Η θρυλική μάχη της Ανδρίτσαινας το 1825
Οι ημέρες της Εθνικής Παλιγγενεσίας που έρχονται μας... οδηγούν στην ανάγνωση της ένδοξης τοπικής ιστορίας του ’21 και στο ύψος της προσφοράς των Ηλείων και Ολυμπίων αγωνιστών του.
Ένα σημαντικό κεφάλαιο της είναι η Μάχη της Ανδρίτσαινας, για την οποία έχουμε και άλλοτε αναφερθεί:
Από τ’ απομνημονεύματα του οπλαρχηγού Γενναίου Κολοκοτρώνη, αντλούμε τα παρακάτω:
«Είχε στείλει ο Γενναίος εις Ανδρίτσαινα, επαρχία Φαναρίου, 50 στρατιώτες δια τροφάς και συγχυζόμενοι εκτυπήθηκαν με τινας Ανδριτσαίους.
Αναφερθέντες οι άνθρωποι του Γενναίου προς αυτόν, ότι τους εκτύπησαν οιΑνδριτσάνοι αδίκως κ.λ.π., εκίνησεν ο Γενναίος με 300 στρατιώτας δια Ανδρίτσαινα, δια να εξετάση και παιδεύση τους πταίστας, όπου συγχρόνως έγραψε του Δ. Πλαπούτα τον σκοπόν του.
Απέρασαν εις Ανδρίτσαινα και ο ρηθείς Πλαπούτας με άλλους 200 σωματοφύλακάς του. Κινώντας ο Γενναίος από Στεμνίτζα εις Καρύταιναν εις τας 16 του Οκτωβρίου 1825,
όπου επεσκέφθη το σεσαθρωμένον φρούριον, όπου ήτον από τόσους αιώνας κατακρημνισμένον, αλλ’ είχε τας στέρνας γεράς, και αυτό τον έκανε το περισσότερο να το επισκευάση, διορίσας γενικόν φροντιστήν και ταμίαν τον Λάμπρον Ροϊλόν δια να προμηθεύση μαστόρους και ύλην.
Όπου ο Γενναίος επέρασεν εις Ανδρίτσαινα τας 18 Οκτωβρίου και αφού ετελείωσεν τας διενέξεις της Ανδρίτσαινας, εις τας 21 Οκτωβρίου ετοιμάσθη.
Ο Γενναίος δια Μιράκα της Ολυμπίας, ενώ είχεν έβγη προ μιας ώρας το στράτευμά του και ων κινημένος και ο ίδιος, αίφνης ήκουσεν ότι έρχονται Τούρκοι.
Επίστρεψεν με τους ολίγους, όπου ευρέθη εις την πόλιν Ανδριτσαίνης, όπου την αυτήν στιγμήν ανεχώρουν αγεληδόν αι φαμίλιαι δια το όρη. Ο δε Δ. Πλαπούτας ασθενών βαρέως απεσύρθη από την πόλιν,
όπου μετ’ ολίγον ήλθον και οι Τούρκοι, όπου ήτον εις την πόλιν ο Γενναίος Τζανέτος Χριστόπουλος, Κανελλαίοι και Κρίτζαλης από Αρκαδίαν έως 100 άνδρες, διότι, ως άνωθεν είπομεν, το στράτευμα είχε τραβήξει πριν της ελεύσεως των Τούρκων, όπου εκτυπήθηκαν οι Έλληνες μετά των Τούρκων.
Βλέποντες δε οι Έλληνες ότι ήρχετο όλον το στράτευμα του Ιμβραήμ πασά απεσύρθησαν εις το επάνω μέρος της πόλεως Κουφόπουλον, όπου οι Τούρκοι δεν υπήγον εναντίον των, αλλά ετράβηξαν δια να αιχμαλωτίσουν τας φαμίλιας, όπου καθ’ οδόν επρόφθασαν εν μέρος στρατιώτας του Γενναίου η εμπροσθοφυλακή των Τούρκων.
Μη νομίσαντες οι Έλληνες ότι ήτον Τούρκοι, αλλά ο Γενναίος με τους ιππείς του, αλλά αίφνης βλέπουν να πυροβολούνται από αυτούς και μάλιστα επλήγωσαν και έναν, όπου εφονεύθησαν και τινες Τούρκοι.
Τότες είδον, ότι ήτον Τούρκοι, άρχισαν την συμπλοκήν, όπου ειδοποιήθησαν και οι άλλοι Έλληνες αι φαμίλιαις, ότι ήτον Τούρκοι και ετράβηξαν εις τα όρη, όπου επλησίαζεν και η νύκτα.
Επειδή και ο Πλαπούτας ήτον βαρέως (ασθενής), ετράβηξαν όλοι ομού εις Μπάρτζαλονκαι από εκεί δια την Άλβαινα και Πλατιάνα, ο μεν Πλαπούτας υπήγεν εις την φαμίλιαν του εις Παλούμπα,
ο δε Γενναίος ετράβηξεν δια Μιράκαν και έπειτα διευθύνθη εις Καρύταινα, όπου έφθασε τας 26 Οκτωβρίου.
Ο δε Ιμπραήμ πασάς διευθύνθη εις τα Μεσσηνιακά φρούρια καίων και λεηλατών».
Από τον Γιάννη Νικολόπουλο
Πηγή: patrisnews.com
Ένα σημαντικό κεφάλαιο της είναι η Μάχη της Ανδρίτσαινας, για την οποία έχουμε και άλλοτε αναφερθεί:
Από τ’ απομνημονεύματα του οπλαρχηγού Γενναίου Κολοκοτρώνη, αντλούμε τα παρακάτω:
«Είχε στείλει ο Γενναίος εις Ανδρίτσαινα, επαρχία Φαναρίου, 50 στρατιώτες δια τροφάς και συγχυζόμενοι εκτυπήθηκαν με τινας Ανδριτσαίους.
Αναφερθέντες οι άνθρωποι του Γενναίου προς αυτόν, ότι τους εκτύπησαν οιΑνδριτσάνοι αδίκως κ.λ.π., εκίνησεν ο Γενναίος με 300 στρατιώτας δια Ανδρίτσαινα, δια να εξετάση και παιδεύση τους πταίστας, όπου συγχρόνως έγραψε του Δ. Πλαπούτα τον σκοπόν του.
Απέρασαν εις Ανδρίτσαινα και ο ρηθείς Πλαπούτας με άλλους 200 σωματοφύλακάς του. Κινώντας ο Γενναίος από Στεμνίτζα εις Καρύταιναν εις τας 16 του Οκτωβρίου 1825,
όπου επεσκέφθη το σεσαθρωμένον φρούριον, όπου ήτον από τόσους αιώνας κατακρημνισμένον, αλλ’ είχε τας στέρνας γεράς, και αυτό τον έκανε το περισσότερο να το επισκευάση, διορίσας γενικόν φροντιστήν και ταμίαν τον Λάμπρον Ροϊλόν δια να προμηθεύση μαστόρους και ύλην.
Όπου ο Γενναίος επέρασεν εις Ανδρίτσαινα τας 18 Οκτωβρίου και αφού ετελείωσεν τας διενέξεις της Ανδρίτσαινας, εις τας 21 Οκτωβρίου ετοιμάσθη.
Ο Γενναίος δια Μιράκα της Ολυμπίας, ενώ είχεν έβγη προ μιας ώρας το στράτευμά του και ων κινημένος και ο ίδιος, αίφνης ήκουσεν ότι έρχονται Τούρκοι.
Επίστρεψεν με τους ολίγους, όπου ευρέθη εις την πόλιν Ανδριτσαίνης, όπου την αυτήν στιγμήν ανεχώρουν αγεληδόν αι φαμίλιαι δια το όρη. Ο δε Δ. Πλαπούτας ασθενών βαρέως απεσύρθη από την πόλιν,
όπου μετ’ ολίγον ήλθον και οι Τούρκοι, όπου ήτον εις την πόλιν ο Γενναίος Τζανέτος Χριστόπουλος, Κανελλαίοι και Κρίτζαλης από Αρκαδίαν έως 100 άνδρες, διότι, ως άνωθεν είπομεν, το στράτευμα είχε τραβήξει πριν της ελεύσεως των Τούρκων, όπου εκτυπήθηκαν οι Έλληνες μετά των Τούρκων.
Βλέποντες δε οι Έλληνες ότι ήρχετο όλον το στράτευμα του Ιμβραήμ πασά απεσύρθησαν εις το επάνω μέρος της πόλεως Κουφόπουλον, όπου οι Τούρκοι δεν υπήγον εναντίον των, αλλά ετράβηξαν δια να αιχμαλωτίσουν τας φαμίλιας, όπου καθ’ οδόν επρόφθασαν εν μέρος στρατιώτας του Γενναίου η εμπροσθοφυλακή των Τούρκων.
Μη νομίσαντες οι Έλληνες ότι ήτον Τούρκοι, αλλά ο Γενναίος με τους ιππείς του, αλλά αίφνης βλέπουν να πυροβολούνται από αυτούς και μάλιστα επλήγωσαν και έναν, όπου εφονεύθησαν και τινες Τούρκοι.
Τότες είδον, ότι ήτον Τούρκοι, άρχισαν την συμπλοκήν, όπου ειδοποιήθησαν και οι άλλοι Έλληνες αι φαμίλιαις, ότι ήτον Τούρκοι και ετράβηξαν εις τα όρη, όπου επλησίαζεν και η νύκτα.
Επειδή και ο Πλαπούτας ήτον βαρέως (ασθενής), ετράβηξαν όλοι ομού εις Μπάρτζαλονκαι από εκεί δια την Άλβαινα και Πλατιάνα, ο μεν Πλαπούτας υπήγεν εις την φαμίλιαν του εις Παλούμπα,
ο δε Γενναίος ετράβηξεν δια Μιράκαν και έπειτα διευθύνθη εις Καρύταινα, όπου έφθασε τας 26 Οκτωβρίου.
Ο δε Ιμπραήμ πασάς διευθύνθη εις τα Μεσσηνιακά φρούρια καίων και λεηλατών».
Από τον Γιάννη Νικολόπουλο
Πηγή: patrisnews.com