Πώς ο Παπαδήμος και ο Βενιζέλος κατέστρεψαν τα ασφαλιστικά ταμεία και τους μικροομολογιούχους (το 2012) και άλλαξαν τα χαρακτηριστικά του δημοσίου χρέους που τώρα όλοι πια παραδέχονται ότι δεν είναι βιώσιμο
H κατηγορηματική παραδοχή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) αλλά ακόμα και του Γερμανού υπουργού Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε ότι το ελληνικό χρέος χρειάζεται «κούρεμα» αποτελεί άλλη μια τρανή απόδειξη ότι το πολυδιαφημισμένο «κούρεμα» του 2012 στα ελληνικά ομόλογα που κατείχαν ιδιώτες (PSI) ήταν πλήρως αποτυχημένο. Το χειρότερο, όμως, για τους Ελληνες πολίτες, τα ασφαλιστικά ταμεία και τους ανυποψίαστους μικροομολογιούχους που είχαν εμπιστευτεί το Ελληνικό Δημόσιο και βρέθηκαν να χάνουν το 53,5% των οικονομιών τους, είναι ότι η θυσία τους έπεσε στο κενό. Γι' αυτό και τώρα η λύση στο μείζον πρόβλημα του ελληνικού χρέους θα πρέπει να είναι δραστική και να μην κινείται στην αποτυχημένη λογική του 2012.
Επαίρεται ακόμη
Επαίρεται ακόμη
Ο τέως πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελος Βενιζέλος, που ως υπουργός Οικονομικών έβαλε την υπογραφή του στο PSI, επαίρεται ακόμη και σήμερα για το «κούρεμα» του 2012, το οποίο έχει χαρακτηρίσει ως «τη μεγαλύτερη διαγραφή χρέους στην Ιστορία», τονίζοντας ότι με τη διαγραφή του 53,5% επί της ονομαστικής αξίας των ομολόγων που κατείχε το 95,7% των ιδιωτών ομολογιούχων διεγράφη χρέος ύψους 197 δισ. ευρώ, την ώρα που το σύνολο του ελληνικού χρέους ήταν 368 δισ. ευρώ.
Ωστόσο, για να διαγραφούν τα 197 δισ. ευρώ, η Ελλάδα δανείστηκε από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF) 30 δισ. ευρώ για την αγορά βραχυπρόθεσμων ομολόγων του EFSF, τα οποία δόθηκαν στους ιδιώτες που κατείχαν ελληνικά ομόλογα, άλλα 50 δισ. ευρώ για να ανακεφαλαιοποιήσει τις τράπεζές της λόγω της ζημιάς που υπέστησαν από το «κούρεμα» των ομολόγων που κατείχαν, τα ασφαλιστικά ταμεία της χώρας μας επιβαρύνθηκαν με ζημιές 12 δισ. ευρώ εξαιτίας του «κουρέματος» των ομολόγων που διέθεταν στα χαρτοφυλάκιά τους, ενώ άλλα 5 δισ. ευρώ διατέθηκαν για την καταβολή δεδουλευμένων τόκων παλαιότερων ομολόγων που ανταλλάχθηκαν με νέα στο πλαίσιο του PSI. Συνολικά, δηλαδή, η διαγραφή του 2012 στοίχισε 97 δισ. ευρώ. Αν στο ποσό αυτό προστεθούν τα 62 δισ. ευρώ της ονομαστικής αξίας των νέων ομολόγων που εξέδωσε η Ελλάδα σε αντικατάσταση εκείνων που «κουρεύτηκαν», προκύπτει ότι το πραγματικό, καθαρό όφελος από το PSI ήταν μόλις 38 δισ. ευρώ!
Επιπλέον, με το «κούρεμα» του 2012 συντελέστηκε μια σημαντική αλλαγή στα χαρακτηριστικά του ελληνικού χρέους που παρέμεινε στα χέρια ιδιωτών: το χρέος αυτό διέπεται πλέον από το αγγλικό δίκαιο, γεγονός που σημαίνει ότι νέο «κούρεμα» πρακτικά είναι αδύνατον να πραγματοποιηθεί. Παράλληλα, το ελληνικό χρέος, από κυρίως ιδιωτικό, μετατράπηκε σε κυρίως επίσημο, δηλαδή βρίσκεται στα χέρια των κρατών της ευρωζώνης και διεθνών οργανισμών (ΔΝΤ, EFSF, ΕΚΤ). Πριν από το PSI, το 62% του χρέους μας βρισκόταν στον ιδιωτικό τομέα. Μετά το PSI το αντίστοιχο ποσοστό έπεσε στο 27%.
Ωστόσο, για να διαγραφούν τα 197 δισ. ευρώ, η Ελλάδα δανείστηκε από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF) 30 δισ. ευρώ για την αγορά βραχυπρόθεσμων ομολόγων του EFSF, τα οποία δόθηκαν στους ιδιώτες που κατείχαν ελληνικά ομόλογα, άλλα 50 δισ. ευρώ για να ανακεφαλαιοποιήσει τις τράπεζές της λόγω της ζημιάς που υπέστησαν από το «κούρεμα» των ομολόγων που κατείχαν, τα ασφαλιστικά ταμεία της χώρας μας επιβαρύνθηκαν με ζημιές 12 δισ. ευρώ εξαιτίας του «κουρέματος» των ομολόγων που διέθεταν στα χαρτοφυλάκιά τους, ενώ άλλα 5 δισ. ευρώ διατέθηκαν για την καταβολή δεδουλευμένων τόκων παλαιότερων ομολόγων που ανταλλάχθηκαν με νέα στο πλαίσιο του PSI. Συνολικά, δηλαδή, η διαγραφή του 2012 στοίχισε 97 δισ. ευρώ. Αν στο ποσό αυτό προστεθούν τα 62 δισ. ευρώ της ονομαστικής αξίας των νέων ομολόγων που εξέδωσε η Ελλάδα σε αντικατάσταση εκείνων που «κουρεύτηκαν», προκύπτει ότι το πραγματικό, καθαρό όφελος από το PSI ήταν μόλις 38 δισ. ευρώ!
Επιπλέον, με το «κούρεμα» του 2012 συντελέστηκε μια σημαντική αλλαγή στα χαρακτηριστικά του ελληνικού χρέους που παρέμεινε στα χέρια ιδιωτών: το χρέος αυτό διέπεται πλέον από το αγγλικό δίκαιο, γεγονός που σημαίνει ότι νέο «κούρεμα» πρακτικά είναι αδύνατον να πραγματοποιηθεί. Παράλληλα, το ελληνικό χρέος, από κυρίως ιδιωτικό, μετατράπηκε σε κυρίως επίσημο, δηλαδή βρίσκεται στα χέρια των κρατών της ευρωζώνης και διεθνών οργανισμών (ΔΝΤ, EFSF, ΕΚΤ). Πριν από το PSI, το 62% του χρέους μας βρισκόταν στον ιδιωτικό τομέα. Μετά το PSI το αντίστοιχο ποσοστό έπεσε στο 27%.
Τα «ακούρευτα» ομόλογα που έγιναν «θηλιά»
Αλλη μια κρίσιμη πτυχή της υπόθεσης του PSI είναι ότι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) είχε αποκτήσει από τη δευτερογενή αγορά ελληνικά ομόλογα, τα οποία παρέμειναν «ακούρευτα», με αποτέλεσμα η χώρα μας να καλείται να τα καλύψει στο ακέραιο κατά τη λήξη τους. Σήμερα απομένουν 27 δισ. ευρώ από τα ομόλογα αυτά στα χαρτοφυλάκια της ΕΚΤ και των εθνικών κεντρικών τραπεζών της ευρωζώνης, εκ των οποίων τα 6,7 δισ. ευρώ λήγουν στις 20 Ιουλίου και στις 20 Αυγούστου. Επειδή εκκρεμεί η αποπληρωμή των ομολόγων αυτών, η Ελλάδα δεν μπόρεσε να ενταχθεί στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης που ξεκίνησε η ΕΚΤ την περασμένη άνοιξη και το οποίο θα αποτελούσε μια «ανάσα» για τη χώρα μας.
Η αποτυχία του PSI ήταν τόσο μεγάλη, που προτού καν εκπνεύσει η χρονιά υπήρξε και νέα παρέμβαση για να επιχειρηθεί να μειωθεί περαιτέρω το ελληνικό χρέος. Τον Δεκέμβριο του 2012 ακολούθησε η επαναγορά των ομολόγων, μέσω της οποίας μειώθηκε «καθαρά» το χρέος κατά 20,5 δισ. ευρώ, με την αγορά των ομολόγων στις τιμές της δευτερογενούς αγοράς.
Κατόπιν όλων αυτών, γίνεται εύκολα αντιληπτό γιατί ενώ ο Λουκάς Παπαδήμος ως πρωθυπουργός υλοποίησε το PSI μαζί με τον Ευάγγελο Βενιζέλο, προτού βρεθεί στον πρωθυπουργικό θώκο είχε υποστηρίξει σε άρθρα του πως «μια μη εθελοντική αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους είναι πιθανόν ότι θα οδηγήσει σε περιορισμένα (καθαρά) οικονομικά οφέλη και θα συνεπάγεται σημαντικούς κινδύνους που θα απειλήσουν σοβαρά τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα και τις οικονομικές επιδόσεις της ευρωζώνης στο σύνολό της».
Κατόπιν όλων αυτών, γίνεται εύκολα αντιληπτό γιατί ενώ ο Λουκάς Παπαδήμος ως πρωθυπουργός υλοποίησε το PSI μαζί με τον Ευάγγελο Βενιζέλο, προτού βρεθεί στον πρωθυπουργικό θώκο είχε υποστηρίξει σε άρθρα του πως «μια μη εθελοντική αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους είναι πιθανόν ότι θα οδηγήσει σε περιορισμένα (καθαρά) οικονομικά οφέλη και θα συνεπάγεται σημαντικούς κινδύνους που θα απειλήσουν σοβαρά τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα και τις οικονομικές επιδόσεις της ευρωζώνης στο σύνολό της».
http://www.dimokratianews.gr/content/49975/psi-egklima-poy-emeine-atimorito
