Όταν το τρίτο πρόσωπο είναι φίλος/ η ή συνάδελφος από τη δουλειά!
Από τη συγγραφέα και θεραπεύτρια Πέγκι Βον
Οταν αποδεικνύεται ότι το τρίτο πρόσωπο προέρχεται από τον κύκλο των φίλων του θύματος, τότε η οδύνη και ο θυμός κορυφώνονται. Το διπλό πλήγμα της εξαπάτησης από σύζυγο και φίλο δυσχεραίνει απερίγραπτα τη διαδικασία της ανάκαμψης.
"Η γυναίκα μου τα έμπλεξε μ’ έναν τύπο που μου έκανε τον φίλο. Ένιωσα συντετριμμένος, μουδιασμένος από τον κλονισμό. 'Οταν συνήλθα, ήθελα να τους εκδικηθώ και τους δυο".
Η κατεύθυνση και η ένταση του θυμού διαφέρει ανάλογα με το φύλο. 'Οταν το θύμα της εξαπάτησης είναι άνδρας, μολονότι κατά, κανόνα θα στρέψει τα βέλη του θυμού περισσότερο στον φίλο που συνήψε παράνομο δεσμό με τη γυναίκα του και λιγότερο στη σύζυγο, τείνει να επιρρίψει το κύριο μέρος της ευθύνης στην παραστρατημένη. Ακόμη κι όταν είναι εξοργισμένος με τον φίλο του, αναγνωρίζει όπ «οι άν- δρες είναι επιρρεπείς σε μπλεξίματα με οποιαδήποτε γυναίκα», ενώ θεωρεί τη γυναίκα του ασυγχώρητη επειδή δεν μπόρεσε ν’ αντισταθεί στον πειρασμό και ενέδωσε.
Από την άλλη, όταν μια γυναίκα ανακαλύπτει ότι ο σύζυγός της έχει συνάψει δεσμό με μια φίλη της, θυμώνει εξίσου και με τους δυο. Κι εκείνη, ωστόσο, θα κατηγορήσει περισσότερο τη φίλη παρά, τον άνδρα της.
Όλοι, άνδρες και γυναίκες, θεωρούμε πως είναι καθήκον της γυναίκας να αποτρέψει το ολίσθημα. Αυτό συμβαίνει επειδή την αντιμετωπίζουμε ως κύριο φορέα της ηθικής στην κοινωνία, ως μια διαρκή (αν και αμβλυμμένη) αντανάκλαση ενός διπλού κριτηρίου σεξουαλικής συμπεριφοράς. Οι έφηβες, που γνωρίζουν ότι τα αγόρια θα τις πολιορκήσουν, έχουν την ευθύνη του προσδιορισμού των ορίων της σεξουαλικής δραστηριότητας. Γι’ αυτό έχουμε την τάση να αποδίδουμε την ευθύνη για την αποτροπή των ερωπκών παρεκτροπών κυρίως στις γυναίκες. Και συνήθως, όταν μια γυναίκα δεν αποδέχεται αυτό το βάρος, συγκεντρώνει το μένος μας.
Μια ερωπκή παρεκτροπή με την εμπλοκή φιλικού προσώπου δεν αποτελεί ασυνήθιστο φαινόμενο, αλλά θεωρείται πιθανότερο ο «τρίτος» να είναι μια απλή γνωριμία. Κι ενώ η φιλία συνήθως καταστρέφεται οδηγώντας σε παντελή έλλειψη επαφής, οι απλοί γνώριμοι που τυγχάνει να κινούνται στους ίδιους κοινωνικούς κύκλους μπορούν κάλλιστα να εξακολουθήσουν να αποτελούν πηγή εκνευρισμού, με την παρουσία τους και μόνο.
Μια κατάσταση που μπορεί ν’ αποδειχδεί εξόχως δυσχερής στην αντιμετώπισή της, είναι όταν το τρίτο πρόσωπο εξακολουθεί να μετέχει στη ζωή του συντρόφου μέσω της δουλειάς. Ας δούμε το παράδειγμα μιας γυναίκας που έζησε μια παρόμοια εμπειρία. Η παρουσία της «άλλης» στη γραμματεία της εταιρείας όπου εργαζόταν ο σύζυγός της ήταν μια διαρκής υπόμνηση του παραστρατήματος. Οπότε τηλεφωνούσε στη δουλειά για να μιλήσει στον άνδρα της έπρεπε πρώτα να ακούσει τη φωνή αυτής της κυρίας
Ο προβληματισμός για τα τεκταινόμενα στη δουλειά είναι μεγάλη και παλιά ιστορία, με αφετηρία την παραδοσιακή συμβατική αντίληψη περί σύναψης παράνομων δεσμών μεταξύ ανδρών και των γραμματέων τους (προκατάληψη βασισμένη σε μια περίοδο κατά την οποία ένα μεγάλο ποσοστό των εργαζομένων γυναικών ήταν γραμματείς, στην πλειονότητά τους νέες και ανύπαντρες). Σήμερα, που ο αριθμός των εργαζομένων έγγαμων γυναικών έχει αυξηθεί κα- τακόρυφα και το φάσμα των θέσεων που καταλαμβάνουν έχει διευρυνθεί, η εικόνα έχει αναπόφευκτα μεταβληθεί.
Το βιβλίο TheRedbookReportonFemaleSexuality (HΚόκκινη Βίβλος της Γυναικείας Σεξουαλικότητας), συγγραφικό δημιούργημα των Τάβρις και Σαντ που δημοσιεύ- θηκε το 1975 και ερευνά τη σεξουαλική ζωή 100.000 παντρεμένων γυναικών, αναφέρει ότι σε ποσοστό 40% οι εν λόγω κυρίες είχαν τουλάχιστον μια εξωσυζυγική σχέση προτού κλείσουν το τεσσαρακοστό έτος της ηλικίας τους. Όταν όμως η στατιστική μελέτη εσπάστηκε σ’ εκείνες που εργάζονταν, τα συμπεράσματα διαφοροποιήθηκαν: το 33% των παντρεμένων νοικοκυρών είχαν συνάψει εξωσυζυγικό δεσμό εντός του ηλικιακού ορίου των σαράντα χρόνων, ενώ το ποσοστό ανερχόταν στο 47% για ας πλήρως απασχολούμενες εργαζόμενες συζύγους. Στα χρόνια που μεσολάβησαν έκιοτε σημειώθηκε κάθετη αύξηση στον αριθμό των εργαζομένων γυναικών, εξέλιξη που συνέβαλε σε μια αντίστοιχη άνοδο του αριθμού των παρασιρατημένων συζύγων. Καθότι η ευνοϊκή συγκυρία είναι ένας από τους παράγοντες διαμόρφωσης του φαινομένου των παράνομων δεσμών, ο τόπος εργασίας εξελίχθηκε βαθμιαία σε πρωταρχικό πεδίο επαφών που οδηγούν στην ερωτική εκτροπή.
Οι περισσότεροι έχουμε διαπιστώσει ή βιώσει την έλξη που μπορεί να αναπτυχθεί από τη στενή επαγγελματική συνεργασία. Σχεδόν όλες οι γυναίκες που συνδέθηκαν ερωτικά με τον Τζέιμς προέρχονταν από τον ευρύτερο χώρο εργασίας του. Βρέθηκα για πρώτη φορά αντιμέτωπη μ’ αυτήν την πτυχή του φαινομένου σε ηλικία μόλις είκοσι πέντε χρόνων, όταν εργαζόμουν για λογαριασμό ενός άνδρα πολύ μεγαλύτερου, πάμπλουτου και πανίσχυρου, αρκετά εκλεπτυσμένου -και ο οποίος με έβρισκε υπέροχη. Εγώ κολακεύτηκα, και η στενή επαγγελματική συνεργασία δημιούργησε ένα κλίμα άκρως ευνοϊκό για τη σύναψη ερωτικού δεσμού ανάμεσά μας. Μολονότι δεν υπέκυψα τελικά στον πειρασμό, η εμπειρία υπήρχε άκρως διαφωτιστική αφού μ’ έπεισε πως είμαστε όλοι επιρρεπείς στο παραστράτημα. Όταν διαπίστωσα ότι διατρέχω κι εγώ τον κίνδυνο να παρασυρθώ, εγκατέλειψα την εσφαλμένη συμβατική αντίληψη ότι μόνο συγκεκριμένες κατηγορίες ανθρώπων εμπλέκονται σε παράνομους δεσμούς.
http://www.boro.gr/89789/apistia-oi-2-typoi-anthrwpwn-poy-prepei-na-prosexeis
