Τετάρτη 1 Ιουλίου 2009

Απαγορεύετε το κάπνισμα.

Δεν ξέρω σήμερα τη με ενόχλησε περισσότερο η έλλειψη νικοτίνης η λέξη απαγορεύετε.
Η θέση μου για το μέτρο είναι ξεκάθαρη διαφωνώ .
Που βρισκόμαστε και ποιοι είναι αυτοί που έτσι ξαφνικά νοιάζονται για την υγεία μου.
Είναι μέτρο δημοκρατικό ; και αν είναι γιατί δεν ζήτησαν την γνώμη μου .

Ζούμε μέρες ναζιστικής δημοκρατίας και να ξέρετε δεν θα είναι το πρώτο απαγορεύετε θα ακολουθήσουν και αλλά

ΝΙΚΟΣ ΣΤΑΥΡΙΔΗΣ-ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΚΙΩΝΑΚΗΣ


Νίκος Σταυρίδης

Ο Νίκος Σταυρίδης (1910, Βαθύ Σάμου - 14 Δεκεμβρίου 1987) ήταν Έλληνας ηθοποιός του κινηματογράφου και του θεάτρου. Ξεκίνησε την καριέρα του το 1929 στο μουσικό θέατρο, συμμετέχοντας σε επιθεωρήσεις, οπερέτες και παραστάσεις βαριετέ . Τη δεκαετία του 1940 άρχισε να συγκροτεί δικούς του θιάσους και να συνεργάζεται με σπουδαίους συναδέλφους του, όπως τη Ρένα Βλαχοπούλου, τις αδελφές Καλουτά , την Καίτη Ντιριντάουα και τη Μαρίκα Νέζερ , την Καίτη Μπελίντα και τη Μαρίκα Νέζερ (1958: Τεντυμπόυς των Γιαλαμά-Θίσβιου-Πρετεντέρη), τον Διονύση Παπαγιαννόπουλο και τη Σοφία Βέμπο (1959), τον Κώστα Χατζηχρήστο (1963) κ.ά. Μεσολάβησε ένα διάστημα (1954-55) κατά το οποίο ίδρυσε μαζί με τον Τάκη Μηλιάδη και τη Νανά Σκιαδά το θίασο «Ελληνική Μουσική Κωμωδία», στον οποίο ανέβασε επιθεωρήσεις αλλά και έργα πρόζας, όπως η κωμωδία "Δέκα μέρες στο Παρίσι" (με τον Διονύση Παπαγιαννόπουλο το 1960). Διακρίθηκε ιδιαίτερα και για τις κινηματογραφικές του εμφανίσεις. Έπαιξε για πρώτη φορά στη μεγάλη οθόνη το 1950 στην ταινία του Νίκου Τσιφόρου Έλα στο θείο και συνέχισε να εμφανίζεται σε ταινίες του ίδιου (Η ωραία των Αθηνών, 1953), του Ορέστη Λάσκου (Η φτώχεια θέλει καλοπέραση, 1957, Φτωχαδάκια και λεφτάδες , 1960, Τρίτη και 13 ,1963, Ο χαζομπαμπάς , 1967), του Πάνου Γλυκοφρύδη (Δουλειές με φούντες,1958), του Αλέκου Σακελλάριου (Τα κίτρινα γάντια , 1960), του Γρηγόρη Γρηγορίου (Διαβόλου κάλτσα,1960), του Κώστα Ανδρίτσου (Ευτυχώς τρελάθηκα ,1961) και σε πολλές άλλες.





Φιλμογραφία
Πώς καταντήσαμε Σωτήρη (1972)
Ο Άνθρωπος Ρολόι (1972)... Οδυσσέας Ακριβός
Ο θείος μου ο Ιπποκράτης (1972)... Ιπποκράτης Καραγκιαούρης
Δυο μοντέρνοι γλεντζέδες (1971)... Πολύδωρος
Ο καου- μπόι του Μεταξουργείου (1971)
Ομορφόπαιδα (1971)... Αρίστος Μερτζεσόλης
Ο παραγιός μου ο ραλίστας (1971)
Αριστοτέλης ο επιπόλαιος (1970)... Βαγγέλης Κολοκυθάς και Αριστοτέλης Κολοκυθάς
Οι τέσσερις άσσοι (1970)
Οι τρεις ψεύτες (1970)... Σε τρεις ρόλους: θείος, θεία και μπουζουξής
Ο ξεροκέφαλος (1970)... Νίκος Σταρόπουλος
Το αφεντικό μου ήταν κορόιδο (1969)
Κάθε κατεργάρης στον πάγκο του (1969)
Ο θαυματοποιός (1969)... Σαράντος
Τρεις τρελοί για δέσιμο (1969)
Ξύπνα, καημένε Περικλή (1969)
Ο πιο καλός ο μαθητής (1968)
Ψυχραιμία, Ναπολέων (1968)
Θα τα κάψω τα λεφτά μου (1968)
Η θυρωρίνα (1968)
Ο Ανακατωσούρας (1967) .... Λάζαρος
Ο χαζομπαμπάς (1967)... Χαράλαμπος Νούφαρας
Η Παιχνιδιάρα (1967) .... Νίκος Σταματίου, Εργοστασιάρχης
Εισπράκτωρ 007 (1966)... Ξενοφώντας Τσιγκενές
Ο εξυπνάκιας (1966)... Σωκράτης Πανάς
Ευτυχώς τρελάθηκα (1966)... Χαρίλαος Μαραζιώτης
Μπετόβεν και Μπουζούκι (1965)
Υιέ μου, υιέ μου (1965)... Τρύφωνας Μαυρογιάννης
Φτωχό μου σπουργιτάκι (1965)... Παρακευόπουλος
Εξωτικές βιταμίνες (1964)
Κόσμος και Κοσμάκης (1964) .... Aντώνης Καρέλης
Ο λαγοπόδαρος (1964)... Πέτρος Πελέκης
Ο αδελφός μου ο τροχονόμος (1963)
Ο Διαιτητής (1963)
Επτά ημέρες ψέματα (1963)... Λουκάς
Οι σκανδαλιάρηδες (1963)
Τρίτη και 13 (1963)... Κοσμάς Καλογιάννης
Ζητείται τίμιος (1963)
Δέκα μέρες στο Παρίσι (1962)... Βάσος
Η Ελληνίδα και ο έρωτας (1962)
Ο γαμπρός μου ο δικηγόρος (1962)... Μελέτης Καψομανώλης
Κορόιδο γαμπρέ (1962) .... Σαράντης Διαμαντόπουλος
Ο Σταμάτης και ο Γρηγόρης (1962)... Γρηγόρης Γοργότσης
Ευτυχώς τρελάθηκα (1961) .... Χαρίλαος Μαραζιώτης
Διαβόλου κάλτσα (1961)
Φτωχαδάκια και λεφτάδες (1961).... Tεό Νταλέκης
Μανα μου, τον αγάπησα (1961)
Ο παλικαράς (1961)... Νικήτας Πορφύρης
2.000 ναύτες και ένα κορίτσι (1960)
Η Χιονάτη και τα 7 γεροντοπαλίκαρα (1960)... Κωνσταντίνος Αλεξάνδρου, έμπορος, ωραίος
Τα κίτρινα γάντια (1960) .... Oρέστης Καλιγαρίδης
Σουσουράδα (1960)
Ανθισμένη αμυγδαλιά (ταινία)Ανθισμένη αμυγδαλιά]] (1959)Παναγιώτης, καφετζής
Δουλειές με φούντες (1959)... Περικλής
Οι δοσατζήδες (1959)... Γρηγόρης Πασπάτης
Η Λιλή και ο μουρντάρης (1959)
Περιπλανώμενοι Ιουδαίοι (1959)
Τρεις μάγκες στο παρθεναγωγείο (1959)
Η φτώχεια θέλει καλοπέραση (1958)
Γερακίνα (1958)
Κέφι, γλέντι και φιγούρα (1958)
Μπαρμπα- Γιάννης ο κανατάς (1957)... Γιουρούκος
Τζιπ, περίπτερο κι αγάπη (1957)... Τάσος Καψούρας
Τρία παιδιά Βολιώτικα (1957)
Έρως φτώχεια και κομπίνες (1956)
Γραφείον συνοικεσίων (1956)
Καταδικασμένη κι απ' το παιδί της (1955)
Οι Παπατζήδες (1954)... Βρασίδας
Η ωραία των Αθηνών (1953)...........Κοσμάς Χλες
Έλα στο θείο (1950)... Αντώνης Ντούκουρας
Ως ο ίδιος του
Η Αθήνα τη νύχτα (1962) .... O εαυτός του

Δεν μασάμε

Όχι άλλο το παραμύθι των εορτών τύπου παγκόσμια ημέρα .
Είναι αίσχος ,κατάντια ,τα λάθη των λίγων να τα «γιορτάζουμε» και μάλιστα να αισθανόμαστε και ένοχες.
Έχουμε εορτές ορθόδοξες χριστιανικές

Τέλος

Οι πολιτικές ιδεολογίες τελείωσαν .
Υπάρχουν μόνο τεχνοκράτες και επιπόλαιοι ανόητοι διάδοχοι .

Πρόταση.

Να μην παρκάρουν αυτοκίνητα στο κέντρο του πύργου για όλο το καλοκαίρι από ανθρώπους που είναι δημόσιοι η ιδιωτικοί υπάλληλοι ώστε να υπάρχει χώρος για πολίτες που θέλουν να παρκάρουν και να ψωνίσουν από τα μαγαζιά της πόλης.

13:45 με 14:30 το μεσημέρι

Είναι ευχάριστο που το πρωί πηγαίνοντας στη δουλεία μου 09:00 είδα μηχανή τροχαίας στο κέντρο του πύργου.
Καλό θα ήταν να υπάρχει και στις 13:45 με 14:30 το μεσημέρι.
Δεν θέλω να μπω στην διαδικασία με το να δείξω εικόνες από το χάος γιατί δεν οφέλη την πόλη μου .Αν χρειαστεί θα το κάνω και εξηγούμε όχι με την ένια της απειλής αλλά της απόδειξης

ΕΘΝΙΚΟΣ ΥΜΝΟΣ

Προσπαθώ δεν αποφεύγω

Tα πολιτικά κόμματα εξουσίας είναι δυο και εναλλάσσονται στην κορυφή.
Γνωστό.
Το πρόβλημα είναι ότι πλέον πρέπει να καταλάβουν ότι η «αλλαγή» δεν είναι αλλάζω σπίτι επειδή φοβάμαι τις κατσαρίδες .
Εξηγούμαι , τα προβλήματα λύνονται όταν μένεις εκεί που βρίσκονται.

Αγίων Αναργύρων Κοσμά και Δαμιανού (†284)

Αγίων Αναργύρων Κοσμά και Δαμιανού (†284). Μεγαλομάρτυρος Κωνσταντίνου του Αλαμανού. Αγίων Απολλωνίας και Μαυρικίου. Οσίων Πέτρου πατρικίου, Βασιλείου ηγουμένου, του συστησαμένου την σεβασμία Μονή του «Βαθέος Ρύακος» και Λέοντος του «γυμνού».
Οι άγιοι Ανάργυροι Κοσμάς και Δαμιανός ήταν γιατροί στο επάγγελμα και παρείχαν ιάσεις σε όλους όσους είχαν ανάγκη. Γαι για αντάλλαγμα δεν έπαιρναν χρήματα, αλλά το μόνο πού ζητούσαν ήταν να πιστεύσουν στον Χριστό. Κάποιοι όμως καλοθελητές διέβαλαν τούς αγίους στον αυτοκράτορα και του είπαν ότι οι θεραπείες και τα θαύματα που επιτελούσαν τα έκαναν με μαγικές τέχνες. Τότε οι άγιοι Ανάργυροι επειδή δεν ήθελαν να πάνε άλλους αντί αυτών στον αυτοκράτορα, προσήλθαν μόνοι τους ενώπιον του και ο αυτοκράτορας Καρίνος προσπάθησε να τους μεταπείσει να αρνηθούν τον Χριστό. Εκείνοι όμως όχι μόνο δεν αρνήθηκαν την πίστη τους, αλλά κατάφεραν να μεταπείσουν και να μεταστρέψουν τον ίδιο τον αυτοκράτορα, αφού και ο ίδιος δέχτηκε τις θεραπευτικές τους ιάσεις. Συγκεκριμένα, όταν ο Καρίνος ανέκρινε τους αγίους, μετατοπίστηκε η θέση του προσώπου του και στράφηκε προς την ράχη του. Αμέσως τότε οι άγιοι την θεράπευσαν με την προσευχή τους στον Χριστό. Εξαιτίας αυτού του θαύματος, πίστευσαν στον Χριστό όσοι βρίσκονταν εκείνη την στιγμή μπροστά και ο ίδιος ο Αυτοκράτορας τους έστειλε πίσω στους συγγενείς τους με μεγάλες τιμές. Αργότερα όμως, μετά από μεγάλο χρονικό διάστημα, οι άγιοι φθονήθηκαν από τον ίδιο τον δάσκαλο που τους είχε μάθει την ιατρική επιστήμη, γιατί είχαν αποκτήσει μεγάλη δόξα και φήμη. Γι` αυτό τον λόγο τους ανέβασε σε κάποιο όρος για να μαζέψουν δήθεν κάποια βότανα και εκεί τους επιτέθηκε με πέτρες και τους θανάτωσε.