Παρασκευή 30 Απριλίου 2010
ώστε να μην μπορεί να δώσει απολογία σε κανέναν...
Είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι η Τουρκία παίζει με την Ελλάδα έχοντας γερές πλάτες .Όσο για την χώρα μας την έφεραν κάποιες συμμαχικές δυνάμεις σε τέτοιο σημείο ώστε να μην μπορεί να δώσει απολογία σε κανέναν.
Η Ελλάδα μοιάζει χαμένη στην άβυσσο και τουλάχιστον στο εσωτερικό η πολιτική σκηνή η αστάθεια μοιάζει με τον πιο όποιο όρο που μπορώ να χρησιμοποιήσω.
Η Ελλάδα μοιάζει χαμένη στην άβυσσο και τουλάχιστον στο εσωτερικό η πολιτική σκηνή η αστάθεια μοιάζει με τον πιο όποιο όρο που μπορώ να χρησιμοποιήσω.
αυτό ήταν η πολιτική ταφόπλακα ....
Έχει αρχίσει πλέον να γίνετε αυτό που δεν θα έπρεπε να γίνει τα παπαγαλάκια κυβερνούν την Ελλάδα με την πλήρη υποστήριξη της εκλεγμένης κυβέρνησης η οποία δεν είναι δυστυχώς σε θέση να κάνει τίποτα, σήκωσε λευκή σημαία. Το πασοκ είχε την μοναδική ευκαιρία να γράψει ιστορία αν επέλεγε άλλους συμμάχους δυστυχώς όμως επέλεξε τους αγγλοσάξονες και αυτό ήταν η πολιτική ταφόπλακα και για το κόμμα και την κυβέρνηση .
Όταν ο Γιωργάκης Παπανδρέου έγινε πρωθυπουργός η πρώτη επίσκεψη ήταν στην Τουρκία μετά Αγγλία για να τελείωση με την τριπλετα της μαφίας συνάντηση με τους πρόεδρους Αλβανίας Σκοπίων και Βουλγαρίας. Μόνο ένας άσχετος δεν θα καταλάβαινε ότι ήθελε να δείξει υπακοή σε κάποιους.
Για συνέχεια ταξίδια και πάλι… για να μας παραδώσει στα δόντια Δ.Ν.Τ
Ο θεός να βάλει το χέρι του διότι όταν παραδίδεις την πατρίδα σου σε ξένους ως άλλος εφιάλτης τότε μόνο η ψυχική ηρεμία και ο ρεαλισμός των ελλήνων μπορεί να σώσουν την χώρα .
Κλείνοντας θέλω να πω τούτο …προσοχή στα παπαγαλάκια των ΜΜΕ και των blogs οι πληροφορίες που θα διαρρέουν θα είναι συνεχώς προπαγανδιστικές και ψεύτικες .
Όταν ο Γιωργάκης Παπανδρέου έγινε πρωθυπουργός η πρώτη επίσκεψη ήταν στην Τουρκία μετά Αγγλία για να τελείωση με την τριπλετα της μαφίας συνάντηση με τους πρόεδρους Αλβανίας Σκοπίων και Βουλγαρίας. Μόνο ένας άσχετος δεν θα καταλάβαινε ότι ήθελε να δείξει υπακοή σε κάποιους.
Για συνέχεια ταξίδια και πάλι… για να μας παραδώσει στα δόντια Δ.Ν.Τ
Ο θεός να βάλει το χέρι του διότι όταν παραδίδεις την πατρίδα σου σε ξένους ως άλλος εφιάλτης τότε μόνο η ψυχική ηρεμία και ο ρεαλισμός των ελλήνων μπορεί να σώσουν την χώρα .
Κλείνοντας θέλω να πω τούτο …προσοχή στα παπαγαλάκια των ΜΜΕ και των blogs οι πληροφορίες που θα διαρρέουν θα είναι συνεχώς προπαγανδιστικές και ψεύτικες .
Τρίτη 27 Απριλίου 2010
Και τώρα τι γίνετε ;
Θα πω εγώ ,κινδυνολογίες ,ασάφειες ,πανικός ,λάσπη , ψεύδη , γενικότερα θα έχουμε ένα πανηγύρι βλακείας. Με μια βλακεία τοξική, βλαβερή για τον άνθρωπο .
Δευτέρα 26 Απριλίου 2010
όταν ακόμα βρισκόμαστε στην αρχή του δρόμου προς τον Γολγοθά
Πρωτοσέλιδα του κυριακάτικου τύπου με δυσαρέστησαν .Δεν αντιμετωπίζετε έτσι μια κατάσταση όταν ακόμα βρισκόμαστε στην αρχή του δρόμου προς τον Γολγοθά. Αυτή την ώρα που χρειάζεται ψυχραιμία από όλους δεν είναι δυνατών Εφημερίδες μεγάλης κυκλοφορίας να ψάχνουν ένοχους και το κυριότερο να τους στόχο -ποιούν .
Δεν ωφέλει κανέναν αυτό πόσο μάλλον τις ίδιες της εφημερίδες που εκ τον πραγμάτων θα αναγκαστούν να δώσουν λόγο, αν μπορώ να το θέσω έτσι, στο αναγνωστικό κοινό τους.
Δεν μπορεί μια εφημερίδα να έχει δώρα και μια άλλη να μην έχει ούτε αυτοκόλλητο.
Η γνώμη μου είναι ότι αυτές τις δραματικές στιγμές με ακαθόριστο μέλλον θα πρέπει οι δημοσιογράφοι να γράφουν κείμενα που αφορούν τον καθημερινό αγώνα του Έλληνα πολίτη και όχι για το αν με το Δ.Ν.Τ θα ικανοποιηθούν οι αγορές διεθνείς και εγχώριες.
Ο Έλληνας ανεξάρτητου κομματικής πεποιθήσεως γνωρίζει ποιος ευθύνεται άσχετα με τη λέει η πράττει.
Δεν ωφέλει κανέναν αυτό πόσο μάλλον τις ίδιες της εφημερίδες που εκ τον πραγμάτων θα αναγκαστούν να δώσουν λόγο, αν μπορώ να το θέσω έτσι, στο αναγνωστικό κοινό τους.
Δεν μπορεί μια εφημερίδα να έχει δώρα και μια άλλη να μην έχει ούτε αυτοκόλλητο.
Η γνώμη μου είναι ότι αυτές τις δραματικές στιγμές με ακαθόριστο μέλλον θα πρέπει οι δημοσιογράφοι να γράφουν κείμενα που αφορούν τον καθημερινό αγώνα του Έλληνα πολίτη και όχι για το αν με το Δ.Ν.Τ θα ικανοποιηθούν οι αγορές διεθνείς και εγχώριες.
Ο Έλληνας ανεξάρτητου κομματικής πεποιθήσεως γνωρίζει ποιος ευθύνεται άσχετα με τη λέει η πράττει.
Σάββατο 24 Απριλίου 2010
Δεν σεβάστηκε τίποτα παρέδωσε την πατρίδα χωρίς την παραμικρή αντίσταση
Μαύρη μέρα για την Ελλάδα ίσως η ποιο μαύρη μεταπολεμικά η επίσημη ελληνική κυβέρνηση η δημοκρατικά εκλεγμένη παρέδωσε την χώρα μας στο δικτατορία που λέγετε Δ.Ν.Τ. Ο πρωθυπουργός της χώρας θεώρησε ότι ένα τέτοιο σοβαρό θέμα πρέπει να το αναγγείλει από το αγαπημένο ακριτικό νησί που το χειμώνα είναι ξεχασμένο και οι κάτοικοι αν θελήσουν κάτι πηγαίνουν στην Τουρκιά γιατί η Αθήνα το έχει …
Είναι βέβαιο ότι οι δύσμοιροι υποστηριχτές του θα πουν ότι την αναγγελία της θλιβερής ανεπάρκειας του την έκανε από το ακριτικό νησί για να το ανεβάσει το εθνικό φρόνιμα των ελλήνων .
Για μένα μπορούσε να πάει και στο φαρμακωνησι η ακόμα αν ήταν πραγματικός ηγέτης την αναγγελία να την κάνει πάνω στο ακριτικό νησί μας Ίμια .
Δεν το έκανε όμως προτίμησε να φύγει από την πρωτεύουσα σαν κοινός απατεώνας που με βιντεακια προσπαθεί να πει ότι τα πράγματα είναι δύσκολα και ότι φταίνε άλλοι…
Άφησε στην Αθήνα τα ντομπερμαν να ετοιμάσουν το έδαφος για να έρθει και να πει …
Είναι ο χειρότερος πρωθυπουργός που είχε ποτέ η χωρά.
Το απατεώνας το παίρνω πίσω γιατί ούτε αυτός ο τίτλος του ταιριάζει.
Θα τον ονόμαζα τουλούμπα!!!
Είναι βέβαιο ότι οι δύσμοιροι υποστηριχτές του θα πουν ότι την αναγγελία της θλιβερής ανεπάρκειας του την έκανε από το ακριτικό νησί για να το ανεβάσει το εθνικό φρόνιμα των ελλήνων .
Για μένα μπορούσε να πάει και στο φαρμακωνησι η ακόμα αν ήταν πραγματικός ηγέτης την αναγγελία να την κάνει πάνω στο ακριτικό νησί μας Ίμια .
Δεν το έκανε όμως προτίμησε να φύγει από την πρωτεύουσα σαν κοινός απατεώνας που με βιντεακια προσπαθεί να πει ότι τα πράγματα είναι δύσκολα και ότι φταίνε άλλοι…
Άφησε στην Αθήνα τα ντομπερμαν να ετοιμάσουν το έδαφος για να έρθει και να πει …
Είναι ο χειρότερος πρωθυπουργός που είχε ποτέ η χωρά.
Το απατεώνας το παίρνω πίσω γιατί ούτε αυτός ο τίτλος του ταιριάζει.
Θα τον ονόμαζα τουλούμπα!!!
Τετάρτη 21 Απριλίου 2010
στους ρυθμούς της νέας τάξης ...
Είναι δύσκολο να προσαρμοστούμε στους ρυθμούς της νέας τάξης πραγμάτων γιατί δεν μιλάμε για μια αλλαγή επιδερμική αλλά εσωτερική . Όλοι οι κοινωνία με την βία πρέπει να αλλάξει και για όσους δεν θέλουν δεν υπάρχει περιθώριο επιλογής . Η εποχή είναι ξεκάθαρη η θα είσαι μαζί μας η στο περιθώριο.
Θα τονίσω και θα το τονίζω , όταν μιλάμε για κοινωνία αναφέρουμε στους ανθρώπους που την πλαισιώνουν .Μια κοινωνία χωρίς ανθρώπους είναι πεθαμένοι.
Θα τονίσω και θα το τονίζω , όταν μιλάμε για κοινωνία αναφέρουμε στους ανθρώπους που την πλαισιώνουν .Μια κοινωνία χωρίς ανθρώπους είναι πεθαμένοι.
Όταν η ιστορία επαναλαμβάνετε …
Κάποτε τους βασάνιζαν για τις ιδέες τους σήμερα οι ίδιοι οι βασανιζόμενοι εκκολαπτόμενοι βασανιστές.
Στην σύγχρονη δημοκρατία ...
«Τα δικαιώματα που ξέρατε τώρα δεν υπάρχουν…» έλεγε ένα τραγούδι παλιό προσπαθώντας να δώσει μια εικόνα της πάσης φύσεως καταστολής από το κράτος απέναντι στον άνθρωπο .Τα χρόνια πέρναγαν και όλοι γελούσαν αυτή την φορά όμως στα φωτεινά .Στην σύγχρονη δημοκρατία δεν χρειάζονται τανκς για να επιβάλεις δικτατορία .Δεν χρειάζεται Μακρόνησος για να καταστείλεις ανθρωπινά δικαιώματα …
Δεν υπάρχει ποιο άσχημο πράγμα για μια χώρα από το να έχει δικτάτορες αυτούς που λένε πως κάποτε αγωνιστήκαν να διώξουν την στρατιωτική δικτατορία της 21 Απριλίου 1967.
Δεν υπάρχει ποιο άσχημο πράγμα για μια χώρα από το να έχει δικτάτορες αυτούς που λένε πως κάποτε αγωνιστήκαν να διώξουν την στρατιωτική δικτατορία της 21 Απριλίου 1967.
Τρίτη 20 Απριλίου 2010
μια φυσική καταστροφή καθυστέρησε ...
Κάτι η ηφαιστειακή τέφρα κάτι το ένα κάτι το άλλο το Δ.Ν.Τ δεν ήρθε χθες ,βέβαια θα μου πείτε η τετάρτη κοντά είναι .
Παρόλα αυτά εγώ θα πω την σκέψη μου μια φυσική καταστροφή καθυστέρησε έστω και για λίγο μια τεράστια τεχνητή καταστροφή σε βάρος της χώρας μας .
Παρόλα αυτά εγώ θα πω την σκέψη μου μια φυσική καταστροφή καθυστέρησε έστω και για λίγο μια τεράστια τεχνητή καταστροφή σε βάρος της χώρας μας .
Κυριακή 18 Απριλίου 2010
Αιωνία η μνήμη σου Άννα Καλουτά.
Σάββατο 17 Απριλίου 2010
Παίζει το παιχνίδι του ΚΩΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ
Στις 16-4-2010 ο πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ Γιώργος καρατζαφερης αναφερόμενος μέσα στην βουλή των ελλήνων προς τον Έλληνα πρωθυπουργό ανέφερε τα εξής επί λέξη : «είναι άδικο να σκάσει σε εσάς αυτή η βόμβα (Δ.Ν.Τ),δεν ανήκει σε εσάς να πείτε το δυστυχώς πτωχεύσαμε» .
Καταλαβαίνετε ότι ο καρατζαφερης δεν μπορεί να αντέξει αυτή την αδικία ..,
Είναι φανερό και στον ποιο άσχετο με την πολιτική σκηνή ότι ο καρατζαφερης παίζει το παιχνίδι του ΚΩΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ .Επίσης είναι φανερό ότι αν η Ντόρα Μητσοτάκη είχε γίνει αρχηγός της ΝΔ ο καρατζαφερης επίσης θα είχε διαφορετική στάση.
Ο καρατζαφερης σε συνεργασία με Παπανδρέου και Μητσοτάκη προσπαθούν να απαξιώσουν ΠΟΛΙΤΙΚΑ τον Σαμαρά.
ΟΧΙ ότι ο Σαμαράς δεν είναι με τα μπούνια μέρος του συστήματος απλά όχι για αυτή την ώρα.
Όλο το θέμα το σκαλίζω για να καταλήξω ότι ο Γιώργος Παπανδρέου δεν είναι σοσιαλιστής αλλά στυγνός νεοφιλελεύθερος.
Δεν θα μπορούσε να βρει καλύτερο συμπαραστάτη από τον Γιώργο καρατζαφερη .
Η σύγχρονη ελληνική ιστορία θα γράψει ότι ένας Παπανδρέου έβαλε την Ελλάδα στο Δ.Ν.Τ.
ΥΓ
Η ελληνική ιστορία αυτές τις στιγμές τις γράφει με μαύρα γράμματα .
Καταλαβαίνετε ότι ο καρατζαφερης δεν μπορεί να αντέξει αυτή την αδικία ..,
Είναι φανερό και στον ποιο άσχετο με την πολιτική σκηνή ότι ο καρατζαφερης παίζει το παιχνίδι του ΚΩΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ .Επίσης είναι φανερό ότι αν η Ντόρα Μητσοτάκη είχε γίνει αρχηγός της ΝΔ ο καρατζαφερης επίσης θα είχε διαφορετική στάση.
Ο καρατζαφερης σε συνεργασία με Παπανδρέου και Μητσοτάκη προσπαθούν να απαξιώσουν ΠΟΛΙΤΙΚΑ τον Σαμαρά.
ΟΧΙ ότι ο Σαμαράς δεν είναι με τα μπούνια μέρος του συστήματος απλά όχι για αυτή την ώρα.
Όλο το θέμα το σκαλίζω για να καταλήξω ότι ο Γιώργος Παπανδρέου δεν είναι σοσιαλιστής αλλά στυγνός νεοφιλελεύθερος.
Δεν θα μπορούσε να βρει καλύτερο συμπαραστάτη από τον Γιώργο καρατζαφερη .
Η σύγχρονη ελληνική ιστορία θα γράψει ότι ένας Παπανδρέου έβαλε την Ελλάδα στο Δ.Ν.Τ.
ΥΓ
Η ελληνική ιστορία αυτές τις στιγμές τις γράφει με μαύρα γράμματα .
Παρασκευή 16 Απριλίου 2010
Η χώρα στο Δ.Ν.Τ.. .
Δεν υπάρχει καμιά αντίρρηση πλέον από κανέναν ότι μετά από 6 μήνες διακυβέρνησης του πασοκ και ουδέτερης αντιμετωπίσεως των προβλημάτων της Ελλάδος ο ηγέτης του κυβερνώντος κόμμματος Γεώργιος Παπανδρέου έβαλε τη χώρα στο Δ.Ν.Τ..
Τρίτη 13 Απριλίου 2010
Εχετε την τιμή
Ανεπίτρεπτες καταστάσεις συμβαίνουν στην Ελλάδα .Τα πάντα αλλάζουν.
Ακούστε κύριοι των τιμών και άρχοντες αν δεν το έχετε καταλάβει έχετε την τιμή να βρίσκετε στο τιμόνι της ΕΛΛΑΔΟΣ.
Όσο ποιο γρήγορα το καταλάβετε τόσο το καλύτερο για την χώρα αλλιώς η ίδια η ιστορία της πατρίδας θα σας απορροφήσει και θα σας εξαφανίσει στα χρονοντούλαπα με χιλιάδες άλλους ανόητους.
Ακούστε κύριοι των τιμών και άρχοντες αν δεν το έχετε καταλάβει έχετε την τιμή να βρίσκετε στο τιμόνι της ΕΛΛΑΔΟΣ.
Όσο ποιο γρήγορα το καταλάβετε τόσο το καλύτερο για την χώρα αλλιώς η ίδια η ιστορία της πατρίδας θα σας απορροφήσει και θα σας εξαφανίσει στα χρονοντούλαπα με χιλιάδες άλλους ανόητους.
Πέμπτη 8 Απριλίου 2010
ΜΗΝ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΕΦΙΑΛΤΗΣ
Στις 3 Μαΐου 2010 έχουμε όπως ανακοινώθηκε από το υπουργείο παιδείας πανελλήνιες εξετάσεις . Ε , και !
Τι θα αλλάξει παιδιά θα περάσουν ,παιδιά δεν θα περάσουν.
Έχουμε τα φόντα ως κράτος να δώσουμε λόγο τιμής στα παιδιά μας ότι το μέλλον τους θα είναι διασφαλισμένο ;
Ότι για όλους υπάρχει η αγκαλιά του κράτους ;
Τρίτη 6 Απριλίου 2010
Σκοποί του ΔΝΤ
Σκοποί του ΔΝΤ
Κύριος σκοπός του εν λόγω οργανισμού είναι η προώθηση της διεθνούς νομισματικής συνεργασίας μεταξύ των κρατών-μελών με ισόρροπη ανάπτυξη του διεθνούς εμπορίου. Για τον σκοπό αυτό προωθούνται συγκεκριμένα μέτρα, ή οσάκις κρίνεται αναγκαίο αποφασίζονται ιδιαίτερα μέτρα, μεταξύ των οποίων είναι:
1.Η ενιαία διαδικασία ομαλής προσαρμογής εκάστου κράτους μέλους στις συναλλαγματικές ισονομίες.
2.Διεθνείς διαβουλεύσεις σε περιπτώσεις σημαντικών αλλαγών των ακολουθουμένων συναλλαγματικών πρακτικών.
3.Επιβολές ορισμένων περιοριστικών συναλλαγματικών μέτρων και τέλος
4.Άρση των παραπάνω περιοριστικών μέτρων κατόπιν διαπιστωμένης βελτίωσης οικονομικής θέσης του καθ΄ ου κράτους μέλους.
[Επεξεργασία] Διοικητική διάρθρωση ΔΝΤ
Ανώτατο διοικητικό όργανο του ΔΝΤ είναι το λεγόμενο «Συμβούλιο των Διοικητών» στο οποίο εκπροσωπείται κάθε κράτος μέλος μ΄ ένα Διοικητή και έναν αναπληρωματικό για πέντε συνεχή έτη. Το Συμβούλιο αυτό συνέρχεται μία φορά ετησίως στη λεγόμενη "Τακτική Σύνοδο". Κατά τη διάρκεια της συνόδου αυτής εγκρίνονται τα πεπραγμένα του Οργανισμού, εκλέγονται νέοι διευθυντές, ενώ λαμβάνονται διάφορες αποφάσεις όπως π.χ. τυχόν αλλαγή ισοτιμιών, περί εισόδου νέων μελών, κ.λπ.
Ο Διοικητικός Διευθυντής του Συμβουλίου προΐσταται του Εκτελεστικού Συμβουλίου καθώς και όλου του προσωπικού του Οργανισμού.
Το Εκτελεστικό Συμβούλιο ασχολείται κυρίως με θέματα τρέχουσας φύσεως του Οργανισμού αφού για τα σημαντικότερα επιλαμβάνεται αυτό τούτο το Συμβούλιο των Διοικητών.
[Επεξεργασία] Συστήματα Διάχυσης Δεδομένων (DDS)
Το 1995 το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) άρχισε να εργάζεται για τη δημιουργία προτύπων διάχυσης δεδομένων (data dissemination) με στόχο να καθοδηγήσει τις χώρες-μέλη του ΔΝΤ να δημοσιοποιούν στο κοινό τα οικονομικά τους στοιχεία. Η Διεθνής Νομισματική και Οικονομική Επιτροπή (ΔΝΟΕ) προσυπέγραψε τα πρότυπα, τα οποία χωρίζονται σε δύο συστήματα: το Σύστημα Διάχυσης Γενικών Δεδομένων (GDDS - General Data Dissemination System)[1] και το Πρότυπο Διάχυσης Ειδικών Δεδομένων (SDDS - Special Data Dissemination Standard). [2]
Το Εκτελεστικό Συμβούλιο του ΔΝΤ ενέκρινε τα SDDS και GDDS το 1996 και το 1997 αντίστοιχα, ενώ ακολούθησαν τροποποιήσεις οι οποίες εκδόθηκαν στον αναθεωρημένο "Οδηγό στο Σύστημα Διάχυσης Γενικών Δεδομένων" (Guide to the General Data Dissemination System). Το σύστημα απευθύνεται κυρίως σε στατιστικολόγους και στοχεύει να βελτιώσει πολλές πτυχές στα στατιστικά συστήματα των χωρών.
[Επεξεργασία] Μέλη του ΔΝΤ
Μέλη του ΔΝΤ γίνονται δεκτά μόνο ελεύθερες και κυρίαρχες χώρες. Το 2000 τα μέλη του ΔΝΤ αριθμούσαν 182 (χώρες).
Μερικές οντότητες, χωρίς να είναι μέλη του ΔΝΤ, συνεισφέρουν στατιστικά δεδομένα στα συστήματα:
οι Παλαιστινιακές Αρχές - GDDS
το Χονγκ Κονγκ - SDDS
Όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης:
η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα για την Ευρωζώνη - SDDS
η Eurostat για όλη την ΕΕ. - SDDS
[Επεξεργασία] Κριτήρια για ένταξη
Οποιαδήποτε χώρα μπορεί να ζητήσει να γίνει μέλος του ΔΝΤ. Η αίτηση θα εξεταστεί πρώτα από το Εκτελεστικό Συμβούλιο του ΔΝΤ, το οποίο θα υποβάλει έκθεση στο Διοικητικό Συμβούλιο του ΔΝΤ με εισηγήσεις. Οι εισηγήσεις αφορούν το μερίδιο που αναλογεί (quota) στο υποψήφιο μέλος, τον τρόπο πληρωμής της συνδρομής, και άλλους όρους και προϋποθέσεις για ένταξη. Αφού το Διοικητικό Συμβούλιο εγκρίνει την έκθεση, η αιτήτρια χώρα οφείλει να λάβει τα απαραίτητα νομικά μέτρα σύμφωνα με τη δική της νομοθεσία ώστε να μπορέσει να υπογράψει τη σχετική συμφωνία με το ΔΝΤ και να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της ως μέλος.
Το μερίδιο (quota) ενός μέλους του ΔΝΤ καθορίζει τη συνδρομή που πρέπει να πληρώνει, το βάρος της ψήφου του, την πρόσβαση σε χρηματοδοτήσεις από το ΔΝΤ, και το μερίδιό του σε Special Drawing Rights. Ένα μέλος δεν μπορεί μονομερώς να αυξήσει το μερίδιό του - η οποιαδήποτε αύξηση πρέπει πρώτα να εγκριθεί από το Εκτελεστικό Συμβούλιο. Για παράδειγμα, το 2001 δεν επιτράπηκε στην Κίνα να αυξήσει το μερίδιό της όσο επιθυμούσε, ώστε να παραμείνει στο επίπεδο της μικρότερης οικονομίας των G7 (Καναδάς).[1] Έκτοτε, η συνεισφορά της έχει αυξηθεί μόνο ελαφρώς.
Από το 2006 διεξάγεται συζήτηση για αλλαγές στον τρόπο ψήφισης, ώστε να γίνεται πιο δίκαια. [3]
[Επεξεργασία] Βοήθεια και μεταρρυθμίσεις
Η βασική αποστολή του ΔΝΤ είναι να παρέχει οικονομική βοήθεια σε χώρες που βρίσκονται σε πολύ δύσκολη οικονομική κατάσταση. Χώρες-μέλη που έχουν πρόβλημα με το ισοζύγιο πληρωμών μπορούν να ζητήσουν δάνεια ή/και διαχείριση της εθνικής τους οικονομίας. Σε ανταπόδοση, από τις χώρες αυτές απαιτείται συνήθως να προβούν σε μεταρρυθμίσεις (στις οποίες οι επικριτές αναφέρονται ειρωνικά ως "συναίνεση της Ουάσινγκτον"). Αυτές οι μεταρρυθμίσεις συνήθως απαιτούνται γιατί χώρες με σταθερά επιτόκια μπορούν να δημιουργήσουν οικονομικές, νομισματικές και πολιτικές πρακτικές οι οποίες να οδηγήσουν οι ίδιες το σύστημα σε κρίση. Για παράδειγμα, χώρες με τεράστια ελλείμματα προϋπολογισμού, ανεξέλεγκτο πληθωρισμό, αυστηρό έλεγχο τιμών, ή ιδιαίτερα υπερτιμημένο ή υποτιμημένο νόμισμα διατρέχουν τον κίνδυνο να αντιμετωπίσουν στο μέλλον σοβαρό πρόβλημα με το ισοζύγιο πληρωμών. Έτσι, τα προγράμματα αυτά έχουν ως στόχο, τουλάχιστον φαινομενικά, περισσότερο να διασφαλίσουν μελλοντικές οικονομικές κρίσεις παρά να χρηματοδοτήσουν οικονομικές ατασθαλίες.
Όμως αυτή η προσέγγιση έχει δεχτεί πολλές επικρίσεις, όπως φαίνεται πιο κάτω. Σύμφωνα με πολλούς υποστηρικτές του ΔΝΤ, κάποιες από αυτές τις επικρίσεις είναι αποτέλεσμα του ότι οι περισσότεροι άνθρωποι δεν γνωρίζουν καλά τις λειτουργίες και τους στόχους του ΔΝΤ, και αυτό οφείλεται στην έλλειψη διαφάνειας εντός του ΔΝΤ, καθώς και στην περίπλοκη φύση του διεθνούς οικονομικού συστήματος γενικότερα. Οι εισηγήσεις για βελτίωση αυτής της κατάστασης περιλαμβάνουν τη μείωση των οικονομολόγων, οι οποίοι - πολλοί φοβούνται - ότι χρησιμοποιούν τις χώρες του αναπτυσσόμενου κόσμου ως πειραματόζωα. Από την άλλη, κάποιοι φοβούνται ότι οι αλλαγές αυτές που προτείνονται εισάγουν θέματα που είναι περισσότερο πολιτικά παρά οικονομικά και τα οποία έχουν ήδη οδηγήσει σε οικονομικές κρίσεις. Σύμφωνα με τον Ούλριχ Μπεκ, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο έχει ως πρωταρχικό στόχο την αποτροπή μια παγκόσμιας οικονομικής κρίσης.
[Επεξεργασία] Επικρίσεις
Ο ρόλος των δύο οργανισμών του Μπρέτον Γουντς έχει αμφισβητηθεί από μερικούς από τα τέλη της ψυχροπολεμικής περιόδου. Οι επικριτές ισχυρίζονται ότι αυτοί που κατευθύνουν την πολιτική του ΔΝΤ εσκεμμένα στήριξαν καπιταλιστικές στρατιωτικές δικτατορίες που πρόσκεινταν φιλικά σε αμερικανικές και ευρωπαϊκές εταιρείες. Οι επικριτές ισχυρίζονται επίσης ότι το ΔΝΤ είναι σε γενικές γραμμές απαθές ή και εχθρικό στις απόψεις τους για δημοκρατία, ανθρώπινα δικαιώματα και εργατικά δικαιώματα. Η αντιπαράθεση αυτή έχει συμβάλει στη δημιουργία του κινήματος ενάντια στην παγκοσμιοποίηση. Άλλοι ισχυρίζονται ότι το ΔΝΤ δεν έχει αρκετή ισχύ για να δημοκρατικοποιήσει κυρίαρχα κράτη, αν και αυτό δεν εντάσσεται ούτως ή άλλως στους δεδηλωμένους στόχους του, οι οποίοι είναι να συμβουλεύει και να προωθεί την οικονομική σταθερότητα. Το επιχείρημα υπέρ του ΔΝΤ είναι ότι η οικονομική σταθερότητα αποτελεί πρόδρομο της δημοκρατίας.
Δύο επικρίσεις από οικονομολόγους είναι ότι η οικονομική βοήθεια δίδεται πάντοτε υπό διάφορες προϋποθέσεις (conditionalities), περιλαμβανομένων των Προγραμμάτων Διαρθρωτικής Προσαρμογής (Structural Adjustment Programs). Οι προϋποθέσεις, υποστηρίζεται, παρεμποδίζουν την κοινωνική σταθερότητα και επομένως και τους δεδηλωμένους στόχους του ΔΝΤ, ενώ τα Προγράμματα Διαρθρωτικής Προσαρμογής οδηγούν σε αύξηση της φτώχειας στις χώρες που δέχονται τη βοήθεια.[2]
Κατά κανόνα, το ΔΝΤ και οι υποστηρικτές του είναι υπέρμαχοι της κεϋνσιανής προσέγγισης. Αυτό έχει ως συνέπεια ότι εκείνοι που ανήκουν στη σχολή σκέψης της προσφοράς (supply-side economics) διαφωνούν ανοικτά με το ΔΝΤ. Το ΔΝΤ υποστηρίζει συχνά την υποτίμηση νομισμάτων, την οποία η σχολή της προσφοράς θεωρεί ότι αυξάνει τον πληθωρισμό. Επίσης, συνδέουν την ψηλή φορολογία των προγραμμάτων λιτότητας με συρρίκνωση της οικονομίας.
Η υποτίμηση του νομίσματος συνιστάται από το ΔΝΤ σε κυβερνήσεις χωρών των οποίων η οικονομία βρίσκεται σε κακή κατάσταση. Οι οικονομολόγοι που δίνουν έμφαση στην προσφορά ισχυρίζονται ότι οι κεϋνσιανές πολιτικές του ΔΝΤ είναι καταστροφικές για την οικονομική ευημερία.
Από την άλλη, το ΔΝΤ μερικές φορές υποστηρίζει "προγράμματα λιτότητας", τα οποία συνεπάγονται αύξηση των φόρων ακόμη και όταν η οικονομία είναι αδύνατη, με στόχο να παρέχουν έσοδα στην κυβέρνηση για να αντιμετωπίσει το έλλειμμα προϋπολογισμού, κάτι που είναι αντίθετο με την κεϋνσιανή πολιτική. Αυτές οι πολιτικές επικρίθηκαν από τον Τζόζεφ Ε. Στίγκλιτς, πρώην οικονομολόγο και αντιπρόεδρο της Παγκόσμιας Τράπεζας, στο βιβλίο του Globalization and Its Discontents.[3] Ο Στίγκλιτς υποστήριξε ότι, στρεφόμενο σε μια πιο νομισματική προσέγγιση, το ΔΝΤ δεν έχει πλέον έγκυρο στόχο, αφού σχηματίστηκε για να παρέχει κονδύλια σε χώρες για να υλοποιήσουν κεϋνσιανή αποκατάσταση των πληθωριστικών μεγεθών.
[Επεξεργασία] Προηγούμενοι διευθυντές
Βάσει άγραφου νόμου, ο Διοικητής του ΔΝΤ είναι πάντοτε από την Ευρώπη και ο Πρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Οι Εκτελεστικοί Διευθυντές, οι οποίοι εγκρίνουν τον Διοικητή, ψηφίζονται από τους Υπουργούς Οικονομικών των χωρών που εκπροσωπούν. Ο δεύτερος τη τάξη στην ιεραρχία του ΔΝΤ είναι παραδοσιακά Αμερικανός.
Το ΔΝΤ ελέγχεται ως επί το πλείστον από τις μεγάλες δυνάμεις της Δύσης, με το βάρος ψήφου στο Εκτελεστικό Συμβούλιο να καθορίζεται από την οικονομική συνεισφορά της κάθε χώρας στον οργανισμό. Σπάνια το Συμβούλιο υπερψηφίζει αποφάσεις που συγκρούονται με τα συμφέροντα των ΗΠΑ ή των ευρωπαϊκών χωρών.
Ημερομηνίες Ονόματα Χώρες
6 Μαΐου 1946 - 5 Μαΐου 1951 Camille Gutt Βέλγιο
3 Αυγούστου 1951 - 3 Οκτωβρίου 1956 Ivar Rooth Σουηδία
21 Νοεμβρίου 1956 - 5 Μαΐου 1962 Per Jacobsson Σουηδία
12 Αυγούστου 1962 - 30 Απριλίου, 1963 David Collett Ελβετία
1 Σεπτεμβρίου 1963 - 31 Αυγούστου 1973 Pierre-Paul Schweitzer Γαλλία
1 Σεπτεμβρίου 1973 - 16 Ιουνίου 1978 Johannes Witteveen Ολλανδία
17 Ιουνίου 1978 - 15 Ιανουαρίου 1987 Jacques de Larosière Γαλλία
16 Ιανουαρίου 1987 - 14 Φεβρουαρίου 2000 Michel Camdessus Γαλλία
1 Μαΐου 2000 - 4 Μαρτίου 2004 Horst Köhler Γερμανία
7 Ιουνίου 2004 - 31 Οκτωβρίου 2007 Rodrigo Rato Ισπανία
1 Νοεμβρίου 2007 - σήμερα Dominique Strauss Γαλλία
[Επεξεργασία] Σημειώσεις
1.↑ Barnett, Michael και Finnemore, Martha. Rules for the World: International Organizations in Global Politics. Ithaca: Cornell University Press, 2004.
2.↑ Hertz, Noreena. The Debt Threat. New York: Harper Collins Publishers, 2004.
3.↑ Stiglitz, Joseph. Globalization and its Discontents. New York: WW Norton & Company, 2002.
[Επεξεργασία] Βιβλιογραφία
Jan Joost Teunissen and Age Akkerman (eds.) (2005). Helping the Poor? The IMF and Low-Income Countries. FONDAD. ISBN-10: 90-74208-25-8.
Axel Dreher (2002). The Development and Implementation of IMF and World Bank Conditionality. HWWA. ISSN 1616-4814.
Dreher, Axel (2004), A Public Choice Perspective of IMF and World Bank Lending and Conditionality, Public Choice 119, 3-4: 445-464.
Dreher, Axel (2004), The Influence of IMF Programs on the Re-election of Debtor Governments, Economics & Politics 16, 1: 53-75
Dreher, Axel (2003), The Influence of Elections on IMF Programme Interruptions, The Journal of Development Studies 39,6: 101-120.
The Best Democracy Money Can Buy του Greg Palast (2002)
The IMF and The World Bank: How do they differ?[4] by David D. Driscoll
Rivalries between IMF and IBRD, "Sister-talk", The Economist 3/3/07 [5]
George, S. (1988). A Fate Worse Than Debt. London: Penguin Books.
Hancock, G. (1991). Lords of Poverty: The Free-Wheeling Lifestyles, Power, Prestige and Corruption of the Multi-billion Dollar Aid Business. London: Mandarin.
[Επεξεργασία] Δείτε επίσης
Αναπτυξιακή βοήθεια
Οικονομικά
Οργανισμός για την Οικονομική Συνεργασία και Ανάπτυξη
Παγκόσμια Τράπεζα
[Επεξεργασία] Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Ιστοσελίδα του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου
Global Banking: The International Monetary Fund
Finance & Development - τριμηνιαία έκδοση του ΔΝΤ
Ετήσιες εκθέσεις του Εκτελεστικού Συμβουλίου
World Economic Outlook Reports
Εκδόσεις ΔΝΤ
Kenneth Rogoff - The sisters at 60
How the IMF Props Up the Dollar System
IMF’s Origins as a Blueprint for Its Future, Anna J. Schwartz, National Bureau of Economic Research
Center for International Finance & Development Ερευνητικό κέντρο του Πανεπιστημίου της Αϊόβα, περιλαμβάνει ηλεκτρονικό βιβλίο 300 σελίδων για το ΔΝΤ και την Παγκόσμια Τράπεζα.
Το άρθρο βασίστηκε αρχικά στο άρθρο International Monetary Fund της Αγγλόγλωσσης Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 3.0. (ιστορικό/συντάκτες).
Κύριος σκοπός του εν λόγω οργανισμού είναι η προώθηση της διεθνούς νομισματικής συνεργασίας μεταξύ των κρατών-μελών με ισόρροπη ανάπτυξη του διεθνούς εμπορίου. Για τον σκοπό αυτό προωθούνται συγκεκριμένα μέτρα, ή οσάκις κρίνεται αναγκαίο αποφασίζονται ιδιαίτερα μέτρα, μεταξύ των οποίων είναι:
1.Η ενιαία διαδικασία ομαλής προσαρμογής εκάστου κράτους μέλους στις συναλλαγματικές ισονομίες.
2.Διεθνείς διαβουλεύσεις σε περιπτώσεις σημαντικών αλλαγών των ακολουθουμένων συναλλαγματικών πρακτικών.
3.Επιβολές ορισμένων περιοριστικών συναλλαγματικών μέτρων και τέλος
4.Άρση των παραπάνω περιοριστικών μέτρων κατόπιν διαπιστωμένης βελτίωσης οικονομικής θέσης του καθ΄ ου κράτους μέλους.
[Επεξεργασία] Διοικητική διάρθρωση ΔΝΤ
Ανώτατο διοικητικό όργανο του ΔΝΤ είναι το λεγόμενο «Συμβούλιο των Διοικητών» στο οποίο εκπροσωπείται κάθε κράτος μέλος μ΄ ένα Διοικητή και έναν αναπληρωματικό για πέντε συνεχή έτη. Το Συμβούλιο αυτό συνέρχεται μία φορά ετησίως στη λεγόμενη "Τακτική Σύνοδο". Κατά τη διάρκεια της συνόδου αυτής εγκρίνονται τα πεπραγμένα του Οργανισμού, εκλέγονται νέοι διευθυντές, ενώ λαμβάνονται διάφορες αποφάσεις όπως π.χ. τυχόν αλλαγή ισοτιμιών, περί εισόδου νέων μελών, κ.λπ.
Ο Διοικητικός Διευθυντής του Συμβουλίου προΐσταται του Εκτελεστικού Συμβουλίου καθώς και όλου του προσωπικού του Οργανισμού.
Το Εκτελεστικό Συμβούλιο ασχολείται κυρίως με θέματα τρέχουσας φύσεως του Οργανισμού αφού για τα σημαντικότερα επιλαμβάνεται αυτό τούτο το Συμβούλιο των Διοικητών.
[Επεξεργασία] Συστήματα Διάχυσης Δεδομένων (DDS)
Το 1995 το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) άρχισε να εργάζεται για τη δημιουργία προτύπων διάχυσης δεδομένων (data dissemination) με στόχο να καθοδηγήσει τις χώρες-μέλη του ΔΝΤ να δημοσιοποιούν στο κοινό τα οικονομικά τους στοιχεία. Η Διεθνής Νομισματική και Οικονομική Επιτροπή (ΔΝΟΕ) προσυπέγραψε τα πρότυπα, τα οποία χωρίζονται σε δύο συστήματα: το Σύστημα Διάχυσης Γενικών Δεδομένων (GDDS - General Data Dissemination System)[1] και το Πρότυπο Διάχυσης Ειδικών Δεδομένων (SDDS - Special Data Dissemination Standard). [2]
Το Εκτελεστικό Συμβούλιο του ΔΝΤ ενέκρινε τα SDDS και GDDS το 1996 και το 1997 αντίστοιχα, ενώ ακολούθησαν τροποποιήσεις οι οποίες εκδόθηκαν στον αναθεωρημένο "Οδηγό στο Σύστημα Διάχυσης Γενικών Δεδομένων" (Guide to the General Data Dissemination System). Το σύστημα απευθύνεται κυρίως σε στατιστικολόγους και στοχεύει να βελτιώσει πολλές πτυχές στα στατιστικά συστήματα των χωρών.
[Επεξεργασία] Μέλη του ΔΝΤ
Μέλη του ΔΝΤ γίνονται δεκτά μόνο ελεύθερες και κυρίαρχες χώρες. Το 2000 τα μέλη του ΔΝΤ αριθμούσαν 182 (χώρες).
Μερικές οντότητες, χωρίς να είναι μέλη του ΔΝΤ, συνεισφέρουν στατιστικά δεδομένα στα συστήματα:
οι Παλαιστινιακές Αρχές - GDDS
το Χονγκ Κονγκ - SDDS
Όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης:
η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα για την Ευρωζώνη - SDDS
η Eurostat για όλη την ΕΕ. - SDDS
[Επεξεργασία] Κριτήρια για ένταξη
Οποιαδήποτε χώρα μπορεί να ζητήσει να γίνει μέλος του ΔΝΤ. Η αίτηση θα εξεταστεί πρώτα από το Εκτελεστικό Συμβούλιο του ΔΝΤ, το οποίο θα υποβάλει έκθεση στο Διοικητικό Συμβούλιο του ΔΝΤ με εισηγήσεις. Οι εισηγήσεις αφορούν το μερίδιο που αναλογεί (quota) στο υποψήφιο μέλος, τον τρόπο πληρωμής της συνδρομής, και άλλους όρους και προϋποθέσεις για ένταξη. Αφού το Διοικητικό Συμβούλιο εγκρίνει την έκθεση, η αιτήτρια χώρα οφείλει να λάβει τα απαραίτητα νομικά μέτρα σύμφωνα με τη δική της νομοθεσία ώστε να μπορέσει να υπογράψει τη σχετική συμφωνία με το ΔΝΤ και να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της ως μέλος.
Το μερίδιο (quota) ενός μέλους του ΔΝΤ καθορίζει τη συνδρομή που πρέπει να πληρώνει, το βάρος της ψήφου του, την πρόσβαση σε χρηματοδοτήσεις από το ΔΝΤ, και το μερίδιό του σε Special Drawing Rights. Ένα μέλος δεν μπορεί μονομερώς να αυξήσει το μερίδιό του - η οποιαδήποτε αύξηση πρέπει πρώτα να εγκριθεί από το Εκτελεστικό Συμβούλιο. Για παράδειγμα, το 2001 δεν επιτράπηκε στην Κίνα να αυξήσει το μερίδιό της όσο επιθυμούσε, ώστε να παραμείνει στο επίπεδο της μικρότερης οικονομίας των G7 (Καναδάς).[1] Έκτοτε, η συνεισφορά της έχει αυξηθεί μόνο ελαφρώς.
Από το 2006 διεξάγεται συζήτηση για αλλαγές στον τρόπο ψήφισης, ώστε να γίνεται πιο δίκαια. [3]
[Επεξεργασία] Βοήθεια και μεταρρυθμίσεις
Η βασική αποστολή του ΔΝΤ είναι να παρέχει οικονομική βοήθεια σε χώρες που βρίσκονται σε πολύ δύσκολη οικονομική κατάσταση. Χώρες-μέλη που έχουν πρόβλημα με το ισοζύγιο πληρωμών μπορούν να ζητήσουν δάνεια ή/και διαχείριση της εθνικής τους οικονομίας. Σε ανταπόδοση, από τις χώρες αυτές απαιτείται συνήθως να προβούν σε μεταρρυθμίσεις (στις οποίες οι επικριτές αναφέρονται ειρωνικά ως "συναίνεση της Ουάσινγκτον"). Αυτές οι μεταρρυθμίσεις συνήθως απαιτούνται γιατί χώρες με σταθερά επιτόκια μπορούν να δημιουργήσουν οικονομικές, νομισματικές και πολιτικές πρακτικές οι οποίες να οδηγήσουν οι ίδιες το σύστημα σε κρίση. Για παράδειγμα, χώρες με τεράστια ελλείμματα προϋπολογισμού, ανεξέλεγκτο πληθωρισμό, αυστηρό έλεγχο τιμών, ή ιδιαίτερα υπερτιμημένο ή υποτιμημένο νόμισμα διατρέχουν τον κίνδυνο να αντιμετωπίσουν στο μέλλον σοβαρό πρόβλημα με το ισοζύγιο πληρωμών. Έτσι, τα προγράμματα αυτά έχουν ως στόχο, τουλάχιστον φαινομενικά, περισσότερο να διασφαλίσουν μελλοντικές οικονομικές κρίσεις παρά να χρηματοδοτήσουν οικονομικές ατασθαλίες.
Όμως αυτή η προσέγγιση έχει δεχτεί πολλές επικρίσεις, όπως φαίνεται πιο κάτω. Σύμφωνα με πολλούς υποστηρικτές του ΔΝΤ, κάποιες από αυτές τις επικρίσεις είναι αποτέλεσμα του ότι οι περισσότεροι άνθρωποι δεν γνωρίζουν καλά τις λειτουργίες και τους στόχους του ΔΝΤ, και αυτό οφείλεται στην έλλειψη διαφάνειας εντός του ΔΝΤ, καθώς και στην περίπλοκη φύση του διεθνούς οικονομικού συστήματος γενικότερα. Οι εισηγήσεις για βελτίωση αυτής της κατάστασης περιλαμβάνουν τη μείωση των οικονομολόγων, οι οποίοι - πολλοί φοβούνται - ότι χρησιμοποιούν τις χώρες του αναπτυσσόμενου κόσμου ως πειραματόζωα. Από την άλλη, κάποιοι φοβούνται ότι οι αλλαγές αυτές που προτείνονται εισάγουν θέματα που είναι περισσότερο πολιτικά παρά οικονομικά και τα οποία έχουν ήδη οδηγήσει σε οικονομικές κρίσεις. Σύμφωνα με τον Ούλριχ Μπεκ, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο έχει ως πρωταρχικό στόχο την αποτροπή μια παγκόσμιας οικονομικής κρίσης.
[Επεξεργασία] Επικρίσεις
Ο ρόλος των δύο οργανισμών του Μπρέτον Γουντς έχει αμφισβητηθεί από μερικούς από τα τέλη της ψυχροπολεμικής περιόδου. Οι επικριτές ισχυρίζονται ότι αυτοί που κατευθύνουν την πολιτική του ΔΝΤ εσκεμμένα στήριξαν καπιταλιστικές στρατιωτικές δικτατορίες που πρόσκεινταν φιλικά σε αμερικανικές και ευρωπαϊκές εταιρείες. Οι επικριτές ισχυρίζονται επίσης ότι το ΔΝΤ είναι σε γενικές γραμμές απαθές ή και εχθρικό στις απόψεις τους για δημοκρατία, ανθρώπινα δικαιώματα και εργατικά δικαιώματα. Η αντιπαράθεση αυτή έχει συμβάλει στη δημιουργία του κινήματος ενάντια στην παγκοσμιοποίηση. Άλλοι ισχυρίζονται ότι το ΔΝΤ δεν έχει αρκετή ισχύ για να δημοκρατικοποιήσει κυρίαρχα κράτη, αν και αυτό δεν εντάσσεται ούτως ή άλλως στους δεδηλωμένους στόχους του, οι οποίοι είναι να συμβουλεύει και να προωθεί την οικονομική σταθερότητα. Το επιχείρημα υπέρ του ΔΝΤ είναι ότι η οικονομική σταθερότητα αποτελεί πρόδρομο της δημοκρατίας.
Δύο επικρίσεις από οικονομολόγους είναι ότι η οικονομική βοήθεια δίδεται πάντοτε υπό διάφορες προϋποθέσεις (conditionalities), περιλαμβανομένων των Προγραμμάτων Διαρθρωτικής Προσαρμογής (Structural Adjustment Programs). Οι προϋποθέσεις, υποστηρίζεται, παρεμποδίζουν την κοινωνική σταθερότητα και επομένως και τους δεδηλωμένους στόχους του ΔΝΤ, ενώ τα Προγράμματα Διαρθρωτικής Προσαρμογής οδηγούν σε αύξηση της φτώχειας στις χώρες που δέχονται τη βοήθεια.[2]
Κατά κανόνα, το ΔΝΤ και οι υποστηρικτές του είναι υπέρμαχοι της κεϋνσιανής προσέγγισης. Αυτό έχει ως συνέπεια ότι εκείνοι που ανήκουν στη σχολή σκέψης της προσφοράς (supply-side economics) διαφωνούν ανοικτά με το ΔΝΤ. Το ΔΝΤ υποστηρίζει συχνά την υποτίμηση νομισμάτων, την οποία η σχολή της προσφοράς θεωρεί ότι αυξάνει τον πληθωρισμό. Επίσης, συνδέουν την ψηλή φορολογία των προγραμμάτων λιτότητας με συρρίκνωση της οικονομίας.
Η υποτίμηση του νομίσματος συνιστάται από το ΔΝΤ σε κυβερνήσεις χωρών των οποίων η οικονομία βρίσκεται σε κακή κατάσταση. Οι οικονομολόγοι που δίνουν έμφαση στην προσφορά ισχυρίζονται ότι οι κεϋνσιανές πολιτικές του ΔΝΤ είναι καταστροφικές για την οικονομική ευημερία.
Από την άλλη, το ΔΝΤ μερικές φορές υποστηρίζει "προγράμματα λιτότητας", τα οποία συνεπάγονται αύξηση των φόρων ακόμη και όταν η οικονομία είναι αδύνατη, με στόχο να παρέχουν έσοδα στην κυβέρνηση για να αντιμετωπίσει το έλλειμμα προϋπολογισμού, κάτι που είναι αντίθετο με την κεϋνσιανή πολιτική. Αυτές οι πολιτικές επικρίθηκαν από τον Τζόζεφ Ε. Στίγκλιτς, πρώην οικονομολόγο και αντιπρόεδρο της Παγκόσμιας Τράπεζας, στο βιβλίο του Globalization and Its Discontents.[3] Ο Στίγκλιτς υποστήριξε ότι, στρεφόμενο σε μια πιο νομισματική προσέγγιση, το ΔΝΤ δεν έχει πλέον έγκυρο στόχο, αφού σχηματίστηκε για να παρέχει κονδύλια σε χώρες για να υλοποιήσουν κεϋνσιανή αποκατάσταση των πληθωριστικών μεγεθών.
[Επεξεργασία] Προηγούμενοι διευθυντές
Βάσει άγραφου νόμου, ο Διοικητής του ΔΝΤ είναι πάντοτε από την Ευρώπη και ο Πρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Οι Εκτελεστικοί Διευθυντές, οι οποίοι εγκρίνουν τον Διοικητή, ψηφίζονται από τους Υπουργούς Οικονομικών των χωρών που εκπροσωπούν. Ο δεύτερος τη τάξη στην ιεραρχία του ΔΝΤ είναι παραδοσιακά Αμερικανός.
Το ΔΝΤ ελέγχεται ως επί το πλείστον από τις μεγάλες δυνάμεις της Δύσης, με το βάρος ψήφου στο Εκτελεστικό Συμβούλιο να καθορίζεται από την οικονομική συνεισφορά της κάθε χώρας στον οργανισμό. Σπάνια το Συμβούλιο υπερψηφίζει αποφάσεις που συγκρούονται με τα συμφέροντα των ΗΠΑ ή των ευρωπαϊκών χωρών.
Ημερομηνίες Ονόματα Χώρες
6 Μαΐου 1946 - 5 Μαΐου 1951 Camille Gutt Βέλγιο
3 Αυγούστου 1951 - 3 Οκτωβρίου 1956 Ivar Rooth Σουηδία
21 Νοεμβρίου 1956 - 5 Μαΐου 1962 Per Jacobsson Σουηδία
12 Αυγούστου 1962 - 30 Απριλίου, 1963 David Collett Ελβετία
1 Σεπτεμβρίου 1963 - 31 Αυγούστου 1973 Pierre-Paul Schweitzer Γαλλία
1 Σεπτεμβρίου 1973 - 16 Ιουνίου 1978 Johannes Witteveen Ολλανδία
17 Ιουνίου 1978 - 15 Ιανουαρίου 1987 Jacques de Larosière Γαλλία
16 Ιανουαρίου 1987 - 14 Φεβρουαρίου 2000 Michel Camdessus Γαλλία
1 Μαΐου 2000 - 4 Μαρτίου 2004 Horst Köhler Γερμανία
7 Ιουνίου 2004 - 31 Οκτωβρίου 2007 Rodrigo Rato Ισπανία
1 Νοεμβρίου 2007 - σήμερα Dominique Strauss Γαλλία
[Επεξεργασία] Σημειώσεις
1.↑ Barnett, Michael και Finnemore, Martha. Rules for the World: International Organizations in Global Politics. Ithaca: Cornell University Press, 2004.
2.↑ Hertz, Noreena. The Debt Threat. New York: Harper Collins Publishers, 2004.
3.↑ Stiglitz, Joseph. Globalization and its Discontents. New York: WW Norton & Company, 2002.
[Επεξεργασία] Βιβλιογραφία
Jan Joost Teunissen and Age Akkerman (eds.) (2005). Helping the Poor? The IMF and Low-Income Countries. FONDAD. ISBN-10: 90-74208-25-8.
Axel Dreher (2002). The Development and Implementation of IMF and World Bank Conditionality. HWWA. ISSN 1616-4814.
Dreher, Axel (2004), A Public Choice Perspective of IMF and World Bank Lending and Conditionality, Public Choice 119, 3-4: 445-464.
Dreher, Axel (2004), The Influence of IMF Programs on the Re-election of Debtor Governments, Economics & Politics 16, 1: 53-75
Dreher, Axel (2003), The Influence of Elections on IMF Programme Interruptions, The Journal of Development Studies 39,6: 101-120.
The Best Democracy Money Can Buy του Greg Palast (2002)
The IMF and The World Bank: How do they differ?[4] by David D. Driscoll
Rivalries between IMF and IBRD, "Sister-talk", The Economist 3/3/07 [5]
George, S. (1988). A Fate Worse Than Debt. London: Penguin Books.
Hancock, G. (1991). Lords of Poverty: The Free-Wheeling Lifestyles, Power, Prestige and Corruption of the Multi-billion Dollar Aid Business. London: Mandarin.
[Επεξεργασία] Δείτε επίσης
Αναπτυξιακή βοήθεια
Οικονομικά
Οργανισμός για την Οικονομική Συνεργασία και Ανάπτυξη
Παγκόσμια Τράπεζα
[Επεξεργασία] Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Ιστοσελίδα του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου
Global Banking: The International Monetary Fund
Finance & Development - τριμηνιαία έκδοση του ΔΝΤ
Ετήσιες εκθέσεις του Εκτελεστικού Συμβουλίου
World Economic Outlook Reports
Εκδόσεις ΔΝΤ
Kenneth Rogoff - The sisters at 60
How the IMF Props Up the Dollar System
IMF’s Origins as a Blueprint for Its Future, Anna J. Schwartz, National Bureau of Economic Research
Center for International Finance & Development Ερευνητικό κέντρο του Πανεπιστημίου της Αϊόβα, περιλαμβάνει ηλεκτρονικό βιβλίο 300 σελίδων για το ΔΝΤ και την Παγκόσμια Τράπεζα.
Το άρθρο βασίστηκε αρχικά στο άρθρο International Monetary Fund της Αγγλόγλωσσης Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 3.0. (ιστορικό/συντάκτες).
Διεθνές Νομισματικό Ταμείo
Διεθνές Νομισματικό Ταμείο
Από τη Βικιπαίδεια
Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) είναι ένας διεθνής οργανισμός ο οποίος επιβλέπει το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα παρακολουθώντας τις συναλλαγματικές ισοτιμίες και τα ισοζύγια πληρωμών και προσφέροντας οικονομική και τεχνική βοήθεια όταν του ζητηθεί. ΤΟ ΔΝΤ ιδρύθηκε στις 27 Δεκεμβρίου του 1945 στην Ουάσιγκτον, πρωτεύουσα των ΗΠΑ κατόπιν συνομολόγησης 39 Χωρών. Η ίδρυση του Οργανισμού αυτού είχε προπαρασκευαστεί κατά τη Διεθνή Νομισματική και Χρηματοδοτική Συνδιάσκεψη που συνήλθε στο Μπρέτον Γουντς, του Νιού Χαμσάιρ των ΗΠΑ, ενάμισι χρόνο πριν, από 1ης Ιουλίου μέχρι 22 Ιουλίου του 1944. Έδρα του Οργανισμού ορίσθηκε η Ουάσιγκτον ως πρωτεύουσα της χώρας με το μεγαλύτερο ποσοστό συμμετοχής.
Από τη Βικιπαίδεια
Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) είναι ένας διεθνής οργανισμός ο οποίος επιβλέπει το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα παρακολουθώντας τις συναλλαγματικές ισοτιμίες και τα ισοζύγια πληρωμών και προσφέροντας οικονομική και τεχνική βοήθεια όταν του ζητηθεί. ΤΟ ΔΝΤ ιδρύθηκε στις 27 Δεκεμβρίου του 1945 στην Ουάσιγκτον, πρωτεύουσα των ΗΠΑ κατόπιν συνομολόγησης 39 Χωρών. Η ίδρυση του Οργανισμού αυτού είχε προπαρασκευαστεί κατά τη Διεθνή Νομισματική και Χρηματοδοτική Συνδιάσκεψη που συνήλθε στο Μπρέτον Γουντς, του Νιού Χαμσάιρ των ΗΠΑ, ενάμισι χρόνο πριν, από 1ης Ιουλίου μέχρι 22 Ιουλίου του 1944. Έδρα του Οργανισμού ορίσθηκε η Ουάσιγκτον ως πρωτεύουσα της χώρας με το μεγαλύτερο ποσοστό συμμετοχής.
«Έρχονται οι σωτήρες»
Ας μην γελιόμαστε έρχεται κλιμάκιο του Δ.Ν.Τ για να προσφέρει υπηρεσίες στην ελληνική κυβέρνηση .
Δεν πρόκειται για τον Ε.Λ.Γ.Α δεν πρόκειται για μια υπηρεσία προστασίας του πολίτη με την πραγματική έννοια του όρου αλλά προσφέρει τα πάντα στις κυβερνήσεις για τον ασφαλή στραγγαλισμό του πολίτη .
Το Δ.Ν.Τ προσπαθεί πάντα οι συμβουλές του οι παροχές να είναι ανάλογες με την ιδιοσυγκρασία της κάθε χώρας .
Δεν πρόκειται για τον Ε.Λ.Γ.Α δεν πρόκειται για μια υπηρεσία προστασίας του πολίτη με την πραγματική έννοια του όρου αλλά προσφέρει τα πάντα στις κυβερνήσεις για τον ασφαλή στραγγαλισμό του πολίτη .
Το Δ.Ν.Τ προσπαθεί πάντα οι συμβουλές του οι παροχές να είναι ανάλογες με την ιδιοσυγκρασία της κάθε χώρας .
Κυριακή 4 Απριλίου 2010
ΑΓΙΟΝ ΠΑΣΧΑ
Οι γυναίκες οι οποίες παραβρέθηκαν κατά την εσπέρα της Παρασκευής, στον ενταφιασμό του Σωτήρα, δηλαδή η Μαρία η Μαγδαληνή και οι υπόλοιπες, όταν επέστρεψαν από το Γολγοθά στην πόλη, ετοίμασαν αρώματα και μύρα για να αλείψουν το σώμα του Ιησού, και την επομένη μέρα απείχαν από κάθε δραστηριότητα λόγω της αργίας του Σαββάτου. Κατά το βαθύ όρθρο, όμως, της Κυριακής, η οποία ονομάζεται από τους Ευαγγελιστές «πρώτη Σαββάτου» και «μία Σαββάτων», δηλαδή πρώτη μέρα της εβδομάδος, μετά από τριάντα έξι σχεδόν ώρες από τη νέκρωση του ζωοδότη Λυτρωτή, έρχονται με νεκρώσιμα αρώματα στον τάφο. Και ενώ σκέπτονταν τη δυσκολία της αποκυλίσεως του λίθου από την είσοδο του τάφου γίνεται σεισμός φοβερός, και Άγγελος με αστραπηφόρα όψη και χιονόφωτη στολή, αφού αποκύλισε το λίθο και κάθισε πάνω σε αυτόν, έκανε τους φύλακες να τρομάξουν και τους έτρεψε σε φυγή. Οι γυναίκες, στο μεταξύ, αφού μπήκαν στον τάφο και δε βρήκαν το σώμα του Ιησού, βλέπουν δύο Αγγέλους λευκοφορεμένους, με αντρική μορφή, οι οποίοι αφού τους φανέρωσαν την ανάσταση του Σωτήρα, στέλνουν για να απαγγείλουν τρέχοντας γρήγορα, στους μαθητές τις χαρούμενες ειδήσεις. Σε μικρό χρονικό διάστημα φθάνουν και ο Πέτρος με τον Ιωάννη, αφού έμαθαν τι έγινε από τη Μαρία τη Μαγδαληνή, όπως ήδη ειπώθηκε, και μπαίνουν στον τάφο, βρίσκουν μόνο τα σάβανα. Γι’ αυτό ανέρχονται όλοι στην πόλη με χαρά, κήρυκες της ανήκουστης αναστάσεως του Χριστού, το οποίον και είδαν πραγματικά ζωντανό πέντε φορές κατά την σημερινή εορτή.
Αυτήν τη χαρμόσυνο Ανάσταση γιορτάζοντας σήμερα ασπαζόμαστε μεταξύ μας τον εν Χριστώ ασπασμό, δείχνοντας με τον τρόπο αυτό τη διακοπή της πρώτης έχθρας ανάμεσα σε εμάς και το Θεό και τη διαλλαγή του Θεού προς εμάς για άλλη μια φορά, διαλλαγή που έγινε φανερή με το πάθος του Σωτήρα. Και η εορτή ονομάζεται Πάσχα, έχοντας έτσι ίδιο όνομα με το Πάσχα των Εβραίων, το οποίο, στη γλώσσα τους σημαίνει «διάβαση», διότι ο παθών και αναστάς Ιησούς μας διαβίβασε από την κατάρα του Αδάμ και δουλεία του διαβόλου στην αρχαία ελευθερία και μακαριότητα. Και αυτή η μέρα της εβδομάδος, κατά την οποία έγινε η Ανάσταση του Χριστού, η οποία είναι η πρώτη από τις υπόλοιπες ημέρες, επειδή αφιερώθηκε στην τιμή του Κυρίου ονομάστηκε από το όνομά Του Κυριακή, και σ’ αυτή μετατέθηκε από τους Αποστόλους η αργία και η ανάπαυση της εορτής του Σαββάτου του παλαιού νόμου.
Τροπάριον. Ἦχος πλ. α’.
Χριστὸς ἀνέστη ἐκ νεκρῶν, θανάτῳ θάνατον πατήσας, καὶ τοῖς ἐν τοῖς μνήμασι ζωὴν χαρισάμενος.
Ὑπακοή. Ἦχος δ’.
Προλαβοῦσαι τὸν ὄρθρον αἱ περὶ Μαριάμ, καὶ εὑροῦσα τὸν λίθον ἀποκυλισθέντα τοῦ μνήματος, ἤκουον ἐκ τοῦ Ἀγγέλου· Τὸν ἐν φωτὶ ἀϊδίῳ ὑπάρχοντα, μετὰ νεκρῶν τὶ ζητεῖτε ὡς ἄνθρωπον; βλέπετε τὰ ἐντάφια σπάργανα· δράμετε καὶ τῷ κόσμῳ κηρύξατε, ὡς ἠγέρθη ὁ Κύριος, θανατώσας τὸν θάνατον· ὅτι ὑπάρχει Θεοῦ Υἱός, τοῦ σώζοντος τὸ γένος τῶν ἀνθρώπων.
Κοντάκιον. Ἦχος πλ. δ’. Αὐτόμελον.
Εἰ καὶ ἐν τάφῳ κατῆλθες ἀθάνατε, ἀλλὰ τοῦ ᾌδου καθεῖλες τὴν δύναμιν· καὶ ἀνέστης ὡς νικητής, Χριστὲ ὁ Θεός, Γυναιξὶ Μυροφόροις φθεγξάμενος· Χαίρετε, καὶ τοῖς σοῖς Ἀποστόλοις εἰρήνην δωρούμενος, ὁ τοῖς πεσοῦσι παρέχων ἀνάστασιν.
Αυτήν τη χαρμόσυνο Ανάσταση γιορτάζοντας σήμερα ασπαζόμαστε μεταξύ μας τον εν Χριστώ ασπασμό, δείχνοντας με τον τρόπο αυτό τη διακοπή της πρώτης έχθρας ανάμεσα σε εμάς και το Θεό και τη διαλλαγή του Θεού προς εμάς για άλλη μια φορά, διαλλαγή που έγινε φανερή με το πάθος του Σωτήρα. Και η εορτή ονομάζεται Πάσχα, έχοντας έτσι ίδιο όνομα με το Πάσχα των Εβραίων, το οποίο, στη γλώσσα τους σημαίνει «διάβαση», διότι ο παθών και αναστάς Ιησούς μας διαβίβασε από την κατάρα του Αδάμ και δουλεία του διαβόλου στην αρχαία ελευθερία και μακαριότητα. Και αυτή η μέρα της εβδομάδος, κατά την οποία έγινε η Ανάσταση του Χριστού, η οποία είναι η πρώτη από τις υπόλοιπες ημέρες, επειδή αφιερώθηκε στην τιμή του Κυρίου ονομάστηκε από το όνομά Του Κυριακή, και σ’ αυτή μετατέθηκε από τους Αποστόλους η αργία και η ανάπαυση της εορτής του Σαββάτου του παλαιού νόμου.
Τροπάριον. Ἦχος πλ. α’.
Χριστὸς ἀνέστη ἐκ νεκρῶν, θανάτῳ θάνατον πατήσας, καὶ τοῖς ἐν τοῖς μνήμασι ζωὴν χαρισάμενος.
Ὑπακοή. Ἦχος δ’.
Προλαβοῦσαι τὸν ὄρθρον αἱ περὶ Μαριάμ, καὶ εὑροῦσα τὸν λίθον ἀποκυλισθέντα τοῦ μνήματος, ἤκουον ἐκ τοῦ Ἀγγέλου· Τὸν ἐν φωτὶ ἀϊδίῳ ὑπάρχοντα, μετὰ νεκρῶν τὶ ζητεῖτε ὡς ἄνθρωπον; βλέπετε τὰ ἐντάφια σπάργανα· δράμετε καὶ τῷ κόσμῳ κηρύξατε, ὡς ἠγέρθη ὁ Κύριος, θανατώσας τὸν θάνατον· ὅτι ὑπάρχει Θεοῦ Υἱός, τοῦ σώζοντος τὸ γένος τῶν ἀνθρώπων.
Κοντάκιον. Ἦχος πλ. δ’. Αὐτόμελον.
Εἰ καὶ ἐν τάφῳ κατῆλθες ἀθάνατε, ἀλλὰ τοῦ ᾌδου καθεῖλες τὴν δύναμιν· καὶ ἀνέστης ὡς νικητής, Χριστὲ ὁ Θεός, Γυναιξὶ Μυροφόροις φθεγξάμενος· Χαίρετε, καὶ τοῖς σοῖς Ἀποστόλοις εἰρήνην δωρούμενος, ὁ τοῖς πεσοῦσι παρέχων ἀνάστασιν.
Σάββατο 3 Απριλίου 2010
Μέγα Σάββατον
Το Σάββατο, αφού συγκεντρώθηκαν οι αρχιερείς και οι φαρισαίοι στον Πιλάτο, τον παρακάλεσαν να ασφαλίσει τον τάφο του Ιησού για τρεις ημέρες διότι, καθώς έλεγαν οι θεομάχοι, «έχουμε υποψία μήπως οι μαθητές Του, αφού κλέψουν την νύχτα το ενταφιασμένο Του σώμα, κηρύξουν έπειτα στο λαό ως αληθινή την ανάσταση την οποία προείπε ο πλάνος εκείνος, όταν ακόμα ζούσε, και τότε θα είναι η τελευταία αυτή πλάνη, χειρότερη της πρώτης».
Αυτά είπαν στο Πιλάτο και αφού πήραν την άδεια του, έφυγαν και σφράγισαν τον τάφο τοποθετώντας εκεί για την ασφάλειά του κουστωδία, δηλαδή στρατιωτική φρουρά.
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος β’.
Ὁ εὐσχήμων Ἰωσήφ, ἀπὸ τοῦ ξύλου καθελών, τὸ ἄχραντόν σου σῶμα, σινδόνι καθαρᾷ εἰλήσας καὶ ἀρώμασιν, ἐν μνήματι καινῷ κηδεύσας ἐπέθετο.
Κοντάκιον. Ἦχος πλ. β’. Χειρόγραφον εἰκόνα.
Τὴν ἄβυσσον ὁ κλείσας νεκρὸς ὁρᾶται· καὶ σμύρνῃ καὶ σινδόνι ἐνειλημμένος, ἐν μνημείῳ κατατίθεται, ὡς θνητὸς ὁ ἀθάνατος. Γυναῖκες δὲ αὐτὸν ἦλθον μυρίσαι, κλαίουσι πικρὸς καὶ ἐκβοῶσαι· Τοῦτο Σάββατόν ἐστι τὸ ὑπερευλογημένον, ἐν ᾧ Χριστὸς ἐφυπνώσας, ἀναστήσεται τριήμερος.
Αυτά είπαν στο Πιλάτο και αφού πήραν την άδεια του, έφυγαν και σφράγισαν τον τάφο τοποθετώντας εκεί για την ασφάλειά του κουστωδία, δηλαδή στρατιωτική φρουρά.
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος β’.
Ὁ εὐσχήμων Ἰωσήφ, ἀπὸ τοῦ ξύλου καθελών, τὸ ἄχραντόν σου σῶμα, σινδόνι καθαρᾷ εἰλήσας καὶ ἀρώμασιν, ἐν μνήματι καινῷ κηδεύσας ἐπέθετο.
Κοντάκιον. Ἦχος πλ. β’. Χειρόγραφον εἰκόνα.
Τὴν ἄβυσσον ὁ κλείσας νεκρὸς ὁρᾶται· καὶ σμύρνῃ καὶ σινδόνι ἐνειλημμένος, ἐν μνημείῳ κατατίθεται, ὡς θνητὸς ὁ ἀθάνατος. Γυναῖκες δὲ αὐτὸν ἦλθον μυρίσαι, κλαίουσι πικρὸς καὶ ἐκβοῶσαι· Τοῦτο Σάββατόν ἐστι τὸ ὑπερευλογημένον, ἐν ᾧ Χριστὸς ἐφυπνώσας, ἀναστήσεται τριήμερος.
Παρασκευή 2 Απριλίου 2010
Ηρωϊκή Δασκάλα που φυλάει θερμοπύλες στο Έβρο
ΕΞΩ ΟΙ ΠΡΟΔΟΤΕΣ
Η 25 Μαρτίου 2010 είναι η επαίτειος της επανάστασης έναντι του τούρκου κατακτητή.
Τώρα μετά από 189 χρόνια είναι ανάγκη να διώξουμε και τον εκ των έσω εχθρό.
Ο εχθρός αυτός δεν μιλάει τουρκικά, ούτε φοράει σαρίκι. Δεν είναι Μωαμεθανοί, αλλά προσκυνούν στο χρήμα. Εμφανίζεται με το προσωπείο του "Έλληνα" και μάλιστα "Πατριώτη". Δεν αναπτύσσεται δημιουργώντας ένα μέτωπο όπου καλείσε να αναμετρηθείς, αλλά βρίσκεται διάσπαρτος σ' όλη την επικράτεια και πλαισιώνει καίριες θέσεις στη πολιτική, στην οικονομική και επιχειρηματική δραστηριότητα καθώς και στην επιστημονική κοινότητα.
Το στρατηγικό μέσο υποδούλοσης του Έλληνα δεν είναι η βία δια των όπλων, αλλά η ΕΙΚΟΝΙΚΗ ΒΙΑ (ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ), η οποία επιτυγχάνεται με την ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ και άλλα ηλεκτρονικά και έντυπα μέσα ενημέρωσης.
Η τακτική περιλαμβάνει ελλειπή ενημέρωση (δεν προβάλλονται ειδήσεις που αφορούν στις καθημερινές απειλές που δέχεται το ΕΘΝΟΣ-ΚΡΑΤΟΣ μας, καθώς και στη παράδοση της ΕΘΝΙΚΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ μας σε εχθρικά γειτονικά κράτη, τουρκία, σκόπια, τσάμηδες κ.α.) , παραπληροφόρηση και η ανάδειξη ασήμαντων ειδήσεων, ως κύρια θεματολογία της επικαιρότητας.
Απαραίτητο στοιχείο στην ενημέρωση είναι η μετάδοση φόβου και τρόμου σ' όσους παρακολουθούν, σε βαθμό που να τους καθιστά άβουλους και αδιάφορους για τους πραγματικούς κινδύνους και τη καταστροφή που υφίσταται η χώρα, αλλά και ΑΝΗΜΠΟΡΟΥΣ ΝΑ ΑΝΤΙΛΗΦΘΟΥΝ πως αυτοί οι μασκαράδες οδηγούν την ΕΛΛΑΔΑ και τον ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ σε αφανισμό με συνοπτικές διαδικασίες.
Στόχος είναι η δίωξη του πολίτη που έχει το «θράσος» να αυτοπροσδιορίζεται ως ΕΛΛΗΝ και ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ.
Διώκεται και όποιος προστατεύει και υπηρετεί τα Εθνικά Συμφέροντα, όπως η Ηρωϊκή Δασκάλα που φυλάει θερμοπύλες στο Έβρο, διδασκώντας την Ελληνική Παιδεία στους ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΥΜΠΟΛΙΤΕΣ ΜΑΣ ΠΟΜΑΚΟΥΣ.
Η ΓΓΑ του υπουργείου, ΟΠΑΔΟΣ ΤΟΥ ΤΟΥΡΚΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΠΡΩΤΕΡΓΑΤΗΣ ΤΟΥ ΕΚΤΟΥΡΚΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΙΣΛΑΜΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ, λόγω της πεισματικής άρνησης της ΓΝΗΣΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΔΑΣ εκπαιδευτικού να υπακούσει και να προσκυνήσει στις εντολές του τουρκικού προξενείου, τη μετέθεσε στη Θεσσαλονίκη, παραδίδοντας τους ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΥΜΠΟΛΙΤΕΣ ΜΑΣ ΠΟΜΑΚΟΥΣ στη δράση του τουρκικού προξενείου.
,
ΓΙΑΤΙ ΡΕ, ΔΕΝ ΚΛΕΙΝΕΤΑΙ ΤΟ ΠΡΟΞΕΝΕΙΟ; ΓΙΑΤΙ ΡΕ, ΤΟ ΑΦΗΝΕΤΑΙ ΑΝΕΞΕΛΕΓΚΤΟ ΝΑ ΕΚΤΟΥΡΚΙΖΕΙ ΤΗ ΘΡΑΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΩΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ;
ΓΙΑΤΙ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΤΙΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΕΚΤΟΥΡΚΙΣΜΟ ΤΗΣ ΘΡΑΚΗΣ ΑΜΕΣΑ; ΓΙΑΤΙ ΡΕ, ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΕ ΤΗ ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ; ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΦΑΡΜΟΖΕΤΑΙ ΤΙΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΥΠΟΓΡΑΦΕΙ ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΥΝ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΜΑΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ;
ΑΝ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΔΟΣΙΑ, ΤΙ ΕΙΝΑΙ; "ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΕΠΑΓΡΥΠΝΙΣΗ" ΜΗΠΩΣ Ή "ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΗ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ";
ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΤΟΥΡΚΙΚΟ ΠΡΟΞΕΝΕΙΟ, ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΙΣΤΕ ΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΤΑΡΓΕΙΤΕ ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΤΗΝ ΑΠΕΛΑΣΗ ΤΩΝ ΠΡΑΚΤΟΡΩΝ ΤΟΥ.
Βλέπουμε λοιπόν ποιος είναι ο λύκος με προσωπείο αρνίου, ποιος είναι ο εχθρός με προσωπείο "Έλληνα".
Η 25 Μαρτίου 2010 είναι η επαίτειος της επανάστασης έναντι του τούρκου κατακτητή.
Τώρα μετά από 189 χρόνια είναι ανάγκη να διώξουμε και τον εκ των έσω εχθρό.
Ο εχθρός αυτός δεν μιλάει τουρκικά, ούτε φοράει σαρίκι. Δεν είναι Μωαμεθανοί, αλλά προσκυνούν στο χρήμα. Εμφανίζεται με το προσωπείο του "Έλληνα" και μάλιστα "Πατριώτη". Δεν αναπτύσσεται δημιουργώντας ένα μέτωπο όπου καλείσε να αναμετρηθείς, αλλά βρίσκεται διάσπαρτος σ' όλη την επικράτεια και πλαισιώνει καίριες θέσεις στη πολιτική, στην οικονομική και επιχειρηματική δραστηριότητα καθώς και στην επιστημονική κοινότητα.
Το στρατηγικό μέσο υποδούλοσης του Έλληνα δεν είναι η βία δια των όπλων, αλλά η ΕΙΚΟΝΙΚΗ ΒΙΑ (ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ), η οποία επιτυγχάνεται με την ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ και άλλα ηλεκτρονικά και έντυπα μέσα ενημέρωσης.
Η τακτική περιλαμβάνει ελλειπή ενημέρωση (δεν προβάλλονται ειδήσεις που αφορούν στις καθημερινές απειλές που δέχεται το ΕΘΝΟΣ-ΚΡΑΤΟΣ μας, καθώς και στη παράδοση της ΕΘΝΙΚΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ μας σε εχθρικά γειτονικά κράτη, τουρκία, σκόπια, τσάμηδες κ.α.) , παραπληροφόρηση και η ανάδειξη ασήμαντων ειδήσεων, ως κύρια θεματολογία της επικαιρότητας.
Απαραίτητο στοιχείο στην ενημέρωση είναι η μετάδοση φόβου και τρόμου σ' όσους παρακολουθούν, σε βαθμό που να τους καθιστά άβουλους και αδιάφορους για τους πραγματικούς κινδύνους και τη καταστροφή που υφίσταται η χώρα, αλλά και ΑΝΗΜΠΟΡΟΥΣ ΝΑ ΑΝΤΙΛΗΦΘΟΥΝ πως αυτοί οι μασκαράδες οδηγούν την ΕΛΛΑΔΑ και τον ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ σε αφανισμό με συνοπτικές διαδικασίες.
Στόχος είναι η δίωξη του πολίτη που έχει το «θράσος» να αυτοπροσδιορίζεται ως ΕΛΛΗΝ και ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ.
Διώκεται και όποιος προστατεύει και υπηρετεί τα Εθνικά Συμφέροντα, όπως η Ηρωϊκή Δασκάλα που φυλάει θερμοπύλες στο Έβρο, διδασκώντας την Ελληνική Παιδεία στους ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΥΜΠΟΛΙΤΕΣ ΜΑΣ ΠΟΜΑΚΟΥΣ.
Η ΓΓΑ του υπουργείου, ΟΠΑΔΟΣ ΤΟΥ ΤΟΥΡΚΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΠΡΩΤΕΡΓΑΤΗΣ ΤΟΥ ΕΚΤΟΥΡΚΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΙΣΛΑΜΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ, λόγω της πεισματικής άρνησης της ΓΝΗΣΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΔΑΣ εκπαιδευτικού να υπακούσει και να προσκυνήσει στις εντολές του τουρκικού προξενείου, τη μετέθεσε στη Θεσσαλονίκη, παραδίδοντας τους ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΥΜΠΟΛΙΤΕΣ ΜΑΣ ΠΟΜΑΚΟΥΣ στη δράση του τουρκικού προξενείου.
,
ΓΙΑΤΙ ΡΕ, ΔΕΝ ΚΛΕΙΝΕΤΑΙ ΤΟ ΠΡΟΞΕΝΕΙΟ; ΓΙΑΤΙ ΡΕ, ΤΟ ΑΦΗΝΕΤΑΙ ΑΝΕΞΕΛΕΓΚΤΟ ΝΑ ΕΚΤΟΥΡΚΙΖΕΙ ΤΗ ΘΡΑΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΩΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ;
ΓΙΑΤΙ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΤΙΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΕΚΤΟΥΡΚΙΣΜΟ ΤΗΣ ΘΡΑΚΗΣ ΑΜΕΣΑ; ΓΙΑΤΙ ΡΕ, ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΕ ΤΗ ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ; ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΦΑΡΜΟΖΕΤΑΙ ΤΙΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΥΠΟΓΡΑΦΕΙ ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΥΝ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΜΑΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ;
ΑΝ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΔΟΣΙΑ, ΤΙ ΕΙΝΑΙ; "ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΕΠΑΓΡΥΠΝΙΣΗ" ΜΗΠΩΣ Ή "ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΗ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ";
ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΤΟΥΡΚΙΚΟ ΠΡΟΞΕΝΕΙΟ, ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΙΣΤΕ ΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΤΑΡΓΕΙΤΕ ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΤΗΝ ΑΠΕΛΑΣΗ ΤΩΝ ΠΡΑΚΤΟΡΩΝ ΤΟΥ.
Βλέπουμε λοιπόν ποιος είναι ο λύκος με προσωπείο αρνίου, ποιος είναι ο εχθρός με προσωπείο "Έλληνα".
ΞΕΚΟΥΜΠΙΣΤΕΙΤΕ
ΕΘΝΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΣΤΙΣ ΚΥΚΛΑΔΕΣ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΝΗΣΙΑ ΤΟΥ ΑΓΑΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΕΣΟΓΕΙΟΥ - Ν. ΜΕΓΙΣΤΗ (ΚΑΣΤΕΛΟΡΙΖΟ), ΣΤΡΟΓΓΥΛΗ, ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ (ΡΩ) Κ.Α.
ΡΕ ΜΑΣΚΑΡΑΔΕΣ, ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ ΜΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΚΑΤΑΚΤΗΤΕΣ, ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ (ΔΗΜΟΣΙΟ) ΚΑΤΕΣΤΗ ΚΥΡΙΟΣ ΟΛΩΝ ΑΥΤΩΝ ΤΩΝ ΝΗΣΩΝ, ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΙ ΠΟΛΕΜΟΥ.
Εκτενής νομική και ιστορική αναφορά γίνεται και στη σχετική απόφαση του Εφετείου Αιγαίου, σύμφωνα με την οποία «η διαδοχή του ελληνικού Δημοσίου δικαιώματι πολέμου είναι ιστορικά αποδεδειγμένη ότι αφορά και τις νήσους του Αιγαίου δεδομένου ότι στο σχετικό κείμενο του πρακτικού γίνεται ρητή αναφορά και στις νήσους αυτές».
ΞΕΚΟΥΜΠΙΣΤΕΙΤΕ ΦΥΓΕΤΕ ΡΕ
HELLAS
ΡΕ ΜΑΣΚΑΡΑΔΕΣ, ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ ΜΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΚΑΤΑΚΤΗΤΕΣ, ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ (ΔΗΜΟΣΙΟ) ΚΑΤΕΣΤΗ ΚΥΡΙΟΣ ΟΛΩΝ ΑΥΤΩΝ ΤΩΝ ΝΗΣΩΝ, ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΙ ΠΟΛΕΜΟΥ.
Εκτενής νομική και ιστορική αναφορά γίνεται και στη σχετική απόφαση του Εφετείου Αιγαίου, σύμφωνα με την οποία «η διαδοχή του ελληνικού Δημοσίου δικαιώματι πολέμου είναι ιστορικά αποδεδειγμένη ότι αφορά και τις νήσους του Αιγαίου δεδομένου ότι στο σχετικό κείμενο του πρακτικού γίνεται ρητή αναφορά και στις νήσους αυτές».
ΞΕΚΟΥΜΠΙΣΤΕΙΤΕ ΦΥΓΕΤΕ ΡΕ
HELLAS
Μεγάλη Παρασκευή
Την Παρασκευή, στέλνεται ο Ιησούς δέσμιος από τον Καϊάφα στον τότε ηγεμόνα της Ιουδαίας, Πόντιο Πιλάτο. Αυτός, αφού τον ανέκρινε με πολλούς τρόπους και αφού ομολόγησε δύο φορές ότι ο Ιησούς είναι αθώος, έπειτα, για να ευχαριστηθούν οι Ιουδαίοι, τον καταδικάζει σε θάνατο, και αφού μαστίγωσε σαν δραπέτη δούλο τον Δεσπότη όλων, Τον παρέδωσε για να σταυρωθεί. Από εκεί και πέρα ο Ιησούς, αφού παραδόθηκε στους στρατιώτες, γυμνώνεται, φοράει κόκκινη χλαμύδα, στεφανώνεται με ακάνθινο στεφάνι, κρατάει κάλαμο σαν σκήπτρο, προσκυνείται χλευαστικά, φτύνεται και χτυπιέται στο πρόσωπο και στο κεφάλι. Μετά, φορώντας πάλι τα ρούχα του και βαστάζοντας το Σταυρό, πηγαίνει προς το Γολγοθά, τον τόπο της καταδίκης, και εκεί, γύρω στην Τρίτη ώρα της ημέρας, σταυρώνεται μεταξύ δύο ληστών, βλασφημείται από αυτούς που είχαν πάει στο Γολγοθά μαζί του, μυκτηρίζεται από τους αρχιερείς, ποτίζεται από τους στρατιώτες με ξύδι ανακατεμένο με χολή. Γύρω στην ένατη ώρα, αφού βγάζει πρώτα φωνή μεγάλη, και λέει : «Τετέλασται», εκπνέει «ο αμνός του Θεού, ο αίρων την αμαρτίαν του κόσμου», την ώρα κατά την οποία σφαζόταν, σύμφωνα με το νόμο, ο πασχάλιος αμνός, ο οποίος καθιερώθηκε ως έθιμο στους Ιουδαίους, προ-τυπώνοντας τον Εσταυρωμένο Χριστό.
Τον δεσποτικό αυτό θάνατο και η άψυχη κτίση, πενθώντας, τον τρέμει και αλλοιώνεται από το φόβο αλλά ο Δημιουργός της κτίσεως, ακόμα και όταν είναι νεκρός, λογχίζεται την ακήρατη πλευρά Του και ρέει απ’ αυτήν αίμα και νερό. Τέλος, κατά την δύση του ηλίου, έρχεται ο Ιωσήφ από Αριμαθείας και ο Νικόδημος μαζί με αυτόν, και οι δύο κρυφοί μαθητές του Ιησού, αποκαθηλώνουν από το Σταυρό το πανάγιο του διδασκάλου σώμα, το αρωματίζουν, το τυλίγουν με καθαρό σεντόνι και αφού το έθαψαν σε καινούργιο τάφο, κυλούν στο στόμιό του μεγάλο λίθο.
Από τα φρικτά και σωτήρια πάθη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού επιτελούμε σήμερα και εις ανάμνηση αυτών παραλάβαμε από αποστολική διαταγή, τη νηστεία της Παρασκευής.
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος πλ. δ’.
Ὅτε οἱ ἔνδοξοι Μαθηταί, ἐν τῷ νιπτῆρι τοῦ δείπνου ἐφωτίζοντο, τότε Ἰούδας ὁ δυσσεβής, φιλαργυρίαν νοσήσας ἐσκοτίζετο· καὶ ἀνόμοις κριταῖς, σὲ τὸν Δίκαιον Κριτὴν παραδίδωσι. Βλέπε χρημάτων ἐραστά, τὸν διὰ ταῦτα ἀγχόνῃ χρησάμενον· φεῦγε ἀκόραστον ψυχήν, τὴν διδασκάλῳ τοιαῦτα τολμήσασαν. Ὁ περὶ πάντας ἀγαθός, Κύριε δόξα σοι.
Κοντάκιον. Ἦχος πλ. δ’. Αὐτόμελον.
Τὸν δι’ ἡμᾶς σταυρωθέντα, δεῦτε πάντες ὑμνήσωμεν· αὐτὸν γὰρ κατεῖδε Μαρία ἐπὶ τοῦ ξύλου καὶ ἔλεγεν· Εἰ καὶ Σταυρὸν ὑπομένεις, σὺ ὑπάρχεις ὁ Υἱὸς καὶ Θεός μου.
Τον δεσποτικό αυτό θάνατο και η άψυχη κτίση, πενθώντας, τον τρέμει και αλλοιώνεται από το φόβο αλλά ο Δημιουργός της κτίσεως, ακόμα και όταν είναι νεκρός, λογχίζεται την ακήρατη πλευρά Του και ρέει απ’ αυτήν αίμα και νερό. Τέλος, κατά την δύση του ηλίου, έρχεται ο Ιωσήφ από Αριμαθείας και ο Νικόδημος μαζί με αυτόν, και οι δύο κρυφοί μαθητές του Ιησού, αποκαθηλώνουν από το Σταυρό το πανάγιο του διδασκάλου σώμα, το αρωματίζουν, το τυλίγουν με καθαρό σεντόνι και αφού το έθαψαν σε καινούργιο τάφο, κυλούν στο στόμιό του μεγάλο λίθο.
Από τα φρικτά και σωτήρια πάθη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού επιτελούμε σήμερα και εις ανάμνηση αυτών παραλάβαμε από αποστολική διαταγή, τη νηστεία της Παρασκευής.
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος πλ. δ’.
Ὅτε οἱ ἔνδοξοι Μαθηταί, ἐν τῷ νιπτῆρι τοῦ δείπνου ἐφωτίζοντο, τότε Ἰούδας ὁ δυσσεβής, φιλαργυρίαν νοσήσας ἐσκοτίζετο· καὶ ἀνόμοις κριταῖς, σὲ τὸν Δίκαιον Κριτὴν παραδίδωσι. Βλέπε χρημάτων ἐραστά, τὸν διὰ ταῦτα ἀγχόνῃ χρησάμενον· φεῦγε ἀκόραστον ψυχήν, τὴν διδασκάλῳ τοιαῦτα τολμήσασαν. Ὁ περὶ πάντας ἀγαθός, Κύριε δόξα σοι.
Κοντάκιον. Ἦχος πλ. δ’. Αὐτόμελον.
Τὸν δι’ ἡμᾶς σταυρωθέντα, δεῦτε πάντες ὑμνήσωμεν· αὐτὸν γὰρ κατεῖδε Μαρία ἐπὶ τοῦ ξύλου καὶ ἔλεγεν· Εἰ καὶ Σταυρὸν ὑπομένεις, σὺ ὑπάρχεις ὁ Υἱὸς καὶ Θεός μου.
Πέμπτη 1 Απριλίου 2010
Μ. Πέμπτη
Κατά τη Μ. Πέμπτη επιτελούμε ανάμνηση: (α) Της νίψεως των ποδών των Αποστόλων υπό του Κυρίου. (β) Του Μυστικού Δείπνου, δηλαδή της παραδόσεως σ' εμάς υπό του Κυρίου του Μυστηρίου της θείας Ευχαριστίας. (γ) Της θαυμαστής προσευχής του Κυρίου προς τον Πατέρα Του. Και (δ) Της προδοσίας του Κυρίου υπό του Ιούδα.
Εκείνο το βράδυ της Πέμπτης, πριν ν' αρχίσει το δείπνο ο Ιησούς σηκώνεται από το τραπέζι, αφήνει κάτω τα ιμάτιά του, βάζει νερό στο νιπτήρα και τα κάνει όλα μόνος Του, πλένοντας τα πόδια των Μαθητών Του. Με τον τρόπο αυτό θέλει να δείξει σ' όλους ότι δεν πρέπει να επιζητούμε τα πρωτεία. Μετά τη νίψη των ποδιών λέγει: «όποιος θέλει να είναι πρώτος, να είναι τελευταίος απ' όλους».
Πρώτα πήγε στον Ιούδα και μετά στo Πέτρο, ο οποίος ήταν ο πιο ορμητικός απ' όλους και στην αρχή σταματάει το Διδάσκαλο, αλλά ύστερα όταν τον έλεγξε, υποχωρεί με τη καρδιά του. Αφού έπλυνε τα πόδια όλων, πήρε τα ιμάτιά Του και ξανά κάθισε.
Άρχισε κατόπιν να τους νουθετεί να αγαπούν ο ένας τον άλλον και να μη επιζητούν το ποιος θα είναι πρώτος. Στη συνέχεια τους μίλησε για την προδοσία και επειδή θορυβήθηκαν, στρέφεται με ήρεμο τρόπο στον Ιωάννη και τον υπέδειξε.
Κατόπιν πήρε ψωμί στα χέρια Του και είπε: «Λάβετε φάγετε». Το ίδιο έκανε και με το ποτήρι του κρασιού λέγοντας: «Πιέστε απ' αυτό όλοι, γιατί αυτό είναι το αίμα Μου, της νέας Συμφωνίας. Αυτό να κάνετε για να Με θυμάστε». Μετά από αυτή τη στιγμή ο Ιούδας, μόλις έφαγε τον άρτο έφυγε και συμφώνησε με τους αρχιερείς να τους Τον παραδώσει.
Μετά το δείπνο βγήκαν όλοι στο όρος των Ελαιών, όπου ο Χριστός τους δίδαξε τα ανήκουστα και τελευταία μαθήματα και αρχίζει να λυπάται και να ανυπομονεί. Αναχωρεί μόνος Του και, γονατίζοντας, προσεύχεται εκτενώς. Από την πολλή αγωνία γίνεται ο ιδρώτας Του σαν σταγόνες πηχτού αίματος, οι οποίες έπεφταν στη γη. Μόλις συμπληρώνει την εναγώνια εκείνη προσευχή, φθάνει ο Ιούδας με ένοπλους στρατιώτες και πολύ όχλο και αφού χαιρετάει και φιλάει πονηρά το δάσκαλό Του, Τον παραδίδει.
Συλλαμβάνεται λοιπόν ο Ιησούς και τον φέρνουν δέσμιο στους Αρχιερείς Άννα και Καϊάφα. Οι μαθητές σκορπίζονται και ο θερμότερος των άλλων ο Πέτρος τον ακολούθησε ως την αρχιερατική αυλή και αρνείται και αυτός ότι είναι μαθητής Του.
Εν τω μεταξύ ο θείος διδάσκαλος παρουσιάζεται μπροστά στο παράνομο συνέδριο, εξετάζεται για τους μαθητές και τη διδασκαλία Του, εξορκίζεται στο Θεό για να πει εάν Αυτός είναι πράγματι ο Χριστός και αφού είπε την αλήθεια, κρίνεται ως ένοχος θανάτου, επειδή τάχα βλασφήμησε.
Από 'κει και πέρα τον φτύνουν στο πρόσωπο, τον χτυπάνε, τον εμπαίζουν με κάθε τρόπο κατά τη διάρκεια όλης της νύχτας, ως το πρωί.
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος πλ. δ’.
Ὅτε οἱ ἔνδοξοι Μαθηταί, ἐν τῷ νιπτῆρι τοῦ δείπνου ἐφωτίζοντο, τότε Ἰούδας ὁ δυσσεβής, φιλαργυρίαν νοσήσας ἐσκοτίζετο· καὶ ἀνόμοις κριταῖς, σὲ τὸν Δίκαιον Κριτὴν παραδίδωσι. Βλέπε χρημάτων ἐραστά, τὸν διὰ ταῦτα ἀγχόνῃ χρησάμενον· φεῦγε ἀκόραστον ψυχήν, τὴν διδασκάλῳ τοιαῦτα τολμήσασαν. Ὁ περὶ πάντας ἀγαθός, Κύριε δόξα σοι.
Κοντάκιον. Ἦχος πλ. β’. Τὰ ἄνω ζητῶν.
Τὸν ἄρτον λαβών, εἰς χεῖρας ὁ προδότης, κρυφίως αὐτάς, ἐκτείνει καὶ λαμβάνει, τὴν τιμὴ τοῦ πλάσαντος, ταῖς οἰκείαις χερσὶ τὸν ἄνθρωπον· καὶ ἀδιόρθωτος ἔμεινεν, Ἰούδας ὁ δοῦλος καὶ δόλιος.
Εκείνο το βράδυ της Πέμπτης, πριν ν' αρχίσει το δείπνο ο Ιησούς σηκώνεται από το τραπέζι, αφήνει κάτω τα ιμάτιά του, βάζει νερό στο νιπτήρα και τα κάνει όλα μόνος Του, πλένοντας τα πόδια των Μαθητών Του. Με τον τρόπο αυτό θέλει να δείξει σ' όλους ότι δεν πρέπει να επιζητούμε τα πρωτεία. Μετά τη νίψη των ποδιών λέγει: «όποιος θέλει να είναι πρώτος, να είναι τελευταίος απ' όλους».
Πρώτα πήγε στον Ιούδα και μετά στo Πέτρο, ο οποίος ήταν ο πιο ορμητικός απ' όλους και στην αρχή σταματάει το Διδάσκαλο, αλλά ύστερα όταν τον έλεγξε, υποχωρεί με τη καρδιά του. Αφού έπλυνε τα πόδια όλων, πήρε τα ιμάτιά Του και ξανά κάθισε.
Άρχισε κατόπιν να τους νουθετεί να αγαπούν ο ένας τον άλλον και να μη επιζητούν το ποιος θα είναι πρώτος. Στη συνέχεια τους μίλησε για την προδοσία και επειδή θορυβήθηκαν, στρέφεται με ήρεμο τρόπο στον Ιωάννη και τον υπέδειξε.
Κατόπιν πήρε ψωμί στα χέρια Του και είπε: «Λάβετε φάγετε». Το ίδιο έκανε και με το ποτήρι του κρασιού λέγοντας: «Πιέστε απ' αυτό όλοι, γιατί αυτό είναι το αίμα Μου, της νέας Συμφωνίας. Αυτό να κάνετε για να Με θυμάστε». Μετά από αυτή τη στιγμή ο Ιούδας, μόλις έφαγε τον άρτο έφυγε και συμφώνησε με τους αρχιερείς να τους Τον παραδώσει.
Μετά το δείπνο βγήκαν όλοι στο όρος των Ελαιών, όπου ο Χριστός τους δίδαξε τα ανήκουστα και τελευταία μαθήματα και αρχίζει να λυπάται και να ανυπομονεί. Αναχωρεί μόνος Του και, γονατίζοντας, προσεύχεται εκτενώς. Από την πολλή αγωνία γίνεται ο ιδρώτας Του σαν σταγόνες πηχτού αίματος, οι οποίες έπεφταν στη γη. Μόλις συμπληρώνει την εναγώνια εκείνη προσευχή, φθάνει ο Ιούδας με ένοπλους στρατιώτες και πολύ όχλο και αφού χαιρετάει και φιλάει πονηρά το δάσκαλό Του, Τον παραδίδει.
Συλλαμβάνεται λοιπόν ο Ιησούς και τον φέρνουν δέσμιο στους Αρχιερείς Άννα και Καϊάφα. Οι μαθητές σκορπίζονται και ο θερμότερος των άλλων ο Πέτρος τον ακολούθησε ως την αρχιερατική αυλή και αρνείται και αυτός ότι είναι μαθητής Του.
Εν τω μεταξύ ο θείος διδάσκαλος παρουσιάζεται μπροστά στο παράνομο συνέδριο, εξετάζεται για τους μαθητές και τη διδασκαλία Του, εξορκίζεται στο Θεό για να πει εάν Αυτός είναι πράγματι ο Χριστός και αφού είπε την αλήθεια, κρίνεται ως ένοχος θανάτου, επειδή τάχα βλασφήμησε.
Από 'κει και πέρα τον φτύνουν στο πρόσωπο, τον χτυπάνε, τον εμπαίζουν με κάθε τρόπο κατά τη διάρκεια όλης της νύχτας, ως το πρωί.
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος πλ. δ’.
Ὅτε οἱ ἔνδοξοι Μαθηταί, ἐν τῷ νιπτῆρι τοῦ δείπνου ἐφωτίζοντο, τότε Ἰούδας ὁ δυσσεβής, φιλαργυρίαν νοσήσας ἐσκοτίζετο· καὶ ἀνόμοις κριταῖς, σὲ τὸν Δίκαιον Κριτὴν παραδίδωσι. Βλέπε χρημάτων ἐραστά, τὸν διὰ ταῦτα ἀγχόνῃ χρησάμενον· φεῦγε ἀκόραστον ψυχήν, τὴν διδασκάλῳ τοιαῦτα τολμήσασαν. Ὁ περὶ πάντας ἀγαθός, Κύριε δόξα σοι.
Κοντάκιον. Ἦχος πλ. β’. Τὰ ἄνω ζητῶν.
Τὸν ἄρτον λαβών, εἰς χεῖρας ὁ προδότης, κρυφίως αὐτάς, ἐκτείνει καὶ λαμβάνει, τὴν τιμὴ τοῦ πλάσαντος, ταῖς οἰκείαις χερσὶ τὸν ἄνθρωπον· καὶ ἀδιόρθωτος ἔμεινεν, Ἰούδας ὁ δοῦλος καὶ δόλιος.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)