Μια «ματιά» μέσα στο μυαλό ενός δήμιου επιχείρησε να ρίξει ένας δημοσιογράφος του BBC, που μάλλον εξεπλάγη όταν έμαθε ότι οι τύψεις είναι μια άγνωστη λέξη για αυτό τον άνθρωπο.
«Δεν τους σκέφτομαι καθόλου…Για εμένα είναι τεχνικό το ζήτημα. Έχουμε τρία λεπτά ακριβώς για να γίνει αυτό που πρέπει να γίνει και έτσι προσπαθώ να το κάνω όσο πιο γρήγορα γίνεται. Θέλω να φτάσω στην ώρα μου, θέλω να μπω και να βγω όταν πρέπει και θέλω να κάνω σωστά τη “δουλειά”» ανέφερε ο ίδιος.
O Πακιστανός δήμιος αποκάλυψε ότι οι συγγενείς του ασχολούνται με την «βιομηχανία του θανάτου» για πολλές γενιές. Ο πατέρας του, οι θείοι του, ο παππούς του και ο προπάππους του ήταν όλοι δήμιοι: «Είναι απλώς ένα μέρος της οικογένειάς μας».
Μετά τη σφαγή 150 μαθητών σε σχολείο της Πεσαβάρ από μαχητές Ταλιμπάν, το Πακιστάν αποφάσισε να άρει την απαγόρευση εκτέλεσης θανατικών ποινών που ίσχυε τα τελευταία επτά χρόνια. Έτσι, τους τελευταίες οκτώ μήνες τουλάχιστον 200 θανατοποινίτες έχουν απαγχονιστεί και πλέον η χώρα κατέχει ένα από τα υψηλότερα ποσοστό εκτελέσεων στον κόσμο μαζί με το Ιράν, τη Σαουδική Αραβία και την Κίνα.
«Ακόμα και την πρώτη φορά που αφαίρεσα μια ζωή, ήμουν ψύχραιμος. Είχα δει μόνο μια φορά απαγχονισμό και μάλιστα με δήμιο τον πατέρα μου. Αυτός ήταν που μου έμαθε στο σπίτι πώς να δένω σωστά την θηλιά» είπε ο Μασίχ, και συνέχισε: «Ο προϊστάμενος της φυλακής με διαβεβαίωσε ότι δεν είχα κανένα λόγο να αγχωθώ ή να αισθανθώ μπερδεμένος. Μου έδωσε το σινιάλο και τράβηξα το μοχλό που ανοίγει την καταπακτή. Μόνο μετά γύρισα να κοιτάξω τον κρεμασμένο. Ήταν υπόθεση μερικών δευτερολέπτων».
Παρά το γεγονός ότι ο Μασίχ έχει ακούσει πολλές φορές κρατούμενους να τον παρακαλάνε για τη ζωή τους να ζητάνε συγχώρεση, ποτέ δεν έχει σκεφτεί να σταματήσει μια εκτέλεση. Μάλιστα, μόλις πηγαίνει στο σπίτι του το μόνο που σκέφτεται είναι οι…κόκορές του, τους οποίους εκτρέφει με ιδιαίτερη αγάπη.
http://www.e-typos.com/gr/kosmos/article/144622/sunedeuxi-me-enadimio/
«Δεν τους σκέφτομαι καθόλου…Για εμένα είναι τεχνικό το ζήτημα. Έχουμε τρία λεπτά ακριβώς για να γίνει αυτό που πρέπει να γίνει και έτσι προσπαθώ να το κάνω όσο πιο γρήγορα γίνεται. Θέλω να φτάσω στην ώρα μου, θέλω να μπω και να βγω όταν πρέπει και θέλω να κάνω σωστά τη “δουλειά”» ανέφερε ο ίδιος.
O Πακιστανός δήμιος αποκάλυψε ότι οι συγγενείς του ασχολούνται με την «βιομηχανία του θανάτου» για πολλές γενιές. Ο πατέρας του, οι θείοι του, ο παππούς του και ο προπάππους του ήταν όλοι δήμιοι: «Είναι απλώς ένα μέρος της οικογένειάς μας».
Μετά τη σφαγή 150 μαθητών σε σχολείο της Πεσαβάρ από μαχητές Ταλιμπάν, το Πακιστάν αποφάσισε να άρει την απαγόρευση εκτέλεσης θανατικών ποινών που ίσχυε τα τελευταία επτά χρόνια. Έτσι, τους τελευταίες οκτώ μήνες τουλάχιστον 200 θανατοποινίτες έχουν απαγχονιστεί και πλέον η χώρα κατέχει ένα από τα υψηλότερα ποσοστό εκτελέσεων στον κόσμο μαζί με το Ιράν, τη Σαουδική Αραβία και την Κίνα.
«Ακόμα και την πρώτη φορά που αφαίρεσα μια ζωή, ήμουν ψύχραιμος. Είχα δει μόνο μια φορά απαγχονισμό και μάλιστα με δήμιο τον πατέρα μου. Αυτός ήταν που μου έμαθε στο σπίτι πώς να δένω σωστά την θηλιά» είπε ο Μασίχ, και συνέχισε: «Ο προϊστάμενος της φυλακής με διαβεβαίωσε ότι δεν είχα κανένα λόγο να αγχωθώ ή να αισθανθώ μπερδεμένος. Μου έδωσε το σινιάλο και τράβηξα το μοχλό που ανοίγει την καταπακτή. Μόνο μετά γύρισα να κοιτάξω τον κρεμασμένο. Ήταν υπόθεση μερικών δευτερολέπτων».
Παρά το γεγονός ότι ο Μασίχ έχει ακούσει πολλές φορές κρατούμενους να τον παρακαλάνε για τη ζωή τους να ζητάνε συγχώρεση, ποτέ δεν έχει σκεφτεί να σταματήσει μια εκτέλεση. Μάλιστα, μόλις πηγαίνει στο σπίτι του το μόνο που σκέφτεται είναι οι…κόκορές του, τους οποίους εκτρέφει με ιδιαίτερη αγάπη.
http://www.e-typos.com/gr/kosmos/article/144622/sunedeuxi-me-enadimio/
