Παρασκευή 24 Ιουλίου 2009

Χριστίνας Μεγαλομάρτυρος, Καπίτων, Υμεναίου, Ερμογένους, Σαλομπτίνου, Θεοφίλου Νεομάρτυρα, Αθανασίου εκ Κίου, των Αγίων Μαρτύρων Μπορίσου & Γλιέβου, Σ

Η Αγία μεγαλομάρτυς Χριστίνα (εορτή Χριστίνα).

Η Αγία μεγαλομάρτυς Χριστίνα, καταγόταν από την Τύρο της Συρίας. Ήταν κόρη στρατηγού. Ο πατέρας της, της έχτισε έναν πύργο και την έβαλε μέσα σ' αυτόν. Μάλιστα κατασκεύασε αγάλματα των ειδώλων και την διέταξε να θυσιάσει σ' αυτά. Εκείνη όμως τα έκανε όλα κομμάτια. Για αυτές της τις πράξεις, η αγία υποβλήθηκε σε βασανιστήρια από τον ίδιο της τον πατέρα και μετά φυλακίστηκε. Στην φυλακή την άφησαν νηστική για να πεθάνει από την πείνα. όμως, άγγελος Κυρίου της πήγαινε τροφή και της θεραπεύτηκαν όλες οι πληγές της. Μετά την έριξαν στην θάλασσα, όπου έλαβε το Άγιο Βάπτισμα από τον ίδιο τον Χριστό και άγγελος Κυρίου την έβγαλε στην στεριά. Μόλις έγινε γνωστό ότι είχε διασωθεί, ο πατέρας της πρόσταξε και την έκλεισαν πάλι στην φυλακή. Την νύχτα πού ακολούθησε ο πατέρας της πέθανε και την θέση του στο αξίωμα του στρατηγού την πήρε κάποιος ονόματι Δίων. Αυτός οδήγησε την μάρτυρα στο δικαστήριο. και εκεί η αγία ομολόγησε την πίστη της. Αμέσως οργίστηκε και διέταξε να αρχίσουν τα βασανιστήρια. Κατά την διάρκεια των βασανιστηρίων πολλοί πίστευσαν στον Χριστό. Μετά το Δίωνα ανέλαβε κάποιος Ιουλιανός. Αυτός έριξε την Χριστίνα μέσα σε πυρακτωμένη κάμινο, σε ένα κλουβί με φίδια δηλητηριώδη, τα οποία αντί να την δαγκώσουν της έγλυφαν τα πόδια με ευσπλαχνία, μετά της έκοψαν τούς μαστούς από όπου χύθηκε γάλα αντί για αίμα και της έκοψαν και την γλώσσα. Όλα αυτά τα μαρτύρια τα υπέμεινε με καρτερία και στο τέλος με κοντάρια πού την χτύπησαν παρέδωσε το πνεύμα, λαμβάνοντας τον στέφανο του μαρτυρίου, και περνώντας στην αιώνια ζωή.

Απολυτίκιο. Ηχος πλ. α'. Τον συνάναρχον Λόγον.Του πατρός σου την πλάνην λιπούσα πάνσεμνε, της ευσεβείας εδέξω την θείαν έλλαμψιν, και νενύμφευσαι Χριστώ ως καλλιπάρθενος- όθεν ηγώνισαι στερρώς, και καθείλες τον εχθρόν, Χριστίνα Μεγαλομάρτυς. Και νυν απαύστως δυσώπει, ελεηθήναι τας ψυχάς ημών.

Kοντάκιον Ήχος δ'. Ο υψωθείς.
Φωτοειδής περιστέρα εγνωρίσθης, έχουσα πτέρυγας χρυσάς, και προς ύψος, των ουρανών κατέπαυσας Χριστίνα σεμνή, όθεν σου την ένδοξον, εορτήν εκτελούμεν, πίστει προσκυνούντές σου, των λειψάνων την θήκην, εξ ης πηγάζει πάσιν αληθώς, ίαμα θείον, ψυχής τε και σώματος.









Ο Άγιος Καπίτων.
Μαρτύρησε δια ξίφους.







Ο Άγιος Υμεναίος.
Μαρτύρησε δια ξίφους.







Ο Άγιος Ερμογένης.

Μαρτύρησε, αφού του ξερίζωσαν όλα τα δόντια και πέθανε από μόλυνση και ακατάσχετη αιμορραγία.








Ο Άγιος Σαλομπτίνος επίσκοπος Ιεροσολύμων.
Τον άγνωστο αυτό Άγιο, αναφέρει το Ιεροσολυμιτικό Κανονάριο σελ. 100.







Ο Άγιος Θεόφιλος ο Νεομάρτυρας.
Ο Άγιος αυτός καταγόταν από τη Ζάκυνθο και ήταν ωραίος και ρωμαλέος στο σώμα. Εργαζόμενος σαν ναυτικός δεν θέλησε να υπηρετήσει σε τούρκικο πλοίο. Εναντιούμενος στη θέληση του Τούρκου πλοιάρχου, συκοφαντήθηκε απ' αυτόν, ότι δήθεν είχε φορέσει τούρκικο κάλυμμα στο κεφάλι του. Οδηγήθηκε βίαια στον κριτή, όπου με κολακείες και φοβερισμούς προσπαθούσαν να τον εξισλαμίσουν. Ομολογώντας με θάρρος τον Χριστό ο Θεόφιλος, περιτμήθηκε με τη βία από τους Τούρκους, που θέλησαν να τον στείλουν δώρο στο παλάτι του Σουλτάνου. Ο Θεόφιλος όμως, όταν ακόμα ήταν στη Χίο, απόδρασε και πήγε στη Σάμο, όπου παρέμεινε για αρκετό χρονικό διάστημα. Όταν επανήλθε στη Χίο, οι Τούρκοι τον αναγνώρισαν και αφού τον συνέλαβαν τον οδήγησαν στον κριτή. Ο κριτής, βλέποντας τον Θεόφιλο να εμμένει στην πίστη του τον καταδίκασε σε θάνατο δια πυρός. Απτόητος ο γενναίος αυτός μάρτυρας της πίστης μας, έκανε το σημείο του σταυρού και είπε "στα χέρια σου Χριστέ μου παραδίδω την ψυχή μου". Και μπήκε μόνος του στη φωτιά, όπου παρέδωσε στον αγωνοθέτη Θεό την αγία ψυχή του στις 23 Ιουλίου 1635. Τα εναπομείναντα από τη φωτιά λείψανα του, αγοράστηκαν από χριστιανούς και εναποτέθηκαν με τιμές στον ναό του Μεγαλομάρτυρα Γεωργίου στη Χίο. Μαρτύριο του Αγίου αυτού, συνέγραψε πρώτα ο Γεώργιος Κορέσιος ο Χίος.







Ο Άγιος Αθανάσιος από την Κίο.
Ήταν πλούσιος και ευσεβής δημογέροντας στην Κίο της Βιθυνίας. Ο Αθανάσιος, επειδή υπεράσπιζε τους συμπολίτες του από τη βαρεία φορολογία των Τούρκων, συκοφαντήθηκε ότι δήθεν είπε, ότι θα γίνει μουσουλμάνος. Προσκλήθηκε από τις αρχές τής βασιλεύουσας και πιέστηκε πολύ να προδώσει τη χριστιανική του πίστη, προκειμένου να σωθεί. Ο Αθανάσιος όμως δεν αρνήθηκε τον Χριστό και μετά από σκληρά βασανιστήρια φυλακίστηκε. Αλλά επειδή και πάλι έμενε αμετακίνητος στην πίστη του, τον αποκεφάλισαν στις 24 Ιουλίου 1670 στην Κωνσταντινούπολη. Βίο του Αγίου, συνέγραψε ο Ιωάννης Καρυοφύλλης.







Οι Άγιοι Μάρτυρες Μπορίσος και Γλιέβος (Ρώσοι).

Δια του αγίου Βαπτίσματος μετονομάσθηκαν Ρωμανός και Δαβίδ. Δεν έχουμε περισσότερες πληροφορίες για τον Βίο των Αγίων αυτών.







Ο Όσιος Συμεών ο Νεοφανής, Θεσσαλονικεύς.
Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1042 στα χρόνια της αυτοκράτειρας Ζωής. Χειροτονήθηκε στη Θεσσαλονίκη και αναχώρησε στη Θηβαΐδα της Αιγύπτου, όπου έζησε μέσα σε μια σπηλιά έως το τέλος της ζωής του.








Ο Άγιος Αθηναγόρας ο Αθηναίος, ο Απολογητής.
Χριστιανός φιλόσοφος και απολογητής του 2ου μ.Χ. αιώνα. Καταγόταν πιθανότατα από την Αθήνα, όπου σπούδασε τον μέσο Πλατωνισμό και τη Στωική φιλοσοφία. Άκμασε στα χρόνια των Ρωμαίων αυτοκρατόρων Μάρκου Αυρηλίου (161-180) και Κομμόδου (180-192). Βασικά στοιχεία για το πρόσωπο, τη μόρφωση και το έργο του αντλούμε από τα δύο έργα του, που διασώθηκαν σε κώδικα του 914, ο όποιος εκπονήθηκε στο βιβλιογραφικό εργαστήριο του Αρέθα: Πρεσβεία περί Χριστιανών και Περί αναστάσεως νεκρών.Ο Αθηναγόρας ξεχωρίζει από τους σύγχρονους του απολογητές για τη φιλολογική αρτιότητα και το προσεγμένο ύφος, ενώ στον χώρο της θεολογίας προβάλλει την ορθόδοξη τριαδολογική διδασκαλία, τη θεοπνευστία των Αγίων Γραφών και την αυστηρή ασκητική στάση στον ηθικό βίο των χριστιανών, γι' αυτό και το συγγραφικό του έργο κατέχει αξιόλογη θέση στην εκκλησιαστική γραμματεία των πρώτων αιώνων.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.