Ξάφνιασε, άλλους ευχάριστα και άλλους δυσάρεστα, η επιλογή του επικεφαλής του Podemos Ιγκλέσιας να συνεργαστεί με τον διάσημο Γάλλο οικονομολόγο Τομά Πικετί. Ο Πικετί, συγγραφέας του μπεστ-σέλερ «Το κεφάλαιο στον 21ο αιώνα» (στα ελληνικά κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Πόλις»), κεϊνσιανιστής, μέλος του γαλλικού Σοσιαλιστικού Κόμματος και με πολιτικές φιλοδοξίες -λέγεται ότι βλέπει τον εαυτό του υποψήφιο για την προεδρία στις μεθεπόμενες εκλογές- ανήκει στην ομάδα των οικονομολόγων που ασκούν σκληρή κριτική στη στρατηγική της λιτότητας που έχουν επιβάλει οι Γερμανοί στην ευρωζώνη.
Είναι αυτός που έγραψε «σώστε τον καπιταλισμό από τους καπιταλιστές», που προτείνει διεθνή συνεργασία για να επιβληθεί ένας παγκόσμιος φόρος στο κεφάλαιο, κάνοντας λόγο για «επείγουσα ανάγκη, καθώς η αύξηση των ανισοτήτων συνιστά άμεση απειλή για τη δημοκρατία».
Αποδόμησε τα μνημόνια που εφαρμόστηκαν στη χώρα μας, καυτηρίασε τη συμπεριφορά του Βερολίνου και των Βρυξελλών απέναντι στην αριστερή κυβέρνηση της Ελλάδας, πιστεύει ότι και το νέο πρόγραμμα θα αποτύχει γιατί έχει την ίδια φιλοσοφία με τα προηγούμενα και είναι ο ιδιοκτήτης της ιδέας που έριξε ο Ολάντ στη δημόσια συζήτηση για τη δημιουργία κοινοβουλίου της ευρωζώνης.
Αντίπαλος των πολιτικών που σαλπίζουν την επιστροφή στα εθνικά νομίσματα επειδή, όπως σημειώνει, «ο δρόμος της εθνικής αναδίπλωσης θα οδηγούσε μόνο σε ματαιώσεις και απογοητεύσεις ακόμα μεγαλύτερες από εκείνες που φέρνει ο ευρωπαϊκός δρόμος».
Ο Ιγκλέσιας δεν τον επέλεξε τυχαία, όπως και καθόλου τυχαία δεν ήταν τα ανοίγματά του στις σοσιαλιστικές δυνάμεις που αμφισβητούν τη γραμμή του νεοφιλελευθερισμού που προωθείται στην Ισπανία. Είναι φανερό ότι διδάχθηκε από την εξάμηνη περιπέτεια του Τσίπρα.
Του αναγνωρίζει ότι «πάλεψε σαν λιοντάρι», τον στηρίζει, εγκαλεί τους ευρωπαϊκούς θεσμούς για τιμωρητική διάθεση απέναντι σε μια κυβέρνηση που τόλμησε να εισηγηθεί κάτι διαφορετικό, αλλά βλέποντας τα ποσοστά του στην Ισπανία να πέφτουν (βρίσκεται στην τρίτη θέση), ίσως και εξαιτίας της κατάληξης που είχαν οι διαπραγματεύσεις Ελλάδας-δανειστών, καταλαβαίνει από τώρα αυτό που ο Τσίπρας ένιωσε στο πετσί του με οδυνηρό τρόπο καθ’ όλη τη διάρκεια των επαφών του με τους εταίρους: ότι, δηλαδή, ο ακτιβισμός χωρίς θεωρητική πυξίδα, χωρίς πολιτικό σχέδιο, χωρίς συμμαχίες, με πλεόνασμα βολονταρισμού και υποτιμώντας τους συσχετισμούς, «οδηγείται σε αδιέξοδα και σπαταλάει τις καλές προθέσεις» (Κώστας Δουζίνας «Η Αυγή» 6-9-2015).
Ανάγωγα
Αν το νέο Μνημόνιο προκαλέσει κοινωνικό ολοκαύτωμα, όπως λέει ο Αλ. Μητρόπουλος, αν στη χώρα έχει επιβληθεί χούντα, όπως υποστηρίζουν στελέχη της Λαϊκής Ενότητας και, παρά τις προειδοποιήσεις τους, οι πολίτες δεν τους ακούσουν και επιλέξουν τα κόμματα που είναι υπεύθυνα για όλα αυτά, τι πρέπει να υποθέσουν; Οτι οι Ελληνες ψηφοφόροι είναι τόσο μαζοχιστές που τη βρίσκουν να ταλαιπωρούνται βάναυσα και υπό καθεστώς δικτατορίας;
http://www.efsyn.gr/arthro/o-igklesias-mathainei-apo-ton-tsipra
