Τo μηδενικό ειδικό βάρος της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η συνειδητή και διαρκής υποχώρηση στα εθνικά θέματα -μέσω της σιωπηλής παραχώρησης δικαιωμάτων στο Αιγαίο και στην ανατολική Μεσόγειο στην Τουρκία-, η παράδοση των κλειδιών της χώρας στην εχθρική Γερμανία, οι λανθασμένες στρατηγικές αποφάσεις και κυρίως ο μονομερής αφοπλισμός της χώρας, παρά το γεγονός ότι η τουρκική εχθρότητα προς τον Ελληνισμό έχει παγιωθεί ως κρατική ιδεολογία από το 1996, δημιουργούν εύλογα ερωτήματα αναφορικά με την αποτελεσματικότητα και τη διάθεση του πολιτικού συστήματος και των ελίτ να υπερασπιστούν τα σύνορα της χώρας και τον Ελληνισμό.
Από τον Αλκιβιάδη Κ. Κεφαλά
Οι πράξεις υπεράσπισης δεν αποτελούν αναχρονιστική πραγματικότητα, αλλά, αντιθέτως, ο βαθμός προστασίας της χώρας και η προώθηση των ιδεολογικών συνιστωσών του Ελληνισμού έχουν άμεσες οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις στην επιβίωση των Ελλήνων. Κρίνοντας εκ του αποτελέσματος, φαίνεται ότι υπάρχει μια κρατική, πολιτική και κοινωνική εγγενής αδυναμία λήψης στρατηγικών αποφάσεων και κατανόησης κινδύνων επί τη βάσει της λογικής και του ορθολογισμού, με αποτέλεσμα να έχει δημιουργηθεί μια μη αναστρέψιμη βλάβη στα συμφέροντα της χώρας. Είναι πλέον κατανοητό ότι η μετατροπή της χώρας σε απέραντη δυστοπία μέσω του εκούσιου μετασχηματισμού της σε γερμανικό προτεκτοράτο είναι το αποτέλεσμα διαχρονικών ανορθολογικών αποφάσεων, που σε πρώτη ανάγνωση θέτει εύλογα ερωτήματα για την ποιότητα της εγκεφαλικής λειτουργίας των λαμβανόντων τις αποφάσεις.
Αυτό όμως που δεν μπορεί να απαντηθεί με βεβαιότητα είναι εάν η τραγική θέση της χώρας είναι το αποτέλεσμα μιας πανδημίας βλακείας, ο ιός της οποίας προσβάλλει επιλεκτικά το ελληνικό DNA, ή είναι συνέπεια μιας συστηματικής διαφθοράς, η οποία συσχετίζει τις επιζήμιες στρατηγικές αποφάσεις με το μέγεθος του χρηματισμού των ελίτ από τρίτες, εχθρικές χώρες. Ανάλογοι προβληματισμοί υπάρχουν και στις ΗΠΑ. Παραβλέποντας την προσβολή των Αμερικανών πολιτικών από τον ιό της βλακείας, όπως στην Ελλάδα, ο πρώην βουλευτής του Τέξας John Rattcliffe ερμηνεύει τη μαζική μεταφορά τεχνολογίας και εργοστασίων από τις ΗΠΑ στην Κίνα ως το αποτέλεσμα ενός «μαζικού επηρεασμού» των νομοθετικών σωμάτων και των πολιτικών των ΗΠΑ από την Κίνα, δηλαδή ενός άμεσου ή έμμεσου μαζικού χρηματισμού και διαφθοράς των αμερικανικών ελίτ. Το φαινόμενο του χρηματισμού των πολιτικών ελίτ στην Ελλάδα είναι βαθιά ριζωμένο στη χώρα.
Ο Κόμπτον Μακένζι, ναυτικός ακόλουθος της Βρετανίας στην Ελλάδα την εποχή του Διχασμού, στο βιβλίο του «Ελληνικές μνήμες» περιγράφει με λεπτομέρειες τον χρηματισμό των βενιζελικών πολιτικών από τις αγγλικές μυστικές υπηρεσίες. Ο ύπατος αρμοστής της Ιωνίας και στενός συνεργάτης του Βενιζέλου, Αριστείδης Στεργιάδης, φυγαδεύτηκε από τη Σμύρνη με αγγλικό αντιτορπιλικό την προηγουμένη της εισόδου των τουρκικών στρατευμάτων στην πόλη, εγκαθιστάμενος στη Νίκαια της Γαλλίας. «Ο Στεργιάδης και ο Αγγλος αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού Τάλμποτ εκ των παρασκηνίων είχαν μια απίστευτη δύναμη, που την εφάρμοζαν ανελέητα, αδιαφορώντας για τις επιπτώσεις σε εθνικό, πολιτικό, κοινωνικό ή οικονομικό επίπεδο.
Κοινός παρονομαστής των ενεργειών τους ήταν η προσήλωσή τους στον άξονα της μυστικής βρετανικής πολιτικής και στα υποκρυπτόμενα πίσω απ’ αυτήν τεράστια οικονομικά συμφέροντα μιας ομάδας Αγγλων κεφαλαιούχων (Χάμπρο και Σία), οι οποίοι διαχρονικά, από την εποχή που η Ελλάδα απέκτησε την ανεξαρτησία της, είχαν επιτύχει να μονοπωλούν την οικονομική επιρροή τους μέσα από αλλεπάλληλα δάνεια και επαναληπτικούς ανατοκισμούς» (Δημοσθένης Κούκουνας, «Λαβύρινθος», τ. 41, Νοέμβριος 2006). Ανάλογοι προβληματισμοί υπάρχουν και για τα κίνητρα των πολιτικών πρωταγωνιστών που κράτησαν στα χέρια τους τα ηνία της χώρας μετά τη Μεταπολίτευση.
Η αριστοτελική λογική επιβάλλει ότι η είσοδος της χώρας στα Μνημόνια με μόλις 120% δημόσιο χρέος, η φτωχοποίηση και η λεηλασία της, η διάσωση των γαλλογερμανικών τραπεζών και η καταστροφή του συνταξιοδοτικού μέσω του PSI, η εγκατάλειψη της Κύπρου στο έλεος των Τούρκων, καθώς και του ενιαίου αμυντικού δόγματος, η μετατροπή της χώρας σε μόνιμο καταυλισμό τζιχαντιστών και Τουρκμένων με τα χρήματα των βαριά φορολογούμενων και ληστευόμενων πολιτών, οι δηλώσεις περί «επιζήμιου νατιβισμού» (που επιχειρούν να δικαιώσουν την εθνογραφική αλλοίωση της χώρας), η ακύρωση της στρατηγικής συμμαχίας με τη Γαλλία, η επί 40 χρόνια παραβίαση του θαλάσσιου, εναέριου και χερσαίου ελληνικού χώρου χωρίς αντίδραση, η παράδοση του ιστορικού ονόματος της Μακεδονίας, οι δηλώσεις πολιτικών, του τύπου «οι θάλασσες δεν έχουν σύνορα», η αποβιομηχανοποίηση, η διάλυση της αμυντικής βιομηχανίας και η νομοθετική επιβολή του αφοπλισμού από τον γνωστό «μεγαλόστομο δήθεν» είναι πολιτικές αποφάσεις που ελήφθησαν από άτομα που είτε έχουν προσβληθεί από τον ελληνικό ιό της βλακείας είτε έχουν καθοδηγηθεί από μυστικές υπηρεσίες εχθρικών χωρών.
*Διδάκτωρ Φυσικής του Πανεπιστημίου του Manchester, UK, δ/ντής Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών
https://www.newsbreak.gr/apopseis/151248/akoysia-vlakeia-i-ekoysia-prodosia/
