Μάχη ενάντια στα συμφέροντα και τη διαφθορά δίνει ο υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Κοτζιάς, αλλά το «βαθύ κράτος» και οι συντεχνίες αντιστέκονται. Το «σκληρό σύστημα» του υπουργείου τού βάζει «νάρκες» από το... απόθεμα του Λιβάνου. Ολοι θυμούνται το μεγάλο σκάνδαλο της αμαρτωλής Υπηρεσίας Διεθνούς Αναπτυξιακής Συνεργασίας (ΥΔΑΣ) με τις χρηματοδοτήσεις των ΜΚΟ, με κορυφαίο το σκάνδαλο της αποναρκοθέτησης του Λιβάνου, σε μια περιοχή που είχε ήδη αποναρκοθετηθεί από τον ΟΗΕ, αλλά και αντίστοιχες δράσεις σε άλλα ταραγμένα μέρη του κόσμου, όπως η Βοσνία και το Ιράκ.
Ηταν η εποχή του αλήστου μνήμης Αλεξ Ρόντου, όταν το υπουργείο Εξωτερικών μοίραζε αφειδώς χρήματα με παράτυπες, αν όχι παράνομες, διαδικασίες και χωρίς να ασκείται έλεγχος, για να καταλήξουν στους λογαριασμούς ημετέρων «εθελοντών» που έφτιαχναν βίλες με τα χρήματα των Ελλήνων φορολογουμένων. Ομως τότε (2000-2004) «λεφτά υπήρχαν».
Η υπόθεση είχε αποκαλυφθεί από τη Δίωξη Οικονομικού Εγκλήματος της ΕΛ.ΑΣ., ασκήθηκαν διώξεις και τον Σεπτέμβριο επιτέλους εκδικάζεται. Σ’ αυτήν εμπλέκονται -συνταξιούχοι πλέον- υπάλληλοι και διπλωμάτες του υπουργείου Εξωτερικών, ο Αλεξ Ρόντος, ο πρώην υποδιευθυντής της εφημερίδας «Εξόρμηση», ο πρώην πρόεδρος της επίμαχης ΜΚΟ (Διεθνές Κέντρο Αποναρκοθέτησης) Κωνσταντίνος Τζεβελέκος, αλλά και δύο εν ενεργεία διπλωμάτες.
Ο πρέσβης μας στη Βραζιλία, Νικόλαος Τσαμαδός, και ο πρέσβης στο Σουδάν, Νικόλαος Μπάζας. Για έναν εκ των κατηγορουμένων αποκαλύφθηκε ότι στο παρελθόν είχε προσπαθήσει να λάβει γνωστός του εφοπλιστής, που ήταν κατηγορούμενος για σοβαρά αδικήματα, υπηρεσιακό, διπλωματικό διαβατήριο. Ευτυχώς οι αρμόδιοι είχαν γνώση και απετράπη το σκάνδαλο.
Είναι προφανές ότι κανένας δεν είναι ένοχος, αν δεν υπάρξει τελεσίδικη απόφαση δικαστηρίου. Ωστόσο, οι δημόσιοι εν ενεργεία λειτουργοί, όταν εμπλέκονται σε σοβαρές ποινικές υποθέσεις για τις οποίες εκκρεμούν κατηγορίες, και μάλιστα τόσο σοβαρές, όπως η πλαστογραφία, η πλαστοπροσωπία, το ξέπλυμα χρήματος και η απάτη κατά του Δημοσίου, είθισται να τίθενται σε αργία, μέχρι να αποφανθεί η Δικαιοσύνη. Ομως, στο Ελληνικό Δημόσιο τίποτα δεν είναι αυτονόητο. Το θέμα παραπέμφθηκε στις ενδοϋπηρεσιακές καλένδες της Βασιλίσσης Σοφίας και έπρεπε να ενδιαφερθεί ο γενικός επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης, Λέανδρος Ρακιντζής, για να ανακινήσει την πειθαρχική δίωξη των εμπλεκομένων.
Με έγγραφό του στις 14 Μαρτίου 2014 προς τη Διεύθυνση Διοικητικού του υπουργείου επισημαίνει: «Κατόπιν της γνωστοποίησης στο γραφείο του γενικού επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης της ποινικής δίωξης κατά των αναγραφομένων υπαλλήλων για τα εν λόγω αδικήματα, παρακαλούμε να μας γνωρίσετε αν έχει ξεκινήσει η διαδικασία του πειθαρχικού τους ελέγχου σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις.
Δεδομένου ότι τα πραγματικά περιστατικά, όπως προκύπτουν από το κατηγορητήριο, επαρκούν για τη στοιχειοθέτηση πειθαρχικού παραπτώματος, θεωρούμε ότι παρέλκει η διενέργεια ΕΔΕ. Εφόσον οι υπάλληλοι παραπεμφθούν στο αρμόδιο πειθαρχικό, θα πρέπει να τεθούν σε αυτοδίκαιη αργία».
Μήνυμα διαφάνειας
Επρεπε να έρθει η νέα ηγεσία στο ΥΠΕΞ για να ανακινηθεί το θέμα και να προχωρήσει η διαδικασία του πειθαρχικού συμβουλίου. Ηταν μία από τις προτεραιότητες του νέου υπουργού, ο οποίος θέλησε να καθαρίσει την κόπρο του Αυγεία στην ΥΔΑΣ.
Μία από τις πρώτες του διοικητικές πράξεις ήταν να διορίσει επικεφαλής στην αμαρτωλή υπηρεσία έναν αδιάφθορο πρώην πρέσβη, τον Νικόλαο Βαμβουνάκη, ο οποίος είχε συγκρουστεί στο παρελθόν με τη διαφθορά και είχε πληρώσει την άρνησή του να καλύψει τις «νάρκες» των ΜΚΟ. Ηταν ένα μήνυμα διαφάνειας και αξιοκρατίας που έδειχνε και την πολιτική βούληση της κυβέρνησης να ρίξει άπλετο φως στις αμαρτωλές συμβάσεις του παρελθόντος. Ομως κάποιοι δεν το πήραν.
Την περασμένη εβδομάδα συνεδρίασε επιτέλους το πειθαρχικό συμβούλιο, με τη συμμετοχή δύο δικαστικών του Συμβουλίου της Επικρατείας, με εμπειρία και γνώσεις διοικητικών θεμάτων, δύο διευθυντών του υπουργείου και τον εκπρόσωπο της Ενωσης Διπλωματικών Υπαλλήλων.
Η απόφαση ήταν να μην τεθούν σε αργία οι δύο πρέσβεις, με το σκεπτικό ότι εκκρεμεί η δίκη και δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία στη δικογραφία (μια δικογραφία 70 σελίδων με 20.000 συνημμένα έγγραφα). Οι δύο δικαστικοί μειοψήφησαν, αλλά το «απαράτ» του υπουργείου πλειοψήφησε. Η απόφαση αυτή προκαταβάλλει το δικαστήριο και βεβαίως θα χρησιμοποιηθεί ως τεκμήριο αθωότητας από τους κατηγορουμένους.
Δεν είναι η πρώτη φορά -μάλλον είναι κανόνας- που το συντεχνιακό πνεύμα κερδίζει στα σημεία. Στο παρελθόν, το πειθαρχικό είχε απαλλάξει, μεταξύ άλλων, 7 φορές υπαλλήλους, σε 5 περιπτώσεις με τελεσίδικη απόφαση δικαστηρίου (Εφετείο) για αδικήματα που είχαν ποινές έως και 20 χρόνια κακούργημα! Και ήταν και πάλι οι δικαστές που μειοψήφησαν στο πειθαρχικό.
Η απόφαση του πειθαρχικού σχετικά με τους δύο πρέσβεις εξόργισε τον νέο υπουργό, ο οποίος έθεσε σε διαθεσιμότητα τους δύο διευθυντές του υπουργείου που συμμετείχαν στη σύνθεση του οργάνου.
Ομως, οι δύο πρέσβεις συνεχίζουν να εκπροσωπούν τη χώρα στο εξωτερικό χωρίς να υπάρχει κανένα πρόβλημα. Φυσικό, αφού δεν πλήρωσαν οι πολιτικοί τους προϊστάμενοι την εποχή του μεγάλου πάρτι, γιατί να την πληρώσουν οι γραφειοκράτες που δεν έκαναν το καθήκον τους; Και μετά σου λένε γιατί πτωχεύσαμε, όχι οικονομικά, αλλά ηθικά, ως χώρα.
http://www.efsyn.gr/arthro/narkothetimeno-pedio-sto-ypex
