Η Τσικνοπέμπτη είναι μια ετήσια τελετή, της οποίας η αρχή χάνεται μέσα στους αιώνες.
Γιορτάζεται την Πέμπτη που είναι 11 ημέρες πριν την Καθαρά ∆ευτέρα. Την μέρα αυτή επιβάλλεται από το έθιμο το ψήσιμο κρέατος στα κάρβουνα.
Το παστό της Τσικνοπέμπτης
Τσικνοπέμπτη ή Τσικνοπέφτη ήταν η μέρα που ετοίμαζαν το "παστό" από τα γουρούνια που είχαν σφαγεί την προηγούμενη εβδομάδα.
Έβραζαν το λίπος με λίγο νερό και με νερό το ράντιζαν. Στο τέλος το σούρωναν.
Αυτή ήταν η "γουρναλοιφή". Φυλαγόταν σε πήλινα δοχεία και τη χρησιμοποιούσαν σαν άρτυμα όλο το χρόνο.
Στον πάτο του καζανιού έμεναν οι τσιγαρίδες που νοστίμιζαν τα φαγητά (με χόρτα, αυγά, όσπρια).
Σε λεβέτι(καζάνι) έβραζαν το κρέας με λίγο κρασί για να βγάλει λίπος. Έριχναν τα μπαχαρικά για νοστιμάδα κια τα λουκάνικα, αφού τα καθάριζαν από την καπνιά. Πρόσεχαν μη τσικνιστούν γιατί θα χάλαγε όλο το παστό.
Μετά το βράσιμο καθάριζαν το κρέας από τα κόκαλα, έκοβαν τα λουκάνικα και τα τοποθετούσαν σε λαγήνες (δοχεία πήλινα), και σκέπαζαν με λίπος τους μεζέδες. Ήταν το φαγητό για όλο το χρόνο. Μ'αυτό φίλευαν και τους ξένους.
Ονομαστό φαγητό από παστό ήταν οι καγιανάδες, οι αλιμοκαγιανάδες με κρεμύδι κι αυγά.
Διαδικασία εβδομάδας γιορταστική, με λιχουδιές λογιών - λογιών, κρασί, τραγούδι.
Με πληροφορίες απο το: protinews.gr
http://myroniailias.blogspot.gr/2015/02/blog-post_40.html
Γιορτάζεται την Πέμπτη που είναι 11 ημέρες πριν την Καθαρά ∆ευτέρα. Την μέρα αυτή επιβάλλεται από το έθιμο το ψήσιμο κρέατος στα κάρβουνα.
Το παστό της Τσικνοπέμπτης
Τσικνοπέμπτη ή Τσικνοπέφτη ήταν η μέρα που ετοίμαζαν το "παστό" από τα γουρούνια που είχαν σφαγεί την προηγούμενη εβδομάδα.
Έβραζαν το λίπος με λίγο νερό και με νερό το ράντιζαν. Στο τέλος το σούρωναν.
Αυτή ήταν η "γουρναλοιφή". Φυλαγόταν σε πήλινα δοχεία και τη χρησιμοποιούσαν σαν άρτυμα όλο το χρόνο.
Στον πάτο του καζανιού έμεναν οι τσιγαρίδες που νοστίμιζαν τα φαγητά (με χόρτα, αυγά, όσπρια).
Σε λεβέτι(καζάνι) έβραζαν το κρέας με λίγο κρασί για να βγάλει λίπος. Έριχναν τα μπαχαρικά για νοστιμάδα κια τα λουκάνικα, αφού τα καθάριζαν από την καπνιά. Πρόσεχαν μη τσικνιστούν γιατί θα χάλαγε όλο το παστό.
Μετά το βράσιμο καθάριζαν το κρέας από τα κόκαλα, έκοβαν τα λουκάνικα και τα τοποθετούσαν σε λαγήνες (δοχεία πήλινα), και σκέπαζαν με λίπος τους μεζέδες. Ήταν το φαγητό για όλο το χρόνο. Μ'αυτό φίλευαν και τους ξένους.
Ονομαστό φαγητό από παστό ήταν οι καγιανάδες, οι αλιμοκαγιανάδες με κρεμύδι κι αυγά.
Διαδικασία εβδομάδας γιορταστική, με λιχουδιές λογιών - λογιών, κρασί, τραγούδι.
Με πληροφορίες απο το: protinews.gr
http://myroniailias.blogspot.gr/2015/02/blog-post_40.html
