http://www.enet.gr/?i=arthra-sthles.el.home&id=452515
Ο Σκότος ευγενής, που στα 33 του διορίστηκε πρεσβευτής της Μεγάλης Βρετανίας στην Υψηλή Πύλη του Σουλτάνου, αυτός που πριόνιζε για πέντε χρόνια τον Παρθενώνα (από το 1801 έως το 1804), κλέβοντας όμως συνολικά εκατόν είκοσι τόνους μαρμάρων από το Ερέχθειο, τα Προπύλαια, το Ναό της Απτέρου Νίκης, αλλά και την Ελευσίνα, την Αίγινα, τη Νεμέα, τις Μυκήνες και την Τίρυνθα, είχε χάσει την άκρη της μύτης του από σύφιλη, κάτι που τον στιγμάτισε διά βίου, παραδίδοντάς τον στη δημόσια χλεύη της εποχής του.
Αν και καταγόταν από μεγάλο τζάκι, τον Μπρους, το βασιλιά της Σκοτίας (13ος-14ος αιώνας), οι πράξεις του τον έκαναν νούμερο της επιθεώρησης και αντικείμενο σκληρής σάτιρας.
Ο ίδιος ο Λόρδος Βύρων σκάρωνε κοροϊδευτικά στιχάκια για τον Τόμας Μπρους, που έκαναν πάταγο. Ο μεγάλος ποιητής τον έκανε ρόμπα: κατακεραύνωνε την πράξη του να κλέψει τα μάρμαρα, αλλά ειρωνευόταν τον Μπρους για την παραμόρφωσή του και για το επονείδιστο διαζύγιό του.
Η πρώτη σύζυγός του, η Μέρι Νίσμπετ (με την οποία έκαναν 4 παιδιά), στο ταξίδι της επιστροφής από την Ελλάδα στο Λονδίνο, τον παράτησε και το 'σκασε με έναν ευγενή της συνοδείας της, τον Ρόμπερτ Φέργκιουσον, φτάνοντας στην πατρίδα πριν από αυτόν.
Οταν ο Λόρδος Ελγιν έφτασε κι αυτός στο Λονδίνο, εντελώς άφραγκος, καθώς η μεταφορά των μαρμάρων του είχε κοστίσει περί τις 75 χιλιάδες λίρες, έκανε αγωγή στον εραστή της γυναίκας του για να κονομήσει καμιά γκινέα. Η έκδοση του διαζυγίου του και οι προσπάθειες ανέλκυσης των γλυπτών που κουβαλούσε ένα από τα πλοία που βούλιαξε, του αποστράγγισαν την περιουσία.
Οταν βγήκε το διαζύγιό του, με ειδική νομοθετική πράξη της Βουλής των Λόρδων, βούιξε όλο το Λονδίνο. Οσο για τα μάρμαρα, τελικά κατάφερε να τα πουλήσει στο βρετανικό Δημόσιο, αντί του ευτελούς ποσού των 35 χιλιάδων λιρών.
Ποτέ δεν έπαψε η πολεμική εναντίον του, τόσο που αναγκάστηκε να ξενιτευτεί στην Ευρώπη. Πέθανε στο Παρίσι το 1841, φτωχός και μισότρελος απ' τη σύφιλη, έχοντας όμως κάνει άλλα επτά παιδιά με τη δεύτερη γυναίκα του, την Ελίζαμπεθ.
ΜΕΧΡΙ την τελευταία του πνοή, ο Τόμας Μπρους υμνούσε το αρχαιοελληνικό ιδεώδες του κάλλους, υποστηρίζοντας πως τα μάρμαρα τα πήρε για να τα σώσει απ' τους Τούρκους. Ηταν μια τραγική σωτηρία.
