Πανηγυρική αναμένεται να είναι σήμερα η επανεκλογή του Φ. Κουβέλη στη θέση του προέδρου της ΔΗΜΑΡ, ωστόσο το στοίχημα είναι κατά πόσο το κόμμα του θα μπορέσει από αύριο να διατηρήσει ένα διακριτό στίγμα.
Ο Φ. Κουβέλης αναμένεται να εκλεγεί πάλι πρόεδρος της ΔΗΜΑΡΤέτοιο που θα αφήσει στην άκρη τις εσωτερικές τριβές της πρόσφατης περιόδου, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά τη διχογνωμία που ανέκυψε στο εσωτερικό του για την υπόθεση της Κεντροαριστεράς, και θα του επιτρέψει να βρει το ζωτικό του χώρο.
Κατά τη διάρκεια του τετραήμερου συνεδρίου, κυριάρχησαν οι τοποθετήσεις που στήριζαν τη γραμμή των «προεδρικών», αυτή που θέλει να μη συνομιλεί με το ΠΑΣΟΚ και την κίνηση των «58» για τον κεντροαριστερό πόλο, αλλά και να κρατά αποστάσεις απέναντι στη «λαϊκιστική δημαγωγία» του ΣΥΡΙΖΑ.
Παράλληλα, το ηχηρό «παρών» από ευρωβουλευτές που εξελέγησαν με το ΠΑΣΟΚ (Μαριλένα Κοππά, Αννυ Ποδηματά και Σπ. Δανέλλης) και πρώην υπουργούς (Π. Μπεγλίτης, Ηλ. Μόσιαλος) ήταν αποκαλυπτικό για το πώς εννοεί η ΔΗΜΑΡ τη «σύμπλευση» για τη συγκρότηση του «τρίτου πόλου». Ολα τα παραπάνω, σε συνδυασμό με τη συνεργασία που έχει αρχίσει με τον Α. Λοβέρδο, δίνουν μια πρόγευση για το πώς η ΔΗΜΑΡ επιχειρεί να χτίσει τη δική της κεντροαριστερή πρόταση, όσο διαπιστώνει ότι ο Ευ. Βενιζέλος χρησιμοποιεί σαν όχημα την κίνηση των «58» για πολιτικό σωσίβιο. Αλλωστε, η εσωτερική αμφισβήτηση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ προκάλεσε σκωπτικά χαμόγελα σε στελέχη της ΔΗΜΑΡ, που εκτιμούσαν ότι το «τάιμινγκ» φαίνεται να τους ευνοεί.
Την ίδια ώρα, το κόμμα βάζει πλώρη για την ευρωομάδα των Σοσιαλιστών, αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο και ένταξης στο Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα, υπό την προϋπόθεση ότι θα ενταχθεί «με τις δικές του αποσκευές» και χωρίς να υποχρεωθεί σε κοινή κάθοδο στις ευρωεκλογές.
Εκείνο, πάντως, που προβλημάτιζε στο τετραήμερο συνέδριο τόσο τους «προεδρικούς» όσο και τα στελέχη της μειοψηφίας, που τάσσονται υπέρ του διαλόγου με τους «58», ήταν η συμμετοχή στα Οργανα του κόμματος. Στελέχη που μετέχουν στην κίνηση των «58» ήταν διστακτικοί στο να βάλουν υποψηφιότητα για την Κεντρική Επιτροπή, καλούμενοι σε ένα ρόλο εσωτερικής αντιπολίτευσης. «Δεν χρειαζόμαστε συνιστώσες», όπως είπε ένας από τους ομιλητές, ενώ ο Θ. Μαργαρίτης είχε ήδη ζητήσει «το συνέδριο να βγάλει καθαρές αποφάσεις», τονίζοντας ότι είναι ανάγκη να δοθεί μια «καθαρή ενωτική εντολή στην Κεντρική Επιτροπή του κόμματος». Και αυτό γιατί στο βαθμό που τον ερχόμενο Φλεβάρη η κίνηση των «58» μετεξελιχθεί σε πολιτικό σχηματισμό, ούτε τα στελέχη της ΔΗΜΑΡ μπορούν να πατούν σε δύο βάρκες, αλλά ούτε και το κόμμα θα ήθελε να ζήσει αποχωρήσεις υπό τύπον «μετεγγραφών».
Για τον απερχόμενο γραμματέα, πάντως, εάν στο συνέδριο προκύψει, όπως είπε, «η υποτιθέμενη αριστερή στροφή, που μόνο αριστερή δεν είναι, μπροστά μας ανοίγεται μόνο ένας δρόμος. Και είναι μονόδρομος σε υποχρεωτική πορεία. Σύγκλιση με τον ΣΥΡΙΖΑ».
Ο Σπ. Λυκούδης διαπίστωσε ότι η ΔΗΜΑΡ πλέον δεν θα έχει ουσιαστικούς λόγους διαφοροποίησης σε επίπεδο κεντρικής πολιτικής και απλώς θα αποτελεί «ένα χρήσιμο συμπλήρωμα», που θα δώσει στη σημερινή αξιωματική αντιπολίτευση «εύσημα μετριοπάθειας και εικόνα ρεαλισμού, που έχει ανάγκη». Ο ίδιος θεωρεί πως το κόμμα διακατέχεται από φοβικό σύνδρομο στην πιο κρίσιμη φάση της ιστορίας του και πρότεινε να μετέχει στο διάλογο με όλους για την Κεντροαριστερά, καθώς η ΔΗΜΑΡ είναι σε θέση ισχύος. «Το πολιτικό και ηθικό μας κεφάλαιο είναι πιο ισχυρό από τις πελατειακές παρακαταθήκες του ΠΑΣΟΚ», τόνισε, εισπράττοντας το χειροκρότημα των συνέδρων.
Πλάι στην επίσημη γραμμή και στη μειοψηφία, που φλερτάρει πολιτικά με τους «58», κατατέθηκε και τρίτο κείμενο από τη μειοψηφική τάση εντός της ΔΗΜΑΡ, του Αριστερού Δικτύου. Κάνει λόγο για ανάγκη διαμόρφωσης μιας «νέας κοινωνικής και πολιτικής πλειοψηφίας η οποία προϋποθέτει το μετασχηματισμό και την ουσιαστική σύγκλιση με το άλλο τμήμα της Αριστεράς», παραπέμποντας στον ΣΥΡΙΖΑ.
