ΗΘΟΠΟΙΟΙ ΑΦΙΕΡΩΜΑ

Δημήτρης Χορν
[1921-1998]

«Το επάγγελμα του ηθοποιού είναι το πιο ερημικό. Εφήμερο! Όλοι οι εκτελεστές φευγαλέοι...»- Δημήτρης Χορν-

Ο Δημήτρης Χορν γεννήθηκε στην Αθήνα το 1921. Γιος του συγγραφέα Παντελή Χορν και της Ευτέρπης Αποστολίδη από την Κερασιά του Πηλίου. Αποφοίτησε (1940) από τη Δραματική Σχολή του Βασιλικού Θεάτρου (νυν Εθνικού). Εκεί είχε την τύχη να έχει δασκάλους, μεταξύ άλλων, τον Δημήτρη Ροντήρη και τον Αιμίλιο Βεάκη, καθώς και τον Κωστή Μπαστιά στα θεωρητικά, τότε γενικό διευθυντή στα Κρατικά Θέατρα. Ο Μπαστιάς προσέλαβε τον Χορν ως ηθοποιό στο Δραματικό Θίασο του Βασιλικού Θεάτρου (τη νεοσύστατη Λυρική Σκηνή) όπου έκανε το ντεμπούτο του, στην οπερέτα του Στράους «Η Νυχτερίδα» (1940). Με την είσοδο των γερμανικών στρατευμάτων στην Ελλάδα αποχωρεί από το Κρατικό Θέατρο και προσλαμβάνεται στον θίασο Μαρίκας Κοτοπούλη.Δύο χρόνια αργότερα συνεργάζεται με την Κατερίνα Ανδρεάδη και το 1944 ιδρύει θίασο με τη Μαίρη Αρώνη. Τον ίδιο χρόνο ο θίασος μεγαλώνει με τη συνεργασία της Βάσως Μανωλίδου κι εμφανίζεται στο θέατρο «Πάνθεον». Μετά περιοδεύει σε Αίγυπτο και Κύπρο.Το 1945 συνεργάζεται με τον θίασο Μελίνας Μερκούρη και Νίκου Χατζίσκου, ενώ από το 1946 ως το 1950 είναι ο πρωταγωνιστής του Βασιλικού Θεάτρου επί διευθύνσεως Δημήτρη Ροντήρη.Η αρχή της δεκαετίας του ’50 τον βρίσκει με υποτροφία του Βρετανικού Ινστιτούτου στο Λονδίνο, όπου μένει ένα χρόνο και άλλον ένα στη Νέα Υόρκη. Δεν τον ενδιαφέρει όμως η καριέρα στο εξωτερικό. Επιστρέφοντας στην Ελλάδα ιδρύει θίασο (1952) με την Έλλη Λαμπέτη και τον Γιώργο Παππά.Το 1955 ο Δημήτρης Χορν και η Έλλη Λαμπέτη συνεργάζονται με τον Κώστα Μουσούρη, στο θέατρο του Μουσούρη στην πλατεία Καρύτση κι ένα χρόνο μετά εγκαθίστανται στο θέατρο «Κεντρικόν». Εκεί μένουν τέσσερα χρόνια. Το κοινό σπεύδει να δει επί σκηνής το δημοφιλέστερο ζευγάρι του θεάτρου και της ζωής. Η Έλλη με μια γυάλινη ομορφιά, ο Τάκης με τη χάρη του μπονβιβέρ και τη γοητεία του καλλιτέχνη. Το 1960 η Έλλη Λαμπέτη φεύγει για την Αμερική. Ο κόσμος δεν θέλει ν’ ακούσει για χωρισμό. Αρνείται να μάθει το πρόβλημα, ο Δημήτρης Χορν συνεχίζει μόνος του στο «Κεντρικόν», με μπουλβάρ, κομεντί αλλά και το σαρκαστικό «Αυγό». Από το 1966 μετακαλείται στο Εθνικό από τον γενικό διευθυντή Ηλία Βενέζη και τον καλλιτεχνικό διευθυντή Αλέξη Μινωτή. Τότε είναι και η τελευταία ίσως «χρυσή εποχή» του Εθνικού Θεάτρου, αλλά και η πιο γόνιμη θεατρική του Δημήτρη Χορν με μια σειρά κλασικών έργων «Λορεντζάτσιο», «Μακρύ ταξίδι μες στη νύχτα», «Ιβάνωφ».Μετά τη δικτατορία αποχωρεί από το Εθνικό και δουλεύει στο ελεύθερο θέατρο με δικό του θίασο. Ανεβάζει όχι κάθε χρόνο τα έργα «Δον Ζουάν», «Η καλή καρδιά της Ελεονώρας», που κάτω από το αγγλικό όνομα του συγγραφέα φημολογείται ότι είναι ο ίδιος ο Χορν, το «Σλουθ» σε συνεργασία με τον Αλέκο Αλεξανδράκη, τον «Ριχάρδο Γ΄», που πολύ τον πίστεψε, αλλά λίγο τον υπερασπίστηκε, τον «Τίμωνα Αθηναίο», την «Άρχουσα Τάξη», το «Χιτ», τον «Ερρίκο Δ΄» και το κύκνειο «Αρχιμάστορα Σόλνες». Εννέα ρόλοι, εννέα παραγωγές μέσα σε 16 χρόνια.Στο μεταξύ έχει παντρευτεί την Άννα Γουλανδρή. Ταξιδεύει μαζί της στο εξωτερικό και τη στηρίζει ηθικά στο πολιτιστικό έργο της με τη δημιουργία του Ιδρύματος (1980), του οποίου τη λειτουργία συνέχισε και μετά τον θάνατο της γυναίκας του.Μεγάλη ήταν η συμβολή του στον ελληνικό κινηματογράφο. Μάθημα υποκριτικής οι ρόλοι του στις ταινίες «Η κάλπικη λίρα», «Μια ζωή την έχουμε», «Αλλοίμονο στους νέους». Έντονη ήταν και η ραδιοφωνική παρουσία του. Εκτός από τις μαγνητοφωνήσεις δεκάδων θεατρικών έργων, είχε «περάσει» στον κόσμο με ιδιαίτερο κέφι και φινέτσα ένα «αεράκι» εβδομαδιαίων πεντάλεπτων εκπομπών, που έγραφε ο Κώστας Πρετεντέρης. Με μια σουρεαλιστική ειρωνεία στη φωνή του διάβαζε φανταστικά γράμματα ακροατών στην εκπομπή «Ο Ταχυδρόμος έφτασε».Το 1974 ήταν ο πρώτος διευθυντής της Ελληνικής Ραδιοφωνίας Τηλεόρασης, μετά τη μεταπολίτευση. Επιχείρησε να δώσει μια σύγχρονη γραμμή και αισθητική στη νοσούσα έως τότε από την εφταετία, ελληνική τηλεόραση.
Έργα που έπαιξε
Θίασος Κοτοπούλη (1942-43): «Αλάτι και πιπέρι», «Κυρία με τις καμέλιες», «Φάντασμα του Μετροπόλ».Θίασος Κατερίνας (1943-44): «Σύζυγοι με δοκιμή», «Παράξενο ιντερμέτζο», «Ρομάντζο». Θίασος Χορν - Αρώνη (1944) και έπειτα συν τη Β. Μανωλίδου (1944-46): «Θυσία», «Δωδέκατη νύχτα», στο Βασιλικό Θέατρο (1946-50): «Ρουί Μπλας», «Άνθρωπος και υπεράνθρωπος», «Ριχάρδος Β΄», «Η στρίγγλα που έγινε αρνάκι», «Κουρέας της Σεβίλλης», «Βολπόνε», «Παιχνίδι του έρωτα και της τύχης», «Ανυπόμονη καρδιά».Θίασος Χορν - Λαμπέτη -Παππά (1952-55): «Βαθειά γαλάζια θάλασσα», «Νόρα», «Αγαπούλα», «Τρεις Άγγελοι», «Γαλάζιο φεγγάρι», «Μια γυναίκα χωρίς σημασία».Θίασος Μουσούρη (1955-56): «Πρόσκληση στον πύργο», «Τελευταίο βαλς».Θίασος Λαμπέτη - Χορν (1956-58): «Αριστοκρατικός δρόμος», «Βροχοποιός», «Ζιζή», «Νυφικό κρεβάτι», «Παιχνίδι της μοναξιάς», «Βαβάς».Ακόμα: «Ρομανσέρο»(1959), «Εταιρία θαυμάτων»(1959-60), «Μαθήματα γάμου»(1960), «Ο δειλός κι ο τολμηρός»(1960-61), «Αλλοίμονο στους νέους»(1961), «Ταξιδιώτης χωρίς αποσκευές»(1962), «Θωμάς ο δίψυχος», «Ο ανθρωπάκος», «Οδός Ονείρων», «Κορίτσια στον αέρα»(1962-63), «Ένα φιλί μπροστά στον καθρέφτη»(1963),: «Το ημερολόγιο ενός τρελού»(1963-64), «Δικέφαλος Αετός», «Ένας έρως που δεν τελειώνει ποτέ»(1964), «Ο Κοζάκος».Βασιλικό Θέατρο: (1964-65): «Λορεντζάτσιο», «Ταξίδι μακριάς μέρας μέσα στη νύχτα».Θέατρο Διονύσια (1965-66): «Το αυγό», στο Βασ. Θ. (1966): «Ιβάνωφ», «Δον Ζουάν» (1968), «Η καλή καρδιά της Ελεονώρας (1968), «Σλουθ» (1980), «Ριχάρδος Γ΄», «Τίμων Αθηναίος», «Άρχουσα τάξη», «Χιτ», «Ερρίκος ο Δ΄», «Αρχιμάστορας Σόλνες» (1984), «Ο Πέτρος και ο λύκος» (1993).
Ηλεκτρονικές Διευθύνσεις για τον Δημήτρη Χορν
Δημήτρης Χορν - Βικιπαίδεια
Δημήτρης Χορν (από το cinemainfo.gr)
KLIK-Μάρτιος’’’98-Τχ.131-Gone With the Wind
Dimitris Horn Group at Facebook