19/09/2015
«Με καθοδηγεί το ιδανικό ενός κόσμου απελευθερωμένου απ’ όλες τις μορφές εκμετάλλευσης και διακρίσεων. Η παιδεία είναι η απάντηση στην αναζήτηση αυτή», λέει ο σερ Φαζλ Χάσαν Αμπεντ, ο οποίος τιμήθηκε αυτόν τον μήνα μ’ ένα βραβείο που θεωρείται αντίστοιχο ενός Νομπέλ για την εκπαίδευση. Η παιδεία είναι εξίσου προτεραιότητα για τις πιο πλούσιες χώρες, όπως και για τις φτωχότερες, προσθέτει: «Ενα παιδί που γεννιέται σ’ ένα φτωχό νοικοκυριό έχει λιγότερες πιθανότητες να πάει στο πανεπιστήμιο απ’ όσες ένα παιδί που γεννιέται σε ένα πλούσιο νοικοκυριό, και αυτό ισχύει σε όλες σχεδόν τις κοινωνίες. Πώς λοιπόν θα άρουμε αυτή την ανισότητα; Κάθε παιδί πρέπει να έχει την ίδια ευκαιρία».
Ο σερ Φαζλ έχει αφιερώσει τη ζωή του στον αγώνα για την άρση της εν λόγω ανισότητας και γι’ αυτό τιμήθηκε με το πρώτο Βραβείο WISE για την Παιδεία, που απονεμήθηκε στην Ντόχα του Κατάρ (όπου WISE είναι τα αρχικά της Παγκόσμιας Συνόδου Κορυφής για την Εκπαίδευση). Λέει πως έγινε ακτιβιστής (από λογιστής…) εξαιτίας της εμπειρίας του από τον κυκλώνα που έπληξε το 1970 το Μπανγκλαντές. «Πολλοί άνθρωποι σκοτώθηκαν, έβλεπα τα πτώματα να κείτονται στα χωράφια. Αυτό άλλαξε τη φιλοσοφία μου, διαπίστωσα πως η ζωή είναι τόσο εύθραυστη, πως είναι τόσο εύκολο να πεθάνεις», εξηγεί. «Αυτό άλλαξε τις αξίες μου για τη ζωή που ήθελα να ζήσω». Και έβαλε στόχο να βλέπει στο εξής τη ζωή από την πλευρά των φτωχών.
Η δράση του σερ Φαζλ οδήγησε στη μόρφωση εκατομμυρίων παιδιών φτωχών οικογενειών. Επί τέσσερις δεκαετίες εργάζεται σε διάφορες ηπείρους για να βοηθήσει κοινότητες να ξεφύγουν από την κινούμενη άμμο της φτώχειας αποκτώντας δεξιότητες και αυτάρκεια. Το 1972 ίδρυσε στο Μπανγκλαντές το πρόγραμμα BRAC (Επιτροπή για την Αγροτική Ανάπτυξη του Μπανγκλαντές). Μέσα στα 40 επόμενα χρόνια οικοδόμησε «τη μεγαλύτερη και αποτελεσματικότερη μη κυβερνητική οργάνωση στον κόσμο», σύμφωνα με τη WISE, με 120.000 εργαζομένους. Οι εκπαιδευτικές δραστηριότητες της οργάνωσής του αφορούν σήμερα σχεδόν 140 εκατομμύρια ανθρώπους σε 10 χώρες της Ασίας, της Αφρικής και της Κεντρικής Αμερικής. Υπολογίζεται ότι 10 εκατομμύρια μαθητές του Δημοτικού σπούδασαν σε σχολεία που ιδρύθηκαν στο πλαίσιο του προγράμματος BRAC, το οποίο θεωρείται το μεγαλύτερο ιδιωτικό, μη θρησκευτικό εκπαιδευτικό σύστημα στον κόσμο.
«Είναι πολύ σημαντικό για την επιβίωσή μας, για την πρόοδό μας, κάθε χώρα να θέλει να αφιερώνει περισσότερους πόρους στην εκπαίδευση», λέει ο σερ Φαζλ. Η παιδεία προσφέρει επίσης το κλειδί για την κατανόηση «της δομής της εξουσίας και του πώς μπορούμε να την αλλάξουμε», προσθέτει. Και υπάρχει ακόμη πολύς δρόμος. Εν έτει 2011, ένα κορίτσι στο Νότιο Σουδάν είναι πιθανότερο να πεθάνει κατά τον τοκετό, παρά να τελειώσει το δημοτικό σχολείο.
Του Γιώργου Αγγελόπουλου, ΤΑ ΝΕΑ
https://sciencearchives.wordpress.com/2015/09/19/ί-ί-ώ-3/#more-3227
