Στις 9 Σεπτεμβρίου στο Ελληνικό Κοινοβούλιο τέθηκε σε ψηφοφορία το άρθρο 2 του αντιρατσιστικού νόμου, το οποίο, σύμφωνα με το κείμενο του νόμου, δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και προβλέπει την ποινικοποίηση της κακόβουλης άρνησης «εγκλημάτων γενοκτονιών, εγκλημάτων πολέμου, εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας, του Ολοκαυτώματος και των εγκλημάτων του ναζισμού που έχουν αναγνωριστεί με αποφάσεις διεθνών δικαστηρίων ή της Βουλής των Ελλήνων», προβλέποντας «φυλάκιση τριών (3) μηνών έως τριών (3) ετών και χρηματική ποινή πέντε έως είκοσι χιλιάδων (5.000-20.000) ευρώ» σε όσους παραβαίνουν τον νόμο.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της Βουλής, υπέρ του άρθρου 2, στο οποίο συμπεριλαμβάνονται και οι γενοκτονίες που έγιναν από τους Νεότουρκους και τους κεμαλιστές κατά των χριστιανικών πληθυσμών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας (Πόντιοι, Μικρασιάτες και Αρμένιοι), ψήφισαν 54 βουλευτές, 42 καταψήφισαν και 3 δήλωσαν «παρών».
Η Νέα Δημοκρατία, το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜ.ΑΡ. υπερψήφισαν το συγκεκριμένο άρθρο, με εξαίρεση τη Μαρία Ρεπούση, η οποία διαφοροποιήθηκε από το κόμμα της.
Να υπενθυμίσουμε ότι το συγκεκριμένο άρθρο αποτέλεσε αιτία πολιτικοδιπλωματικής διελκυστίνδας, με την Τουρκία, όπως θα αποδείξουμε παρακάτω, να αναμειγνύεται απευθείας και ενεργώς στην ελληνική νομοθετική διαδικασία και να πετυχαίνει αλλεπάλληλες φορές από το 2010 έως σήμερα την αναβολή της ψήφισής του.Το μόνο σίγουρο είναι ότι το συγκεκριμένο άρθρο ήταν σχεδόν αποφασισμένο να ψηφιστεί χωρίς να υπάρχει αναφορά στις γενοκτονίες που έχουν ψηφιστεί από την ελληνική Βουλή, με αποτέλεσμα την ουσιαστική ακύρωση των νόμων που αναφέρονται στην αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου και της Μικράς Ασίας, ενώ θα είχε κάθε δικαίωμα οποιοσδήποτε Ελληνας πολίτης να μιλά για ρατσιστική διάκριση των εθνών που έχουν υποστεί γενοκτονίες, από έναν νόμο που υποτίθεται ότι εισάγεται προς ψήφιση για να καταπολεμήσει τον ρατσισμό!
Λίγες μέρες πριν εισαχθεί προς συζήτηση και ψήφιση, 38 βουλευτές, ανάμεσά τους και ένας εν ενεργεία υπουργός της κυβέρνησης, ο εξ Αργυρουπόλεως του Πόντου καταγόμενος Μιχάλης Παπαδόπουλος, έπειτα από πρωτοβουλία του έλκοντος την καταγωγή από την Κερασούντα βουλευτή Σάββα Αναστασιάδη, υπέγραψαν και έστειλαν επιστολή προς τον πρωθυπουργό, με την οποία μεταβίβαζαν στην ουσία τις αγωνιώδεις εκκλήσεις των πολιτών των εκλογικών περιφερειών τους αλλά και των αδικοχαμένων, στην πλειονότητά τους άταφων, νεκρών της γενοκτονίας, να μη γίνει για δεύτερη φορά η σφαγή τους από τους ίδιους τους Ελληνες βουλευτές.
Το διάστημα αυτό ακούστηκαν και γράφτηκαν από διαφωνούντες βουλευτές, δημοσιογράφους και δημοσιολογούντες διάφορες αθλιότητες και ανηθικότητες για την ενέργεια των 38 βουλευτών, ερμηνεύοντας εντελώς αυθαίρετα τις προθέσεις τους και προσάπτοντάς τους ποταπά κίνητρα, μια και ο συντάκτης του παρόντος είναι σε θέση να γνωρίζει τους περισσότερους από τους υπογράψαντες και τα ηθικά τους κίνητρα.Μετά την ψήφιση του νομοσχεδίου και του επίμαχου άρθρου, ο διεθνής Τύπος έκανε αναφορές στο θέμα, ενώ είχαμε και αντιδράσεις. Θετικές από την Αρμενία, αρνητικές από το Αζερμπαϊτζάν και αμφίσημες από την Τουρκία.
Ο εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών της τελευταίας, μάλιστα, έκανε δήλωση η οποία εκθέτει τις ελληνικές κυβερνήσεις, μια και καταμαρτυρεί παρεμβάσεις της Αγκυρας στο νομοθετικό έργο της ελληνικής Βουλής.
Η δήλωση έχει ως εξής:
«Παρακολουθήσαμε εκ του σύνεγγυς σε όλες τις φάσεις της προετοιμασίας και της ψήφισης τον νόμο που ποινικοποιεί τον ρατσισμό και την ξενοφοβία, ο οποίος ψηφίστηκε από το Ελληνικό Κοινοβούλιο στις 9 Σεπτεμβρίου 2014, και ζητήσαμε από τους Ελληνες υπευθύνους σε όλα τα επίπεδα να κινηθούν με την ευαισθησία που απαιτεί το θέμα.
Στο πλαίσιο αυτό, συγκρατήσαμε τη δήλωση που έκανε ο Ελληνας υπουργός Δικαιοσύνης στη συνεδρίαση της ελληνικής Βουλής της 5ης Σεπτεμβρίου, ο οποίος είπε ότι η ψήφιση του συγκεκριμένου νόμου δεν αποτελεί μια κίνηση εξωτερικής πολιτικής και ότι δεν στοχοποιεί κανένα γειτονικό κράτος.
Θα παρακολουθούμε από κοντά την εφαρμογή του συγκεκριμένου νόμου, ο οποίος αναφέρεται σε αστήρικτες αποφάσεις που έλαβε το Ελληνικό Κοινοβούλιο στο παρελθόν, μια και υπάρχει κίνδυνος να στρέφεται εναντίον της ελευθερίας της έκφρασης, που αποτελεί τον θεμέλιο λίθο των δημοκρατικών αρχών και της δημοκρατίας.
Από την άλλη πλευρά, θεωρούμε ότι ο συγκεκριμένος νόμος μπορεί να δίνει τη δυνατότητα ποινικοποίησης και τιμωρίας ξενοφοβικών λόγων και ενεργειών που στρέφονται εναντίον της τουρκικής μειονότητας στης δυτικής Θράκης και των συγγενών μας πληθυσμών που κατοικούν στη Ρόδο και την Κω».
Κλείνοντας το παρόν άρθρο, θα θέλαμε να επισημάνουμε την απόδειξη της ανάμειξης της Τουρκίας στα εσωτερικά μας, και συγκεκριμένα στη νομοθετική διαδικασία της χώρας μας, την ανηθικότητα που έχει εισχωρήσει σε μέρος του πολιτικού κόσμου της πατρίδας μας και το γεγονός ότι μερικοί έντιμοι, ηθικοί και ψυχωμένοι Ελληνες μπορούν να πετύχουν πολλά και να σώσουν την τιμή της πατρίδας μας.
Σάββας Καλεντερίδης
