Αιμιλιανού Ομολογητού, Μύρωνος Θαυματουργού, Θεοδοσίου Οσίου, Των Αγίων Ελευθερίου, Λεωνίδη και Νηπίων, Των Αγίων Δέκα Οσίων Ασκητών, Των Αγίων Δύο Μαρτύρων εκ Τύρου, Στυρακίου, Τριανταφύλλου εκ Ζαγοράς, Αναστασίου εκ Βουλγαρίας, Γρηγορίου Ζωγράφου, Ανάμνηση Εγκαινίων των Αγίων Αποστόλων, Εγκαίνια Ναού Θεοτόκου στα Ιεροσόλυμα








Ο Άγιος Αιμιλιανός ο Ομολογητής, επίσκοπος Κυζίκου (εορτή Αιμιλιανός)
Ο Απόστολος Παύλος θέλοντας να τονίσει τη μεγάλη σημασία της ομολογίας της πίστης μας προς το Χριστό, είπε: " Έχοντες ουν αρχιερέα μέγαν διεληλυθότα τους ουρανούς, Ιησούν τον υιόν του Θεού, κρατώμεν της ομολογίας". Αφού, δηλαδή, έχουμε μεγάλο Αρχιερέα, που έχει πλέον περάσει από τους ουρανούς και μπήκε στην αιώνια κατάπαυση, όπου μας περιμένει, που δεν είναι απλός άνθρωπος, αλλά είναι ο Υιός του Θεού, ας κρατάμε καλά την ομολογία της πίστης μας προς Αυτόν, τον Κύριο και Σωτήρα μας Ιησού Χριστό. Ένα τέτοιο παράδειγμα ομολογίας ήταν και ο Άγιος Αιμιλιανός, που έζησε μεταξύ 8ου και του 9ου αιώνα. Ο Αιμιλιανός ήταν επίσκοπος Κυζίκου μετά το Νικόλαο, στα χρόνια 787-815. Αγωνίστηκε με όλη τη δύναμη που του παρείχε ό Θεός για την τιμητική προσκύνηση των αγίων εικόνων, όταν αυτοκράτορας ήταν ο εικονομάχος Λέων ο Ε'. Αθλητής της Ορθοδοξίας, μιλούσε θερμότατα γι' αυτή και ενίσχυε τους πιστούς να υπομένουν καρτερικά τους ασεβείς διωγμούς. Υπέφερε πολλές κακοπάθειες και θλίψεις και πέθανε τελικά εξόριστος, σαν γνήσιος Ομολογητής της ορθής πίστης.
Απολυτίκιο. Ήχος α’. Της ερήμου πολίτης.Της του Λόγου εικόνος διαγράψας την έλλαμψιν, Αιμιλιανέ Ιεράρχα δια βίου ορθότητας, την ένσωμον Εικόνα του Χριστού, εδίδαξας τιμάσθαι ευσεβώς, δια τούτο ως ποιμένα και αθλητήν, τιμώμεν σε κραυγάζοντες, δόξα τω παρασχόντι σοι Ισχύν, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω δωρουμένω δια σου, πάσι την άφεσιν.









Ο Άγιος Μύρων

Ο Άγιος Μύρων, ο οποίος καταγόταν από την Κρήτη, από μικρός διακρινόταν για το ζήλο του και την βαθιά πίστη του στον Θεό. Αφού παντρεύτηκε, ασχολήθηκε με την καλλιέργεια της γης. Από αυτό πού έβγαζε έδινε ένα μέρος στους φτωχούς και όσο έδινε τόσο η σοδειά του αυξάνονταν. Η συμπάθεια του Αγίου προς τούς ενδεείς, ξεπερνούσε κάθε μέτρο. Μάλιστα λέγεται ότι κάποτε συνέλαβε κάποιους μέσα στην αποθήκη να του κλέβουν το σιτάρι και αντί να τούς κυνηγήσει, αντίθετα τούς βοήθησε μεταφέροντας και ο ίδιος τα σακιά. Για όλες λοιπόν τις αρετές αυτές, ο Μύρων χειροτονήθηκε ιερέας. Μετά το σταμάτημα του διωγμού των χριστιανών, έγινε δεσπότης στον επισκοπικό θρόνο της Κρήτης. Στα χρόνια πού Ήταν δεσπότης στην Κρήτη, έκανε πάρα πολλά θαύματα. Ένα από αυτά είναι και το εξής: Κάποτε ο Άγιος ήθελε να περάσει από τον ποταμό Τρίτωνα και ο ποταμός είχε πλημμυρίσει. Τότε ο Άγιος πρόσταξε και η ροή του ποταμού σταμάτησε και τα νερά δεν προχωρούσαν μέχρι την στιγμή πού ο Μύρων ξαναπέρασε και πήγε στο σπίτι του. Όταν έφθασε εκεί, έστειλε το ραβδί του με κάποιους ανθρώπους οι οποίοι τάραξαν τα νερά με αυτήν και έτσι αυτοί επανήλθαν στην κανονική τους ροή. Αυτά και άλλα πολλά έκανε μέχρι τον θάνατό του ο Άγιος Μύρων, ο οποίος πέθανε σε ηλικία εκατό ετών.









Ο Όσιος Θεοδόσιος ηγούμενος Ορόβων
Από την οικογένεια του έμαθε να αγωνίζεται για το Ευαγγέλιο, που σημαίνει για την αγάπη υπέρ του Θεού και του πλησίον. Όταν πήγε στο μοναστήρι εργάστηκε φιλότιμα για την ευσέβεια μέσα στη μοναχική αδελφότητα, καθώς επίσης και υπέρ της ταπεινοφροσύνης και της Φιλαδέλφειας. Και, όταν έγινε ηγούμενος, ανέδειξε το μοναστήρι του κέντρο φιλανθρωπικής υπηρεσίας.








Οι Άγιοι Ελευθέριος, Λεωνίδης και τα Άγια Νήπια
Μαρτύρησαν δια πυρός. Η σύναξη τους γίνεται στην Αγία Ειρήνη στις Ιουστινιαναίς.







Οι Άγιοι Δέκα Όσιοι και Ασκητές από την Αίγυπτο
Απεβίωσαν ειρηνικά.








Οι Άγιοι Δύο Μάρτυρες από την Τύρο
Μαρτύρησαν, αφού θανατώθηκαν συρόμενοι κατά γης.








Ο Άγιος Στυράκιος
Μαρτύρησε δια ξίφους. (Ορισμένα αγιολόγια μαζί με τη μνήμη του αγίου Στυρακίου, αναφέρουν και αυτή κάποιου μάρτυρα Ερμολάου).











Τη αύτη ημέρα η ανάμνησις των εγκαινίων των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου

Τη αύτη ημέρα η ανάμνησις των εγκαινίων των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου, εν τω περιτειχίω, του Αγίου Αποστόλου και Ευαγγελιστού Ιωάννου του Θεολόγου, ένδον του σεπτού οίκου της Υπεραγίας Θεοτόκου εν τοις Μαρναίου και του Οσίου Κασσιανού. Και η ανάμνησις, ότε εγένετο η του ηλίου έκλειψις από έκτης ώρας έως ενάτης, ώστε και τους αστέρας φανήναι, εν έτει από κτίσεως Κόσμου εξακισχιλιοστώ τριακοσιοστώ ενενηκοστώ ενάτω, ηλίου έχοντος κύκλους πεντεκαίδεκα, και σελήνης κύκλους τους αυτούς, Ινδικτιώνος ενάτης επί της βασιλείας Λέοντος του σοφού και Αλεξάνδρου του αδελφού αυτού, των ευσεβών και φιλοχρίστων βασιλέων.






Εγκαίνια ναού της Θεοτόκου (εν Ιερουσαλύμοις)

Σύμφωνα με τον Λαυριωτικό Κώδικα Γ 74 (φ. 10Οβ). Δεν έχουμε περισσότερες λεπτομέρειες για το γεγονός.








Ο Άγιος Τριαντάφυλλος από τη Ζαγορά (εορτή Τριαντάφυλλος, Τριανταφυλλιά)
Ο ένδοξος νεομάρτυρας του Χρίστου Τριαντάφυλλος ήταν από τη Ζαγορά της Μαγνησίας, που βρισκόταν κοντά στο Βόλο. Γεννήθηκε το 1663. Εργαζόταν σα ναύτης στα πλοία, και όταν ήταν 17 χρονών συνελήφθη για άγνωστη σε μας αιτία, από τους Τούρκους, που τον εκβίαζαν να γίνει μωαμεθανός. Ο Τριαντάφυλλος όμως, το ευωδιαστό αυτό λουλούδι της Ορθοδοξίας, προτίμησε μύριους θανάτους παρά ν' αρνηθεί τον Χριστό. Βασανίστηκε ποικιλοτρόπως, αλλά έμεινε αμετακίνητος στην πίστη του φωνάζοντας: "Χριστιανός είμαι, δεν αρνούμαι τον Σωτήρα μου Χριστό". Τελικά τον θανάτωσαν στον Ιππόδρομο της Κωνσταντινούπολης με αποκεφαλισμό στις 8 Αυγούστου 1680. Ήταν τότε 18 χρονών. Έτσι η μακαριά ψυχή του ανέβηκε στον ουρανό και πήρε από τον αθλοθέτη Χριστό το αμάραντο στεφάνι της νίκης.








Ο Άγιος Αναστάσιος από τη Βουλγαρία
Πατρίδα του η πόλη Ροδοβίσι της επαρχίας Στρούμιτζα της Βουλγαρίας. Είκοσι χρονών ήλθε στη Θεσσαλονίκη και δούλευε σαν υπάλληλος σε κάποιο εμπορικό κατάστημα. Κάποια μέρα, βοήθησε το αφεντικό του για τη λαθραία εξαγωγή ενδυμάτων έξω από το Κάστρο της Θεσσαλονίκης, για να μη πληρώσει φόρους. Ο Αναστάσιος μάλιστα, φόρεσε και μια τούρκικη στολή προκειμένου να περάσει το εμπόρευμα. Αλλά ενώ περνούσε την πύλη, Τούρκοι φοροειοπράκτορες, τον ρώτησαν αν είχε ανάλογα έγγραφα για την εξαγωγή των ενδυμασιών. Αυτός με αφέλεια απάντησε ότι ήταν Τούρκος. Για να το επιβεβαιώσει αυτό, οι Τούρκοι υπάλληλοι του ζήτησαν να κάνει "σαλαβάτι" (ομολογία). Ο νέος στο άκουσμα του αιτήματος αυτού έμεινε άφωνος. Αμέσως τότε τον άρπαξαν οι Τούρκοι και με άγρια χτυπήματα τον οδήγησαν στον αγά. Εκεί ο Αναστάσιος, παρά τις κολακείες και τις φοβέρες του αγά, έμεινε ακλόνητος στη χριστιανική πίστη. Κατόπιν οδηγήθηκε στον κριτή και έπειτα σ' άλλον άρχοντα, οπού φυλακίστηκε και βασανίστηκε ανελέητα. Αλλά επειδή και πάλι ομολογούσε τον Χριστό τον καταδίκασαν σε θάνατο. Στο δρόμο για την αγχόνη, ο Αναστάσιος υπέκυψε στα τραύματα του και παρέδωσε το πνεύμα του στον Θεό, έξω από τη Θεσσαλονίκη κοντά στην "καινούρια πόρτα", στις 8 Αυγούστου 1794.








Ο Όσιος Γρηγόριος ο ζωγράφος ο εν τω σπηλαίω (Ρώσος)

Δεν έχουμε λεπτομέρειες για τον Βίο του Οσίου.