Πέμπτη 5 Δεκεμβρίου 2013

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ Η ΑΛΗΤΕΙΑ ΤΩΝ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΩΝ: ΕΒΓΑΛΑΝ ΜΑΣΩΝΟ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟ!!!

Εδώ και μερικές μέρες, στην εφημερίδα «Ελεύθερη Ώρα» - που έχει το θράσος να παρουσιάζεται ως χριστιανική - δημοσιεύεται μια «λίστα μασώνων» που περιέχει διάφορα ονόματα κυρίως πολιτικών, αλλά και Ιερωμένων, επιχειρηματιών κλπ. Τη λίστα αυτή επιμελείται ο παγανιστής χριστιανομάχος Σ. Χίος, που συνεχώς ξερνά το αντιχριστιανικό του δηλητήριο, συνήθως μαζί με το φιλαράκι του Ι. Αμυρά, κατηγορούμενο για πράκτορα και αρχιπαγανιστή, πρώην (;) αναρχικό και νυν «ελληναρά», που επίσης γράφει στην εν λόγω εφημερίδα.

Τι έκαναν λοιπόν όλα αυτά τα άθλια υποκείμενα; Έβγαλαν μασώνο μέχρι και τον Μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο!!! Χωρίς κανένα αποδεικτικό στοιχείο, απλά πετώντας το όνομά του στη λάσπη και τον βόθρο (τους), σπιλώνουν τον άνθρωπο που τα έβαλε όσο κανένας άλλος με τις σκοτεινές δυνάμεις της Νέας Τάξης Πραγμάτων, του Σιωνισμού και της Μασωνίας, πληρώνοντάς το με την ζωή του!!!

Αυτόν υβρίζουν ξεδιάντροπα οι δημοσιογραφίσκοι της συγκεκριμένης εφημερίδας! Για την κονόμα - αφού οι «λίστες μασώνων» πάντα έχουν πέραση στο κοινό - δεν διστάζουν να κατασυκοφαντήσουν τους πάντες!

Αλλά εδώ τίθεται κι ένα εύλογο ερώτημα: Ας υποθέσουμε πως αυτές οι...λίστες είναι αληθινές! ΠΩΣ ΔΙΕΡΡΕΥΣΑΝ;;; Αφού είναι γνωστό πως οι τέκτονες δεν αφήνουν τίποτα να «βγει» παραέξω χωρίς τη θέλησή τους! Άρα...

ΑΡΑ, ΜΗΠΩΣ ΟΙ «ΚΑΤΑΓΓΕΛΟΝΤΕΣ» Χίοι, Αμυράδες και λοιπά παγανιστικά φυντάνια, ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΜΑΣΩΝΟΙ;;;


ΓΙΑΤΙ Η ΜΕΙΩΣΗ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ ΓΑΜΩΝ ΩΦΕΛΕΙ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ


Διαβάζω και ακούω με έκπληξη την έκπληξη των Ιερωμένων, αλλά και απλών πιστών, στο ζήτημα της μείωσης των θρησκευτικών γάμων, που πλέον είναι λιγότεροι από τους πολιτικούς: Όλοι μιλούν για «φυγή» των Ελλήνων από τις παραδόσεις της Εκκλησίας μας, για εγκατάλειψη του Θεού και άλλες παρόμοιες (σωστές) επισημάνσεις.

Καταρχήν, να ξεκαθαρίσουμε δύο πράγματα: Πρώτον, ο νεοέλληνας (και όχι Έλληνας) έχει φύγει μακριά από την Εκκλησία, την ηθική και γενικώς τα ιερά και τα όσια, εδώ και δεκαετίες. Δεν είναι λοιπόν τωρινό το φαινόμενο. Απλώς τα προηγούμενα χρόνια «καλυπτόταν» από την οικονομική ευμάρεια.

Δεύτερον, ελπίζω αυτή η ανησυχία ιδίως των Ιερωμένων για την μείωση των θρησκευτικών γάμων, να μην οφείλεται στα...διαφύγοντα κέρδη, όπως ισχυρίζονται μερικοί κακεντρεχείς.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με την σειρά: Γιατί τελικά είναι ΚΕΡΔΟΣ για την Εκκλησία η μείωση των θρησκευτικών γάμων;

Απάντηση: Διότι, απλούστατα, ξεχωρίζει η ήρα από το στάρι. Οι πιστοί από τους απίστους. Όσοι παντρεύονται εντός της Ορθόδοξης Εκκλησίας με ΚΑΝΟΝΙΚΟ, ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΕΟ γάμο και όσοι επιλέγουν τον ψευτο-γάμο, όπως είναι ο πολιτικός.

Συνηθιζόταν τα προηγούμενα χρόνια - η οικονομική ευμάρεια που λέγαμε - να είναι απαραίτητος ο γάμος στην Εκκλησιά, ακόμα και για τους απίστους, τους αθέους και τους χριστιανομάχους! Συνηθιζόταν, γιατί το Μυστήριο είχε καταντήσει απλά ένα μέρος της πολυτελούς και «γκλάμουρ» τελετής του γάμου, που περιελάμβανε από πανάκριβες δεξιώσεις σε κτήματα μέχρι αστραφτερά αυτοκίνητα, νυφικά και δώρα.

Είχαμε λοιπόν την εικόνα ενός Ιερού Ναού, που απλώς χρησίμευε για ντεκόρ στις φωτογραφίες και τα βίντεο που θα στόλιζαν αργότερα τα άλμπουμ και τους υπολογιστές των νεόνυμφων. Παπάδες βαριεστημένους, που έκαναν τον ένα γάμο μετά τον άλλο, πετσοκόβοντας μάλιστα την Ακολουθία «επειδή περιμένουν κι άλλοι να παντρευτούν». Εμφανίσεις νεονύμφων (κυρίως γυναικών) που θεωρούσαν την Εκκλησία ως πασαρέλα, ακόμα και στριπτιζάδικο. Καλεσμένους να περιφέρονται εντός κι εκτός του Ιερού Ναού φωνασκώντας, καπνίζοντας και διακωμωδώντας το Μυστήριο.

Τα παραπάνω φαινόμενα, υπάρχουν και σήμερα. Όμως, με την μείωση των θρησκευτικών γάμων από ανθρώπους εκτός Εκκλησίας, τίνουν να μειωθούν. Αυτό λοιπόν είναι το ένα θετικό της υπόθεσης: Οι άκρως κοσμικοί συνάνθρωποί μας, μπορούν να «παντρευτούν» μέσα στην αίθουσα του Δημαρχείου. Τα ίδια (καραγκιοζιλίκια) που περιγράψαμε, γίνονται και εκεί: Νυφικά, φωτογράφοι, λιμουζίνες, δεξιώσεις. Ας είναι. Φτάνει όλα αυτά να παραμένουν ΕΚΤΟΣ Ιερών Ναών.

Κι εδώ ερχόμαστε στα λεγόμενα «έξοδα» των γάμων: Κυριαρχεί η αντίληψη πως οι Ιερείς «κοιτάνε να τα κονομήσουν», να βγάλουν «τυχερά», όπως λέγονται. Προσωπικά, γνωρίζοντας πολλούς απλούς Παπάδες πόλεων και χωριών, ελάχιστες φορές έχω βρεθεί μπροστά σε κάποιους που ζητάνε χρήματα από τα ζευγάρια. Οι περισσότεροι, δεν λένε πλέον ούτε καν το «δώστε ό,τι έχετε ευχαρίστηση». 

Όμως, ο - άπιστος - κόσμος παρεξηγεί. Δεν ενδιαφέρεται για τις ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΕΥΡΩ που ξοδεύει στις αηδίες που περιγράψαμε παραπάνω, αλλά σκανδαλίζεται από τα 50 Ευρώ που θα πάρουν οι ψάλτες, τα 20 του ΚΡΑΤΙΚΟΥ παραβόλου, άντε κι άλλα 20 για τα φώτα και το νεωκόρο. Ναι, αυτά τους ενοχλούν!

Γι' αυτό λοιπόν, η φυγή τέτοιων τλύπων ανθρώπων από τους Ιερούς Ναούς, μόνο θετική μπορούν να είναι. Εξάλλου, μπορούν να ξοδέψουν τα ίδια και στα Δημαρχεία. Άραγε εκεί θα παραπονεθούν;Μάλλον όχι, αφού ο Δήμαρχος δεν...φοράει ράσο!

Ανακεφαλαιώνοντας, θεωρώ πως η μείωση των θρησκευτικών γάμων είναι μια ΜΕΓΑΛΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ για την Εκκλησία μας: 

- Για να ενδιαφερθεί επιτέλους για την ΚΑΤΗΧΗΣΗ ΚΑΙ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ των νεονύμφων, σύμφωνα με την Διδασκαλία της Ορθοδοξίας.

- Για να αντιμετωπίσει όσους πραγματικά αισθάνονται πως ο γάμος είναι ένα ΜΥΣΤΗΡΙΟ, ως μέλλοντες συν-αθλητές του Χριστού.

Γιατί τελικά, αυτό είναι που μένει. Πέρα από τα λαμπερά φώτα, τα νυφικά, τις δεξιώσεις και την κοσμική ματαιότητα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ ΒΛΑΠΤΕΙ ΣΟΒΑΡΑ ΤΑ ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ

SYR AP
Η σημερινή Ελλάδα των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων δεν έχει καμιά σχέση με την Ελλάδα που γνωρίζαμε. Οι μνημονιακές κυβερνήσεις των Παπανδρέου, Παπαδήμου και Σαμαρά έχουν φτωχοποιήσει τον λαό μας και εξακολουθούν καθημερινά με την πολιτική που ασκούν, μια πολιτική που υποτάσσεται απόλυτα στις παράλογες απαιτήσεις της Μέρκελ και του ΔΝΤ, να εξαθλιώνουν περαιτέρω τους πολίτες της πατρίδος μας.
Προϊόντα αυτής της οικονομικής κρίσεως που μας έχουν επιβάλει εν καιρώ ειρήνης και που όμοια δεν έχει ζήσει κανένα άλλο κράτος του πλανήτη, είναι η τεράστια ανεργία κυρίως στους νέους, οι μικρές οικογενειακές επιχειρήσεις που καθημερινά κλείνουν λόγω της επιβολής φορομπηχτικών μέτρων, η αφαίμαξη των μισθών και των συντάξεων, η βίαιη αρπαγή των περιουσιακών στοιχείων των πολιτών (πχ πλειστηριασμός πρώτης κατοικίας), και πολύ σύντομα το κούρεμα των αποταμιευτικών καταθέσεων των νοικοκυραίων Ελλήνων.
Αποτέλεσμα όλων των παραπάνω είναι να καλπάζει η υπογεννητικότητα με πολύ σοβαρές μελλοντικές επιπτώσεις για τον πληθυσμό μας, από τη στιγμή που το μουσουλμανικό λαθρομεταναστευτικό στοιχείο καθημερινά αυξάνει, η δραστική μείωση του προσδόκιμου της ζωής λόγω των συνεπειών αυτής της οικονομικής κρίσεως, που εκτός των άλλων έχει μηδενίσει την πρόληψη υγείας από τους συμπολίτες μας, η μετανάστευση σε άλλες χώρες της Ευρώπης του επιστημονικού δυναμικού της χώρας μας, όπως επί παραδείγματι του 40% των νέων ιατρών μας, με αποτέλεσμα την δραστική υποβάθμιση της περίθαλψης. Στις ημέρες μας λοιπόν, συντελείται μια Γενοκτονία του Έθνους των Ελλήνων και αυτό το διαπιστώνουμε από το γεγονός των συνεχώς αυξανόμενων αυτοκτονιών συνελλήνων, οι οποίοι δεν αντέχουν αυτή την κατάσταση και θέτουν τέλος στη ζωή τους. 

Έτσι, η Ελλάδα έχει μετατραπεί σε μια χώρα όπου οι πολίτες της έχουν φτάσει στα όρια της κατάθλιψης και δεν έχουν κανένα μα κανένα λόγο για να χαμογελούν. Μοναδική αναλαμπή ήταν σε αυτό τα κατάχλωμο και ζοφερό τοπίο, η πρόκριση της Εθνικής μας ομάδος του ποδοσφαίρου στο παγκόσμιο κύπελλο του 2014 που θα διεξαχθεί στα γήπεδα της Βραζιλίας και που όλοι χάρηκαν ασχέτως εάν είναι ποδοσφαιρόφιλοι ή όχι. Μια πρόκριση που επετεύχθη επί της Ρουμανίας και το πρώτο λιθαράκι τοποθετήθηκε κατά την τέλεση του πρώτου αγώνα, ο οποίος έγινε στο κατάμεστο γήπεδο, Γεώργιος Καραϊσκάκης.

Αλλ΄ όμως, και αυτή την υπέρλαμπρη γιορτή, προσπάθησε ο ΣΥΡΙΖΑ να δηλητηριάσει, ανακαλύπτοντας μεταξύ των θεατών μεγάλη μερίδα Χρυσαυγιτών, που προσήλθαν στο γήπεδο «με εθνικιστικές μπλούζες και σύμβολα, με μερικούς από αυτούς ντυμένους Σπαρτιάτες, με γραφικές περικεφαλαίες στο κεφάλι τους», όπως αναφέρουν στην ανακοίνωση που εξέδωσαν. Αυτό το υστερικό παραλήρημα, όμως, συνεχίστηκε με επίθεση και κατά των καναλιών και των δημοσιογράφων που όπως ισχυρίζεται, ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν καυτηρίασαν τους «χιτλερικούς χαιρετισμούς». Επιτέθηκαν και κατά των υπολοίπων θεατών, γιατί κατά την άποψή τους έπρεπε να αντιδράσουν. Όπως, επίσης επέρριψαν ευθύνες και κατά της Ελληνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας: «Εάν η ΕΠΟ και η πολιτεία επιθυμούν οι εξέδρες στα γήπεδα που αγωνίζονται η εθνική Ελλάδος να αποτελούν χρυσαυγίτικες γιορτές, ας είναι».
Δηλαδή κατά τον ΣΥΡΙΖΑ όλοι τελικά είναι φασίστες. Αυτή είναι η λογική της θολοκουλτούρας που διαχρονικά χαρακτηρίζει τους ηγήτορες του ΣΥΡΙΖΑ. Δυστυχώς, όμως, αυτό το υστερικό παραλήρημα δεν έμεινε εντός των τειχών. Συνεχίστηκε και εκτός των ελληνικών συνόρων όπου ο ΣΥΡΙΖΑ προκάλεσε την παγκόσμια ποδοσφαιρική αρχή (FIFA), εάν γνωρίζει τα τεκταινόμενα στην αναμέτρηση των ποδοσφαιρικών ομάδων Ελλάδος-Ρουμανίας και απαιτεί την επιβολή τιμωρίας στην Ελληνική ομάδα: «Έστω και τώρα η FIFA οφείλει να πάρει θέση, αφού ο ρατσισμός και ο ναζισμός αντίκειται ανοιχτά στους κανονισμούς της».
Και διερωτώμαι εύλογα! Τι ζητάει λοιπόν, ο ΣΥΡΙΖΑ; Να επέμβει η Παγκόσμια Ομοσπονδία, και εάν ακόμη συνέβησαν όσα καταγγέλλει, προκειμένου να τιμωρήσει την Εθνική μας ομάδα, που ότι πέτυχε, το πέτυχε μέσα στους αγωνιστικούς χώρους; Ενοχλείται, μήπως γιατί η Εθνική μας ομάδα θα συμμετέχει σ΄ αυτή την παγκόσμια γιορτή και θα ακουστεί ο Εθνικός μας Ύμνος; Στο σημείο αυτό θα ήθελα να γίνει κατανοητό από όλους πως ο ΣΥΡΙΖΑ ευθέως ζητάει την παρέμβαση των ξένων για ένα ζήτημα καθαρώς εσωτερικό. Με αυτή τη λογική αύριο-μεθαύριο ως κυβέρνηση της πατρίδος μας θα καταγγείλει και θα αποτινάξει τα Μνημόνια και τις Δανειακές Συμβάσεις; Με αυτές τις λογικές θα υπερασπισθεί τον Ελληνικό λαό; Έτσι, θα αντιπαρατεθεί με τους δανειστές-τοκογλύφους μας.

Ωστόσο, όλοι γνωρίζουμε ποιες είναι οι θέσεις αυτού του κομματικού πολιτικού συνονθυλεύματος της διεθνιστικής αριστεράς, στα εθνικά μας θέματα. Δυο παραδείγματα, θεωρώ πως θα ήταν αρκετά προκειμένου να πείσουν τον κάθε κακόπιστο, πως οι θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ βλάπτουν σοβαρά τα εθνικά μας θέματα:  Πρώτον: Η κατάπτυστη και προδοτική ανακοίνωση που είχε εκδώσει το γραφείο Τύπου του Συνασπισμού, σχετικά με την οριστική απόρριψη από τον Άρειο Πάγο, αίτησης για την νόμιμη αναγνώριση σωματείου της Ξάνθης, δηλαδή σε μια υπερευαίσθητη περιοχή της πατρίδος μας, τη Θράκη μας:
«Η Επιτροπή Δικαιωμάτων ΣΥΡΙΖΑ επισημαίνει με ανησυχία το γεγονός ότι ο  Άρειος Πάγος απέρριψε την αίτηση της Τουρκικής Ένωσης Ξάνθης για την αναγνώρισή της ως νόμιμου σωματείου παρά την δικαίωσή της από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, με αποτέλεσμα να διαιωνίζεται άδικα και παράλογα η παραβίαση του στοιχειώδους συλλογικού δικαιώματος ελεύθερης ίδρυσης συλλόγων που προστατεύεται ρητά τόσο από το Σύνταγμα της Ελλάδας όσο και από την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου… Κατά συνέπεια, η Επιτροπή Δικαιωμάτων του ΣΥΡΙΖΑ καλεί την ελληνική Πολιτεία να πράξει τα δέοντα ώστε οι συμπολίτες μας της μειονότητας της Θράκης να μπορούν να απολαμβάνουν ισότιμα τα δικαιώματα που τους κατοχυρώνει το Σύνταγμα και η Ευρωπαϊκή Σύμβαση».                    
Δηλαδή με άλλα λόγια ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να μας πείσει πως στη Δυτική Θράκη, η διεθνώς αναγνωρισμένη Μουσουλμανική μειονότητα, είναι Τούρκική; Και ως εκ τούτου αποδέχονται πως η Τουρκία μπορεί να κινήσει διαδικασίες αυτονόμησης όπως έγινε και στο Κόσσοβο; Δεν αποδέχονται οι κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ πως στη Θράκη μας, κατοικούν Έλληνες Μουσουλμάνοι κατά το θρήσκευμα και όχι Τούρκοι πολίτες;      

Δεύτερον: Η επίσης, κατάπτυστη και προδοτική προ ετών ανακοίνωση της νεολαίας του Συνασπισμού, όταν στην συγκεκριμένη ανακοίνωση αποκαλούσαν τη FYROM, ως Δημοκρατία της Μακεδονίας και μεταξύ άλλων ανάφεραν: «…Πολίτες από την Ελλάδα και τη Δημοκρατία της Μακεδονίας, με αντεθνικιστική και αντιμιλιταριστική συνείδηση…. Απαιτούμαι τη διάλυση αυτού του πολεμικού οργανισμού (ΝΑΤΟ) και παράλληλα την έξοδο της Ελλάδας από αυτόν και την μη είσοδο της Δημοκρατίας της Μακεδονίας….Πιστεύουμε στον αυτοκαθορισμό της Δημοκρατίας της Μακεδονίας και την ειρηνική συμβίωση των δυο λαών και των δυο κρατών…».
Αυτή η θέση της Νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ, μέχρι σήμερα είναι αποδεκτή από την ηγεσία του κόμματος; Αποδέχονται οι κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ πως πρέπει να χαριστεί το όνομα της Μακεδονίας μας στην γείτονα χώρα; Θα γίνουν συνένοχοι και συμμέτοχοι των γειτόνων Σκοπιανών, στην έγερση εδαφικών διεκδικήσεων εις βάρος της πατρίδος μας; Συνεπώς, οφείλουν να λάβουν ξεκάθαρη θέση σε όλα τα Εθνικά ζητήματα, από τη στιγμή που αξιώνουν την ψήφο των Ελλήνων πολιτών. Ας αποδείξουν πως είναι Έλληνες και όχι Διεθνιστές. Από την άλλη μεριά οι Μακεδόνες και οι Θρακιώτες ας κοιτάξουν τι θα επιφέρει αυτή η αντεθνική πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ στις περιοχές τους. Ας αντιληφθούν έγκαιρα το πρόβλημα που έρχεται και ας μη χαρακτηρίσουν πως ο ΣΥΡΙΖΑ είναι μόνο η χοάνη συλλογής των πάλαι ποτέ Πασοκοψηφοφόρων.
Γράφει ο Παναγιώτης Αποστόλου
egerssi@otenet.gr"> egerssi@otenet.gr
www.apostoloupanos.gr

Βρυχάται ο εξωμότης Γκρούιος

 Ο λόγος για τον Γκρουέφσκι, τον σωβινιστή πρωθυπουργό των Σκοπίων, τον ανθέλληνα γείτονά μας. Σε συνέντευξη που παραχώρησε αυτό το πολιτικό σκουπίδι στην βρετανική εφημερίδα «Financial Times», είπε πως οι προοπτικές για την επίλυση του ζητήματος του ονόματος είναι οι χειρότερες των τελευταίων 18 μηνών και αποκάλυψε πως στη διάρκεια της πρωθυπουργίας του ΓΑΠ, οι δύο κυβερνήσεις είχαν σημειώσει πρόοδο, η οποία αναστράφηκε, όπως λέει, όταν ανέλαβε τον Ιούνιο του 2012, ο Αντώνης Σαμαράς.

 «Η κατάσταση θα μπορούσε να ξεμπλοκάρει αν την Ελλάδα πίεζαν χώρες όπως οι ΗΠΑ, η Γαλλία και η Γερμανία», λέει αυτός που  συνεπικουρούμενος στην Ελλάδα από εθνομηδενιστικούς αριστεριστικούς κύκλους, δεν κρύβει τις αλυτρωτικές του επιδιώξεις εις βάρος της χώρας μας. Και λέει και άλλα: ότι ο Αντώνης Σαμαράς έχει υιοθετήσει «μια από τις ακραίες θέσεις που έχει υιοθετήσει η Ελλάδα στην ιστορία του ζητήματος», ενώ για το θέμα των αγαλμάτων με τα οποία γεμίζει τη χώρα του λέει πως «αφού δημιουργήσαμε τη δική μας χώρα, σκεφτήκαμε ότι θα ήταν καλό να έχουμε 20 ή 30 αγάλματα από άτομα της ιστορίας μας».

ΝΑ ΠΑΝΕ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ;!
Σε συνέντευξη που παραχώρησε προεκλογικά το 2009 σε διαδικτυακό πόρταλ ο Ανδρέας Λοβέρδος, είπε: «Πιστεύω ότι όσα υπόλοιπα χρωστάμε από την εποχή του Εμφυλίου πρέπει να εξαλειφθούν. Είχαμε λάβει απόφαση το 2003 να κάψουμε τα κόκκινα δελτία, δηλαδή τα δελτία των ανθρώπων σλαβομακεδονικής καταγωγής των οποίων απαγορεύεται η έλευση στην Ελλάδα.
Αν αυτό σημαίνει ότι ορισμένοι θα εγείρουν αξιώσεις σχετικά με παλαιές περιουσίες, μπορούν να πάνε στα δικαστήρια να τις διεκδικήσουν. Δεν πρέπει να υπάρχουν αγκυλώσεις τέτοιες που να εμποδίζουν να λύσουμε το πρόβλημα με τη FYROM σε σχέση με το όνομα. Τα Δυτικά Βαλκάνια είναι ένας χώρος γεμάτος προβλήματα. Δεν είναι σωστό το θέμα του ονόματος να βαρύνει ακόμη περισσότερο την κατάσταση στα Δυτικά Βαλκάνια και να καθιστά τη FYROΜ ένα μέρος από την οποία θα ξεκινήσουν προβλήματα τα οποία θα μεταλαμπαδευθούν και σε άλλες περιοχές. Η εξάλειψη αυτών των υπολοίπων από τον Εμφύλιο είναι μια σωστή κίνηση και περιορίζει ακόμα περισσότερο το πρόβλημά μας με τη FYROM στο θέμα του ονόματος».
Και είπε και άλλα στην ίδια συνέντευξη: «H ΝΔ μετέτρεψε ένα θέμα διαφοράς με τη γείτονα για το θέμα του ονόματος σε ένα θέμα καθολικής αντίθεσης με τα Σκόπια. Αν γίνουμε κυβέρνηση θα εξαφανίσουμε αυτή την αρνητική κατάσταση. Θα περιορίσουμε αυστηρά τις διαφορές μας στο θέμα του ονόματος και θα αναπτύξουμε σχέσεις με την πολιτική ηγεσία της χώρας. Δεν είναι π.χ. σωστό η κ. Μπακογιάννη να μην έχει ποτέ δει την ηγεσία των Σκοπίων ή να μην τηλεφωνιέται μαζί τους επειδή υπάρχει έξαρση στο θέμα του ονόματος…Είχαμε φτάσει πολύ κοντά στη συμφωνία με τα Σκόπια επί υπουργίας Γ. Παπανδρέου. Και θα το ξανακάνουμε. Το μήνυμά μας είναι μήνυμα επίλυσης και όχι αντιπαλότητας».
Το ότι είχαν φτάσει κοντά οι κυβερνώντες στην Ελλάδα την προ του 2004 περίοδο, σε συμφωνία ή «συμφωνία» με τα Σκόπια, το επιβεβαιώνει με τη συνέντευξή του στους «Financial Times» και ο Γκρουέφσκι. Ο τελευταίος είχε ποντάρει πολλά σε νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του Ιουνίου του 2012, κάτι που απετράπη. Διότι, ποιος πατριώτης μπορεί να έχει εμπιστοσύνη στον ΣΥΡΙΖΑ της Γαϊτάνη και των «συντρόφων» της για μια διαπραγμάτευση σε αυτό το θέμα; Ποιος; 
ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΘΕΣΗ ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ ΟΙ ΑΛΛΟΓΕΝΕΙΣ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕΣ
Νομίζω πως είναι περιττό να πούμε πως διαφωνούμε ΚΑΘΕΤΑ με την τοποθέτηση του πρώην υπουργού των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ. Όσοι εγκλημάτησαν και έβαψαν τα χέρια τους με αίμα Ελλήνων, δεν πρέπει να γυρίσουν. Σφαγίασαν κόσμο αλλά και επιβουλεύτηκαν την εθνική μας κυριαρχία. Ο αείμνηστος Ανδρέας Παπανδρέου αλλά και ο αείμνηστος Γιώργος Γεννηματάς, δεν επέτρεψαν για ευνόητους λόγους την είσοδο στη χώρα αλλογενών, οι οποίοι μετείχαν του αιματοκυλίσματος της περιόδου 1947 – 49 από τις τάξεις του ΔΣΕ, με σκοπό στην κατάλληλη ευκαιρία να πράξουν ό,τι περνά από το χέρι τους για τον εδαφικό ακρωτηριασμό της χώρας μας.
Φυσικά, στο ΚΚΕ είχαν βρει τότε τον συμπαραστάτη τους, εξ ου και τα όσα προδοτικά ειπώθηκαν και καταγράφηκαν στις ολομέλειες του προαναφερόμενου κόμματος. Ευτυχώς, τα παραπάνω δεν υλοποιήθηκαν, παρά τα όσα διαδραματίστηκαν τότε. Αλλά, ο εξωμότης Γκρουέφσκι ας γνωρίζει ότι αν τολμήσει να απλώσει το χέρι του σε ελληνικά εδάφη, ο ελληνικός λαός θα του το κόψει από τη ρίζα.
Νίκος Χιδίρογλου

Συνεχίζουν τις εκκαθαρίσεις κατά των Χριστιανών στην Συρία

Μπορεί το όλο ζήτημα της Συρίας, να έχει περιθωριοποιηθεί από την “πρώτη γραμμή” των γεγονότων τις τελευταίες εβδομάδες, μετά την συμφωνία ΗΠΑ – Ρωσία, από ότι φαίνεται όμως οι ισλαμιστές “εξεγερμένοι” της περιοχής, είναι αποφασισμένοι να πουλήσουν “ακριβά” το τομάρι τους.
Και έτσι συνεχίζουν την δράση τους όχι μόνον κατά του καθεστώτος Άσαντ, αλλά και κατά των Χριστιανών της Συρίας.  Εναντίον των οποίων είναι πλέον σαφές ότι προβαίνουν σε μαζικές εκκαθαρίσεις. Ο στόχος δεν είναι άλλος από το να εξαλειφθεί η χριστιανική παρουσία από την περιοχή και να διευκολυνθεί έτσι η εγκαθίδρυση θρησκευτικών κρατών όπως το «Χαλιφάτο του Ιράκ και της Συρίας», το όποιο επαγγέλλονται οι αντάρτες της Αλ Νούσρα.
Οι τελευταίες απαγωγές από μοναστήρι!
Δώδεκα ελληνορθόδοξες μοναχές απήχθησαν από τη μονή όπου διέμεναν (Αγίας Θέκλας – Μαρ Τάκλα), στο ιστορικό κέντρο της χριστιανικής πόλης Μααλούλα, μετά την κατάληψή της από σύρους αντάρτες, μετέδωσε το ραδιόφωνο του Βατικανού.Ο νούντσιο της Αγίας Έδρας στη Συρία, Μάριο Ζενάρι, δήλωσε ότι πρόκειται για δώδεκα αδελφές από τη Συρία και τον Λίβανο.
«Φαίνεται ότι οι τζιχαντιστές αντάρτες τις οδήγησαν στα βόρεια, προς το Γιάμπρουντ. Δεν γνωρίζουμε ακόμη τα κίνητρα των ανταρτών: εάν πρόκειται για απαγωγή ή για να έχουν τον έλεγχο του μοναστηριού ώστε να δρουν ελεύθερα στη Μααλούλα», πρόσθεσε ο Ζενάρι. Το καθολικό πρακτορείο ειδήσεων AsiaNews που ειδικεύεται σε θρησκευτικά θέματα, μετέδωσε ότι το Ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο Αντιοχείας επιβεβαίωσε την είδηση.
Η Μααλούλα, βόρεια της Δαμασκού, είναι υπό τον έλεγχο των αντικαθεστωτικών μετά από την υποχώρηση των κυβερνητικών δυνάμεων. «Κατά τη διάρκεια της νύχτας, οι κυβερνητικές δυνάμεις εισήλθαν στην πόλη, όμως οι αντάρτες απέστειλαν ενισχύσεις και κατόρθωσαν να καταλάβουν τον έλεγχο όλης της πόλης», αναφέρει στην ανακοίνωσή του ο επικεφαλής του Συριακού Παρατηρητηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, Ράμι Αμπντέλ Ραχμάν.
Υπενθυμίζεται ότι εξακολουθεί να αγνοείται η τύχη των δύο ορθόδοξων μητροπολιτών (ο ελληνορθόδοξος Μητροπολίτης Χαλεπίου κ. Παύλος και ο συρορθόδοξος Μητροπολίτης Χαλεπίου Γιοχάνα Ιμπραχίμ) που είχαν απαχθεί κοντά στο Χαλέπι στα τέλη του Απριλίου.
Είχαν προηγηθεί όμως κι αλλά δραματικά περιστατικά με κορυφαίο εκείνο της άγριας εκτέλεσης δια αποκεφαλισμού και μάλιστα μπροστά σε κοινό που ζητωκραύγαζε «Al AKhbar» τριών χριστιανών. Ο ένας ήταν ο καθολικός ιερέας Φρανσουά Μουράντ, που υπέμεινε καρτερικά το μαρτύριο περιμένοντας τη σειρά του έχοντας παρακολουθήσει προηγουμένως τον αποκεφαλισμό των δυο άλλων ανθρώπων.
Κι όμως δεν υπήρξε κανένα κύμα κατακραυγής αυτής της βαρβαρότητας, που ήρθε να προστεθεί σε μια σειρά από παρόμοια βίντεο που είχαν αναρτηθεί και κατέγραφαν τις ομαδικές εκτελέσεις πολιτών με βολή στο κεφάλι, ή την ομολογία της εκτέλεσης ενός δεκαπεντάχρονου με πυροβολισμό στο στόμα μπροστά στην οικογένειά του επειδή προσέβαλε, όπως θεώρησαν οι εκτελεστές του, το Ισλάμ.
Και παρόλο που επί της ουσίας οι ισλαμιστές χάνουν τον πόλεμο, όπως καταλαβαίνει κανείς το να καταφέρουν να “εκκαθαρίσουν” από τους Χριστιανούς την Συρία, θα τους επιτρέψει στο μέλλον να δράσουν πιο εύκολα. Θα δημιουργήσουν τις αποκλειστικά μουσουλμανικές περιοχές που θέλουν και στην επόμενη “εξέγερσή” τους, θα είναι έτοιμοι να εγκαταστήσουν το χαλιφάτο.
Και όλα αυτά σε μια περιοχή, ιστορικά χριστιανική. Καθώς οι χριστιανικοί πληθυσμοί, προϋπήρχαν τόσο των Αράβων όσο και των ριζοσπαστών ισλαμιστών.  Είτε κερδίσει ο Άσαντ, είτε οι ριζοσπάστες ισλαμιστές, το αποτέλεσμα θα είναι ότι μία ακόμη περιοχή θα έχει “εκκαθαριστεί” από χριστιανούς. Αυτό φυσικά είναι το αποτέλεσμα της στάσης των χριστιανικών κρατών, που δεν κάνουν τίποτε για να προστατέψουν τους χριστιανικούς πληθυσμούς. Τα τόσα εγκλήματα των χριστιανών, δεν έχουν προκαλέσει καμία διεθνή επέμβαση, που σκοπό θα έχει να τους προστατέψει “ουδετεροποιώντας” εν ανάγκη τις περιοχές στις οποίες κατοικούν.
Δημήτρης Παπαγεωργίου

Πύργος: Στον Εισαγγελέα για τα σκουπίδια γονείς μαθητών

Η πρώτη επίσημη καταγγελία χθες από το Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων του 1ου Δημοτικού Σχολείου Πύργου

Η πρώτη επίσημη καταγγελία για τα σκουπίδια, κατατέθηκε χθες το πρωί στον Εισαγγελέα Ηλείας από το Δ.Σ. του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του 1ου Δημοτικού Σχολείου Πύργου. Γονείς και Κηδεμόνες συναντήθηκαν με τον Εισαγγελέα κ. Μειδάνη στο γραφείο του και του ζήτησαν να παρέμβει άμεσα καθώς η υγεία των παιδιών τους βρίσκεται σε κίνδυνο.

Μεταξύ άλλων στην έγγραφη καταγγελία τους, επισημαίνουν το μείζον πρόβλημα που αντιμετωπίζουν εξαιτίας του τεράστιου όγκου απορριμμάτων που έχει συσσωρευτεί περιμετρικά του σχολείου τονίζοντας ότι η υφιστάμενη κατάσταση δημιουργεί τεράστια προβλήματα σε όλους, πρωτίστως όμως στα παιδιά.

«Κατά την είσοδο τους και την έξοδο τους από το σχολείο, υποχρεωτικά περνούν ακριβώς δίπλα ή και πάνω από τα χυμένα και διαλυμένα πλέον στα πεζοδρόμια και την άσφαλτο σκουπίδια, έρχονται σε επαφή δηλαδή με εστίες μικροβίων και πηγές μολυσματικών ασθενειών, γεγονός που θέτει σε άμεσο κίνδυνο την υγεία των παιδιών μας πρωτίστως και των υπολοίπων δευτερευόντως.

Το Δ.Σ. του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων θεωρούμε το ανωτέρω εκτεθέν ζήτημα εξαιρετικά επείγον και τα προβλήματα που έχουν προκύψει πολύ σημαντικά και παρακαλούμε για την άμεση επέμβαση σας προς επίλυση του, καθόσον αφορά άμεσα την υγεία των μαθητών μιας ολόκληρης σχολικής κοινότητας».

Σύμφωνα με πληροφορίες ο Εισαγγελέας Ηλείας, κάλεσε να καταθέσουν σχετικά με το θέμα των σκουπιδιών, όλους τους διευθυντές των σχολικών μονάδων της περιοχής και αναμένεται να υπάρξει σημαντική παρέμβαση αν δεν υπάρξουν άλλες εξελίξεις.

Πύργος: Μπλόκο κατοίκων στο Καβούρι - Δεν άφησαν τα απορριμματοφόρα να περάσουν

Νέες "Λίμνες" στην περιοχή Καβούρι κοντά στα Γρανιτσέικα Πύργου - Αντιδράσεις από τους κατοίκους.

Του Γιάννη Σπυρούνη

Λίγη ώρα μετά το διάγγελμα του δημάρχου Πύργου προς την τοπική κοινωνία, σε μια αναζήτηση ανοχής για το θέμα των σκουπιδιών, ακόμα και με τη δική του «θυσία» να συλληφθεί και να οδηγηθεί στο αυτόφωρο αν χρειαστεί, η νέα προσπάθεια εναπόθεσης των απορριμμάτων - στον πρώην ΧΑΔΑ του δήμου στο Καβούρι - έπεσε στο κενό.

Αυτή τη φορά, ένας κάτοικος που αντιλήφθηκε τις εργασίες διαμόρφωσης, μπήκε μπροστά από τα φορτηγά που μετέφεραν χαλίκι και μπλόκαρε τη διαδικασία. Γρήγορα έφτασαν και άλλοι κάτοικοι τόσο από τον οικισμό στην περιοχή, όσο και από τα Γρανιτσέϊκά το χωριό όπου στα όρια του ανήκει και ο συγκεκριμένος χώρος. Οι εργασίες διαμόρφωσης βατότητας στο χώρο σταμάτησαν, τα απορριμματοφόρα του δήμου δεν κατάφεραν να προσεγγίσουν, παρά την προσπάθεια που έγινε από το δήμαρχο, τους αντιδημάρχους και τον πρόεδρο του δημοτικού συμβουλίου, να καμφθούν οι αντιδράσεις λέγοντας πως ζητείται ανοχή ολίγων ημερών.

Οι κάτοικοι έχοντας στο μυαλό τους την κατάσταση στις «Λίμνες» και φοβούμενοι το «ουδέν μονιμότερον του προσωρινού» μπήκαν μπροστά από τα απορριμματοφόρα και αντιπαρατέθηκαν λεκτικά με το δήμαρχο και τους συνεργάτες τους. Όποιο επιχείρημα και αν χρησιμοποιήθηκε στην προσπάθεια να πειστούν – ακόμα και αυτό του κινδύνου της ανθρώπινης ζωής και δη των παιδιών – δεν στάθηκε ικανό να πείσει τους κατοίκους.

Κάποιοι που ζουν στην περιοχή δεκαετίες, ή θυμούνται την ιστορία του, ανέφεραν πως ο χώρος ήταν ΧΑΔΑ έως τις Αρχές του 1980 και περίπου το 1984, σταμάτησε η λειτουργία του. Βέβαια οφείλουμε να αναφέρουμε πως η ευρύτερη περιοχή είναι σήμερα γεμάτη με μπάζα και άλλων κατηγοριών απορρίμματα. Ένας από τους ανθρώπους που αντέδρασε έντονα και λογομάχησε επί ώρας με το δήμαρχο Πύργου, ήταν ο πρώην πρόεδρος της κοινότητας Γρανιτσεϊκων που υπάγεται η περιοχή, Χαράλαμπος Καυγάς. Ο ίδιος όπως ανέφερε είχε πριν από δεκαετίες δικηγόρο του το νυν δήμαρχο για να χειριστεί μια υπόθεση σχετικά με το καθεστώς που επικρατούσε στην περιοχή στα τέλη της δεκαετίας του 1970 με τα σκουπίδια. Ο κ. Καβγάς μίλησε με σκληρή γλώσσα στο δήμαρχο, ενώ τόνισε πως όλοι οι αυτοδιοικητικοί φορείς στην Ηλεία, φέρουν ευθύνη για το σημερινό αδιέξοδο αφού δεν επεδίωξαν να υλοποιήσουν άμεσα τις λύσεις που είχαν δοθεί.

Παρόντας και ο νυν πρόεδρος των Γρανιτσέϊκων Διονύσης Τριανταφυλλόπουλος που κλήθηκε από κατοίκους να παραστεί. Δήλωσε πως δεν είχε ενημερωθεί για τις προθέσεις της δημοτικής αρχής και αντέδρασε και ο ίδιος με την επιλογή του χώρου.
Αρκετοί κάτοικοι που συγκεντρώθηκαν στο σημείο μίλησα σε υψηλούς τόνους με το δήμαρχο και τους αντιδημάρχους, αρνούμενοι να δεχθούν την απόθεση των σκουπιδιών στην περιοχή τους.

Από τις δύο το μεσημέρι που ξεκίνησε η διαδικασία, τα απορριμματοφόρα αναγκάστηκαν να αποχωρήσουν από το Καβούρι περί τις πέντε το απόγευμα και μαζί τους ο δήμαρχος και οι αντιδήμαρχοι Πύργου, εμφανώς απογοητευμένοι από τις εξελίξεις, που θέτουν νέα εμπόδια στο θέμα των σκουπιδιών. Ακόμα και η τοποθέτηση του δημάρχου, να συλληφθεί αν χρειαστεί αλλά να μην παρεμποδιστεί το έργο του καθαρισμού, για να απαλλαγεί η πόλη από τα βουνά των σκουπιδιών, δεν φαίνεται ικανή να δώσει προσωρινή λύση. Και όλα αυτά ενώ αναμένεται από ώρα σε ώρα η Κοινή Υπουργική Απόφαση για την μεταφορά των απορριμμάτων για λίγους μήνες στο ΧΥΤΑ της Φυλής στην Αττική.

Έως αργά το βράδυ ο δήμος – που αν και είχε αναφερθεί πως έχει διάφορους χώρους για την απόθεση των απορριμμάτων – αναζητούσε την επόμενη λύση, την οποία δεν θα βαρύνει ο παράγοντας κάτοικοι, ώστε να μην υπάρξουν αντιδράσεις και να προχωρήσει το συντομότερο δυνατό η απομάκρυνση των σκουπιδιών από την πόλη του Πύργου και τα τοπικά διαμερίσματα.

Πρώτη ανάρτηση:16:19 04/12
Τελευταία ενημέρωση: 07:52 05/12


Το Διάγγελμα του Μάκη για τα σκουπίδια: Συλλάβετέ με


Ξεκινά η αποκομμιδή στις δύο το μεσημέρι - Ζητά ανοχή απο τους ιδιοκτήτες γειτονικών εκτάσεων που θα γίνει η εναπόθεση - Ζητά εθελοντική βοήθεια ή επ' αμοιβή απο ιδιοκτήτες φορτηγών και μηχανημάτων

Διαβάστε τι είπε στο δραματικό διάγγελμά του ο δήμαρχος Πύργου Μάκης Παρασκευόπουλος για το θέμα των σκουπιδιών. Θέτει εαυτόν στη διάθεση των Αρχών, αλλά θα προχωρήσει πάση θυσία η αποκομμιδή των σκουπιδιών σήμερα.

"Συμπολίτισσες, Συμπολίτες

Ο δήμος μας βρίσκεται σε κίνδυνο. Η υγεία και η ζωή των πολιτών απειλούνται.
Η κοινωνική και οικονομική ζωή πλήττεται βάναυσα. Η στοχοποίηση του δήμου Πύργου και η αδυναμία των συντεταγμένων οργάνων του κράτους να προστατέψουν τη νομιμότητα και τους πολίτες οδήγησαν στο σημερινό εφιαλτικό αδιέξοδο.

Ο δήμος Πύργου, μόνος αυτός  σηκώνει το σταυρό για ολόκληρο το Νομό. Παρά το γεγονός ότι ο δήμος Πύργου είχε φροντίσει να διασφαλίσει νόμιμα αδειοδοτημένο χώρο για τη διαχείριση των σκουπιδιών του, βρέθηκε αποκλεισμένος, με αιφνίδιες και δυναμικές  κινητοποιήσεις, από κάθε δυνατότητα διάθεσης και, συνακόλουθα αποκομιδής τους. Όμως τώρα δεν είναι η ώρα για την απόδοση ευθυνών. Τώρα είναι η ώρα για την ανάληψη δράσης.

Από σήμερα το πρωί έδωσα εντολή σε όλες τις Υπηρεσίες του δήμου να ξεκινήσουν αμέσως με όλα τα μέσα που διαθέτουν την αποκομιδή και την προσωρινή εναπόθεση των σκουπιδιών σε ελεύθερους δημοτικούς χώρους ,έξω από τη πόλη και τα δημοτικά διαμερίσματα. Η εναπόθεση αυτή θα διαρκέσει για μικρό χρονικό διάστημα, μέχρι την μεταφορά τους σε ΧΥΤΑ άλλων περιφερειών. Αναμένουμε  την υπογραφή της ΚΥΑ, από μέρα σε μέρα, αλλά πλέον δεν μπορούμε να χάνουμε ούτε ώρα.

Θεωρώ την ενέργεια αυτή, στα πλαίσια της έκτακτης ανάγκης που βρίσκεται ο δήμος, και νόμιμη και ηθική, κυρίως δε επιβεβλημένη  αφού γίνεται για την προστασία υπέρτατου αγαθού.
Καλώ τους συμπολίτες που διαθέτουν φορτηγά και μηχανήματα να συνδράμουν την επιχείρηση της  φόρτωσης και της αποκομιδής.

Καλώ τους πολίτες σε εγρήγορση και κινητοποιήσεις για την υποστήριξη της επιχείρησης αποκομιδής  και διάθεσης που ξεκινά ο δήμος.

Καλώ τους συμπολίτες που γειτνιάζουν με οποιοδήποτε τρόπο με τους χώρους εναπόθεσης, να ανεχθούν τις όποιες προσωρινές οχλήσεις  μπροστά στο κίνδυνο που αντιμετωπίζει ο τόπος. Η σωτηρία του πληθυσμού αποτελεί ύψιστο πατριωτικό καθήκον.

Θέτω τον εαυτό μου στη διάθεση της Εισαγγελικής Αρχής και της Αστυνομικής Διεύθυνσης  για την άσκηση οποιασδήποτε δίωξης. Συλλάβετε εμένα, αλλά αφήστε τους  δημοτικούς υπαλλήλους  να καθαρίσουν και να σώσουν την πόλη και τα χωριά μας"Τετάρτη, 4 Δεκεμβρίου 2013



Washington Post: Η NSA συγκεντρώνει 5 δισ. αρχεία την ημέρα

 


Η Εθνική Υπηρεσίας Ασφαλείας των ΗΠΑ (NSA) συγκεντρώνει σχεδόν 5 δισεκατομμύρια αρχεία την ημέρα σχετικά με τη... τοποθεσία κινητών τηλεφώνων παγκοσμίως, συμπεριλαμβανομένων Αμερικανών πολιτών, ανέφερε την Τετάρτη σε άρθρο της η εφημερίδα Washington Post , επικαλούμενη πηγές, όπως τα έγγραφα που είχαν αποσταλεί από τον πρώην υπάλληλο της NSA, Έντουαρντ Σνόουντεν.

Τα αρχεία τοποθετούνται σε μια βάση δεδομένων όπου αποθηκεύονται πληροφορίες σχετικά με τις θέσεις «τουλάχιστον εκατοντάδων εκατομμυρίων συσκευών», αναφέρει η εφημερίδα, σύμφωνα με απόρρητα έγγραφα και συνεντεύξεις στελεχών των υπηρεσιών πληροφοριών.

Στο άρθρο αναφέρονται δηλώσεις αξιωματούχων σύμφωνα με τις οποίες τα προγράμματα που συλλέγουν και αναλύουν τα δεδομένα των τοποθεσιών είναι νόμιμα και αποσκοπούν αποκλειστικά στο να συγκεντρώσουν πληροφορίες σχετικά με ξένους στόχους.

Το περιεχόμενο του άρθρου προκάλεσε έντονες αντιδράσεις. «Πόσες αποκαλύψεις πρέπει ακόμα να γίνουν μέχρι να αναλάβει δράση το Κογκρέσο; Το άρθρο αυτό αποτελεί το πιο πρόσφατο πλήγμα στο δικαίωμα της ιδιωτικής ζωής», δήλωσε ο Ζικ Τζόνσον, διευθυντής της αμερικανικής Ασφάλειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Διεθνούς Αμνηστίας.

Tags: 

Σπάνια ελληνικά χειρόγραφα σε ψηφιακή μορφή

Πρόσβαση σε έναν «θησαυρό» σπάνιων ελληνικών χειρογράφων προσφέρει η Βοδληιανή Βιβλιοθήκη της Οξφόρδης και η Αποστολική Βιβλιοθήκη του Βατικανού, που ψηφιοποίησαν τα αρχεία τους και τα ανήρτησαν σε μια κοινή ιστοσελίδα. Ανάμεσα στα χειρόγραφα μπορεί να βρει κανείς τα ομηρικά έπη, έργα του Σοφοκλή, του Πλάτωνα και του Ιπποκράτη.
Ο ιστότοπος εγκαινιάστηκε επισήμως την Τρίτη 3 Δεκεμβρίου και ο χρήστης του Διαδικτύου θα βρίσκει εκεί έναν διαρκώς αυξανόμενο αριθμό ψηφιοποιημένων χειρογράφων, αρχετύπων και παλαίτυπων βιβλίων από τις συλλογές των δύο βιβλιοθηκών.
Το πρόγραμμα ψηφιοποίησης αναμένεται να διαρκέσει τέσσερα χρόνια και στη διάρκειά του θα ψηφιοποιηθούν και θα είναι ελεύθερα προσβάσιμες στους ερευνητές και στο ευρύ κοινό 1,5 εκατομμύριο σελίδες αρχαίων, κυρίως, κειμένων.
Ελληνικά και εβραϊκά χειρόγραφα, αρχέτυπα του 15ου αιώνα, ανεκτίμητο ερευνητικό υλικό για την ιστορία του δυτικού πολιτισμού, που βρισκόταν μοιρασμένο εδώ και αιώνες στις δύο βιβλιοθήκες, θα ενωθεί στο Διαδίκτυο.
Ανάμεσα στα τεκμήρια της Βοδληιανής που θα ψηφιοποιηθούν, αναφέρει η ιστοσελίδα Το Βήμα, είναι ένα από τα καταστατικά επιτεύγματα της τυπογραφίας του Γουτεμβέργιου, ένα από τα 50 σωζόμενα αντίτυπα της Βίβλου. Τυπωμένη με κινητά μεταλλικά στοιχεία το 1455, η Βίβλος του Γουτεμβέργιου θεωρείται το βιβλίο-σταθμός που σηματοδοτεί την αρχή της «επανάστασης της τυπογραφίας».
Στον ιστότοπο δημοσιεύονται επίσης επιστημονικές μελέτες σχετικά με κείμενα που απόκεινται στις δύο βιβλιοθήκες αλλά και συνεντεύξεις με τους βιβλιοθηκονόμους τους καθώς και με τον αρχιεπίσκοπο του Καντέρμπουρι Τζάστιν Ουέλμπι.
«Η μεγάλη σημασία της συλλογής ελληνικών χειρογράφων της Βατικανής Βιβλιοθήκης δεν εδράζεται στον πλούτο της, μολονότι περιλαμβάνει 5.000 τόμους» αναφέρεται στον κοινό ιστότοπο των δυο βιβλιοθηκών.
Μόνο τέσσερις-πέντε βιβλιοθήκες στον κόσμο μπορούν να τη συναγωνιστούν σε αριθμό ελληνικών τόμων. Η σημασία της συλλογής έγκειται όμως κυρίως στην ποιότητα του υλικού. «Πολλά από τα χειρόγραφα της συλλογής είναι ανυπολόγιστης αξίας, είτε λόγω της ιστορικής σημασίας των κειμένων που περιέχουν είτε λόγω της απαράμιλλης ομορφιάς τους. Έργα του Ομήρου, του Σοφοκλή, του Πλάτωνα και του Ιπποκράτη καθώς και χειρόγραφα της Καινής Διαθήκης και κείμενα των Πατέρων της Εκκλησίας εικονογραφούνται με θαυμάσιες βυζαντινές μικρογραφίες».


Διαβάστε περισσότερα: http://www.sansimera.gr/hnews/111#ixzz2marJsFbf

Νίκος Κούρκουλος (1934 – 2007)








Ηθοποιός και διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου επί μια δεκαετία. Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 5 Δεκεμβρίου του 1934 και μεγάλωσε στη συνοικία του Ζωγράφου. Αγάπησε πολύ τον αθλητισμό, στο γυμνάσιο έγινε ποδοσφαιριστής του Παναθηναϊκού και, όπως ο ίδιος είχε πει, εντελώς τυχαία, διαβάζοντας βιβλία για το θέατρο, πήρε την απόφαση να γίνει ηθοποιός.
Στην απόφασή του αυτή έπαιξε σημαντικό ρόλο ο Μάνος Κατράκης, τον οποίο ο Κούρκουλος εκτιμούσε απεριόριστα και τον καθοδήγησε να δώσει εξετάσεις στην Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, απ' όπου αποφοίτησε το 1958. Την επόμενη χρονιά έκανε την πρώτη εμφάνισή του στο θεατρικό σανίδι το 1959, στο πλευρό της Έλλης Λαμπέτηκαι του Δημήτρη Χορν, στην «Κυρία με τις Καμέλιες» του Αλέξανδρου Δουμά.
Γρήγορα αναδείχθηκε σ' έναν από τους σημαντικότερους πρωταγωνιστές του ελληνικού θεάτρου και κινηματογράφου. Ερμήνευσε πρωταγωνιστικούς ρόλους στο αρχαίο ελληνικό δράμα και σε μεγάλα κλασικά, αλλά και σύγχρονα έργα του αμερικάνικου και του ευρωπαϊκού θεάτρου. Πρωταγωνίστησε, ανάμεσα σε άλλα, στη Μήδεια (1959) και τον Ορέστη (1971) του Ευριπίδη, στον Οιδίποδα Τύραννο (1982) και στον Φιλοκτήτη (1991) του Σοφοκλή, στο αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου, που ήταν και η τελευταία του θεατρική εμφάνιση.
Ως επικεφαλής θιάσων, αλλά και δικού του θεάτρου στην Αθήνα, πρωταγωνίστησε στα έργα: Η μικρή μας πόλη (1960), Οντίν (1962), Η κληρονόμος (1962), Σαμπρίνα (1963), Ιούλιος Καίσαρ (1964), Να ντύσουμε τους γυμνούς (1964), Λούλου (1965), Ίλια Ντάρλιγκ (ΗΠΑ-1967 σε σκηνοθεσία Ζιλ Ντασέν με τη Μελίνα Μερκούρη, παράσταση για την οποία κέρδισε την υποψηφιότητα για το βραβείο TONY, Πύργος (1964), Δίκη (1971), Τάγκο (1972), Όπερα της Πεντάρας (1975), Ο Γλάρος (1976), Επιστροφή (1977), Πρόσκληση στον Πύργο (1978), Μονό Ζευγάρι (1980), Ανταπόκριση (1983), Ψηλά από τη Γέφυρα (1986) και Στην Φωλιά του Κούκου (1987).
Όμως, εκτός από σπουδαίους πρωταγωνιστής του θεάτρου, ο Νίκος Κούρκουλος υπήρξε κι ένας από τους μεγαλύτερους ζεν πρεμιέ του ελληνικού κινηματογράφου. Πρωταγωνίστησε σε περισσότερες από 30 ταινίες, μεταξύ των οποίων «Ο κατήφορος», «Κοινωνία ώρα μηδέν», «Η κυρία δήμαρχος», «Το χώμα βάφτηκε κόκκινο», «Αδίστακτοι», «Ορατότης μηδέν», «Ο Αστραπόγιαννος» κ.ά. Τιμήθηκε δύο φορές με το Α' Βραβείο Ερμηνείας στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης: το 1965 για τους «Αδίστακτους» και το 1970 για τον «Αστραπόγιαννο».
Για πολλά χρόνια υπήρξε πρόεδρος της Ένωσης των θιασαρχών του Ελληνικού Θεάτρου, (ΠΕΕΘ), ενώ από το 1994 μέχρι το θάνατό του διετέλεσε καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου. Από τη θέση αυτή οραματίστηκε και δημιούργησε το Παιδικό Στέκι, την Πειραματική Σκηνή, τον Άδειο Χώρο, το Εργαστήρι Υποκριτικής και Σκηνοθεσίας, τη Διεθνή Σκηνή και τη Θερινή Ακαδημία Θεάτρου, ενώ αναβάθμισε δραστικά τη Δραματική Σχολή του Εθνικού. Παράλληλα, άνοιξε τις, για χρόνια κλειστές, πόρτες του Εθνικού Θεάτρου σε όλους τους ηθοποιούς, έκανε τον θίασο περιοδεύοντα στην Ελλάδα και το εξωτερικό και προχώρησε σε μετακλήσεις ξένων σκηνοθετών.
Κατά τη διάρκεια της θητείας του παρουσιάστηκαν πολλά και σημαντικά έργα του παγκόσμιου δραματολογίου, καθώς και έργα πολλών ελλήνων συγγραφέων, σε όλες τις σκηνές του Εθνικού Θεάτρου. Στις καινοτομίες του καταγράφηκε και η τεράστια επιτυχία του μιούζικαλ «Βίρα της Άγκυρες» των Β. Παπαθανασίου - Μ. Ρέππα, σε σκηνοθεσία Σταμάτη Φασουλή, που ήταν το πρώτο μουσικό έργο στην ιστορία του Εθνικού Θεάτρου, αφιερωμένο στην ελληνική επιθεώρηση.

Τον Μάρτιο του 2006 υπέγραψε εκ μέρους της πολιτείας την οριστική σύμβαση για την ανάθεση του έργου «Αποκατάσταση και εξοπλισμός του κτιριακού συγκροτήματος του Εθνικού Θεάτρου», που αποτέλεσε ένα από τα κυριότερα οράματα της καλλιτεχνικής του θητείας. Κατά κοινή ομολογία, ήταν ένας άνθρωπος με πάθος και ειλικρίνεια που δεν δίσταζε να ομολογήσει πως όταν ανέλαβε την καλλιτεχνική διεύθυνση, το Εθνικό Θέατρο «ήταν ένας σάπιος οργανισμός που είχαν μείνει μόνο τα κόκαλα».
Πέθανε στις 30 Ιανουαρίου του 2007, έπειτα από μακρόχρονη μάχη με τον καρκίνο.


Διαβάστε περισσότερα: http://www.sansimera.gr/biographies/221#ixzz2manh5L2V

Ὁ Ὅσιος Σάββας ὁ Ἡγιασμένος

Ὁ Ἅγιος Σάββας ὁ ἡγιασμένος ἐγεννήθη τὸ ἔτος 439 ἀπὸ εὐσεβεῖς καὶ πλουσίους γονεῖς εἰς τὴν πόλιν Μουταλάσκην τῆς Καππαδοκίας. Ὁ πατήρ του, στρατιωτικὸς εἰς τὸ ἐπάγγελμα, ἠναγκάσθη νὰ μεταβῇ μετὰ τῆς συζύγου του Σοφίας, εἰς τὴν Ἀλεξάνδρειαν διὰ ὑπηρεσιακοὺς λόγους, ἀναθέτοντας τὴν ἀνατροφὴν τοῦ μικροῦ Σάββα ὁ ὁποῖος ἦταν μόλις πέντε ἐτῶν εἰς τὸν συγγενῆ του Ἑρμία. Μετὰ ἀπὸ λίγο χρονικὸ διάστημα, δυσαρεστηθεὶς ὁ Σάββας ἀπὸ τὴν συμπεριφορὰν τῆς συζύγου τοῦ θείου του καὶ ἀπὸ τὴν ἐπακολουθήσασαν διαμάχην μεταξὺ τῶν θείων του, Ἑρμίου καὶ Γρηγορίου, διὰ τὴν ἀνατροφήν του καὶ τὴν διαχείρισιν τῆς περιουσίας τῶν γονέων του, περιφρόνησε τὸν κόσμο καὶ εἰς ἠλικίαν ὀκτὼ ἐτῶν ἐνετάγη εἰς μοναστήριον ποὺ ἔφερε τὸ ὄνομα Φλαβιαναί. Ἐκεῖ ἐπεδόθη εἰς τὴν ἐκμάθησιν τοῦ ψαλτηρίου καὶ τῶν μοναχικῶν ὑποχρεώσεων καὶ ἀφ᾿ ἑτέρου εἰς τὴν ἄσκησιν τῶν θεοειδῶν ἀρετῶν καὶ διέπρεψεν εἰς τὴν ἐγκράτειαν τὴν σωματικὴν κακοπάθειαν, τὴν ταπεινοφροσύνην καὶ τήν ὑπακοήν. Ἀνεδείχθη ἀνώτερος ὅλων τῶν συμμοναστῶν του, πάνω ἀπό 65 τὸν ἀριθμόν. Θέλοντας ὁ Θεὸς νὰ προμηνύσῃ τὴν ἁγιότητα εἰς τὴν ὁποία θὰ ἔφθανε, τὸν χαρίτωσε μὲ ἀκράδαντον καὶ θαυματουργὸν πίστιν. Κάποτε εἰσῆλθεν εἰς ἀναμμένον φοῦρνον, ἀφοῦ ὁπλίσθηκε μὲ τὸ σημεῖον τοῦ Σταυροῦ ἔκβαλε, σῶος καὶ ἀβλαβὴς, τὰ ἐνδύματα τὰ ὁποῖα ὁ ἀρτοποιὸς εἶχε λησμονήσει.
Ἔχοντας συμπληρώσει εἰς τὸν χῶρον τῶν Φλαβιανῶν δέκα ἔτη ἀγώνων, ἐζήτησε τὴν εὐλογίαν τοῦ Ἡγουμένου, νὰ μεταβῇ ὁριστικῶς εἰς τὴν Ἁγίαν Πόλιν τῆς Ἱερουσαλήμ, ἀφοῦ ἐπιθυμοῦσε νὰ ἀνεβαίνῃ διαρκῶς ἀπὸ δόξαν εἰς δόξαν, ἡσυχάζοντας εἰς τὴν ἔρημο. Ὁ Ἡγούμενος τοῦ παρεῖχε τὴν ἄδειαν ἔπειτα ἀπὸ θεϊκὴν ὀπτασίαν, καὶ ἔτσι ὁ Σάββας, εἰς ἡλικία δεκαοκτὼ ἐτῶν, ἔφθασεν εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα καὶ φιλοξενήθηκε εἰς τὴν Μονὴν τοῦ Ἁγίου Πασσαρίωνος, ὅπου καὶ διέμεινε τὸν χειμῶνα τοῦ ἔτους 456 πρὸς 457. Παρὰ τὰς προτροπάς τοῦ Ἀρχιμανδρίτου Ἐλπιδίου καὶ ἄλλων ἀδελφῶν νὰ παραμείνῃ μαζί τους, ὁ Σάββας εἶχε διαρκῶς εἰς τὸ μυαλό του νὰ συναριθμηθῇ μὲ τοὺς ἀναχωρητάς, οἱ ὁποῖοι ἀσκοῦντο ὑπὸ τὴν ἐποπτεία τοῦ θαυματουργοῦ Εὐθυμίου τοῦ Μεγάλου, δι᾿ αὐτὸ ἒλαβε τὴν εὐλογίαν τοῦ Ἐλπιδίου καὶ πῆγε νὰ συναντήσῃ τὸν Μέγαν Εὐθύμιο.
Ὁ Εὐθύμιος ἀρνήθηκε νὰ κρατήσῃ τὸν Σάββαν εἰς τὴν Λαύρα του, ἀντιθέτως τὸν ἔστειλε εἰς τὴν Μονὴν τοῦ Ἀββᾶ Θεοκτίστου, λέγοντάς του νὰ φροντίζῃ τὸν Σάββα, διότι αὐτὸς θὰ διέπρεπε εἰς τὴν μοναστικὴν ζωήν. Αὐτὸ τὸ ἔκανε ὁ Μέγας Εὐθύμιος, διὰ νὰ δώσῃ τὸ παράδειγμα στὸν Σάββα νὰ μὴν δέχεται νέους ἀγενείους, ὅταν θὰ ἵδρυε τὴν δικήν του Λαύραν καὶ θὰ γινόταν νομοθέτης καὶ ἀρχηγὸς ὅλων τῶν ἀναχωρητῶν ἀπὸ τὴν Παλαιστίνην. Ὁ νεαρὸς Σάββας ἐδέχθη τὴν ὁδηγίαν τοῦ Μεγάλου Εὐθυμίου ὡς θέλημα Θεοῦ καὶ ὑπακούοντας τὸν Ἀββᾶ Θεόκτιστο ἐνίσχυσε τοὺς προτέρους ἀγῶνας του μὲ τὴν νηστείαν, τὴν ἀγρυπνίαν, τὴν ταπεινοφροσύνην καὶ τήν ὑπακοὴν προσθέτοντας τὴν ἀγάπην καὶ τήν ἐπιτηδειότηταν εἰς τὰς ἐκκλησιαστικάς ἀκολουθίας, τὴν ἀποδοτικωτάτην διακονίαν καὶ ἐξυπηρέτησιν τῶν ὑπολοίπων μοναχῶν, γενικῶς δηλαδὴ τελείως ἄψογην διαγωγήν.
Εἰς τοιαύτην θαυμαστὴν πολιτείαν διέμεινε ὁ Ἅγιος Σάββας δέκα ἔτη, μέχρι τὸν θάνατον τοῦ Ἁγίου Θεοκτίστου καὶ ἀκόμα δύο, μέχρι τὴν κοίμησιν τοῦ διαδόχου του Θεοκτίστου Μάριδος. Ἀπὸ τὸν νέον Ἡγούμενον Λογγίνον, ὁ Ἅγιος ζήτησε νὰ τοῦ ἐπιτρέψῃ τὴν ἡσυχαστικὴν ζωήν ἔχοντας ὁ Λογγίνος εἰς τὸ μυαλὸ του τὴν ὑψηλοτάτη ἀρετὴ τοῦ Σάββα, ἔχοντας λάβει καὶ τὴν γνώμην τοῦ Μεγάλου Εὐθυμίου, τοῦ τὴν ἐπέτρεψε. Ἀπὸ τότε καὶ διὰ πέντε ἔτη ὁ Ἅγιος Σάββας διέμενε τὰς πέντε ἡμέρας τῆς ἑβδομάδος νῆστις εἰς ἕνα σπήλαιον νότια τῆς Μονῆς, εἰς τὸ ὁποῖο προσευχόταν καὶ ἐργαζόταν καὶ μόνον τὰ Σάββατα καὶ τὰς Κυριακὰς ἐπέστρεφε στὴν Μονήν, γιὰ νὰ μεταφέρῃ τὰ ἐργόχειρά του καὶ νὰ λάβῃ μέρος εἰς τὰς κοινάς προσευχάς. Καθ᾿ ὅλην τήν διάρκειαν τῆς Τεσσαρακοστῆς, ὁ Ἅγιος Σάββας διέμενε μὲ τὸν Μέγαν Εὐθύμιον καὶ τὸν μακάριον Δομετιανόν, μαθητὴν ἐκείνου, εἰς τὴν πανέρημον τοῦ Ῥουβᾶ, μεταξὺ τοῦ Χειμάρρου τῶν Κέδρων καὶ τῆς Νεκρᾶς Θαλάσσης, μὲ νηστείαν, ὀλιγοποσίαν, προσευχὴν καὶ ἀγρυπνίαν. Τὴν συνήθειαν αὐτὴν διετήρησε ὁ Ἅγιος καὶ κατά τά μετέπειτα ἔτη. Στὶς 20 Ἰανουαρίου τοῦ 473 ὁ μέγας πατὴρ ἡμῶν Εὐθύμιος κοιμήθηκε ὁσιακῶς ἐν εἰρήνῃ.
Τότε ὁ Ἅγιος Σάββας, κατὰ τὸ τριακοστὸ πέμπτο ἔτος τῆς ἡλικίας του, δὲν θέλησε νὰ ἐπιστρέψῃ στὸ Κοινόβιο, ἀλλὰ κατευθύνθηκε πρὸς τὰς ἀνατολικάς ἐρήμους Ῥουβᾶ καὶ Κουτυλᾶ, τὴν ἴδια περίοδον κατὰ τὴν ὁποίαν ὁ Ἅγιος Γεράσιμος ὁ Ἰορδανίτης ἔλαμπε εἰς τὴν ἔρημον τοῦ Ἰορδάνου. Εἰς τὰς ἐρήμους αὐτὰς συνεδέθη πνευματικῶς μὲ τὸν Ἅγιο Θεοδόσιον τὸν Κοινοβιάρχην μέσῳ τοῦ μοναχοῦ Ἄνθου, ὅπου διέμεινεν ὁ Ἅγιος Σάββας τέσσερα ἔτη. Τότε κέρδισε τὴν κατὰ τῶν δαιμόνων καὶ τῶν θηρίων πλήρην ἀφοβίαν, ἀλλὰ καὶ τὸν σεβασμὸν τῶν βαρβάρων, χάριν εἰς τὴν πίστιν εἰς τὸν Θεὸν καὶ τὴν ἀρετήν του. Μετὰ ἀπὸ αὐτὰ προσετάχθη ἀπὸ ἄγγελον πάνω εἰς τὸ ὂρος τῆς Εὐδοκίας, μετώκησε εἰς τὴν ἀνατολικὴ πλευρὰ τοῦ χειμάρρου τῶν Κέδρων, εἰς τὸ σπήλαιον τὸ ὁποῖον ἕως σήμερα δείκνυται ὡς τὸ σπήλαιον τοῦ Ἁγίου Σάββα, ἔναντι τῆς Λαύρας. Πέντε χρόνια μετὰ ἢρχισαν νὰ συναθρίζονται κοντά του ἐρημίται καὶ ἀναχωρηταί, ἕως ἑβδομήκοντα τὸν ἀριθμὸν, ἄνδρες οὐράνιοι καὶ χαριτοφόροι, οἱ ὁποῖοι ἀπετέλεσαν καὶ τὴν πρώτην συνοδείαν τῆς Λαύρας τὸ ἔτος 483. Μετὰ τὴν πρώτην ὀργάνωσιν τῆς Λαύρας καὶ τὴν ἀνάβλυσιν ἁγιάσματος θαυματουργικῶς μετὰ ἀπὸ προσευχὴν τοῦ Ἁγίου, ὁ Ἅγιος Σάββας εἶδε εἰς τὴν δυτικὴν ὄχθην, ἀπέναντι τοῦ σπηλαίου του, νὰ ὑψώνεται εἰς τὸν οὐρανὸν στύλος πύρινος. Ἀφοῦ ἐρεύνησε τὸν τόπον τοῦ θαύματος τὴν ἑπομένη μέρα, βρῆκε τὸ Θεόκτιστο σπήλαιον, τὸ ὁποῖο εἶχε κατάλληλην μορφὴν γιὰ νὰ γίνῃ ναός. Αὐτὸν κατέστησε κέντρο τῆς Λαύρας ὁ Ἅγιος Σάββας, ὀργανώνοντας καὶ τὰς ὑπολοίπους ὑπηρεσίας. Ἡ συνοδεία του ἔφτανε τότε τοὺς ἑκατὸν πεντήκοντα μοναχούς.
Θὰ ἦταν ὅμως ἀδύνατο νὰ μὴν ἐνταθοῦν οἱ πειρασμοὶ καὶ τὰ σκάνδαλα τοῦ διαβόλου, ἐναντίον ἑνὸς τόσου θεικοῦ σχεδίου. Ὁ Ἅγιος Σάββας ὑπέστη τὴν περιφρόνησιν καὶ τὴν συκοφαντίαν ἐκ μέρους τῶν δικῶν του μοναχῶν, οἱ ὁποῖοι ἐζήτησαν ἀπὸ τὸν Πατριάρχη Σαλλούστιον τὴν ἀντικατάστασίν του εἰς τὴν ἡγουμενία. Ὁ Πατριάρχης Σαλλούστιος ἀντὶ αὐτοῦ γνωρίζοντας τὴν ἁγιότητα τοῦ Σάββα, τὸν ἐχειροτόνησε πρεσβύτερον, καὶ ἀνακαίνισε τὴν Θεόκτιστη Ἐκκλησία τήν δωδεκάτην Δεκεμβρίου τοῦ 491.
Ἡ ἐπὶ γῆς οὐράνια πολιτεία τοῦ Ἁγίου Σάββα συνεχιζότανἡπροσέλευση μοναχῶνκαὶ ἰδιαιτέρως Ἀρμενίωναὐξανόταν ὅπωςἐπίσης τὰ θαύματα καὶ ἡ ἄσκησις τοῦ Ἁγίουὁ ὁποῖος κατὰ τὴνΜεγάλη Τεσσαρακοστὴν ζοῦσε ὑπεράνθρωπα εἰς τὴν πανέρημον ζωήν.Εἰς τὴν Λαύρα προσῆλθε ὁ ὁσιώτατος Ἰωάννης, ἐπίσκοπος Κολωνίας, ὡς ἁπλὸς μοναχός, ὁ ὁποῖος ἀργότερα κατέστη περιβόητος διὰ τὴν ἀρετήν του. Τὸ 492 ὁ Ἅγιος Σάββας ἦλθε στὸ φρούριο τοῦ Καστελλίου, εἰς τὴν ἔρημο βορειοανατολικὰ τῆς Λαύρας καί, ἀφοῦ ἐξεδίωξε τοὺς δαίμονας οἱ ὁποῖοι ὑπῆρχαν ἐκεῖ, οἰκοδόμησε κοινόβιον καὶ τοποθέτησε μοναστικὴν ἀδελφότητα. Μετὰ ἀπὸ λίγον καιρὸν ὁ Πατριάρχης Σαλλούσιος ἀνέδειξε τὸν μὲν Σάββα ἄρχοντα καὶ νομοθέτην ὅλων τῶν ἀναχωρητῶν καὶ κελλιωτῶν, ποὺ ὑπαγόταν εἰς τὴν Ἁγία Πόλιν, τὸν δὲ Θεοδόσιον τὸν Κοινοβιάρχην ἀρχηγὸν καὶ ἀρχιμανδρίτην ὅλων τῶν κοινοβίων. Διὰ αὐτὸ ὁ Ἅγιος Σάββας ἔλεγε χαριέντως πρὸς τὸν Ἅγιον Θεοδόσιον ὅτι ὁ ἴδιος ἦταν «ἡγούμενος ἡγουμένων», ἐνῶ ὁ Θεοδόσιος «ἡγούμενος παιδίων», δηλαδὴ ἀρχαρίων.
Τὸ ἔτος 494 ἤρχισαν καὶ αἱ ἐργασίαι ἀνοικοδομήσεως τῆς Μεγάλης Ἐκκλησίας τῆς Θεοτόκου, τῆς ὁποίας ἔγιναν ἀρκετὰ ἔτη ἀργότερα, τὴν 1η Ἰουλίου τοῦ 501, διότι ὁ Θεόκτιστος Ναὸς καὶ ὁ μικρὸς εὐκτήριος οἶκος δὲν ἐπαρκοῦσαν διὰ τὰς λατρευτικὰς ἀνάγκας τῆς Λαύρας.
Ὡστόσο οἱ μαθηταίοἱ ὁποῖοι πρό ὀλίγων ἐτῶν εἶχαν κατηγορήσει τὸνἍγιοἐστασίασαν καὶ πάλιν εἰς τέτοιον βαθμόν ὣστε νὰ ἀναγκασθῇ ὁἍγιος Σάββαςκαὶ νὰ μὴν τοὺς ἐνοχλήσῃ περισσότεροννὰ ἀποχωρήσῃἀπὸ τὴν ΛαύρανἩ ἀπουσία του διήρκεσε πέντε ἔτη (503-508), κατὰ τὰ ὁποῖα συνέστησε δύο νέα κοινόβια εἰς τὰ Γάδαρα καὶ εἰς τὴν Νικόπολιν, εἰς τόπους ὅπου προσήρχοντο πρὸς αὐτόν πιστοί, διὰ νὰ μονάσουν κοντά του. Τελικῶς ἡ ἀποκατάστασίς του εἰς τὴν θέσιν τοῦ Ἡγουμένου εἶχε σὰν ἀποτέλεσμα τὴν φυγὴν τῶν στασιαστῶν ἀπὸ τὴν Μεγίστην καὶ τὴν ἐγκαταβίωσίν των εἰς τὴν Νέαν Λαύραν· καὶ ὅμως ὁ ἀνεξίκακος Ἅγιος καὶ ἐκεῖ τοὺς βοήθησε νὰ κτίσουν καὶ νά διοργανώσουν τὴν Λαύρα των ἐγκαθιστώντας εἰς αὐτοὺς ἡγούμενον τόν ἁγιώτατον Ἰωάννη.
Τὰ ἑπόμενα ἔτη ὁ Ἅγιος ἐπεδόθη εἰς τὴν καλλιέργεια τῶν πνευματικῶν του τέκνων. Συνέστησε μέχρι τὴν στιγμὴν τοῦ θανάτου του ἄλλας δύο Λαύρας, αὐτὴν τοῦ Ἐπταστόμου (512) καὶ αὐτὴ τοῦ Ἱερεμίου (531) ἀλλὰ καὶ ἄλλα δύο κοινόβια, τὸ τοῦ Σπηλαίου (509) καὶ τὸ τοῦ Σχολαρίου (512). Τὴν τελευταίαν εἰκοσαετία τῆς ζωῆς του ἐλάμπρυναν καὶ ἄλλαι θαυμασταί πράξεις αἱ ὁποῖαι εἶχαν τεράστια σημασία διὰ τὴν ἐκκλησιαστικὴν καὶ τὴν παγκόσμιαν ἱστορίαν. Ὑπὸ τὴν πίεσιν τῶν μεθοδεύσεων τοῦ μονοφυσίτου αὐτοκράτορα Ἀναστασίου (491-518) καὶ τῶν πρωτοστατῶν τοῦ Μονοφυσιτισμοῦ «Ἀκεφάλων» Σευήρου, Φιλοξένου καὶ Σωτηρίχου αἱ Ὀρθόδοξοι Ἐκκλησίαι τῆς Ἀνατολῆς περιήρχοντο σταδιακῶς εἰς τὰ χέρια μονοφυσιτῶν ἐπισκόπων. Ὁ Ἅγιος Σάββας μετὰ ἀπὸ παρακίνησιν τοῦ Ὀρθοδόξου Πατριάρχου Ἱεροσολύμων Ἠλία (494-516) μετέβη εἰς τὴν Κωνσταντινούπολιν τὸ 512 ὅπου κατόρθωσε μὲ τὴν φήμην καὶ τὴν ἁγιότητά του νὰ πείσῃ τὸν αὐτοκράτορα νὰ ἀναστείλῃ τὴν ἐξορία τοῦ Ἠλία. Ὅταν τὸ ἑπόμενο ἔτος ἡ ἐκτόπισις τοῦ Ὀρθοδόξου Πατριάρχου ἐτέθη ὑπὸ τοῦ αὐτοκράτορος εἰς ἐφαρμογή, ὁ Ἅγιος Σάββας συγκέντρωσε εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα ὅλους τούς μοναχούς τῆς ἐρήμου, διὰ νὰ προφυλάξῃ τὸν Ἠλία, καὶ ἀναθεμάτισε τοὺς αἱρετικοὺς ἀπεσταλμένους τοῦ αὐτοκράτορος. Παρόμοια κινητοποίησιν ἐφήρμοσε τρία ἔτη ἀργότερα, τὸ 516, διὰ νὰ στηρίξῃ εἰς τὴν Ὀρθοδοξίαν τὸν νέον Πατριάρχην Ἱεροσολύμων, Ἰωάννην τὸν Γ´ (516-524) βοηθούμενος ἀπὸ τὸν Ἅγιον Θεοδόσιον τὸν Κοινοβιάρχην. Ἡ κινητοποίησις αὐτὴ διεφύλαξε τὴν Ἐκκλησίαν τῶν Ἱεροσολύμων εἰς τὴν ὀρθὴν πίστιν, τὴν στίγμην κατὰ τὴν ὁποίαν αἱ Ἐκκλησίαι Κωνσταντινουπόλεως, Ἀλεξανδρείας καὶ Ἀντιοχείας εἶχον περιέλθει εἰς μονοφυσίτας Πατριάρχας. Ὕστερα ἀπὸ λίγο ἡ Ὀρθοδοξία ἀποκατεστάθη πλήρως.
Ἡ δευτέρα μετάβασις τοῦ Ἁγίου Σάββα εἰς τὴν βασιλεύουσα ἔλαβεχώρα περίπου εἴκοσι ἔτη μετὰ τὴν πρώτην τὸ 530, ὅταν ὁ Ἅγιος ἦτοἐνενήκοντα ἐτῶνὉ Ἅγιος πέτυχε ἐκεῖ τὴν ἀπαλλαγὴν τῆς Παλαιστίνης ἀπὸ τὰ σκληρὰ μέτρα, τὰ ὁποῖα ὁ αὐτοκράτωρ Ἰουστινιανὸς ἤθελε νὰ ἐπιβάλῃ, συνεπείᾳ τῶν ταραχῶν, τὰς ὁποίας εἶχε προκαλέσει ἡ ἐξέγερσις Σαμαρειτῶν καὶ Ἰουδαίων (529). Ὁ Ἅγιος παρότρυνε ἀκόμη τὸν εὐσεβῆ βασιλέα, ὁ ὁποῖος εἶχε ἀντιληφθεῖ ὁ ἴδιος μὲ ὀπτασία τὴν ἁγιότητα τοῦ Σάββα, νὰ προβῇ εἰς τὴν δίωξιν τῶν αἱρέσεων τοῦ Ἀρείου, Νεστορίου καὶ Ὠριγένους καὶ εἰς τὰ κοινωφελῆ ἔργα εἰς τὴν Παλαιστίνη, ἔναντι τῶν ὁποίων θὰ ἀπεκόμιζε ἐπέκτασιν τῆς αὐτοκρατορίας εἰς τὴν Ἀφρικὴν καὶ Ἰταλίαν. Πράγματι ἡ εὐλογία καὶ ἡ προφητεία αὐτὴ τοῦ Ἁγίου Σάββα ἐξεπληρώθη. Αἱ νίκαι τῶν στρατηγῶν Βελισσαρίου καὶ Ναρσὴ ἔφεραν καὶ πάλιν τὰ δυτικὰ τμήματα τῆς Αὐτοκρατορίας ὑπὸ τοῦ αὐτοκράτορος τῆς Πόλεως. Τοιαύτη ἦτο ἡ προφητικὴ χάρις τοῦ Ἁγίου Σάββα. Πόσα ἐκ τῶν θαυμάτων τοῦ Ἁγίου μπορεῖ κάποιος νὰ διηγηθῇ καὶ ποιὸν νὰ θαυμάσῃ πρῶτον!
Ἡ χάρις του ἔφτασε καὶ ἕως ὅτου νὰ λύσῃ μὲ τὴν προσευχὴν του πενταετῆ ἀνομβρία στὰ Ἱεροσόλυμα, τὴν ὁποία εἶχε προκαλέσει ἡ ἄδικος ἐκτόπισις τοῦ Πατριάρχου Ἠλιοὺ καὶ ἡ ἐξ αἰτίας αὐτοῦ ὀργὴ Θεοῦ τὸ ἔτος 520. Ὅμως ἡ ἐπιστροφή του ἀπό τὴν Βασιλεύουσα σήμαινε καὶ τὴν ἀρχὴν τοῦ τέλους τῆς ἐπιγείου πολιτείας του. Ὁ Ὅσιος Σάββας ὁ Ἡγιασμένος ἀναπαύθηκε ἐκ τῶν κόπων του τήν 5ην Δεκεμβρίου τοῦ 532 μ.Χ. Εἶχε ζήσει εἰς τὸ Κοινόβιον τῶν Φλαβιανῶν δέκα ἔτη, ἕως τοῦ 18ου ἔτους τῆς ἡλικίας του, δεκαεπτὰ ἔτη εἰς τὸ κοινόβιο τοῦ Ἁγίου Θεοκτίστου εἰς τὴν Παλαιστίνη καὶ πεντήκοντα ἐννέα ἔτη εἰς τὴν ἔρημον καὶ στὴν Μεγίστην Λαύραν. Τὸ ἔτος 547 τὸ τίμιον λείψανόν του εὑρέθη ἐντὸς τοῦ μνήματος, σῶον καὶ ἀδιάλυτον, μεταφέρθηκε δὲ εἰς τὴν Κωνσταντινούπολιν πολλοὺς αἰῶνας ἀργότερα καὶ ἀπὸ ἐκεῖ ἀπὸ τοὺς Σταυροφόρους εἰς τὴν Βενετία τὸ 1204. Τὸ 1965 ἐπιστράφηκε ὁριστικῶς εἰς τὴ Μεγίστη Λαύρα. Ἡ πρωτοφανὴς ἀπήχησις τῆς ζωῆς του στοὺς πιστοὺς εἶχε ὡς ἀποτέλεσμα τὴν συγγραφὴν τοῦ Βίου του ἀπὸ τὸν Κύριλλο τὸν Σκυθοπολίτη τὸ ἔτος 557. Ἐφ᾿ ὅσον κατὰ τοὺς ἀψευδεῖς λόγους τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ τὸ ποιὸν τῶν ἀνθρώπων γνωρίζεται ἀπὸ τοὺς καρποὺς τῶν κόπων τους. Ἡ περαιτέρω πορεία τῆς Ἱερᾶς καὶ Μεγίστης Λαύρας τοῦ Ὁσίου Σάββα ἀποτελεῖ καρπὸν τῆς θεϊκῆς ἀρετῆς τοῦ Ἁγίου καὶ ἀπόδειξις τῆς δόξης καὶ παρρησίας τῆς ὁποίας βρῆκε πλησίον τοῦ Θεοῦ, διὰ τῶν ὁποίων σώζει μέχρι σήμερα τὸ κυριώτερον μοναστικὸν καθίδρυμα τῆς ἐρήμου τῆς Ἰουδαίας. Ἀληθινὰ προκαλοῦν τὸν θαυμασμὸν τὰ ἀπειράριθμα θαύματα τοῦ Ὁσίου ἀλλὰ καὶ ἡ ἀπήχησις τῆς μοναστικῆς ζωῆς τῆς Λαύρας του, ἡ ὁποία ἀποτέλεσε πρότυπο καὶ καθοριστικὸ παράγοντα εἰς τὴν διαμόρφωσιν τῆς μοναστικῆς ζωῆς καὶ τῆς λατρευτικῆς τάξεως τῆς Ἐκκλησίας ἀνὰ τὴν Οἰκουμένη, ἐκτὸς τῶν ὁποίων προσέφερε πλῆθος Ἁγίων ἀνδρῶν γνωστῶν καὶ ἀγνώστων, ἀνάμεσα εἰς τοὺς ὁποίους διαλάμπει ἰδιαιτέρως ὁ μέγιστος Θεολόγος τοῦ 8ου αἰῶνα ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός. Ἡ τιμὴ τοῦ Ἁγίου Σάββα διαδόθηκε τάχιστα ἀπὸ τὴν Ρώμη ἕως καὶ τὴν Γεωργίαν τοῦ Καυκάσου. Οἱ διάδοχοί του εἰς τὴν ἡγουμενία ἀνέδειξαν τὴν Λαύραν προπύργιον τῆς Ὀρθοδοξίας εἰς τὴν Παλαιστίνη κατὰ τοῦ Ὠριγενισμοῦ, Μονοθελητισμοῦ, Εἰκονομαχίας καὶ Παπισμοῦ μὲ πανορθόδοξον ἐμβέλειαν. Μετὰ τοὺς μέσους χρόνους ἡ Λαύρα ἀνεδείχθη παιδευτήριον τῆς Ἁγιοταφιτικῆς Ἀδελφότητας, τὰ μέλη τῆς ὁποίας ἔπαιρναν ἀπὸ τὴν Λαύραν προπαίδειαν τῆς μοναχικῆς πολιτείας καὶ πεῖρα τῶν Ἐκκλησιαστικῶν πραγμάτων. Ὅλα αὐτὰ ὀφείλονται εἰς τὴν πρεσβείαν καὶ τὸ παράδειγμα τοῦ Ἁγίου Σάββα: «Λαμπρὰ τοῦ πεφωτισμένου πατρὸς ἡμῶν Σάββα τὰ θεῖα χαρίσματα· ἡ μὲν γὰρ πολιτεία ἔνδοξος, ὁ δὲ βίος ἐνάρετος καὶ ἡ πίστις Ὀρθόδοξος. Καὶ τοῦτο μὲν ἐκ μέρους ἤδη διὰ τῶν εἰρημένων ἀπεδείχθη».

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης.
Τῶν Ὁσίων ἀκρότης καὶ Ἀγγέλοις ἐφάμιλλος, ὡς ἡγιασμένος ἐδείχθης, ἐκ παιδὸς Σάββα Ὅσιε· οὐράνιον γὰρ βίον ὑπελθών, πρὸς ἔνθεον ζωὴν χειραγωγεῖς, διὰ λόγου τε καὶ πράξεως ἀληθοῦς, τοὺς πίστει ἐκβοῶντάς σοι· δόξα τῷ δεδωκότι σοι ἰσχύν, δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργοῦντι διὰ σοῦ, πᾶσιν ἰάματα.

Κοντάκιον. Ἦχος πλ. δ’. Τῇ ὑπερμάχῳ.
Ὡς ἀπὸ βρέφους τῷ Θεῷ θυσία ἄμωμος
Προσενεχθεῖς δι’ ἀρετῆς, Σάββα μακάριε
Τῷ σὲ πρὶν γεννηθῆναι ἐπισταμένω
Ἐχρημάτισας Ὁσίων ἐγκαλλώπισμα
Πολιστὴς τε τῆς ἐρήμου ἀξιέπαινος·
Διὸ κράζω σοι, χαίροις Πάτερ ἀοίδιμε.

Μεγαλυνάριον.
Ὤφθης ὑποτύπωσις καὶ κανών, θεοφόρε Σάββα, ὡς τοῦ Πνεύματος θησαυρός, ὁσίων πατέρων, ῥυθμίζων καὶ ἰθύνων, πρὸς κλῆρον ἀφθαρσίας, τοὺς πειθομένους σοι.