“Προσταγή στη φυλή μας, σα νόμος βαριά,
το παλιό ν’ αναστήσουμε θάμα.
Νάναι αιώνια σε τούτη τη γη η Λευτεριά,
κάποιας μοίρας ορίζει το τάμα».
(Σ. Σπεράντσας)
Ο ποιητής επιβεβαιώνει τη βαριά προσταγή στον Ελληνισμό να διαιωνίζει το τάμα της Λευτεριάς. Με αφετηρία αυτό δεν «συζητάμε» καμία απειλή κατά της Ελευθερίας μας. Την αποκρούουμε με νύχια και με δόντια, ψυχή τε και σώματι. Και το πράττουμε αποτελεσματικά.
Οι Έλληνες είμαστε βαθύτατα ειρηνιστές, αλλά είμαστε και ακραία πολεμιστές!
Παρά τα όποια προβλήματα της τελευταίας περιόδου οι οπλικές και προπαντός οι έμψυχες δυνατότητες τού Ελληνισμού μπορούν να καταπνίξουν την όποια τουρκική επίθεσηκαι να αχρηστέψουν τις υποδομές, την αεροπορία και το ναυτικό τού εχθρού.
Κάποιοι, πλεονάζοντες δυστυχώς στον δημόσιο λόγο, «δειλοί, μοιραίοι και άβουλοι αντάμα» επιχειρούν και ως ένα βαθμό καταφέρνουν να δημιουργήσουν κλίμα παραίτησης, ηττοπάθειας και βεβαίως φοβίας. Μην τους ακούτε και προπαντός μην τους πιστεύετε! Αυτοί δεν έλειψαν ποτέ, αλλά η αγωνιστικότητά μας, η αποφασιστικότητα ημών των άλλων τους περιθωριοποιεί και τους καθιστά τελικά ακίνδυνους.
Η πρόταση της «Εστίας» (11.12.19) να καταθέσει η Κυβέρνηση συντεταγμένες στον ΟΗΕ και να επεκτείνει τα χωρικά ύδατα σε Κρήτη – Ιόνιο είναι απολύτως ρεαλιστική, και τελικά πατάει στον κάλο μ’ ένα σμπάρο τέσσερα τρυγόνια: Τουρκία, Αλβανία, Λιβύη κα Αίγυπτο (που εσχάτως μπάζει νερά).
Η αναβλητικότητα των ελληνικών αρχών να μην καταθέσουμε συνταταγμένες πριν την Τουρκία δεν ισχύει πλέον μετά την κίνηση της γείτονος. Είναι η Τουρκία που «ήρξατο χειρών αδίκων».
Ο Ράμα λειτουργεί ως «κολλητός» τού τούρκου δικτάτορα. Είναι ανθέλλην μέχρι μυελού οστο. Δεν έχουμε λόγο να τον προστατεύουμε. Ως εδώ!
Συχνά σερνόμαστε πίσω από τα γεγονότα. Είμαστε στόχος αυτού που ονομάζουν οι αναλυτές «απέραντη απειλή» από Τουρκία. Μην περιμένουμε σοβαρή αλληλεγγύη από εταίρους και «συμμάχους». Δοκιμάζουμε τη λιποψυχία τους από τα χρόνια τής Αλώσεως. Από τότε δυστυχώς τίποτα δεν έχει αλλάξει. Θα εμποδίσουμε τετελεσμένα με αγώνα και θυσίες ημών των ιδίων. Αν και υπάρχουν «έχοντες και κατέχοντες», εφόσον δεν κινείται μια κεντρική πρωτοβουλία για να τους ταρακουνήσει, το καθήκον μετακυλίεται προς πάντες τούς Έλληνες. Ο Μουσταφά Κεμάλ πάντως όταν έχανε το παιχνίδι, κάλεσε κάθε τούρκο «να δώσει τη μισή περιουσία» του για να πολεμήσουν τους Έλληνες.Εμάς δεν μας κάλεσε κανείς να προσφέρουμε τον «οβολόν» μας. Δεν κινήθηκε προς τους Εφοπλιστές και τους λοιπούς «έχοντες και κατέχοντες» να αγοράσουν μια φρεγάτα, ένα αεροπλάνο. Μπορούν, αλλά κάποια επίσημα χείλη να τους το πουν. Μέγα κενό στρατηγικής.
Στο μεταξύ οξύνεται στη διαπασών το (λαθρο)εποικιστικό. Κινδυνεύουμε να υποκατασταθούμε από αλλοφύλους (εσχάτως τούς κοντινότερους συμμάχους τού Ερντογάν Πακιστανούς) βεβαίως αλλοθρήσκους, μουσουλμάνους, αλλογλώσσους, μηδεμίαν συγγένειαν εχόντας με τον ελληνικό πολιτισμό.
Οι Alexandre Del Valle και Emmanouel Razavi δημοσίευσαν εσχάτως ένα δοκίμιο «Σχέδιο ισλαμοποίησης τής Ευρώπης». Ο Del Valle επισημαίνει: « Η ιδέα των Αδελφών Μουσουλμάνων για τη Δύση, είναι ότι δεν υπάρχουν σημαντικά εμπόδια στην επέκταση τού Ισλάμ, χάρη στην ελευθερία της λατρείας που παραχωρείται στους μουσουλμάνους αλλά απαγορεύεται στους μη μουσουλμάνους στη γη τού Ισλάμ»(…).
«Η ιδιοφυΐα των Αδελφών Μουσουλμάνων βρίσκεται στο ότιχρησιμοποιούν την ενοχή, το σύμπλεγμα των Δυτικών και στο να πιστέψουν οι μουσουλμάνοι ότι “διώκονται” για να δικαιολογήσουν ένα νεο-αποικιοκρατικό / σκοταδιστικό πρόγραμμαπου στοχεύει να κάνει τους μουσουλμάνους μια ξεχωριστή κοινότητα: αυτή είναι στρατηγική της «παράνοιας». http:www.atlantico.fr/decryptage/3583457 (Μτφρ. Ε. Νιάνιος). Λίγο μυαλό και περίσσεια εθνικής αποφασιστικότητας. Εδώ και τώρα!
http://www.antibaro.gr/article/25385
