Εκεί που είναι κλεισμένα άγρια ζώα, αθώες μικρές ψυχές μεγαλώνουν, τρώνε και κοιμούνται.
Ένα ρεπορτάζ του BBC, κάποιες εικόνες κι ένας τίτλος στάθηκαν αρκετά για να τραβήξουν την προσοχή μου και να κλικάρω το link για να το διαβάσω.
Παιδιά με ειδικές ανάγκες, στα Λεχαινά, είναι κλεισμένα σε κλουβιά. Στο Κέντρο Περίθαλψης Παιδιών με Ειδικές Ανάγκες.
Εκεί τα παιδιά με νοητική υστέρηση περνούν την ημέρα τους σε χώρους και κρεβάτια περιορισμένα με ξύλινες διαχωριστικές μπάρες.»Είναι παιδιά ενός κατώτερου Θεού».
Εκεί τα παιδιά με νοητική υστέρηση περνούν την ημέρα τους σε χώρους και κρεβάτια περιορισμένα με ξύλινες διαχωριστικές μπάρες.»Είναι παιδιά ενός κατώτερου Θεού».
Διαβάζω με προσοχή τη συνέχεια του ρεπορτάζ . Το προσωπικό του Κέντρου έχει κάνει πολλές φορές αιτήματα, αλλά η απάντηση είναι πάντα ίδια: Λυπούμαστε, δεν υπάρχουν οικονομικοί πόροι.
Με δυο λόγια κανείς από τους αρμοδίους δεν συγκινείται.
Με δυο λόγια κανείς από τους αρμοδίους δεν συγκινείται.
Διαβάστε όλο το άρθρο στο aixmi.gr