Το όραμα της «Μεγάλης Αλβανίας» φαίνεται πως διατηρείται πάντοτε ζωντανό, με όλους τους κινδύνους για την ασφάλεια και την σταθερότητα που αυτό επιφυλάσσει για την περιοχή των Δυτικών Βαλκανίων.
Η εθελοδουλία διαχρονικά της ελληνικής Πολιτείας έναντι της Αλβανίας, αλλά και η αμέριστη στήριξη που απολαμβάνουν τα Τίρανα, εδώ και δύο δεκαετίες τουλάχιστον, από την Ουάσιγκτον και την Ευρώπη, έχουν επιτρέψει σε ορισμένους, ισχυρούς ωστόσο, κύκλους, ακόμη και σήμερα, την ώρα δηλαδή που η αλβανική κυβέρνηση του πρωθυπουργού Εντι Ράμα χτυπά την πόρτα της Ευρωπαϊκής Ενωσης, να συντηρούν αλυτρωτικές προσδοκίες και εθνικιστικές φαντασιώσεις εις βάρος της Ελλάδας και της Σερβίας, αλλά και της ΠΓΔΜ και του Κοσσυφοπεδίου.
Απόδειξη τούτου είναι η προ ημερών άνευ λογικής προκλητική ενέργεια από την πλευρά της Αλβανίας, κατά τη διάρκεια του ποδοσφαιρικού αγώνα Σερβίας-Αλβανίας για τα προκριματικά του Euro 2016, που διεξήχθη στο Βελιγράδι, όταν πάνω από το γήπεδο εμφανίστηκε τηλεχειριζόμενο μικρό αεροπλάνο, το οποίο περιέφερε τη σημαία-χάρτη της «Μεγάλης Αλβανίας», απεικονίζοντας εδάφη της Σερβίας, της Ηπείρου αλλά και την Κέρκυρα.
Για προσχεδιασμένη πολιτική πράξη έκανε λόγο ο υπουργός Εξωτερικών της Σερβίας, αναφερόμενος στα επεισόδια που αμαύρωσαν και τελικά διέκοψαν τον εν λόγω ποδοσφαιρικό αγώνα, οδηγώντας μάλιστα στην προσωρινή σύλληψη του αδελφού του Αλβανού πρωθυπουργού, Ολσι Ράμα, καθ' ότι εκείνος φέρεται πως υποκίνησε το περιστατικό. Το επεισόδιο έλαβε χώρα εν τω μεταξύ σε μια εποχή που τα μέσα ενημέρωσης και των δύο χωρών τοποθετούνταν θετικά έναντι της προγραμματισμένης επίσκεψης του Εντι Ράμα, στις 22 Οκτωβρίου, στη σερβική πρωτεύουσα, επισημαίνοντας την αισθητή βελτίωση που παρατηρείται στις σχέσεις μεταξύ της Σερβίας και της Αλβανίας. Την «απογοήτευσή» της εξέφρασε πάντως η Ε.Ε. για την εξέλιξη αυτή, κάνοντας λόγο για «πράξη πρόκλησης» που είχε ως στόχο να υπονομευθούν οι προσπάθειες συνεργασίας των δύο χωρών.
Η Αθήνα εν τω μεταξύ προσέφερε εξαρχής την στήριξή της στην επιλογή της Αλβανίας να προσεταιριστεί την Ε.Ε., ωστόσο ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων της ελληνικής εθνικής μειονότητας στην Αλβανία τίθεται εκ νέου εν αμφιβόλω, ιδίως έπειτα από την πρόσφατη απόφαση της αλβανικής κυβέρνησης να προχωρήσει στη διοικητική μεταρρύθμιση της χώρας, επιχειρώντας να «ενσωματώσει» τους δήμους και τις περιφέρειες όπου το ελληνικό στοιχείο διατηρεί ει δυνατόν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του, και που τα Τίρανα επιδεικνύουν πρωτοφανή αναλγησία αναφορικά με το ζήτημα της οριοθέτησης των θαλασσίων ζωνών μεταξύ Ελλάδας-Αλβανίας, το οποίο εκκρεμεί σχεδόν μία πενταετία.
Αντίκτυπο είχαν πάντως τα επεισόδια μετά τη διακοπή του ποδοσφαιρικού αγώνα Σερβίας - Αλβανίας και εντός των αλβανικών συνόρων, με αποτέλεσμα να υποχρεωθεί το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών να προβεί σε διάβημα διαμαρτυρίας προς το υπουργείο Εξωτερικών της Αλβανίας, ζητώντας την καταδίκη από τις αλβανικές Αρχές των επεισοδίων που σημειώθηκαν στο χωριό Δερβιτσάνη εις βάρος μελών της ελληνικής μειονότητας. Ο Ελληνας πρέσβης στα Τίρανα, Λεωνίδας Ροκανάς, ζήτησε να ληφθούν όλα τα απαραίτητα μέτρα για τον εντοπισμό, τη σύλληψη και την τιμωρία των υπαιτίων της απρόκλητης επίθεσης, καθώς και για την προστασία της ελληνικής εθνικής μειονότητας, εν όψει και των επικείμενων εορταστικών εκδηλώσεων της επετείου της 28ης Οκτωβρίου, καθώς είθισται την περίοδο αυτή να «αναθερμαίνεται» και να ανακινείται το ζήτημα των «Τσάμηδων» και οι διεκδικήσεις τους εις βάρος της Ελλάδας.
Ως προς τη συμφωνία την οποία είχαν προσυπογράψει οι δυο πλευρές, Αθήνα και Τίρανα, το 2008 και η οποία προέβλεπε την οριοθέτηση τόσο των χωρικών υδάτων και της υφαλοκρηπίδας, όσο και της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης, υπενθυμίζεται ότι τελικώς το Συνταγματικό Δικαστήριο της Αλβανίας την ακύρωσε τον Ιανουάριο του 2010, έπειτα από την παρέμβαση του νυν πρωθυπουργού της Αλβανίας και τότε αρχηγού της αντιπολίτευσης, Εντι Ράμα. Οι αλβανικές Αρχές προέβαλλαν ως δικαιολογία για την ακύρωση της διμερούς συμφωνίας το γεγονός ότι αποδόθηκε στην Ελλάδα θαλάσσιος χώρος περισσότερος από εκείνον που δικαιούταν, καθ' ότι οι ελληνικές βραχονησίδες βόρεια της Κέρκυρας, συμφώνως της δικής τους επιχειρηματολογίας, δεν έχουν δικαίωμα σε υφαλοκρηπίδα.
Βεβαίως, από την πρώτη στιγμή η αλλαγή στη στάση της Αλβανίας δεν θεωρήθηκε συμπτωματική, παρά αποτέλεσμα των πιέσεων και της επιρροής που ασκεί στη χώρα η Αγκυρα, η οποία διατηρεί ιδιαιτέρως στενές πολιτικές, οικονομικές, στρατιωτικές και θρησκευτικές σχέσεις με τα Τίρανα. Η Ελλάδα όμως δεν είχε αντιδράσει εγκαίρως, μία δεκαετία νωρίτερα, ούτε όταν η Τουρκία μετέτρεψε σε ναυτική βάση τα νότια παράλια της Αλβανίας, δημιουργώντας ενεργό «θύλακα» τουρκικής δύναμης και στα βορειοδυτικά σύνορά μας.