Η εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων είναι μία πολύ σοβαρή υπόθεση για την Ελλάδα, για την Οικονομία της και τη μελλοντική γεωπολιτική της αξία. Ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζει η Τουρκία τα δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας αποδεικνύει ότι η επίκληση του διεθνούς δικαίου δεν είναι ικανή από μόνη της για να γίνει το σωστό και νόμιμο. Αν και εφόσον σκοπεύουμε να εκμεταλλευτούμε τον πλούτο μας, αυτό δεν μπορεί να συμβεί μόνο με καλές δημόσιες σχέσεις.
Υπάρχουν δύο απόψεις για την ολοένα αυξανόμενη επιθετικότητα της Τουρκίας. Η πρώτη υποστηρίζει ότι σχετίζεται με τη στάση της στη συριακή κρίση και τις αντιδράσεις που προκαλεί η πολιτική της. Η δεύτερη είναι ότι η Τουρκία θεωρεί ότι με τον άλφα ή βήτα τρόπο δικαιούται μερίδιο από τα κυπριακά και ελληνικά κοιτάσματα και ότι θα τα διεκδικήσει με κάθε τρόπο.
Σε κάθε περίπτωση και ανεξάρτητα για ποιο λόγο το κάνει, εκείνο που ισχύει οπωσδήποτε είναι ότι η συμπεριφορά της μας δείχνει ότι η στάση της εξακολουθεί να είναι επιθετική, τυχοδιωκτική και επικίνδυνη.
Μεταξύ των δύο "σεναρίων" θα προτιμούσαμε το δεύτερο, χωρίς αυτό να αποκλείει ότι συγκυριακά μπορεί να εξυπηρετούνται και άλλοι στόχοι. Αν πάντως έχουμε δίκιο, τότε θα πρέπει να περιμένουμε πολλές προκλήσεις στο επόμενο χρονικό διάστημα κι όχι μόνο τις κρουαζιέρες που πραγματοποιούν πλοία του τουρκικού πολεμικού ναυτικού στα ελληνικά νησιά.
Η Ευρώπη δεν έχει παίξει τίμια σε αυτό το παιγνίδι. Δεν έχει προστατεύσει, ως όφειλε, τα δύο κράτη μέλη της. Από τη μία η Ελλάδα και η Κύπρος θα πρέπει να υπακούουν στις εντολές των Βρυξελλών, αλλά από την άλλη η Ευρώπη δεν έχει καν την διάθεση να βγάλει έστω μία ανακοίνωση στήριξης για την προάσπιση του δικαίου. Κάτι που έκαναν οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής και η Ρωσία! Για την ιστορία, η σχετική ανακοίνωση του Ευρωκοινοβουλίου μπλοκαρίστηκε από τους σοσιαλιστές και τον αρχηγό τους κ. Σουλτς. Να το θυμηθούν αυτό στις επόμενες συναντήσεις μαζί του οι κ.κ. Βενιζέλος και Θεοδωράκης.
Λένε ότι αν δεν έχει κανείς νύχια να ξυστεί δεν θα πρέπει να περιμένει από άλλους να τον ξύσουν. Κι αυτό είναι απόλυτα σωστό. Το κακό είναι ότι είμαστε εξαιρετικά αδύναμοι, λόγω των συνεπειών της οικονομικής κρίσης. Δεν είναι εύκολο να αυξήσουμε τις δαπάνες για πολεμικό υλικό στον βαθμό που θα επιθυμούσαμε. Και δεν είναι δυνατόν να μας κουνούν το δάκτυλο για κάθε τι που θεωρούν ότι δεν το κάνουμε σωστά και την ίδια ώρα να μπλοκάρουν ακόμη και ψηφίσματα στην Ευρωβουλή. Να μην φανταστούμε, δηλαδή, να ζητήσουμε από την Ενωμένη Ευρώπη να στείλει πλοία στις κυπριακές ΑΟΖ...
Θανάσης Μαυρίδης
thanasis.mavridis@capital.gr
Υπάρχουν δύο απόψεις για την ολοένα αυξανόμενη επιθετικότητα της Τουρκίας. Η πρώτη υποστηρίζει ότι σχετίζεται με τη στάση της στη συριακή κρίση και τις αντιδράσεις που προκαλεί η πολιτική της. Η δεύτερη είναι ότι η Τουρκία θεωρεί ότι με τον άλφα ή βήτα τρόπο δικαιούται μερίδιο από τα κυπριακά και ελληνικά κοιτάσματα και ότι θα τα διεκδικήσει με κάθε τρόπο.
Σε κάθε περίπτωση και ανεξάρτητα για ποιο λόγο το κάνει, εκείνο που ισχύει οπωσδήποτε είναι ότι η συμπεριφορά της μας δείχνει ότι η στάση της εξακολουθεί να είναι επιθετική, τυχοδιωκτική και επικίνδυνη.
Μεταξύ των δύο "σεναρίων" θα προτιμούσαμε το δεύτερο, χωρίς αυτό να αποκλείει ότι συγκυριακά μπορεί να εξυπηρετούνται και άλλοι στόχοι. Αν πάντως έχουμε δίκιο, τότε θα πρέπει να περιμένουμε πολλές προκλήσεις στο επόμενο χρονικό διάστημα κι όχι μόνο τις κρουαζιέρες που πραγματοποιούν πλοία του τουρκικού πολεμικού ναυτικού στα ελληνικά νησιά.
Η Ευρώπη δεν έχει παίξει τίμια σε αυτό το παιγνίδι. Δεν έχει προστατεύσει, ως όφειλε, τα δύο κράτη μέλη της. Από τη μία η Ελλάδα και η Κύπρος θα πρέπει να υπακούουν στις εντολές των Βρυξελλών, αλλά από την άλλη η Ευρώπη δεν έχει καν την διάθεση να βγάλει έστω μία ανακοίνωση στήριξης για την προάσπιση του δικαίου. Κάτι που έκαναν οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής και η Ρωσία! Για την ιστορία, η σχετική ανακοίνωση του Ευρωκοινοβουλίου μπλοκαρίστηκε από τους σοσιαλιστές και τον αρχηγό τους κ. Σουλτς. Να το θυμηθούν αυτό στις επόμενες συναντήσεις μαζί του οι κ.κ. Βενιζέλος και Θεοδωράκης.
Λένε ότι αν δεν έχει κανείς νύχια να ξυστεί δεν θα πρέπει να περιμένει από άλλους να τον ξύσουν. Κι αυτό είναι απόλυτα σωστό. Το κακό είναι ότι είμαστε εξαιρετικά αδύναμοι, λόγω των συνεπειών της οικονομικής κρίσης. Δεν είναι εύκολο να αυξήσουμε τις δαπάνες για πολεμικό υλικό στον βαθμό που θα επιθυμούσαμε. Και δεν είναι δυνατόν να μας κουνούν το δάκτυλο για κάθε τι που θεωρούν ότι δεν το κάνουμε σωστά και την ίδια ώρα να μπλοκάρουν ακόμη και ψηφίσματα στην Ευρωβουλή. Να μην φανταστούμε, δηλαδή, να ζητήσουμε από την Ενωμένη Ευρώπη να στείλει πλοία στις κυπριακές ΑΟΖ...
Θανάσης Μαυρίδης
thanasis.mavridis@capital.gr
