό χαρακτήρα προφοράς και ότι ομιλών δεν είναι Νίκος Μαράκης. Υπογράφων διαψεύδει τα περί Οτσαλάν. Τηλεφώνημα λαμβάνει τέλος.

Κος Καλεντερίδης επικοινωνεί με αρχηγό του, σε οποίον αναφέρει περιστατικό καθώς και ότι Πάνος ευρίσκεται Ναϊρόμπι. Περιστατικό αναφέρει και υπογράφων σε κ. Παπαϊωάννου.

Κος Αριστείδου επικοινωνεί με κ. Καλεντερίδη, σε οποίον αναφέρει ότι δύο συνεργάτες Οτσαλάν ταξιδεύουν ήδη προς Ναϊρόμπι. Κατά συνομιλητή του, κίνηση τελεί εν γνώσει ΕΥΠ.

Υπογράφων προσπαθεί επικοινωνήσει με γραφείο υπουργού. Πληροφορείται ότι αεροσκάφος κ. υπουργού ευρίσκεται εν πτήσει προς Αθήνα, προερχόμενο από βαλκανική χώρα.

Περί ώρα 21.30, επικοινωνούμε με κ. Παπαϊωάννου, οποίος μόλις έχει προσγειωθεί και κατευθύνεται σε οικία του. Αναλαμβάνει μας ενημερώσει ταχύτερο δυνατόν.

Επισημαίνω ότι, από μεσημεριανές ώρες Κυριακής έως βραδυνές ώρες Τετάρτης, πρεσβεία ουδεμία είχε επικοινωνία με κ. Παπαϊωάννου ή άλλο πρόσωπο ΥΠΕΞ για συγκεκριμένο θέμα.

Βραδυνές ώρες έρχονται σε πρεσβεία δύο συνεργάτιδες Οτσαλάν, οποίες ενημερώνονται για κατάσταση και ζητούν δουν αμέσως Οτσαλάν.

Υπογράφων, κ. Πάνος, κ. Καλεντερίδης και δύο συνεργάτιδες Οτσαλάν αναχωρούν για κατοικία. Εκεί γίνεται σύσκεψη και κ. Πάνος εξηγεί κατάσταση σε Οτσαλάν με αντικειμενικό σκοπό να πεισθεί και να επιλέξει λύση Σεϋχελλών. Εξαίρεται επαναστατικό παρελθόν Σεϋχελλών καθώς και νυν Προέδρου Δημοκρατίας καθώς και κακές σχέσεις τους με ΗΠΑ. Τονίζεται ασφαλές περιβάλλον νήσων για παραμονή του εκεί.

Οτσαλάν φαίνεται να πείθεται, λέγοντας μάλιστα πως «αν είναι όπως μου τα λέτε, να πάμε εκεί και να κάνωμε και επενδύσεις».

ΠΕΜΠΤΗ 11 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 1999

Περί ώρα 10.00, άγνωστος τηλεφωνά σε πρεσβεία, ισχυριζόμενος ότι είναι δημοσιογράφος UPI και ότι ζητά πρέσβυ προκειμένου τον ερωτήσει κατά πόσον αληθεύει πως Οτσαλάν ευρίσκεται Κένυα. Τηλέφωνο απαντάται από διοικητικό υπάλληλο, οποίος λέγει ότι κ. πρέσβυς δεν είναι σε πρεσβεία και ότι ουδέν γνωρίζει σχετικά.

Περί ώρα 12.00, κ. Αριστείδου μας πληροφορεί ότι εξεύρεση χρημάτων δεν είναι δυνατή σε Αθήνα κι ότι αναχωρεί για Ευρώπη προς εξεύρεσή τους, μέσω ΡΚΚ.

Υπογράφων αναφέρει ανωτέρω σε κ. Παπαϊωάννου. Τελευταίος επαναλαμβάνει ανάγκη αμέσου απομακρύνσεως Οτσαλάν από «εθνικά χρώματα».

Υπογράφων μαζί με κ. Καλεντερίδη μετέβησαν αμέσως σε κατοικία προκειμένου ενημερώσουν Οτσαλάν και του ζητήσουν για μια ακόμη φορά άμεση αποχώρησή του από κατοικία και μεταφορά του σε άλλο χώρο. Τότε μας επανέλαβε θέση του ότι θα φύγει μόνον εάν παρασχεθούν απαραίτητες εγγυήσεις, διαφορετικά είναι εξαιρετικά επικίνδυνο.

Υπογράφων και κ. Καλεντερίδης επιστρέφουν σε πρεσβεία. Αναφέρουν τελευταίες εξελίξεις σε κ. Παπαϊωάννου και αρχηγό ΕΥΠ. Κ. Παπαϊωάννου αναφέρει ότι «μεγάλος τραγουδιστής ζητά πάραυτα άμεση απομάκρυνσή τους από κονάκι» και μεταφορά τους οπουδήποτε, «εν ανάγκη στη χριστιανοσύνη», δηλαδή εδώ εδρεύουσα Ορθόδοξη Μητρόπολη.

Περί ώρα 20.00, λαμβάνει χώρα σύσκεψη σε πρεσβεία με συμμετοχή κ. Πάνου και κ. Διακοφωτάκη. Εξετάζεται ενδεχόμενο αναχωρήσεως οδικά για Τανζανία με δυο αυτοκίνητα, οποία θα οδηγούντο από υπογράφοντα και κ. Διακοφωτάκη. Πρόταση προέβλεπε αναχώρηση 04.00 επομένης και διέλευση συνόρων περί ώρα 06.00.

Πρόταση μεταβιβάζεται σε κ. Παπαϊωάννου, οποίος αναλαμβάνει την μεταφέρει σε «μεγάλο τραγουδιστή» και μας «τραγουδήσει» αναλόγως. Μετά από λίγο, κ. Παπαϊωάννου μας καλεί και ζητά διευκρινίσεις ως προς αυτοκίνητα (πρεσβείας ή μη), συμμετοχή μας κ.λπ.

Του ελέχθη πως άλλος τρόπος μεταφοράς δεν υπάρχει. Τα μεταβιβάζει σε κ. υπουργό, οποίος εν τέλει αποδέχεται πρόταση, αν και είναι εμφανές, με κάποιους δισταγμούς.

Υπογράφων και κ. Καλεντερίδης μεταβαίνουν εκ νέου σε κατοικία. Οτσαλάν, όμως, είναι αμετακίνητος σε αποφάσεις του.

Ώρα είναι περί 01.00 πρωινή.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ, 12 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 1999

Περί ώρα 09.30, υπογράφων δέχεται τηλεγράφημα από κ. Καθουρίμα, οποίος τον παρακαλεί συναντηθεί μαζί του. Κος πρέσβυς, προφασιζόμενος ασθένεια, μεταθέτει συνάντηση για επόμενη εβδομάδα.

Περί 10.00, κ. Καλεντερίδης επικοινωνεί με αρχηγό του. Τελευταίος μόλις έχει πληροφορηθεί τα περί αιτήσεως ασύλου και εξαγριωμένος απαντά ως εξής:

«Να του πεις ότι είναι ηλίθιος. Διέπραξε αθλιότητα. Αυτό που έκανε δεν είναι τίποτα. Δεν ισχύει. Να του πεις να τσακιστεί να φύγει γρήγορα και να πάει όπου θέλει. Εμείς δεν του τάξαμε τίποτα. Πέτα τον έξω, ρε Σάββα, να τελειώνομε. Σε παρακαλώ, παιδί μου».

Υπογράφων και κ. Διακοφωτάκης υπήρξαν αυτήκοοι μάρτυρες περιστατικού.

Περί ώρα 10.30, κ. Καλεντερίδης πληροφορήθηκε άφιξη κ. Αριστείδου σε Σεϋχέλλες. Εν συνεχεία, πήρε από αρχηγό του τηλεφωνικό αριθμό και επικοινώνησε μαζί του σε Σεϋχέλλες. Εκεί, κ. Αριστείδου, όπως μας είπε, προσπαθεί πείσει Σεϋχελλέζους αποδεχθούν Οτσαλάν, οποίου απεκάλυψε ταυτότητα. Πάντως, ανέφερε ότι κατ' αρχάς θα τον δεχθούν αν αφιχθεί σε νησί με ξένο διαβατήριο και εν συνεχεία θα γίνει προσπάθεια να εκδοθεί διπλωματικό διαβατήριο σε όνομά του.

Κος Καλεντερίδης του είπε ότι είναι επιτακτική ανάγκη να βγει αυθημερόν διαβατήριο γιατί Οτσαλάν το θεωρεί απαραίτητη προϋπόθεση για αποχώρησή του από κατοικία και αναχώρησή του εκεί. Τότε κ. Αριστείδου μας είπε ότι είναι πιθανόν να στείλει διαβατήρια με ένα άτομο εμπιστοσύνης του. Περί ώρα 07.30 επομένης.

Μετά από αυτό, τόσο κ. Παπαϊωάννου όσο και αρχηγός ΕΥΠ ζήτησαν με απόλυτα επιτακτικό τρόπο μετεγκατάσταση Οτσαλάν εντός της ημέρας σε Ορθόδοξη Εκκλησία Ναϊρόμπι. Αρχηγός ΕΥΠ είπε σε κ. Καλεντερίδη «να πας να του τα πεις, κι αν δεν τον πείσεις να του πεις ότι θα σηκωθείς να φύγεις». Αρχηγός ΕΥΠ δίνει εντολή σε κ. Καλεντερίδη αναχωρήσει από Ναϊρόμπι, συντομώτερο δυνατόν.

Περί ώρα 12.00, έρχεται σε πρεσβεία μας χαιρετίσει μητροπολίτης Κένυα κ. Σεραφείμ, οποίος προηγουμένη είχε φθάσει από Αθήνα.

Υπογράφων και συνεργάτης του τον απομονώνουν σε ένα γραφείο και του λένε ότι για εθνικούς λόγους τον παρακαλούν όπως βράδυ ίδιας ημέρας δεχθεί σε ιεραποστολή Ριρούτα ένα ζευγάρι. Του τονίζουν ότι δεν του ζητούν προσωπική χάρη, αλλά ότι αυτό επιβάλλεται για το καλό της Ελλάδος.

Μητροπολίτης Σεραφείμ δεν αντιλαμβάνεται περί τίνος πρόκειται. Όμως, με ύφος χαρμόσυνο, ελπιδοφόρο και συνωμοτικό μας ερωτά:

«Είναι εδώ ο Κωνσταντίνος;».

Υπογράφων και συνεργάτης του μόλις μπόρεσαν κρατήσουν ψυχραιμία τους. Μητροπολίτης, πάντως, δέχεται.

Εν τω μεταξύ, πληροφορούμεθα από συνεργάτες Οτσαλάν ότι Έλληνας δικηγόρος πρόκειται έλθει σε Ναϊρόμπι και ότι πρόκειται ακολουθήσουν και άλλοι, Ιταλοί, Ολλανδοί, κλπ. Μία συνεργατών Οτσαλάν, κα Simsi Kilic, διατηρεί συνεχείς τηλεφωνικές επαφές με συντρόφους της Ευρώπη, εξέρχεται κατοικίας και τηλεφωνά με τηλεφωνικές κάρτες. Αθήνα ενημερώνεται σχετικά με συνθηματικό ότι «επίκειται άφιξη πολλών Λυκουρέζων, Ελλήνων και άλλων».

Κος Πάνος, εν τω μεταξύ, επροσπαθούσε εξασφαλίσει πλαστές σφραγίδες εισόδου και θεωρήσεως ώστε αυτές επιτεθούν σε πορτογαλικό διαβατήριο Οτσαλάν, και τούτο ώστε καταστεί δυνατή αναχώρηση Οτσαλάν εκείνο το βράδυ για Σεϋχέλλες.

Εξελίξεις αυτές αναφέρονται σε Αθήνα, κ. Παπαϊωάννου ζητά άμεση απομάκρυνση Οτσαλάν από κατοικία.

Υπογράφων και κ. Καλεντερίδης μετέβησαν προς αναγνώριση χώρου εκκλησίας, αντελήφθησαν παρουσία αστυνομικών με πολιτικά και επέστρεψαν σε πρεσβεία.

Ανέφεραν γεγονός και υπογράφων επρότεινε συνεννόηση με αρχές Κένυα ώστε, με βοήθεια εντοπίων, καταστεί δυνατή αναχώρηση Οτσαλάν σε Σεϋχέλλες με αεροπλάνο γραμμής. Πρόταση απερρίφθη ασυζητητί από κ. Παπαϊωάννου, ενώ συνεχίσθηκε προσπάθεια για ασφαλή έξοδο Οτσαλάν από Κένυα.

Αρχηγός ΕΥΠ τηλεφωνά κ. Καλεντερίδη. Του λέγει ότι κ. Αριστείδου ήταν σε Σεϋχέλλες και του ζήτησε όπως κα Nucan, δεύτερη συνεργάτις Οτσαλάν, οποία αφίχθηκε 10 Φεβρουαρίου και είναι υπεύθυνη ΡΚΚ για Κύπρο, επικοινωνήσει με κ. Αριστείδου, οποίον εγνώριζε προσωπικά ώστε πεισθεί από τον ίδιο για ασφαλή αναχώρησή του σε Σεϋχέλλες, όπου θα τον υποδεχόταν ο ίδιος.

Τηλεφώνημα εγένετο, αποτελέσματα οποίου ήταν μάλλον πενιχρά. Τότε κ. Αριστείδου ανέφερε ότι πήρε εντολή από αρχηγό ΕΥΠ να ευρίσκεται Ναϊρόμπι 03.00 Σαββάτου, 13 τρέχοντος, για να πείσει Οτσαλάν αναχωρήσει για Σεϋχέλλες.

Κος Αριστείδου είπε σε κ. Καλεντερίδη ότι δεν κατανοεί λόγο νέας επισκέψεώς του Ναϊρόμπι, αφού ό,τι είχε να πει το είχε πει ήδη σε Nucan.

Με προοπτική αφίξεως κ. Αριστείδου, υπογράφων και κ. Καλεντερίδης μετέβησαν σε κατοικία, περί ώρα 20.00, για να πείσουν εκ νέου Οτσαλάν αναχωρήσει για Σεϋχέλλες. Αυτός, όμως, και πάλι αρνείται, αφού θεωρεί ότι δεν έχει καμμιά εγγύηση. Όταν του ανεφέρθη ότι κ. Αριστείδου είτε θα φέρει ο ίδιος είτε θα στείλει διαβατήριο, απήντησε ότι θα δεχόταν έξοδό του από κατοικία μόνο εφ' όσον είχε γνήσιο διαβατήριο Σεϋχελλών και θα επήγαινε σε χώρα αυτή, μέσω τρίτης χώρας, οποία άφηνε σε διακριτική ευχέρεια πρεσβείας.

Προκειμένου μεθοδευθεί αναχώρησή του από κατοικία και ταξίδι του σε Σεϋχέλλες, υπογράφων εξασφάλισε από κ. Παπαϊωάννου άδεια ώστε συνεννοηθεί με ιδιώτη επιχειρηματία, οποίος δραστηριοποιείται σε τουριστικό τομέα.

Ιδιώτης αυτός υποσχέθηκε φιλοξενία Οτσαλάν, οποίου δεν εγνώριζε ταυτότητα, εκτός Ναϊρόμπι σε απομονωμένο τουριστικό περίπτερο. Υποσχέθηκε επίσης αποστείλει αυτοκίνητα σε κατοικία. Επομένη, ώρα 09.00 τέλος, είπε ότι θα εξετάσει ενδεχόμενο συνεννοήσεώς του με Ιταλό πιλότο, οποίος διέθετε κατάλληλο αεροσκάφος και, έναντι αδρής αμοιβής, θα εμεθόδευε αναχώρηση Οτσαλάν από Κένυα.

Ανωτέρω αναφέρονται σε Αθήνα περί ώρα 01.00 πρωινή. Κ. Παπαϊωάννου και αρχηγός ΕΥΠ συμφωνούν απολύτως και παύουν να πιέζουν για αναχώρησή του αμέσως από κατοικία.

Σημειώνω ότι περί ώρα 18.00, κ. Διακοφωτάκης δέχεται σε πρεσβεία τηλεφώνημα από «δημοσιογράφο UPI», οποίος τον ερωτά αν αληθεύει ότι Οτσαλάν ευρίσκεται σε Κένυα και πού είναι. Συνεργάτης μου διακωμωδεί λεχθέντα, δημοσιογράφος του λέγει ότι «αν μέχρι Δευτέρα δεν έχω απάντηση από πρέσβυ σας, τότε θα πάω στον εκδότη μου».

Σημειώνω, τέλος, ότι το πρωί, υπογράφων δέχθηκε τηλέφωνο από reporter «Free Lancer», οποίος απείλησε ότι επομένη, ώρα 09.00, θα τον επισκέπτετο σε κατοικία του για φωτογράφηση. Εν τέλει, πάντως, δεν ήρθε.

ΣΑΒΒΑΤΟ, 13 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 1999

Πρωινές ώρες Σαββάτου φθάνει Ναϊρόμπι Έλληνας δικηγόρος Οτσαλάν κ. Φαήλος Κρανιδιώτης. Κ. Αριστείδου δεν φθάνει και κανείς δεν φέρνει αναμενόμενο διαβατήριο, οποίο ήταν προϋπόθεση για αναχώρηση Οτσαλάν από κατοικία.

Περί ώρα 09.00, δεχθήκαμε τηλεφώνημα από επιχειρηματία, με οποίον είχαμε συνεννοηθεί προηγουμένη, οποίος μας είπε ότι αυτοκίνητα ήταν έτοιμα για αναχώρηση σε απόσταση 500 μέτρων από κατοικία, σε πάρκινγκ Muthaiga Club.

Οτσαλάν αρνείται αποχωρήσει και ζητά συσκεφθεί ιδιαιτέρως με συνοδεία του και δικηγόρο Φ. Κρανιδιώτη. Μετά σύσκεψη, μας ανακοινώθηκε ότι ζητά από Έλληνα να λάβει όλα τα απαραίτητα μέτρα για προστασία ζωής του, αφού πλέον είναι σίγουρος ότι «κίνδυνος είναι πάρα πολύ κοντά». Ζήτησε δε από εμάς αιτηθούμε επισήμως μέτρα προστασίας από κενυατικές αρχές. Σε αυτές ανακοινώσωμε ότι εκκρεμεί αίτηση ασύλου και, μέχρι επίσημη απάντηση Ελλάδας, κρίνεται απαραίτητη προστασία ζωής του.

Σε φάση αυτή, Οτσαλάν ανέφερε ότι, ακόμη κι αν χώρα μας δεν του δώσει άσυλο, οφείλει τον δεχθεί, τον δικάσει και, εν ανάγκη, τον εκδώσει σε τουρκικές αρχές. Ζήτησε επιτακτικά σαν άνθρωπος πλέον, οποίου ζωή είναι σε κίνδυνο, και όχι ως αρχηγός ΡΚΚ ή πολιτικό ον, εφαρμογή ελληνικού και διεθνούς δικαίου και υποχρεώσεων χώρας μας βάσει διεθνών συμβάσεων, που έχει υπογράψει.

Ανωτέρω ξεκάθαρη θέση Οτσαλάν σε σχέση με εφαρμογή κανόνων δικαίου και σοβαρή απειλή κατά ζωής του αναφέρθηκε αμέσως και αναλυτικά σε Αθήνα. Δικηγόρος Κρανιδιώτης ήλθε σε πρεσβεία και είπε σε υπογράφοντα και σε κ. Καλεντερίδη ότι ως πληρεξούσιος δικηγόρος ζητά από πρεσβεία να προστατεύσει κατά νόμον τον πελάτη του.

Εν τω μεταξύ, πίεση Αθηνών για άμεση αποχώρηση Οτσαλάν από κατοικία ήταν αφόρητη.

Κος Καλεντερίδης δέχεται τηλέφωνο από αρχηγό ΕΥΠ, οποίος με οργίλο ύφος τον διατάσσει να πάει και να πετάξει αμέσως έξω από κατοικία Οτσαλάν διά της βίας. Κος Καλεντερίδης επικαλείται αδυναμία εκτελέσεως εντολής για πρακτικούς λόγους. Αρχηγός ΕΥΠ τον επιπλήττει και ουσιαστικά τον κατηγορεί ότι στηρίζει Οτσαλάν και δεν εφαρμόζει αποφάσεις υπηρεσίας του.

Μετ' ολίγον, κος Διακοφωτάκης απαντά σε τηλέφωνο, σε οποίο «κάποιος ονόματι Μιχάλης» ζητά κ. Καλεντερίδη.

Κος Καλεντερίδης προσέρχεται και σε ανοικτή ακρόαση λέγονται εξής:

«Σάββα άκουσέ με, είμαι ο Τζοβάρας, είναι εδώ τρεις υπουργοί και ο αρχηγός, κρέμονται τρεις υπουργοί από σένα, το καταλαβαίνεις; Να πας αμέσως και να τον πετάξεις έξω με τη βία».

Κος Καλεντερίδης απάντησε σε έντονο ύφος ότι δεν είναι δυνατόν να του ζητούν να κάνει τέτοια πράγματα. Συζήτηση ήταν εντονώτατη και προκάλεσε προσοχή δικηγόρου κ. Κρανιδιώτη, οποίος βρισκόταν σε διάδρομο και, ανοίγοντας πόρτα γραφείου, προσήλθε σε συνακρόαση.

Τζοβάρας συνεχίζει:

«Σε παρακαλώ Σάββα, πέτα τα έξω τα μουνόπανα να τελειώνομε. Μπορείς να το κάνεις. Πρόσεξε γιατί αν δεν το κάνεις, όταν έρθεις πίσω θα σε αποστρατεύσουν. Μπορείς να το κάνεις. Είναι τρεις υπουργοί εδώ».

Τελικώς συνομιλία έκλεισε με δηλωμένη θέση κ. Καλεντερίδη ότι αδυνατεί χρησιμοποιήσει βία.

Λίγο αργότερα, μας τηλεφωνεί κ. Παπαϊώαννου και ζητά να «ερευνήσωμε αγορά» ώστε εξευρεθούν ντόπιοι «φουσκωτοί», δηλαδή, μπράβοι, οποίοι αναλάβουν επιχείρηση βίαιης αποχωρήσεως Οτσαλάν και συνοδών του από κατοικία.

Υπογράφων απαντά ότι αυτό είναι αδύνατον.

Ύστερα, δεχθήκαμε τηλεφωνήματα από κ. Παπαϊωάννου και ΕΥΠ και μας έγινε γνωστό ότι Αθήνα αποφάσισε εδώ έλευση τεσσάρων «φουσκωτών», οποίοι αναλάβουν επιχείρηση βίαιης απομακρύνσεως.

Κος Παπαϊωάννου μάς είπε ότι θα έρθει «θίασος, ποδοσφαιρική ομάδα», οποία, εν ανάγκη «θα παίξει μπάλα». Είπε επίσης ότι στιγμή εκείνη είχε «πάνω από κεφάλι του τρεις τραγουδιστές και η κυρία Κατεχάκη», εννοώντας τρεις υπουργούς και διοικητή ΕΥΠ. Τέλος, ότι λεπτομέρειες θα μας περιήρχοντο αργότερα.

Νέο τηλεφώνημα διοικητή ΕΥΠ πιέζει κ. Καλεντερίδη αναχωρήσει αμέσως από Ναϊρόμπι. Τελευταίος επισημαίνει σε αρχηγό ότι «αυτά δεν πρέπει να γίνουν, καλύτερα να τον παραδώσουμε. Όπως ζητά ο ίδιος, δηλαδή νόμιμα, παρά να γίνουν τέτοια πράγματα. Προσέξτε, πέστε στους υπουργούς ότι αυτά θα προκαλέσουν σοβαρές επιπτώσεις. Μας βάζουν να παίξουμε σε άσχημο παιγνίδι, είναι μέρος σχεδίου για πολιτική αποσταθεροποίηση χώρας».

Αρχηγός ΕΥΠ δεν σχολιάζει και ζητά από κ. Καλεντερίδη επιστρέψει Αθήνα.

Κος Καλεντερίδης ετοιμάζει αποσκευές του και σκοπεύει επιστρέψει Αθήνα με κ. Κρανιδιώτη.

Κος Κρανιδιώτης λέγει ότι όλα αυτά είναι παράνομα και ανεπίτρεπτα και ότι προτίθεται επιστρέφοντας Αθήνα επιδιώξει συναντηθεί αμέσως με παράγοντες ΥΠΕΞ.

Ώρα ήταν πλέον περί 16.00. Υπογράφων και κ. Καλεντερίδης επιστρέφουν σε κατοικία σε μια ύστατη προσπάθεια πείσουν Οτσαλάν εξέλθει αυτοβούλως από κατοικία προς όποια κατεύθυνση επιθυμούσε, μεταφέροντας σε αυτόν κλίμα μεγίστης εντάσεως, οποίο επικρατούσε Αθήνα.

Οτσαλάν παρέμεινε αμετακίνητος σε θέσεις του. Τότε, εκ νέου συνοδεία του απείλησαν αυτοπυρποληθούν εντός κατοικίας. Αμέσως, Οτσαλάν υπαγόρευσε κείμενο ανακοινώσεως, οποίο κα Kilic μετέδωσε τηλεφωνικά ή με φαξ σε Ευρώπη από τηλέφωνο εκτός πρεσβείας. Με ανακοίνωση αυτή, όπως πληροφορηθήκαμε, Οτσαλάν ζητούσε προστασία και άσυλο από Ελλάδα, Ιταλία και Ρωσία.

Επανήλθαμε όλοι σε πρεσβεία για ενημέρωση Αθηνών. Σε λίγο ήρθε και κα Kilic, οποία είπε ότι οιαδήποτε έξοδος Οτσαλάν από κατοικία δεν ήταν δυνατόν να λάβει χώρα χωρίς εγγυήσεις. Εζήτησε δε εξής:

1. Αεροπλάνο, οποίο αναχωρήσει από Ελλάδα και ακολουθήσει διαδρομή Σεϋχέλλες-Ναϊρόμπι-Σεϋχέλλες.

Αεροπλάνο όφειλε να μεταφέρει από Σεϋχέλλες σε Ναϊρόμπι κ. Αριστείδου με διαβατήριο Σεϋχελλών και γραπτές εγγυήσεις ότι τον δέχονται.

2. Έγγραφη εγγύηση ότι σε περίπτωση αποπομπής του από Σεϋχέλλες, Οτσαλάν θα κατέληγε σε Αθήνα. Ελλάδα όφειλε πληρώσει ποσό 15 εκατομμυρίων δολαρίων, οποίο ζητούσαν Σεϋχέλλες.

3. Εγγυήσεις από αρχές Κένυα για ασφαλή έξοδό του από χώρα.

4. Συνοδεία Οτσαλάν σε Σεϋχέλλες από υπογράφοντα.

Όροι κας Kilic μεταφέρθηκαν αμέσως σε κ. Παπαϊωάννου. Όπως ανεμένετο δεν έγιναν δεκτοί. Κος Παπαϊωάννου ανέφερε σε υπογράφοντα ότι «ποδοσφαιρική ομάδα είχε ήδη αναχωρήσει μέσω χώρας με μεγάλο αρχαίο πολιτισμό (σημείωση: Κάιρο), και ότι από αύριο θα έπρεπε «να είμαστε έτοιμοι να παίξωμε μπάλα».

Κ. Διακοφωτάκης ερωτά κ. Παπαϊωάννου «πώς έρχονται». Αυτός απαντά «επίσημα», δηλαδή «έχουν επίσημη ιδιότητα, οποία επιδείξουν σε αεροδρόμιο».

Κος Διακοφωτάκης ερωτά «αν έχουν μπλε ή κόκκινα βιβλιαράκια», δηλαδή διπλωματικά ή κοινά διαβατήρια. Κος Παπαϊωάννου δεν γνωρίζει αλλά απαντά αργότερα ότι έχουν κοινά.

Πρεσβεία καλείται μεριμνήσει για παραλαβή τους από αεροδρόμιο. Κος Διακοφωτάκης προβάλλει αντιρρήσεις καθ' ότι σε αεροδρόμιο είχε μεταβεί κατ' επανάληψιν τελευταίες ημέρες και χώρος έβριθε περίεργων ξένων. Εν τέλει συμφωνείται παραλαβή τους από ξενοδοχείο, σε οποίο είχε καταλύσει συνοδεία κ. υπουργού κατά επίσκεψη τελευταίου Ναϊρόμπι (Νοέμβριος 1998), δηλαδή ξενοδοχείο Regency.

Κα Kilic αντελήφθη πίεση Αθηνών κατά πρεσβείας, καίτοι δεν γνωρίζει ελληνικά. Έβγαλε από τσάντα της περίστροφο και απείλησε να αυτοκτονήσει εντός πρεσβείας, σε περίπτωση που συνεχιζόταν μη αποδοχή όρων της και πίεση προς Οτσαλάν εγκαταλείψει κατοικία.

Μετ' ολίγον μεταπείθεται, αντιλαμβανόμενη ότι δεν έχουν εξαντληθεί περιθώρια και ότι πυροβολισμός θα έθετε σε συναγερμό ασφάλεια κτιρίου πρεσβείας. Μετά από αυτό, κα Kilic κλειδώνεται σε ένα από γραφεία πρεσβείας και απειλεί αυτοκτονήσει αν ενοχληθεί. Επίσης, δηλώνει ότι δεν πρόκειται να εγκαταλείψει πρεσβεία και ζητά επιμόνως απαντήσεις σε όρους της.

Ανωτέρω αναφέρονται σε Αθήνα, οποία δίδει εντολή παύσουν αμέσως συνομιλίες με Κούρδους και επιχειρηθεί κατευνασμός πνευμάτων μέχρις αφίξεως «θιάσου» ή «ποδοσφαιρικής ομάδας».

Ώρα είναι πλέον περί 22.00. Πλησιάζει ώρα αναχωρήσεως αεροσκάφους κ. Κρανιδιώτου και κ. Καλεντερίδη.

Υπογράφων αναφέρει σε κ. Παπαϊωάννου ότι «δεσποινίδα» έχει λάβει εντολή από «κυρία» αναχωρήσει αμέσως. Κ. Παπαϊωάννου συνεννοείται αμέσως, προφανώς με κ. υπουργό και λέγει ότι «δεσποινίδα» οφείλει παραμείνει για κατευνασμό.

Ύστερα από λίγα λεπτά εντολή επιβεβαιώνεται από αρχηγό ΕΥΠ, οποίος λέγει σε κ. Καλεντερίδη ότι «αφού πλατεία λέει να μείνεις, να μείνεις. Αφού θέλουν αδιέξοδο ας γίνει αδιέξοδο».

Εν αναμονή ποδοσφαιρικής ομάδος, άπαντες αποχωρούν από πρεσβεία.

Κος Κρανιδιώτης αναχωρεί για αεροδρόμιο. Όπως μάθαμε επομένη, κενυατικές αρχές έψαξαν πράγματά του και κατέσχον μια κασέτα με μήνυμα Οτσαλάν, εξουσιοδότηση με οποία ορίζεται πληρεξούσιός του να ζητήσει για λογαριασμό του άσυλο σε χώρα μας και ένα άλλο έγγραφο, οποίο δεν γνωρίζομε τι ήταν.

ΚΥΡΙΑΚΗ, 14 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 1999

Υπογράφων έρχεται πρωί σε πρεσβεία με κ. Καλεντερίδη.

Κος Διακοφωτάκης λαμβάνει εντολή από υπογράφοντα μεταβεί σε ξενοδοχείο Regency προς παραλαβήν τετράδος αστυνομικών. Σε ξενοδοχείο δεν ευρίσκονται. Υπογράφων του λέγει να μεταβεί σε αεροδρόμιο. Όπερ και εγένετο αλλά μάταια, καθόσον δεν ανευρίσκονται ούτε εκεί.

Τελικά, περί ώραν 11.00 αστυνομικοί, οποίοι είχαν ήδη φθάσει σε ξενοδοχείο, εκάλεσαν πρεσβεία και υπογράφων μετέβη εκεί για παραλαβή τους. Αστυνομικοί ήταν αγχωμένοι καθόσον είχαν υποστεί ταλαιπωρία και καθυστέρηση από αρχές ασφαλείας αεροδρομίου. Φθάσαμε σε πρεσβεία περί 13.00. Υπογράφων και αστυνομικοί αντιλαμβάνονται παρακολούθηση όχι μόνον από Κενυάτες αλλά και, κατά εκτίμήσή τους, και από Αμερικανούς.

Αστυνομικοί αυτοί ήταν Τμήματος Ασφαλείας ΕΥΠ:

1. Μπόμπος Ιωάννης, επικεφαλής.

2. Σπανιάς Αθανάσιος.

3. Ιωαννίδης Ιωάννης.

4. Στάθης....

Εν τω μεταξύ κ. Διακοφωτάκης είχε επιστρέψει πρεσβεία, περί ώρα 11.30. Παρουσία κ. Καλεντερίδη δέχεται τηλεφώνημα από κ. Παπαϊωάννου, οποίος του λέγει εξής: «Εντολές πρέπει εφαρμοσθούν αμέσως και κατά γράμμα. Σημείωνε ό,τι ακριβώς σου λέω. Γράφε.

1 Ποδοσφαιρική ομάδα λάβει οδηγίες ενεργήσει τάχιστα, εν ανάγκη και με βία.

2 Γιαγιά, δηλαδή Οτσαλάν, πρέπει απομακρυνθεί αμέσως.

3 Νοικιάστε του δωμάτια σε ξενοδοχείο.

4 Έστω και μέσα σε σεντόνι, να μεταφερθεί με συνοδεία του σε χώρο δίπλα σε ξενοδοχείο.

5 Να τους παρατήσετε εκεί, να φύγετε αμέσως και εφεξής καμία επικοινωνία.

6 Αν χρειασθεί αφήστε τους και λίγα λεφτά.

7 Μέχρι Δευτέρα πρωί, όλα πρέπει να έχουν τελειώσει.

Καλή τύχη, περιμένομε».

Κος Διακοφωτάκης σημειώνει κατά λέξιν ανωτέρω και ζητά από κ. Παπαϊωάννου όπως οδηγίες δοθούν αμέσως από αρμοδίους Αθηνών χωρίς ανάμειξη πρεσβείας.

Κος Παπαϊωάννου δεν εκφράζεται αλλά μάλλον συμφωνεί.

Αστυνομικοί έρχονται σε πρεσβεία. Κ. Μπόμπος, απευθυνόμενος σε κ. Καλεντερίδη, ερωτά «Σάββα γιατί μας ταλαιπωρείς;». Κος Μπόμπος επιθυμεί πληροφορηθεί λεπτομέρειες για Οτσαλάν και συνοδεία του, διάρθρωση κατοικίας, τυχόν οπλισμό τους, κλπ.

Κος Καλεντερίδης εξηγεί, ως έχει υποχρέωση, επιχειρησιακά στοιχεία χώρου και προσώπων.

Κος Μπόμπος τηλεφωνά σε αρχηγό του και δέχεται οδηγίες, οποίες δεν ακούσαμε αλλά, όπως μας είπε αργότερα, ήταν ίδιες με εντολές κ. Παπαϊωάννου προς κ. Διακοφωτάκη.

Κος Μπόμπος είπε ότι αστυνομικοί είχαν έρθει άοπλοι και με ποσό 300 δολαρίων έκαστος. Τους είχε λεχθεί από υπηρεσία τους ότι πρεσβεία επρόκειτο τους διαθέσει όπλα και χρήματα.

Υπογράφων εξήγησε ότι πρεσβεία δεν διαθέτει οπλοστάσιο και ότι, ως προς χρήματα, πρεσβεία δεν είχε. Κατόπιν προφορικής εντολής κ. Παπαϊωάννου, είχε ήδη γίνει ανάληψη ποσού 12.000 δολαρίων από λογαριασμούς πρεσβείας, οποία είχαν εξαντληθεί ήδη, και είχε κατ' επανάληψιν ζητηθεί από κ. Παπαϊωάννου κατεπείγουσα αποστολή χρημάτων σε πρεσβεία.

Υπογράφων και κ. Καλεντερίδης λέγουν σε αστυνομικούς ότι Κούρδοι οπλοφορούν και ότι δεν γνωρίζουν ακριβώς τι είδος όπλα έχουν. Υπάρχει και μια ύποπτη μικρή βαλίτσα, τύπου Samsonite, οποία ενδεχομένως έκρυβε εκρηκτικό μηχανισμό και ήταν εξαιρετικά βαρειά.

Κος Μπόμπος συνεννοείται τηλεφωνικά με αρχηγό ΕΥΠ και του λέγει ότι «επιχείρηση δεν γίνεται. Φοβόμαστε νέα οδό Νιόβης».

Σε υπογράφοντα και κ. Καλεντερίδη λέγει, επίσης, ότι τέτοιου είδους επιχειρήσεις δεν γίνονται χωρίς γραπτές εντολές. Αποφασίζει αναχωρήσει ταχύτερο δυνατόν με ομάδα του για Αθήνα, ανεξαρτήτως οδηγιών. Μας είπε ότι «και να μου πουν να μείνω, εγώ παίρνω τα παιδιά και φεύγω με πρώτο αεροπλάνο».

Αστυνομικοί αναχωρούν από πρεσβεία και επιστρέφουν σε ξενοδοχείο τους.

Κατάσταση αναφέρεται σε κ. Παπαϊωάννου. Ζητείται άδεια ώστε Οτσαλάν επικοινωνήσει με Ιταλό βουλευτή-δικηγόρο, οποίος, όπως μας ελέχθη από κα Kilic, είχε φθάσει προηγουμένη σε Ναϊρόμπι και σκεφτόταν μεταφέρει Οτσαλάν σε εδώ ιταλική πρεσβεία.

Κος Παπαϊωάννου δίδει εντολή: «Μην μπλεχτείς καθόλου. Να τον πάρουν με ταξί από σπίτι κι ας τον πάνε όπου θέλουν. Καμιά επαφή με Ιταλό ή άλλους».

Περί ώρα 16.00, υπογράφων και κ. Καλεντερίδης αναχωρούν για κατοικία. Εκεί πληροφορούνται ότι Ιταλός βουλευτής κ. Πία Πία είχε μεταβεί σε κατοικία, είχε συνεννοηθεί με Οτσαλάν και είχε αναχωρήσει για ξενοδοχείο του με σκοπό επιστρέψει σε χώρα του αυθημερόν, όπερ και εγένετο.

Σε πρεσβεία παραμένει κ. Διακοφωτάκης, δέχεται τηλεφώνημα από κ. Παπαϊωάννου, οποίος τον πληροφορεί ότι εντός ολίγου αναχωρεί για σύσκεψη σε «κα Κατεχάκη» και ζητά κατεπειγόντως έχει απόψεις κ. πρέσβεως περί του πρακτέου.

Κ. Διακοφωτάκης του λέγει ότι χρονικά περιθώρια εξαντλούνται. Τονίζει ότι δεν έχει άμεση αντίληψη καταστάσεως σε κατοικία. Οτσαλάν, πάντως, αρνείται την εγκαταλείψει. Του λέγει ότι, κατά εκτίμησή του, πρέσβυς πρόκειται κληθεί επομένη σε ΥΠΕΞ.

Κ. Παπαϊωάννου τον ερωτά «πώς θα έβλεπε προοπτική έρθει εδώ ένα άλλο πουλί για τη γιαγιά». Κ. Διακοφωτάκης απαντά ότι «αυτό είναι θετικό αλλά ότι προϋποθέτει συνεννόηση με εντόπιες αρχές».

Κ. Διακοφωτάκης καλεί κατεπειγόντως υπογράφοντα έλθει σε πρεσβεία προκειμένου επικοινωνήσει με κ. Παπαϊωάννου, πριν από έναρξη συσκέψεως.

Υπογράφων συνομιλεί με κ. Παπαϊωάννου σε πλαίσια προηγούμενης επικοινωνίας τελευταίου με κ. Διακοφωτάκη. Ζητά άδεια ομιλήσει σε κενυατικές αρχές και ζητήσει βοήθειά τους. Άδεια δεν δίδεται.

Κ. Παπαϊωάννου ερωτά υπογράφοντα για υποχρεώσεις, οποίες είχαν αναληφθεί έναντι Σεϋχελλών από ΥΠΕΞ, σε άσχετο χρόνο με υπόθεση Οτσαλάν (επίσκεψη ΥΠΕΞ Σεϋχελλών Αθήνα, 24 Αυγούστου 1998). Υπογράφων τον ενημερώνει σχετικά. Κ. Παπαϊωάννου ερωτά αν Οτσαλάν δέχεται παραδοθεί σε ΟΗΕ ή άλλο διεθνή οργανισμό. Υπογράφων απαντά καταφατικά.

Κατά διάρκεια συσκέψεως, κ. Παπαϊωάννου τηλεφωνά εκ νέου, ρωτώντας ακριβές ποσό οικονομικών υποχρεώσεών μας έναντι Σεϋχελλών.

Αποτελέσματα συσκέψεως δεν κοινοποιούνται σε πρεσβεία.

Απόγευμα, περί ώρα 17.00, κ. Διακοφωτάκης συναντάται με Αμερικανό συνάδελφό του, οποίος είχε από προηγούμενη εβδομάδα ζητήσει τον συναντήσει. Κ. Διακοφωτάκης μεταβαίνει σε οικία του, αφού προηγουμένως ειδοποιεί σύζυγό του τηλεφωνικά. Αμερικανός καταλαμβάνεται εξαπίνης. Συζήτηση είναι γενικής φύσεως και για επίμαχο ζήτημα ουδέν αναφέρεται από Αμερικανό. Τελευταίος, όμως, προτείνει σε κ. Διακοφωτάκη βγουν το βράδυ μαζί και πάνε σε εστιατόριο. Επικαλούμενος φόρτο εργασίας και ανάγκη μείνει λίγες ώρες με μητέρα του, οποία είναι μόνη της, κ. Διακοφωτάκης αρνείται και επιστρέφει σε πρεσβεία.

Περί ώρα 19.00, αστυνομικός κ. Μπόμπος τηλεφωνά σε πρεσβεία και ζητά όπως του διατεθεί αυτοκίνητο για να έρθει και τηλεφωνήσει Αθήνα. Κ. Διακοφωτάκης μεταβαίνει σε ξενοδοχείο τους και φέρνει σε πρεσβεία κ. Μπόμπο και άλλον έναν. Κ. Μπόμπος παραπονείται για συνεχή παρακολούθηση «στο ένα μέτρο» από Κενυάτες και Αμερικανούς, οποίοι οπλοφορούν και έχουν μέσα σε τσάντες αυτόματα, σχήμα οποίων διαγράφεται εμφανώς. Αναφέρει σε αρχηγό ΕΥΠ ότι «μας πάνε χέρι-πόδι».

Σε κάποια φάση παρουσίας αστυνομικών σε πρεσβεία (μεσημέρι ή βράδυ), ένας εξ αυτών είπε σε κ. Καλεντερίδη ότι έφεραν μαζί τους «σκονάκια», εννοώντας αναισθητικά φάρμακα για ροφήματα, οποία εξαφάνισε σε λεκάνη τουαλέτας ξενοδοχείου, φοβούμενος έρευνες κενυατικών αρχών.

Κ. Διακοφωτάκης συνοδεύει δύο αστυνομικούς σε ξενοδοχείο και επιστρέφει, περί ώρα 22.00, σε οικία του.

Υπογράφων και κ. Καλεντερίδης επιστρέφουν σε κατοικία. Ατμόσφαιρα σε συνοδούς Οτσαλάν είναι μάλλον συγκεχυμένη. Παρατηρείται ηρεμία αλλά και αγωνία μαζί για τα μελλούμενα.

Οτσαλάν λέγει σε υπογράφοντα και κ. Καλεντερίδη ότι «αισθάνομαι πως τελείωσε μια φάση αυτής της ιστορίας».

Σημειώνω ότι αστυνομικοί αποφασίζουν αναχωρήσουν πρωία Δευτέρας, ώρα 07.30 με Egypt Air για Αθήνα μέσω Καΐρου.

ΔΕΥΤΕΡΑ, 15 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 1999

Κ. Διακοφωτάκης ευρίσκεται από 08.00 σε πρεσβεία. Δέχεται τηλεφώνημα από διευθυντή πρωτοκόλλου εδώ ΥΠΕΞ, οποίος τον πληροφορεί ότι πρέσβυς καλείται κατεπειγόντως από κ. Καθουρίμα.

Κ. Διακοφωτάκης ενημερώνει αμέσως υπογράφοντα και κ. Παπαϊωάννου. Τελευταίος του δίδει εντολή όπως υπογράφων μη μεταβεί σε ΥΠΕΞ χωρίς λάβει προηγουμένως οδηγίες από Αθήνα.

Υπογράφων έρχεται σε πρεσβεία με κ. Καλεντερίδη, περί ώρα 09.30. Οδηγίες από Αθήνα δεν έχουν έρθει ακόμη.

Υπογράφων, συνεργάτης του και κ. Καλεντερίδης προσπαθούν από διαφορετικά τηλέφωνα επικοινωνήσουν με Αθήνα. Εις μάτην. Κ. Καλεντερίδης το επιχειρεί και εκτός πρεσβείας. Εις μάτην και πάλι. Τηλεφωνικό black out με Ελλάδα διαρκεί από 09.00 έως απογευματινές ώρες, περί ώρα 14.00

Περί ώρα 10.30, έρχεται σε πρεσβεία απροειδοποίητα επικεφαλής πρωτοκόλλου, οποίος ζητά από κ. Διακοφωτάκη να μιλήσει σε υπογράφοντα και του τονίζει ότι «ξέρομε πως είναι εδώ».

Υπογράφων συναντάται με διευθυντή πρωτοκόλλου και προσπαθεί τον καθυστερήσει. Του προσφέρεται καφές κλπ., ώστε λάβωμε εντολές από Αθήνα. Μάταια.

Τελικά περί ώρα 11.00, υπογράφων θεωρεί ότι χρονικά περιθώρια εξαντλούνται και μεταβαίνει με διευθυντή πρωτοκόλλου σε ΥΠΕΞ. Υπογράφων ζητά από συνεργάτη του τον συνοδεύσει. Διευθυντής πρωτοκόλλου το αρνείται, καθησυχάζει υπογράφοντα, λέγοντας ότι «κ. Καθουρίμα επιθυμεί σας συναντήσει κατ' ιδίαν, για λίγα λεπτά και μια φιλική κουβέντα».

Σε γραφείο Καθουρίμα υπογράφων συναντά κ. Καθουρίμα, πολιτικό διευθυντή, αρχηγό μυστικών υπηρεσιών και κάποιον άλλο, οποίο μου εσύστησαν με μικρό όνομα, οποίο δεν συνεκράτησα.

Μου ανέφεραν ότι θέλουν να μου μιλήσουν για συγκεκριμένη υπόθεση.

Μου επέδειξαν φωτογραφίες Οτσαλάν και συνεργατών του σε χώρο κατοικίας και μου είπαν ότι άτομα Οτσαλάν περιφέρονται σε Ναϊρόμπι. Όταν τους είπα ότι όλα αυτά τα αγνοώ, με ερώτησαν αν γνωρίζω ότι υπάρχουν τέσσερα άτομα, που έχουν σταλεί από ελληνική κυβέρνηση προκειμένου να μας δουν. Στιγμή εκείνη καταλαβαίνοντας ότι έχουν στοιχεία για τέσσερις αστυνομικούς και γνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι ένας από αυτούς επέδειξε υπηρεσιακή ταυτότητα σε αεροδρόμιο, απήντησα ότι άνθρωποι αυτοί είχαν αποστολή από ελληνική κυβέρνηση για προστασία μου. Πλην, όμως, υποστήριξα σε κυβέρνησή μου ότι δεν συντρέχει πρόβλημα ασφάλειας και τους εζήτησα να αναχωρήσουν.

Τότε έβγαλαν διαβατήρια τεσσάρων αστυνομικών και τα άφησαν πάνω σε τραπέζι. Μου είπαν να μην ανησυχώ διότι ευρίσκοντο σε καλά χέρια και ότι είναι σε τελωνείο αεροδρομίου.

Κ. Καθουρίμα μου είπε εξής:

1 Είναι γνωστό σε κενυατικές αρχές ότι Οτσαλάν είναι σε κατοικία Έλληνα πρέσβυ από αφίξεώς του.

2 Πρόθεση τους είναι συνεργασθούν με ελληνική πλευρά προκειμένου αναχωρήσει ταχύτερο δυνατόν από χώρα και αποφευχθεί οποιαδήποτε ζημιά σε Κένυα, οποία έχει ήδη πληγεί από βόμβα κατά πρεσβείας ΗΠΑ.

3 Διατίθενται προσφέρουν αεροσκάφος για ταχύτερη δυνατή αναχώρηση Οτσαλάν προς όποια χώρα επιθυμούσε.

4 Προϋπόθεση για συνεργασία με Ελλάδα είναι αυστηρή εχεμύθεια ελληνικής πλευράς, ώστε μην μαθευθεί ότι Οτσαλάν πάτησε ποτέ πόδι του σε Κένυα.

Απήντησα σε κ. Καθουρίμα ότι δεν μπορώ απαντήσω παρά μόνον αφού μιλήσω με Αθήνα.

Εν τω μεταξύ, κ. Παπαϊωάννου, μέσω ΟΤΕ, καλεί πρεσβεία και δίδει εξής οδηγίες σε κ. Διακοφωτάκη:

1 Κ. πρέσβυς αρνηθεί οιαδήποτε γνώση περί Οτσαλάν τόσο ιδίου όσο και ελληνικής κυβερνήσεως.

2 Κ. πρέσβυς ισχυρισθεί ότι εγνώριζε μόνο επιχειρηματία, οποίος έχει ήδη αναχωρήσει, και όχι υπόλοιπους επισκέπτες.

3 Κ. πρέσβυς ζητήσει βοήθεια κενυατικών αρχών για έξοδο Οτσαλάν από χώρα».

Κ. Διακοφωτάκης ενημερώνει κ. Παπαϊωάννου ότι υπογράφων ευρίσκεται ήδη σε ΥΠΕΞ και οδηγίες Αθηνών είναι πλέον άνευ αξίας καθόσον Κενυάτες γνωρίζουν πολλά.

Υπογράφων επικοινωνεί με συνεργάτη με ασύρματο, οποίος τον ενημερώνει για οδηγίες κ. Παπαϊωάννου. Υπογράφων ζητά τηλέφωνα γραφείου υπουργού και Κενυάτες του προσφέρουν δορυφορικό τηλέφωνο προκειμένου επικοινωνήσει με Ελλάδα. Κενυάτες ήθελαν απάντηση αμέσως και άφησαν εννοηθεί ότι προτιμούσαν παραμείνω σε ΥΠΕΞ για ταχύτερη συνεννόηση.

Με δορυφορικό τηλέφωνο ανέφερα κατάσταση σε κ. Παπαϊωάννου. Τελικά σε νεώτερη επικοινωνία μας, κ. Παπαϊωάννου έδωσε έγκριση «μεγάλου τραγουδιστή» για αποδοχή προτάσεων κενυατικής πλευράς.

Μεταφέρω σε κ. Καθουρίμα απάντηση Αθηνών. Αυτός μας δίνει διορία και παρακαλεί όπως Οτσαλάν εγκαταλείψει έδαφος Κένυα μέχρι ώρα 17.30. Υπογράφων ερωτά «αν προκύψει πρόβλημα αποδοχής από πλευράς Οτσαλάν, έχομε κάποιο μεγαλύτερο χρονικό περιθώριο».

Κ. Καθουρίμα απαντά ότι πρότασή τους είναι και τελεσίγραφο.

Υπογράφων επιστρέφει πρεσβεία, περί ώρα 15.30. Εξηγεί κατάσταση σε κ. Διακοφωτάκη και κ. Καλεντερίδη, ως ανωτέρω. Αναχωρεί με κ. Καλεντερίδη για κατοικία αμέσως.

Σε κατοικία συναντηθήκαμε αμέσως με Οτσαλάν. Του αναφέραμε διάθεση συνεργασίας Κενυατών προκειμένου αναχωρήσει με ασφάλεια από Κένυα προς όποια κατεύθυνση επιθυμούσε.

Με κεντρική επιλογή Σεϋχέλλες, Οτσαλάν διερωτάται κατά πόσον είναι δυνατόν έρθει σε επικοινωνία με Ιταλία, οποία του είχε υποσχεθεί εξεύρεση λύσεως τρίτης χώρας σε μια από έξι χώρες Δυτικής Αφρικής. Λόγω στενότητος χρόνου, δεν κατέστη δυνατόν διερευνηθεί δυνατότητα λύσεως προς κατεύθυνση αυτή. Οτσαλάν αναφέρει κάτι για Ολλανδία, Φινλανδία ή και Γερμανία, ασχέτως εκκρεμούντος εις βάρος του εντάλματος συλλήψεως. Πίεση χρόνου και έλλειψη δυνατότητας απ' ευθείας επικοινωνίας του με δικούς του μηχανισμούς, του αφαίρεσε δυνατότητα εκτιμήσεως καταστάσεως. Λέγει, «δεν πάω πουθενά, θα μείνω εδώ».

Υπογράφων μεταφέρει απειλή Κενυατών ότι αν αρνηθεί αναχωρήσει, τότε δεν εγγυώνται για ασφάλειά του και τι είναι δυνατόν συμβεί την νύχτα. Οτσαλάν αναλογιζόμενος κατάσταση, λέγει σε υπογράφοντα ότι «δεν θέλει δημιουργήσει προβλήματα σε φίλους» και ζητάει όπως κ. Καλεντερίδης και πρέσβυς τον συνοδεύσουν μέχρι πέρας διαδρομής.

Πρέσβυς απαντά ότι έχει οδηγίες τον συνοδεύσει μέχρι αεροδρόμιο. Κατόπιν εντολής κ. Παπαϊωάννου, κ. Καλεντερίδης λαμβάνει εντολή τον συνοδεύσει σε Σεϋχέλλες, αλλά όχι σε ευρωπαϊκό προορισμό.

Σημειώνω ότι τηλέφωνο κατοικίας δεν λειτουργεί και ότι επικοινωνώ με συνεργάτη μου με ασύρματο.

Σε πρεσβεία, τηλεφωνική επικοινωνία με Αθήνα έχει αποκατασταθεί. Κ. Παπαϊωάννου τηλεφωνά κ. Διακοφωτάκη και τον ερωτά πώς έχει κατάσταση. Κ. Διακοφωτάκης τον ενημερώνει σχετικά. Κ. Παπαϊωάννου λέγει πως «πρέπει τονισθεί σε Οτσαλάν πως δεν έχει δικαίωμα επιλογής και πως, εν ανάγκη, προκειμένου εξέλθει κατοικίας, να ζητηθεί συνδρομή κενυατικών αρχών». Κ. Διακοφωτάκης κρατά ανοικτό τηλέφωνο, επικοινωνεί με ασύρματο και ζητά από κ. Παπαϊωάννου επαναλάβει οδηγίες του κατ' ευθείαν σε υπογράφοντα.

Ως άνω οδηγίες ακούγονται από υπογράφοντα, κ. Καλεντερίδη, Οτσαλάν και ομάδα του.

Υπογράφων επικοινωνεί εκ νέου με κ. Διακοφωτάκη και του ζητά λάβει έγκριση Αθηνών ώστε Οτσαλάν μεταβεί σε Ολλανδία.

Κ. Διακοφωτάκης καλεί κ. Παπαϊωάννου και του θέτει ερώτημα. Σε φάση αυτή παρατηρείται ότι ενώ Κενυάτες ζητούσαν μυστικότητα, συγχρόνως, ήταν διατεθειμένοι μεριμνήσουν για ταξίδι Οτσαλάν οπουδήποτε.

Κ. Παπαϊωάννου τηλεφωνά σε κ. Διακοφωτάκη και δίδει έγκριση για αναχώρηση Οτσαλάν προς Ολλανδία. Συγχρόνως, του ζητά επίμονα στοιχεία αεροσκάφους και πτήσεως διότι, όπως είπε, «να μην μας έρθει ξανά καπέλλο σε Αθήνα».

Περί ώρα 18.00, εισέρχεται σε κατοικία Κενυάτης από συνοδεία, οποίος ζητά συζητήσει με υπογράφοντα λεπτομέρειες μεταφοράς Οτσαλάν σε αεροδρόμιο.

Υπογράφων ζητά από Κενυάτη στοιχεία αεροσκάφους. Κενυάτης δεν γνωρίζει. Επικοινωνεί, όμως, από τηλεφώνου με κ. Καθουρίμα, οποίος, όπως μου μετεφέρθη, αγνοούσε και αυτός στοιχεία αεροσκάφους και ζήτησε από υπογράφοντα μη ολιγωρεί πλέον διότι «κάθε νέα καθυστέρηση θα είναι εις βάρος ζωής Οτσαλάν, αφού πέφτει νύκτα».

Ζητώ από Κενυάτη συνομιλητή μου αναμείνει μέχρις ότου συνεννοηθώ με Οτσαλάν. Λέγω σε Οτσαλάν ότι τα πάντα είναι έτοιμα αλλά ότι δεν μου δίδουν στοιχεία αεροσκάφους και πτήσεως. Οτσαλάν τότε λέγει ότι προτιμά μεταβεί Άμστερνταμ και όχι Σεϋχέλλες. Του ανέφερα ότι αυτό δεν είναι δική μου απόφαση και ότι πρέπει συνεννοηθώ με Αθήνα.

Κ. Διακοφωτάκης αναφέρει τελευταίες εξελίξεις ως προς προορισμό. Κ. Παπαϊωάννου δίνει και νέα έγκριση για Άμστερνταμ, επιμένοντας συνεχώς εφεξής δοθούν στοιχεία πτήσεως.

Κενυάτης επικοινωνεί εκ νέου με κ. Καθουρίμα. Τελευταίος επισημαίνει ότι αεροσκάφος έχει εμβέλεια πτήσεως 4.30 ώρες. Προτείνεται προσγειωθεί Κάιρο για ανεφοδιασμό. Κενυάτης ερώτησε αν ελληνική κυβέρνηση ή Οτσαλάν είχε συνεννοηθεί σχετικά με ολλανδική κυβέρνηση. Απαντήσαμε ότι δεν γνωρίζομε.

Μέσω Κενυάτη, πληροφορούμεθα ότι, κατά κ. Καθουρίμα, υπογράφων αθετεί υπεσχημένα και ότι θα είναι υπεύθυνος «για ό,τι ήθελε συμβεί σε μερικές ώρες». Μετέφερα αυτά σε Οτσαλάν, οποίος δέχθηκε τελικά αναχωρήσει.

Έδωσα εντολή βάλουν αποσκευές του σε αυτοκίνητο πρεσβείας. Κενυάτες μας παρεκάλεσαν να διώξωμε οδηγό πρεσβείας για να μην υπάρχει μαρτυρία. Έδωσα εντολή σε οδηγό να φύγει. Εν συνεχεία, Κενυάτες δεν επιτρέπουν σε Οτσαλάν επιβιβασθεί σε αυτοκίνητο πρεσβείας. Επιμένουν ότι «δεν είναι δυνατόν μπει σε φάλαγγα υπηρεσιακών κενυατικών αυτοκινήτων αυτοκίνητο Έλληνα πρέσβυ».

Υπογράφων επιμένει αλλά Κενυάτες αρνούνται και επικαλούνται πάλι τον χρόνο και ό,τι επρόκειτο συμβεί μετά από λίγο. Συζήτηση υπογράφοντος με Κενυάτη ξέφυγε από κοσμιότητα. Κενυάτης τονίζει σε υπογράφοντα ότι «θα τον θεωρήσει προσωπικά υπεύθυνο για ό,τι πρόκειται συμβεί».

Σε είσοδο κατοικίας, υπογράφων συναντάται με άλλο Κενυάτη, οποίος συμμετείχε σε πρωινή συνάντηση σε γραφείο κ. Καθουρίμα. Αυτός ερωτά υπογράφοντα γιατί φέρνει αντιρρήσεις. Απειλεί μάλιστα ότι σε περίπτωση μη αναχωρήσεως Οτσαλάν, υπογράφων φέρει ακεραία ευθύνη και ίδιος πρόκειται ειδοποιήσει editors εφημερίδων έρθουν σε κατοικία.

Υπογράφων ερωτά πώς είναι δυνατόν έχει εμπιστοσύνη σε κενυατική πλευρά, αφ' ης στιγμής συμφωνηθέντα ένα μετά το άλλο δεν τηρούνται και στοιχεία αεροσκάφους δεν δίδονται.

Τότε Κενυάτης επιμένει ότι κενυατική κυβέρνηση έχει ευθύνη μεταφοράς και ότι μπορούμε επιβιβασθούμε σε κενυατικά οχήματα μέχρι αεροδρόμιο.

Ανέφερα ανωτέρω σε Οτσαλάν καθώς και ανησυχίες μου. Αυτός απαντά, λέγοντας ότι πρέπει να πάμε αφού «αρκετά προβλήματα προκάλεσα σε φίλους και εσάς προσωπικά και δεν υπάρχει άλλη επιλογή. Δεν θέλω να σας θέσω σε κίνδυνο».

Γίνεται επιβίβαση σε αυτοκίνητα. Έξω από κατοικία ήταν πέντε αυτοκίνητα. Οτσαλάν επιβιβάζεται σε πίσω κάθισμα μεσαίου αυτοκινήτου, τύπου Toyota Land Cruiser, χρώματος μπλε. Κενυάτες αρνούνται σε υπογράφοντα και κ. Καλεντερίδη επιβίβαση σε ίδιο αυτοκίνητο.

Συνεργάτης του κα Kilic παρακαλεί Οτσαλάν κλαίγοντας να μην φύγει. Υπογράφων και κ. Καλεντερίδης κρατούν ανοικτές πόρτες αυτοκινήτου διά της βίας ώστε αποτρέψουν αιφνίδια αναχώρηση αυτοκινήτου.

Εν τω μεταξύ, κ. Παπαϊωάννου επικοινωνεί με κ. Διακοφωτάκη και τον ερωτά πού ευρίσκεται θέμα. Κ. Διακοφωτάκης τον ενημερώνει ότι ευρίσκονται άπαντες σε διαδικασία αναχωρήσεως από κατοικία. Κ. Παπαϊωάννου εκφράζει δυσαρέσκειά του για καθυστέρηση και τονίζει ότι πρέπει να φύγει πάραυτα από κατοικία. Επιμένει πως πρέπει δοθούν ταχύτερο δυνατό στοιχεία αεροσκάφους. Αυτά μεταβιβάζονται σε υπογράφοντα από ασύρματο.

Όσο διαρκούσαν διαπραγματεύσεις για επιβίβαση συνοδών Οτσαλάν, υπογράφοντος και κ. Καλεντερίδη σε οχήματα πομπής, αναχώρησαν απότομα τρία πρώτα αυτοκίνητα. Πρώτο ουσιαστικό δείγμα του τι επρόκειτο ακολουθήσει. Αυτοκίνητο, σε οποίο επέβαινε υπογράφων και κ. Καλεντερίδης, έμεινε λίγο πίσω από προπορευόμενα τρία.

Διαδρομή προς αεροδρόμιο ήταν διαφορετική από συνήθη. Όπως μας ελέχθη, αυτό έγινε για λόγους ασφάλειας και ταχύτητα.

Σε αεροδρόμιο, συναντήσαμε συνοδούς Οτσαλάν, οποίες μας είπαν ότι αυτοκίνητο, οποίο τον μετέφερε, παρεξέκλινε πορείας και εισήλθε σε χώρο αεροδρομίου από ειδικό δρόμο, που χρησιμοποιούν οχήματα ασφάλειας. Συνοδοί Οτσαλάν επιμένουν ότι είδαν Οτσαλάν σε αεροδρόμιο. Υπογράφων και κ. Καλεντερίδης δεν τον είδαν.

Αυτοκίνητα, οποία μας μετέφεραν, εστάθμευσαν σε χώρους αεροδρομίου, μας αποβίβασαν, έβαλαν αποσκευές όλων μας σε trailer και μετ' ολίγο σταδιακά εξαφανίσθηκαν.

Σε χώρο παρέμειναν υπογράφων, κ. Καλεντερίδης και τέσσερις συνοδοί Οτσαλάν. Επί δεκάλεπτο περίπου έγινε προσπάθεια επικοινωνίας με κάποιο υπεύθυνο. Φυσικά αυτές απέβησαν άκαρπες.

Ώρα ήταν περίπου 20.30. Υπογράφων αναφέρει καθέκαστα τηλεφωνικά σε κ. Διακοφωτάκη, οποίος ενημερώνει αμέσως κ. Παπαϊωάννου. Επίσης, τηλεφωνά σε εδώ ΥΠΕΞ και ζητά επικοινωνήσει αμέσως με κ. Καθουρίμα.

Τελευταίος δεν ανευρίσκεται. Αντ' αυτού, τηλεφωνά μετά από δεκάλεπτο περίπου κάποιος, οποίος είπε ότι είναι πολιτικός διευθυντής ΥΠΕΞ.

Κ. Διακοφωτάκης ζητά μιλήσει με κ. Καθουρίμα. Συνομιλητής του λέγει ότι γνωρίζει πρόβλημά μας και ερωτά τι ζητούμε από αυτόν. Κ. Διακοφωτάκης, οποίος δεν έχει πεισθεί για πραγματική ταυτότητα συνομιλητή του, ερωτά τι έγιναν αυτοκίνητα σε αεροδρόμιο.

Συνομιλητής ερωτά αν κ. Διακοφωτάκης περιμένει κάποια αντιπροσωπεία και ερωτά τι ώρα φθάνει αεροπλάνο.

Κ. Διακοφωτάκης ζητά εκ νέου επικοινωνήσει με κ. Καθουρίμα. Συνομιλητής του λέγει ότι «You don't want to help yourself».

Ανωτέρω αναφέρονται αμέσως σε κ. Παπαϊωάννου και υπογράφοντα.

Κ. Παπαϊωάννου δίδει εντολή σε κ. Διακοφωτάκη όπως υπογράφων και κ. Καλεντερίδης αναχωρήσουν αμέσως από χώρο αεροδρομίου, εγκαταλείψουν συνοδούς Οτσαλάν εκεί και επιστρέψουν πρεσβεία, κόβοντας κάθε περαιτέρω επαφή με συνοδούς Οτσαλάν.

Κ. Διακοφωτάκης μεταβιβάζει εντολή σε υπογράφοντα, οποίος ζητά εντολή αυτή επιβεβαιωθεί εκ νέου. Κ. Διακοφωτάκης πλησιάζει δύο διαφορετικά τηλέφωνα και υπογράφων ακούει κ. Παπαϊωάννου να επαναλαμβάνει εντολές του.

Υπογράφων και κ. Καλεντερίδης παραμένουν σε χώρο αεροδρομίου. Θεωρώ σκόπιμο όπως μην αναφέρω κλίμα, οποίο επικρατούσε μεταξύ συνοδών Οτσαλάν. Κι αν ήταν δυνατόν εκτελεσθεί παρόμοια εντολή.

Τελικά με ταξί, επιστρέψαμε όλοι σε κατοικία και από εκεί πήγαμε σε πρεσβεία για επικοινωνία με Αθήνα.

Μέχρι ώρα 02.00 προσπαθούσαμε επικοινωνήσουμε με αστυνομία για να πληροφορηθούμε τύχη τεσσάρων αστυνομικών. Τελικά μάθαμε ότι εκρατούντο σε κρατητήρια αεροδρομίου. Υπογράφων ζήτησε επίσκεψη την ίδια ώρα αλλά μας είπαν ότι αυτό ήταν αδύνατο.

Σημειώνω, τέλος, ότι κατά αρχηγό ΕΥΠ, «ζήτημα τεσσάρων αστυνομικών ήταν πιο σημαντικό από εξαφάνιση Οτσαλάν».

Β. Εν κατακλείδι, σημειώνω εξής:

1 Πρεσβεία ουδέν εγνώριζε περί αφίξεως Οτσαλάν, ουδείς την είχε ενημερώσει ή προϊδεάσει σχετικά.

2 Πρεσβεία, δηλαδή υπογράφων, συνεργάτης του και κ. Καλεντερίδης ενήργησαν πάντοτε κατόπιν σύμφωνου γνώμης κεντρικής υπηρεσίας. Ουδείς ενήργησε αυτοβούλως.

3 Οδηγίες γραφείου υπουργού και αρχηγού ΕΥΠ εσημειώνοντο για ασφαλή μεταφορά τους. Επίσης, λόγω κωδικών λέξεων και περιφραστικών εκφράσεων, επελέγη σε πολλές περιπτώσεις συνακρόαση, ως ασφαλεστέρα οδός ώστε αποφευχθούν λάθη ή παρανοήσεις.

4 Οδηγίες Αθηνών προς Οτσαλάν και συνεργάτες του μετεφέρθησαν αυτολεξεί και υποστηρίχθηκαν από πλευράς μας με κάθε δυνατά επιχειρήματα.

5 Διοικητικοί υπάλληλοι πρεσβείας ουδέν εγνώριζαν μέχρι 15 Φεβρουαρίου.

6 Υπογράφων θεωρεί πως ό,τι εζητήθη από πρεσβεία υπερέβαινε δυνατότητες πρεσβείας Ναϊρόμπι, αρμοδιότητες ΥΠΕΞ και εμπειρία υπαλλήλων σε τέτοιου είδους υποθέσεις. Και μάλιστα, χωρίς καμμία διοικητική και τεχνική υποστήριξη από Αθήνα (ανοικτά τηλέφωνα, έλλειψη χρημάτων, κ.λπ.).

7 Ζωή υπογράφοντος και συνεργάτου του ετέθη αδικαιολόγητα και κατ' επανάληψιν σε κίνδυνο.

Το ίδιο ισχύει και για κ. Καλεντερίδη.

Ευρισκόμενοι σε Ναϊρόμπι, δεν είμαστε σε θέση εκτιμήσωμε γενικώτερες επιπτώσεις υποθέσεως Οτσαλάν για χώρα μας. Όμως, όσον αφορά στάση πρεσβείας, υπογράφων εκτιμά ότι αυτή ήταν πάντοτε σύννομη, με σεβασμό και τήρηση ελληνικού Συντάγματος, ελληνικών νόμων, καθώς και κανόνων διεθνούς δικαίου.

Τέλος, αναφέρω ότι μεθεόρτια 15ης Φεβρουαρίου ακολουθήσουν με άλλο τηλεγράφημα και ότι ευχαριστώ κ. αναπληρωτή υπουργό διότι μας επετράπη γραπτή επικοινωνία με κεντρική υπηρεσία μετά από δεκαπέντε ημέρες κρίσεως και σιωπής.

ΚΩΣΤΟΥΛΑΣ

http://www.antibaro.gr