Έχετε σκεφτεί ποτέ πως οι λέξεις είναι εργαλεία.
Είναι τα εργαλεία που χρησιμοποιούμε για να εκφράσουμε τις σκέψεις μας.
Έχετε παρατηρήσει ποτέ πόση δύναμη έχουν οι λέξεις
που χρησιμοποιούμε μιλώντας και τι κάνουν την στιγμή
που ...τις ξεστομίζουμε:
που χρησιμοποιούμε μιλώντας και τι κάνουν την στιγμή
που ...τις ξεστομίζουμε:
Το σώμα μας είναι μια υπέροχη μηχανή που υπακούει σε εντολές.Ένα τέλειο μηχάνημα κι εμείς τα αφεντικά του.Σκεφτόμαστε μπορώ και νοιώθουμε δυνατοί, ανίκητοι.
Μπορώ να περπατήσω και περπατάω.
Μπορώ να κολυμπήσω και κολυμπώ αν βρεθώ σε μια παραλία, μια λίμνη ή ένα ποτάμι.
Μπορώ να μιλήσω και μιλώ. Μάλιστα η ανάγκη μας να μιλάμε είναι τόσο δυνατή που μιλάμε σχεδόν ασταμάτητα.
Μπορώ να γράψω και γράφω.
Μπορώ να διαβάσω και διαβάζω.
Μπορώ να ζωγραφίσω και ζωγραφίζω.
Μπορώ να χορέψω και χορεύω.
Μπορώ να μεγαλουργήσω και μεγαλουργώ.
Μπορώ να περπατήσω και περπατάω.
Μπορώ να κολυμπήσω και κολυμπώ αν βρεθώ σε μια παραλία, μια λίμνη ή ένα ποτάμι.
Μπορώ να μιλήσω και μιλώ. Μάλιστα η ανάγκη μας να μιλάμε είναι τόσο δυνατή που μιλάμε σχεδόν ασταμάτητα.
Μπορώ να γράψω και γράφω.
Μπορώ να διαβάσω και διαβάζω.
Μπορώ να ζωγραφίσω και ζωγραφίζω.
Μπορώ να χορέψω και χορεύω.
Μπορώ να μεγαλουργήσω και μεγαλουργώ.
Ας δούμε όμως τι γίνεται αν βάλουμε μπροστά από το ρήμα μπορώ το αρνητικό μόριο ΔΕΝ.
Σκεφτόμαστε δεν μπορώ και ξαφνικά νοιώθουμε αδύναμοι έτοιμοι να καταρρεύσουμε.
Σκεφτόμαστε δεν μπορώ και ξαφνικά νοιώθουμε αδύναμοι έτοιμοι να καταρρεύσουμε.
Δεν μπορώ να περπατήσω γιατί κουράζομαι και δεν περπατώ.
Δεν μπορώ να κολυμπήσω και δεν κολυμπώ.
Δεν μπορώ να τραβήξω ούτε μια γραμμή και δεν ζωγραφίζω.
Δεν μπορώ να χορέψω και δεν χορεύω.
Δεν μπορώ να κολυμπήσω και δεν κολυμπώ.
Δεν μπορώ να τραβήξω ούτε μια γραμμή και δεν ζωγραφίζω.
Δεν μπορώ να χορέψω και δεν χορεύω.
Και παρ’ ότι μέσα μας όλοι ξέρουμε ότι, ότι μπορεί να κάνει ένας άνθρωπος το μπορούν όλοι, κάποιοι τα καταφέρνουν πολύ καλά σε όλα, κάποιοι άλλοι κάνουν κάποια αρκετά καλά και κάποιοι άλλοι δεν κάνουν απολύτως τίποτα.
Και όλα αυτά συμβαίνουν από ένα λάθος προγραμματισμό που έγινε κάποια στιγμή στη ζωή μας.
Σίγουρα την εποχή που δεν είχαμε κανένα έλεγχο στα εισερχόμενα.
Και όλα αυτά συμβαίνουν από ένα λάθος προγραμματισμό που έγινε κάποια στιγμή στη ζωή μας.
Σίγουρα την εποχή που δεν είχαμε κανένα έλεγχο στα εισερχόμενα.
Ίσως κάποιος ανόητος, ο οποίος ήθελε να μας περιορίσει για δικούς του λόγους να μας έλεγε τι μπορούμε και τι δεν μπορούμε να κάνουμε.
Ίσως κάποιος που θα έπρεπε να ενισχύσει την αυτοπεποίθησή μας να μην ήξερε καν τι θα πει αυτοπεποίθηση.
-Ας εξετάσουμε λοιπόν τις λέξεις με τις οποίες εκφράζουμε τις σκέψεις μας να δούμε πόσο συχνά χρησιμοποιούμε την φράση μπορώ και πόσες την φράση δεν μπορώ & ...
Ας ακούσουμε προσεκτικά τον διάλογο με τον εαυτό μας και να είμαστε προσεκτικοί γιατί όπως πολύ σοφά είπε ο Μαχάτμα Γκάντι:
«Προσέξτε τις σκέψεις σας γιατί γίνονται λέξεις
τις λέξεις σας γιατί γίνονται πράξεις
τις πράξεις σας γιατί γίνονται συνήθειες
τις συνήθειές σας γιατί γίνονται ο χαρακτήρας σας και
τον χαρακτήρα σας γιατί γίνεται το πεπρωμένο σας»
«Προσέξτε τις σκέψεις σας γιατί γίνονται λέξεις
τις λέξεις σας γιατί γίνονται πράξεις
τις πράξεις σας γιατί γίνονται συνήθειες
τις συνήθειές σας γιατί γίνονται ο χαρακτήρας σας και
τον χαρακτήρα σας γιατί γίνεται το πεπρωμένο σας»