Κάλαντα για τα Χριστούγεννα

Κάλαντα για τα Χριστούγεννα

Καλήν εσπέραν (ή καλή ημέραν) άρχοντες
αν είναι ορισμός σας
Χριστού τη Θεία γέννηση
να πω στ' αρχοντικό σας .

Χριστός γεννάται σήμερον
εν Βηθλεεμ τη πόλει
οι ουρανοί αγάλλονται
χαίρε.. χαιρεται η φύσης όλη .

Εν τω σπηλαίω τίκτεται
εν φάτνη των αλόγων
ο βασιλεύς των ουρανών
και ποιητής των όλων .

Πλήθος αγγέλων ψάλλουσι
το "Δόξα εν υψίστης"
και τούτο άξιον εστί,
η των ποιμένων πίστης.

Εκ της Περσίας έρχονται
τρεις μάγοι με τα δώρα
άστρο λαμπρό τους οδηγει
χωρίς να λείψει ώρα .

Φτάνοντας στην Ιερουσαλήμ
με πόθο ερωτούσι
πού εγεννήθη ο Χριστός
να πάν να τον ευρώσι .

Δια Χριστόν ως ήκουσε
ο βασιλεύς Ηρώδης
αμέσως εταράχτηκε
κι έγινε θηριώδης .

Διατί πολλά φοβήθηκε
δια τη βασιλεία
μην του τη πάρει ο Χριστός
και χάσει την αξία.

Κράζει τους μάγους και ρωτά
που ο Χριστός γεννάται
Εν Βηθλεέμ ηξέρομε
ο συγγραφεύς διηγάται

Τον είπε να υπάγουσι
και όπου τον εβρούσιν
Αφού τον προσκυνήσουσιν
να παν να του το πούσιν

Όπως υπάγει και αυτός
για να τον προσκυνήσει
Με δόλο ως μισόθεος
για να τον αφανήσει

Βγαίνουν οι Μάγοι τρέχοντας
και τον αστέρα βλέπουν
Φως θεϊκό κατέβαινε
και με χαρά προστρέχουν

Φτάνοντας εις το σπήλαιο
βρίσκουν την Θεοτόκο
Και βάστα στας αγκάλας
της τον Άγιον της Τόκο.

Γονατιστοί τον προσκυνούν
και δώρα του χαρίζουν
Σμύρνα χρυσό και λίβανο
θεό τον εφημίζουν

Σμύρνα είναι νέος άνθρωπος
χρυσός ως Βασιλέας
Και λείβανο νέος θεός
σ` όλη την ατμοσφαίρα

Αφού τον προσκυνήσασιν
ευθύς πάλι μισεύουν
Και τον Ηρώδη μελετούν
να πάνε για να εύρουν

Άγγελος εκ των ουρανών
βγαίνει τους εμποδίζει
Από άλλην οδό να πορευτούν
αυτός τους διορίζει

Και πάλι άλλος Άγγελος
τον Ιωσήφ προστάζει
Εις Αίγυπτο να πορευτεί
και εκεί να ησυχάζει

Να πάρει και την Μαριάμ
μαζί με τον υιό της
Γιατί ο Ηρώδης εζητεί
τον τόκο τον δικό της

Μη βλέποντας ο Βασιλεύς
τους μάγους να γυρίζουν
Στην Βηθλεέμ επρόσταξε
παιδί να μην αφήσουν

Χιλιάδες δεκατέσσερις
σφάζουν σε μια ημέρα
θρήνο καυθμό και οδυρμό
είχε κάθε μητέρα

και επληρώθην το ρηθέν
προφήτου Ισαϊου
ως και των άλλων προφητών
και του Ιερεμίου

http://www.paidika.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=2467&Itemid=343

Ο ΤΟΤΟΣ.

Ο Τοτός μπουχτισμένος από τα "μη" και τα "όχι" της μαμάς του, ρωτά τον πατέρα του:

- Μπαμπά, πότε θα είμαι αρκετά μεγάλος για να κάνω ότι μου αρέσει;

Και ο μπαμπάς θλιμμένος απαντά:

- Δεν ξέρω παιδί μου, αλλά κανένας άντρας δεν έχει ζήσει τόσο πολύ μέχρι σήμερα για να μας πει!

Συνεχίζονται τα δημοσιεύματα αθλιότητας

Τα δημοσιεύματα που μιλούν για νέο Grexit αν η Ελλάδα οδηγηθεί σε πρόωρες εκλογές και αλλαγή κυβέρνησης, συνεχίζονται με σκοπό να παγιωθεί το κλίμα κινδυνολογίας στους πολίτες (και τους βουλευτές) τόσο για το εσωτερικό πολιτικό και οικονομικό σκηνικό, όσο και για ολόκληρη την Ευρώπη. 

Μετά τις αναφορές για έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ, του αδειάσματος των ΑΤΜ, ήρθαν τα σενάρια καταστροφής της ευρωζώνης στο ενδεχόμενο εξόδου της Ελλάδας από το ενιαίο νόμισμα. 

Το νεότερο δημοσίευμα έρχεται από την Die Welt, η οποία επικαλείται συνεργάτες του Γερμανού υπουργού Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, οι οποίοι υποστηρίζουν ότι αν ο ΣΥΡΙΖΑ λάβει εντολή σχηματισμού κυβέρνησης και εφαρμόσει όλα όσα υπόσχεται, τότε η χώρα θα σταματήσει να χρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση. 

Συγκεκριμένα, υπό τον τίτλο «Η εκλογή που θα μπορούσε να φέρει τον όλεθρο στην Ευρώπη» ο συντάκτης υποστηρίζει ότι «μια νέα κυβέρνηση θα μπορούσε να αλλάξει ριζικά την κατάσταση, ειδικά αν ερχόταν στην εξουσία μια συμμαχία της Αριστεράς» και σημειώνει ότι «η Ελλάδα μπορεί να επαναφέρει στην Ευρωζώνη την αστάθεια μέσω του κινδύνου μετάδοσης των επιπτώσεων της κρίσης χρέους».

Παράλληλα, οι συνεργάτες του κ. Σόιμπλε εκφράζουν την «προτίμησή» τους στο μνημόνιο, λέγοντας πως «δεν χρειαζόμαστε νέα σχέδια, έχουμε ήδη τα παλιά σχέδια, που μιλούν για απομόνωση του ελληνικού οικονομικού συστήματος».

Σε άλλο δημοσίευμα της ίδιας εφημερίδας, ο αρθρογράφος επιχειρεί να τονίσει την ανάπτυξη που σημειώνει η χώρα μας, συγκρίνοντάς την με την Ιταλία και την Γαλλία, οι οποίες δεν έχουν καταφέρει να εξυγιάνουν τους... προϋπολογισμούς τους. 

«Οι Έλληνες ξεκίνησαν από πολύ χαμηλά και κατόρθωσαν να φθάσουν ψηλότερα από ό,τι θα μπορούσε κανείς να φανταστεί: σε μια οικονομική ανάπτυξη υψηλότερη από τον μέσο όρο της Ευρώπης εντός του έτους, σε καλύτερες προοπτικές για το μέλλον, όπως εκτιμά ο ΟΟΣΑ» αναφέρει ο συντάκτης, για να προχωρήσει στα πολιτικά «σενάρια καταστροφής»: 

«Η απόφαση της κυβέρνησης να επισπεύσει την αναμέτρηση για την εξουσία με την αντιπολίτευση ήταν τολμηρή. (Η απόφαση) φρόντισε να γίνουν προχριστουγεννιάτικες αναταράξεις στα χρηματιστήρια και τις αγορές, όχι όμως λόγω της επίσπευσης, αλλά επειδή έτσι κατέστη συγκεκριμένος ο φόβος για το ριζοσπαστικό αριστερό κόμμα ΣΥΡΙΖΑ. (Οι αναταράξεις) είναι απλώς πρώιμα σημάδια του κραχ, το οποίο θα έπρεπε να αναμένεται στην περίπτωση - εάν δεν εκλεγεί Πρόεδρος - αναγκαστικών πρόωρων εκλογών και νίκης του ΣΥΡΙΖΑ, όποια έκταση και αν έχει».  

Βέβαια όλα αυτά τα σενάρια, για έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ και καταστροφής της ελληνικής οικονομίας σε ενδεχόμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, φαίνεται να αποφέρουν καρπούς, καθώς η συγκυβέρνηση κερδίζει υποστηρικτές «εντός και εκτός Βουλής». 

Οι Σαμαράς και Βενιζέλος ελπίζουν ότι θα διασωθούν μέσω της διαδικασίας εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας -την οποία οι ίδιοι επέσπευσαν- έστω στην τρίτη ψηφοφορία, πιέζοντας τους ανεξάρτητους βουλευτές να... σώσουν τη χώρα από την καταστροφή. 

Την ίδια ώρα, οι δημοσκοπήσεις δείχνουν να έχει μικρύνει η διαφορά ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και τη Νέα Δημοκρατία στο 3,2%, αποτυπώνοντας το «κλίμα φόβου» που έχει υπάρχει στην κοινωνία ενόψει των πιθανών πρόωρων εκλογών. 

http://www.efsyn.gr/arthro/synehizontai-ta-dimosieymata-athliotitas

ΗΠΑ - ΚΑΝΑΔΑΣ Αθωώθηκε 70 χρόνια μετά την εκτέλεση του

Ο 14χρονος αφροαμερικανός Τζορτζ Στίνεϊ, εκτελέστηκε το 1944 για τον φόνο δυο λευκών κοριτσιών. Τώρα, 70 χρόνια μετά, δικαστήριο απεφάνθη ότι ήταν αθώος, χαρακτηρίζοντας την εκτέλεση του ως μια από «τις μεγαλύτερες αδικίες» του αμερικανικού δικαστικού συστήματος.

Ο νεαρότερος σε ηλικία θανατοποινίτης στις ΗΠΑ τον 20ο αιώνα - ήταν τόσο μικρόσωμος που «περίσσευε» από την ηλεκτρική καρέκλα, οι ιμάντες ήταν υπερβολικά μεγάλοι, και τα ηλεκτρόδια επίσης και το αγόρι το έβαλαν να καθίσει πάνω σε μια βίβλο για να φέρουν την καρέκλα «στα μέτρα» του

Είχε συλληφθεί για τον φόνο δια ξυλοδαρμού των δυο κοριτσιών - 8 και 11 ετών-σε μικρή πόλη της Βόρειας Καρολίνα. Οι αστυνομικοί τον έβαλαν σε πλήρη απομόνωση, απέσπασαν την «ομολογία» του και η δίκη, προχώρησε με συνοπτικές διαδικασίες: οι 12 λευκοί ένορκοι χρειάστηκαν μόνο 10 λεπτά για να τον βρουν ένοχο, ενώ ο λευκός δικαστής πείστηκε εύκολα από τον λευκό εισαγγελέα να καταδικάσει τον Τζορτζ σε θάνατο. Ολη η δίκη, στην οποία δεν παρουσιάστηκαν αποδεικτικά στοιχεία ούτε κατέθεσαν μάρτυρες, διήρκεσε μόλις τρεις ώρες και μέσα σε τρεις μήνες έγινε η εκτέλεση. 'Εκτοτε η οικογένεια του, με τη βοήθεια ακτιβιστών δικηγόρων, παλεύει να τον αθωώσει, υποστηρίζοντας ότι ο μικρός Τζορτζ δεν θα μπορούσε ποτέ να σκοτώσει τα δυο κοριτσάκια, αφού ήταν την ώρα του εγκλήματος μαζί με την αδελφή του.

Παρά τα χρόνια που πέρασαν για του συγγενείς του Τζορτζ η αδικία έπρεπε να διορθωθεί και το όνομα του παιδιού να αποκατασταθεί και τον Ιανουάριο ζήτησαν από δικαστή στη Βόρεια Καρολίνα επανάληψη της δίκης, υποστηρίζοντας ότι υπάρχουν νέα στοιχεία για το έγκλημα.  Αυτή τη φορά η ακροαματική διαδικασία διήρκεσε δυο ημέρες- άλλωστε τα περισσότερα αποδεικτικά στοιχεία από την πρώτη δίκη είχαν χαθεί και οι όποιοι μάρτυρες υπήρχαν είχαν ήδη πεθάνει. Αλλά για την δικαστή Κάρμεν Μούλεν, όσα είχε στα χέρια της έφθαναν για να καταλήξει σε μια απόφαση.

Ετσι αποφάνθηκε ότι η ομολογία που απέσπασαν τότε από τον 14χρονο οι αστυνομικοί είναι «πάρα πολύ πιθανό» να είναι αποτέλεσμα πειθαναγκασμού, επισημαίνει την αδυναμία του εισαγγελέα να βρει μάρτυρες να καταθέσουν στη δίκη και με καθυστέρηση επτά δεκαετιών προσέφερε την δικαίωση στην οικογένεια του Τζορτζ, κηρύσσοντας τον κατηγορούμενο αθώο. 

http://www.efsyn.gr/arthro/athoothike-70-hronia-meta-tin-ektelesi-toy

Κάλεσαν την Πολιτεία να παραδεχτεί ότι έκανε λάθος με τη διαθεσιμότητα στα Πανεπιστήμια Επιστροφή όλων των «διαθέσιμων» ζητούν οι πρυτάνεις

Κοινή συνέντευξη Τύπου έδωσαν οι πρυτάνεις προκειμένου να ζητήσουν την επιστροφή όλων των υπαλλήλων που τέθηκαν σε διαθεσιμότητα

Σήμα κινδύνου για το μέλλον των Πανεπιστημίων έστειλαν οι πρυτάνεις με ταυτόχρονες συνεντεύξεις που έδωσαν χθες σε όλη τη χώρα. Το ζήτημα της διαθεσιμότητας των διοικητικών υπαλλήλων που «χρονίζει» εδώ και 15 μήνες φτάνει στο τέλος, καθώς η τελευταία προθεσμία λήγει στις 8 Ιανουαρίου, με τους εργαζόμενους να είναι από το νέο χρόνο και επίσημα απολυμένοι. Οι πρυτάνεις ζήτησαν την επιστροφή όλων των υπαλλήλων, ενώ μέχρι και σήμερα οι διοικητικοί υπάλληλοι βρίσκονται σε 48ωρη απεργία.

Ο Κωνσταντίνος Γάτσιος, προεδρεύων της Συνόδου των Πρυτάνεων και πρύτανης του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΟΠΑ), στη συνέντευξη Τύπου που δόθηκε  χαρακτήρισε το μέτρο της διαθεσιμότητας αναίτιο και αναποτελεσματικό και κάλεσε την Πολιτεία να «παραδεχτεί ότι έκανε λάθος και να αποσύρει τη σχετική Κοινή Υπουργική Απόφαση (ΚΥΑ)». 

«Θα κλείσουμε de facto»

Στο ίδιο μοτίβο κινήθηκαν και οι πρυτάνεις του Πανεπιστημίου Αθηνών και του Μετσόβιου Πολυτεχνείου, κ. Θεόδωρος Φορτσάκης και κ. Γιάννης Γκόλιας αντίστοιχα, οι οποίοι έκαναν λόγο για «διοικητική αποσάρθρωση» και για «διαρκή ανασφάλεια των εργαζομένων». Σύσσωμη η πρυτανική κοινότητα σημείωσε γι’ ακόμη μία φορά ότι υπό αυτές τις συνθήκες τα Πανεπιστήμια είναι αδύνατον να «βγάλουν» το νέο έτος και άφησε αιχμές για πολιτική σκοπιμότητα υποβάθμισης των δημόσιων Ιδρυμάτων. «Αν κλείσουμε, θα κλείσουμε de facto» συμπλήρωσε ο κ. Γκόλιας.Το μέτρο της διαθεσιμότητας έπληξε πέρσι 8 Πανεπιστήμια, τα οποία προσέφεραν γύρω στους 1.160 υπαλλήλους από το δυναμικό τους. Μέχρι σήμερα, έχουν προκηρυχθεί μόνο 600 θέσεις και τα Ιδρύματα λειτουργούν με το υπολειπόμενο προσωπικό. «Ζητάμε την επιστροφή όλων των υπαλλήλων. Αυτό είναι το πολιτικά έντιμο. Να παραδεχτεί η κυβέρνηση το λάθος της και να το διορθώσει. Οσον αφορά τις δεσμεύσεις της τρόικας, αυτή ζήτησε μείωση των δημοσίων υπαλλήλων, δεν αναφέρθηκε όμως στην κατανομή. Εμείς έχουμε ανάγκη το προσωπικό και σύμφωνα με δύο μελέτες, μία της ΑΔΙΠ και μία συμβούλου του υπουργείου Παιδείας, είμαστε υποστελεχωμένοι», επεσήμανε ο κ. Γάτσιος.

Στην ίδια κατάσταση βρίσκεται και το ΑΠΘ. «Αυτό που ζητάμε είναι μία έμπρακτη στήριξη από τους θεσμούς της ελληνικής Πολιτείας, από την κυβέρνηση και από τα κόμματα της αντιπολίτευσης» υποστήριξε χθες ο αναπληρωτής πρύτανης Ερευνας και Συντονισμού του Ιδρύματος, κ.  Θεόδωρος Λαόπουλος, και επισήμανε ότι «δεν αρκεί μόνο να λέμε ότι έχουμε δημόσιο πανεπιστήμιο, πρέπει και να λειτουργεί σωστά». 

Περισσότεροι στο ΑΠΘ

Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν, στις 30 Νοεμβρίου το συνολικό προσωπικό του ΑΠΘ ήταν 410 υπάλληλοι, όταν τέσσερα χρόνια πριν ήταν 962. «Εχουμε το αποτέλεσμα που δείχνει ότι το ΑΠΘ χρειάζεται 969 διοικητικούς υπαλλήλους. Το υπουργείο οφείλει να το θέσει και να το αναγνωρίσει ως στόχο. Ως πρώτο βήμα, πρέπει να γυρίσουν πίσω όλοι οι διαθέσιμοι υπάλληλοι και στη συνέχεια να έρθουν στο Αριστοτέλειο και άλλοι υπάλληλοι ώστε να προσεγγίσουμε το στόχο αυτό, είτε από άλλους φορείς, αν περισσεύουν, είτε με όποιο άλλο τρόπο θεωρεί η κυβέρνηση κατάλληλο», τόνισε.«Εχουμε φτάσει στο σημείο οι πρυτανικές αρχές να κάνουν διοικητική δουλειά», αναφέρει στον «Ε.Τ.» η πρύτανης του Πανεπιστημίου Πατρών κ. Βενετσιάνα Κυριαζοπούλου. Οι υπάλληλοί μας εργάζονται μέχρι τις 10 το βράδυ για να βγάλουν τη δουλειά. Μέχρι πέρσι είχαμε 400 άτομα προσωπικό και αυτή τη στιγμή εργάζονται μόνο οι 290».

600 θέσεις

Στη Σύνοδο των Πρυτάνεων που πραγματοποιήθηκε τις προηγούμενες ημέρες παρευρέθη ο κ. Λοβέρδος και ανέφερε: ««Για το θέμα των διαθεσιμοτήτων, είπαμε πως δεν έχει αλλάξει τίποτα. Περιμένουμε την υπογραφή από το υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης ως αποδοχή των αποτελεσμάτων της αξιολόγησης». Βέβαια, πηγές του υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης διαψεύδουν ενέργειες για οποιοδήποτε «παραθυράκι» εκτός των 600 θέσεων που έχουν ήδη προκηρυχθεί.

ΑΓΓΕΛΟΣ ΑΓΓΕΛΙΔΗΣ
ΕΛΠΙΔΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗ

Με προσωρινή διαταγή του προέδρου του ΣτΕ, Σωτ. Ρίζου «Παγώνουν» οι μετεγγραφές σε ΕΜΠ και ΑΠΘ

«Παγώνουν» προσωρινά οι μετεγγραφές στην Αρχιτεκτονική Σχολή του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου και στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, με προσωρινή διαταγή του προέδρου του Συμβουλίου της Επικρατείας Σωτ. Ρίζου.

Ο κ. Ρίζος χορήγησε την προσωρινή διαταγή προς αποτροπή ανεπανόρθωτης βλάβης στη λειτουργία των δύο Πανεπιστημιακών Ιδρυμάτων, λόγω του μεγάλου αριθμού των μετεγγραφών.

Ειδικότερα, ο πρόεδρος του ΣτΕ «παγώνει» τις αποφάσεις του υπουργού Παιδείας που αφορούν: 1) «τη ρύθμιση θεμάτων για τη μεταφορά θέσης εισαγωγής πολυτέκνων, τριτέκνων και ειδικών κατηγοριών» και 2) «τη ρύθμιση θεμάτων για τη μεταφορά θέσης εισαγωγής με οικονομικά κριτήρια του σχολικού έτους 2013-2014 στην τριτοβάθμια εκπαίδευση σύμφωνα με το άρθρο 47 του Ν. 4274/2014». Η προσωρινή διαταγή ισχύει μέχρι να εκδοθεί απόφαση από την Επιτροπή Αναστολών (σε σχηματισμό Ολομέλειας).

Όπως είναι γνωστό, στο ΣτΕ έχουν προσφύγει μέσω του δικηγόρου Δημήτρη Μέλισσα, η Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου, το Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών της Πολυτεχνικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και 115 μέλη του Διδακτικού και Ερευνητικού Προσωπικού των Σχολών αυτών (καθηγητές) και υποστηρίζουν ότι τόσο οι αποφάσεις του υπουργού Παιδείας όσο και οι σχετικοί νόμοι που προβλέπουν τη διαδικασία μετεγγραφής των φοιτητών προσκρούουν σε πλειάδα διατάξεων του Συντάγματος και για τον λόγο αυτό πρέπει να ανασταλεί προσωρινά και να ακυρωθεί όλο το νομοθετικό πλαίσιο.

Παράλληλα, οι πανεπιστημιακοί υποστηρίζουν ότι οι διατάξεις των άρθρων 53 του νόμου 4264/2014 και 47 του νόμου 4274/2014 παραβιάζουν το άρθρο 4, 5, 16, 24 και 106 του Συντάγματος και ως εκ τούτου, οι ερειδόμενες επ' αυτών οι δύο επίμαχες αποφάσεις (προσβαλλόμενες) του υπουργού Παιδείας είναι μη νόμιμες και ακυρωτέες.

Η αίτηση ακύρωσης των ΑΕΙ, κ.λπ. θα συζητηθεί στην Ολομέλεια του ΣτΕ με εισηγητή τον σύμβουλο Επικρατείας Κωνσταντίνος Πισπιρίγκο.

Η προσωρινή διαταγή

Το κείμενο της προσωρινή διαταγής του προέδρου του ΣτΕ έχει ως εξής:

«ΠΡΟΣΩΡΙΝΗ ΔΙΑΤΑΓΗ

Ο Πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας

Έχοντες υπ' όψιν

1. Τις διατάξεις του άρθρου 52 του Π.Δ. 18/1989, όπως ισχύει
2. Την από 5.12.2014 (Ολομ. 394/8.12.2014) αίτηση της Σχολής Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου κ.λπ. περί αναστολής εκτελέσεως α)της υπ' αριθμ. Φ1/161753/Β3 αποφάσεως του Υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων (ΦΕΚ Β' 2665/8.10.2014) με τίτλο «Ρύθμιση θεμάτων για τη μεταφορά θέσης εισαγωγής Πολυτέκνων, Τριτέκνων και Ειδικών Κατηγοριών» β)της υπ' αριθμ. Φ1/161748/Β3 αποφάσεως του ίδιου Υπουργού (ΦΕΚ Β' 2665/8.10.2014) με τίτλο «Ρύθμιση θεμάτων για τη μεταφορά θέσης εισαγωγής με οικονομικά κριτήρια του σχολικού έτους 2013-2014 στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση σύμφωνα με το άρθρο 47 του Ν. 4274/2014 (Α' 147)».

Δ ι α τ ά σ σ ο υ μ ε

Την αναστολή εκτελέσεως των ως άνω υπουργικών αποφάσεων, καθ' όσον αυτές αφορούν την Αρχιτεκτονική Σχολή του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου και το Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, προς αποτροπή ανεπανόρθωτης βλάβης στη λειτουργία τους, την οποία συνεπάγεται η καθ' υπέρβαση των εκπαιδευτικών τους δυνατοτήτων «μεταφορά θέσεων» μεγάλου αριθμού φοιτητών εισαχθέντων σε άλλα Α.Ε.Ι. της χώρας (πρβλ. υπ' αριθμ. 987/2014 απόφαση Ολομελείας του Συμβουλίου της Επικρατείας και τα υπ' αριθμ. 1814/16.12.2014 και 513/16.12.2014 έγγραφα του Ε.Μ.Π. και του Τμήματος Αρχιτεκτόνων Μηχανικών Πολυτεχνικής Σχολής Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, αντιστοίχως, προς το Συμβούλιο της Επικρατείας). Η απόφαση αυτή ισχύει μέχρις εκδόσεως αποφάσεως από την αρμόδια Επιτροπή Αναστολών.

Αθήνα, 18.12.2014
Σωτήριος Αλ. Ρίζος»

 

http://www.e-typos.com/gr/ellada/article/109597/pagonoun-oi-meteggrafes-se-eb-kai-apth/

Σαν σήμερα... 19 Δεκεμβρίου 1797 Συλλαμβάνεται...

19 Δεκεμβρίου 1797

Συλλαμβάνεται στην Τεργέστη από τις Αυστριακές Αρχές, μετά από προδοσία,Ρήγας Φεραίος-Βελεστινλής, ο πρωτεργάτης της Ανάστασης του Γένους, και οι επτά συνεργάτες του.

Ο οικονομικός πόλεμος, το κύριο όπλο της Δύσης* ΤΑΚΗΣ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ -

Περίληψη: Ο στόχος του άρθρου αυτού είναι να δείξει γιατί, στην εποχή της παγκοσμιοποίησης, ο οικονομικός πόλεμος είναι το βασικό όπλο που χρησιμοποιείται από την Υπερεθνική Ελίτ, για να ενσωματώσει στη Νέα Διεθνή Τάξη της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης κάθε χώρα η οποία αντιστέκεται στην απώλεια της οικονομικής και εθνικής της κυριαρχίας, που συνεπάγεται η ενοποίηση αυτή. Το συμπέρασμα είναι ότι μόνο το χτίσιμο μιας οικονομικής και πολιτικής ένωσης κυρίαρχων εθνών, όπως ήταν η αρχική σύλληψη της Ευρασιατικής Ένωσης, η οποία θα εμπεριέκλειε  τα έθνη σε όλο τον κόσμο που θα μάχονταν ακόμη τη ΝΔΤ της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης, από την Ευρώπη και την Ασία μέχρι τη Λατινική Αμερική και τον Αραβικό κόσμο, θα μπορούσε ενδεχομένως να δημιουργήσει τις συνθήκες για αυτοδυναμία και αυτό-καθορισμό και, συγχρόνως, έναν εναλλακτικό πόλο στον σημερινό εγκληματικό μονοπολικό κόσμο.

Τις τελευταίες ημέρες έγινε πιο ξεκάθαρο από ποτέ ότι ο οικονομικός πόλεμος είναι το κύριο όπλο που χρησιμοποιείται από την Υπερεθνική Ελίτ (Υ/Ε--δηλαδή το δίκτυο των ελίτ που εδράζονται κυρίως στις χώρες της «ομάδας των 7»-G7- και οι οποίες διαχειρίζονται τη Νέα Διεθνή Τάξη της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης), για να υποτάξει τη Ρωσία και να ενσωματώσει κάθε άλλη χώρα, η οποία συνεχίζει να αντιστέκεται στη διαδικασία αυτή, π.χ. το Ιράν και τη Βενεζουέλα. Ο πόλεμος αυτός δεν περιλαμβάνει μόνο τις συνήθεις οικονομικές κυρώσεις, ή το μπλοκάρισμα νέων έργων  για την διευκόλυνση της διανομής ενέργειας, όπως το  South Stream, αλλά επίσης, όπως έδειξε η δραματική μείωση της τιμής του πετρελαίου τους τελευταίους μήνες, την μεθοδευμένη πτώση της τιμής του. Αυτό φάνηκε καθαρά στην τελευταία σύνοδο του ΟΠΕΚ, όπου η Σαουδική Αραβία ήταν το βασικό όργανο για την πραγματοποίηση αυτού του σχεδίου.

Όπως είναι γνωστό, η Σαουδική Αραβία είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός και εξαγωγέας καθαρού πετρελαίου και ο ρόλος της κατά την τελευταία σύνοδο του ΟΠΕΚ ήταν αποφασιστικός στο να οδηγήσει στη σημερινή δραματική μείωση της τιμής του. Όπως το έθεσε ο Martin Wolf, υποδιευθυντής  και κύριος οικονομικός σχολιαστής των Financial Times, πανηγυρίζοντας το γεγονός ότι η Ρωσία, το Ιράν και η Βενεζουέλα θα ήταν τα κύρια θύματα («Δύο ζήτω για τις απότομες πτώσεις στις τιμές του πετρελαίου» ήταν ο εύγλωττος τίτλος του άρθρου του), ήταν η Σαουδική Αραβία που πυροδότησε τη δραματική αυτή εξέλιξη:

«Ιδιαίτερα σημαντικός θα μπορούσε να είναι ο αντίκτυπος στις χώρες-εξαγωγείς καθαρού πετρελαίου. Ανάμεσα στους ευάλωτους παραγωγούς είναι καθεστώτα που κανείς θα ποθούσε να δει αποδυναμωμένα, και κυρίως τη Ρωσία του Βλαντιμίρ Πούτιν … Για να σταθεροποιήσει τις τιμές πετρελαίου, ο ΟΠΕΚ έπρεπε να μειώσει την παραγωγή κατά περίπου 1 εκ. βαρ. την ημέρα, πράγμα που αυτός —ή ακριβέστερα, η Σαουδική Αραβία—αρνήθηκε να το κάνει. Αυτό έδωσε το έναυσμα στην πρόσφατη πτώση στις τιμές».[1]

Ωστόσο, η Σαουδική Αραβία δεν είναι απλά ένας ιδιαίτερα σημαντικός παίκτης στην αγορά πετρελαίου. Είναι επίσης ένα από τα πιο απολυταρχικά, πολιτικά και ιδεολογικά, καθεστώτα στον πλανήτη.

Πολιτικά, το καθεστώς είναι μια απόλυτη μοναρχία—στην οποία μια οικογένεια διαφεντεύει ολόκληρο το πολιτικό σύστημα. Σε αυτήν, κυριαρχεί ο βασιλιάς, ο οποίος είναι επίσης ο πρωθυπουργός και συνδυάζει νομοθετικές, εκτελεστικές και δικαστικές λειτουργίες, με τα βασιλικά διατάγματα να αποτελούν τη βάση της νομοθεσίας της χώρας, ενώ τα πολυάριθμα μέλη της βασιλικής οικογένειας (η οποία περιλαμβάνει τουλάχιστον 7.000 πρίγκιπες) συμμετέχουν επίσης στη άσκηση των  εξουσιών αυτών. Το γεγονός αυτό δεν εμποδίζει βέβαια την Υπερεθνική Ελίτ (η οποία είναι γνωστή για τον «αγώνα» της για «δημοκρατία» σε όλο τον κόσμο!) να υποστηρίζει απόλυτα αυτό το καθεστώς, και να κατηγορεί, συγχρόνως τη Ρωσία για απολυταρχισμό!

Ιδεολογικά, σχεδόν το ένα τέταρτο του πληθυσμού της είναι Σαλαφιστές, και οι περισσότεροι από τους υπόλοιπους Γουαχάμπις, αν και οι διαφορές μεταξύ τους μοιάζουν με τις παρόμοιες ανόητες διαφορές μεταξύ των Χριστιανών θεολόγων στον Μεσαίωνα. Η ουσία είναι ότι και οι δύο εκπροσωπούν τις πιο συντηρητικές προσεγγίσεις του Ισλάμ. Όπως τόνισε ένας αναλυτής, «οι περισσότεροι Σαλαφιστές ανήκουν σε αυτούς που ονομάζονται «θρησκόληπτοι» ή «ησυχαστές», που κηρύσσουν την υπακοή σε οποιαδήποτε κυβέρνηση, όσο διεφθαρμένη ή αυταρχική και να είναι, εφόσον αυτοαποκαλείται Μουσουλμανική. Ο στόχος είναι να αποφευχθεί η χειρότερη των καταστάσεων: Η fitna, δηλαδή η θέση σε αμφισβήτηση της ενότητας της κοινότητας των πιστών».[2]

Δεν είναι λοιπόν περίεργο ότι η Δύση, ήδη από την προ της παγκοσμιοποίησης εποχή, είχε δεχθεί ενθουσιωδώς την Σαουδική Αραβία και την ιδεολογία της, ως ένα χρήσιμο εργαλείο για την καταπολέμηση της σοβιετικής επιρροής καθώς και του παν-Αραβικού σοσιαλισμού. Αντίστοιχα, στην εποχή της παγκοσμιοποίησης, η Υ/Ε επίσης την θεώρησε χρήσιμο εργαλείο για την καταπολέμηση κάθε έθνους που αντιστέκεται στην κατάργηση της κυριαρχίας του από τη Νέα Διεθνή Τάξη (ΝΔΤ) της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης. Αυτό φάνηκε ξεκάθαρα, για παράδειγμα, όταν η Σαουδική Αραβία υποστήριξε με κάθε δυνατό τρόπο τους Σαλαφιστές τζιχαντιστές, οι οποίοι κατέσφαξαν τους λαούς της Λιβύης και της Συρίας, και μόνο πρόσφατα σταμάτησε την υποστήριξη του υποπροϊόντος τους, της ISIS, όταν αυτή προσπάθησε να αυτονομηθεί από την Υ/Ε κατά την διαδικασία οικοδόμησης ενός ισλαμικού κράτους και συνακόλουθα στοχοποιήθηκε από αυτήν.[3]Ούτε είναι επίσης περίεργο ότι οι μέθοδοι που χρησιμοποιούνται από την ISIS, όπως οι αποκεφαλισμοί,(που επαναλήφθηκαν μέχρι αηδίας από τα μέσα ενημέρωσης της Υ/Ε, προκειμένου να τρομοκρατήσει τις μεσαίες τάξεις στη Δύση και να δικαιολογήσει τον «πόλεμό της κατά της τρομοκρατίας»), στην πραγματικότητα αποτελούν συνήθη πρακτική του πελατειακού της Σαουδικού καθεστώτος, χωρίς κανένας στην «πολιτισμένη» Δύση να ενοχλείται πολύ γι’αυτό, όσο βέβαια μπορούσαν να συνεχίζουν και να επεκτείνουν τις ιδιαίτερα κερδοφόρες πωλήσεις όπλων στο καθεστώς. Όπως ένας άλλος αναλυτής περιέγραψε το καθεστώς της Σαουδικής Αραβίας σε μια τεκμηριωμένη ανάλυση:

«Η Σαουδική Αραβία συνεχίζει μέχρι και σήμερα τις βάρβαρες εκτελέσεις εγκληματιών όσο και πολιτικών εχθρών, συμπεριλαμβανομένων των  θυμάτων που κατηγορούνται για «μαγεία και βασκανία», στην εύστοχα αποκαλούμενη «Chop-Chop square» (πλατεία της καρατόμησης), που βρίσκεται στην πρωτεύουσα του Ριάντ, όπου κυριολεκτικά κόβονται κεφάλια από κουκουλοφόρους με χατζάρες....Ο βάναυσα κατασταλτικός μηχανισμός εσωτερικής ασφάλειας της Σαουδικής Αραβίας είναι δημιουργία Αμερικανών συμβούλων και ανθρώπων των υπηρεσιών. Ο στρατός της, τόσο ο μυστικός όσο και ο συμβατικός, έχει επίσης εξοπλιστεί μέσω αστρονομικά μεγάλων πωλήσεων όπλων (συμπεριλαμβανομένης μιας πρόσφατης πώλησης που θεωρείται η μεγαλύτερη στην ιστορία των ΗΠΑ) από τους συμμάχους της στη Wall Street και στο Λονδίνο. Οι φρικαλεότητες που διαπράττονται από το απολυταρχικό καθεστώς Σαούντ έχουν την αμέριστη στήριξη Αμερικανών συμβούλων, ανθρώπων των υπηρεσιών, και δυτικών όπλων. Η Σαουδική Αραβία φιλοξενούσε  επίσης σημαντικές δυνάμεις του Αμερικανικού στρατού έως ότου αυτός μοιράστηκε επίσης  στα γειτονικά δορυφορικά δεσποτικά καθεστώτα του Κατάρ, (Σημείωση: βλέπε Aljazeera), του Μπαχρέιν, του Ομάν, και των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων».[4]

Φυσικά, δεν ήταν μόνο οι συστημικοί οικονομολόγοι που γιόρτασαν τη δραματική πτώση της τιμής του πετρελαίου, αλλά ακόμη και τα ανώτερα κλιμάκια της υπερεθνικής οικονομικής ελίτ. Έτσι, η επικεφαλής του ΔΝΤ, η Κριστίν Λαγκάρντ, βρήκε εξίσου δύσκολο να κρύψει τη χαρά της όταν περιέγραφε τον αντίκτυπο αυτού του γεγονότος και  εξηγούσε ότι μια πτώση κατά 30% της τιμής του πετρελαίου μεταφράζεται σε 0,8% αύξηση του ρυθμού ανάπτυξης των «πιο προηγμένων οικονομιών», και «πιθανώς 0,6% για τις ΗΠΑ». Στη συνέχεια περιέγραψε ως εξής τις επιπτώσεις ειδικότερα για τις ΗΠΑ και τη Ρωσία:

Για τις Ηνωμένες Πολιτείες, οι χαμηλές τιμές της ενέργειας θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε ανάπτυξη 3,5% το επόμενο έτος, αντί για την προβλεφθείσα ανάπτυξησε 3,1% ... Για τη Ρωσία, οι εξαγωγές πετρελαίου και φυσικού αερίου καλύπτουν το 68% του συνόλου των εξαγωγών της, και το 50%των ομοσπονδιακών εσόδων της. Η Ρωσία έχει ήδη δαπανήσει σχεδόν 90 δισεκατομμύρια δολάρια από τα συναλλαγματικά αποθέματα της το 2014, για να στηρίξει το βυθιζόμενο ρούβλι που έχει χάσει περισσότερο από το 40%της αξίας του από την αρχή του έτους.[5]

Δεν είναι λοιπόν περίεργο που τα ΜΜΕ της Υ/Ε γιορτάζουν την προβλεπόμενη μείωση των πραγματικών εισοδημάτων, όπως περιγράφεται από τον Alexei Vedev, τον Ρώσο αναπληρωτή Υπουργό Οικονομίας. Έτσι, ο Vedev, υποθέτοντας ότι οι κυρώσεις θα συνεχιστούν καθ’ όλο το 2015—κάτι που σημαίνει ότι οι δυτικές αγορές κεφαλαίων θα παραμείνουν κλειστές για την πλειοψηφία των ρωσικών τραπεζών και των εταιρειών—προέβλεψε ότι η χώρα, μέχρι το τέλος του έτους θα είναι σε ύφεση, την πρώτη από το 2009. Το μέγεθος αυτής της ύφεσης θα είναι μεγαλύτερο, όσο χαμηλότερη θα είναι η τιμή του πετρελαίου το επόμενο έτος, αλλά, ακόμα κι αν παραμείνει σε περίπου 80 δολάρια (μια μάλλον αισιόδοξη υπόθεση, λόγω του πληθωρισμού που είναι ήδη αρκετά υψηλός, ως αποτέλεσμα της υποτίμησης του ρουβλίου), τα πραγματικά εισοδήματα αναμένεται να μειωθούν, περίπου, κατά 3%.Επίσης, δεδομένου ότι οι Ρωσικές αγορές κεφαλαίου είναι ακόμα ανοιχτές, η φυγή κεφαλαίων από τη Ρωσία θα συνεχιστεί, και εκροές κεφαλαίων της τάξης των $125 δις αναμένονται για το τρέχον έτος, και $90 δις για το 2015.[6]Οι Financial Times είναι (ως συνήθως) πιο ειλικρινείς από τις δυτικές φιλελεύθερες «Αριστερές» φυλλάδες στο να εκφράζουν τη βαθιά επιθυμία τους για μια «βελούδινη επανάσταση» στη Ρωσία, ως αποτέλεσμα της εντεινόμενης κρίσης, και ανοιχτά θέτουν το ερώτημα κατά πόσον «η δημοτικότητα του Πούτιν μπορεί να αντέξει μια απόλυτη οικονομική καταιγίδα και την μείωση των πραγματικών εισοδημάτων που θα χτυπήσει σκληρά τις εργατικές οικογένειες σε περιοχές που υποστηρίζουν τον πρόεδρο».[7]

Είναι, επομένως, σαφές ότι ο ρόλος της Σαουδικής Αραβίας στην δραματική πτώση της τιμής του πετρελαίου ήταν κάθε άλλο παρά συμπτωματικός. Ακόμη, η ενέργειά της να μην μειώσει την παραγωγή (όπως συνήθως έκανε σε παρόμοιες περιπτώσεις) για να συγκρατήσει την τιμή δεν έγινε, όπως υποστηρίχθηκε, για  να διατηρήσει την κυρίαρχη θέση της στην αγορά πετρελαίου, που δήθεν απειλείται από την παραγωγή σχιστολιθικού πετρελαίου στις ΗΠΑ.Η εξήγηση αυτή, που δόθηκε από την «παγκοσμιοποιητική» φράξια εντός της Ρωσικής ελίτ και την φιλελεύθερη «Αριστερά» στη Δύση, ήταν στην πραγματικότητα ένα άλλοθι που χρησιμοποιείται από την ίδια την Υ/Ε και τους Σαουδάραβες, προκειμένου να αποκρύψουν τον πραγματικό πολιτικό στόχο αυτής της ενέργειας. Δηλαδή, την χρησιμοποίηση της τιμής του πετρελαίου ως ένα πολύ αποτελεσματικό όπλο οικονομικού πολέμου, προκειμένου, είτε να εξαναγκαστούν η Ρωσία και τα συναφή αντιστεκόμενα καθεστώτα (όπως το Ιράν και η Βενεζουέλα) να υποταχθούν στο ζυγό της Υ/Ε, είτε να αντιμετωπίσουν μια ενδεχομένως σοβαρή οικονομική ύφεση (το πόσο σοβαρή θα είναι θα εξαρτηθεί από το για πόσο καιρό η τιμή του πετρελαίου θα διατηρηθεί σε πολύ χαμηλά επίπεδα), η οποία θα μπορούσε κάλλιστα να οδηγήσει σε «βελούδινες επαναστάσεις» σε όλες αυτές τις χώρες και, ενδεχομένως, σε αλλαγή καθεστώτων. Η εναλλακτική  «εξήγηση» για τον δήθεν «πόλεμο» μεταξύ Σαουδικής Αραβίας και ΗΠΑ, όχι μόνο «ξεχνά» την πελατειακή  φύση της Σ.Α ως προς τις ΗΠΑ, αλλά και το απλό γεγονός ότι μια τέτοια ενέργεια θα μπορούσε να έχει μόνο προσωρινό αποτέλεσμα. Είναι σαφές ότι, από τη στιγμή που η τιμή του πετρελαίου θα αρχίσει να ανεβαίνει και πάλι για πολιτικούς ή οικονομικούς λόγους —πράγμα που δεν έχει καμία σχέση με δήθεν «νόμους» ή «τάσεις», όπως η καταστροφολογική θεωρία του «peak oil» και παρόμοιες[8] θεωρίες— η παραγωγή σχιστολιθικού πετρελαίου θα επανέλθει δριμύτερη.

Στην πραγματικότητα, η σημερινή δραματική πτώση της τιμής του πετρελαίου αποτελεί μέρος ενός μακροπρόθεσμου σχεδίου που θα εξαναγκάσει το «εθνικιστικό» τμήμα της Ρωσικής ελίτ να υποταχθεί στην κυριαρχία της Υ/Ε, παρά τις προσδοκίες της συντριπτικής πλειοψηφίας του ρωσικού λαού που το ακολουθεί. Αυτό φάνηκε καθαρά, όταν η πλειοψηφία αυτή χαιρέτισε με ενθουσιασμό τη μόνη πραγματική αντεπίθεση, μέχρι στιγμής, απέναντι στην συνεχιζόμενη  και εντεινόμενη  επίθεση της Υ/Ε εναντίον της Ρωσίας, δηλαδή την επανένταξη της Κριμαίας.

Το μακροπρόθεσμο αυτό σχέδιο για να χτυπηθεί η Ρωσία στο οικονομικό μέτωπο φαίνεται από την συστηματική προσπάθεια της Υ/Ε να υπονομευθεί η μόνη αποτελεσματική εξαγωγική βιομηχανία της χώρας που απέμεινε μετά την καταστροφική αποδιάρθρωση της ρωσικής βιομηχανίας, την οποίαν επέφερε η κατάρρευση της ΕΣΣΔ, και η   αυξανόμενη εξάρτηση της Ρωσίας, από τότε, στις εισαγωγές για να καλύψει ακόμη και τις βασικές ανάγκες του λαού της. Η κατάρρευση της ΕΣΣΔ δεν σήμαινε, βέβαια, ότι το σοβιετικό καθεστώς απέτυχε να καλύψει (τουλάχιστον) τις βασικές ανάγκες του λαού του. Στην πραγματικότητα, το αντίθετο μπορεί να δειχθεί, ακόμη και από αξιόπιστες Δυτικές μελέτες εκείνης της εποχής.[9]Ωστόσο, δεν κατάφερε να καλύψει αποτελεσματικά τις μη βασικές ανάγκες και, ακόμη περισσότερο, να δημιουργήσει  συνθήκες πραγματικής εργατικής δημοκρατίας. Αυτό, σε συνδυασμό με την οικονομική εκστρατεία κατά της ΕΣΣΔ, χρησιμοποιώντας (και τότε!) την δραματική πτώση της τιμής του πετρελαίου, αλλά και τον ανταγωνισμό των εξοπλισμών (καθώς η πτώση της τιμής του πετρελαίου δεν ήταν επαρκές όπλο τότε, δεδομένης της αυτοδυναμίας της ΕΣΣΔ) οδήγησαν, αρχικά, στην ανάληψη της εξουσίας από την παγκοσμιοποιητική φατρία εντός της Ρωσικής ελίτ υπό τον Γκορμπατσόφ (που επιδίωκε ουσιαστικά ένα μετα-Μαοϊκό κινεζικό είδος υβριδικού καπιταλισμού συν «κομμουνισμού») και, τελικά, από τον αγαπημένο της Υ/Ε, Μπόρις Γιέλτσιν.Όπως πρόσφατα τόνισε ο αναλυτής Engdahl «βλέπουμε σήμερα αποδεικτικά στοιχεία που σαφώς υποδεικνύουν ότι η άνοδος του Γιέλτσιν στην εξουσία οφειλόταν σε πραξικόπημα της CIA που τον υποστήριζε, ως «τον άνθρωπο της Ουάσιγκτον στη Μόσχα», με σκοπό  την πλήρη αποδιάρθρωση της ρωσικής οικονομίας μετά το 1990».[10] Με αυτή την έννοια μπορεί κανείς να μιλήσει για «κατάρρευση» της ΕΣΣΔ, δεδομένου ότι οι φυσικοί υποστηρικτές του καθεστώτος, η εργατική τάξη, δεν κινητοποιήθηκε για να σταματήσει αυτά τα σχέδια που οδήγησαν στην καταστροφή, όχι μόνο της σοσιαλιστικής επανάστασης, αλλά και της ίδιας της ρωσικής οικονομίας.

Έτσι, δεν ήταν μόνο η τωρινή ακύρωση της Ρωσικής απόπειρας να παρακάμψει την Ουκρανία, (η οποία, σήμερα είναι κανονικό προτεκτοράτο) μέσω του αγωγού South Stream, που επέτυχε η Υ/Ε -- χάρη στην επιτυχή «πίεση» της ΕΕ στο άτυπο προτεκτοράτο της, τη Βουλγαρία. Στην πραγματικότητα, παρόμοια ήταν η περίπτωση, πριν από λίγα χρόνια, με ένα άλλο (άτυπο τότε) προτεκτοράτο της ΕΕ, την Ελλάδα, όταν ο αγωγός Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη ακυρώθηκε, ύστερα από έντονες πιέσεις από την Υ/Ε, μέσω της συνιστώσας της στην Ευρώπη, δηλαδή, της ΕΕ. Επρόκειτο για ένα έργο μεταφοράς Ρωσικού πετρελαίου από το βουλγαρικό λιμάνι της Μαύρης Θάλασσας, το Μπουργκάς, στο ελληνικό λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, στο Αιγαίο, που ήταν μια σημαντική εναλλακτική διαδρομή για το ρωσικό πετρέλαιο, παρακάμπτοντας τα Τουρκικά Στενά. Το έργο είχε χαρακτηριστεί μάλιστα ως ένας από τους συντομότερους αγωγούς σε πεδινό έδαφος και, ως εκ τούτου, ένα από τα φθηνότερα και οικονομικώς αποδοτικά έργα.^[11] Παρόλα αυτά, αν και η συμφωνία υπεγράφη στην Αθήνα το 2007 από τον Πούτιν και τον Κώστα Καραμανλή, η Υ/Ε, έχοντας ήδη προγραμματίσει (πολύ πριν από την Ουκρανική κρίση!) την δραστική μείωση της εξάρτησης της ΕΕ από το ρωσικό πετρέλαιο, δεν δίστασε, ουσιαστικά, να αντικαταστήσει τον Καραμανλή με το πολύ πιο υπάκουο όργανο της, τον Γιώργο Παπανδρέου--στην πραγματικότητα, ένα προϊόν των Αμερικανο-Σιωνιστικών ελίτ. Ο Παπανδρέου, όχι μόνο τορπίλισε αυτή την πολύ εποικοδομητική συμφωνία για τον ελληνικό λαό, που θα μπορούσε να μειώσει την απόλυτη εξάρτηση της Ελλάδας από την Υ/Ε, και να ανοίξει την πόρτα για μια πιθανή μελλοντική της ένταξη στην Ευρασιατική Ένωση, αλλά και έπαιξε επίσης πρωταγωνιστικό ρόλο στην επίσπευση της Ελληνικής οικονομικής καταστροφής. Έτσι, ήταν ο ίδιος ο Παπανδρέου ο οποίος κάλεσε το ΔΝΤ (όπως αποκάλυψε ο Ντομινίκ Στρος-Καν, τότε διευθυντής του ΔΝΤ), για να «βοηθήσει» την Ελλάδα, έστω και αν το ελληνικό πρόβλημα φερεγγυότητας δεν ήταν δημοσίως γνωστό εκείνη την περίοδο, και σύμφωνα με πολλούς ειδικούς, τα προγράμματα διάσωσης με τα Μνημόνια κ.λπ. θα μπορούσαν τότε να αποφευχθούν, χωρίς την καταστροφική «βοήθεια» της Υ/Ε και της τρόικάς της. Είναι ξεκάθαρο, επομένως, ότι ο Παπανδρέου, καθώς και ο διάδοχός του, Παπαδήμος, ο οποίος ήταν επίσης «άνθρωπος της Υ/Ε», έπαιξαν έναν πολύ βρώμικο ρόλο σε σχέση με την επίσπευση της ελληνικής οικονομικής καταστροφής, αν και, φυσικά, οι θεμελιακές αιτίες ήταν συστημικές, και είχαν να κάνουν με την ένταξη της Ελλάδας στην ΕΕ.[12]

Το συμπέρασμα είναι ότι, μολονότι οι παρούσες συμφωνίες με την Κίνα και την Τουρκία με στόχο τη δημιουργία νέων αγορών για τις εξαγωγές ενέργειας της Ρωσίας είναι χρήσιμες αμυντικές ενέργειες, με κανέναν τρόπο δεν μπορούν να εκληφθούν ως λύσεις στο πρόβλημα που κρύβεται πίσω από όλα τα παραπάνω συμπτώματα: δηλαδή το γεγονός ότι η Ρωσία, αν και εξακολουθεί να διαθέτει έναν πολύ υψηλότερο βαθμό οικονομικής και εθνικής κυριαρχίας από την Κίνα, (πόσο μάλλον την Τουρκία, της οποίας ο στρατός είναι πλήρως εξαρτημένος από την προστάτιδά του, τις ΗΠΑ!), εξακολουθεί να χαρακτηρίζεται από έναν υψηλό βαθμό οικονομικής εξάρτησης από την ΝΔΤ.Η χαζοχαρούμενη, επομένως, φιλελεύθερη «Αριστερά» στη Δύση, η οποία, μαζί με την παγκοσμιοποιητική φράξια στη Ρωσία, γιορτάζουν ως «νίκες» τις Ρωσικές συμφωνίες με την Κίνα και την Τουρκία, απλά δεν μπορούν να αντιληφθούν τη κρίσιμη διαφορά μεταξύ συμμάχου και επιχειρηματικού εταίρου.[13]Όπως το έθεσε εύστοχα ο (Αλεξέι Maslov), επικεφαλής του Ρωσο-Κινεζικού Συμβουλίου Εμπειρογνωμόνων, «η Κίνα δεν είναι σύμμαχος»[14]και το ίδιο ισχύει, βέβαια, για τις χώρες BRICS, ή χώρες όπως η Τουρκία, οι οποίες έχουν επιπλέον τα δικά τους γεωπολιτικά συμφέροντα στη Μέση Ανατολή, που είναι πολύ διαφορετικά από εκείνα της Ρωσίας. Έτσι, παρόλο που η παγκοσμιοποιητική φράξια στο εσωτερικό της Ρωσίας, καθώς και οι συνοδοιπόροι της στην «Αριστερά» του εξωτερικού προσπαθούν να συγχέουν το θέμα, οι σύμμαχοι πρέπει να διακρίνονται σαφώς από τους επιχειρηματικούς εταίρους. Οι χώρες BRICS θα μπορούσαν άνετα να είναι καλοί επιχειρηματικοί εταίροι της Ρωσίας (εφόσον, βέβαια, τα οικονομικά συμφέροντά τους συμπίπτουν, ή τουλάχιστον είναι παράλληλα με τα Ρωσικά), αλλά, το αν θα ήταν σύμμαχοι με τη Ρωσία σε μια εντεινόμενη διαμάχη με την Υ/Ε, η οποία θα μπορούσε κάλλιστα να θέσει τα οικονομικά τους συμφέροντα σε κίνδυνο, είναι ένα εντελώς διαφορετικό θέμα.

Συνεπώς, μόνο η οικοδόμηση μιας οικονομικής και πολιτικής ένωσης κυρίαρχων εθνών, όπως ήταν η αρχική σύλληψη της Ευρασιατικής Ένωσης, η οποία θα αγκάλιαζε τα έθνη σε όλο τον κόσμο που εξακολουθούν να αγωνίζονται κατά της ΝΔΤ της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης, από την Ευρώπη και την Ασία μέχρι τη Λατινική Αμερική και τον Αραβικό κόσμο, θα μπορούσε ενδεχομένως να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις αυτοδυναμίας και εθνικού αυτοκαθορισμού και, ταυτόχρονα, έναν εναλλακτικό πόλο στον σημερινό εγκληματικό μονοπολικό κόσμο. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να εξουδετερωθεί αποτελεσματικά το οικονομικό όπλο της Δύσης, το οποίο οδήγησε με επιτυχία στην κατάρρευση της ΕΣΣΔ, και απειλεί με την ίδια τύχη, σήμερα, τις προσδοκίες του ρωσικού λαού για μια κυρίαρχη Ρωσία.

*Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στην αγγλική έκδοση της Πράβδα καθώς και στο Global Research. Η μετάφραση είναι του Πάνου Λιβιτσάνου.

- See more at: http://www.inclusivedemocracy.org/fotopoulos/greek/gr_Pravda/pravda_2014_12_14.htm#sthash.4P2tf5AG.dpuf

Νεοοθωμανισμός και Ελλάδα

 

Πριν καν να στεγνώσει το μελάνι του άρθρου μας της Παρασκευής, στο οποίο εντοπίζαμε τον νεοοθωμανισμό και το μίσος των οπαδών του εναντίον των κεμαλιστών -τους οποίους θεωρούν ως ενεργούμενα του διεθνούς σιωνισμού- ως την κύρια αιτία της πολιτικής συμπεριφοράς του διδύμου Ερντογάν - Νταβούτογλου απέναντι στο Ισραήλ, ήλθε ένα πολύ σοβαρό δημοσίευμα της εβραϊκής εφημερίδας «Σαλόμ» («Ειρήνη»), που εκδίδεται στην Κωνσταντινούπολη, να επαληθεύσει τα γραφόμενά μας.

Σύμφωνα με το άρθρο του Τούρκου υπηκόου -Εβραίου στο θρήσκευμα- Mois Gabay, που δημοσιεύθηκε στην εβδομαδιαία εφημερίδα της εν Κωνσταντινουπόλει εβραϊκής κοινότητας Σαλόμ την 11η Δεκεμβρίου, ανάμεσα στους Εβραίους της Τουρκίας υπάρχει μια τάση φυγής, γιατί το κλίμα εις βάρος τους στη χώρα αρχίζει να γίνεται βαρύ αλλά και επικίνδυνο.

Στο άρθρο μας της Παρασκευής αναφέραμε ότι το δίδυμο Ερντογάν - Νταβούτογλου σταδιακά ανασύρει από τα συρτάρια τα καλά κρυμμένα στοιχεία της μυστικής ισλαμικής ατζέντας, τα οποία εισάγει με τη μέθοδο της σαλαμοποίησης στην τουρκική θρησκευτική και πολιτική πραγματικότητα, περιθωριοποιώντας ταυτοχρόνως τους κεμαλιστές αλλά και όλες εκείνες τις φωνές που θέλουν μια κοινωνία με οριοθετημένη τη θέση κάθε θρησκείας.

Παρεμπιπτόντως, για το ως άνω δίδυμο η μουσουλμανική πίστη πρέπει να καθορίζει τα πάντα στην κοινωνική, οικονομική αλλά και πολιτική ζωή, στην οποία επιστήμονες, διανοούμενοι, επιχειρηματίες και πολιτικοί είναι απλώς ταπεινοί υπηρέτες της πίστης. Είναι δε τέτοιος ο φανατισμός τους, που θεωρούν ότι το Ισλάμ είναι σχεδόν η μοναδική θρησκεία στον κόσμο που πληροί αυτές τις προϋποθέσεις, ενώ για τον χριστιανισμό έχουν την άποψη ότι, ακριβώς επειδή δεν καθορίζει τα πάντα στη ζωή και την κοινωνία, έχει πάψει να αποτελεί μια θρησκεία και είναι απλά ένας τρόπος ζωής και ένας πολιτισμός.

Είναι χαρακτηριστική της θρησκευτικής ιδεολογίας από την οποία διακατέχεται η ηγετική ομάδα της Τουρκίας η δήλωση που έκανε στα τέλη του 2012 ο πρώην υπουργός ΠΕΧΩΔΕ της Τουρκίας Ερντογάν Μπαϊρακτάρ ότι «ο χριστιανισμός έπαψε πια να είναι θρησκεία. Είναι πλέον μια πολιτισμική διάσταση. Εγινε ένας πολιτισμός, όμως η θρησκεία δεν είναι έτσι. Η θρησκεία είναι μια διδασκαλία, ένας τρόπος ζωής που δίνει στους ανθρώπους ηρεμία και ευτυχία».

Το θέμα λοιπόν είναι ότι η Τουρκία αλλάζει δραματικά, η τουρκική κυβέρνηση γκρεμίζει συστηματικά το κεμαλικό κράτος και επαναφέρει στο προσκήνιο τον οθωμανισμό, τον οποίο επιχειρεί να παλινορθώσει μέσω της μουσουλμανικής πίστης, που αρχίζει πλέον να επηρεάζει, εκτός από την εσωτερική, και την εξωτερική πολιτική της Τουρκίας.

Αν αποδεχτούμε ότι συμβαίνουν τα παραπάνω, οφείλουμε να εξετάσουμε και υπό αυτό το πρίσμα την πολιτική που ακολουθεί η Τουρκία στο μέτωπο Κύπρος - Αιγαίο - Θράκη, μια πολιτική η οποία όχι μόνο δεν αφίσταται, αλλά υπερθεματίζει την πολιτική που ακολουθούσαν οι κεμαλικές κυβερνήσεις επί δεκαετίες.

Οσο και αν δεν θέλουν να το αποδεχτούν οι διπλωμάτες μας, κάποια στιγμή οι ίδιες οι εξελίξεις θα τους υποχρεώσουν να αντιληφθούν ότι το δίδυμο Ερντογάν - Νταβούτογλου υπηρετεί πλέον τη δική του «μεγάλη ιδέα», που είναι η παλινόρθωση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας με όρους 21ου αιώνα. Μέρος αυτής της «μεγάλης ιδέας» είναι η Κύπρος, το Αιγαίο και η ελλαδική Θράκη.

Ελπίζουμε, όταν το αντιληφθούν, να μην είναι πολύ αργά.

Σάββας Καλεντερίδης

http://www.dimokratianews.gr/content/30636/%CE%BD%CE%B5%CE%BF%CE%BF%CE%B8%CF%89%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1

Ολα όσα (δεν) έχουν γίνει το 2014 στα εθνικά!

Ολα όσα (δεν) έχουν γίνει το 2014 στα εθνικά!

Το 2014 φεύγει μέσα σε κλίμα προεδρολογίας και αναμονής εκλογών. Δεν πρέπει όμως να λησμονούμε τα εθνικά θέματα, τα οποία επηρεάζονται από την έντονη γεωπολιτική αστάθεια στην περιοχή μας και από την αδυναμία της Ευρώπης να βρει νέους στόχους, να σφυρηλατήσει ουσιαστικά ενοποιητικά στοιχεία, να απαντήσει στα ερωτήματα των ευρωφοβικών και των ευρωσκεπτικιστών. Η Ελλάς πρέπει να παραμείνει στην Ευρωπαϊκή Ενωση και στο ευρώ, διαφυλάσσοντας παράλληλα το δικάιωμά της να ασκεί δυναμική εξωτερική πολιτική και να ενισχύει την εθνική άμυνά της.

Η Τουρκία διακηρύσσει τον νέο οθωμανισμό της και η αποτυχία της να λύσει τα προβλήματα με τους άλλους γείτονές της την καθιστά πιο επιθετική προς την Ελλάδα και την Κύπρο. Μέσα στο 2014 είδαμε στα λόγια και στην πράξη να προωθείται από το δίδυμο Ερντογάν - Νταβούτογλου η λύση των δύο κρατών στην Κύπρο, να αμφισβητείται με το σκάφος «Μπαρμπαρός» η κυπριακή ΑΟΖ, να συνεχίζονται οι προκλητικές επισκέψεις Τούρκων αξιωματούχων στη Θράκη και να διατηρείται η αμφισβήτηση ως προς την ελληνικότητα του Καστελόριζου. Οι πιλότοι μας δίνουν καθημερινές μάχες για ειρηνική παρεμπόδιση των παραβιάσεων και παραβάσεων, ενώ το Λιμενικό Σώμα και τα νησιά μας αντιμετωπίζουν την πίεση των λαθρομεταναστών, τους οποίους συνήθως προωθούν Τούρκοι δουλέμποροι.

Στα θετικά εντάσσω τη συμφωνία κορυφής για την ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδος - Κύπρου και Αιγύπτου με πρωτοβουλία του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά καθώς και τη διακοπή των συνομιλιών Ελληνοκυπρίων - Τουρκοκυπρίων, οι οποίες απλώς ενθάρρυναν τις απαιτήσεις του Αττίλα για νομιμοπίηση των τετελεσμένων της εισβολής. Η επίσκεψη Νταβούτογλου και κυβερνητικού κλιμακίου στην Αθήνα τον Δεκέμβριο ουδέν απέδωσε. Απλώς δόθηκε η ευκαιρία να ακούσει ένα «όχι» ο Τούρκος πρωθυπουργός, ο οποίος είδε να απορρίπτεται το αίτημά του να επιστρέψει οδικώς μέσω Θράκης. Μιλώντας για τη Θράκη, πιστεύω ότι είναι απαραίτητο να σταματήσουν οι συνεχείς επισκέψεις Τούρκων αξιωματούχων. Επιπλέον, είναι ανάγκη να ελληνοποιηθεί χωρίς καθυστέρηση η εκπαίδευση της μουσουλμανικής μειονότητας. Οι μουσουλμάνοι είναι Ελληνες πολίτες με δικαιώματα και υποχρεώσεις. Σεβαστή απολύτως η θρησκεία τους, αλλά σεβαστό και το δικαίωμα της Ελλάδος να απομακρύνει από δημόσια ελληνικά σχολεία την τουρκική προπαγάνδα.

Οι ελληνοαλβανικές σχέσεις εμφάνισαν σαφή αρνητική τροπή. Ο σοσιαλιστής πρωθυπουργός Εντι Ράμα αποδεικνύεται πιο φανατικός εθνικιστής συγκριτικά με τον Σάλι Μπερίσα. Ο Ράμα επέβαλε τη δημιουργία νέων ορίων στους δήμους, ώστε να αναμειγνύονται οι Ελληνες Βορειοηπειρώτες με φανατικούς Αλβανούς μουσουλμάνους. Ο φόβος και οι άδικες δικαστικές και αστυνομικές αποφάσεις διώχνουν τον Ελληνισμό από μια πανάρχαια πατρογονική εστία. Οι Τσάμηδες, επίγονοι των εγκληματιών πολέμου του 1941-1944, επηρεάζουν τα δύο μεγάλα αλβανικά κόμματα και διεκδικούν περιουσίες και εδάφη στην ελληνική Ηπειρο. Στα σχολικά βιβλία της Αλβανίας, που διδάσκονται ακόμη και στους Βορειοηπειρώτες, παρουσιάζονται ελληνικά εδάφη ως αλβανικά. Η συμπεριφορά παικτών και παραγόντων της Εθνικής Αλβανίας στον αγώνα με τη Σερβία κατέδειξαν ότι η ιδέα της Φυσικής Αλβανίας, όπως μετονομάστηκε η Μεγάλη Αλβανία, είναι ζωντανή και προωθείται από τα Τίρανα και από τους Κοσοβάρους.

Η πιθανή ανακάλυψη σημαντικού τάφου στην Αμφίπολη ερέθισε τα εθνικιστικά ανακλαστικά των Σκοπιανών, οι οποίοι συνεχίζουν τη διαστρέβλωση της Ιστορίας μας. Είναι καιρός να επανέλθουμε στην αρχική θέση μας ότι δεν παραχωρούμε το όνομα της Μακεδονίας ούτε με γεωγραφικό προσδιορισμό και, επιτέλους, είναι καιρός να στηθεί σε κεντρική πλατεία των Αθηνών το άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Αντί να ακούμε νεωτεριστές δημάρχους να υμνούν τον Κεμάλ Ατατούρκ, είναι προτιμότερο να υμνούμε εμείς τις μεγάλες μορφές όλων των περιόδων της Ιστορίας μας.Κλείνω με την έκκληση να παραμείνει ελληνορθόδοξη η παιδεία μας και να αντιμετωπιστεί η δημογραφική παρακμή.

Kωνσταντίνος Χολέβας

---

Source URL: http://www.dimokratianews.gr/node/30714

«Ονειρεμένη Φρουτοπία» επί σκηνής!

Για τους περισσοτέρους -όπως ακριβώς έλεγε και το τραγούδι της ομώνυμης τηλεοπτικής σειράς- είναι «μια πόλη μακρινή. Μια πολιτεία φανταστική. Οπου ζουν μονάχα φρούτα και λαχανικά».

Κι όμως πολλοί θα εύχονταν η «Φρουτοπία», η ουτοπική κοινωνία που σκαρφίστηκε πριν από χρόνια ο Ευγένιος Τριβιζάς και έθρεψε τις μνήμες των παιδικών μας χρόνων, να υπάρχει σε κάποια γωνιά της Γης, δίνοντας σάρκα και οστά στην αστείρευτη φαντασία ενός λογοτέχνη. Η θρυλική ιστορία, που μεταφέρθηκε με απόλυτη επιτυχία στην τηλεόραση, η περίφημη «Φρουτοπία», επιστρέφει στο σανίδι του θεάτρου Rex σε μια παράσταση που σκηνοθετεί και χορογραφεί ο Κωνσταντίνος Ρήγος. Ο δαιμόνιος Πίκος Απίκος, ο Θάνος το Κολοκυθάκι, η Μάτα η Ντομάτα, ο Βλάσης το Βλίτο καθώς και οι υπόλοιποι ήρωες του ευφάνταστου βιβλίου του Ευγένιου Τριβιζά μάς παίρνουν από το χέρι και μας ταξιδεύουν στη συναρπαστική χώρα της Φρουτοπίας, πιάνοντας το νήμα της ιστορίας 30 χρόνια μετά την πρώτη επίσκεψη του τετραπέρατου ρεπόρτερ.

Λίγο πριν από την πρεμιέρα της παράστασης στις 20 Δεκεμβρίου, ο πρωταγωνιστής της Λεωνίδας Καλφαγιάννης μιλά για το «ζιζάνιο» της δημοσιογραφίας που καλείται να ενσαρκώσει, τον Πίκο Απίκο, και εξηγεί γιατί η Ελλάδα μοιάζει πολύ με τη μακρινή «Φρουτοπία», την περιοχή της ίντριγκας και της συνωμοσίας.

«Πιστεύω πως η σύνδεσή τους είναι άμεση» λέει. «Καταρχάς είναι ένα έργο γραμμένο από Ελληνα συγγραφέα, επηρεαζόμενο από την ελληνική πραγματικότητα, η οποία παραμένει σχεδόν ίδια εδώ και χρόνια, έστω κι αν αλλάζουν τα πρόσωπα και τα προσωπεία. Ιντριγκα πάντα θα υπάρχει -και όχι μόνο στην Ελλάδα-, αφού τη βλέπουμε και ανάμεσα στα φρούτα, κάποια από τα οποία εποφθαλμιούν την εξουσία συνωμοτώντας.

Στο τέλος όμως νικητής βγαίνει η αλήθεια και αυτό εύχομαι να γίνει και στη χώρα μας κάποια στιγμή, ακόμη κι αν ακούγεται ουτοπικό. Ακόμη κι αν παρεκκλίνει πλήρως από τη Φρουτοπία. Αν καταλάβουμε ότι η χώρα μας είναι ευλογημένη, ίσως τραγουδήσουμε κι εμείς κάποια στιγμή ένα τραγουδάκι. Οπως κάνουν και τα φρούτα για τη δική τους: Είναι μία, μόνο μία, ονειρεμένη Φρουτοπία, είναι μία, μόνο μία, δεν υπάρχει άλλη καμία».

Κρατώντας το δημοσιογραφικό μπλοκάκι του και το ψηφιακό κασετοφωνάκι του ανά χείρας (πλήρως εναρμονισμένος στο κλίμα της εποχής), ο Πίκος Απίκος καλείται να επιστρέψει και πάλι στη μακρινή περιοχή, προκειμένου να λύσει ξανά το μυστήριο της εξαφάνισης του περιβόητου μανάβη. Πολύτιμοι συμπαραστάτες του για την εξιχνίαση του μυστηρίου θα είναι τα φρούτα και τα λαχανικά της μαγικής αυτής πόλης.

Info: Η παράσταση «Φρουτοπία» σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Ρήγου θα κάνει πρεμιέρα στο θέατρο Rex στις 20 Δεκεμβρίου. Κάθε Σάββατο και Κυριακή.

«Εχω μεγαλώσει με το έργο αυτό»

Ηταν όμως η «Φρουτοπία» το αγαπημένο έργο και ανάγνωσμα του Λεωνίδα Καλφαγιάννη; «Μην ξεχνάμε ότι τη δεκαετία του '80 υπήρχαν μόνο τα τρία κρατικά κανάλια. Κυρίως βρισκόμουν στους δρόμους παίζοντας νεραντζοπόλεμο, κρυφτό, κουτσό και μήλα. Αλλά όταν έβλεπα τηλεόραση, η Φρουτοπία, η φωνή του Δημήτρη Πιατά και τα λαχανικά γίνονταν οι φίλοι μου μέσα στο σπίτι. Εχω μεγαλώσει με το έργο αυτό. Οφείλω στον κ. Τριβιζά, που είχα την τιμή να τον γνωρίσω, ένα σημαντικό κομμάτι της παιδείας μου».

Αυτή δεν είναι η πρώτη φορά πάντως που ο Κωνσταντίνος Ρήγος καταπιάνεται με τη «Φρουτοπία», αφού πριν από εννέα χρόνια είχε παρουσιάσει ξανά το εν λόγω έργο. Τη μουσική των τραγουδιών έχει γράψει ο Δήμος Αναστασιάδης και τους στίχους ο Ευγένιος Τριβιζάς, ενώ τον υπόλοιπο θίασο απαρτίζουν οι Θεόδωρος Ελευθεριάδης, Ελένη Ευθυμίου, Πέτρος Ιωάννου, Δαμιανός Νικολαΐδης και ακόμη πολλοί ηθοποιοί.

Γιώτα Βαζούρα

http://www.dimokratianews.gr/content/30639/%C2%AB%CE%BF%CE%BD%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE%B5%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%B7-%CF%86%CF%81%CE%BF%CF%85%CF%84%CE%BF%CF%80%CE%AF%CE%B1%C2%BB-%CE%B5%CF%80%CE%AF-%CF%83%CE%BA%CE%B7%CE%BD%CE%AE%CF%82

Οι πρυτάνεις ξεκαθάρισαν ότι τα ιδρύματα έχουν βουλιάξει

Οι πρυτάνεις ξεκαθάρισαν ότι τα ιδρύματα έχουν βουλιάξει

Ενα βήμα πριν από το «λουκέτο» βρίσκονται τα πανεπιστήμια της χώρας, ενώ οι πρυτανικές Αρχές προειδοποιούν ότι «θα κλείσει de facto το πανεπιστήμιο και, όταν κλείσει, δεν θα μπορεί κανείς εκ των υστέρων να αναρωτηθεί γιατί έκλεισε». Σε κοινή συνέντευξη Τύπου που παραχώρησαν έκρουσαν για τελευταία φορά -όπως ξεκαθάρισαν οι ίδιοι- τον κώδωνα του κινδύνου για τα Ιδρύματα της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης. «Είναι η τελευταία μας αγωνιώδης προσπάθεια για να μη διαλυθεί το ελληνικό δημόσιο πανεπιστήμιο» τόνισε ο πρύτανης του Παντείου Πανεπιστημίου Γρηγόρης Τσάλτας.

«Το πανεπιστήμιο δεν είναι επιχείρησή μας να το κλείνουμε και να το ανοίγουμε όποτε θέλουμε αλλά, αν βρεθούμε σε καθεστώς αδυναμίας, δεν θα είναι δική μας απόφαση, απλά δεν θα μπορέσει να λειτουργήσει» συμπλήρωσε ο πρύτανης του Οικονομικού Πανεπιστημίου και προεδρεύων της Συνόδου των Πρυτάνεων Κωνσταντίνος Γάτσιος. Οι διοικήσεις των ΑΕΙ αναφέρθηκαν στην υποχρηματοδότηση που ταλανίζει τα ιδρύματα αλλά και στη διαθεσιμότητα των διοικητικών υπαλλήλων, καλώντας την Πολιτεία «να αναγνωρίσει το σφάλμα που διέπραξε, με δεδομένο ότι όλες οι εκθέσεις αξιολόγησης αναφέρουν ότι τα πανεπιστήμια έχουν έλλειψη σε διοικητικούς υπαλλήλους».

Εκκληση

Δραματική έκκληση απηύθυνε ο πρύτανης του Πολυτεχνείου Ιωάννης Γκόλιας υπογραμμίζοντας: «Το πανεπιστήμιο δεν θα αντέξει. Τα πανεπιστήμιο δύσκολα φτιάχνονται αλλά εύκολα διαλύονται. Η ώρα για εμάς ήδη έχει περάσει. Η δομή του ιδρύματος έχει χαλάσει, όλα έχουν καθυστερήσει και το πανεπιστήμιο καταρρέει». Δριμεία επίθεση εξαπέλυσε ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών Θεόδωρος Φορτσάκης, ο οποίος δήλωσε έκπληκτος από τη στάση των πολιτικών, «που, ενώ τους λέμε ότι το αρχαιότερο πανεπιστήμιο στη χώρα κλείνει, εκείνοι συμπεριφέρονται σαν να είπαμε καλημέρα».


Εύη Πανταζοπούλου

ΑΠΘ: Ανακόλουθο το υπ. Παιδείας

Ορατή είναι η απειλή λουκέτου στο ΑΠΘ, λόγω έλλειψης προσωπικού. Οι πρυτανικές Αρχές χτυπούν «καμπανάκι» και καλούν το υπουργείο Παιδείας να ενισχύσει και να στηρίξει το πανεπιστήμιο, προτού επέλθει η καταστροφή.
«Ζητάμε έμπρακτη στήριξη από την κυβέρνηση και από τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Δεν αρκεί να λέμε ότι έχουμε δημόσιο πανεπιστήμιο, πρέπει και να λειτουργεί σωστά» τόνισε ο αναπληρωτής πρύτανης Ερευνας και Συντονισμού του ΑΠΘ Θεόδωρος Λαόπουλος, σε συνέντευξη Τύπου που πραγματοποιήθηκε χθες για το μέτρο της διαθεσιμότητας.

Ο κ. Λαόπουλος σημείωσε ότι οι πρυτανικές Αρχές ζητούν από την κυβέρνηση να δείξει συνέπεια ως προς τη διαδικασία που η ίδια ζήτησε, δηλαδή να γίνουν αποτύπωση των δομών του πανεπιστημίου και αξιολόγηση. «Η αξιολόγηση ολοκληρώθηκε από εξωτερικό αξιολογητή, τον οποίο όρισε το υπουργείο Παιδείας. Από αυτήν προκύπτει ότι το ΑΠΘ χρειάζεται 969 διοικητικούς υπαλλήλους για να λειτουργήσει, ενώ σήμερα διαθέτει 412 άτομα».

«Καταλαβαίνετε κάτω από ποιες συνθήκες λειτουργούμε» είπε η αναπληρώτρια πρύτανης Ανθρωπίνων Πόρων του ΑΠΘ Παρασκευή Αργυροπούλου - Πατάκα. Οπως ανέφερε, από το 2010 έως και σήμερα η χρηματοδότηση του πανεπιστημίου μειώθηκε κατά 70%, ενώ το διοικητικό προσωπικό συρρικνώθηκε κατά 60%.
«Η υποστελέχωση έχει πάρει δραματικές διαστάσεις και η αδυναμία λειτουργίας έχει αποφευχθεί μέσα από ανορθόδοξες λύσεις» τόνισε ο πρόεδρος του Συλλόγου Διοικητικού Προσωπικού του ΑΠΘ Γιάννης Κουρμούλης.
Για εφαρμογή καταστροφικής πολιτικής για τα πανεπιστημιακά ιδρύματα μίλησε ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Διοικητικού Προσωπικού Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης Σάββας Παπαδόπουλος.


Θ. Χερχελετζής
 http://www.dimokratianews.gr/print/30771

ΗΠΑ - ΚΟΥΒΑ: ΠΩΣ ΦΘΑΣΑΜΕ ΩΣ ΕΔΩ - ΤΟ ΑΥΡΙΟ ΗΡΘΕ ΝΩΡΙΤΕΡΑ

Παρασκηνιακές συνομιλίες που διήρκεσαν ενάμισι χρόνο και πρωτοβουλίες που στήριξαν φανερά τη μεγάλη αλλαγή, έφεραν την επόμενη μέρα στις σχέσεις Ηνωμένων Πολιτειών - Κούβας.

Της Κατερίνας Τζαβάρα

Η εντυπωσιακή και εν πολλοίς απρόσμενη στροφή που σηματοδοτεί μια αλλαγή σταθμό στις σχέσεις Ηνωμένων Πολιτειών – Κούβας, προφανώς και δεν ήταν απλώς το αποτέλεσμα της συνάντησης που είχαν οι πρόεδροι των δύο χωρών και στις παρεμβάσεις που στήριξαν, σε επίπεδο δημιουργίας εντυπώσεων, αυτή την πρωτοβουλία. Ξεκίνησε με ένα αμερικανικό διάβημα στην Αβάνα και χτίστηκε σε μια σειρά οχτώ διαδοχικών μυστικών συναντήσεων με ένα σκληρό διαπραγματευτικό σκάκι, ξεκινώντας από τον Ιούνιο του 2013. Στη διαδικασία μπορεί να συνυπολογιστεί η καταλυτική όσο και ασυνήθιστη παρέμβαση του Πάπα Φραγκίσκου, που άνοιξε το Βατικανό για να βοηθήσει στο σφράγισμα μιας συμφωνίας κι απηύθυνε προσωπικές επιστολές στον Αμερικανό πρόεδρο Ομπάμα και τον Κουβανό πρόεδρο Ραούλ Κάστρο ζητώντας την ανταλλαγή κρατουμένων και την αποκατάσταση διπλωματικών σχέσεων.

Για ένα διάστημα, οι συνομιλίες είχαν οδηγηθεί σε αδιέξοδο στην προσπάθεια και μόνο να προσδιοριστεί ποιος τελικά ήταν κατάσκοπος. Οι παρασκηνιακές συνομιλίες προχωρούσαν όμως όχι από επαγγελματίες διπλωμάτες αλλά από δύο συμβούλους του Αμερικανού προέδρου σε θέματα εθνικής ασφάλειας που έκαναν σαφές στους Κουβανούς ότι επρόκειτο για πρωτοβουλία που ξεκινούσε απευθείας από το Λευκό Οίκο.
Απ' την αρχή της δεύτερης θητείας του ο Μπαράκ Ομπάμα είχε δρομολογήσει σειρά διερευνητικών επαφών που θα ξεπερνούσαν τα παραδοσιακά διπλωματικά κανάλια και θα έθεταν τις συνομιλίες σε άλλο επίπεδο. Απ' την πλευρά του Λευκού Οίκου ανέλαβαν ο Μπέντζαμιν Ρόουντς και ο Ρικάρντο Ζουνίγκα ενώ και η κουβανική αντιπροσωπεία συνίστατο εξίσου από υψηλόβαθμους συμβούλους. Όλοι άνοιγαν σταδιακά τα χαρτιά τους για λογαριασμό των προέδρων τους.
Η πρώτη συνάντηση έγινε στην Οτάβα του Καναδά, οι δύο ομάδες διατηρήθηκαν επίτηδες ολιγομελείς και μέσα στο δεκαοχτάμηνο ακολούθησαν πολλές συναντήσεις και επαφές.

Οι κουβέντες για ανταλλαγή κρατουμένων, η παρέμβαση του πρώτου Λατινοαμερικανού Πάπα και η ιστορική τηλεφωνική επικοινωνία μεταξύ των προέδρων των δύο χωρών, η πρώτη από το 1959, έκαναν το αδύνατο να φαίνεται εφικτό. Όπως σημείωσε, απευθυνόμενος στους Αμερικανούς ο Μπαράκ Ομπάμα, ο ίδιος γεννήθηκε δύο χρόνια μετά την άνοδο του Φιντέλ Κάστρο στην εξουσία.

Το πέρασμα στην επόμενη μέρα ξεκίνησε όταν τρία αεροσκάφη μετέφεραν τους κρατουμένους των οποίων είχε συμφωνηθεί η ανταλλαγή. Ανάμεσά τους βρισκόταν και ο άνθρωπος για τον οποίο ο Ομπάμα δήλωσε ότι είναι ο καλύτερος κατάσκοπος που είχε η Αμερική στην Κούβα και ο οποίος φέρεται ότι αποκάλυψε την υπόθεση των «Πέντε του Μαϊάμι».
Οι Ρεπουμπλικανοί μπορεί να έχουν τις αντιρρήσεις τους, όμως η οικονομία πιέζει για το άνοιγμα νέων αγορών και ο Αμερικανός πρόεδρος θεωρεί ότι με διατάγματα που θα επιτρέψουν την διευκόλυνση των καθημερινών σχέσεων ΗΠΑ- Κούβας, αφενός θα ενθαρρύνει την Αβάνα να προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις, αφετέρου θα χαλαρώσει η εσωτερική του αντιπολίτευση στην αλλαγή αυτήν πολιτικής που αποφάσισε. Το αύριο ήρθε σήμερα, τελικά.

Read more: http://www.newsbomb.gr/kosmos/news/story/534664/hpa-koyva-pos-fthasame-os-edo-to-ayrio-irthe-noritera#ixzz3MKiPQV3K

Τα όνειρα και οι εφιάλτες αντανακλούν τα συναισθήματα μας

Σύμφωνα με τους νευροεπιστήμονες, η ονειρική δραστηριότητα βοηθά να κατανοήσουμε τα συναισθήματά μας.
Γιατί ονειρευόμαστε; Πώς ο εγκέφαλός μας δημιουργεί ψεύτικες αναμνήσεις; Πώς είναι δυνατόν το απίθανο να φαίνεται πιθανό μέσα στον ύπνο μας;

Όλα αυτά τα ερωτήματα προσπάθησε να απαντήσει ο Michel Jouvet, ο οποίος ανακάλυψε μια κατάσταση του ύπνου που την ονόμασε παράδοξος ύπνος (ή REM).

Εξηγεί πως πρόκειται για μια κατάσταση που ενώ εμείς κοιμόμαστε ο εγκέφαλος είναι ξύπνιος, μια παράδοξη κατάσταση δηλαδή.
Σήμερα με την εγκεφαλική απεικόνιση μπορούμε να δούμε τι συμβαίνει στον εγκέφαλο όταν βρίσκεται σε αυτή την κατάσταση. Δεν λειτουργούν πάντα όλες οι περιοχές του εγκεφάλου μαζί: όταν είναι ξύπνια η εγκεφαλική περιοχή που δημιουργεί τις εικόνες εξηγείται το γεγονός που θεωρούμε τόσο ζωντανά τα όνειρα, ενώ όταν οι υπεύθυνες για την τοποθέτηση των πραγμάτων σε μια ιστορία εγκεφαλικές περιοχές «κοιμούνται» εξηγούνται τα ανέφικτα και παράξενα γεγονότα που βλέπουμε.

Για τον καθηγητή Ernest Hartmann η λειτουργία του ονείρου έχει μια βάση. Το όνειρο έχει την ικανότητα να συγκεντρώνει όλα τα συναισθήματα που βιώσαμε όταν δεν κοιμόμαστε. Για να το κατανοήσετε φανταστείτε ένα κομμάτι πηλό σε σχήμα σφαίρας με πολλά χρώματα. Αυτή η σφαίρα αντιπροσωπεύει την συναισθηματική ενότητα. «Οι συνδέσεις δεν γίνονται στην τύχη. Καθοδηγούνται από τα συναισθήματα αυτού που βλέπει τα όνειρα», εξηγεί ο καθηγητής στο βιβλίο του The Nature and Functions of Dreaming (Oxford University Press, 2011). Από την στιγμή που μια εικόνα προκαλεί ένα δυνατό συναίσθημα, το οποίο επαναλαμβάνεται στα όνειρα, δεν εξηγείται σύμφωνα με την θεωρία του Φρόυντ, δηλαδή ότι πρόκειται για μια επιθυμία, αλλά σύμφωνα με την θεωρία του Hartmann δηλαδή ένα είδος συναισθηματικής έκφρασης.

Πηγή: http://www.onmed.gr/ygeia-psyhikh/item/323536-ta-oneira-kai-oi-efialtes-antanakloyn-ta-synaisthimata-mas#ixzz3MKh6lp9F

Ιός Κοξάκι: Μάθετε τα συμπτώματα

Αλματώδης αύξηση σημειώνεται στις λοιμώξεις σε παιδιά από τον ιό κοξάκι.

Οι παιδίατροι τονίζουν ότι τα κρούσματα έχουν «φουντώσει», πιθανότατα λόγω της υψηλής μεταδοτικότητας του ιού, ωστόσο καθησυχάζουν, καθώς δεν θεωρείται επικίνδυνος.

Μεταδίδεται από την άμεση επαφή και από τα υγρά του στόματος, όπως το φτέρνισμα και ο βήχας.
Μάλιστα, η μετάδοσή του είναι ραγδαία σε παιδικούς σταθμούς, νηπιαγωγεία και σχολεία, τις περισσότερες φορές σε παιδιά ηλικίας κάτω των 5 ετών.

Ποια είναι τα συμπτώματα που πρέπει να γνωρίζετε

Στις περισσότερες περιπτώσεις, περίπου τις μισές, ο ιός προκαλεί συμπτώματα κοινής γρίπης και αντιμετωπίζεται χωρίς καμιά ιδιαίτερη αγωγή.

Ωστόσο, κάποια άτομα εκδηλώνουν συμπτώματα όπως:

- Υψηλό πυρετό

- Διάρροια

- Πονοκέφαλο

- Μυϊκό άλγος

- Ναυτία

- Πονόλαιμο

Θα πρέπει να γνωρίζετε ότι σε πιο σοβαρές περιπτώσεις η μόλυνση να παρουσιάζει ιδιαίτερα συμπτώματα όπως η ερπητική κυνάγχη (heprangina) που χαρακτηρίζεται από φυσαλλιδώδεις ή ελκωτικές βλάβες της υπερώας.

Υπάρχουν πολλοί ορότυποι του ιού και ένας από αυτούς ο ιός coxsackie Α16Η προκαλεί τη νόσο χεριού, ποδιού και του στόματος που προκαλεί εμφάνιση επώδυνων φυσαλλιδωτών ελκώσεων μέσα στο στόμα αλλά και στις παλάμες και τα δάκτυλα των χεριών ή στις πατούσες των ποδιών.

Τέλος ο ιός Coxsackie έχει βρεθεί να σχετίζεται και με μια σειρά από λοιμώξεις όπως η επιδημική πλευροδυνία (νόσος Bornholm) η μυοκαρδίτιδα και η περικαρδίτιδα.

Πώς να προσταθευτείτε

Στην πρόληψη, πολύ σημαντικό ρόλο παίζει το συχνό πλύσιμο των χεριών, των παιδιών και των γονιών, ειδικά της μητέρας.

Επιπλέον το συχνά καθάρισμα των αντικειμένων με τα οποία τα παιδιά έρχονται σε επαφή όπως τα παιχνίδια, οι πιπίλες ή άλλα αντικείμενα που βάζουν στο στόμα, μειώνουν τις πιθανότητες μετάδοσης του ιού.

Επειδή δεν υπάρχει εμβόλιο κατά του Κοξάκι, οι έγκυες πρέπει να αποφεύγουν την επαφή με ασθενή που εκδηλώνει τη νόσο.

Ο χρόνος επώασης (από τη μόλυνση έως την εκδήλωση συμπτωμάτων) κυμαίνεται από 2-12 μέρες συνήθως περισσότερες από 6 ημέρες.

Πηγή: http://www.onmed.gr/ygeia/item/323593-ios-koksaki-mathete-ta-symptomata#ixzz3MKgOjOi6

Σήμα κινδύνου για τους νεφροπαθείς, μόλις 50 από 1.000 βρήκαν μόσχευμα

Μόλις 50 άνθρωποι από τους 1.000 που περιλαμβάνονται σε μία μακριά λίστα, στάθηκαν τυχεροί και βρήκαν το πολυπόθητο μόσχευμα στην χώρα μας, σύμφωνα με τους ειδικούς επιστήμονες στο Νεφρολογικό Συμπόσιο Κεντρικής Ελλάδας. Το πρόβλημα εντοπίζεται κυρίως στην έλλειψη εμπιστοσύνης του πληθυσμού, αλλά και στην έλλειψη ενημέρωσης.

Το πρόβλημα των μεταμοσχεύσεων γενικότερα -και όχι μόνο σε ό,τι αφορά τους νεφρούς- συζητήθηκε στο πλαίσιο του πρόσφατου Νεφρολογικού Συμποσίου Κεντρικής Ελλάδας που έγινε στη Λάρισα.

Η Ελλάδα παραμένει ουραγός στις μεταμοσχεύσεις στην Ευρώπη, ιδίως μάλιστα σε ό,τι αφορά τις μεταμοσχεύσεις οργάνων από εγκεφαλικά νεκρούς δότες. Σύμφωνα με τον αναπληρωτή Καθηγητής Χειρουργικής - Μεταμοσχεύσεων κ. Μιχάλη Μήτση το πρόβλημα δεν εντοπίζεται στις θρησκευτικές πεποιθήσεις ή στην ελλιπή ενημέρωση των Ελλήνων αλλά «κυρίως στην έλλειψη εμπιστοσύνης του πληθυσμού στις δομές του παρόντος συστήματος οργάνωσης και λειτουργίας των μεταμοσχεύσεων στη χώρα μας καθώς και στο προηγούμενο νομοσχέδιο που ψηφίστηκε από το Ελληνικό Κοινοβούλιο σχετικά με την εικαζόμενη συναίνεση».

Ο Διευθυντής του Κέντρου Μεταμοσχεύσεων του Λαϊκού Νοσοκομείου Αθηνών κ. Γιώργος Ζαβός επικεντρώθηκε στα ποικίλα προβλήματα που αντιμετωπίζει το νοσοκομείο από την έλλειψη χρηματοδότησης για την κάλυψη των εφημεριών του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού το οποίο θα πρέπει να ευρίσκεται σε ετοιμότητα καθημερινά και να σπεύδει για λήψη οργάνων σε όλη την νότια Ελλάδα και τα νησιά. Απαισιόδοξος εμφανίστηκε ο ειδικός και για την πορεία των μεταμοσχεύσεων στο ΕΣΥ για τον λόγο ότι «στο άμεσο μέλλον θα συνταξιοδοτηθούν πολλοί έμπειροι χειρουργοί ενώ ταυτόχρονα έχει μπει «απαγορευτικό» στον διορισμό νέων χειρουργών με εμπειρία στις μεταμοσχεύσεις, κατάσταση που θα μπλοκάρει τις μεταμοσχεύσεις που διενεργούνται στα ελληνικά νοσοκομεία ».

Αλλά και ο Διευθυντής Νεφρολογίας στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης κ. Γιώργος Μισερλής κατέθεσε τον προβληματισμό του, μιλώντας για πολλές ελλείψεις τόσο σε ιατρο-νοσηλευτικό προσωπικό όσο και σε εγκαταστάσεις και υποδομές. Να σημειωθεί ότι στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο λειτουργεί ταυτόχρονα και το μοναδικό μεταμοσχευτικό κέντρο ήπατος στη χώρα μας.

Ο Καθηγητής Παθολογίας-Νεφρολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας κ. Ιωάννης Στεφανίδης ανέδειξε το μείζον πρόβλημα των υποδομών και της σωστής οργάνωσης του συστήματος που διέπει τις μεταμοσχεύσεις στη χώρα μας και υποστήριξε ότι «ο Έλληνας δεν έχει απωλέσει τα αισθήματα αλληλεγγύης και προσφοράς που διέπουν τη δωρεά οργάνων και είναι έτοιμος να προσφέρει ανιδιοτελώς όταν του ζητηθεί».

Κάλεσε, μάλιστα, τους Συλλόγους των Νεφροπαθών να πάρουν πιο ενεργό ρόλο στα θέματα αυτά και υποσχέθηκε ότι θα θέσει το θέμα και στην Ελληνική Νεφρολογική Εταιρεία. Ακόμη πρότεινε τη θέσπιση μαθήματος σχετικά με τις Μεταμοσχεύσεις Οργάνων σε όλες τις Ιατρικές Σχολές ώστε οι νέοι ιατροί να είναι στο μέλλον πιο εξοικειωμένοι με τα θέματα αυτά καθώς και την ίδρυση μεταμοσχευτικών κέντρων σε κάθε Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της χώρας.

Τέλος, ο αναπληρωτής Καθηγητής Παθολογίας-Νεφρολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας κ. Κωνσταντίνος Φουρτούνας περιέγραψε την προηγούμενη εμπειρία του από το μεταμοσχευτικό Κέντρο του Π.Γ.Ν Πατρών και την ανιδιοτέλεια με την οποία πρόσφεραν και προσφέρουν όλοι όσοι ασχολούνται με τις μεταμοσχεύσεις σε όλη την επικράτεια αψηφώντας τη σωματική εξουθένωση ή κάθε οικονομικό όφελος και εξέφρασε την αισιοδοξία ότι σύντομα το πρόβλημα θα αμβλυνθεί εάν όλοι κατανοήσουν το μέγεθος και τη σημασία του και δουλέψουν προς τη σωστή κατεύθυνση

Πηγή: http://www.onmed.gr/ygeia-politiki/item/323606-sima-kindynou-gia-tous-nefropatheis--molis-50-apo-1000-vrikan-mosxevma#ixzz3MKfiHI9p