Λίγο πριν αναλάβει τα πρωθυπουργικά του καθήκοντα, μιλώντας στη ΔΕΘ, είχε προαναγγείλει τη συγκρότηση ομάδας υπό τον Ισπανό αρχιτέκτονα Γιόζεφ Ασεμπίγιο για την εκπόνηση σχεδίου αναμόρφωσης της Αθήνας. Μόλις ανέλαβε πρωθυπουργός, στην πρώτη επίσκεψή του «εκτός έδρας», ο Γιώργος Παπανδρέου είχε δίπλα του τον διάσημο αρχιτέκτονα που θα έδινε ιδέες και συμβουλές για την αναδόμηση της πυρόπληκτης Ηλείας...
Η συνέχεια δόθηκε με τα οικονομικά, για τα οποία ο πρωθυπουργός επιστράτευσε τον καθηγητή του Χάρβαρντ Ρόναλντ Χάιφετς, τον Νομπελίστα οικονομολόγο Τζότζεφ Στίγκλιτς και εσχάτως τον πρώην υπουργό Οικονομίας της Ιταλίας Τομάσο Πάντοα Σκιόπα...
Πρόσφατα, μιλώντας στη Βουλή, ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε τη συνεργασία του με τον επικεφαλής του σουηδικού Ινστιτούτου Μελλοντικών Σπουδών, Γιοακίν Πάλμε -γιο του δολοφονηθέντος Σουηδού πρωθυπουργού- για την αξιολόγηση του προνοιακού συστήματος της χώρας μας.
Ο πρωθυπουργός ποτέ δεν έκρυψε ότι είναι πρώτα από όλα πολίτης του κόσμου και πως επηρεάζεται και επενδύει στην άποψη μερικών από τους διεθνώς αναγνωρισμένους επιστήμονες. Ετσι αποφάσισε να φέρει έναν... άλλο αέρα διακυβέρνησης, «ενεργοποιώντας» συμβούλους σε ανώτατο επιτελικό επίπεδο από το εξωτερικό, καταλήγοντας πως μόνο μια «Διεθνής Σοφών» μπορεί να φέρει ρηξικέλευθες αλλαγές στη διακυβέρνηση της Ελλάδας. Απαντώντας στους... «αντιρρησίες» που μιλούν για «ξένους τεχνοκράτες που δεν έχουν σχέση με την ελληνική πραγματικότητα», οι συνεργάτες του πρωθυπουργού αντιτείνουν πως «οι άνθρωποι αυτοί παρακολουθούν τις εξελίξεις στο εξωτερικό και εν μέρει τις διαμορφώνουν, δίνοντας και σε εμάς ιδέες που δεν είχαμε σκεφτεί». Για τις δομικές αλλαγές του κράτους και του γραφείου του πρωθυπουργού, εμπνευστές και σύμβουλοι είναι οι γνωστοί καθηγητές Πάρκερ, Φέδερστοουν, Γουίλκινς, Παγκρότσκι και Μούλγκαν, οι οποίοι, σύμφωνα με πληροφορίες, συγκρότησαν την ομάδα που κατέθεσε προτάσεις για την αναμόρφωση της κυβέρνησης για την αποτελεσματικότερη λειτουργία των κυβερνητικών οργάνων.
Οι πέντε καθηγητές ανέλαβαν να αναπτύξουν τις απόψεις τους για την εισαγωγή ενός μεταβατικού μοντέλου στη διαδοχή των κυβερνήσεων, την κατάρτιση κώδικα δεοντολογίας του Υπουργικού Συμβουλίου, την αλλαγή του κανονισμού του, αλλά και για την αξιολόγηση και θεσμοθέτηση των διαδικασιών επιλογής στελεχών σε θέσεις πολιτικής ευθύνης.
Ρότζερ Γουίλκινς
Τεχνογνωσία από Αυστραλία
«Οι φιλοδοξίες του Ελληνα πρωθυπουργού δεν ταιριάζουν με τον διοικητικό μηχανισμό που έχει στη διάθεσή του», είχε δηλώσει σε αυστραλιανή εφημερίδα ο Ρότζερ Γουίλκινς όταν ανέλαβε καθήκοντα ως εμπειρογνώμονας στη χώρα μας. Πρόκειται για γραφειοκράτη καριέρας, που έχει αναλάβει πολυάριθμα πόστα ευθύνης με πολιτικούς απ' όλα τα φάσματα. Ο Ουίλκινς χρωστάει τον διορισμό του και στη γνωριμία του (κατά την περίοδο 1992-'95) με τον πρώην πρωθυπουργό της Αυστραλίας, Κέβιν Ραντ. Σήμερα, είναι γραμματέας της Γενικής Εισαγγελίας στο Σίδνεϊ και σύμβουλος της αυστραλιανής κυβέρνησης σε θέματα δημόσιας διοίκησης και διεθνούς δικαίου αλλά και εκσυγχρονισμού του συστήματος δημόσιας υγείας. Ο Γουίλκινς φέρνει στην «ομάδα των σοφών» την τεχνογνωσία της Αυστραλίας που θέλει να «ελληνοποιήσει» ο πρωθυπουργός.
Ρίτσαρντ Πάρκερ
Ο λέκτορας από το Χάρβαρντ
Είναι λέκτορας Δημόσιας Πολιτικής στη Σχολή Διακυβέρνησης στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ. Είχε έντονη πολιτική δραστηριότητα κατά του πολέμου στο Βιετνάμ τη δεκαετία του '60 και, πρόσφατα, εναντίον της ανεξέλεγκτης δράσης των αγορών. Υπήρξε σύμβουλος του γερουσιαστή Κένεντι (έως τον θάνατο του Κένεντι) και πολλών ακόμη δημοκρατικών πολιτικών. Ο Αμερικανός καθηγητής είναι, άλλωστε, επικεφαλής του ισχυρού προοδευτικού λόμπι Americans for Democratic Action (ADA), που προωθεί τις πολιτικές και τους πολιτικούς που κρίνει ως προοδευτικούς, έχοντας εισαγάγει μια κλίμακα αξιολόγησης από το μηδέν έως το εκατό. Ως καθηγητής στη συγκεκριμένη σχολή έχει μελετήσει ιδέες για αλλαγές στη διακυβέρνηση ενός κράτους.
Κέβιν Φεδερστόουν
Ο φιλέλληνας αρθρογράφος
Οταν όλοι έκαναν πόλεμο σε βάρος της Ελλάδας, ο Φεδερστόουν αρθρογραφούσε υπέρ της. Ο καθηγητής Ελληνικών Σπουδών στην έδρα «Ελευθέριος Βενιζέλος» της London School of Εconomics είχε ταχθεί δημοσίως υπέρ της παροχής ευρωπαϊκής στήριξης προς την Ελλάδα. Ο μοναδικός Βρετανός -και όχι Ελληνας- μεταξύ του ακαδημαϊκού κι ερευνητικού προσωπικού στο Ελληνικό Παρατηρητήριο του LSE γνωρίζει πολύ καλά την ελληνική πραγματικότητα και τις δυσλειτουργίες της, συνεπώς μπορεί να βοηθήσει πολύ στη βελτίωση των υπηρεσιών της κυβέρνησης. «Η επαγγελματική Ελλάδα ποθεί τον εκσυγχρονισμό και τις ευρωπαϊκές προδιαγραφές, ενώ η κοινωνία στο σύνολό της μένει προσηλωμένη σε παραδοσιακές συνήθειες και υπερασπίζεται συντεχνιακά συμφέροντα, που πνίγουν την αλλαγή», έχει γράψει σε άρθρο του ο καθηγητής.
Λάιφ Παγκρότσκι
Εμπειρος και παραγωγικός
Ο πρώην της Συπουργός Βιομηχανίας και Εμπορίου της σουηδίας και κορυφαίο στέλεχος του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος ξέρει καλά την Ελλάδα. Ο Παγκρότσκι ξεκίνησε την καριέρα του στον ΟΟΣΑ και το '90 δούλεψε στον πολιτικό σχεδιασμό του σουηδικού υπουργείου Οικονομικών. Το 1997 ανέλαβε υπουργός Εμπορίου, ενώ το 2002 οι αρμοδιότητές του διευρύνθηκαν, καθώς έγινε υπουργός Εμπορίου και Βιομηχανίας. Στη θέση αυτή που έμεινε έως το 2004, οπότε κι αντάλλαξε θώκους με τον υπουργό Παιδείας. Η εμπειρία του στον πολιτικό σχεδιασμό του σουηδικού υπουργείου Οικονομικών και οι γνώσεις του για το «στήσιμο» ενός παραγωγικού υπουργείου είναι χρήσιμες. Ο σημερινός βουλευτής ξέρει καλά και τα οικονομικά μεγέθη - είναι αντιπρόεδρος της επιτροπής που διορίζει το διοικητικό συμβούλιο της Τράπεζας της Σουηδίας. Ο συνδυασμός αυτός τον κάνει απαραίτητο στην «παρέα των σοφών».
Τζεφ Μούλγκαν
Ο... γκουρού των Νέων Εργατικών
Ενας από τους εμπνευστές της θεωρίας του «τρίτου δρόμου» των Εργατικών στην Αγγλία φέρει και τον άτυπο τίτλο του ιδεολογικού... «γκουρού» των Νέων Εργα?τικών, ενώ το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ τον έχει ονομάσει «παγκόσμιο ηγέτη του αύριο».
Πριν γίνει ο ιδεολόγος του «μπλερισμού», ο Μούλγκαν υπήρξε δόκιμος βουδιστής μοναχός στη Σρι Λάνκα, για να στραφεί τελικά στην πολιτική στις αρχές της δεκαετίας του ‘80.
Υπήρξε σύμβουλος του βουλευτή τότε Γκόρντον Μπράουν, ενώ το 1993 μαζί με τον πρώην εκδότη του Marxism Today ίδρυσε τη «δεξαμενή σκέψης» Demos, την οποία ο «Economist» έχει ονομάσει ως αυτή με τη μεγαλύτερη επιρροή στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Σήμερα είναι διευθυντής του Young Foundation, ακόμα μίας «δεξαμενής σκέψης» που συνδυάζει πρακτικά σχέδια, δημιουργία νέων επιχειρήσεων, έρευνα και εκδόσεις.
ΜΑΡΙΑ ΨΑΡΑ
mapsara@pegasus.gr