Παρασκευή 12 Δεκεμβρίου 2014

Νίκος Σταυρίδης
1910 – 1987

Σπουδαίος κωμικός του θεάτρου και του κινηματογράφου. Γεννήθηκε το 1910 στο Βαθύ της Σάμου. Από μικρός έδειξε τις καλλιτεχνικές ανησυχίες του και ασχολήθηκε νωρίς με την υποκριτική. Για πρώτη φορά ανέβηκε στο σανίδι το 1929 στην παράσταση Λοβιτούρα.

Ο δρόμος προς την επιτυχία δεν ήταν από την αρχή στρωμένος με ροδοπέταλα. Ο άγνωστος ακόμη ηθοποιός έψαχνε δουλειά στο θέατρο κι έλεγε τραγούδια. Τον έβαλαν να κάνει νούμερο με την Κούλα Γκιουζέπε στο θέατρο Έντεν του Θησείου, αλλά είχε αποτυχία. Απογοητευμένος παίρνει ένα μπουκάλι ούζο και ανεβαίνει στην Ακρόπολη για να αυτοκτονήσει. Όμως, το ποτό έχει και τις ευεργετικές του ιδιότητες. Μεθά και ξεχνά το «απονενοημένο διάβημα».

Το 1939 ασχολήθηκε με την οπερέτα και στη συνέχεια με την επιθεώρηση. Αγαπούσε τα ταξίδια και έκανε τακτικά περιοδείες στο εξωτερικό. Για πάνω από μια δεκαπενταετία, στα χρόνια 1942 - 1958 σχημάτισε θιάσους σε συνεργασία με γνωστούς ηθοποιούς, όπως οι αδερφές Καλουτά, η Μαρίκα Νέζερ, ο Τάκης Μηλιάδης, ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος και η Ρένα Βλαχοπούλου. Συμμετείχε σε πάνω από 100 θεατρικές παραστάσεις με πιο επιτυχημένες επιτυχημένες τις Η Αυτού Εξοχότης... Εγώ, Εκατό Χιλιάδες Δολάρια, Δέκα Μέρες στο Παρίσι και Ο Ηλίας του 16ου.

Περισσότερο θεατρικός ηθοποιός, καταπιάστηκε με τον κινηματογράφο σε σχετικά μεγάλη ηλικία. Ντεμπούτο στη μεγάλη οθόνη έκανε με την κωμωδία του Νίκου Τσιφόρου Έλα στο Θείο (1950), σε παραγωγή Φίνος Φιλμ. Έως το 1972 συμμετείχε σε περισσότερες από 120 ταινίες, από τις οποίες ξεχωρίζουν: Η Ωραία των Αθηνών (1954), Οι παπατζήδες (1954),Γραφείο συνοικεσίων (1956), Μπαρμπαγιάννης ο Κανατάς (1957), Η Φτώχεια Θέλει Καλοπέραση (1958), Τα κίτρινα γάντια (1960), Η Χιονάτη και τα 7 γεροντοπαλίκαρα (1960), Σταμάτης και Γρηγόρης (1962), Η Αθήνα την νύχτα (1962), Κορόιδο Γαμπρέ (1962), Ζητείται τίμιος (1963), Ο αδελφός μου ο τροχονόμος (1963), Ψυχραιμία Ναπολέων (1968), Ξύπνα καημένε Περικλή (1969), Ο άνθρωπος ρολόι (1972).

Ο Νίκος Σταυρίδης ήταν απλός, προσιτός και φανατικός Ολυμπιακός. Προτιμούσε να βλέπει τις ταινίες του σε θερινά σινεμά ανάμεσα στο κοινό, παρά να παρευρίσκεται στις επίσημες πρεμιέρες. Πέθανε σε ηλικία 77 ετών, στη γενέτειρά του τη Σάμο, στις 12 Δεκεμβρίου του 1987 και κηδεύτηκε δύο μέρες αργότερα στην Κηφισιά.