Είπαν, κάποτε, ότι τα Βαλκάνια είναι η πυριτιδαποθήκη της Ευρώπης. Ο δυσοίωνος αφορισμός δικαιώθηκε με τον εμφύλιο της Γιουγκοσλαβίας στη δεκαετία του '90 και με το ντόμινο εξελίξεων που ακολούθησε το διαμελισμό της χώρας. Στο Κοσσυφοπέδιο της γενοκτονίας και της πολυτάραχης ιστορίας, το φιτίλι παραμένει αναμμένο. Το μπαρούτι κρύβεται, πλέον, σε μια μπάλα και απλώνεται προς Βορρά μέχρι τα Καρπάθια. Ολο και κάποια αφορμή θα βρει η ταλαίπωρη Ελλάδα για να λύσει και αυτή το ζωνάρι της...
Η Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία της Ελλάδας, έσπευσε να κλείσει φιλικό αγώνα με τους Σέρβους, πριν ακόμη αραιώσει ο καπνός του ΒελιγραδίουΙδού η πρώτη επιθετική κίνηση από τους ξυπόλυτους Ευρωπαίους του βαλκανικού Νότου: η Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία της Ελλάδας, περί ης ο λόγος, έσπευσε να κλείσει φιλικό αγώνα με τους Σέρβους, πριν ακόμη αραιώσει ο καπνός του Βελιγραδίου.
Οι πατριδοκάπηλοι και οι φαιοχίτωνες άνοιξαν σαμπάνιες μόλις έμαθαν το μαντάτο. «Ας έλθουν να κάνουν κι εδώ τα ίδια, τα Αλμπάνια, αν τους βαστάει», ξεσπάθωσαν στο Διαδίκτυο οι ασυμβίβαστοι του πληκτρολογίου. Α, όλα κι όλα, εμείς είμαστε «με τα αδέλφια μας τους Σέρβους», όπως ήμασταν και το 1995, όταν προκαλέσαμε διπλωματικό επεισόδιο με τις μυριόστομες αποδοκιμασίες στην τελετή λήξης του Ευρωμπάσκετ στην Αθήνα.
Ελλάς, Σερβία, Ορθοδοξία. Στο πλαίσιο της πατροπαράδοτης φιλίας, ανοίξαμε τις πόρτες του σταδίου «Γ. Καραϊσκάκης» στον αγώνα Ελλάδας-Κροατίας του 2011, για να μπουκάρουν Σέρβοι (και δικοί μας) χούλιγκαν με κράνη και να εκτοξεύσουν μολότοφ στην κερκίδα των εχθρών.
Ορθόδοξο ξύλο, σαν αυτό που έριξαν τα αδέλφια μας πριν από 4 χρόνια στην Ιταλία, μετατρέποντας την ανυποψίαστη Τζένοβα σε ρημαδιό. Ο διαβόητος Ιβάν Μπογκντάνοβ πιάστηκε τότε κρυμμένος στο θαλαμίσκο αποσκευών ενός λεωφορείου και κλείστηκε στις φυλακές. Παραδόθηκε στην κοινωνία «μετανοημένος» τον περασμένο Απρίλιο, εγκαίρως για το ραντεβού με τους Αλβανούς. Οι φωτογράφοι τον έπιασαν να σουλατσάρει στον αγωνιστικό χώρο, αλλά οι Σέρβοι απέκρυψαν την ταυτότητα του σεσημασμένου εθνοχούλιγκαν με τα φασιστικά τατουάζ. Τον αναγνώρισαν και χάλασαν τον κόσμο από τις φωνές οι Ιταλοί.
«Τα Αλμπάνια» της Αθήνας ξεχύθηκαν στους δρόμους για να γιορτάσουν εκείνο το 2-1 εις βάρος των πρωταθλητών Ευρώπης Ελλήνων, τον Σεπτέμβριο του 2004. «Προκλητικοί», λέει. Η χαρά του εκκολαπτόμενου χρυσαυγίτη. Οι νεοφασίστες που εξαπέλυσαν ανθρωποκυνηγητό και ξυλοφόρτωσαν όποιον μιλούσε σπαστά εκείνο το βράδυ ήταν λίγο - πολύ οι ίδιοι που γιόρτασαν τον ελληνοπρεπή θρίαμβο του 2004 με επιθέσεις εις βάρος αλλοδαπών.
«Είναι βαριά», τραγουδούσαν, «η π**τσα του τσολιά». Και η σιδερογροθιά του, επίσης. Η δε μαλακία του, ασήκωτη.
Η UEFA έκανε ένα μνημειώδες λάθος όταν άναψε τους προβολείς για την κλήρωση των Ομίλων του Euro 2016. Υποτίμησε το μίσος που χωρίζει τους άσπονδους γείτονες στην ευρύτερη Χερσόνησο του Αίμου. Σε άλλες περιπτώσεις, βάζει ειδικό κλειδάριθμο και κρατάει χώρια αυτούς που δεν μιλιούνται: Γεωργία και Αζερμπαϊτζάν, Ισπανία και Γιβραλτάρ. Βόρεια και Νότια Ιρλανδία.
Εκνευρισμένη από την αστοχία των γραβατωμένων, η κληρωτίδα τούς επιφύλαξε άσχημο χουνέρι: Σερβία και Αλβανία στον ίδιο όμιλο. Και Ουγγαρία-Ρουμανία για γαρνιτούρα, δεύτερη σερί διοργάνωση. Τα ξεχάσατε κιόλας τα επεισόδια του Βουκουρεστίου; Δεν είχαν αεροπλανάκι, αλλά η σφαλιάρα έπεσε σύννεφο.
Οι Ούγγροι έστειλαν στη γειτόνισσα Ρουμανία επίλεκτα τάγματα εφόδου, με τις ευλογίες του νεοναζιστικού κόμματος Γιομπίκ, που ξεπέρασε το 20% στις τελευταίες εκλογές. Οι Ρουμάνοι χούλιγκαν τους περίμεναν με καδρόνια. Η αστυνομία βάλθηκε να ανοίγει κεφάλια χωρίς να υπολογίζει ηλικίες και φύλο. Το μειονοτικό παραμένει καυτή πατάτα στην περιοχή και η έκρηξη της ακροδεξιάς ερεθίζει τα αισθητήρια της κοινής γνώμης. Το επόμενο κεφάλαιο θα ανοίξει σε μερικούς μήνες στον επαναληπτικό της Βουδαπέστης.
«Σκοτώστε τον Αλβανό, σκοτώστε και τον Κροάτη, για να μην έχει ο Αλβανός αδελφό», τραγουδούσαν οι εθνοχούλιγκαν του Βελιγραδίου. Το καζάνι της τότε ενωμένης Γιουγκοσλαβίας ξεχείλισε από τα επεισόδια που έγιναν σε ποδοσφαιρικό γήπεδο, το ταραγμένο 1990, σε ένα κροατοσερβικό ντέρμπι στο Ζάγκρεμπ.
Οι παίκτες που πρωταγωνίστησαν στην κλοτσοπατινάδα του «Μάξιμιρ», ιδίως ο Κροάτης Ζβόνιμιρ Μπόμπαν που κλότσησε σαν καρατέκα έναν αστυνομικό, έγιναν εικόνισμα. Αργότερα αναρτήθηκε και μνημείο έξω από το στάδιο: «Τιμή στους φιλάθλους που ξεκίνησαν από αυτές εδώ τις κερκίδες τον πόλεμο με τη Σερβία, στις 13 Μαΐου 1990».
Λίγους μήνες αργότερα, στο Μουντομπάσκετ της Αργεντινής, ένας φανατικός προσπάθησε να στολίσει τις πλάτες του Βλάντε Ντίβατς με «εθνική» σημαία της Σερβίας, αλλά ο μπασκετμπολίστας τον ξαπόστειλε με μια σπρωξιά: «Είμαστε η Εθνική Γιουγκοσλαβίας», είπε αργότερα. Ο αδελφοκτόνος εμφύλιος πόλεμος ήταν προ των πυλών. Δυόμισι δεκαετίες αργότερα, οι μετασεισμοί του ταλαιπωρούν ακόμη τη μπαρουτοκαπνισμένη γειτονιά μας.
