Επέστρεψε πίσω στο σπίτι της και η 14χρονη

Το απόγευμα εντοπίστηκε μετά από αστυνομική επιχείρηση σε σπίτι στα Άνω Λιόσια μαζί με τον φίλο της και μετά από διαπραγματεύσεις οδηγήθηκε πίσω στο σπίτι της

Θοδωρής Παναγιωτίδης

Ιούνιος 29 2016 12:14

Πίσω στο σπίτι και την οικογένειά της βρίσκεται από χθες αργά τη νύχτα και η 14χρονη Ειρήνη. Σ. Μετά από αστυνομική επιχείρηση εντοπίστηκε σε σπίτι στα Άνω Λιόσια μαζί με τον φίλο της και ενώ αρχικά δεν ήθελε να επιστρέψει σπίτι της μετά από διαπραγματεύσεις ακολούθησε τους αστυνομικούς που αργά τη νύχτα την επέστρεψαν πίσω στην οικογένεια και το σπίτι της.

Αρχικά, οι αστυνομικοί έψαξαν στο σπίτι του Ρομά φίλου της και δεν τους βρήκαν εκεί, αλλά στη συνέχεια οι έρευνες τους οδήγησαν στο σπίτι που είχαν βρει καταφύγιο. Η 11χρονη αδερφή της Άννα Σ., επέστρεψε από χθες το μεσημέρι στο σπίτι της, από μόνη της. Υπενθυμίζεται, ότι οι δύο αδερφές εξαφανίστηκαν από το μεσημέρι του Σαββάτου από το σπίτι τους στην Πλατεία Αττικής.

Η μητέρα τους εμφανίστηκε στο Τμήμα Ασφαλείας Αγίου Παντελεήμονα το βράδυ της Κυριακής για να κάνει τη δήλωση εξαφάνισής τους. Σύμφωνα με την ίδια, οι κόρες της, της είπαν το Σάββατο το μεσημέρι στην μητέρα του, πως θα πήγαιναν μόνες τους για μπάνιο, χωρίς να τις πουν που και έκτοτε δεν τις ξαναείδε.

Μία ημέρα μετά την εξαφάνιση των δύο κοριτσιών, οι αστυνομικοί εντόπισαν στο προφίλ της 14χρονης στο Facebook μία φωτογραφία που αναρτήθηκε και στην οποία φαινόταν η 14χρονη μαζί με τον φίλο της.

http://news247.gr/eidiseis/koinonia/epestrepse-pisw-sto-spiti-ths-kai-h-14xronh.4144627.html

Η Απελευθέρωση των Σερρών

Η πόλη των Σερρών και οι γύρω περιοχές βρίσκονταν υπό τον οθωμανικό ζυγό ήδη από το 1383, εβδομήντα χρόνια πριν από την άλωση της Κωνσταντινούπολης. Υπήρξε από τις πρώτες περιοχές της Ελλάδας που καταλήφθηκε από τους Οθωμανούς και μία από τις τελευταίες που ενσωματώθηκαν στον εθνικό κορμό, στις 29 Ιουνίου 1913.

Κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας, οι Σέρρες αναδείχθηκαν σε σπουδαίο εμπορικό και πνευματικό κέντρο με διεθνή ακτινοβολία. Η ονομασία «Αθήνα της Ανατολικής Μακεδονίας», που της είχε αποδοθεί, δεν απείχε και πολύ από την πραγματικότητα.

Οι κάτοικοι των Σερρών, στην πλειονότητά τους ελληνικής καταγωγής, ποτέ δεν έπαψαν να αγωνίζονται. Πρώτα να επιβιώσουν, περισώζοντας από τον αφανισμό τη γλώσσα και τη θρησκεία τους και στη συνέχεια να αποτινάξουν τον τουρκικό ζυγό. Μεγάλη ήταν η συμβολή τους στην Εθνική Παλιγγενεσία, με την εμβληματική φιγούρα του Εμμανουήλ Παππά και στον Μακεδονικό Αγώνα.

Γενικά, η ζωή των Σερραίων κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας ήταν γεμάτη αίμα, δάκρυα και ανασφάλεια.
http://www.sansimera.gr/articles/639

Όψεις της οικονομικής ζωής του Βυζαντίου

 Η οικονομία στο Βυζάντιο είναι ένας τομέας που έχει πολύ λίγο μελετηθεί, αν και είναι ένα πολύ καλό παράδειγμα αυτού που σήμερα αποκαλούμε ελεύθερη οικονομία με κρατικό παρεμβατισμό. Οι Βυζαντινοί το πέτυχαν αυτό και για μεγάλο χρονικό διάστημα η οικονομία τους αναπτύχθηκε αργά και ισορροπημένα, χωρίς να υποστούν τις άγριες μεταπτώσεις που παρουσιάστηκαν στη Δύση με τις επώδυνες κοινωνικές ανακατατάξεις του 11ου αιώνα, όταν ολόκληρες ομάδες δεν κατόρθωσαν να επιβιώσουν. Στην οικονομική ιστορία το Βυζάντιο είναι ένα επιτυχημένο παράδειγμα ανάπτυξης
           Όσοι ασχολούνται με τη Βυζαντινή Ιστορία είχαν διαπιστώσει από χρόνια ένα σημαντικό κενό στις γνώσεις μας για αυτή την εποχή. Ενώ γενικά γνωρίζουμε αρκετά για την πολιτική, στρατιωτική και εκκλησιαστική Ιστορία, για την τέχνη και τον πολιτισμό, γνωρίζουμε ελάχιστα για την οικονομική Ιστορία της χιλιόχρονης αυτοκρατορίας της Κωνσταντινούπολης. Και ωστόσο, ένα από τα πιο πετυχημένα και μακρόβια κράτη στην Ιστορία της Ευρώπης δεν μπορεί παρά να βασιζόταν, μεταξύ άλλων, σε μιά ισχυρή οικονομία και μια συνετή δημοσιονομική πολιτική.

          Η οικονομία του Βυζαντίου αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο του βυζαντινού οικοδομήματος και βασικό παράγοντα διαιώνισης του.Η βυζαντινή οικονομία στηριζόταν σε μια καλώς oργανωμένη και ελεγχόμενη  γεωργία που ανήκε στον αυτοκράτορα,τους μεγάλους Στρατιωτικούς και τον κλήρο από πλευράς ιδιοκτησίας της γης και καλλιεργoύνταν από μικροκαλλιεργητές, εξαρτημένους αγρότες  και δούλους.

          Το μεγάλο όπλο της βυζαντινής οικονομίας ήταν το διεθνές εμπόριο.Το Βυζάντιο γεωοικονομικά ευρισκόμενο σε ένα μοναδικό διεθνές εμπορικό σταυροδρόμι της μεσαιωνικής εποχής, αξιοποίησε τη θέση του και οικοδόμησε ισχυρότατο διεθνές ναυτιλιακό και χερσαίο εμπόριο. Η Κωνσταντινούπολη και η Θεσσαλονίκη απετέλεσαν σταυρικούς κόμβους (ας θυμηθούμε την Εγνατία Οδό) εμπορίου και μεταφορών και συνακόλουθα συσσώρευσης μεγάλου πλούτου.
           Οι φόροι των διεθνών και εσωτερικών εμπορικών συναλλαγών πλούτιζαν τα κρατικά ταμεία τα οποία έτσι μπορούσαν να στηρίξουν τον μισθοφορικό στρατό,την γραφειοκρατία και τις κρατικές επενδύσεις.Επι πλέον υπήρχε και ο φόρος επι της γης και της αγροτικής παραγωγής, συν το φόρο επιτηδευμάτων.
             Το ελληνικό στοιχείο συμμετείχε ενεργά και δυναμικά στο βυζαντινό εμπόριο και ιδιαίτερα στην εμποροναυτιλία.`Όμως υπήρχαν και ικανοί ανταγωνιστές: οι Αρμένιοι,οι  Εβραίοι,οι Βενετοί και Γενοβέζοι,οι Σύριοι,οι Καππαδόκες οι οποίοι ήλεγχαν το τραπεζικό σύστημα.

    

 

 Οι τιμές των προϊόντων

 

          Στο βυζάντιο συναντούμε όλες τίς όψεις της οικονομικής ζωής πού θά μπορούσε νά διανοηθεί κάποιος. Ο πρωτογενής τομέας (γεωργία, κτηνοτροφία, αλιεία ακόμη καί  τά ορυχεία),  μεταποίηση (μεταλλουργία. υφαντουργία, κλπ.),  το εμπόριο, η ναυτιλία, η νομισματική κυκλοφορία, ο ρόλος του κράτους στήν οικονομία, οι μισθοί καί οι τιμές, οι διεθνείς οικονομικές σχέσεις καθώς επίσης και η  οικονομική ιδεολογία αυτού του κράτους, η οποία διέφερε ριζικά από την καπιταλιστική ιδεολογία της νεώτερης εποχής. Οι τιμές παρέμειναν σταθερές στο Βυζάντιο, τουλάχιστο μέχρι τά τέλη του 11ου αιώνα, ενώ η ανεργία είναι μια λέξη που εμφανίστηκε μετά τήν εξάπλωση του καπιταλιστικού συστήματος.
             Μια από τις βασικότερες λειτουργίες του οικονομικού συστήματος είναι ο καθορισμός της τιμής ενός αγαθού ή μιας υπηρεσίας. Στό καπιταλιστικό σύστημα η τιμή καθορίζεται από τη ζήτηση και τήν προσφορά. Ο μηχανισμός αυτός έχει πολλά πλεονεκτήματα, όταν συντρέχουν ορισμένες προϋποθέσεις. Γίνεται προβληματικός άν εφαρμοστή σέ μια εποχή όπως ο μεσαίωνας, όταν το μεγαλύτερο μέρος της οικονομίας εξαρτάται από την αγροτική παραγωγή καί αυτή από τις διακυμάνσεις του καιρού. Περίοδοι εκτεταμένης ανομβρίας προκαλούν έλλειψη βασικών ειδών διατροφής καί τότε ο μηχανισμός ζήτησης-προσφοράς οδηγεί σε απότομη άνοδο της τιμής των τροφίμων και, συνεπώς, στο θάνατο όσων δέν έχουν αρκετά χρήματα για να αγοράσουν την πανάκριβη πλέον τροφή τους. Όπως είναι λογικό, στο μεσαίωνα η εξισορρόπηση ζήτησης - προσφοράς μέσω της τιμής δεν ήταν αποδεκτός τρόπος λειτουργίας της οικονομίας.
           Από ό,τι φαίνεται, στο Βυζάντιο δεν αναπτύχθηκε συστηματική θεωρητική διερεύνηση, όπως στη Δύση, για την έννοια της "δίκαιης" τιμής. Στην πράξη, η τιμή διαμορφωνόταν είτε μέ διαπραγμάτευση των ενδιαφερόμενων πλευρών, είτε από τή συνολική ζήτηση και προσφορά είτε μέ κρατική ρύθμιση του ποσοστού κέρδους, στην οποία θά επανέλθουμε παρακάτω. Υπήρχε δηλαδή μια ευρεία και ελαστική έννοια της "δίκαιης" τιμής. Οπωσδήποτε είναι ενδιαφέρον ότι παρατηρείται μια πιο σφαιρική καί ισορροπημένη αντίληψη για τούς τρόπους διαμόρφωσης της τιμής σέ σχέση με τον σημερινό "φονταμενταλισμό της ελεύθερης αγοράς". Η αντίληψη αυτή σχετιζόταν με μια φιλάνθρωπη προσέγγιση, σύμφωνα με την οποία ήταν απαράδεκτη η εκμετάλλευση ενός ανθρώπου πού βρίσκεται σέ έκτακτη ανάγκη. Είναι ενδιαφέρον ότι ο απόηχος αυτής της αντίληψης διατηρήθηκε στον πολύ λαό ως τις μέρες μας καί επιζεί στις διάφορες διαμαρτυρίες για "κερδοσκοπία", παρόλο πού το θεμέλιο ακριβώς του καπιταλιστικού συστήματος είναι ο σκοπός της μεγιστοποίησης του κέρδους μέσα στον ελεύθερο ανταγωνισμό.
          Παρεμπιπτόντως, αυτό πού είναι απροσδόκητο είναι ότι δέν καταγράφονται παραδείγματα επιβολής τιμών από το κράτος, όπως είχε συμβεί επί Διοκλητιανού ή όπως συνέβαινε στα πρόσφατα κομμουνιστικά καθεστώτα. Η διαπίστωση αυτή, μαζί μέ τήν αντίληψη γιά το κέρδος στήν οποία θά αναφερθούμε παρακάτω, επιβεβαιώνει ότι η οικονομική ζωή στο Βυζάντιο ήταν σέ μεγάλο βαθμό ελεύθερη καί όχι κεντρικά κατευθυνόμενη. Επομένως οι υποστηρικτές της άποψης ότι "όλοι οι υπήκοοι του κράτους ήταν αιχμάλωτοι του αυτοκράτορα" (Guillou, "Βυζαντινός πολιτισμός", 1974) ή ότι κύριο γνώρισμα του βυζαντινού ανθρώπου ήταν η "ατομικότητα χωρίς ελευθερία" (Kazhdan, "People and Power in Byzantium", 1982) θα πρέπει να ανατρέξουν σέ άλλες σφαίρες της δημόσιας ζωής για νά αντλήσουν αποδείξεις για αυτούς τους ισχυρισμούς.
            Ταυτόχρονα, το κράτος διατηρούσε το δικαίωμα να παρεμβαίνει κατά περίπτωση για νά διορθώνει τις κοινωνικές αδικίες τις οποίες προκαλεί η ελεύθερη διαμόρφωση των τιμών. Η παρέμβαση έπαιρνε τη μορφή ρύθμισης του ποσοστού κέρδους. Οι έμποροι και οι μαγαζάτορες δικαιούνταν ένα "δίκαιο" ποσοστό κέρδους, αλλά για νά αυξήσουν το συνολικό κέρδος τους θα έπρεπε να πουλήσουν περισσότερα εμπορεύματα και όχι να αυξήσουν την τιμή, εκμεταλλευόμενοι πρόσκαιρες διακυμάνσεις της ζήτησης και της προσφοράς.
             Αντίστοιχες κρατικές παρεμβάσεις παρατηρούνται στο ζήτημα της μεγάλης ιδιοκτησίας, όπου η παρέμβαση αποσκοπεί στο να αποτρέψει την υπερβολική συσσώρευση πλούτου και την καταπίεση των οικονομικά ασθενέστερων. Αυτή ήταν μια ακόμη διαφορά του βυζαντινού κράτους από τα δυτικά μεσαιωνικά κράτη. Στη Δύση, λόγω της ανυπαρξίας ισχυρής κεντρικής εξουσίας, η αποκέντρωση επέτρεπε στους τοπικούς φεουδάρχες να επεκτείνονται ανεμπόδιστα σέ βάρος των μικρών ιδιοκτητών. Η εξασθένηση του βυζαντινού κράτους μετά τον 11ο αιώνα φαίνεται ότι οφείλεται, μεταξύ άλλων, στήν επικράτηση ισχυρών αποκεντρωτικών τάσεων και φεουδαρχικών προτύπων.
                  Συνολικά, στο Βυζάντιο διατηρήθηκε η επιρροή μιάς αριστοτελικής προσέγγισης σχετικά με την υπολανθάνουσα τριβή ανάμεσα στην ελευθερία των συναλλαγών και στην επιδίωξη της κοινωνικής δικαιοσύνης. Ήταν, δηλαδή, γνωστό κάτι πού προσπάθησε νά υποβαθμίσει ή καί νά αγνοήσει η κυρίαρχη σήμερα φιλελεύθερη οικονομική θεωρία: ότι η ελεύθερη συναλλαγή ανάμεσα στον ισχυρό και στον αδύναμο δεν οδηγεί σε δίκαιο αποτέλεσμα.
                 

 

 

           Οι απόψεις του Ράνσιμαν

 

 

               Ο μεγαλύτερος βυζαντινολόγος του 20ού αιώνα, ο Ράνσιμαν, παρουσιάζει τις πτυχές της οικονομικής οργάνωσης στην Ρωμανία. Ας δούμε τι λέει (Βυζαντινός πολιτισμός, εκδ. Γαλαξίας):
              «Το Βυζάντιο κατηγορήθηκε ότι ήταν ο παράδεισος των μονοπωλιακών προνομίων και του παρεμβατισμού. Η κατηγορία δεν είναι τελείως ανακριβής. Ο παρεμβατισμός ήταν, χωρίς αμφιβολία, το βυζαντινό ιδεώδες» (Βυζαντινός πολιτισμός, εκδ. Γαλαξίας, σ. 195).
             «Κάθε βιομηχανία είχε τη δική της συντεχνία και κανένας δεν μπορούσε να ανήκει σε δύο συντεχνίες συγχρόνως. Η συντεχνία όριζε τον πρόεδρό της, και το διορισμό του έπρεπε πιθανόν να τον εγκρίνει ο έπαρχος. Η συντεχνία αγόραζε συλλογικά τις πρώτες ύλες που χρειάζονταν για τη βιομηχανία της και τις μοίραζε στα μέλη της, που πουλούσαν τα είδη που έφτιαχναν σε ορισμένο δημόσιο χώρο και με κέρδη καθορισμένα από το γραφείο του επάρχου. Καθορισμένες επίσης ήταν οι ώρες εργασίας, καθώς και οι μισθοί των εργατών. Απαγορευόταν αυστηρά να αγοράζει κανείς μεγάλες ποσότητες εμπορευμάτων και να τις πουλάει λιανικώς στην στιγμή που τον εσύμφερε. Τους αρτοποιούς και τους κρεοπώλες, που από την αποδοτικότητά τους εξαρτιόταν ο επισιτισμός της Πόλης, τους επιβλέπανε με εξαιρετικά μεγάλη αυστηρότητα και τις τιμές των τροφίμων τις κρατούσαν με τη βία χαμηλά ακόμη και σε εποχές λιμού». (Βυζαντινός πολιτισμός, εκδ. Γαλαξίας, σ. 196-197).
             «Ανεργία δεν υπήρχε. Οι εργάτες δεν ήταν δυνατόν να απολυθούν παρά με πολύ μεγάλες δυσκολίες» (Βυζαντινός πολιτισμός, εκδ. Γαλαξίας, σ. 197).
                «Το σιτάρι το 960 είχε την ίδια τιμή που είχε και το 1014 (1, 85 χρυσά φράγκα ο μόδιος), όλα όμως τα άλλα είδη ήταν πιθανώς πέντε ή έξι φορές φθηνότερα. Ο Νικηφόρος Α΄ προσπάθησε να κρατήσει χαμηλά τις τιμές, περιορίζοντας την ποσότητα του νομίσματος που κυκλοφορούσε» (Βυζαντινός πολιτισμός, εκδ. Γαλαξίας, σ. 199).
             «Από τον Κωνσταντίνο Α΄ ως τον Νικηφόρο Βοτανειάτη, περισσότερο από έξι αιώνες, το νόμισμα διατήρησε αμείωτη την αξία του» (Βυζαντινός πολιτισμός, εκδ. Γαλαξίας, σ. 198).
               «Το σύστημα αυτό διατηρήθηκε όσον καιρό υπήρχε η Αυτοκρατορία. Εξασφάλιζε τα συμφέροντα των καταναλωτών και άφηνε και ένα σχετικό κέρδος στους εμπόρους, χωρίς ωστόσο να τους επιτρέπει ποτέ να κάνουν περιουσία, κι αυτό δεν ήταν ενθαρρυντικό για τις επιχειρήσεις» (Βυζαντινός πολιτισμός, εκδ. Γαλαξίας, σ. 199).
              Αξίζει να θυμίσουμε ότι όσους αιώνες η Ρωμανία ήταν ισχυρή, αυτό το όφειλε στους ελεύθερους γεωργούς, οι οποίοι αποτελούσαν το μεγαλύτερο μέρος του στρατού της. Πράγματι, οι νομοθεσίες των Ισαύρων και των Μακεδόνων Αυτοκρατόρων, απέτρεπαν τη συσσώρευση γης από τους Δυνατούς, έδιναν φορολογικές ελαφρύνσεις στους ελεύθερους γεωργούς. Είναι αλήθεια ότι προς το τέλος (λίγο πριν το 1204) υπήρξε εμφάνιση του φεουδαλισμού και στη Ρωμανία. Αλλά αυτό έγινε κυρίως υπό την επίδραση της Δύσης και του κυρίαρχου σ’ αυτήν τότε οικονομικού μοντέλου. Ως και την εποχή της απελευθέρωσης της Πόλης (1261) η δυναστεία του Λάσκαρη ευνοούσε τους μικροκαλλιεργητές.

          

     

 Τα μονοπωλιακά προϊόντα

 

        Η βυζαντινή οικονομική διοίκηση για τις εμπορικές συναλλαγές παρέμενε μέσα σε αυστηρά παραδοσιακά πλαίσια: απαγορευόταν η εξαγωγή οποιουδήποτε προιόντος είχε ιδιαίτερη σημασία για το βυζαντινό κράτος. Το υγρό πυρ, ο χρυσός, το αλάτι, το σίδερο που προοριζόταν για την παραγωγή όπλων και η ξυλεία για τη ναυπηγική, οτιδήποτε δηλαδή θα μπορούσε να φανεί χρήσιμο στον εχθρό, δεν επιτρεπόταν να περάσουν τα σύνορα της αυτοκρατορίας. Ο κατάλογος με τα απαγορευμένα προς εξαγωγή αγαθά περιλάμβανε και όλα τα μεταξωτά που βάφονταν με την αυθεντική πορφύρα που προορίζονταν για την αυτοκρατορική οικογένεια και για διπλωματικά δώρα. Το λεγόμενο «Επαρχιακό βιβλίο» του Λέοντα Σοφού (886-912) που ρύθμιζε τη λειτουργία των συντεχνιών και των εμπόρων, μαρτυρεί την ξεκάθαρη θέση του κράτους να ασκεί έλεγχο στο σύνολο της παραγωγής, όχι μόνο στα μονοπωλιακά προιόντα αλλά ακόμα και σε «κοινά» όπως ψάρια, σαπούνι κεριά, ακόμα και συμβολαιογραφικά αρχεία.

 

 

ΠΗΓΈΣ
Άρθρο του Αναστασίου Αθ. Φιλιππίδη για το βιβλίο της Αγγελικής  Ε. Λαΐου' Οικονομική ιστορία του Βυζαντίου'
Σ. Ράνσιμαν,Βυζαντινός πολιτισμός, εκδ. Γαλαξίας

http://vizantinaistorika.blogspot.co.ke/2014/07/blog-post_26.html

Κύπρος: Θετικές επιπτώσεις από το Brexit «βλέπει» ο Γουίλμπουρ Ρος

Το ενδεχόμενο θετικών επιπτώσεων στην Κύπρο λόγω του Brexit, υπογράμμισε ο μεγαλομέτοχος της Τράπεζας Κύπρου,ΚΥΠΡ-1,33% Γουίλμπουρ Ρος,  κατά τη διάρκεια ομιλίας του σε εκδήλωση του Harvard Club of Cyprus.

Ο Αμερικανός επιχειρηματίας υποστήριξε ότι η Κύπρος έχει τη δυνατότητα να προσελκύσει αρκετές εταιρείες, οι οποίες δεν θα ήθελαν να έχουν την έδρα τους στη Βρετανία. «Η Κύπρος πρέπει να κινηθεί άμεσα, για να κερδίσει την κούρσα απέναντι στις άλλες χώρες» πρόσθεσε ο Ρος.

Πρότεινε παράλληλα, στην κυπριακή κυβέρνηση να υιοθετήσει, γι' αυτόν τον σκοπό, πιο «ανοιχτές» πολιτικές, προκειμένου να προσελκύσει τις ενδιαφερόμενες εταιρείες χρηματοοικονομικών υπηρεσιών.

Όσον αφορά τις γεωστρατηγικές πολιτικές, ο Αμερικανός επιχειρηματίας χαιρέτησε την αποκατάσταση των σχέσεων Δύσης - Ιράν, εκτιμώντας ότι «η Κύπρος μπορεί κάλλιστα, να καταστεί ο λογικός βατήρας τόσο για τις χρηματοοικονομικές εταιρείες που θέλουν να συνάψουν συναλλαγές με τη χώρα, όσο και για εταιρείες που θέλουν να εγκαταστήσουν τις βάσεις τους στην περιοχή».

Ο μεγαλομέτοχος της Τράπεζας Κύπρου έκανε ειδική μνεία και στις αμερικανικές εκλογές, εκτιμώντας πως η ισχυρότερη απήχηση του Ντόναλντ Τραμπ είναι στην εργατική τάξη και στα άτομα με χαμηλό μορφωτικό επίπεδο, τα οποία προσομοιάζουν με τους ψηφοφόρους που επέλεξαν το Brexit.

Πηγή: ΑΜΠΕ

http://www.naftemporiki.gr/finance/story/1121884/kupros-thetikes-epiptoseis-apo-to-brexit-blepei-o-gouilmpour-ros

Brexit: Σημάδια ανάκαμψης στο Χρηματιστήριο του Λονδίνου

Ανοδικά κινήθηκαν κατά την έναρξη της σημερινής συνεδρίασης οι βρετανικές μετοχές, μετά τη βουτιά των τελευταίων ημερών την οποία προκάλεσε η απόφαση του δημοψηφίσματος υπέρ του Brexit.

Ο δείκτης FTSE 100 σημείωνε νωρίτερα άνοδο κατά 2,3%. Ο δείκτης είχε υποχωρήσει περισσότερο από 5% στις δύο προηγούμενες συνεδριάσεις με πρωταγωνίστριες τις τραπεζικές μετοχές, που είχαν χάσει 16,4%, ωστόσο σήμερα Τρίτη στην αρχή της συνεδρίασης κατέγραφαν άνοδο 3,1%.

Κέρδη 3% σημείωνε νωρίτερα και ο δείκτης των εταιριών μεσαίας κεφαλαιοποίησης FTSE 250.

http://www.altsantiri.gr/brexit/brexit-simadia-anakampsis-sto-chrimatistirio-tou-londinou/

Μέχρι στιγμής καμία οργάνωση δεν έχει αναλάβει την ευθύνη Το Πεκίνο καταδικάζει την επίθεση στο αεροδρόμιο της Κωνσταντινούπολης

«Η Κίνα καταδικάζει σθεναρά αυτή τρομοκρατική επίθεση που είχε ως στόχο πολίτες», δήλωσε σήμερα ο εκπρόσωπος Χονγκ Λέι

Το κινεζικό υπουργείο Εξωτερικών καταδίκασε τη χθεσινή τρομοκρατική επίθεση στο αεροδρόμιο της Κωνσταντινούπολης, που στοίχισε τη ζωή σε τουλάχιστον 36 άτομα ενώ σχεδόν 150 τραυματίστηκαν.

«Η Κίνα καταδικάζει σθεναρά αυτή τρομοκρατική επίθεση που είχε ως στόχο πολίτες», δήλωσε σήμερα ο εκπρόσωπος Χονγκ Λέι.

Ο εκπρόσωπος είπε ότι η Κίνα αντιτίθεται σε όλες τις μορφές τρομοκρατίας και κάλεσε τη διεθνή κοινότητα να ενισχύσει τη συνεργασία σε ό,τι αφορά την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας προκειμένου να διασφαλίσει την ειρήνη και την ασφάλεια στην περιοχή. Μέχρι στιγμής καμία οργάνωση δεν έχει αναλάβει την ευθύνη για τη βομβιστική επίθεση στο αεροδρόμιο Ατατούρκ.
http://www.protothema.gr/world/article/590988/to-pekino-katadikazei-tin-epithesi-sto-aerodromio-tis-konstadinoupolis/

Καλοκαιρινές εκπτώσεις 2016: Πότε ξεκινούν, ποιά Κυριακή είναι ανοικτά

Οι καλοκαιρινές εκπτώσεις για φέτος ξεκινούν από τη Δευτέρα 11 Ιουλίου και θα διαρκέσουν έως την Τετάρτη 31 Αυγούστου 2016. Οι επόμενες ενδιάμεσες εκπτώσεις είναι τον Νοέμβριο από την 1 έως τις 10.

www.dikaiologitika.gr

ΤΟ ΟΧΙ ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΟΥΝ ΝΑΙ .

Η Ε.Ε η μεγάλη ναζιστική οικογένεια δεν σέβεται τίποτα. Ο λαός της βρετανικής βασιλείας  είπε ΟΧΙ στην παραμονή στην Ε.Ε.
Η δημοκρατική Ε.Ε ενώσει απλά τους ονομάζει φασίστες και  δημιουργεί εντυπώσεις πρόστυχες  λέγοντας ότι πρέπει να τελειώνουμε με την εθνική κυριαρχία των κρατών .

Κωνσταντινούπολη: 36 νεκροί σε τρομοκρατική επίθεση αυτοκτονίας

Τρεις βομβιστές αυτοκτονίας άνοιξαν πυρ και ανατινάχτηκαν στο διεθνές αεροδρόμιο της Κωνσταντινούπολης, με συνέπεια το θάνατο 36 ανθρώπων και τον τραυματισμό τουλάχιστον 150. Σύμφωνα με τον Τούρκο πρωθυπουργό, η επίθεση αποδίδεται στο Ισλαμικό Κράτος.

Ένας ένοπλος άνοιξε πυρ με αυτόματο όπλο στο τέρμιναλ των αναχωρήσεων, με πολλούς από τους επιβάτες να πέφτουν στο πάτωμα προκειμένου να προστατευτούν, ενώ άλλοι προσπάθησαν να βγουν έξω από την αίθουσα αναχωρήσεων. Αμέσως μετά, οι ένοπλοι ανατινάχτηκαν στην αίθουσα αφίξεων ή γύρω από αυτό, που βρίσκεται έναν όροφο πιο κάτω.

Η επίθεση στο αναφερόμενο αεροδρόμιο, το οποίο είναι το τρίτο αεροδρόμιο σε διακίνηση επιβατών στην Ευρώπη, ήταν από τις πιο αιματηρές, από μια σειρά βομβιστικών επιθέσεων που έγιναν το τελευταίο χρονικό διάστημα στην Τουρκία, που συμμετέχει στη διεθνή συμμαχία -υπό τις ΗΠΑ- κατά του Ισλαμικού Κράτους. Παράλληλα, η Τουρκία έχει ανοιχτό πολεμικό μέτωπο με τους αντάρτες του PKK στις νοτιοανατολικές περιοχές της χώρας.

Οι αστυνομικοί πυροβόλησαν και προσπάθησαν να σταματήσουν δύο από τους βομβιστές, λίγο πριν προσεγγίσουν σε σημείο ελέγχου στην αίθουσα αφίξεων, ενώ στη συνέχεια ανατινάχτηκαν, σύμφωνα με Τούρκο αξιωματούχο.

“Αυτή η επίθεση κατά αθώων ανθρώπων είναι μια αχρεία, προσχεδιασμένη τρομοκρατική πράξη. Υπάρχουν στοιχεία ότι ο καθένας από τους τρεις βομβιστές ανατινάχτηκε, αφού προηγούμενα είχε ανοίξει πυρ, με το όπλο του,” δήλωσε χαρακτηριστικά ο Τούρκος πρωθυπουργός Μπιναλί Γιλντιρίμ.

http://www.news.gr/kosmos/evroph/article-wide/270928/konstantinoypolh-36-nekroi-se-tromokratikh-epithes.html

Η πολιτεία της Καλιφόρνια πέρασε νόμο υποχρεωτικού εμβολιασμού για όλους τους ενήλικες

Ο νόμος στην υπηρεσία της νέας τάξης πραγμάτων , θέλει να εμβολιάζονται πλέον  ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ όλοι οι ενήλικες.

Η πολιτεία της Καλιφόρνια ψήφισε νόμο που αναγκάζει με κυρώσεις όλους τους ενήλικες που δεν θα  εμβολιάζονται  , καθιστώντας την άρνηση  ποινικό αδίκημα που  επισύρει ποινές φυλάκισης.
Η πολιτεία αυτή είναι  η πρώτη στην Αμερική, όπου είναι υποχρεωτικά τα εμβόλια για ενήλικες με νόμο , ενώ σειρά θα πάρουν και άλλες πολιτείες, αναφέρει σχετικό δημοσίευμα .
Μετά από ένα   νομοσχέδιο που απαγόρευε στους γονείς την άρνηση του εμβολισμού στα παιδιά  για θρησκευτικούς λόγους, οι νέοι αυτοί κανόνες καθιστούν πλέον  παράνομη και  για τους ενήλικες την άρνηση  του εμβολιασμού.

Το προαιρετικά ετήσιο εμβόλιο της γρίπης, είναι πλέον υποχρεωτικό  για τους παρόχους ημερήσιας φροντίδας, εκπαιδευτικούς  της προσχολικής ηλικίας, καθηγητές, καταστήματα όπου ανταλλάσσονται χρήματα, φροντιστές πρώιμης παιδικής ηλικίας και  φροντιστές σχολικών  προγραμμάτων , παρόχους ημερήσιας  φροντίδας στο σπίτι  και  εθελοντές που φροντίζουν και επιβλέπουν τα παιδιά.
Ο νόμος SB792 θα εξαλείψει το δικαίωμα ενός ενηλίκου  να αποφασίζει για τον εαυτό του και να έχει το δικαίωμα να δεχθεί ή όχι στον εμβολισμό. Το νομοσχέδιο θα κάνει την Καλιφόρνια την πρώτη πολιτεία που απαιτείται δικαστική εντολή για μη εμβολισμό  ενηλίκου.
Είναι τελικώς τόσο επικίνδυνος ο επερχόμενος Ιός, που θα  μετατραπεί σε πανδημία, ώστε να απαιτείται  υποχρεωτικός  μαζικός εμβολιασμός;

Πώς θα καταφέρουν να πείσουν ολόκληρο τον κόσμο να εμβολιαστεί ;
Τι ρόλο θα παίξουν τα ΜΜΕ και οι Κυβερνήσεις όλων των κρατών;
Πώς θα συμπεριφερθούν στους “αποστάτες” που θα αρνηθούν να κάνουν τον υποχρεωτικό εμβολιασμό;

Ποιά θα είναι η εταιρία που θα δημιουργήσει το εμβόλιο αντίδοτο στον ιό ;
Ποια ακριβώς σχέση με την παραγωγή του εμβολίου θα έχει ο  Μπίλ Γκέιτς ο οποίος ανοιχτά και σε πλήθος ανθρώπων δήλωσε πριν χρόνια πως για να επιβιώσει ο πλανήτης πρέπει να μειωθεί άρδην ο πληθυσμός του με την βοήθεια βιολογικών όπλων και θανατηφόρων ασθενειών και πώς ταυτόχρονα χρηματοδοτεί με εκατομμύρια δολάρια τα ινστιτούτα που προσπαθούν να βρουν αντίδοτο σε διάφορους ιούς ;

Ενδεχομένως στην Ευρώπη αλλά και στην χώρα μας κάποια στιγμή να μας  ζητούν να  προσκομίσουμε  την ανάλογη ιατρική διαβεβαίωση για να συνεχίσουμε να εργαζόμαστε .
Η νέα τάξη πραγμάτων έχει τους τρόπους να «πείσει» εκατομμύρια ανθρώπους να γίνουν πειραματόζωα με την θέληση τους, το θέμα είναι ποιοι  θα αρνηθούν και πως θα τους ονομάσουν, μήπως τους πουν «τρομοκράτες»;
http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2016/06/blog-post_9580.html