Τετάρτη 1 Σεπτεμβρίου 2010

Πολιτιστικός ιμπεριαλισμός και Κυπριακό Πανεπιστήμιο

Αποτελεί κοινό τόπο ότι ο νεο-ιμπεριαλισμός δεν επιζητεί πλέον να αλώσει τα Έθνη, όπως άλλοτε με τις κανονιοφόρους του. Και τούτο διότι η κλασική αποικιοκρατική πολιτική θα προκαλούσε αναπόφευκτα εξεγέρσεις. Σήμερα τα ιμπεριαλιστικά κράτη ανακάλυψαν νέες μεθόδους με τις οποίες κατά τρόπο ύπουλο και μη αντιληπτό, διεισδύουν στα δαιδαλώδη μονοπάτια του ανθρώπινου υποσυνειδήτου και το μεταλλάσσουν αργά και σταθερά. Για την πολιορκία των συνειδήσεων ο νεο-ιμπεριαλισμός θέτει σε κίνηση τον τρομερό μηχανισμό των κυκλωμάτων της πληροφόρησης. Η ενημέρωση της κοινωνίας πλέον πραγματώνεται μέσα από το τεχνικό κύκλωμα προκατασκευασμένων πληροφοριών με σκοπό την κυριαρχία του πολιτισμού της κατανάλωσης, της υποκουλτούρας και της φτηνής διαφήμισης. Απώτερος σκοπός δεν είναι μόνο η επιβολή εμπορικών προϊόντων αλλά και ο έλεγχος της συνείδησης.








Ο νέος μεταλλαγμένος άνθρωπος θα αρνηθεί το δικό του παρελθόν για να προσαρμοστεί στο εισαγόμενο πρότυπο, το οποίο, στο αλλοτριωμένο του μυαλό, θεωρείται ανώτερο. Ωστόσο, εάν ο άνθρωπος ξεριζωθεί από το φυσικό, πολιτισμικό του περιβάλλον, ξεριζώνεται από τη ζωή και γίνεται μια ανώνυμη, απρόσωπη ύπαρξη, χαμένη μέσα στο πλήθος εξίσου ανώνυμων και απρόσωπων ανθρώπων, έρμαιο στη διάθεση ανθρώπων που δεν γνωρίζει, γεγονότων που δεν ελέγχει, αποφάσεων στις οποίες δεν συμμετέχει. Ο ούτω καλούμενος «ελεύθερος κόσμος» είναι δημιούργημα του νεο-ιμπεριαλισμού, του πολιτισμού της αφθονίας και της κατανάλωσης. Αυτός ο κόσμος ευαγγελίζεται μιαν ελευθερία που δεν είναι τίποτα άλλο παρά η ασυδοσία της ανεξέλεγκτης, αδυσώπητης αγοράς όπου κυριαρχεί ο πλέον δόλιος, ο πλέον αδίστακτος, ο πλέον διεφθαρμένος και σίγουρα όχι ο καλύτερος άνθρωπος.







Οι δόλιοι Βρετανοί, οι δυνάστες του λαού μας, μια τέτοια κυπριακή κοινωνία ανέκαθεν ονειρεύονταν να δημιουργήσουν, ώστε να μην αποτελεί ανάσχεση στα νέα γεωπολιτικά τους σχέδια. Και φαίνεται ότι σταδιακά το επιτυγχάνουν. Επιθυμούν μια κοινωνία, υποτελών ανδραπόδων και όχι ελεύθερων κοινωνικών όντων. Την Ελληνική συνείδηση του λαού και το Ελληνικό του ήθος οι Άγγλοι φρόντισαν με μεθοδευμένο τρόπο να εξουδετερώσουν άμα τη αφίξει τους στο Νησί. Ως υποκατάστατο της Ελληνικής συνείδησης επεδίωξαν την δημιουργία μιας επίπλαστης κυπριακής, τάχα, συνείδησης. Φρόντισαν παράλληλα να ιδρύσουν το 1889 την αγγλική μασονική στοά Saint Paul’s, η οποία πολύ σύντομα ρίζωσε και απέδωσε καρπούς. Ταυτόχρονα στόχευσαν στον εξαγγλισμό της παιδείας.







Οι Έλληνες Κύπριοι, ως αντιστάθμισμα στην προσπάθεια των Άγγλων, ίδρυσαν το 1893 στην Λευκωσία το Παγκύπριο Γυμνάσιο το οποίο θα αναδειχθεί ως η ατμομηχανή της εθνικής και πολιτιστικής κίνησης, η κιβωτός και ο θεματοφύλακας της εθνικής ιδέας. Φωτεινή προσωπικότητα της εποχής αναδεικνύεται μεταξύ άλλων και ο Μανιάτης καθηγητής Νικόλαος Καταλάνος. Ένας φλογερός απόστολος της ενωτικής ιδέας, ο οποίος όμως θα απελαθεί από την Κύπρο, όταν οι μαθητές του στις 25 Μαρτίου 1921, αγνόησαν την απαγόρευση του αποικιοκρατικού καθεστώτος να παρελάσουν, με συνέπεια να απειληθούν σοβαρές ταραχές.







Σε αντιστάθμισμα της λειτουργίας του Παγκυπρίου Γυμνασίου, οι Άγγλοι ιδρύουν την Αγγλική Σχολή Λευκωσίας και γίνονται σκέψεις για την ίδρυση Αγγλικού Πανεπιστημίου στην Κύπρο, οι οποίες όμως ναυαγούν μετά από την έντονη αντίδραση των Κυπρίων.







Οι Άγγλοι όμως ποτέ δεν εγκατέλειψαν τα σχέδια τους για εξαγγλισμό της Κύπρου. Εγκατέλειψαν βέβαια το 1960 την αποικιακή τους πολιτική και υιοθέτησαν πλέον την μετα-ποικιακή. Ό,τι δεν κατάφεραν για ένα αιώνα, το κατάφεραν μέσα σε 10 χρόνια με τον υπόγειο τρόπο. Αν απέτυχαν μέχρι το 1974 να ελέγξουν και να αλλάξουν τα φώτα της Ελληνικής παιδείας, το πέτυχαν στη συνέχεια. Είναι αξιοσημείωτο το γεγονός ότι οι Βρετανοί στις 14 Ιουλίου 1959, παραμονές δηλαδή της παράδοσης της Κύπρου στην Κυπριακή Δημοκρατία, μερίμνησαν, (δια του τότε εισαγγελέα της αποικιακής κυβέρνησης, Κρίτωνα Τορναρίτη, ο οποίος διετέλεσε επί σειρά ετών και ως Εισαγγελέας της Κυπριακής Δημοκρατίας), να αναθεωρήσουν και να συγκεντρώσουν τους αποικιακούς Νόμους σε έξι τόμους, τους οποίους παρέδωσαν στο νομικό κόσμο της Κύπρου και φρόντισαν με το Νόμο 14/60 (τον οποίο ψήφισε η Κυπριακή Βουλή), να δέσουν μονίμως στο αγγλικό δικαιϊκό σύστημα το νέο Κυπριακό κράτος. Επεδίωξαν έτσι οι Άγγλοι μέσα από το νευραλγικό τομέα του δικαίου, των δικαστηρίων και του νομικού κόσμου να κρατήσουν για πάντα πολιτισμικά δέσμιά τους την κυπριακή κοινωνία. Τι κι’ αν η Παιδεία παιάνιζε ακόμη Ελληνικά! Γνώριζαν ότι, αφού έλεγχαν τους (σπουδασμένους στο Λονδίνο) δικαστές και δικηγόρους, από την τάξη των οποίων, συν τοις άλλοις, πηγάζουν και οι πολιτικοί, και αφού έλεγχαν και την υποτελή αγγλοθρεμμένη αστική τάξη, δηλαδή το κεφάλαιο, τα έλεγχαν όλα. Ήταν θέμα χρόνου και η άλωση της παιδείας.







Το 1992, επί κυβέρνησης Βασιλείου, ιδρύεται το Πανεπιστήμιο, του οποίου – από της ιδρύσεώς του – ο ιδεολογικός προσανατολισμός ήταν νεοκυπριακός. Ο χαρακτήρας του δικοινοτικός. Αυτό το ίδρυμα έμελλε να αποτελέσει τον δούρειο ίππο της άλωσης της Ελληνικής Παιδείας. Από της ιδρύσεως του εγίνετο λόγος να είναι αγγλόγλωσσο. Αντέδρασε τότε σπασμωδικά η Εκκλησία, δημαγώγησε αρκούντως και ο κ. Αναστασιάδης και ο σχεδιασμός ανεβλήθη μέχρι την εκλογή του κ. Χριστόφια. Οι ενδιάμεσες Κυβερνήσεις δεν ήσαν ούτε και οι πλέον εμπνευσμένες ούτε και οι πλέον Ελληνοκεντρικές ώστε να διαγνώσουν εγκαίρως και να μπορέσουν να αλλάξουν τις ξενόδουλες κατευθύνσεις του Πανεπιστημίου.







Το Πανεπιστήμιο πλέον, εν έτει 2008 και εντεύθεν, υπό την απροκάλυπτη ενθάρρυνση της κυβέρνησης Χριστόφια και του συγκεκριμένου υπουργού παιδείας έχει κηρύξει ανοικτά τον πόλεμο στον Ελληνικό πολιτισμό και σε κάθε τι το ελληνικό. Αποτελεί ένα ίδρυμα το οποίο με τα λεφτά του Έλληνα Κύπριου φορολογούμενου συντηρεί Τούρκους καθηγητές που επιδίδονται σε τούρκικη προπαγάνδα και μαζί με τους νεοκύπριους εθνομηδενιστές συναδέλφους τους επιδιώκουν να αφελληνίσουν τον τόπο. Αποτελεί τον κατ’ εξοχή μηχανισμό επιβολής στην Κυπριακή κοινωνία της νέας κουλτούρας, την οποία ο πολιτισμικός νεο-ιμπεριαλισμός πλασάρει. Στο Πανεπιστήμιο έχουν εκκολαφθεί οι ούτω καλούμενοι «επτά σοφοί» οι οποίοι έθεσαν στόχο την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση όχι βέβαια προς το καλύτερο αλλά προς το αφελληνικότερον. Η νέα προσπάθεια του Πανεπιστημίου είναι η εισαγωγή φοιτητών με κριτήριο την επιτυχία τους στις εξετάσεις GCE. Ανοίγει έτσι ο δρόμος για εισαγωγή ξενόγλωσσων φοιτητών κυρίως Τούρκων και Τουρκοκύπριων, ή γόνων των αγγλοδούλων μεγαλοαστών, οι οποίοι τρέφοντας απέχθεια προς την Ελληνική παιδεία εκπαίδευσαν τα παιδιά τους σε αγγλόγλωσσα σχολεία.







Αυτά τα ‘’βλαστάρια’’ προορίζονται αύριο να στελεχώσουν την πολιτεία και το κράτος και να ποδηγετήσουν την Κυπριακή κοινωνία. Αλοίμονο λοιπόν!











Λεμεσός 7 Ιουλίου 2009







Παναγιώτης Κλεοβούλου



Στέλεχος του Κινήματος



Ελληνικής Αντίστασης


http://antistasi.org/?p=1625