Κοίμηση της Υπεραγίας Θεοτόκου, Ανάμνηση Θαύματος Υπεραγίας Θεοτόκου, Ταρσιζίου

Κοίμηση της Υπεραγίας Θεοτόκου, Ανάμνηση Θαύματος Υπεραγίας Θεοτόκου, Ταρσιζίου





Η Κοίμησις της Θεοτόκου(Μαρία, Μάριος, Παναγιώτης, Παναγιώτα, Δέσποινα)

Όταν ήλθε η στιγμή του τέλους της επίγειας ζωής της Θεοτόκου, άγγελος Κυρίου της το μετέφερε τρεις ημέρες πριν. Η χαρά της Παναγίας ήταν πολύ μεγάλη διότι θα πήγαινε να συναντήσει τον Υιό της και Θεό της. Αφού λοιπόν πήγε και προσευχήθηκε στο όρος των Ελαιών, γύρισε στο σπίτι του Ιωάννη και έκανε γνωστή την κοίμησή της. Μάλιστα η παράδοση αναφέρει ότι λίγο πριν την κοίμησή της, οι Απόστολοι πού δεν ήταν όλοι στα Ιεροσόλυμα, με θαυμαστό τρόπο μεταφέρθηκαν όλοι δίπλα της. Όταν εκοιμήθη η Παναγία, με ψαλμούς και ύμνους την τοποθέτησαν στο μνήμα της Γεσθημανής. Ανοίγοντας δε το μνήμα μετά από τρεις ημέρες, έκπληκτοι είδαν ότι η Παρθένος Μαρία, αναστήθηκε σωματικά και ανελήφθη στους ουρανούς.

Απολυτίκιο. Ήχος α’.Εν τη γεννήσει την παρθενίαν εφύλαξας, εν τη κοιμήσει τον κόσμον ου κατέλιπες Θεοτόκε, μετέστης προς την ζωήν, Μήτηρ υπάρχουσα της ζωής, και ταις πρεσβείαις ταις σαις λυτρουμένη, εκ θανάτου τας ψυχάς ημών.

Κοντάκιον. Ήχος πλ. β’. Αυτόμελον.
Την εν πρεσβείαις ακοίμητον Θεοτόκον, και προστασίαις αμετάθετον ελπίδα, τάφος και νέκρωσις ουκ εκράτησεν, ως γαρ ζωής Μητέρα, προς την ζωήν μετέστησεν, ο μήτραν οικήσας αειπάρθενον.








Ανάμνηση Θαύματος Υπεραγίας Θεοτόκου
Πρόκειται για συντριβή των Σαρακηνών, με θαυματουργικό τρόπο από την Υπεραγία Θεοτόκο, στα χρόνια που βασιλιάς της Κωνσταντινούπολης ήταν ο Λέων ο Ίσαυρος (716).









Ο Άγιος Ταρσίζιος

Ο Άγιος Ταρσίζιος, πού σε νεαρή ηλικία μαρτύρησε στην Ρώμη τον καιρό πού ήταν αυτοκράτορες ο Ουαλεριανός και ο Γαλιηνός, ήταν μαθητής του Αγίου ιερομάρτυρος Στεφάνου. Από μικρός βρισκόταν κοντά στη Θεία Λατρεία και βοηθούσε τούς ιερείς στο έργο τους. Κάποτε, πού είχε ξεσπάσει μεγάλος διωγμός εναντίον των χριστιανών, εμπιστεύθηκαν στον μικρό Ταρσίζιο τα Τίμια Δώρα να τα μεταφέρει στους συλληφθέντες, μελλοθάνατους χριστιανούς. Στον δρόμο τον περικύκλωσαν ειδωλολάτρες και του ζητούσαν να τούς παραδώσει αυτά πού έκρυβε στο στήθος του. Εκείνος αρνήθηκε σθεναρά και αυτοί τον ξυλοκόπησαν μέχρι θανάτου. Σε κάποια στιγμή σκύβοντας για να πάρουν αυτά πού έκρυβε, διαπίστωσαν ότι τα τίμια Δώρα είχαν εξαφανιστεί θαυματουργικά και στα χέρια του Αγίου είχε μείνει μόνο το μαντήλι πού τα είχε τυλίξει. Οι χριστιανοί παρέλαβαν το λείψανό του και το τοποθέτησαν στην κατακόμβη του Αγίου Καλίστου.

Απολυτίκιο. Ήχος γ’. Θείας πίστεως.Θείω έρωτι εμπεπλησμένος, Δώρα τίμια εν κόλποις φέρων, το θανείν υπέρ τούτων αιρούμενος, και ανόμοις μη προδώσας τον Κύριον, ανεδείχθης μαρτύρων το καύχημα, ω Ταρσίζιε, της Ρώμης το βλάστημα, και νέων παίδων χριστιανών αγαλλίαμα, ικέτευε Χριστόν τον Θεόν, σωθήναι τας ψυχάς ημών.