Η ιστορία του ξεκίνησε να «γράφεται» αιώνες πριν. Ένα χωριό στην «καρδιά» της πεδινής Ηλείας, έφορο, «ευλογημένο» από τα νερά και παλαιότερα από τις πλημμύρες του Πηνειού ποταμού.
Ο λόγος φυσικά γίνεται για το Λευκοχώρι, το «Μουσουλούμπεη» όπως ήταν γνωστό στα χρόνια της Τουρκοκρατίας, που βρίσκεται λίγα μέτρα μακριά από τη Γαστούνη, δίπλα από τη Νέα Εθνική Οδό Πατρών –Πύργου.
Και μπορεί να είναι ένα από τα πιο παλιά χωριά της πεδινής Ηλείας, ωστόσο, με το πέρασμα των χρόνων, οι κάτοικοι του Λευκοχωρίου φρόντισαν τα σπίτια τους, το χωριό τους ολόκληρο, σε σημείο που σήμερα, έχει την εικόνα ενός σύγχρονου, «ολόφρεσκου» χωριού.
Οι κάτοικοι του χωριού, ιδιαίτερα κατά τους χειμερινούς μήνες, είναι λιγοστοί και από αυτούς, πάνω από το 60% είναι μεγάλης ηλικίας. Η δε οικονομία του χωριού εξαρτάται αποκλειστικά από την γεωργία και την κτηνοτροφία, με δεδομένες τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν σήμερα οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι μας.
Τα προβλήματα του Λευκοχωρίου είναι ταυτόσημα με αυτά όλων των χωριών της Περιφέρειας. Η εγκληματικότητα, η οποία μεταφράζεται σε μικροκλοπές, πολλές φορές και μεγαλύτερες, είναι μέσα στην καθημερινότητα των κατοίκων του χωριού.
Το πάγιο αίτημα ωστόσο των κατοίκων του Λευκοχωρίου είναι η διάνοιξη ενός δρόμου που θα το ενώνει με την Αγία Μαύρα και τα γύρω χωριά, καθώς το χωριό τους είναι απομονωμένο.
Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά στην εφ. «Πατρίς» ο κ. Πάνος Ζέζας: «Υπάρχουν κάτοικοι της Γαστούνης και των γύρω χωριών που δεν έχουν έρθει ποτέ στο Λευκοχώρι. Για να έρθει κάποιος στο χωριό μας θα πρέπει να έχει δουλειά εδώ, δεν υπάρχει ένας δρόμος π.χ. για να περάσουν και να πάνε σε άλλο χωριό. Αν ανοιχτεί ο δρόμος προς την Αγία Μαύρα και το Τραγανό, θα έχει περισσότερη κίνηση το χωριό μας».
Συνεχίζοντας ο κ. Ζέζας είπε: «Το χειμώνα μένουν 150 κάτοικοι όλοι και όλοι στο Λευκοχώρι και δεν πάει τίποτα καλά γιατί είναι όλοι αγρότες και κτηνοτρόφοι. Οι περισσότεροι νέοι έχουν φύγει και σιγά – σιγά το χωριό μας ερημώνει και άλλο».
«Ζούμε στο πιο ωραίο χωριό» λέει με τη σειρά του στην εφ. «Πατρίς» ο πρόεδρος του ΤΟΕΒ Γαστούνης κ. Δημήτρης Κουλούρης και συνεχίζει: «Όλα τα σπίτια είναι καινούργια, το χωριό είναι φτιαγμένο από την αρχή. Ένα χωριό έφορο, δίπλα στον Πηνειό. Παλιά, πριν φτιαχτεί το φράγμα, η λάσπη από το ποτάμι που φούσκωνε λίπαινε τα γύρω χωράφια. Σήμερα, όσα χωράφια είναι εκτός αρδευτικού δικτύου, μπορούμε να τα ποτίσουμε αντλώντας νερό. Χαίρεσαι να έρχεσαι στα καφενεδάκια του χωριού, να μιλάς με τους μεγαλύτερους και να μαθαίνεις πράγματα. Τα τελευταία μάλιστα χρόνια και αυτό είναι ελπιδοφόρο για το χωριό μας, έχει αρχίσει, λόγω της οικονομικής κρίσης, να επιστρέφουν οι κάτοικοί του. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε κάτι καλό».
Συναντήσαμε έναν από τους «επαναπατρισμένους» κατοίκους του Λευκοχωρίου, τον κ. Θανάση Νικολόπουλο και μας είπε: «Όλα μου τα χρόνια ζούσα στην Αθήνα. Με την οικονομική κρίση όμως αποφάσισα να φύγω. Είμαι δημοτικός υπάλληλος, είχα τη δουλειά μου, αλλά για να λέμε την αλήθεια, η ποιότητα ζωής εδώ στο Λευκοχώρι και γενικότερα στο χωριό είναι πολύ καλύτερη. Ζω τώρα τρία χρόνια εδώ. Είναι ένα ήσυχο, απομονωμένο χωριό, αλλά γύρω – γύρω, πολύ κοντά του, έχει τα πάντα. Προβλήματα σαφώς υπάρχουν, παντού υπάρχουν. Θα πρέπει και εδώ, όπως και σε κάθε χωριό, να είναι κοντά η Τοπική Αυτοδιοίκηση και η Περιφέρεια».
Τέλος, ο πρόεδρος της Τοπικής Κοινότητας Λευκοχωρίου κ. Άγγελος Μαράτος είπε στην εφ. «Πατρίς»: «Η ζωή στο χωριό μας είναι ήρεμη, χαλαρή. Προβλήματα υπάρχουν, όλοι οι δήμοι και τα χωριά έχουν προβλήματα λόγω της οικονομικής συγκυρίας. Από εκεί και πέρα, αν έχουμε ειδικά σαν Λευκοχώρι προβλήματα, ένα από αυτά είναι οι κλοπές. Χάνουμε μπαταρίες από τα τρακτέρ μας, σωλήνες ποτίσματος και άλλα πράγματα. Από εκεί και πέρα τα προβλήματα είναι οικονομικά, καθώς το μεγαλύτερο μέρος των κατοίκων είμαστε αγρότες και κτηνοτρόφοι και οι δυσκολίες είναι τεράστιες. Κατά τα άλλα, ζούμε σε ένα όμορφο χωριό, ειρηνικά και ήρεμα».
Στάθης Πουλιάσης
http://www.patrisnews.com/nea-enimerosi/ileia/leykohori-ena-palio-syghrono-horio
