Κυριακή 7 Δεκεμβρίου 2014

ΑΡΘΡΟ ΚΑΣΙΔΙΑΡΗ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗ ΦΥΛΑΚΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΛΟΓΗ ΠΤΔ

"Γιατί ο Σαμαράς δεν πρόκειται να βρει τους 180".
Αυτός είναι ο τίτλος άρθρου του προφυλακισμένου βουλευτή της Χρυσής Αυγής, Ηλία Κασιδιάρη που έδωσε στη δημοσιότητα το κόμμα το απόγευμα της Κυριακής (07/12/2014).
Ακολουθεί αυτούσιο το κείμενο:
«Επειδή η πρόσθεση είναι η πιο απλή πράξη, θα αποδείξουμε με λίγες απλές προσθέσεις γιατί ο Σαμαράς πρέπει να ξεχάσει τους 180 και να ετοιμάζεται για μία νέα βουλή τον Μάρτιο με δεκάδες χρυσαυγίτες, καμιά 50αριά (το πολύ...) νεοδημοκράτες και τον ίδιο απλό βουλευτή Μεσσηνίας. Ας σημειωθεί ότι ο Βενιζέλος έχει ήδη πάψει να κάνει όνειρα θερινής νυκτός, έχει διαγράψει το ενδεχόμενο εκλογής ΠτΔ από την παρούσα βουλή και ετοιμάζεται να συντρίψει τον Σαμαρά, παρ’ ότι του χρωστά αδιαμφισβήτητα την πολιτική του επιβίωση και την ελευθερία του (βλέπε σκάνδαλο υποβρυχίων, συγκάλυψη του κλεφτοΠΑΣΟΚ για siemens και πάει λέγοντας).
Ο Βενιζέλος είναι μία «πολιτική κατσαρίδα» που επιβιώνει ακόμα και μετά από πυρηνικό πόλεμο. Θα έπρεπε να βρίσκεται ήδη στη φυλακή και τα εκατομμύρια που έλαβε ως μίζες για τα εξοπλιστικά να έχουν δημευθεί. Αντ’ αυτού παριστάνει τον πρωθυπουργό και μαχαιρώνει πισώπλατα τον Σαμαρά λέγοντας πως πρέπει να γίνουν εκλογές και να μιλήσει ο λαός. Ο έτερος μέγας κωλοτουμπιστής Τσίπρας, που θα έβαζε φυλακή τον Βενιζέλο, έσπευσε να τον συναντήσει και να τον αγιοποιήσει, στέλνοντας το μήνυμα της επιβίωσης του μορφώματος του κλεφτοΠΑΣΟΚ ακόμα και μετά τις εκλογές και την επερχόμενη πανωλεθρία του. Ας επιστρέψουμε όμως στους 180...
Η σωστή κίνηση δεν είναι να αρχίσουμε να μετράμε τους πιθανούς αποστάτες, αλλά τις σίγουρες αρνητικές ψήφους. Ανοίγω παρένθεση: δεν θεωρώ δόκιμο τον όρο αποστάτης. Θα ήταν καλύτερο να καλείται προδότης, όποιον εξελέγη ως «αντιμνημονιακός» και τώρα ετοιμάζεται να δώσει το φιλί της ζωής στο πτώμα του Σαμαρά. Προδότης της λαϊκής εντολής που έλαβε και που τώρα ξεπουλά για λίγα αργύρια. Αμφιβάλλω μάλιστα αν όσοι ετοιμάζονται να ψηφίσουν ΠτΔ θα εισπράξουν ακόμα και αυτά τα ολίγα αργύρια. Πρόκειται για πρόσωπα τόσο φτηνά, που θα αρκεστούν στον βουλευτικό τους μισθό που θα ρέει για κάνα χρόνο ακόμα σε περίπτωση αποστασίας. Κλείνει η παρένθεση.
Αρχίζουμε το μέτρημα των ΟΧΙ με στόχο τους 121. Η κοινοβουλευτική ομάδα της Χρυσής Αυγής αποτελείται από 16 βουλευτές. Του Σύριζα από 71 και του ΚΚΕ από 12. Σύνολο 99 βουλευτές. Η Ρημάδ του μπαρμπα Φώτη-Φανούρη Κουνέλη έχει 10, αλλά αφαιρούμε τους τρεις λαγούς του Σαμαρά που υπέγραψαν το γελοιωδέστατο κείμενο της αποστασίας (Τσούκαλη, Φούντα και Ψύρρα) και μένουν 7. Ο Καμμένος έχει 11 μετά την αποχώρηση Μελά και την επιστροφή του στο μαντρί της ΝΔ (απ’ το οποίο ποτέ δεν είχε φύγει πραγματικά). Σύνολο 117. Προσθέτουμε τώρα τους ανεξάρτητους που έχουν ορκιστεί ότι δεν θα ψηφίσουν. Την Γιαταγάνα που δήλωσε ότι «και ο Θεός να κατέβει δεν ψηφίζω». Τον Βουδούρη που είναι και με τα δύο πόδια στον Σύριζα, αφού ηγήθηκε του ψηφοδελτίου του στην Πελοπόννησο. Τον Παραστατίδη που δίνει συνεντεύξεις στην «Αυγή» και διαφημίζεται εν όψει εκλογών και την Τζάκρη, που έχει πάρει κι αυτή το χρίσμα από το κίνημα των νεοΠΑΣΟΚων. Μην ξεχνάμε την Ραχήλ Μακρή. Ήδη μετρήσαμε χαλαρά 122.
 Όσους έχουν αφήσει ανοικτό το ενδεχόμενο να ψηφίσουν ΠτΔ τους βάζουμε στο ΝΑΙ, παρ’ ότι ως λαμόγια θα περιμένουν μέχρι το τέλος για να δουν τις εξελίξεις. Μόλις δουν ότι ο Σαμαράς καταρρέει, θα ξαναγίνουν επαναστάτες, θα σκίσουν καλσόν και μνημόνια και θα πουν ΟΧΙ. Τον Αλεξόπουλο τον βάζουμε επίσης στο ΝΑΙ γιατί μόνο έτσι έχει ελπίδα να πάρει καμιά δεκαριά μισθούς ακόμα (πολλά τα λεφτά Άρη...). Ο Μπούκουρας είναι ειδική περίπτωση. Θα είναι πραγματικά τραγικός αν στηρίξει αυτούς που τον κρατάνε ένα χρόνο παράνομα στη φυλακή, από την στιγμή που ξέρει πως σε περίπτωση δίκης αθωώνεται πανηγυρικά. Όλα επομένως θα κριθούν από την στάση των βο(υ)λευτών που παραμένουν ενταγμένοι στις Κ.Ο. του Καμμένου και του κυρ-Φώτη. Αυτοί αρνήθηκαν να υπογράψουν το βλακώδες έγγραφο της αποστασίας και κρατούν κλειστά τα χαρτιά τους.
Μόνη περίπτωση εκλογής προέδρου είναι η συνολική διάλυση των ΑΝΕΛ και της ΡΗΜΑΔ και η μαζική αποστασία των βουλευτών τους. Πιο άμεσος στόχος της συμμορίας της ΝΔ είναι οι Καμμένοι, που προέρχονται άλλωστε από το μαντρί της ψοφοδεξιάς. Μέχρι τώρα το δίδυμο Βορίδη-Σταμάτη που οργανώνει τα συνοικέσια, έχει αποτύχει παταγωδώς. Γι’ αυτό και έχουν αμολήσει τον μοναδικό αποστάτη Μελά να φωνάζει δεξιά και αριστερά για 5-6 άλλους που δήθεν θα ψηφίσουν ΠτΔ, χωρίς όμως να τους ονοματίζει. Τα ίδια γράφει και το κυβερνητικό «Πρώτο Θέμα» και δημοσιεύει μάλιστα κουστομπολίστικες φωτογραφίες της Κουντουρά, μία με την Βούλτεψη, μία με τον Σταμάτη κ.ο.κ. Όλες αυτές οι ανοησίες αποδεικνύουν τον πανικό του Σαμαρά που βλέπει το τραίνο να φεύγει και την Μέρκελ να του κουνά το μαντήλι. Τα ευφάνταστα σενάρια περί αποστασίας μπορεί να εφαρμόζονταν αν ο Σαμαράς έσκιζε τα μνημόνια, έδιωχνε την τρόικα και υλοποιούσε όλα αυτά τα παραμύθια που αφειδώς ξεφουρνίζει τους τελευταίους μήνες. Τώρα που είναι βέβαιη η εξάμηνη παράταση του μνημονίου (που πολύ σύντομα θα γίνει δωδεκάμηνη) η υπόθεση «αποστασία» έχει ήδη καταρρεύσει.
 Μέσα σε όλα αυτά βέβαια, μην ξεχνάτε ότι καιροφυλακτεί πάντα και το «ατύχημα», δηλαδή κάποιο απρόσμενο πολιτικό γεγονός που θα κάνει άνω-κάτω την συγκυβέρνηση και θα οδηγήσει σε οριστικό ναυάγιο τα ανθελληνικά σχέδια Σαμαρά για αιώνια παράταση των μνημονίων και της προδοσίας.
Φυλακές Κορυδαλλού,
7/12/2014».


Read more: http://www.newsbomb.gr/politikh/political-parties/story/530127/arthro-kasidiari-mesa-apo-ti-fylaki-gia-tin-eklogi-ptd#ixzz3LEQOGCeF

Πετάξετε ἀπὸ πάνω σας τὴν ψευτιά...

Πετάξετε ἀπὸ πάνω σας τὴν ψευτιά... 

Τί μεγαλομανία σ᾿ ἔχει πιάσει, ἀδελφέ μου, καὶ δὲν βρίσκεις ἡσυχία καὶ χτίζεις πατώματα ἀπάνω στὰ πατώματα, κι᾿ ἔχεις δυὸ τρία αὐτοκίνητα καὶ κότερα καὶ κάθε λογὴς μάταια πράγματα! Γύρισε καὶ κύτταξε καὶ τὸν ἀδελφό σου, νὰ δροσισθει ἡ ψυχή σου μὲ τὴν εὐλογημένη καλωσύνη, ποὺ τὴν ξεράνανε τὰ τσιμέντα, οἱ ψεύτικες κουβέντες, οἱ συμφεροντολογικὲς παρέες, οἱ συνοφρυωμένες ἀξιοπρέπειες.

Ἂν δὲν μπορείς νὰ κάνεις θυσίες, τουλάχιστον νὰ συχαθεις τὴν ἀδικία. Μὴν ἀδικεις . Ἡ ἀδικία είναι σιχαμερὴ στρίγγλα, χωρίστρα των ἀνθρώπων, ἀνθρωποκτονία σὰν τὸν πατέρα τὸν σατανά.
Τί θὰ δίνανε πολλοὶ ἀπ᾿ αὐτούς, ποὺ κερδίσανε τὸν κόσμο καὶ χάσανε τὴν ψυχή τους, γιὰ νὰ νοιώσουνε ὅ,τι νοιώθουνε οἱ ἄλλοι ποὺ δὲν χάσανε τὴν ψυχή τους!
Ἂν τύχει νὰ ξεκόψει κανένας τέτοιος ἀπὸ ψεύτικη παρέα του καὶ βρεθεί στὴ συντροφιὰ των ἁπλων , των ἀχάλαστων, νοιώθει πὼς ζει ῖ ἀληθινὰ καὶ σὰν ἀπογευθει τὰ ἁγνὰ αἰσθήματα ὕστερα ἀπὸ τὴ ψευτιά, καταλαβαίνει τέτοια χαρά, ποὺ κάνει σὰν τὸν ἄνθρωπο ποὺ ξαναγεννήθηκε, σὰν τυφλὸς ποὺ είδε τὸ φως του. Κάτι τέτοιοι δὲν ξεκολλανε πιὰ οἱ κακόμοιροι ἀπὸ τὴ συντροφιὰ των ἁπλή, των εγκαρδιακων ἀνθρώπων. Ἀλλὰ γιὰ νὰ ξεμακρύνει ἀπὸ τὰ ψεύτικα πρέπει νἄχει λίγη ψυχή. Ἀλλος δὲν μπορεί νὰ ζήσει χωρὶς ψευτιά. Ὁ ἄμμος της Σαχάρας, ὅση βροχὴ κι᾿ ἂν πέσει ἀπάνω του, δὲν φυτρώνει τίποτα.
Ἂν πεις πάλι σὲ ἕναν ἀπὸ τοὺς ἄλλους, τοὺς φτωχούς, νὰ περάσει μισὴ ὥρα μὲ τὴν παρέα των κοσμικών, καλύτερα ἔχει νὰ τὸ βάλεις στὸ μπουντρούμι, παρὰ νὰ βλέπει καὶ ν᾿ ἀκούγει ἐκείνα τὰ ψεύτικα κομπλιμέντα, τὶς ἀνάλατες συζητήσεις, τὰ κρύα χωρατά. Στὴ συναναστροφὴ ποὺ κάνουνε αὐτοὶ οἱ ψευτισμένοι, θαρρεις πὼς τοὺς χωρίζει ἕνας τοίχος τὸν ἕναν ἀπὸ τὸν ἄλλον. Ἐνῶ οἱ ἄλλοι, ποὺ ζούνε μακρυὰ ἀπὸ τὸν κόσμο, νοιώθουνε πὼς οἱ καρδιὲς τοὺς γίνονται ἕνα, πὼς ἀκουμπα ὁ ἕνας ἀπάνω στὸν ἄλλον καὶ ξεκουράζεται. Ἀγάπη καὶ ἀγαπιέται, χαίρεται καὶ δίνει χαρά. Ἀπὸ πάνω ἀπὸ τὴ συντροφιὰ των σαρκικων ἀνθρώπων στέκεται ὁ διάβολος καὶ τοὺς κάνει νὰ μιλάνε ὁλοένα γιὰ λεφτὰ καὶ γιὰ τὰ ὅμοια, γιὰ νὰ μὴ γροικήσουνε οὔτε τὸ φαγὶ ποὺ τρώνε . Ἀπὸ πάνω ἀπὸ τὴ συντροφιὰ των ταπεινων στέκεται ὁ Θεός, κι᾿ ὅλα εἶνε εὐλογημένα.
Πετάξετε ἀπὸ πάνω σας τὴν ψευτιά. Ἀνοίξετε τὰ πανιά, νὰ τὰ φουσκώσει ὁ καθαρὸς ἀγέρας τοῦ πελάγου. Νὰ δροσισθει ἡ ψυχή σας, νὰ νοιώσετε πὼς ζητάτε τα ἀληθινὰ κι᾿ ὄχι τα ψεύτικα.

Φώτης Κόντογλου...



https://www.facebook.com/Filoi.tis.Gnisias.Esfigmenou/photos/np.59065619.100000249388349/745058325543107/?type=1&notif_t=notify_me

“Θετική Ενέργεια”: η μάστιγα της εποχής

Θετική ενέργεια: η εικονική αυτοπραγμάτωση και η νομιζόμενη άμυνα των ατόμων που βλέπουν παντού απειλές και εχθρούς, και πιστεύουν ότι τα ξορκίζουν πείθοντας τον κόσμο ότι περνάνε και νιώθουν τέλεια. Κάτι σαν το ‘είμαι καλά, περνάω μια χαρά, θέλω να του πεις ψέματα’ της Πέγκυς Ζήνα. Όλα είναι εντάξει επειδή έτσι αποφάσισαν να δηλώσουν. Και γύρω γύρω πέφτουν βόμβες και μαχαιρώματα. Από συναισθηματικό καταφύγιο, το δόγμα της θετικής ενέργειας έχει εξελιχθεί σε ολόκληρο σύστημα σκέψης και αντίληψης, που ασυλλόγιστα εξωραΐζει και την πιο σκατένια πτυχή των πραγμάτων, προς όφελος της νηπιακής ψυχολογίας του εκάστοτε θιασώτη της.
Για κάποιους ανθρώπους είναι απλώς αδύνατο να αποδεχτούν ότι πέρα από τις καλές, υπάρχουν και οι πραγματικά αισχρές, ανυπόφορες, ελεεινές στιγμές στη ζωή. Και τέλος. Χωρίς ελαφρυντικά, χωρίς περαιτέρω διαπραγματεύσεις. Plain shit. Αντιδραστικά, και σε πλήρη άρνηση όντες, επιλέγουν όχι να διδαχθούν κάτι από την ατυχία, αλλά να τη μεταμφιέσουν σε κάτι αισιόδοξο, λες και τα λόγια με τα οποία περιβάλλεται μία μαλακία θα την κάνουν λιγότερο μαλακία. Η όλη εκστρατεία κουκουλώματος και βαυκαλισμού αποκτά σχεδόν δικτατορικές διαστάσεις, καθώς οι υποστηρικτές της προσπαθούν να την επιβάλουν στους άλλους με το ζόρι, προκρίνοντας τη μόνιμη ευφορία τους ως την μοναδική πρέπουσα στάση ζωής. Με το που κάποιος επιχειρήσει να αμφισβητήσει τη σκοπιμότητα και την αυθεντικότητα του κύματος αγάπης που εκπέμπουν επί παντός επιστητού, κηρύσσουν ιερό πόλεμο και του επιτίθενται λες και πρόκειται για τον χειρότερο εχθρό τους. Και, εδώ που τα λέμε, είναι πράγματι εχθρός τους, γιατί εκπροσωπεί τον μέσο όρο της πραγματικότητας, την άβολη κανονικότητα που εξισορροπεί καλό και κακό, της οποίας και αποτελούν εμμονικούς αρνητές.

Το λυπηρό με τους οπαδούς της αυτιστικής “θετικής ενέργειας” (πέραν της παρανοϊκής αλλοίωσης της πραγματικότητας καθεαυτήν) είναι ότι με την καταχρηστική εξομοίωση καλού και κακού, έχουν πάψει να διακρίνουν και να εκτιμούν το πραγματικά καλό, αυτοτελώς. Αφού όλα είναι εν δυνάμει υπέροχα, τίποτα δεν ξεχωρίζει – τα πάντα συναποτελούν μία χλιαρή σούπα η οποία τους θρέφει τόσο όσο χρειάζεται, καθημερινά. Καμία εξέλιξη, καμία αλλαγή, καμία πρόοδος, “αγάπη μόνο” και αποκρουστικά είδωλα καταναγκαστικής ευθυμίας και προγραμματισμένης φυσιολογικότητας. Η μόνη φάλτσα νότα στη μελωδία είναι όσοι αρνούνται να ενταχθούν στην ενορχήστρωση.
Έχοντας συναναστραφεί αυτούς τους ανθρώπους πολύ περισσότερο απ’ όσο θα ‘θελα, έχω συμπεράνει ότι η εμμονή τους στην ωραιοποίηση του περιβάλλοντος είναι ως επί το πλείστον τακτική επιβίωσης -υποβολιμαία πολλές φορές- αλλά αληθινά απαραίτητη για την διατήρηση της ψυχικής ισορροπίας τους. Πρόκειται για άτομα που δεν έχουν ούτε το σθένος ούτε την απαραίτητη συγκρότηση για να διαχειριστούν την εμετική δουλειά, το άπληστο αφεντικό, τους ανεπαρκείς φίλους τους ρεαλιστικά, γι’ αυτό και καταλήγουν να παραμετροποιούν το όλο σκηνικό εικονικά, να το αναβαπτίζουν, και να το αντιμετωπίζουν όπως θα του έπρεπε, αν ήταν άλλο. Πάρτε ως παράδειγμα τις κοινωνικές κλίκες που ευδοκιμούν σε κάθε σύγχρονο κύκλο, με άτομα που στην καλύτερη περίπτωση μισιούνται, αλλά για κάποιο λόγο υποδύονται τους αγαπημένους κοινωνούς ενός αμοιβαίου οράματος, μιας μεγάλης αγάπης την οποία όλοι χαϊδεύουν δημοσίως αλλά κανείς δεν εννοεί ιδιωτικά.
Από την άλλη, βέβαια, δεν πρέπει να παραγνωριστεί η σπεκουλαδόρικη πλευρά του πράγματος, η πολιτική (κυρίως) εμπορευματοποίηση της “θετικής ενέργειας” που συσπειρώνει ανερμάτιστο κόσμο γύρω από μια κοινή ιδέα για να πυροδοτήσει στοχευμένες επιθέσεις κατά ιδεολογιών, απόψεων και ατόμων. Όποιος σου χαλάει τη θετική ενέργεια, άλλωστε, είναι πιθανότατα φασίστας (τι ωραία που φοριέται αυτή η έννοια όταν τη νοηματοδοτείς υποκειμενικά), και πρέπει να τον πατάξεις άμεσα. Παράλληλα, η ομαδοποίηση κάτω από την ομπρέλα της “θετικής ενέργειας” είναι μία εξαιρετικά αποδοτική τεχνική αποπροσανατολισμού του κόσμου απ’ ό, τι τον υπονομεύει και τον βλάπτει κατ’ ουσίαν. Το σκεπτικό είναι χριστιανικής δογματικής σύλληψης με χιπστερίζον, όμως, περίβλημα: Δεν ασχολούμαστε με το κακό, του γυρνάμε και το άλλο μάγουλο, και στο μεταξύ διοχετεύουμε όλη μας την ενέργεια στο βάψιμο παγκακιών και στις δωρεάν αγκαλιές στους δρόμους. Επενδύοντας αποκλειστικά στη φροντίδα του αισθητικού περιγράμματος της ζωής μας και εξαρτώντας από το τελευταίο τη διάθεσή μας, αποστασιοποιούμαστε πρακτικά και ιδεολογικά από τα κοινωνικοπολιτικά προβλήματα, αφήνοντάς τα στη διακριτική ευχέρεια “των μίζερων που μας ζαλίζουν με τον αρνητισμό τους”.
Η άδολη αισιοδοξία είναι μια έννοια εντελώς διαφορετική από την επίπλαστη νιρβάνα του προζακισμού, και συνιστά γνώρισμα ανθρώπινο. Ως ανθρώπινο γνώρισμα, λοιπόν, δεν είναι ανεξάντλητο, δεν είναι μόνιμο, δεν ισχύει παντού και πάντοτε. Είναι οκ να μην είσαι διαρκώς οκ – το ζητούμενο, άλλωστε, ποτέ δεν ήταν να είσαι συνέχεια καυλωμένος. Ρεαλισμός δεν σημαίνει μιζέρια, σημαίνει μέτρο στην αισιοδοξία και την απαισιοδοξία. Επομένως, συνέλθετε λιγάκι, φίλοι μου, που ξεκινήσατε δεύτερη καριέρα ως ευαγγελιστές της αγάπης και της ομόνοιας. Κάτι δεν πάει καλά με την ιεραποστολή σας και κατά βάθος το ξέρετε.
http://www.katohika.gr/2014/12/thetiki-energia-i-mastiga-tis-epoxis.html

Η εμπιστοσύνη στον πνευματικό.




- Γέροντα, άν στενοχωρεθή κάποιος πολύ, γιατί τον μάλωσε γιά κάποιο σφάλμα του ό πνευματικός, καί πέση σέ λύπη, αυτό έχει μέσα εγωισμό;
– Εμ βέβαια, έχει μέσα καί εγωισμό. Αν στενοχωρεθή κατά Θεόν, θά έχη παρηγοριά, θά έχη  καί  πρόοδο,  γιατί  θά προσπαθήση νά  μήν  τό  ξανακάνη.  Πρέπει  νά  λέη  τις  δυσκολίες, τούς λογισμούς του, τις πτώσεις του στόν πνευματικό καί νά δέχεται μέ χαρά καί τήν ήπια καί τήν αυστηρή συμπεριφορά του, γιατί όλα άπό αγάπη καί ενδιαφέρον γίνονται γιά τήν πρόοδο τής ψυχής του.
– Καί αν, Γέροντα, δέν δέχωμαι τό μάλωμα ή τήν παρατήρηση;
– Αν δέν δέχεσαι, θά μείνης αδιόρθωτη. Όσοι δέν δέχονται παρατηρήσεις ούτε καί άπό τούς  ανθρώπους  πού τούς  αγαπούν,  τελικά  παραμένουν  στραβόξυλα  καί  αχρηστεύονται μόνοι τους πνευματικά. Όπως οί σανίδες πού δέν δέχονται τό πλάνισμα του μαραγκού, γιά νά  γίνουν  έπιπλα,  καταλήγουν  στά  μπετά  ή  στις  σκαλωσιές  καί  πατιούνται  καί λασπώνονται, μέχρι πού καταλήγουν στήν φωτιά, έτσι καί αυτοί στο τέλος καταστρέφονται.
– Γέροντα, όταν κάποιος διαφωνή σέ ένα θέμα μέ τόν πνευματικό του, τί πρέπει νά κάνη;
– Νά  πή  άπλά  καί  ταπεινά  τόν  λογισμό  του.  Βέβαια  χρειάζεται  πολλή  προσοχή  στήν εκλογή του πνευματικού, ώστε νά μπορή κανείς νά τόν εμπιστεύεται καί νά αναπαύεται μέ τήν καθοδήγηση του.
– Συμφέρει,  Γέροντα,  όταν κανείς  βλέπη  κάτι  διαφορετικά  άπό  τόν  πνευματικό,  νά έπιμένη στήν γνώμη του;
- Όχι, γιατί δέν ξέρει τί κρύβεται πίσω άπό αυτό πού ό ίδιος δέν θεωρεί σωστό. Γιά νά καταλάβη  π.χ.  κάποιος  τί  κρύβεται  πίσω  άπό  μιά  ενέργεια  τού  πνευματικού  του,  ίσως  ό πνευματικός  νά  πρέπη  νά  τού  πή  τήν  εξομολόγηση  ενός  άλλου.  Επιτρέπεται  νά  πή  τήν εξομολόγηση του άλλου; Ασφαλώς όχι. Ας πούμε ότι έχει συνεννοηθή μέ τόν πνευματικό νά τόν δη τήν τάδε ώρα, άλλά τήν ώρα εκείνη πηγαίνει καί κάποιος άλλος πού είχε λογισμούς νά αύτοκτονήση καί ό πνευματικός παίρνει πρώτα εκείνον. Όποτε σκέφτεται: Πήρε πρώτα αυτόν,  εμένα  μέ  περιφρονεί. Πώς νά  τού  πή όμως ό  πνευματικός  ότι  αυτός  είχε φθάσει στο σημείο νά κάνη απόπειρα αυτοκτονίας; Αν τού έξηγήση, καταστρέφει, χαντακώνει τόν άλλον. Ένώ, άν σκανδαλισθή αυτός ή άν κατεβάση τά μούτρα, δέν θά γίνη καί μεγάλο κακό.
Μιά φορά έτσι σκανδαλίσθηκαν μερικοί πού ήρθαν εκεί στο Καλύβι. Ήταν κάποιος πού τόν κατάφεραν  μέ πολλή δυσκολία  οί  δικοί  του  νά  έρθη  νά συζητήσουμε καί  τόν δέχθηκα μέ πολλή χαρά. Τόν ασπάσθηκα, τού έδωσα κομποσχοίνι, είκονάκια. Οί άλλοι παρεξηγήθηκαν. Εμάς ό Γέροντας, είπαν, ούτε μας έδωσε σημασία. Αυτός ό καημένος ήταν άσωτος εγώ ήξερα  λεπτομέρειες  γιά  τήν  ζωή  του.  Έφυγε  μετά  άλλος  άνθρωπος.  Χίλιες  φορές  νά σκανδαλισθούν  οί  άλλοι.  Δέν  μπορείς,  γιά  νά  ανάπαυσης  τόν  έναν  μέ  μιά  εξήγηση,  νά καταστρέψης τόν άλλον.


http://gerontesmas.com/2010/11/08 

Τα λάθη που πρέπει να δουν Ελλάδα και Κύπρος

Στην ανατολική Μεσόγειο είναι σε εξέλιξη ένα ενεργειακό παιχνίδι με σοβαρότατες γεωπολιτικές διαστάσεις και πτυχές, στο οποίο η Κύπρος και η Ελλάδα φαίνεται ότι έχουμε το πάνω χέρι, με την Τουρκία να βρίσκεται εν αδίκω και χωρίς να έχει τη σαφή στήριξη της Ουάσινγκτον.

Το παιχνίδι αυτό παίρνει ακόμη πιο σημαντικές διαστάσεις για την Ελλάδα, αν ληφθεί υπ’ όψιν ότι η έκβασή του, σε συνδυασμό με τις κινήσεις που γίνονται για κοινή δράση με Κύπρο, Αίγυπτο και Ισραήλ και τις διαδικασίες παραχώρησης οικοπέδων στην ελληνική θάλασσα νοτίως της Κρήτης, στο Λυβικό πέλαγος, οι οποίες γίνονται σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας, θα επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό και την έκβαση ενός εξαιρετικά ακανθώδους θέματος. Αυτού της οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας, του μοναδικού θέματος που υφίσταται μεταξύ των δύο χωρών, πάντα με βάση την επίσημη θέση του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών.

Από την έκβαση των πιο πάνω κυριολεκτικά θα κριθεί ο τρόπος με τον οποίον θα υπάρχουν ως κράτη η Κύπρος και η Ελλάδα τον 21ο αιώνα.
Οσον αφορά τα της Κύπρου, στρατηγικός στόχος της ελληνικής πλευράς θα πρέπει πάση θυσία να παραμείνει ο εξής: Η διπλωματική, πολιτική και γεωπολιτική παρακαταθήκη που έχει συσσωρευθεί με τις έως τώρα κινήσεις και συμφωνίες θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί για την πραγματικά δίκαιη λύση του Κυπριακού.
Τι σημαίνει αυτό πρακτικά;
Η κυπριακή κυβέρνηση δεν θα πρέπει να υποχωρήσει σε καμία περίπτωση στις πιέσεις που ασκούνται για να γίνει το ενεργειακό της Κυπριακής Δημοκρατίας στοιχείο των συζητήσεων και των διαπραγματεύσεων για την επίλυση του Κυπριακού.

Οπως δεν συζητά η κυπριακή κυβέρνηση τα έσοδα από διαφόρους τομείς της οικονομίας, όπως για παράδειγμα από τον τουρισμό, έτσι δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να τεθεί στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων το θέμα της εκμετάλλευσης των οικοπέδων της κυπριακής ΑΟΖ και της συμμετοχής του ψευδοκράτους ή της ίδιας της Αγκυρας.

Με απλά λόγια, το ενεργειακό θα πρέπει να αποτελέσει κίνητρο για την τουρκοκυπριακή πλευρά να επιδιώξει μια δίκαιη λύση, για να διαμοιραστούν με βάση τις πρόνοιες της λύσης και τα έσοδα από την εκμετάλλευση των ενεργειακών πόρων, «ακριβοδίκαια», όπως δηλώνει επισήμως και η Ουάσινγκτον.
Ομως το «ακριβοδίκαια» πρέπει να προκύπτει από τη δίκαιη λύση και όχι από τη συμπερίληψη του ενεργειακού ως στοιχείου των διαπραγματεύσεων.

Τα λέμε αυτά γιατί πληροφορούμεθα από αξιόπιστες πηγές από το νησί ότι τα δύο μεγάλα κόμματα δέχονται αφόρητες πιέσεις για να υποχωρήσουν και να υπογράψουν την κατασπατάληση του σοβαρού διπλωματικού και πολιτικού αποθέματος που συνιστούν οι έως τώρα κινήσεις γύρω από το ενεργειακό. Κίνηση που, αν γίνει, θα είναι στην ουσία υπογραφή ενός νέου «σχεδίου Ανάν», χειρότερου από το αυθεντικό.
Εχουμε αναφέρει σε προηγούμενο άρθρο μας ότι η Τουρκία επιδιώκει την αύξηση της έντασης, αν είναι δυνατόν και τη δημιουργία κλίματος στρατιωτικής κρίσης στην αν. Μεσόγειο, για να εκτροχιάσει τις διαδικασίες έρευνας και εξόρυξης στα κυπριακά οικόπεδα και να επιδιώξει πολιτική λύση της κρίσης στα πρότυπα των Ιμίων.

Υπό αυτήν την έννοια, ακριβώς για να μη δώσουμε πολύ χώρο στην Τουρκία να παίξει το παιχνίδι της έντασης, θεωρήσαμε ότι έχει κάποιο κατευναστικό νόημα η σύγκλιση της Ανώτατου Συμβουλίου Ελλάδος - Τουρκίας στην Αθήνα σήμερα και αύριο.

Ομως αυτό προϋποθέτει από πλευράς του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά ξεκάθαρη καταδίκη της Τουρκίας για τις συνεχιζόμενες παράνομες και πειρατικές έρευνες του «Μπαρμπαρός» στην κυπριακή ΑΟΖ, και μάλιστα μπροστά στις κάμερες, την ώρα των κοινών δηλώσεων με τον Αχμέτ Νταβούτογλου.
Αν δεν γίνει αυτό, αν ο Σαμαράς δεν ζητήσει την άμεση αποχώρηση του «Μπαρμπαρός» και την ακύρωση της παράνομης NAVTEX, ασχέτως του τι θα συζητηθεί στο λεγόμενο Ανώτατο Συμβούλιο, η Ελλάδα θα έχει υποστεί μια σοβαρή ήττα, αφού θα δώσουμε στη διεθνή κοινότητα το μήνυμα ότι δεν υπερασπιζόμαστε τα δίκαια της Κύπρου αλλά ούτε και της χώρας μας, και στην ουσία υιοθετούμε το δόγμα «σφάξε με, Αχμέτ αγά μου, ν’ αγιάσω».
Οσον αφορά την επίσκεψη στη Θράκη, αν τελικώς αυτή γίνει, τότε η κυβέρνηση θα έχει προσθέσει στο καρνέ της μια εξόχως αντεθνική πράξη.


Σάββας Καλεντερίδης
http://www.dimokratianews.gr/ 

Συντετριμμένος ο κόσμος των γραμμάτων από τη δολοφονία του Μ. Κουμανταρέα

Συντετριμμένος ο κόσμος των γραμμάτων από τη δολοφονία του Μ. Κουμανταρέα

Συγκλονισμένοι με τη δολοφονία του συγγραφέα Μένη Κουμανταρέα, ο οποίος βρέθηκε νεκρός τα ξημερώματα του Σαββάτου στο διαμέρισμά του στην Κυψέλη, δηλώνουν άνθρωποι από το χώρο των γραμμάτων και στενοί φίλοι του.

«Είμαι πραγματικά συντετριμμένος. Ο Μένης ήταν προσωπικός μου φίλος επί δεκαετίες. Αυτό που συνέβη είναι κάτι τρομακτικό. Ο Μένης αφήνει πίσω του μια σπουδαία λογοτεχνική παρακαταθήκη. Θα διαβάζεται για χρόνια. Ήταν ένας άνθρωπος εκπληκτικός, ο οποίος "ανήκε στη ζωή". Ξεπέρασε το χαμό της γυναίκας του αλλά και μια σοβαρή ασθένεια που πέρασε ο ίδιος. Έγραφε μέχρι την τελευταία στιγμή, ήταν 83 ετών και συνέχιζε να δουλεύει… Ανήκε στη ζωή. Από μια άποψη δεν θα μπορούσε να τον φανταστεί κανείς να πεθαίνει σε ένα νοσοκομείο, αλλά και αυτό που έγινε είναι τρομακτικό. Είναι τραγικό να χάνονται άνθρωποι σαν τον Κουμανταρέα, καλλιτέχνες, ζωγράφοι, ποιητές, λογοτέχνες στα χέρια κακοποιών» δήλωσε ο στενός του φίλος και συγγραφέας, Αλέξης Πανσέληνος.

Ο συγγραφέας, Γιώργος Συμπάρδης, φανερά συγκινημένος, έκανε λόγο για έναν σπουδαίο συγγραφέα. «Ήταν ένας εξαιρετικός φίλος. Ο θάνατός του αφήνει μια πολύ πικρή γεύση. Δεν του άξιζε τέτοιο τέλος, σε κανέναν άνθρωπο δεν αξίζει τέτοιο τέλος».

Η γνωστή ποιήτρια Κική Δημουλά είπε: «Με συνέτριψε ο θάνατός του και ο τρόπος του θανάτου του. Τίποτε άλλο δεν μπορώ να πω».

Η κριτικός λογοτεχνίας Ελισάβετ Κοτζιά ανέφερε: «Συνέλαβε πάνω απ' όλα τον αργόσυρτο ρυθμό, τη βαθιά πλήξη, τον αστικό μαρασμό, την κίνηση προς το νεοελληνικό λυκόφως. Ένας από τους πιο μεγάλους μεταπολεμικούς συγγραφείς, ο ευγενής Μένης Κουμανταρέας, αποτύπωσε αριστοτεχνικά στο πολύ πλούσιο έργο του, τις αινιγματικές δεκαετίες του 1960 και 1970».

http://www.tanea.gr/news/culture/article/5187449/syntetrimmenos-o-kosmos-twn-grammatwn-apo-th-dolofonia-toy-m-koymantarea/

Στις 18 Δεκεμβρίου οι ποινές Ανακοινώθηκαν οι αποφάσεις στη δίκη των «Πυρήνων»

Ανακοινώθηκε, το βράδυ της Πέμπτης, η απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων στη δίκη για την οργάνωση «Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς» (ΣΠΦ). Η πρόεδρος  Μαρία Τζανακάκη ολοκλήρωσε την εκφώνηση της απόφασης επί της ενοχής των 11 κατηγορουμένων.

Η Στέλλα Αντωνίου απαλλάχτηκε από την κατηγορία της συμμετοχής και καταδικάστηκε για απλή συνέργεια σε διακεκριμμένη οπλοκατοχή. Ο Κ.Παπαδόπουλος απαλλάχτηκε από την κατηγορία της συμμετοχής και καταδικάστηκε για δύο πλημμελήματα. Και οι δύο κατηγορούμενοι μετά την έκδοση της απόφασης αφέθηκαν ελεύθεροι.

Το δικαστήριο καταδίκασε την Στ.Αντωνίου σε κάθειρξη έξι ετών με αναστολή για το αδίκημα της απλής συνέργειας σε κατοχή όπλων και σε ποινή φυλάκισης έξι μηνών με τριετή αναστολή στον Κ. Παπαδόπουλο για το αδίκημα της οπλοκατοχής. Και οι δυο κατηγορούμενοι μετά την έκδοση της απόφασης αφέθηκαν ελεύθεροι.  

Το δικαστήριο έκανε δεκτές τις κατηγορίες εις βάρος των υπολοίπων κατηγορουμένων και αποφάσισε να εκδώσει την απόφασή του επί των ποινών στις 18 Δεκεμβρίου.

Νωρίτερα επικράτησε ένταση στο δικαστήριο λόγω των αστυνομικών μέτρων που παρεμπόδιζαν τους συγγενείς και φίλους των κατηγορουμένων να εισέλθουν στην δικαστική αίθουσα, προκειμένου να ακούσουν την απόφαση. Η ηρεμία αποκαταστάθηκε μετά την εντολή του δικαστηρίου για άμεση άρση των περιορισμών.

http://www.tanea.gr/news/greece/article/5186739/anakoinwthhkan-oi-apofaseis-sth-dikh-twn-pyrhnwn/