Κανείς δεν πάει χαμένος...
Ενας φυγόδικος, ένας μεταρρυθμιστής που κατηγορείται για κατάχρηση εξουσίας και για διαφθορά, ένας μεταμοντέρνος οπαδός του Ψυχρού Πολέμου, υπέρμαχος του ΝΑΤΟ και του αντικομμουνιστικού αγώνα, αλλά πάνω από όλα ένας ορκισμένος εχθρός της Ρωσίας, ο Μιχαήλ Σαακασβίλι, πρώην πρόεδρος, αλλά και πρώην υπήκοος της Γεωργίας, είναι από την Κυριακή κυβερνήτης της Οδησσού και έχει στα χέρια του ένα φρεσκοτυπωμένο ουκρανικό διαβατήριο.
Ο Σαακασβίλι απαρνήθηκε την υπηκοότητα της χώρας την οποία υπηρέτησε ως πρόεδρος Δημοκρατίας για δύο θητείες και σχεδόν εννέα χρόνια (από Ιανουάριο 2004 έως Νοέμβριο 2013) και πήρε την ουκρανική, για να αποφύγει -όπως ο ίδιος ισχυρίστηκε- την έκδοσή του στην πρώην πατρίδα του, όπου αντιμετωπίζει βαρύτατες κατηγορίες.
Η Ουκρανία έχει συνταγματικά κατοχυρωμένη την μη έκδοση των υπηκόων της, ένα προνόμιο που μάλλον αφορά τους διεφθαρμένους ολιγάρχες, τους οποίους θέλει -επιλεκτικά, όσους δεν είναι σύμμαχοί του- να αντιμετωπίσει ο επίσης ολιγάρχης πρόεδρος της Ουκρανίας και νυν εργοδότης του ακραιφνούς αμερικανόφιλου νέου κυβερνήτη της Οδησσού.
Δεν είναι η πρώτη φορά που ο πρόεδρος Ποροσένκο διορίζει μη Ουκρανό σε κυβερνητική θέση.
Η Αμερικανίδα πρώην υπάλληλος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ (κόρη Ουκρανών μεταναστών) Νάταλι Γιάρεσκο είναι η νέα υπουργός Οικονομικών της κυβέρνησης του Κιέβου (πήρε την υπηκοότητα την ίδια ημέρα που ανέλαβε τα καθήκοντά της), ενώ υπουργός Οικονομίας είναι ο Λιθουανός Αϊβάρας Αμπρομαβίτσιους, πρώην τραπεζίτης και διαχειριστής ιδιωτικών κεφαλαίων που δεν μιλάει ουκρανικά, αλλά έχει το προσόν να είναι παιδί της «σχολής του Σικάγου», υπέρμαχος της λιτότητας και των ιδιωτικοποιήσεων.
Κατά τον Ποροσένκο, αυτοί οι διορισμοί σηματοδοτούν τη μάχη κατά της διαφθοράς που διακηρύσσει η νέα κυβέρνηση, ένα προσόν που και ο ίδιος ο Σαακασβίλι ισχυρίζεται ότι έχει από την εμπειρία του στη Γεωργία.
Αλλωστε, όλοι θυμούνται πως τα έβαλε με τους ολιγάρχες της χώρας του, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα τον πολιτικό του αντίπαλο Πατρακασβίλι, ιδιοκτήτη τηλεοπτικού σταθμού, τον οποίο ανάγκασε τελικά να τον πουλήσει σε άλλον φιλοκυβερνητικό ολιγάρχη.
Αλλά και στην περίπτωση του Γαλλορωσογεωργιανού επιχειρηματία, Μπιτζίνα Ιβανισβίλι, ο Σαακασβίλι έδρασε «ενάντια στους ολιγάρχες».
Οταν τo 2011 ο Ιβανισβίλι ανακοίνωσε πως θα κατεβεί υποψήφιος ενάντια στον «μεταρρυθμιστή» πρόεδρο, ο Σαακασβίλι υπέγραψε διάταγμα με το οποίο όσοι είχαν διπλή υπηκοότητα έχαναν αυτομάτως τη γεωργιανή και έτσι η υποψηφιότητα του αντιπάλου του ακυρώθηκε.
Ο Ιβανισβίλι έθεσε όμως υποψηφιότητα αργότερα, το 2012, για πρωθυπουργός και κέρδισε τη μάχη της κάλπης, που ήταν η αρχή του τέλους της προεδρίας Σαακασβίλι.
Ο πρώην πρόεδρος της Γεωργίας δεν έμεινε στην πατρίδα του μετά την ήττα.
Αναχώρησε για τις Ηνωμένες Πολιτείες, έκανε ένα πέρασμα από την Ουγγαρία και, όταν ξέσπασε η ουκρανική κρίση, επέστρεψε στην ενεργό δράση, στην πρώτη γραμμή του αγώνα ενάντια στον μισητό του αντίπαλο, τον Βλαντίμιρ Πούτιν. Βρέθηκε στο Κίεβο, δίπλα στον Ποροσένκο.
Η σχέση Ποροσένκο και Σαακασβίλι δεν είναι όψιμη, οι δύο άντρες γνωρίζονται και συνδέονται από παλιά, καθώς ήταν συμφοιτητές στο Κίεβο, στο Ινστιτούτο Διεθνών Σχέσεων στο Εθνικό Πανεπιστήμιο Τάρας Σεβσένκο το 1992.
Οταν ο Ποροσένκο ανέλαβε την προεδρία, ο άνεργος Σαακασβίλι έγινε σύμβουλός του και μάλλον ήταν ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση. Είχε την εμπειρία της πλέον αντιρωσικής κυβέρνησης, της προνομιακής σχέσης με το βαθύ κράτος στις ΗΠΑ, προσβάσεις στα κέντρα εξουσίας και τα ακραία λόμπι.
Ο διορισμός του ήταν επίσης ένα μήνυμα πως η Ουκρανία, όπως και η υπό τον Σαακασβίλι Γεωργία, θα βαδίσει τον δρόμο του ΝΑΤΟ και της απεξάρτησης από τη Ρωσία.
Τώρα, ο 47χρονος νεόκοπος Ουκρανός μισθοφόρος αναλαμβάνει να κυβερνήσει την επαρχία της Οδησσού και το στρατηγικής σημασίας λιμάνι της, όπου κυριαρχούν αριθμητικά οι ρωσόφωνοι.
Εκεί, στις 2 Μαΐου 2014, οι φασίστες έκαψαν ζωντανούς 48 φιλορώσους διαδηλωτές, που είχαν βρει καταφύγιο μέσα στο «σπίτι των συνδικάτων». Ομως, με τον νέο κυβερνήτη όλα αυτά θα περάσουν στην ιστορία. Νέα κεφάλαια θα ανοίξουν.
Και δεν αφορούν μόνο την Οδησσό, αλλά κυρίως τη γειτονική υπό ρωσικό έλεγχο Υπερδνειστερία που αποσχίστηκε από τη Μολδαβία, μια χώρα που επίσης θέλει να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ και στην Ε.Ε..
Μια νέα κρίση εκκολάπτεται στη γειτονιά μας και ο Σαακασβίλι βρίσκεται εκεί, στο σωστό σημείο στη σωστή στιγμή.
http://www.efsyn.gr/arthro/kaneis-den-paei-hamenos