Του Δρ. Ευστάθιου Αβρααμίδη
Συμπληρώνονται δύο χρόνια από τον θάνατο του Τάσσου Παπαδόπουλου, ενός από τους πιο συγκροτημένους, ευφυείς και αξιοπρεπείς πολιτικούς που γνώρισε ο σύγχρονος ελληνισμός.
Τα μυστικά έγγραφα που αποκαλύπτει η Γουίκι Λικς μας θύμισαν πόσο αντιπαθής ήταν στους εχθρούς της Κύπρου, αφού το 2004 τους χάλασε τα σχέδια, υπερασπιζόμενος την Κύπρο από την προσπάθεια επιβολής του σχεδίου Ανάν, που μετέτρεπε την Κύπρο σε επαρχία της Τουρκίας.
Μας θύμισαν επίσης ότι οι εχθροί της Κύπρου αντλούσαν τις θέσεις τους από τις συκοφαντίες των ντόπιων κατηγόρων του, πολλοί από τους οποίους χρηματοδοτήθηκαν από την Αμερική (1.331 συμβόλαια για χρηματοδοτήσεις είχαν υπογραφεί, γράφουν οι Μ. Ιγνατίου και Ν. Μελέτης στον «Φιλελεύθερο», 6/12/10.)
Χωρίς την προεδρία του η Κυπριακή Δημοκρατία δεν θα υπήρχε και, συνεπώς, οι σχεδιασμοί της Τουρκίας για τουρκοποίηση του νησιού, θα είχαν ήδη περάσει στο επόμενο τους στάδιο. Ό,τι όμως έχτισε ο Τάσσος Παπαδόπουλος κατεδαφίζεται από την προεδρία Χριστόφια. Για τη λύση του Κυπριακού είχε επιτύχει τη συμφωνία της 8ης Ιουλίου και την επιστολή Γκαμπάρι, που οδηγούσε σε ένα νέο πλαίσιο συνομιλιών. Η ΕΕ όσο και το Συμβούλιο Ασφαλείας ζητούσαν επίμονα από την Τουρκία να την εφαρμόσει.
Ο Δ. Χριστόφιας κατάργησε τη συμφωνία αυτή αντικαθιστώντας την με την κακή για την πλευρά μας συμφωνία της 23ης Μαΐου και άρχισε συνομιλίες χωρίς κοινή βάση, δείχνοντας εμπιστοσύνη στον κατοχικό τοποτηρητή τον οποίο υμνούσε διαρκώς. Στη συμφωνία της 23ης Μαΐου προσκολλήθηκαν οι Τούρκοι, ενώ εμείς τρέχαμε να αποτρέψουμε την υιοθέτησή της από το Σ.Α του ΟΗΕ, χρησιμοποιώντας τους φίλους μας (οι σύμμαχοι, όμως, δεν είναι για να διορθώνουν τις γκάφες μας).
Ο «κακός»Τάσσος κατάφερε τον Δεκέμβριο του 2006 να ληφθεί από την ΕΕ ομόφωνη απόφαση που έθετε όρους στην ενταξιακή πορεία της Τουρκίας, έστω κι αν δεν μας είχαν ακόμα συγχωρέσει για την απόρριψη του σχεδίου Ανάν, ενώ τον περασμένο Δεκέμβρη η Κυβέρνηση του Δ. Χριστόφια, αυτή του καλού παιδιού, των υποχωρήσεων, η αρεστή στους ξένους κλπ, έκανε μονομερή δήλωση την οποία καμιά άλλη χώρα δεν στήριξε. Ο Τάσσος δουλεύοντας αθόρυβα και μεθοδικά για να μη δώσει αφορμές στους εχθρούς της Κύπρου και τους μικροπρεπείς πολιτικούς του αντιπάλους που τον κατηγορούσαν για ό,τι καλό έκανε, καθόρισε διαπραγματευόμενος με τις γειτονικές χώρες τις αποκλειστικές οικονομικές ζώνες της Κύπρου για εκμετάλλευση των θαλάσσιων κοιτασμάτων - τι έγιναν;
Έκανε μια ισχυρή στρατιωτικοπολιτική συμμαχία με την Γαλλία - τι έγινε; Ο Τάσσος Παπαδόπουλος έβαλε την Κύπρο στη ζώνη του ευρώ παρά την αντίθεση του Δ. Χριστόφια.
Παρέδωσε μια ανθούσα οικονομία με πλεόνασμα 3% (ακόμα και γι αυτό κατηγορήθηκε), ενώ τώρα έχουμε έλλειμμα περίπου 6% και είμαστε υπό επιτήρηση.
Ο Τάσσος πήρε γνωματεύσεις για το καθεστώς των βρετανικών βάσεων θετικές για την Κυπριακή Δημοκρατία μελετώντας ενέργειες εναντίον τους, ώστε να ασκεί πιέσεις στους άγγλους, βασικούς φίλους της Τουρκίας. Ο Δ. Χριστόφιας τις πέταξε στα σκουπίδια και υπέγραψε σύμφωνο συναντίληψης(τάχα) με τους Βρετανούς, ενώ νόμιζε ότι ο Γκόρντον Μπράουν είναι φίλος του, επειδή τον κτυπούσε στην πλάτη και τον ενθάρρυνε να κάνει υποχωρήσεις (διακυβέρνηση, περιουσιακό). Άλλαξε η πολιτική των άγγλων με αυτή την στάση; Όχι βέβαια. Ενώ ο Τάσσος υπερασπίστηκε την Κυπριακή Δημοκρατία, σήμερα αυτή αποδομείται και εξισώνεται σε κάθε ευκαιρία με το ψευδοκράτος, λόγω της υποχωρητικότητας της κυβέρνησης.
Ο Μπαν Κι Μουν επισκέφθηκε τον Ταλάτ στο «προεδρικό» του, ενώ στην τελευταία του έκθεση για πρώτη φορά αποκαλεί την Κυπριακή Δημοκρατία «Νότο». Στο ιστορικό του διάγγελμα πριν από το δημοψήφισμα, ο Τάσσος Παπαδόπουλος, με την πολιτική οξύνοια και αξιοπρέπεια που τον χαρακτήριζε (χαρακτηριστικά εξαιρετικά δυσεύρετα σήμερα σε πολιτικούς), είχε πει: «Παρέλαβα κράτος διεθνώς αναγνωρισμένο, δεν θα παραδώσω κοινότητα χωρίς δικαίωμα λόγου διεθνώς και σε αναζήτηση κηδεμόνα». Δυστυχώς, προς αυτή την κατάσταση διολισθαίνουμε σήμερα με ιλιγγιώδη ταχύτητα.
Από "ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟ"
http://ourgreecetoday.blogspot.com/2010/12/blog-post_2398.html
